رمان عاشقتم دیوونه به قلم حانیا بصیری

-حالت خوبه عزیزم؟آخه چیشد؟ چرارفتی تو استخر ؟؟
مینو با گریه و عصبانیت گفت:
-همش تقصیر...
یه دفعه گفتم :
-وای خاک به سرت نه ببخشید خاک توسر دشمنات مینو جون لباس مهمونیت خیس آب شده.
لحن حرف زدنم رو جوری کردم که بفهمه:
-اسمش چی بود؟ آها مهرسام.. مجتمع تجاری مهرسام من امروز بودم انقدر لباساش نازه،حاضر شو یه سر بریم اونجا یه لباس دیگه بخر،البته اگه دوست داری.
مینو که منظورمو گرفت چیزی نگفت فقط با خشم بهم نگاه کرد،سیما چشماشو درشت کردو گفت :
-چی! مهرسام؟ اصلا حرفشو نزن پسر شریک نامرد فرهاد (تاجیک) ؟ لباساشونم اتفاقا خیلی بده.
مینو با غیض از جاش بلند شد و رفت،سیما هاج و واج از این کار مینو سوالی بهم نگاه کرد
قیافه آدمای مظلوم وبه خودم گرفتم وگفتم :
-سیما جون نمیدونم چرا مینو جان از من خوشش نمیاد.
و بعد مظلومانه سرمو پایین انداختم.
حالا نه اینکه من خیلی عاشقشم اوق
سیما خانم با دلداری گفت :
-نه عزیزم، مینو اخلاقش همینطوره، هرکسی رو که دوست داره اذیت میکنه.
خیلی زشته بگما ولی خداییش این سیما خانم عجب زری زد، پس اگه اینجوریه مینو الان عاشق منه.
سرمو تکون دادم وچیزی نگفتم، سیما خانم با شوق از جاش بلند شد و گفت :
-امشب حتماً مهمونی بیا، میبینمت.
سریع گفتم :
-نه سیما جون ما نمیایم.
-وای، چرا عزیزم؟
-چون آخه، آخه..
نمیدونستم چی بهش بگم، بگم لباس ندارم که آبروی پدر ومادرم بره؟ یهو یه فکری به سرم زد.
- بگو عزیزم.
بامن ومن الکی گفتم :
-آخه من لباس ندارم، یعنی تا همین چند دقیقه پیش داشتماولی موقع نجات مینو جون از این استخر به این بزرگی خیس شد دیگه...
هنوز حرفم تموم نشده بود که سیما خانم دستمو گرفت وکشید به سمت خونه شون.
سیما خانم -اینکه غصه نداره شکرم، بیابریم خونه چند دست لباس بهت بدم.
سریع دستمو کشیدم و اخم کردم وگفتم :
- اِ... نه.
سیما اشک تو چشماش جمع شد، نگاهی بهش کردم وزیرلب گفتم:
-اینم دیوونه است.
سیما -نمیدونم چطوری ازت تشکر کنم، تو جون مینوی منو نجات دادی،هرچی نباشه لباست بخاطر مینو خراب شده.
نگاهی به لباس خیسم کردم،
_وا،اینا هم رد دادنا کجای لباس من خرابه! من میخوام تا سه چهار سال دیگه اینو بشورم یپوشم مگه چشه؟
باکش مکش های سیما،رسیدیم توسالن خونه،مامان ملاقه به دست از آشپزخونه بیرون اومدوباتعجب به من نگاه کرد، سیما حواسش نبود وداشت دست منو به سمت پله ها میکشید.
مامان سرش رو به معنی چیشده؟ برام تکون داد ومنم یه لبخند موزیانه زدم و یواشکی براش بوس فرستادم، ایی حرکت چندشی بود ولی تو اون لحظه حال داد.
رسیدیم تواتاق، اتاق سیما خانم وشوهرش آقای تاجیک اندازه کل خونه ی مابود،پرده های مخمل قهوه‌ای رنگ جلوی پنجره هارو گرفته بود یه کمد دیواری قشنگ کرم قهوه‌ای هم روبه روی تخت بود تختشونم که دیگه اسمش دو نفره بود اصلش ده نفره بود یه گیتار خوشکلم کنار تخت بود و دیوارا باکاغذدیواری های کرم قهوه ای خوشرنگی پوشیده شده بودن، تابه حال تو اتاقشون نیومده بودم خیلی رویایی بود، چشام افتاد کف زمین،داشتم به درودیوارنگاه میکردم که سیما خانم گفت :
_بشین دیانا جان.
صورتش سمت کمد بود،
نگاهی به لباسای خیسم کردم،
_خو عقل عالم من چطوری بااین لباسای خیس بشینم؟
اه اگه بخواد لباسای مینو رو بهم بده من جیغ میکشم، بله میکشم حالا ببین،اصلاً چه غلطی کردم اومدم ، مامان بفهمه،جرررم میده یعنی جرمیده ها.
سیما خانم برگشت و بهم نگاه کرد وگفت :
-دیانا جون، چون من تورو میشناسم ومیدونم رو لباسات حساسی،... ببین اینارو.
چند دست لباس از کمد اورد بیرون و به سمتم گرفت .
رنگاش که قشنگ بودفقط ، مال مینو نباشه حله.
ادامه داد :
-اینا رو نگین دوستم ازآلمان اورده،خیلی قشنگن ولی اندازه مینو نمیشن،طفلک بچم خیلی این لباسارو دوست داشت اما دیگه نشد.
هاج و واج به لباسانگاه کردم سیما همشوانداخت تو بغلم.
با لکنت گفتم :
-سیما جون من؟ اینا یعنی، همش؟
سیما کرم مرطوب کننده شو از روی پاتختی برداشت وبه دستاش زد وگفت :
-آره، همش مال خودته، لباستو عوض نکردی سرما میخوری، برو عوض کن منم کار دارم، بای.
هنوز خواستم بگم نه، یا نمیخوام، یا زیاده، که درو بست و رفت.
باشوق به لباسا نگاه کردم و گفتم:
-اوا خاک عالم، این سیما خانمم بلده چطوری آدم و تورودربایستی بذاره .
یه نگاه دیگه به لباسا کردم وازشوک دراومدم ازخوشحالی دادزدم :