دایی من به قلم راز.س

با تعجب نگاش کردم و پرسیدم:یعنی چی؟
با خنده گفت:اگه متخصص مغز و اعصاب بشی میشی همکار من؟
باورش سخت بود.پرسیدم:یعنی متخصص...
میون حرفم اومد و گفت:بله خانم کوچولو متخصص مغز و اعصابم.
هنگ کرده بودم.پس بگو بابایی بهش گفت دکتر.واسه همون بوده.
جلوی یه پارک نگه داشت و گفت:می تونیم اینجا قدم بزنیم؟
منم اصلا نفهمیدم چی به چیه.هنوز هنگ بودم قبول کردم و پیاده شدیم. کنارم قدم برمی داشت.دخترای تو پارک نگاش می کردن.می خندید خوشکل تر میشد.همیشه بدم میومد یکی نگام کنه.بعد با خودم گفتم:کی تو رو نگاه می کنه.
گفت:دکتر بودن من اینقدر فکر کردن می خواست؟
با تعجب پرسیدم:چی؟
دستش و تو موهاش کشید و گفت:تازه 8سالم شده بود با پدر و مادرم رفتم لندن. چون کار پدر و مادرم تو ایران بود.این مدت زیاد میومدیم ایران.درس خوندم تخصص گرفتم. چند ماه پیش هوس کردم بیام ایران.لندن برام تکراری شده بود. الانم اینجام در خدمت شما. داشتم نگاش می کردم که گفت:چیه؟شاخ در اوردم؟
خجالت کشیدم.من جز عمو فرهاد تو صورت هیچ مردی اونطور با دقت نگاه نمی کردم.
به نیمکتی اشاره کرد و گفت:بشینیم.
فقط به طرف نیمکت رفتم.با فاصله ی کمی کنارم نشست. پرسید:امروز مدرسه نرفتی؟
گفتم:نه 2روز مونده به عید.مدرسه ها تعطیله.سردم شده بود.دستم و دور بازوهام حلقه کرده بودم.بلند شد و گفت:بریم تو ماشین سردت شده.
گفتم:نه خوبه.
دستم و گرفت،بدنم داغ کرد.نگام به طرف دستامون کشیده شد.کشید و گفت:پاشو خانم کوچولو.نمی خوام سرما بخوری.
چرا همش می گفت:کوچولو؟بدم میومد یکی اینطوری صدام کنه.اما اون یه جور دیگه صدا می کرد.کنارش به راه افتادم.هنوزم دستم تو دستش بود.بدنم هر لحظه داغ تر میشد.زیاد عادت نداشتم کسی دستم و بگیره.رسیده بودیم به ماشین که در و باز کرد و گفت:بشین.سوار شدم و خودش در و بست و به سرعت سوار شد.نگاهم و به ماشین دوخته بودم.گفت:این ماشین و خیلی دوست داری؟
گفتم:اره.خیلی زیاد.اگه می تونستم می خریدم.همه ی ماشینا خوبنا.اما این بهتر از همشه.
گفت:اما من زیاد دوسش ندارم.باهاش راحت نیستم.
نمیدونم چرا.اما گفتم:پس چرا خریدین؟
خندید و گفت:نمی دونم چرا.یهو دلم خواست بخرم.
من تو کار خدا موندم به یکی اونقدر پول داده با دوست نداشتن یه چیزی می خره و منی که عاشقشم پول ندارم بخرم.خدایا شکرت...
وایی...خوابم گرفت...فردا شب سال تحویل میشه.ساعت1.30من ورسوند و موقع خداحافظی کیفم و داد و شماره موبایلم و ازم گرفت و رفت.الان میگی چرا دادم؟ نمی دونم چرا.اما دادم.
یه ساعتی از تحویل سال می گذشت. عمو زن مو برای عید دیدنی رفته بودن.خیلی اصرار کردن باهاشون برم.اما من؟چرا باید می رفتم؟من الان باید همراه مادر و پدر می بودم که نبودم.دلم برای مامان خیلی تنگ شده.دیشب باهاش حرف زدم خوشحال بود. ازش خواستم واسه منم دعا کنه.کاش اونجا بودم.تو بالکن نشسته بودم و به اسمون نگاه می کردم.تلفنم زنگ زد.گوشی و برداشتم و جواب دادم.صدای یه مرد جوون بود. سلام کرد.جواب دادم و پرسیدم شما؟
گفت:نشناختی خانم کوچولو.
بی اختیار لبخند رو لبم نشست.صداشم قشنگ بود.پرسیدم:حالتون خوبه؟
-:حال من خیلی خوبه.تو خوبی؟
-:بد نیستم!
-:چرا خانم کوچولو؟راستی عیدت مبارک.
-:عید شماهم مبارک.
-:مرسی خانم کوچولو.نگفتی چرا حالت خوب نیست؟
-:همینطوری!
-:این دلیل نمیشه.تو الا باید خوب خوب باشی.ببین من خوبم.
حرفی نزدم.ادامه داد:چی کار می کردی؟مهمون دارین؟
-:نه.داشتم اسمون و می دیدم.
-:چی پیدا کردی؟
-:کجا؟
-:تو اسمون.
-:یه دنیا دلتنگی!
خندید و پرسید:برای کی؟
-:مامانم.
-:مگه مامانت پیشت نیست؟
-:نه.رفتن مشهد.
با تعجب پرسید:یعنی تنهایی؟
-:خونه ی عموم هستم.
-:چرا تو رو نبردن؟
-:می خواستن با هم برن.من نخواستم برم.
با شیطنت گفت:می خواستی مامان و بابا تنها باشن؟
خندیدم و گفتم:اره.
-:خوب خانم کوچولو.دلت برای ماشین تنگ نشده؟
اهی کشیدم و گفتم:چرا خیلی.
-:برای صاحبش چی؟
هنگ کردم.منظورش چی بود؟
-:خانم کوچولو هستی؟
-:بله
-:فردا می تونم ببینمت؟
-:فردا روز اول عیده.
-:برای تو مشکلی داره؟
-:نه.