رمان دلواپس توام به قلم vaniya_b

ژانر: عاشقانه

خلاصه:

داستان درباره ي دختريه که بعد از ازدواج خواهرش،يه مشکلاتي براش پيش مياد که مجبورميشه بره و توخونه ي دامادشون براي مدتي زندگي کنه…

تو اونجا اتفاقي براش پيش ميوفته که اصلا فکرشم نميتونسته بکنه…زندگي بيخيالو روحيه ي سرخوشش توي اون عمارت دچار تغيير ميشه

دلواپس توام...

اشک روي گونه هام يه يادگاريه

اشک جزو زندگيمه خيلي عاديه

اشک همدم چشماي بي قرارمه

اشک مرحم غماي گنگ و مبهمه

اشک يعني من دلم گرفته از همه

اشک يعني جاي من تو زندگيت کمه

اشک حرف بي صداي قلب خستمه

اشک رنگ عشقه،رنگ غربت و غمه

اشک ، آبروي عشقه روي صورتم

جاي تو يه آينه مونده توي خلوتم

راه نداره دل به دل که خيسه چشم من

اشک يعني با سکوت شب يکي شدن

گريه ميکنم به حال و روز بيخودم...

اشک يعني کاش عاشقت نميشدم.

زل زدم به آينه جاي چشم تو هنوز

دوست ندارم اين عذابو حس کني يه روز

اشک يعني واستادن تواوج خستگي

دردقلبه،کم نميشه جاييم بگي...

رنگ در پريده بسکه منتظرشدم

تو بهم بدي نکردي بد شدم خودم

پرسه ميزنم دوباره زير آسمون

اشک يعني...عطر تو، تو هواي خونمون

اشک آبروي عشقه روي صورتم

جاي تو يه آينه مونده توي خلوتم

راه نداره دل به دل ،که خيسه چشم من

اشک يعني با سکوت شب يکي شدن

گريه ميکنم به حال و روزبيخودم

اشک يعني کاش عاشقت نمي شدم...

(ميثم ابراهيمي-اشک)

***

باحرص داشتم خيار پوس ميکندم و زير لب غر ميزدم.

به اينم ميگن عروسي آخه؟عين اين بدبخت بيچاره ها باس از دور ببينم.کوفت بگيري الهه که کوفتم کردي اين عروسي کوفتي تو...

با پس گردني محدثه يه متر از جام پريدم

-دختره ي امين آبادي گردنم شکست...کرگدن اينقدر زور نداره که تو داري

ريز ريز ميخنديد.

سرجام نشستم دوباره اونم با فاصله نشست و گفت:آخيييي...حوصله ات سر رفته؟

-نخيرم...دارم کلي حال ميکنم.تا الان يه بشکه ميوه خوردم وچهار تا جعبه شيريني.

محدثه-معده نيس که خرابه است...براي مهمونام يه چيزي بذار آبروتون نره

بيخيال تکه اي خيار دهنم گذاشتم وبا همون دهن پر گفتم:خودم تو اولويتم

محدثه-ولي عجب عروسي اي شده ها...معلومه دامادتون زيادي خرپوله

-آره به قيافه اش که ميخوره قاچاقچي اي چيزي باشه

محدثه-بنده خدا...کجاش شبيه قاچاقچي هاست؟

-کجاش نيست...اين الهه شوهر نديده اينقدر هول بود اصلا وقت نشد برم تحقيق...انگار توجزيره مئومئو گير کرديم اينم آخرين مرد روزمينه...فقط چشماي باباقوريش رامين جونشوميبينه...بدبخت شوهر زليل...

محدثه-جلوخودشم ميگي؟

-مگه از جونم سير شدم...يه بار گفتم اين يارو چيکاره است که يه ماه نشده ميخواي آويزونش شي ،کاري کرد تا يه هفته لنگ ميزدم بسکه جفتک انداخت

محدثه-اينکه واقعا حقته...حالا نگفتي چراگفت بشيني اينجا تکون نخوري!

تکه ي گنده ي ديگه اي کردم تو دهنمو گفتم:مرض داشتن که ماليات نداره...

نگاهي به دورو برانداخت و گفت:خوشتيپ زياد دارن ها...داداشاي داماد کدومان؟

-نديدمشون اصلا...الي ديده،گفت يکي اشون که مصافرته نيومده خيرسرش يکي شونم يه کتو شلوار آبي کاربني پوشيده...موهاشم از ايناس که يه سانتي زدن و تقريبا کچل محسوب ميشن.طبق آمارچشماي عسلي اي هم داره

محدثه-چطوراون يکي عروسي برادرش نيومده ؟

-حتما اونم قاچاقچيه تو بندر،سوار کشتي شده داره محموله جابه جا ميکنه

نگاهي به جمع پسرايي که نزديکمون هرهرميخنديدن انداختم.تکه ي آخر خيار که خيليم گنده بود کردم تو حلقموگفتم:واااااااييي...فکرکنم خدانيمه ي گم شده ي منو تيکه تيکه کرده هرتيکه اشو يه جا گذاشته...من نسبت به تمام اين پسراي جمع حس دارم محدثه...جون تويکي از يکي جيگرترن...(اونم دلشو گرفته بود ميخنديد فقط)نگيرمشون حيف ميشن...اي حناق 1ساعته بگيري الهه که نميذاري توعروسيت شوهر پيداکنم...اي دردبي درمون بگيري که...

صداي بم پسري از نزديکيم بلند شد:ببخشيد خانوم

همچين برگشتم عقب گردنم ترق ترق صدا داد.

حالافرض کنين يه ور لپمم از خيار باد کرده بود.

باديدن پسرقد بلند پشت سرم چشمامم گرد شد.نگاهم افتاد پايين و از کفشش تا بالاکشيده شد.ووووي چه جيگريه.چه کتوشلوار خوشکلي...آبي کاربني؟(چشماموتنگ کردم)برادر داماد اينه؟نه بابا مگه فقط همين يه نفر کتوشلوار آبي کاربني پوشيده؟

حالا همينجورم داشتم خيارو ميجوييدم.لبخندي رولباش نشست.حتما تو دلش ميگفت اين کيه ديگه،دختر هيز نديده بود که ديد.

چه تيکه اي بود.اگه برادر داماد اينه قول ميدم جاري الهه شم.

کمي خودمو جمع وجور کردم، خياروجوييده نجوييده قورت دادم به زوروگفتم:بله بفرماييد

همچين کتابي گفتم کمتر از اين زنه تو 118نبود...کم بود بگم پاسخگوي شماره 226بفرمايييييد

لبخندشوپرنگتر کردوگفت:طناز خانوم؟

اي واي منو از کجا ميشناسي گل پسر؟

چشمامو تنگ کردمو گفتم:شما؟!

نگاهي گذرابه محدثه کردوبا همون لبخند گفت:منو نميشناسيد؟

بشقابموشوت کردم تو بغل محدثه و دوباره يه نگاه به سرتاپاش کردم.برادر داماده؟اگه برادر داماد نيس پس کيه؟

-تو دانشگاه آشناييت داشتيم؟

سري تکون دادو گفت:نه

-کوه؟

تک خنده اي کردوگفت:نه حقيقتا

-اووووم...از همکاراي الهه هستين؟

باز با لبخند سرتکون داد

-تو فيس بوک؟

ابروهاشو انداخت بالاومتعجب گفت:نه

اخمي کردمو گفتم:پس اشتب گرفتي جَوون

بازتک خنده اي کردوگفت:فکرميکردم الهه خانوم منو به شما معرفي کرده باشن.من سيامک هستم برادر رامين

اييييي...مرض بگيري منکه داشتم حدث ميزدم برادر دامادي.همچيني رفتار کردي فکرکنم يکي از اون 600تا دوست پسرم هستي که قالت گذاشتم

خودمو جمع و جورکردم و بلند شدم.يه سرفه مصلحتي کردم و گفتم:نه معرفي نکرده بودن...خوشبختم

دستشوجلو آوورد منم باهاش دست دادم.باز لبخند زد.چه نيش شلي داشت اينم ها...

سيامک-تنها نشستين...توقع داشتم خواهر يکي يه دونه ي عروس بيشتر از اينا توچشم باشه

يعني منظورش اينه توقع داشت برم وسط يه نفس قِر بدم؟يا لي لي لي لي کنم واسه عروس و دوماد؟!

چپ چپ نگاش کردمو گفتم:با دوستم بودم...حرف ميزديم

نگاهشو کشيد سمت محدثه و با همون نيش شلش گفت:خيلي خوش اومدين خانوم...من سيامکم

محدثه ام باعشوه خرکي بلند شد و باهاش دست دادوگفت:به همچنين...منم محدثه هستم

من باباتو ببينم گزارش کارميدم بهش محدثه،توروببينه تو اين وضعيت رسما ميکشتت ...

آخه باباش خيلي مذهبي بود...محدثه از وقتي بامن ميگشت اينقدر قرتي شده...قبلا اينطوري نبود اصلا...اين دوست ناباب که ميگن...دقيقا خود منم...خخخخ

دوباره اون چشماي عسلي هيزشو به من دوخت و گفت:مزاحم نميشم بانو...

-اين چه حرفيه

سيامک-ميبينمتون

سري تکون دادم اونم همينطور ...ورفت

محدثه-ووووي...چه خوشکل بود طناز...

-اوهوم،ولي ضايع شدما...خداخفه ام کنه

خنده ي ريزي کردوگفت:آره ...حالاعيب نداره

محدثه راس ميگفت.چشماي کشيده ي عسلي وموهاي خرمايي که يه سانتي کوتاه شده بود اما عجيب بهش ميومد.بقيه اجزاي صورتشم خوب بود.به هيکلش نميخورد از اين سيکس پک ها باشه اما خيلي روفرم بود.

دست از هيزي برادر داماد کشيدمو چشم گردوندم پي الهه

يعني راستکي داشت مزدوج ميشد؟

محدثه-کجايي؟

نفسي کشيدمو گفتم:اگه اين دختره احساس ترشيدگي زودرس نميکرد حالاحالا ها پيشم بود

لبخندي زدودستشو گذاشت رو شونه ام:تا کي ميخواستي پيشت نگهش داري؟اونم آدمه آرزو داره

-فقط 28سالش بود محدثه

محدثه-بابامگه کم سنيه؟الان دختراي 17ساله ام دارن ازدواج ميکنن

-اونا که ديگه نوبرن

محدثه-همينه ديگه

-زود بود.من از اين قاچاقچي خواهر دزد اصلا خوشم نمياد

انگار موشو آتيش زدن.نفهميدم چيجوري رامين اومد بالاسرم.نفسم حبس شد توگلوم

لبخندي زدوگفت:طناز خانوم...انگار غريبي ميکنين

آب دهنمو قورت دادم.بلند شدم روبه روش ايستادم.محدثه ام همينطور

-نه...چه حرفيه...

سري براي محدثه تکون دادو باهمون لبخند گفت:از الان فکرکنم بايد من پاسخگوي خواستگاراتون بشم...ماشاله خواهر خانومم حسابي هواخواه پيدا کرده

گيج گفتم:کجان؟؟؟؟

آرنج محدثه که رفت تو پهلوم فهميدم چه گندي زدم.

رامين زد زير خنده و گفت:دور نيستن...اينجا نشينين...بيايد اون طرف

-ميايم

ازخجالت مونده بودم چيکار کنم .با همون لحن که توش خنده بود فعلا اي گفت و رفت

محدثه-مرده شورتو ببرن طناز ...بيخود نيس الهه گفته بتمرگي يه جا...آبروبري

-بروبابا...

نگاهي به دوروبرکردموگفتم:بيا از اين صندلي نکبتي بلند شيم بريم اونور که من بدجور رو مُد سوتي ام

محدثه-بريم

بلند شديم و به سمت اونطرف که شلوغتر بود راه افتاديم.کسي منو نميشناخت به طبيعتا من هم...

اين خواهر ترشيده مام با يه خونواده ي چُسان فيساني وصلت کرده بود.

سالن يه سن بزرگ داشت براي رقص .دي جي و رقص نورشون که براه بود.يه گُردانم اون وسط جنگولکي ميرقصيدن.خوبه اون قسمت تاريک بودا...ننه باباهاشون چيزي نميگفتن ؟ همچيني رقصاشون از اين رقصاي تو حَلقي بود.

-ميدوني الان داماد تو چه مرحله ايه؟

محدثه سرشو کشوند سمت گوشمو گفت:چه مرحله اي؟

-غلط کردن...دختراي اين مجلس اينقدر ماليدن که داماد داره پيش خودش ميگه:چه غلطي کردم اينو نگرفتما...اون يکي چه خوشکل شده...وااااي اين حرف نداره....واونجاست که ميگه غلط کردم من همشونو ميخوام

ريزخنديدوگفت:ديوونه

نگاها همه کنجکاو بود.حق داشتن منو نميشناختن خب.از خانواده ي ما فقط دايي سهراب دعوت بود که اونم گفت نمياد.

از وقتي سر ارث و ميراث با خانواده هامون در افتاديم ديگه کسي وجودمون براش مهم نشد.

درست 18سالم بود که الهه تصميم گرفت ارث و ميراث پدري و مادريمونو تقصيم کنيم.براي من چندان فرقي نميکرد که اصلا چيزي بهم ميرسه يا نه...اما الهه خيلي تاکيد داشت منم قبول کردم.

بلاخره 3سال از مرگ پدر مادرمون گذشته بودو تقصيم ارث يه عرف بود.

وقتي الهه وکيل گرفت از دايي و عمو وعمه گرفته تا محمود آقا بقال سرکوچه ام ادعاي ارث کرد.

اونم با فضاحت تمام.آبرومونو بردن.عموم معتقد بودبه خاطر حرمت سکوت کرده والا از باباکلي طلب داره...دايي هام ميگفتن خونه به اسم خواهرشون بوده پس اونام سهم ميبرن...عمه ام ميگفت فلان زمين بابات مال منه...خلاصه که ولوشويي بود.

الهه ام با همه کنتاک کرد.باکمک وکيل همه ارو به فروش رسوند.طلباي بابارو داد.سهم و الارث مدعي هارو هم دادو فقط يه کلمه گفت...مال يتيم خوردن نداره...

بعدم که ديديم تو شيراز انگشت نما شديم الهه خواست بيايم تهران.وبا همه ي فاميل قطع رابطه کرديم.

زندگي تو تهران به خودي خود سخت بود چه برسه به اينکه دوتا دختر تنها باشي...منتها الهه براي خودش مردي شد.

از طريق يکي از دوستاش سر از مزون معروفي در آوورد.

رشته اش که هنر بودو گذاشت کنار،وتو مزون از خورده دوزي شروع کرد و حالام که واسه خودش طراحي شده تو اونجا...

کارش حسابي گرفت و وضع ماليمون بهتر شد.

باپول سهم والارث دوتامون و تلاشاي بي وقفه ي الهه از اون خونه ي اجاره اي کلنگي در اومديمو يه خونه دوخوابه تو مرکز شهر خريديم.

از اون موقع 3سال ميگذره و من الان 21سالمه...دانشجوي رشته ي کامپيوترم

الهه هيچوقت نذاشت درسمو ول کنم حتي شده به زور شهريه امو جورميکرد.منم که جوِجبران کردن ميگرفتتم حسابي درس ميخوندم و تو زمينه کامپيوتر مُخي بودم واس خودم

ميشه گفت 3ماه پيش با رامين آشنا شد.يکي از سرمايه گذاراي مزون بود.

اول به خاطر استعداد آبجي ما هي ازش تعريف تمجيد کرد بعدم ريزه ريزه قاپشو دزديد.

الهه نميخواست قبول کنه تنهام بذاره اما عشق کورش کرده بود.منم که هرکاري کردم بي نتيجه بود.

هرچقدر سنگ انداختم جلو پاي اين رامين از روش پريدو خلاصه راضيمون کرد.

منم که تير آخرو ميخواستم بزنم گفتم پس تنها زندگي ميکنم.

آخه الهه ميخواست منم ببره تو قصر شادوماد.

اينقدر پافشاري کردم که ميخواست عروسيشو کنسل کنه.اما شادوماد که از سنگ انداختن ضايع من فهميده بود مخالفم اومد و با کلي خواهش تمنا خواست که اين کارو نکنم و الهه توگلوش گير کرده...البته به اين واضحي نگفتا...منم که ديدم فرقي با آناستازيا خواهر سيندرلا ندارم کوتاه اومدمو رضايت دادم.از الهه ام خواستم بهترين دوستم محدثه که ازشهرستان ميومد و خوابگاه زندگي ميکرد همخونه ام بشه.تا هيچکدوم تنها نباشيم

الهه ام که عشقش 2آتيشه بود ديگه حرف نزدو منو به اون قاچاقچي فروخت.

رامين مهندس يک شرکت خصوصي معتبر بود و اينجور که الي ميگفت حسابي خرش ميرفت.

چند جارواداره ميکردوخونه زندگي توپيم داشت.

دوتابرادر داره ...پدرش چندين ساله که فوت کرده و مادرشم آلمانه.همين ها تنها چيزايي بود که ازشون ميدونستم.

البته من به شخصه يه فضول به تمام معنام و اگه غرورم ميذاشت حتما رامينو تخليه اطلاعات ميکردم.

با کوبيده شدن آرنج محدثه تو پهلوم از هپروت کشيدم بيرون

-چيههههه؟پهلومو سوراخ کردي بابا

با چشم و ابرو اشاره کرد به اون ور

سرمو گردوندم ديدم الهه چپ چپ و رامين با لبخند نگام ميکنن

الهه-2ساعته دارم صدات ميکنم طناز...کجايي؟

-کجام؟آهان اينجام ديگه...

نگاهي به دورو بر کردم...کي رسيدم به مبل عروس دوماد!

الهه-چراگيج ميزني طناز؟چيزي شده؟

نگاهي به رامين کردم.اين دختر قد نخود هم مغزنداشت که جلو رامين مراعات کنه...

حالا نه که من خودم خداي مراعاااااتم!

-نخير...طبق فرمايشات سرکار داشتم از دور حسابي خوش ميگذروندم که آقاي داماد گفتن حظور برسم

رامين با همون لبخند هميشگيش گفت:کار خوبي کردين طناز خانوم...شما بفرمايين اينجا من ميرم راحت باشيد

دستمو به نشانه ي صبر کن گرفتم جلوشو رو دسته ي مبل نشستم گفتم:راحتم...در ضمن ...با طناز خالي راحتترم

الهه چشم غره اي رفت و گفت:پاشو از رو دسته مبل دختر

-پس رو پات بشينم؟

نگاهي به رامين کرد.رامين هم سري تکون دادو گفت:سخت نگير الهه...

الهه-ببينم ميتوني آبرومو ببري يا نه

-باشه بشين ببين من سعي خودمو ميکنم...حالا اگه نتونستم آبروتو ببرم به بزرگيت ببخش

لبهاشو باحرص فشار داد به هم.کارش همين بود.فقط از دستم حرص ميخورد.دوست داشت منم مثل خودش شخصيت آروم و خانومانه داشته باشم که اين اصلا امکان پذير نبود

روکردم به رامين و گفتم:اينجا به غير اين آهنگاي سوسولي چيز ديگه اي پخش نميشه؟

الهه-طناااااززز

رامين آرومو مردونه ميخنديد.

-اااااه...الهه...مگه چند بار عروسي ميکني؟بابا من ميخوام برم برقصم با اين آهنگا که فقط رقص خاکبرسري ميشه کرد...

رامين روشو کرد اونور تا راحت بخنده.محدثه محکم زد تو پهلوموگفت:بسه بيا بريم...

الهه وشکون ريزي از پام گرفت خواستم يه چي بگم که صداي سيامک از نزديکيمون بلند شد

سيامک-همه چي مرتبه آقا داماد؟

رامينم با صداي ته مايه هاي خنده اش گفت:آره سيامک جان.

سيامک يه نگاه گذرا به همه کردوبعدم روبه رو من ايستادوگفت:افتخار رقص ميدين بانو؟

فکر کنم ابروهام انقدر رفته بود بالاقاطي موهام شده بود

رامين -طناز جان همين الان از اين آهنگ داشتن تعريف ميکردن

چشمامو ريز کردم.اه؟پس داشتيم!

اونم با لبخند نگام کرد.

سيامک-پس خوشحال ميشم افتخار بدين

با اکراه بلند شدمو آروم جوري که رامينو الهه بشنون گفتم:ايشاله اين لطفتون بي جواب نميمونه

الهه که حسابي خنده اشو کنترل ميکرد.رامينم سرشو انداخت پايين.

سيامک دستشوگذاشت پشت کمرمو با هم به سمت سن رفتيم.

نور پردازي اينجا خيلي تاريکتر از بقيه سالنه.

از اين رقص جيگولي هاي آروم بود.مثل تو فيلما ي خارجکي.مهمونام حسابي جوگير شده بودن و مثلا ميخواستن تانگو برقصن.

خلاصه که جوبدي بود

روبه روش که قرار گرفتم ديدم با اون 15سانت پاشنه تازيرگردنشم.

دستشو انداخت پشت کمرمو با اون يکي دستشم دستمو گرفت.حالا منم شده بودم سنگ.

توفيلم فقط ديده بودم اين چيزارو.ننت خوب بابات خوب...من بلد نيستم بذار برم

تو دلم داشتم ناله ميکردم که تکون خورد

بي اراده گفتم:من بار اولمه ها

لبخندي زد.يه طرف صورتش چال کوچيکي افتاد.چه دندوناي مرتبي داره لاکردار...

سيامک-نصف آدمايي که اينجا دارن ميرقصن بار اولشونه.فقط ژستشوگرفتن

-اونوقت من چيکار کنم؟

سيامک-توام ژستشوبگير...بامن عقب جلو برو ...کار راحتيه

وبه سمتم اومد.منم هول شدم رفتم رو پاش.

-واي خاک به سرم

لبخندي زدوگفت:عيب نداره...به من نگاه کن نه پايين

سرموگرفتم بالا.

لامصب چشماي خوشکلي داشتا.

تکون هاي آروم ميخورد .منم حسابي ازخجالتش در اومدم وتند تند پاشو لگد ميکردم.بيچاره جيکشم در نيومد.

-مشخصه خوب ميرقصيد ها...رقصتون با من به چشم نمياد

دستمو گرفتو يه دور چرخوند.باز اومدم تو بغلش.

سيامک-نيازي براي به چشم اومدن نيست...همينکه افتخار داديد خودش کليه

-اوهو

خدايي با اون نگاهش تبخير نميشدم خيلي بود.

محو بوي عطر شيريني بودم که زده بود.

سيامک-شنيده ام ميخوايد تنها زندگي کنين(سرتکون دادم به نشانه ي مثبت)...سخت نيس؟

-دوستم هم خونه ايمه...

سيامک-اوهوم...ولي خوب ما همه خوشحال ميشديم با ما زندگي کنين

-راستش زياد راحت نيستم

سري تکون دادوگفت:بله خب...حق دارين.اما مطمئنا زندگي تنهايي سخته براي دختر ي مثل شما؟

چشمامو تنگ کردمو گفتم:مگه دختري مثل من چشه؟

با تک خنده اي باز منو چرخوندوگفت:اوه نه اشتباه برداشت کرديد...اصلا بيخيال اين موضوع

سري براي تاييد تکون دادمو گفتم:چرا اون يکي داداشتون نيست.

نگاهشو گرفت وآروم گفت:خيلي اهل يه جا موندن نيست...زياد اين ور اون ور ميره...اگه عروسي رامين کمي هول هولکي نميشد شايد ميتونست بياد

-پس شمام قبول دارين که اينا هولن؟

خنده ي آرومي کردوگفت:آره...

منکه ديدم حسابي براي اين رقص آفريده شدم و يه دقيقه بيشتر بمونم پاي اين بدبخت سابيده ميشه بسکه لهش کردم براي همين گفتم:بريم بشينيم؟

سيامک-حتما بانو

واز سن پايين اومديم.به سمت صندلي اي که محدثه تنها نشسته بود روش رفتم

با خنده ي ريز حرص در آرش گفت:ميبينم که خوب بلدي خاک بر سري برقصي

کنارش ولو شدمو گفتم:اگه 13 باري که پاشو لگد کردم ناديده بگيريم آره

مچ پامو کمي ماليدم.اين کفشا فقط کلاس داشتن والا پاروداغون ميکردن

محدثه-صاف بشين آبرو بر

-برو بابا

يه کتو شلوار ي رفت پشت ميکروفون و اعلام کرد براي شام بريم.

منم که موقع غذا هفت جدمو فراموش ميکردم به عبارتي پرواز کردم به سمت سالن غذاخوري.به جاي بشقاب که ديس يه نفره برداشتمو از 7مدل غذاگرفته تا دسرو سالادوهرکوفتو زهرماري توش پرکردم

ديسه لب به لب پر بود.رفتم کنار محدثه که ديدم داره خيلي گنجشکي ميکشه.

-من ميرم يه جا خلوت بيابم...کشيدي بيا

سرتکون داد.خوبه ديسمو نديد والا ميخواست غرغر کنه.

چشم چشم کردم واسه يه جاي خلوت.ديدم برم باغ بيرون بهتره.

اسمس دادم محدثه که تو آلاچيقاي باغ ميشينم.

تو آلاچيق کسي نبود.يه دوسه تا کفتر عاشق اون پشت مشتا پرسه ميزدن.

بيخيال...غذارو بچسب.

دهنم پر بود که نگام افتاد به يه جفت کفش مردونه.

اي بخشکي شانس.

لقمه رو به زور نوشابه دادم پايينو سرمو بالا گرفتم.

يه پسر تقريبا لاغر با قد بلند.موهاي بلندشم دم اسبي بسته بود.

تنها مزيتي که به چشمم اومد اون چشماي آبي اش بود.

لبخندي زدوگفت:از دوستاي عروس خانوم هستين ؟

به توچه آخه؟!!!!

بلند شدم ، دستي به دامن پف دار عروسکي ام کشيدمو گفتم:طناز هستم...خواهر عروس خانوم

پسر-اوه...شرمنده که نشناختم...بايد از شباهتتون ميفهميدم

بسکه خنگي...آخه منو الهه خيلي شبيه هم بوديم.منتها من موهام سياه و بلند بود اون موهاش بور وکوتاهتر بود...والبته هيکل تو پر تري داشت.

لبخند زورکي اي زدم که بره گمشه تا به شام عزيزم برسم

پسر-من باراد پسرخاله ي رامينم

وروي صندلي آلاچيق نشست.کاملا مشخصه که پسرخاله اي...گمشو برو من گشنمههههههههههه

سرجام نشستم و سري تکون دادم گفتم:خوشبختم

ديدم نگاهش رفت سمت ديس غذام.اخمام رفت تو هم.شيطونه ميگه بزنم استخوناشو بترکونما

متعجب گفت:اينجا غذاميخوريد؟تنها؟

اگه بذاري آره

-حوصله شلوغي رو ندارم

سري به نشان تفهيم تکون داد.

محدثه با ظرف غذاشو نوشابه به دست وارد آلاچيق شد.

-کجا موندي دختر؟

وچپ چپ نگاش کردم.نگاهي به باراد کردو با لبخند سلام داد.کنارم نشست و گفت:با کسي صحبت ميکردم.

باراد-مزاحم نباشم؟!

با اينکه نگام داد ميزد برو گمشو،زورکي گفتم:اين چه حرفيه؟از بودنتون خوشحاليم

باراد-پس شما راحت باشين

وسيگاري در آوورد روشن کرد.آي من اين پاشنه ي 15 سانتو تو حلقت نکنم طناز نيستم.

محدثه آروم جوري که بشنوم گفت:کي هس؟

-پسرخاله

محدثه-خجالت نکشيدي اين همه غذاکشيدي؟

-خفه...

سري تکون داد.منم با حرص قاشقي کردم تو حلقم.

باراد دهنشو باز کرد حرف بزنه که صداي سيامک اومد

سيامک-باراد جان اينجايي؟داخل دنبالت ميگردن

اي که الهي خير ببيني گل پسر.يه ماچ طلبت...فقط اين کنه ارو ببر

بارادم با قيافه اي پنچرگفت:شرمنده واقعا

منم که با دمم گردو ميشکستم گفتم:اين چه حرفيه باراد خان.از مصاحبتتون خوشحال شديم.

لبخندي زد.خواست باز حرف بزنه منم سري رومو گردوندم مثلا غذا دارم ميخورم برو گمشو ديگه

همينکه رفت سرمو بالاگرفتم ديدم نگاه سيامک با لبخند به بشقاب منه...چه غذايي شد ها...مطمئنا سنگ ميشه تو معده ام بسکه چشم دنبالشه

رومو کردم اونور غذامم گردوندم تا اونم بره پي کارش.صداش که نيومد فهميدم رفته

محدثه-اين برادر دامادم انگاري رفته تو کفت ها

-راس ميگي؟

محدثه-آره وقتي ميرقصيدين حس کردم

-خوشتيپه...به نظر که بد نيس

محدثه-اوهوم...بروتوکارش

-روش فکر ميکنم...البته الي بفهمه چشم دنبال ناموس آقاشونه قاطي ميکنه پس سوتي نده

محدثه-نه بابا

-اين لباسه بهت مياد ها

باناز سروگردنشوتکون دادوگفت :ميدونم

-چيشششش جمع کن بابا بيجنبه...يه بار تعريفتو کردما

باشيطنت خنديد.

محدثه دختر بانمکي بود.قدبلندوهيکل پري داشت...بيشتر از هرچيز چشماش مورد توجه قرار ميگرفت.چشماي درشت و مژه هاي بلندش که خوب ميدونست چيکار کنه تا جذابترش کنه.

هم قد بوديم اما خب من لاغر تر بودم.روهيکلش حساس بود و منم هروقت ميخواستم حرصشو در بيارم در مورد هيکلش حرف ميزدم که خب اونم حسابي از خجالت پَک و پهلوم در ميومد

خلاصه شام داستان دارمو کوفت کردم.

برگشتيم سالن.

رقصنده ها به قوت خودشون هنوز رو صحنه بودن.يه جايي نزديک الهه نشستم که نگن عروس چه بي کس و کاره.

تازه ديدشم خوب بود و حسابي هيزي کردم.مخصوصا هيزي اون گل پسر چشم عسلي رو...باهمه ميگفت ميخنديد...هرسمتي ميرفت با همه گرم ميگرفت.چه دختر چه پسر...انگاري محبوب فاميل بود

دختر بود که دورو برش ميپلکيد.

خلاصه با محدثه که خيليم تو هيزي ضايع بازي در ميوورد کلي چشم چروني کرديمووقت گذرونديم.

الهه ام کلي رقصيد با رامين از همون رقص خاک بر سري ها...واردم بود لاکردار...

منم که ديدم جز رقص داغون و جوادي منحصر به فردم چيزي بلد نيستم سرو سنگين تمرگيدم سرجام

وقتي سالن تقريبا خالي شدومهمونا باکلي ماچ و تف مالي رضايت دادن برن ،منم رفتم مانتو اينا پوشيدم.حالا مونده بودم با کي بريم منو محدثه...آژانس؟

الهه به زور اشکشو نگه داشته بود نريزه.من دختر احساسي اي نبودم هيچوقت اما اون چرا...مطمئنا اون براش اين همه بي کسي سخت بود.

خودمو بهش رسوندم.

سرمو بردم نزديک گوششو گفتم:الهه...هروقت از شب...فرق نميکنه چه ساعتي باشه...خاکبرسرياتون تموم شد به من زنگ بزن مشکلي بود حلش ميکنم...

اول باچشماي گرد نگام کرد ووقتي فهميد چي گفتم پريد سمتم.منم که ديدم اوضاع خطريه زدم به چاک...حالا اون بدو من بدو

الهه-واستا ورپريده

-مگه چي گفتممممم؟

الهه-وايسا تابهت بفهمونم

حالا خوبه تو سالن کسي نبود.البته اگه سيامک و بارادو رامين و محدثه رو در نظر نگيريم

-داماد سرجدت بگيرش اينو

رامين باخنده اي مردونه بازوي الهه رو که داشت از کنارش رد ميشد گرفت و گفت:وايسا خانوم...با اين لباس ميخوري زمين.

منم که ديدم رامين گرفتتش وايسادم نفس بگيرم.

-خير ببيني

الهه-حسابت باشه بعدا طناز

چپ چپ نگاش کردموگفتم:بسه جلو فاميل شوهر...آبرومو بردي...اگه پَسِت بفرستن من قبول نميکنما(روبه رامين با لحني جدي گفتم)ما از اين مغازه بي خودا نيستيما...جنس فروخته شده پس نميگيريم...تا عمر داري بيخ ريشته

رامين با لبخند گفت:ماکه ازخدامونه طناز جان

همه اشون ريز خنديدن الا الهه که برزخي نگام ميکرد.

ديدم اوضاع ناجوره دست محدثه ارو کشيدم و رو به سيامک با پرويي تمام گفتم:ببيخشين آقا سيامک ...ميشه مارو برسونين؟

ابروهاشو داد بالاو متعجب گفت :البته

الهه-طناز مزاحم سيامک نشو...آژانس بگ...

سيامک-چه حرفيه زنداداش...من ميرسونمشون.

منم تک ابرويي بالاانداختموگفتم:خودش راضيه.

بعدم از سالن زدم به چاک تا دوباره رم نکرده.امروز به قدر کافي شخصيت نداشته ي خودمو به عالمو آدم نشون داده بودم.

منومحدثه سوار ماشين مدل بالاي سيامک شديم.منم که جلو نشستم.

کمي توخيابون دنبال ماشين عروس بوق بوق کرديمو سيامک راهو کج کرد سمت آدرسي که بهش دادم.

خداييش بود که حرفي نزد.چه آقا بود ها...

هي زير چشمي هيزي ميکردم کم مونده بود چشمام همونجوري لوچ بمونه.

خلاصه که مارو رسوند .منم يه نگاه مکش مرگ مايي دم رفتن تحويلش دادم و با عشوه شتري مخصوص خودم خداحافظي کردم .

سه هفته از عروسي الهه ميگذشت.يعني اين سه هفته ارو هم کوفت من کرد هم رامين بيچاره.بسکه هي زنگ زد.

هفته ي اول ماه عسلشون بود که خب طبيعتا زهر مار شدبراي رامين چون هر يک ساعت الهه گوشي به دست بود.

هفته ي دوم که رسيدن تهران هر روزش ميومد به من سر بزنه

منم که ديگه کفري شدم دادو بيداد راه انداختمو و به زور بيرونش کردم.ناراحت شد اما خب تقصير خود کنه اشه...نه به اونکه ميگفتم نرو مرغش يه پا داشت ميگفت الا و بلا رامينو ميخوام...نه به الان که ميگم برو ميگه نه نميتونم دور ازت بمونم...خلاصه که روانيمون کرد.

تلفناش به زور جيغو داد من کم شدو اومدناش کمتر.براي من سخت تر بود.من زيادي وابسته ي الهه بودم اما به قول محدثه اونم حق زندگي داشت ديگه.

روبه روي آينه ايستادمو در حالي که شعرزمزمه ميکردم موهامو ميبستم

-طنًاز...چه قشنگه چشمات

طنًاز...چه ميخنده لبهات

صد دل ،عاشق نگاته(حالا قرم ميدادم و از اين عشوه هندي هام ميومدم محض دل خودم)

محو،چشمون سياته(مثل اين گربه سفيده تو تام و جري پلک ميزدم)

بخند با خنده ات هميشه

غنچه ي گلها وا ميشه

مثل سيامک عاشق تو هيچکسي پيدا نميشه....واييييييييييييييي

محدثه-کمتر نوشابه بزن سر صبحي

همونجور با قِراز کنارش رد شدم ورفتم سراغ کمد

-امروز چيکاره ايم؟

محدثه-تا بعد از ظهر يه سره کلاس داريم...تينا شايد تولد بگيره ،بريم؟

-نچ...کادونخريديم.

محدثه-بيا بابا يه عروسک غالبش ميکنيم ديگه

-بگرد از همون کادو بيخوداي سعيد يه چي پيدا کن...تو کشو دوميست

محدثه-آره بابا...نه که تينا واسه تولدت سنگ تموم گذاشت با اون جاسوييچي اش...از سرشم زياده...

-اوکي...پس يوخده بيشتر بمال که تولد داريم

محدثه-روچشم...

بلاخره بعد کلي بتون کشي روصورتامون رضايت داديم بريم.

دانشگامون نصف جمعيت تهرانو ميگرفت فکر کنم...بسکه هميشه شلوغ بود.آدم ياد هندو چين ميندازه که همه تو هم ميلولن

بعد کلي کشمش رسيديم به کلاس.

استاد اين درسمون يه مرد خوشتيپ بود که از همون اول ورودش شروع ميکرد به طناب دادن به دختراي کلاس،کارش از نخ گذشته بود

-درس نميده که حيف نون...همش تو پرو پاچه است

محدثه-هيششش

-من اگه امروز نرم حراست طناز نيستم

محدثه-حتما با اين آرايشم ميخواي بري؟

-پس ميرم پيش معاون رئيسي چيزي...کلا ميخوام برم...اينجوري که نميشه.هيچي واسه شوهرم نموند بسکه با نگاش خورد منو

محدثه-مگه شوهر داري؟

-خب ندارم...ولي نميشه که همينجوري بذارم عفتم لکه دار شه

با ابرويي بالا رفته سرشو تکون داد

-بله اينجورياست...من يه همچين آدم با عفتي هستم

محدثه-بله بله

استاد پژوهش-خانوم معترف؟

-بله

لبخند چندشي زد و گفت:چيزي شده؟اگه بحثتون جالبتر از بحث منه ميتونين بلند تر بگيد؟

-بله استاد از بحث شما جالب تره

آرنج محدثه بود که رفت تو پهلوم

استاد ابرو بالاانداخت و گفت:خب ميشنوم

همينطور که پهلومو ميمالوندم گفتم:راستش استاد ميخوام تولد بگيرم ميخواستم شمارم دعوت کنم منتها دوستم(با اشاره دست به محدثه)معتقده خيلي کار زشتيه...

اومد حرف بزنه منم که ترسيدم قبول کنه،يه تولد بره تو پاچه ام.اينه که سريع گفتم:البته منم متقاعد شدم در شان شما نيست اين جور تولدا...اينه که منصرف شدم...

بچه هاي کلاس ريز ريز ميخنديدن

با اخم سر تکون داد.فکر کنم انتظار داشت دعوت شه ها...تولد بگيرم دعوتش کنم رو دلش نمونه؟

رفت سمت تخته و گفت:خيلي خب...حالا که نتيجه گيريتون تموم شد به درس گوش بدين

محدثه آروم در گوشم گفت:تو ديگه کي هستي

باهم آروم خنديديم.

کلاس که تموم شد سريع با محدثه جيم زديم خفتمون نکنه بگه ميخواد بياد تولد...والا.از اين استاد بعييد نيس

محدثه ممانعت کرد تو اومدن به دفتر اما من رفتم پيش نائب رئيس و کلي شکايتشو کردم.سال آخري بودم و رتبه برتر واس همين خيلي تحويلم گرفت.

حالا اين درسو نيوفتم خيليه.

بعد رفتن به بوفه و لمبوندن سيب زميني سرخ کرده برگشتيم واسه کلاس بعدي.

برخلاف قبلي اين يکي استاد که نرم افزارپيشرفته تدريس ميکرد،خيلي مرد محترمي بود.

البته خوشکل نبود اما اينقدر نکات مثبت داشت که همه دختراي کلاس ديوونه اش بودن.ازجمله محدثه.

دستمو زده بودم زير چونه امو محو صداش بودم.مثل اين گوينده راديوييا بود

يه لبخند قشنگم هميشه گوشه لباش ميذاشت بمونه.

همينکه کلاس تموم شد با محدثه از ميزش آويزون شديم.اصولا کارمون همين بود.

4تا سوال بيخود ميپرسيدم که بازم صداشو بشنوم

مثل هميشه با خونسردي سوالامو جواب ميداد.اما من داشتم هيزي ميکردم.بدچيزي بود لا کردار

باصداي خانوم معترف گفتنش از هپروت کشيدم بيرون

-ب بله؟

ضيايي-گوشتون با منه؟

-بله هست