و صدای سیلی که به صورتم میزنه باعث میشه باور کنم که دیگه هیچ عشقی بین ما باقی نمونده .
پرهام : جواب بده احمق . چه غلطی میکردی که این همه ساعت چارتا لباسو اتو نکردی ؟
بغضی که تو گلوم خونه زده رو بزور قورت میدم .
- به خدا از صبح داشتم خونه رو تمیز میکردم . شام درست کردم . انقدر کار کردم که حتی فرصت نکردم نهار بخورم .
پرهام :به درک که هیچی نخوردی . نهار کوفت کردنه تو مهم تره یا لباسای من ؟
با ناباوری بهش نگاه میکنم . از کی انقدر بی رحم شده بود که من نفهمیده بودم . از کی من به معنای واقعی کنار گذاشته شدم از دلی که اونقدر ادعای عاشقی میکرد ؟
- حق من ای... این نیست . حتی اگه گناهکارم باشم که نیستم تو حق مجازات نداری . حتی اگه لایق مردن باشم تو لایق این نیستی که بخوای جونم بگیری . اگه من گناهکارم پس تو چی هستی ؟
کی به تو گفته حق داری با کسی ازدواج کنی تا به گناه نکرده عذابش بدی ؟ کی این حقو بهت داده لعنتی ؟ کی؟
- حق من ای... این نیست . حتی اگه گناهکارم باشم که نیستم تو حق مجازات نداری . حتی اگه لایق مردن باشم تو لایق این نیستی که بخوای جونم بگیری . اگه من گناهکارم پس تو چی هستی ؟
کی به تو گفته حق داری با کسی ازدواج کنی تا به گناه نکرده عذابش بدی ؟ کی این حقو بهت داده لعنتی ؟ کی؟
پرهام پوزخند ترسناکی میزنه و بهم نزدیک میشه .
پرهام :کی گفته برای مجازات هرزه هایی مثل تو نیاز به اجازه دارم ؟ کی گفته برای این که انتقام تمام اون روز و شبایی که تو تنهاییم تو غربت فقط به دیوار اتاقم ذل زدم و از خودم پرسیدم چرا ؟ چرا این کارو با هام کرد ؟ بگیرم نیاز به اجازس ؟
اصلا کی گفته برای مجازات آدمی مثل تو که نه حرمته عشقشو نه حرمت خانوادشو نگه نداشت باید از قانون اجازه بگیرم .
دستامو گرفت و محکم فشار داد انقدر که ناخودآگاه صدای آخم در اومد.
پرهام : فقط از جلوی چشمام گمشو . کاش زودتر وجود نحستو از زندگیم پاک میکردی تا بتونم با آرامش نفس بکشم .
- تو نمیزاری برم من راضی به اینکه آزادم کنی .
پرهام :فقط با مردنت میتونی از این زندان خلاص شی . پس زودتر منو بقیه رو راحت کنو گمشو . از این خونه ، از این دنیا . کاش زودتر یمیری.
فقط نگاش میکنم . .قتی دستمو رها میکنه و حرکت میکنه تا بره آخرین حرفمو میزنم .
- اون روزی که من بمیرم مطمئن باش روز مرگ تو هم هست . من با جسمم میمیرم و تو با عذاب وجدانت با پشیمونیت با حلالیتی که ازم نگرفتیو دیگه ام نمیتونی بگیری .
روزی که من بمیرم مطمئنن حقایقی روشن میشه که برات قابل باور نیست . بعد از اون دنبال کسی میگردی که بهت بگه تو اشتباه نکردی . تو زندانبان خوبی بود اما اون روز هیچ کس تاییت نمیکنه هیچ کس...
و بعد بلند زمزمه میکنم
به من گفت برو گورِت رو گم کن …
و حالا هر روز با گریه به دنبال قبر من می گردد !
کاش آرام پیش خودت و زیر زبانی می گفتی :
"زبانم لال !"
یه روزی به این جا میرسی مطمئن باش
و بدون این که نگاش کنم وارد اتاقم میشم و پشت در اتاق سر میخورم...
با حرفاش نابود شدم . متلاشی شدم . قلبم تیکه تیکه شد .
همه بدنم شده درد . خدایا همه راضین که سایه من از زندگیشون پاک بشه پس تو چرا راضی نمیشی /
دیگه چقدر باید پیش برم ؟ تا کجا ؟
خدایا امشب شکستم نگام کن ...
ببینم ، هیچی از ترنمت نمونده . خدایا من کج نرفتم پس چرا راه سرنوشتم انقدر از مسیر اصلیش منحرف شده .
خدایا منم میخوام برم پیش مامان گل . بزار برم . خدایا میخوام شکستنه همشونو ببینم . میخوام وقتی میفهمن حقیقت چیه که دستشون بهم نرسه . میخوام نباشم .
خدایا .....
کاش یکی پیدا میشد که وقتی میدید گلوت ابر داره و چشمات بارون ، به جای اینکه بپرسه “چته ؟ چی شده ؟” ؛ بغلت کنه و بگه “گریه کن" …
خدایا پس کجاست اون یه نفر که بهم بگه گریه کن . به خاطر این که یه گناهکار ناخواسته ای گریه کن .
ضجه میزنم ..
کجاست خدا اون وعده هایی که دادی پس کجاست ...
کجاست ...
گذشته
سالن پر بود از ادمای پیر و جوونی که بعضیاشونو منم نمیشناختم .
همه تو سالن بودیم .بچه های عمه و عمو و خانواده خودمون . باباجی و حتی آقا رضا . فقط پرهام هنوز نیومده بود .
تو مدتی که به خونه باغ اومده بودن متوجه شده بودم که پرهام . خیلی خوش تیپه . همیشه از لباسایه مارک میپوشه و در عین راحتی اجازه نمیده کسی به حریمش وارد بشه .
توقع داشتم امشبم مثل همیشه جذای ظاهر بشه .
در سالن باز شد و پرهام وارد شد .
آه خدای من خیلی جذاب و نفسگیر شده بود . کت شلوار آبی نفتی با پیرهنه سفید و کرواتی به رنگ کت شلوارش پوشیده بود . خیلی خوشتیپ تر از زمانهایی شده بود که با تیپ اسپرت دیدمش .
تو سالن چشم گردوندم . دیدم تمام دخترای فامیل دارن با چشماشون قورتش میدن .
بگی نگی یکمی حسودیم شد .
همین که به کنار باباجی رسید ، باباجی همه رو متوجه خودش کرد .
باباجی : دوستان و آشنایان عزیزم . همونطور که میدونید این مهمونی به افتخاطر برگشت خواهرزاده عزیزم پرهامه .
پرهامو بغل کرد و ادامه داد.
باباجی : اینم پرهام عزیزم که قرار از این به بعد همراه پدرش در یکی از عمارتهای خونه باغ زندگی کنه .و در آخر میخواستم بگم که امیدوارم بهتون خوش بگذره .
یهو دیدم سالن منفجر شد . همه دست میزدن دخترا جیغ میزدن ، سوت میزدن .
یکی نبود بهشون بگه بابا نگران حنجره خودتون نیستین نگران گوشایه ما که باشین . والا خوب کر شدیم .
چقدر حال کردم که رنگ کت شلوارش با لباس من که با اون آرایش و مدل موی باز صد برابر جلوه میکرد ، ست شده بود .
موزیک پخش شد و همه جوونا به وسط سالن رفتن .
بالاخره انقدر اون وسط رقصیدن که هم خودشونو خفه کردن هم دی جی بدبختو . حالا خوبه اعلام کردن وقته شامه وگرنه اینا امشب به خونه هاشون .نمیرسیدن .
فقط منو پرهام نرقصیدیم .
پرهام : جواب بده احمق . چه غلطی میکردی که این همه ساعت چارتا لباسو اتو نکردی ؟
بغضی که تو گلوم خونه زده رو بزور قورت میدم .
- به خدا از صبح داشتم خونه رو تمیز میکردم . شام درست کردم . انقدر کار کردم که حتی فرصت نکردم نهار بخورم .
پرهام :به درک که هیچی نخوردی . نهار کوفت کردنه تو مهم تره یا لباسای من ؟
با ناباوری بهش نگاه میکنم . از کی انقدر بی رحم شده بود که من نفهمیده بودم . از کی من به معنای واقعی کنار گذاشته شدم از دلی که اونقدر ادعای عاشقی میکرد ؟
- حق من ای... این نیست . حتی اگه گناهکارم باشم که نیستم تو حق مجازات نداری . حتی اگه لایق مردن باشم تو لایق این نیستی که بخوای جونم بگیری . اگه من گناهکارم پس تو چی هستی ؟
کی به تو گفته حق داری با کسی ازدواج کنی تا به گناه نکرده عذابش بدی ؟ کی این حقو بهت داده لعنتی ؟ کی؟
- حق من ای... این نیست . حتی اگه گناهکارم باشم که نیستم تو حق مجازات نداری . حتی اگه لایق مردن باشم تو لایق این نیستی که بخوای جونم بگیری . اگه من گناهکارم پس تو چی هستی ؟
کی به تو گفته حق داری با کسی ازدواج کنی تا به گناه نکرده عذابش بدی ؟ کی این حقو بهت داده لعنتی ؟ کی؟
پرهام پوزخند ترسناکی میزنه و بهم نزدیک میشه .
پرهام :کی گفته برای مجازات هرزه هایی مثل تو نیاز به اجازه دارم ؟ کی گفته برای این که انتقام تمام اون روز و شبایی که تو تنهاییم تو غربت فقط به دیوار اتاقم ذل زدم و از خودم پرسیدم چرا ؟ چرا این کارو با هام کرد ؟ بگیرم نیاز به اجازس ؟
اصلا کی گفته برای مجازات آدمی مثل تو که نه حرمته عشقشو نه حرمت خانوادشو نگه نداشت باید از قانون اجازه بگیرم .
دستامو گرفت و محکم فشار داد انقدر که ناخودآگاه صدای آخم در اومد.
پرهام : فقط از جلوی چشمام گمشو . کاش زودتر وجود نحستو از زندگیم پاک میکردی تا بتونم با آرامش نفس بکشم .
- تو نمیزاری برم من راضی به اینکه آزادم کنی .
پرهام :فقط با مردنت میتونی از این زندان خلاص شی . پس زودتر منو بقیه رو راحت کنو گمشو . از این خونه ، از این دنیا . کاش زودتر یمیری.
فقط نگاش میکنم . .قتی دستمو رها میکنه و حرکت میکنه تا بره آخرین حرفمو میزنم .
- اون روزی که من بمیرم مطمئن باش روز مرگ تو هم هست . من با جسمم میمیرم و تو با عذاب وجدانت با پشیمونیت با حلالیتی که ازم نگرفتیو دیگه ام نمیتونی بگیری .
روزی که من بمیرم مطمئنن حقایقی روشن میشه که برات قابل باور نیست . بعد از اون دنبال کسی میگردی که بهت بگه تو اشتباه نکردی . تو زندانبان خوبی بود اما اون روز هیچ کس تاییت نمیکنه هیچ کس...
و بعد بلند زمزمه میکنم
به من گفت برو گورِت رو گم کن …
و حالا هر روز با گریه به دنبال قبر من می گردد !
کاش آرام پیش خودت و زیر زبانی می گفتی :
"زبانم لال !"
یه روزی به این جا میرسی مطمئن باش
و بدون این که نگاش کنم وارد اتاقم میشم و پشت در اتاق سر میخورم...
با حرفاش نابود شدم . متلاشی شدم . قلبم تیکه تیکه شد .
همه بدنم شده درد . خدایا همه راضین که سایه من از زندگیشون پاک بشه پس تو چرا راضی نمیشی /
دیگه چقدر باید پیش برم ؟ تا کجا ؟
خدایا امشب شکستم نگام کن ...
ببینم ، هیچی از ترنمت نمونده . خدایا من کج نرفتم پس چرا راه سرنوشتم انقدر از مسیر اصلیش منحرف شده .
خدایا منم میخوام برم پیش مامان گل . بزار برم . خدایا میخوام شکستنه همشونو ببینم . میخوام وقتی میفهمن حقیقت چیه که دستشون بهم نرسه . میخوام نباشم .
خدایا .....
کاش یکی پیدا میشد که وقتی میدید گلوت ابر داره و چشمات بارون ، به جای اینکه بپرسه “چته ؟ چی شده ؟” ؛ بغلت کنه و بگه “گریه کن" …
خدایا پس کجاست اون یه نفر که بهم بگه گریه کن . به خاطر این که یه گناهکار ناخواسته ای گریه کن .
ضجه میزنم ..
کجاست خدا اون وعده هایی که دادی پس کجاست ...
کجاست ...
گذشته
سالن پر بود از ادمای پیر و جوونی که بعضیاشونو منم نمیشناختم .
همه تو سالن بودیم .بچه های عمه و عمو و خانواده خودمون . باباجی و حتی آقا رضا . فقط پرهام هنوز نیومده بود .
تو مدتی که به خونه باغ اومده بودن متوجه شده بودم که پرهام . خیلی خوش تیپه . همیشه از لباسایه مارک میپوشه و در عین راحتی اجازه نمیده کسی به حریمش وارد بشه .
توقع داشتم امشبم مثل همیشه جذای ظاهر بشه .
در سالن باز شد و پرهام وارد شد .
آه خدای من خیلی جذاب و نفسگیر شده بود . کت شلوار آبی نفتی با پیرهنه سفید و کرواتی به رنگ کت شلوارش پوشیده بود . خیلی خوشتیپ تر از زمانهایی شده بود که با تیپ اسپرت دیدمش .
تو سالن چشم گردوندم . دیدم تمام دخترای فامیل دارن با چشماشون قورتش میدن .
بگی نگی یکمی حسودیم شد .
همین که به کنار باباجی رسید ، باباجی همه رو متوجه خودش کرد .
باباجی : دوستان و آشنایان عزیزم . همونطور که میدونید این مهمونی به افتخاطر برگشت خواهرزاده عزیزم پرهامه .
پرهامو بغل کرد و ادامه داد.
باباجی : اینم پرهام عزیزم که قرار از این به بعد همراه پدرش در یکی از عمارتهای خونه باغ زندگی کنه .و در آخر میخواستم بگم که امیدوارم بهتون خوش بگذره .
یهو دیدم سالن منفجر شد . همه دست میزدن دخترا جیغ میزدن ، سوت میزدن .
یکی نبود بهشون بگه بابا نگران حنجره خودتون نیستین نگران گوشایه ما که باشین . والا خوب کر شدیم .
چقدر حال کردم که رنگ کت شلوارش با لباس من که با اون آرایش و مدل موی باز صد برابر جلوه میکرد ، ست شده بود .
موزیک پخش شد و همه جوونا به وسط سالن رفتن .
بالاخره انقدر اون وسط رقصیدن که هم خودشونو خفه کردن هم دی جی بدبختو . حالا خوبه اعلام کردن وقته شامه وگرنه اینا امشب به خونه هاشون .نمیرسیدن .
فقط منو پرهام نرقصیدیم .
فاطمه
۳۲ ساله 00رمان خوبی بود ممنون نویسنده جون ❤️❤️