رمان آخرین تکشاخ ایرانی (جلد دوم) به قلم یاسمین فرح زاد

امد رو به روی میزم ایستاد و دستشو زد به کمرش:ببین ..خر خودتی چرا گریه کردی ؟چیزی شده
خنده ای کردم و گفتم :نه چیزی نشده به خاطر دیرخوابیدنه
_باشه نگو...
به حالت قهر رفت سمت در اتاق که یهو یاد یک چیزی افتادم ..بابای فاطمه بنگاه دار بود
+فاطمه یه لحظه صبر کن
_هوم چیه
+میگم ..تو بابات بنگاهداره دیگه نه؟
_اره چه طور
+میشه یه زحمت برام بکشی؟
دست به سینه نگاهم کرد:تو جون بخواه
+میشه ازش بخوای یک خونه یه خوابه برام پیدا کنه؟زیاد بزرگ نباشه پولم کمه
چشاش گرد شد:برای خودت میخوای؟ +چشاتو جمع کن اره برای خودم میخوام
_باشه من میگم بهش خبرشو امشب میدم بهت
بالبخند گفتم:دست درد نکنه
سری تکون داد و رفت بیرون
فاطمه اهل فضولی نبود این اخلاقشو خیلی دوست داشتم هرکس دیگه ای بود الان تا ته جریان رو درنمیاورد ول کن نبود

...........
خیلی خسته شدم
تو راه برگشت بازم به یکی دوتا بنگاهی سر زدم حالا شاید باباش نتونه چیزی پیدا کنه
نزدیکیای خونه بودم که بابا بهم زنگ زد و گفت خونه عمه دعوتیم و خودشم خونه عمه است
دوست نداشتم برم اما مجبور بودم
چون نزدیک خونه بودم اول رفتم خونه دیر بود اگر میخواستم برم حموم دوش بگیرم برای همین سریع لباس عوض کردم و عطر زدم امدم بیرون
خونه عمه خیلی دور نبود بعد از اینکه ارمان تو انجمن مشغول به کارشد عمه فرخند ام از شمال امد تهران
جلوی خونه ترمز کردم همزمان که پیاده شدم یه ماشین دیگم جلوم پارک کرد
با دیدن ارمان استرس گرفتم
ارمان با دیدنم امد سمتم و با خوشرویی احوال پرسی کرد
_دلم برات تنگ شده بود دختر دایی عزیزم مشتاق دیدار... یه وقت سر به ما نزنیا
این نمیدونه مادرش سایه منو باتیر میزنه +همچنین...خیلی کار داشتم شرمنده
_بله درجریانم که مشغول به کار شدی ...شرکته خوب هست حالا؟
همون طور که اروم اروم سمت در میرفتیم گفتم:خداروشکر خوبه
با ورودمون فکم چسبید به زمین چقدر مهمونا زیاد بودن
فکر کردم شام خانوادگیه
ارمان با یه ببخشید رفت قاطی مهمونا با دیدن بابا رفتم کنارش نشستم
+سلام بابا ...چقدر شلوغه فکر کردم فقط خودمونیم
_ سلام عزیزم...فرخندس دیگه فامیل های دورمون دعوت کرده
11
عمه همراه یه خانم دیگه امدن سمت ما به احترامشون بلند شدم که کنارمون نشستن
عمه با اخم اشکاری بهم نگاه کرد
_ملیحه جون داداشمو که میشناسی بهزاد هستن
اون خانومه ابراز خوشبختی کرد و بعد رو کرد سمت من
_ماشالله ...شمام دخترشی؟
امدم حرفی بزنم که عمه سریع گفت:نه بهزاد فقط یدونه دختر داره ایشون دختر یکی از دوستانم هستن
بگم ناراحت نشدم دروغ گفتم بابا باعصبانیت داشت به عمه نگاه میکرد
اون خانوم به گرمی دستمو فشرد:خوشبختم عزیزم
+همچنین
عمه که با دیدن قیافه بابا فهمید اوضاع خرابه با اون خانومه خواست بره که بابا بهش اشاره کرد:فرخنده باید باهم حرف بزنیم
_اخه داداش الان مهمونا...
حرفشو قطع کرد
_گفتم باید حرف بزنیم
چنان باعصبانیت گفت که ترسیدم از جام بلند شدم که بابا دست عمه رو گرفت رفتن سمت اتاقی ،ارمان که انگار دیده بود چیشده سریع خودشو بهم رسوند
ارمان:روسلا چیشده...
+هیچی...
الان وقت توضیح دادن بود اخه، از کنارش رد شدم و دویدم سمت اتاقی که بابا رفت
به جلوی در که رسیدم صدای داد و بیداد بابا بلند شد
بابا:به چه حقی او چرندیات گفتی ...خجالت بکش
عمه حرفشو قطع کرد:توقع نداری که ابرومو تو کل فامیل ببرم؟اصلا کی گفته این دختره باید تو مراسم های ما شرکت کنه دلم نمیخواد کسی دربارش بدونه
_خوب که چی؟اون دخترمه
دیگه تحمل نکردم درو باز کردم و رفتم سمت بابا:بابا تروخدا بسته