رمان به عشق اعتقاد ندارم به قلم مریم دهقانی

صبح با جيغ و داد يه نفر بيدار شدم چشمام رو باز کردم، با ضرب بلند شدم وااااااا ليلا و سوگل اينجا؟
-شما اين جا چي کار مي کنين
ليلا دست به کمر گفت:جاي سلامته پاشو ساعت دهِ
-جواب سئوال منو بده چطور اومدين داخل؟
سوگل:درمورد سئوال اول براي اين که تا شب بيخ ريشتيم بايد ببريمت کنسرت ودوم اينکه بابات داشت مي رفت ما اومديم
به عادت هميشگيم چشمام رو با دوتا دستام ماساژ دادم و تخس گفتم:
-من نميام
ليلا:بيخود کردي
-خودت بيخود کردي من نميااااااااااااام...
بعد از رو تخت پريدم پايين ديدم اين دوتا زل زدن به من
-ها چه؟چرا اين جوري نگاه ميکنين
ليلا سوتي زد و گفت:ايول هيکل
سوگل:جووون خوش به حال شوهرت
-اي هيزا گمشين بيرون دست هرچي پسره از پشت بستين بعد با بالشت اونقدر زدمشون که رفتن بيرون نگاهي به خودم کردم براي خواب يه نيم تنه پوشيده بودم با شرتک البته گفته باشم من جلو بابام اصلا اين طور لباس نمي پوشم. آخه راحت نيستم لباسم با يه بلوز وشلوار سفيد مشکي عوض کردم موهام شونه زدم و آبي به دست وصورتم زدم رفتم از پله ها پايين اين دوتا خل و چل رو مبلا ولو شده بودن داشتن از خودشون پذيرايي ميکردن کلا چيزي به اسم تعارف نميشناسن اينا.رفتم توي آشپزخونه صبحونه که ولللش ساعت ده و نيمه پس غذادرست کنم که واسه ناهار هم بابا مياد هم اين خل و چل ها خونه ان خوب قرمه سبزي چطوره؟ واييييي هيچي بيشتر از قرمه سبزي بهتر نيست وسايلش رو آوردم بيرون مشغول درست کردن شدم ليلاباصداي کلفت شده اومدداخل و گفت:ضعيفه غذا چي داريم
-کوفت
سوگل:اين طوري نبايد بگي بايد بگي صدلش رو کلفت کرد خانومي عشقم غذا چي داريم؟
شير آب رو بستم و گفتم:
-زهر مار
سوگل:عزيزم ظرفا با من بگو غذا چيه
ليلا:نه مثل اين که بايد کمر بند دربيارم
-برو بابا
ليلابا حالت گريه گفت :اذيت نکن غذا چي داريم
-قرمه بابام اومد غذا ميکشم همون موقع صداي در خونه اومد و چند ثانيه بعدش بابا توي درگاه آشپزخونه ظاهر شد -سلام بابا ليلا و سوگل هم سلام دادن
بابا:سلام دخترم سلام ليلا جان خوبي؟ سوگل جان تو چطوري؟
ليلا و سوگل :عالييييي ايم.
-بابا تا شما بياين ما ميز رو چيديم
بابا:باشه پس من الان ميام
بابا رفت لباس عوض کنه ما هم ميز رو چيديم همين که آخرين بشقاب رو گذاشتم بابا اومد سر ميز نشست غذا ريختم
بابا نگاهي به غذا کرد و گفت:به به چه غذايي
سوگي:غذا رو ول کن عمو دخترت رو نگاه
بابا ابروش رو انداخت بالا و گفت:چرا مگه چي شده؟
ليلا: نگاش کن نمياد کنسرت
سوگل:هيچ خواننده اي رو نمشناسه
بابا:واقعا؟
-خو چيکار کنم من فقط آهنگ بي کلام گوش مي دم
بابا ليوان نوشابه رو برداشت و گفت:حالا کنسرت کي هست ؟؟؟؟؟
سوگل:آرتام تهراني
يکدفعه نوشابه تو گلو بابا پريد،همين‌طور که مي‌ زدم پشتش نگران گفتم: -خوبين بابا
بابادستش رو آورد بالا به علامت بسه دست نگه داشتم
بابا با تعجب رو به من گفت:تو خواننده به اين معروفي هم نميشناسي
-نچ
ليلا:ولي ما مي بريمت
بابا:منم کمکتون مي کنم
با اعتراض گفتم:باباااا
بابا،ليلا و سوگل دست وپام رو گرفتن و بردن تو حموم سريع پاشدم و کوبيدم به در
-در رو باز کنين
ليلا:تا ساعت 7آماده باش
-ااااي بابا چرا اينکار ميکنين در رو باز کنين
سوگل:ساعتتتتتتت 7
بابا چرا اينکار ميکنه ديگه اي خدا کمکم کن ديوونه نشم از دست اينا حموم کردم و اومدم بيرون رفتم سمت در اتاقم واااا چرا قفله دستگيره رو چند بار بالا پايين کردم
-در اتاق رو چرا قفل کردين؟
ليلا:آماده شوووو
ايششششش آخه چرا ...
رفتم موهام رو سشوار کردم يه مانتو سفيد پوشيدم که کلوش بود کمر بند زنجيري طلايي داشت پايينش مانتو پارچه طلايي براق داشت سر آستيناش هم همين طور.شلوار طلايي پوشيدم و کفش سفيد عروسکي که روش نگين داشت . و شال سفيد طلايي آرايش هم بيخي. رفتم طرف در و محکم کوبيدم بهش
-بياين در رو باز کنين آماده ام.سوگل در رو باز کرد از بالا تا پايين اسکنم کرد
سوگل:چه جيگر شدي
ليلا هم اومد و گفت:ايول ببين چه ناز شده
-من نمي دونم بزور مي خواين منو کجا ببرين
سوگل:بدون تو حال نمي ده