رمان جنگل نفرین شده به قلم پانیذ بابائی

کاری کردی که من با دشمنمم نکردم"
(سارن_کاری کردی)
***
- اوه مای گاد! مهسا، چقدر خفنه!
مهسا با خنده گفت:
- بابابزرگ خودمه دیگه!
یه خونه دوبلکس شیک و خوشگل بود. چهار خوابه بود، هرکدوممون یه اتاق برداشتیم. یه بولیز شلوار قرمز پوشیدم. هرکاری کردم اول بریم جنگل گوشه این‌ها بدهکار نبود. می‌گفتن فرداش بریم. حداقل یه روز رو تو شمال لذت ببریم. عقیده داشتن بریم جنگل دیگه، نفرین ما رو هم می‌گیره، دیوونه هستن بخدا!
از اتاق اومدم بیرون که دیدم رها هنوز لباساش رو عوض نکرده و نشسته داره تخم مرغ می‌خوره. دهنم باز مونده بود. رها با مظلومیت گفت:
- خب، گشنم بود!
- حالا خوبه تو راه دو تا ساندویچ دادی بالا.
- اون ته بندی بود!
به تخم مرغ اشاره کردم و گفتم:
- این چیه؟
خنده‌ای کرد و گفت:
- ته بندی کوچولو!
کوفتی گفتم و بعد پرسیدم:
- مهسا کو؟
- اتاقشه!.
بعد یهو صدا مهسا اومد و گفت:
- من اومدم!
گفتم:
- خب پس بگید، امروز کجا بریم؟
مهسا گفت:
- اول بریم بخوابیم، بعد بریم پاساژ گردی و شام مهمونت.
گفتم:
- از کیسه‌ی خلیفه می‌بخشی؟!
- نچ...از جیب آیلا می‌بخشم.
- بی‌مزه...باشه بابا.
مهسا خندید و رو به رها گفت:
- هنوز گشنته؟ تو فریزر کوبیده هست، بخور.
رها با خوشحالی گفت:
- جدی؟!
مهسا گفت:
- نخیر…تو فکر کنم خیلی گشنته، نه؟!
- بیشعور…برید گمشید، هردوتون!
خندیدیم و مثل بچه‌های حرف گوش کن، رفتیم اتاقمون. من سریع خودم رو انداختم رو تخت و خوابیدم.
***
یکی هی تکونم می‌‌داد.
- آیلا…آیلا!
چشم‌هام رو باز کردم، رها رو دیدم. گفتم:
- ها؟!
- بلند شو، یه نقشه دارم!
- چی؟
- تو پاشو، برو دست‌شویی، بعد بیا بهت بگم.
منم که حس فضولیم تحریک شده بود، رفتم دست‌شویی صورتم رو شستم و اومدم نشستم و گفتم:
- خب!
- ببین، الان رفتم اتاق مهسا، داره خواب هفت پادشاه رو می‌بینه…بیا یواشکی با سر رو صدا بیدارش کنیم، بعد بترسونیمش.
با تردید نگاش کردم و گفتم:
- خیلی وحشتناک نباشه؟!
- نه بابا! سطحیه.
- خیلی خب…نقشت رو بگو.
***
مهسا
پنجره یهو باز شد و پرده رو تکون می‌داد.
وا! من مطمئنم قبل خوابیدن بسته بود! سریع بستمش. قلبم تندتند میزد. وای مهسا! خب، شاید به خاطر باد پنجره باز شده. در اتاق با صدای گیریج‌گیریج باز شد.دیگه کم مونده بود غش کنم. از اتاق رفتم بیرون، داد زدم:
- آیلا...رها!
ولی جوابی نشنیدم. یهو صدای شکستن شیشه از آشپزخونه اومد. دویدم سمت آشپزخونه. شیشه‌های شکسته با خون دیدم. عقب عقب رفتم.
وای خدایا! چی‌شده؟ خوردم به یه نفر، با ترس و لرز برگشتم. صورت خونی و وحشتناکی دیدم. از ترس سرم رو پایین انداختم و جیغی کشیدم و فرار کردم. با جیغ من، فرد روبه‌روم هم جیغی کشید و فرار کرد. خورد به یه نفر که شکل و شمایل خودش بود و افتادن رو هم. با تعجب ایستادم، نگاشون کردم. آیلا و رها ماسک‌هاشون رو در آوردن. آیلا غرغر کرد:
- دِ آخه تو واسه چی جیغ می‌کشی؟