رمان شکنجه به قلم فرناز.ر

ژانر: #عاشقانه #اجتماعی #معمایی #روانپزشکی

خلاصه :

دلربا با عشقی کورکورانه،به خواستگاری برهان جواب مثبت می دهد و با او وارد زندگی مشترک می شود.بی آنکه بداند این زندگی چه چیزهای عجیبی را برایش به ارمغان می اورد ...

پایان خوش

گناهِ من چه بود و هست

«شکنجه»شد سزای من ؟

نمی رسد به ناجییَم

صدای گریه های من

نِمی کشم دگر خدا

خدا خدا خدای من

تمام می شود تمام

تمامِ «دلربای» من

به آیینه نظر کنم

شکسته ام شکسته ام

میانِ تکه پاره ها

«بدونِ دل» نشسته ام ...

نِشسته ام تمام شب

به انتظار بدونِ خواب

درونِ ذِهنِ خسته ام

سوال های بی جواب

چرا تمامِ خنده ها

سپرده شد به دستِ «گور»؟

تمام لحظه های خوش

میانِ خاطراتِ دور!

گناهِ من چه بود و هست

جز اینکه «دلربا »شدم ؟

«شکنجه» شد سزای من

عروس غصه ها شدم ...

شعر از مهسا کیان "

تمام اکسیژن از ریه هایم فرار کردند و احساس خفگی گلویم را چنگ زد .با دستهای بی حسم ؛گوشه ی پالتویم را گرفتم و به کمکش شکم برآمده ام را پوشاندم .بچه در جایش دیوانه وار تکان میخورد و لحظه ای آرام نمیگرفت .تمام بزاق دهانم خشک شده بود و چیزی برای قورت دادن پیدا نمیکردم .باور نمیکردم.پلک زدم ،شاید باورم شود !اما نه ؛نمیشد !!امکان نداشت خودش باشد !

انگار بر دهانم مهر خاموشی زده بودند که نمیتوانستم حرفی از آن خارج کنم و خود را از این منجلاب نجات دهم .مه غلیظی دورمان را گرفته بود ،طوری که انگار بغیر از ما همه مرده بودند و کسی در عالم وجود نداشت !

زیر شکمم نبض داشت ..ترسیدم ..لرزیدم ..مردم ..حسم وصف نشدنی بود!

سرتا پا مشکی پوشیده بود مثل جغد شب ..

اما چهره اش ..چهره اش از همیشه کریه تر بنظر می رسید .بالاخره غرید :

_بهت گفته بودم !!بهت اخطار داده بودم !گفته بودم هر گورستونی باشی پیدات میکنم.حتی شده از قبر بیرونت میارم تا ازت تقاص پس بگیرم .

تقاص ؟چه میگفت ؟من باید تقاص پس میدادم یا او ؟اویی که ..

بیشتر از همه ی اندام های بدنم ؛شکمم نبض داشت و میلرزید .ناگهان به خود آمدم !باید فرار میکردم !

آمدم قدمی بردارم که دستم را از مچ گرفت و پیچاند که قبض روح شدم و زیر دلم نیش زد !

خدایا در این کوچه ی بی انتها یک آدم هم پیدا نمیشود ؟!!

ناله سر دادم :

_ولم کن ..خواهش میکنم بذار ..برم ..به بچم رحم کن ..

بلند بلند و هیستریکی خندید.آنقدرخندید که به سرفه افتاد .از فرط استیصال ،فکم لرزید و دندان هایم به هم خوردند .ناگهان ساکت شد ..و به ثانیه نکشیده ،نعره زد :

_بهت رحم کنم ؟آره ؟به بچت رحم کنم ؟!

مرا با یک حرکت جلو کشید که تعادلم ازدست رفت و خدا کمکم کرد که نیفتادم !اینبار صدایش که بوی تلخ انتقام میداد ،گوشم را کر کرد :

_محاله !باید تاوانشو پس بدی ..همتون باید تاوان بدین ..

و بلندترغرید :

_هــمتون !

تا آمدم به خود بجنم و کاری بکنم ،تیزی ای شکمم را شکاف داد ..آنقدر دردم گرفت که صدای جیغم در گلو خفه شد و به خر خر افتادم !

نفسم بند رفت ..بوی خون تازه را حس کردم ...

تیزی چاقو از پوست و گوشت و استخوان عبور کرد و جانم را ذره ذره گرفت ..بچه از حرکت ایستاد !

نالیدم :

_خدا ..بچم ..

چشمانم سیاهی رفت و خودم را جایی میان زمین و هوا دیدم و دیگر هیچ ندیدم،هیچ.

******

"گذشته "

سیخونکی به پهلویم زد و کنار گوشم گفت :

_مفلوک !

خنده ام را به زور قورت دادم و بی اعتنا به دخترکی که کنارم نشسته بود؛به صورت دانیال چشم دوختم .اما باز صدای وزوزش بلند شد :

_الاناست صدات کنن ها .. قلبت تو حلقت میزنه بلند میشی بری آشپزخونه چایی بیاری ..اونم چه چایی هایی ...روش کف کرده و حباب حباب شده ،خب دست خودتم نیست !هول شوهر داری !انقدر بدبخت شدی واسه شوهر له له میزنی .

لبم را به دندان گرفتم و گاز گاز کردم اما چشمانم میخندید .ادامه داد:

_به همه تعارف میکنی تا میرسی به اصل مطلب !

نزدیکتر شد و بازویم را لمس کرد .با دستم چادر گل گلی ام را روی سرم مرتب کردم و دستش را پس زدم.

_دست و دلت میلرزه ..خب دست خودتم نیست !هول شوهر داری .سینی کج میشه و چایی رو میریزی رو اون بخت برگشته !

دندان هایم را روی هم فشار دادم .واقعا خدا کمکم کرد که خنده ام را رها نکردم و آبرویم را از دست ندادم!

_بعدش ..اومم ..تا فیخالدونشو میسوزنی ..آی که چقد میچسبه !خب دست خودم نیست ،هولی !منم اینجا شروع میکنم به جیغ وداد و تو سرم میزنم ..بعد توام بیشتر هول میکنی ،آخه دست خودم نیست ..دستتو میبری سمت شلوارش که یدفعه ..

از خنده رو به انفجار بودم .در حالیکه چادرم را روی لبم گرفته بودم ،گفتم :

_هیس پری !آبرومونو بردی .

به آرامی ضربه ای به پهلویش زدم تا به خودش بیاید ،اما مثل همیشه بدون درک کردن شرایط ،کولی بازی راه انداخت و صدایش بلند شد :

_آخ ..آخ ذلیل مرده ..زدی ناکوتم کردی !

با این حرف او ،نگاه های همه به سمتمان شلیک شد !صدای طپش کرکننده قلبم را شنیدم .نگاهی به صورت رنگ پریده پریزاد انداختم و شماتت بار نگاهش کردم .دانیال با تک سرفه ای و چشم غره رفتن برایمان ،باز هم جمع را در دست گرفت و مشغول صحبت با آقایان شد .در حالیکه سعی میکردم صدایم تا پایین ترین حد آرام باشد ،گفتم :

_تروخدا پری !میشه به امشبو آتیش نسوزونی ؟مثلا خواستگاریمه .

دهان کجی ای کرد و برای دقایقی آرام در جایش نشست که نفس راحتی کشیدم .نگاه های خیره برهان را روی خودم حس کردم اما سعی کردم نگاهش نکنم .دوست نداشتم فکر کند دختر سبکی هستم !

دقیقا کنار گوشم خیاری را گاز زد و گفت :

_من قصتم خیره احمق جون .میخوام این پسره ی از همه جا بیخبرو نجات بدم که دست توی بوگندو نیفته .

دوست داشتم دانه دانه ؛آن موهای خوشرنگش را از فرق سرش دربیاورم .آنقدر لبم را گاز گرفته بودم که حتم داشتم چنددقیقه دیگر جر میخورد !

_ایش حداقل واسه امشب این سیبیلاورو میتکوندی .آقا بلد نبودی پری جون که نمرده بود!! ابروهاتم که ..بگذریم !خفن خفنه ..حالا اینو فاکتور میگیریم !ولی من این سیبیلای تورو که میشه چل گیس بافتشون رو کجای دلم بذارم لاکردار ؟این فلک زده شب عرسی بجای لب فقط مو میره تو دهنش که ..

نتوانستم ،اینبار نتوانستم در برابر حجم حرفهای مضحکش طاقت بیاورم و ریز خندیدم .اما همین صدا باعث شد همه سکوت کنند و مرا با بی قیدی نگاه کنند !خدا بکشتت پریزاد ،آخرش گند زدی .دانیال آنقدر کفری بود که حد نداشت .شک نداشتم اگر دستش به ما می رسید ،کله هایمان را به هم میکوبید تا دلش خنک شود .سرم را پایین انداختم و گفتم :

_ببخشید .

زنعمو برای برگرداندن جو به حالت قبلی اش گفت :

_دخترم برو چایی بیار ..

آخ که باید این دهان را گلباران کرد !بهترین جایی بود که میتوانستم از دست این پری بدجنس فرار کنم و چنددقیقه ای از شرش خلاص شوم .چادرم را محکم گرفتم و با قدم های بلند به آشپزخانه رفتم ..

***

صافی را روی اولین فنجان گذاشتم و شروع کردم تک تک لیوان ها را چای ریختن .حرف های پریزاد باعث شده بود بیشتر دقت کنم تا سوتی ای ندهم که بعد مسخره ام کند !بعد از مطمئن شدن از اینکه کف روی هیچ کدام از چایی ها نبود ،سینی را در دست گرفتم و با گفتن بسم الله ،از آشپزخانه خارجشدم .اول به سمت عمو رفتم و لبخند پرمهری به صورتش پاشیدم ،از وقتی پدر فوت شده بود ،عمو نقش پدر را برای من و دانیال بازی کرده بود .چقدر هم در این کار تبحر داشت ،چقدر هم پدر خوبی بود .

_دستت درد نکنه دخترم .

فنجانی را برداشت و من به سمت نفر بعدی رفتم.پدر برهان ،آقای سخایی .او هم با چشمهای مهربانی نگاهم کرد .برق رضایت را در چشمانش دیدم .تشکری کرد و بعد به سمت نفر بعدی قدم برداشتم ..تا اینکه به برهان که به قول پریزاد اصل مطلب بود ،رسیدم .ترسیدم تاثیر حرفهایش باعث شود جدی جدی این برهان ننه مرده را بسوزانم و به خانه شان بفرستم .صدای کر کننده قلبم را وقتی روبروی برهان سخایی قرارگرفتم،تازه شنیدم وفهمیدم ضربان بالای قلب یعنی چه ،استرس واقعی یعنی چه !

دستم هایملرزید و سینی هم ویبره رفت.سعی کردم با سفت کردن عضلات دستم ،این لرزش را کنترل کنم !اما بی فایده بود !لب زدم :

_بفرما ..یید.

دستش که بالا می آید تا فنجان را بردارد ،هول کردم و سینی کمی کج شد وفنجان تکان خورد که جانم دررفت!هر چه نفس در ریه هایم داشتم را حبس کردم !

برهان با چشم های دکمه ای سبزش ،نگاه زیرکانه ای به من انداخت که نگاهم را دزدیدم. با برداشتن سریع فنجان از آن سینی لعنتی ؛مرا نجات داد .برای یک ثانیه ،در چشمانش خیره شدم .چه رنگی داشتند !تا بحال از این فاصله این چشمان و برقشان را ندیده بودم .چقدر گیرا بودند ..

با تک سرفه ی دانیال به خودم امدم و سینی را روی میز گذاشتم .امروز به اندازه ی کافی گند زده بودم .مادر برهان به جایی کنار خودش اشاره کرد و مرا در معذورات قرار داد !زنعمو با لبخندش به من فهماند که اطاعت کنم .چادر را مرتب کردم و کنارش جای گرفتم .نمیدانستم چرا از این خانواده حس خوب میگرفتم .از همان دو سال پیش که به محله ی ما آمده بودند و من پسری را دیده بودم که در حال بردن اثاثیه به خانه شانبود ،از همان لحظه ،وقتی یک نگاه سرسری به منی که پشت پنجره ایستاده بودم انداخت ،همان وقتی که شانزده سالم بود ،دل و ایمانم را به او باخته بودم .آن لحظه هرگز فکر نمیکردم این صحنه را حتی در خواب هم ببینم . چقدر دعا و نیت کرده بودم که مهرم به دل برهان بیفتد !و مثل اینکه افتاده بود ..

صدای رسای عمو سهراب ؛در فضا طنین انداز شد :

_بهتره جوونا برن با هم صحبتهاشونو بکنن .

چیزی در قلبم فروریخت.چقدر امروز روز پرهیجانی بود !آقای سخایی هم حرف عمو را تایید کرد و ما را روانه اتاق کردند.

اگر میگفتم قلبی در آن لحظه برای تپیدن در سینه نداشتم ،دروغ نگفتم .در را باز کردم و به آرامی گفتم :

_بفرمایید .

برهان درحالیکه دو دستش را جلوی بدنش قرارداده بود ،تشکری کرد و وارد شد .حتی نمیدانستم باید در را ببندم یا نه ؟

انقدر دستپاچه و هول شده بودم که در آن لحظه مغزم چیزی را آنالیز نکرد .برای همین در را روی هم گذاشتم و عقب گرد کردم .

روی تنها صندلی که در اتاق بود نشسته و با دستهایش بازی میکرد.بزاقم را به زور پایین فرستادم و من هم روبرویش ،روی تخت دانیال نشستم.چادرم را تا جایی که ممکن ابود ،پایین کشیدم!طره ی موهایم که با لجاجت بیرون افتاده بودند را پشت گوشم جا زدم و دم عمیقی گرفتم !

حس کردم در اتاق اکسیژن وجود ندارد و تمامش خلا است !تا به این روز هیچوقت خودم را در برابر مردی اینگونه عاجز حس نکرده بودم .صدایش نوازش وار ،در گوشم افتاد :

_دلربا خانوم ؟

اسمم را صدا زد ؟او گفت دلربا خانم ؟او بود که اینطور قسمت "ربای"اسمم را غلیظ و کشیده تلفظ کرد ؟او بود یا من توهم زده ام ؟

متوجه نگاه بهت زده ام شد و بار دیگر صدایش را شنیدم :

_گوشتون با منه ؟

سرم را چندبار به نشانه ی تاکید تکان دادم و گفتم "

_بله !بفرمایید .

_فکر میکنم تا الان دیگه متوجه علاقه من به خودتون شده باشین.

مغزم سوت کشید !متوجه چه چیزی ؟!علاقه او ؟یعنی آن گل هایی که هرروز پشت پنجره ی اتاقم میگذاشت نشان از علاقه اش داشت ؟

لبم را به دندان کشیدم و سکوت کردم .چه میتوانستم بگویم ؟

_میدونم هردومون سنمون کمه ،اما نگران بودم اگه زودتر عجله نکنم از دستتون بدم .

این پسر چطور انقدر ماهرانه میتوانست با تک تک کلماتی که از دهانش بیرون می آمد ،روح و روان مرا به بازی بگیرد ؟

تنها گفتم:

_بله .درسته .

_میشه به من نگاه کنید ؟

با ترس سرم را بالا آوردم و در سبز چشمانش خیره شدم .چرا انقدر سبز بودند که نتوانم بیشتر از چند ثانیه نگاهشان کنم ؟

چندثانیه طولانی گذشت و او تنها نگاهم کرد .من اما نگاهم را به جایی میان گردن و گلویش دوخته بودم تا از آنهمه شرم ،آب نشوم !

_دوست دارم انتظاراتتونو از همسرتون بدونم .

گوشت داخل دهانم را به دندان کشیدم و گاز گرفتم.انظاراتم ؟انتظار من از همسر زندگی ام تنها این بود که او "برهان سخایی" باشد !

گلوی خشک شده ام را کمی صاف کردم و گفتم :

_خب ..من توقع زیادی ندارم .فقط میخوام باهام صادق باشه و دوستم داشته باشه .

این جمله ی طولانی را با جان کندن به زبان آوردم.هر لحظه حس ممیکردم صدایم میگیرد و آبرویم میرود !

نگاه رضایت مندی به چشمانم انداخت و گفت :

_همین ؟مثل بقیه ی دخترا پول و خونه و ماشین و تحصیلات عالیه براتون مهم نیست ؟

سرم را پایین انداختم و گل های قالی را رج زدم .

_بنظر من همه اینارو میشه تو مرور زمان بدست آورد ولی کسی که صداقت نداشته باشه و دروغ تو رگ و پی اش جا گرفته باشه ،هیچوقت درست بشو نیست .

_منم از اینهمه سادگی و متانت شما خوشم اومد که جرئت کردم بیام خواستگاری .

از خوشی ،رو به موت بودم !خدایا کمک کن امروز را طاقت بیاورم !

_راستش من الان اونقدر پول ندارم که خونه بخرم .ولی دارم حسابی کار میکنم .تا فوق دیپلم خوندم ،اما بعدش رفتم سراغ پول در آوردن ،خداروشکر تا الانم تونستم نیازهای خودمو برآورده کنم .

نگاهم را تا لب هایش بالا اوردم .دوباره تکان خوردند :

_ولی ازین به بعد باید بیشتر کار کنم .چون میشیم دو نفر .

کاش برهان انقدر احساس مالکیت رویم نمیکرد ،کاش کمی مرا در نظر میگرفت که هرلحظه نزدیک بود از اینهمه خوشی پس بیفتم !

زبانم را در دهانم چرخاندم و گفتم :

_من فقط یه شرط دارم .

یک تای ابرویش بالا رفت :

_چه شرطی ؟

_میخوام درسمو ادامه بدم و برم دانشگاه .

توقع داشتم فوراً قبول کند ،اما در فکر فرو رفت .برای راضی تر کردنش گفتم :

_نگران خرج و مخارجش نباشید .حسابی میخونم تا دانشگاه دولتی قبول بشم .

انگار برگ برنده ای پیدا کرده بود.چون گفت :

_ولی اگه قبول نشدی یا راه دور قبول شدی نمیتونی درس بخونی ،قبوله ؟

میان عقل و احساسم گیر افتادم .انقدر به خودم اطمینان داشتم که بتوانم دولتی قبول بشوم ؛اما درصدی را هم به قبول نشدنم اختصاص دادم.

ترسیدم اگر بگویم قبول نیست ،دیگر مرا نخواهد یا فکر کند دختر یک دنده ای هستم ؛ترسیدم از دستش بدهم ،برای همینگفتم :

_قبوله .

**

بعد از اینکه خانواده سخایی رفتند ؛خود را به اتاقم رساندم. هم هیجان داشتم ،هم استرس .نگران بودم که اگر برهان با درس خواندن من مخالفت میکرد ،چه گلی به سرم میگرفتم ؟

در این فکر ها بودم که در با صدای بلندی باز شد و پریزاد خود را داخل اتاق انداخت !

_خب توضیح بده چی شد ؟ کی شد ؟زود باش بگو منتظرم !

چادرم را از سرم دراوردم و روی تخت گذاشتم.

_حرف زدیم . گفتم میخوام درس بخونم اما مشخص بود زیاد راضی نیست .ولی من شرط گذاشتم .

چشم هایش را چرخ داد و گفت :

_اه اه !چه پررو !هنوز نیومده داره غدبازی درمیاره .خاک بر سر ساده ت !مگ قحطی شوهره ؟

دستم را روی گردنم کشیدم و گفتم :

_شوهر هست اما اونا برهان نیستن .

نزدیکم شد و با انگشت اشاره اش ،پیشانی ام را نشانه گرفت :

_اینجات کار نمیکنه .آمپر سوزونده !با دو تا شاخه گل و چندتا نگاه خرت کرد رفت ؟!

چشمهای سبزش جلوی چشمهایم ظاهر شدند .چشمهایش خرم کرده بودند !

_بغیر از اون پسر خوبیه .

لبخند ژکوندیزد و گفت :

_از کجا میدونی ؟دوست دانیاله درست ولی تو که نمیشناسیش .تو ظاهر همه خوبن .انقدرم بی عرضه ای که نتونستی چن وقت باهاش مراوده کنی !

_تو که میدونی اهلش نبودم !

آدامسش را به شدت جویید :

_مگه اهل بودن میخواد ؟چندبار میرفتین بیرون حداقل چند کلمه حرف میزدین !بابا شاید پسره مورد دار باشه !

چشم غره ای برایش رفتم و خواستم چیزی بگویم که صدای باز شدن در اتاق آمد .پریزاد روی صندلی ای که چندی قبل برهان نشسته بود لم داده بود و نیم سانت هم جابجا نشد .

صدای دانیال ،او را از جا پراند !

_میشه بگی امشب چرا انقدر بلبل زبونی کردی ؟

صاف روی صندلی نشست و فکش از جویدن بازایستاد !چهره ی درهم دانیال نشان از عصبانیتش داشت ،لحظه ای نگاهش رنگ ترسگرفت اما زود موضعش را حفظ کرد.

_میشه بگی به شما چه ربطی داره ؟

فک دانیال جابجا شد .قدمی به جلو برداشت و گفت :

_آبرو برامون نذاشتین !هرچند میدونم همش زیر سر تویه پریزاد خانوم !

پریزاد تندی از روی صندلی بلند شد و سینه به سینه دانیال ایستاد !

_حرف زدن تو دهات شما جرمه ؟

چشم های دانیال وق زده بیرون آمد !با نگاهم به پریزاد التماس کردم اما امکان نداشت او کم بیاورد !گفتم :

_داداش پریزاد تقصیری نداشت .من خندیدم نه اون .

نگاه دانیال اینبار مرا نشانه گرفت :

_من میدونم تو بی دلیل تو مجلس به این مهمی نمیخندی!

باز به پریزاد نگاه کرد و اینبار با لحن مسخره ای رو به او گفت :

_واقعا تورو پری زاییده ؟!بیشتر بهت میخوره دیو زاد باشی !

خنده ام گرفت اما زود خودم را کنترل کردم .پره های بینی پریزاد باز و بسته میشد و چشمهایش از حدقه در آمده بود .

در یک حرکت ،با کف دست تخت سینه دانیال کوبید و گفت :

_آره دیو زادم !حالام برو کنار تا این دیو خشن نخوردتت !

این را گفت و در مقابل چشم های متعجب دانیال و منی که از خنده رو به انفجار بودم ،اتاق را ترک کرد .

دانیال نگاهی به من انداخت و با بهت گفت :

_این دیگه کیه !

********

روی مبل ،روبروی عمو سهراب نشسته بودم و سرم را پایین گرفته بودم .چون میدانستم هر چه هست ،راجب برهان و من است .شرمم میشد در چشمانش نگاه کنم و او نظرم را بپرسد !

دستهای عمو جلو آمدند و سرانگشتانم را لمس کردند .عمو بوی پدر میداد ،بوی مهر میداد ،بوی مهربانی .صدایش گوشم را نوازش داد :

_دخترم ؟

وقتی مرا دخترم میخواند ،حس میکردم پدرم مرا صدا میکرد .صدا همان صدا بود ..مهربانی همان مهربانی بود !رگ همان رگ بود !

_جانم عمو جان ؟

سرم را بالا گرفتم و نگاهی مختصر به چشمانش انداختم و بعد به یقه پیراهنش رساندم ..

_تو این یک هفته که از خانواده سخایی مهلت گرفتیم ،من و برادرت با وجود شناختی که از این خانواده داشتیم ،درموردشون تحقیق کردیم .خداروشکر چیز بدی راجبشون نشنیدیم .برهان پسر خوب و سر به راهیه خداروشکر .آدم های خاکی ای هستن ،خانواده ی سالمین .

در دلم عروسی بر پا بود .چقدر خوب بود که عمو این حرف ها را میزد .چقدر خوب بود که نتایج تحقیقاتشان خوب از آب در آمده بود!

_فقط ..

نگاهم را مستاصل بالا آوردم و به چشمان عمو دوختم .این "فقط کمی مرا ترساند !

_برادرت میگه که برهان یه اخلاق های خاصی داره !بعضی وقتا خیلی زود جوش میاره و تند میشه .تو میتونی با این اخلاقش ،کناربیای ؟با در نظر گرفتن اینکه ممکنه اذیت بشی ؟میتونی صبوری کنی ؟گذشت کنی ؟

میتوانستم ؟باید میتوانستم .من برهان را با تمام بدی هایش میخواستم .من برهان را میخواستم !در آن لحظه ،چشمم جز برهان نمیدید و گوشم جز اسم او نمیشنید ،کر و کور شده بودم .

_میتونم عمو .

عمو اما راضی نشده بود .بار دیگر پرسید :

_میتونی ؟مطمئنی پشیمون نمیشی ؟

با قاطعیت بیشتری گفتم :

_میتونم .

اینبار گفت :

_ببین دخترم ،تو هنوز خیلی جوونی ،دلیلی نداره بخوای با اولین خواستگارت ازدواج کنی .اینو بدون که ازدواج یکی از مهم ترین تصمیم های زندگیه ،یه عمر زندگیه دخترم .زود تصمیم نگیر !اگه تو بخوای من برادرت رو راضی میکنم تا چند ماه نامزد بمونید و همو بیشتر بشناسید .

بدون فکر ،گفتم :

_نه عمو .من نمیخوام اسم برهان روم باشه و بعد یدفعه همچی بهم بخوره .

عمو شماتت بار نگاهم کرد .حق داشت ،خیلی هم حق داشت اما من نمیتوانستم این فرصت بدست آمده را از دست بدهم .نمیتوانستم برهان که برایم همچون مروارید گرانبهایی بود ،از دست بدهم .با ناچاری گفت :

_انشاا..که خیره .

**

پیامبر اکرم فرمودند :

«النِّکَاحُ‏ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ‏ عَنْ‏ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی»‏؛ ازدواج سنت من است، هرکس از سنت من روی برگرداند، از من نیست.

صدای عاقد در گوشم پیچید :

_برای بار سوم عرض میکنم ،دوشیزه محترمه ی مکرمه ،سرکار خانم دلربا بهبودی ،آیا به بنده وکالت میدهید که شما را به مهریه یک جلد کلام الله مجید ،یک جام آینه و شمعدان ؛یک شاخه نبات و چهارده سکه ی بهار آزادی به عقد دائم آقای برهان سخایی دربیاورم ؟آیا بنده وکیلم ؟

در این لحظه ،تپش کرکننده قلبم را شنیدم.پیشانی ام عرق زده بود و دستانم لرزش خفیفی داشت .نگاهم را به برهان که با فاصله کمی کنار دستم نشسته بود دوختم .با چشمانی که رنگ سبز خوشرنگی از آن ترواش میکرد ،منتظر نگاهم کرد.

گفتن این بله ،سخت ترین بله ی دنیا بود .پلک هایم را روی هم گذاشتم و با قلبی آکنده از درد گفتم:

_با اجازه ی پدر و مادر ،برادر و عموی عزیزم ؛بله .

صدای کل و دست و سوت به هوا رفت.نگاهم را روی دانیال ثابت کردم .چشمانش خیس به نظر می رسیدند! .دانیال تنها کسی بود که برایم مانده بود .جای خالی پدر و مادر ،بدجور در این مراسم خالی بود ،اما افسوس که دیگر هیچوقت نمیتوانستند در دقایق تلخ و شیرینمان باشند .

سرانگشتانم که توسط دست های برهان لمس شد ،به خودم آمدم و گر گرفتم.

مادر برهان زودتر خود را به ما رساند و گونه هایم را بوسید .گردنبندی را به دست برهان داد و گفت :

_مبارکتون باشه عزیزم !گردنش کن پسرم .

حلقه زدن اشک در چشمهایم را حس کردم ،اما جلوی ریزششان را گرفتم .من هم دوست داشتم مادر داشته باشم .بعد از من پسرش را بوسید و بعد از او زنعمو جای او آمد .با مهربانی نگاهم کرد و او گوشواره هایی به گوشم انداخت.

_مبارکت باشه دخترم .ایشالا خوشبخت بشین .

کاش خوشبخت بشوم .کاش حداقل یکبار در زندگی ام خوشبخت بشوم .

پریزاد خودش را به من رساند و با فشردن دستم ،پرانرژی زیر گوشم زمزمه کرد :

_امشب چه شبیست ..شب مراد است امشب ..دومادو ببین ..چه چشم زاغ است امشب ..

بی شک تنها کسی بود که میتوانست خنده را به لبهایم باز گرداند .لبخندی به رویش پاشیدم و گفتم :

_ایشالا قسمت خودت بشه .

دستش را دور شانه ام حلقه کرد و بی توجه به خراب شدن تور لباس عروسم ،خودش را به من فشرد :

_ازین دعاهای خوب خوب برای من نکن قربونت برم !خدا هم دیگه از من قطع امید کرده .ترشیدم رفت !

به نیمرخ زیبایش که مدیون بینی عمل شده اش است ،نگاه کردم .پریزاد بر خلاف من ،دختری شیک و به روز بود .

_چرا دیوونه ؟بذار ببینیم امشب شاید یکیم از تو خوشش اومد.

چشم هایش را ریز کرد و گفت :

_داری فحشم میدی ؟اصلا ازین چیزا به من پیشکش نکن !همین برهان وبال گردن تو شده بسه .من مثل تو مطیع نیستم !

در دل به حرفش خندیدم .مرا مطیع میخواند ؟نمیدانست آدم وقتی عاشق میشود ،مطیع میشود ؟رام میشود ؟شاید هم در مورد من این صدق میکرد !

******

دامن لباس عروسم را بالا گرفتم و وارد خانه رویاهایم شدم .خانه در تاریکی سختی فرو رفته بود .دستم را به اولین پریز رساندم و برق را روشن کردم.

نگاهم به خانه نقلی اما زیبایمان افتاد .عمو با وجود گرفتاری هایش ،چیزی از جهازم فرو گذار نکرده بود .کاش یک روز بتوانم این خوبی هایش را جبران کنم .حداقل با رفتن من ،کمی از بار زندگی اش کاسته میشد .

نیم تنه ام را چرخاندم تا برهان را که پشت سرم بود را بیابم ،با تعجب به مرد کراوات زده ای که به چهارچوب در تکیه زده و در فکر فرو رفته بود،نگاه کردم .به سختی تارهای صوتی ام را به صدا در آوردم:

_چرا اونجا وایستادین ؟

زبانم را گاز گرفتم !اما او حواسش نبود ..انگار در عالم دیگری سیر میکرد ،چون نگاهش به عروسش بود ،اما حواسش ،نه !

_برهان جان ؟

چقدر خوب بود که میتوانستم برهان جان صدایش بزنم .چقدر لذت بخش بود این تعهدی که بینمان شکل گرفته بود .

به خود آمد و دستپاچه شد :

_ج..جانم؟

در را که هنوز نبسته بود ،با بیحواسی بست که بر اثر باد ،با صدای بلندی بسته شد و باعث شد در جایم بپرم !

لبخند ژکوندی زد و به آشپزخانه رفت .چقدر دوست داشتم جای جای این خانه را وارسی کنم !اما الان ،نه وقتش بود نه حالش .

_چقدر ترسویی !با یه بسته شدن در از جات میپری در برابر داد و فریادای من چیکار میکنی ؟

به وضوح جا خوردم .اما حالتم را حفظ کردم .

_لازم نیست کاری بکنم .چون جوری نمیشه که بخواین داد و فریاد بکنین .

با حیرت نگاهم کرد .نمیدانم این را گستاخی میخواند یا محبت ،اما ابروهایش بالا پرید و در حالیکه بطری آبی را در دست گرفته بود تا بنوشد گفت:

_پس خیلی از خودت مطمئنی .

نمیدانستم ،لبخند بزنم یا جدی باشم ؟حرفهایش را به شوخی بگیرم یا جدی ؟این حرف ها آنهم در شب عروسی ،کمی سرد نبودند ؟

با سکوتم به این صحبت خاتمه دادم و تنهایی ،مشغول باز کردن موهایم شدم .توقع داشتم ،مثل اندک رمان هایی که خوانده بودم ،شب عروسیمان او با حوصله کنارم بنشیند و موهایم را باز کند .اما نه ،واقعیت رمان نبود ؛زندگی فرق داشت..چون من جلوی آینه به سختی مشغول در آوردن سنجاق های سیاه بودم اما اوبا ریلکسی تمام ،روی تخت لم داده بود و چشمانش را بسته بود .

بعد از باز کردن موهایم ،لباس عروس اجاره ای را هم دراوردم .و دوش سرپایی ای گرفتم .اما مردد بودم که چه بپوشم ؟پریزاد با بدجنسی تمام برایم لباس خواب های باز و تحریک کننده خریده بود ،اما من که هیچوقت نمیتوانستم آنها را بپوشم ،حداقل امشب نمیتوانستم !برای همین بین لباس هایم گشتم و بلوز آستین داری به همراه شلوار راحتی پیدا کردم و پوشیدم .از خود ،نه راضی بودم نه ناراضی..برهان میدانست که من مثل پریزاد نیستم .هربار که مرا دیده بود ،با چادر مشکی و محجبه دیده بود .خودش میدانست من چگونه هستم و حتما با در نظر گرفتن این موضوع مرا انتخاب کرده بود .

موهایم را که تا روی کمرم میرسیدند را باز گذاشتم و با شرم ،به اتاق رفتم .جای خالی برهان روی تخت ،بدجور دهان کجی میکرد .حتما در پذیرایی بود .برای همین به پذیرایی رفتم تا او را پیدا کنم .. .اما نبود .دلشوره وجودم را فراگرفت .کجا ممکن بود رفته باشد ؟

ساعت را نگاه کردم .دو نیمه شب !تا بحال این وقت خانه تنها نمانده بودم ،برای همین ترس مثل خوره به وجودم افتاده بود .

در آن لحظه تمام فکرهای بد به ذهنم هجوم آوردند.روی مبل راحتی نشستم و پاهایم را در شکم جمع کردم .چانه ام را رویش گذاشتم و خیره به ساعتی که روبرویم تیک و تاک میکرد ،شدم.

یک ساعت دیگر گذشت ...اما خبری از برهان نشد.. .دلم میخواست گریه کنم .هیچوقت شب عروسی ام را اینگونه تصور نکرده بودم .درحالیکه از بیخوابی رو به موت بودم،در حالیکه پر از دلخوری بودم ،به مبل چسبیده و منتظرش ماندم.. .منتظر مردی که در شب عروسیمان مرا تنها گذاشته بود

***

پلک هایم سنگین شدند و دیگر نتوانستم باز نگهشان دارم .دلم گرم شد و نزدیک بود خواب مرا در دل خود فرو ببرد که صدای چرخیدن کلید در قفل ،مرا به خود آورد .

پلک هایم را باز کردم و چشمان مخمورم را به در دوختم .مردی پریشان ، با کت و شلوار و کراوات ،در آستانه ی در ایستاده بود

شاکی بودم ،اما بیشتر از آن نگرانش بودم .موهایم را که در صورتم آمده بودند را با دست پشت گوش بردم و ایستادم .

_شما کجا رفتین ؟نگرانتون شدم .

باز هم جمع بستم !دست خودم نبود.مدت زیادی نبود که زن عقدی اش شده بودم .

دستش را میان موهای مواجش به حرکت در آورد و گفت :

_رفتم یه هوایی بخورم .

ابروهایم به نشانه ی تعجب بالا پرید .خواستم چیزی بگویم ،اما زبان به دندان گرفتم !!

پرسشگرانه نگاهم کرد و گفت :

_تو چرا نخوابیدی ؟

به آرامی گفتم :

_خوابم نبرد .منتظرتون موندم .

لعنتی !با چشمهای سبز گربه ایش ،مرا کاوید و گفت :

_خب اومدم ،حالا برو بخواب .

چیزی بنام قلب ،در اعماق وجودم ترک برداشت .لب پایینم را به دندان گرفتم و گفتم :

_چیزی لازم ندارین ..

کلافگی اش را که دیدم ،اصلاح کردم :

_ن ..نداری؟

کتش را با بیحوصلگی از تن کند و رها کرد که روی مبل فرود آمد !

من اما همانطور مستاصل روبرویش ایستاده بودم .بچه بودم ،زنانگی که بلد نبودم !آخر مادری نداشتم که یادم بدهد ..

نگاهش تغیییر رنگ داد و گفت :

_نه عزیزم ! تو برو بخواب امروز خیلی خسته شدی.

با من بود ؟!!به من گفت عزیزم ؟!!نگران من بود ؟؟؟!

چقدر این جمله از زبان مردی که شوهرم بود ،قشنگ به نظرم آمد .انگار به یکباره تمام دلخوری هایم ،از یادم رفت و شعف تمام وجودم را پر کرد !

روی مبل لم داد و گفت :

_یه بالش و پتو برام بیاری همینجا میخوابم .تو توی اتاق راحت باش .

چیزی در قلبم فرو ریخت .دوست نداشت کنار من باشد ؟!

نگاهم را به سفیدی سرامیک دوختم و با شرم گفتم :

_آخه شما اینجا راحت نیستین .

_دلربا ؟!

یخ بستم !حروف اسمم را کشید و گفت!مخصوصا آن "ربای"اسمم را.او که نمیدانست با این کارش چه کار با دل من میکند.دستپاچه شده بودم .دست هایم عرق کرده بودند !

_دلربا !

اینبار با شکایت نامم را خواند .اما باز هم زیبا گفت !چقدر این تن صدا را دوست داشتم !کاش میشد من همینجا بایستم و او تا ابد دلربا دلربا کند !

نگاهم را به چشمان سبز وحشی اش رساندم و گفتم :

_جا..جانم ؟

یک تای ابرویش به طرزی ماهرانه بالا رفته و به ابروهای کمانی اش جذابیت خاصی بخشیده بود.

_تا کی میخوای به من بگی شما ؟

آب دهانم رابه زور قورت دادم و گفتم :

_ببخشید ..تا عادت کنم یکم طول میکشه .

دست راستش را به چانه اش رساند و گفت :

_به چی عادت کنی ؟به اینکه شوهرتم ؟

نفسم در سینه حبس شده بود .میدانستم اگر رهایش کنم ،بادش تا صورت برهان هم میرسد !این مرد امشب قصد کشتنم را داشت ؟!!

_دلربا خانم با توام !

در دل فحشی نثار بی حواسی خودم کردم و به تته پته افتادم :

_ج ..جانم ؟

کمی روی مبل جمع شد و به جایی کنار خودش اشاره کرد :

_بیا اینجا .

قلبم تا حلقم بالا آمده بود و آنجا ضربان داشت .دست و دلم لرزید ،پاهایم لرزید ،اما موفق شدم خودم را به کنارش برسانم !

با فاصله ،آرام کنارش جای گرفتم .نگاهم را به دکمه ی پیراهنش دوختم که صدایش در آمد :

_به من نگاه میکنی ؟

کاش برهان میخوابید !کاش به حرفش گوش کرده بودم و به اتاق رفته بودم !حداقل بهتر از این نبود که اینجا درحالیکه نمیتوانستم نفس بکشم نشسته باشم ؟

کاش میدانست نگاه کردن در آن چشم ها ،چه کار با من میکند !اگر میفهمید آنوقت انقدر شکنجه"ام نمیکرد !

_نگاتون کردم .

از جمله ام شوکه شد ،از اینکه چیزی از دهانم بیرون آمد ،شاید هم خوشحال شد !چون لبخند محوی روی لبهای باریکش نقش بست .

_تو از من میترسی ؟

لبهایم را با فشار روی هم فشار دادم و مشغول ور رفتن با ناخن انگشت اشاره ام شدم !

_آره ؟

به آرامی گفتم :

_نمیترسم ،فقط هنوز ازتون ..

با ترس به چشمانش نگاه کردم که خندید !

_ببخشید ازتون ..اه ..ازت ..

قهقهه اش بلند شد ...میان خنده گفت :

_زیاد خودتو اذیت نکن !کم کم درست میشه !فعلا هرجوری که راحتی باهام حرف بزن .خب ..ازمون چی ؟

ریز خندیدم و گفتم :

_خجالت میکشم .

گوشه ی چشمش چروک خورد و مکث کرد ..دقایقی بعد ،گفت :

_توقع داشتم که این وقت شب ،وقتی بدون اینکه خبری بدم رفتم بیرون ،برگشتم خونه یا یه دعوای حسابی باهام راه بندازی که شب رویاییتو خراب کردم ،یا اینکه برات مهم نباشه و خواب هفت پادشاهو ببینی .اما در کمال تعجب دیدم نه ..یکی چشم به راهمه .

نمیتوانستم مستقیم در چشمانش نگاه کنم ،چشمانی که هرچقدر بیشتر در آنها دقیق میشدم ،بیشتر کشفش میکردم .چشمانی که هربار میدیدم ،یک رنگ داشتند !یکبار سبز !یکبار عسلی !و حتی شاید سبز عسلی !

_اما دیدم نه ،تو چقدر با همه فرق داری .یعنی واقعا ناراحت نیستی ؟

زیرکانه نگاهی به صورتش انداختم و گفتم :

_ناراحت شده بودم ،اما بیشتر از ناراحتی دلم شور میزد .وقتی دیدم سالمین ..ناراحتی فراموشم شد .

لبخندش نشان از رضایتش داشت ،با دستش به آرامی سر انگشتانم را لمس کرد و گفت :

_نمیخوای بدونی کجا رفتم ؟

با صداقت گفتم :

_مگه میشه نخوام ،اما گه خودتون بخواین بهم میگین ..یعنی..میگی !

دستم را کامل در دست گرفت و فشار خفیفی به آن آورد که مطمئن شدم رنگ به رنگ شده ام !چطور میتوانستم نشوم ؟منی که با او بیشتر از یک لمس کردن دست پیش نرفته بودم ،چطور میتوانستم سرخ نشوم ؟

_من امشب از خودم ناراحت بودم .از اینکه یه دختر بچه رو اسیر زندگی و مشکلاتش کردم ناراحت بودم .

با بهت خیره اش شدم !او چطور نمیدانست که همین دختربچه برای یک لبخندش جان میدهد ؟چه برسد به اسارت !!!!!

بی مقدمه پرسید :

_دلربا تو واقعا ازینکه با من ازدواج کردی راضی ای ؟این کار به اجبار عموت اینا که نبوده ؟

سعی کردم تمام عشقم را در صدایم بریزم ،تمام صداقتم و تمام محبتم را !

_عموم هیچوقت منو مجبور به کاری نکرده و نمیکنه .من خودم قبول کردم که با شما ازدواج کنم .مطمئن باشین هیچ اجباری در کار نبوده .من با رضایت قلبی به ...به تو بله دادم .

از اینکه توانسته بودم به جای شما"تو را به کار ببرم راضی بودم .او هم راضی بود .از رنگ نگاهش این را میشد فهمید !

_در خانومی و مهربونی تو شکی نیست ،اما من نگرانم.

آمدم چیزی بپرسم که افزود :

_میترسم یوقتی بهت تندی کنم یا دلتو بشکونم !دلی که میدونم روشن تر از آینه ست.من نگرانم تو توی زندگی با من اذیت بشی .میدونی که الان زیاد وضع مالیمون خوب نیست ،اجاره نشینیم ،باید کار کنم .وقتی هم که بیام خونه دیگه جونی برام نمیمونه تا بتونم باهات زیاد وقت بگذرونم و خستم !اما نمیتونمم کار نکنم !مجبورم !

انگار زبانم باز شده بود ..نفسی گرفتم و با مهربانی گفتم:

_من میدونم شما دلمو نمیشکونین ،اون برهانی که من میشناسم اینجوری نیست .بعدشم همه که اول زندگی همه چیز ندارن.

در یک حرکت ؛خم شد و بوسه ای روی دستم نشاند که حس کردم گرمایش تا پوست و گوشت و غضروفم را سوزاند !

_به عموت قول دادم خوشبختت کنم ،مطمئنم هستم که اینکارو میکنم .کاری میکنم همه به ما و زندگیمون حسودی کنن و بهمون غبطه بخورن !

با اینکه حرفش قشنگ نبود ،اما من باور نمیکردم این من هستم که زن برهان سخایی هستم ،باور نمیکردم که این رویا حقیقت پیدا کرده ،باور نمیکردم که با وجود همه چیز ،انقدر خوشبختم .

_من بهت اعتماد دارم .

با چشمهای مخمورش نگاهم کرد و گفت :

_اعتمادتو سلب نمیکنم ..

کمی در جایش جا به جا شد و بعد ،دستم را روی ران پایم گذاشت.

_دیگه برو بخواب .

حس کردم چیزی بر سرم آوار شد !با دلخوری نگاهش کردم که معنایش را فهمید و گفت :

_نمیخوام تا وقتی که نمیتونی به من بجای شما بگی تو ،تا وقتی که عادت نکردی تو خونه منی ؛تا وقتی که خودت واقعا نمیخوای ،چیزی پیش بیاد .میخوام اولین معاشقمون جزو بهترین شبهای زندگیمون بشه .

چقدر خوب بود که درکم کرد .با اینکه میخواستمش ،اما آمادگی اینهمه اتفاق را آنهم در یک شب ،نداشتم .لبخند پرمهری زدم و آنجا را به مقصد اتاق ترک کردم تا برایش بالش و پتو ببرم .

***********

پریزاد به شدت مرا در آغوش گرفت و گفت :

_چقدر دلم برات تنگ شده بود دلی !وای چقدر خوب شد اومدی !

زنعمو بعد از او جلو آمدو با سیاست همیشگی اش ،ریلکس گفت :

_سلام عزیزم .خوش اومدی .

با او هم روبوسی کردم و وارد شدم .با اینکه آنجا خانه پدری ام نبود ؛اما خانه ام بود ..به مدت مدیدی آنجا خانه ام بود ،مدتی به اندازه ی هشت سال .

اطراف را نگاه کردم و گفتم :

_عمو و دانیال نیستن ؟

زنعمو گفت :

_نه هنوز نیومدن .

پریزاد با کشیدن دستم مرا به اتاق برد و اجازه ی پرسش بیشتری به من نداد .چادرم را جمع کردم و روی صندلی گذاشتم .خود را روی تخت پرت کرد و گفت :

_بیا بشین زود تعریف کن !

با خنده گفتم :

_چیو تعریف کنم ؟

چشمکی زد و گفت :

_زندگی زناشویی و ازین چیزا دیگه !حتما باید به زبون بیارم ؟لا اله ..

_هیچی ،وقتی رفتیم خونه خوابیدیم .امروزم از صبح ندیدمش ،رفت سرکار منم حوصلم سر رفت گفتم به شما سری بزنم .

چشم هایش را ریز کرد و گفت :

_فقط خوابیدین ؟

_آره .

_خدا زبون دروغگو رو از حلقومش دراره !پس فقط خوابیدین آره ؟

حق داشت باور نکند !با قاطعیت گفتم :

_بخدا فقط خوابیدیم .

با دستش پشت دستم کوبید و گفت :

_دلربا !ناز نکن حوصله ندارم !بگو خب منم باید آمادگی داشته باشم !

صادقانه گفتم :

_چرا باورت نمیشه ؟چطور میتونستیم کاری کنیم ؟وقتی من هیچی از این چیزا سرم نمیشه ؟وقتی هنوز باهاش رودروایسی دارم ؟

_غلط کردی !تو سرت نشه ؟

چشم غره ای برایش رفتم و گفتم :

_آره .بلد نیستم .ازش هم خجالت میکشم .اونم گفت تا وقتی که آمادگیشو نداشته باشم بهم دست نمیزنه .

لب و لوچه اش را کج کرد و گفت :

_زارت !چه بی بخاریه اون !بلد بودن که نمیخواد !من که فک نمیکنم طاقت بیاره ،یه شب میاد سراغت !از من گفتن و از توی بی مخ نشنیدن ..اونوقت نگی نگفتی ها ..

آمدم اعتراضی بکنم که در اتاق باز شد و زنعمو وارد شد :

_دلربا جان ؟شوهرت اومده دنبالت .بهش خبر نداده بودی که میای اینجا ؟

لبم را به دندان کشیدم و به سرعت از تخت جهیدم :

_سرکار بود ..نشد بهش خبر بدم !

زنعمو سرش را به طرفین تکان داد و گفت :

_بیا تو هال منتظرته .

اطاعت کردم و همراهش از اتاق خارج شدم .نمیدانستم چرا ،اما نوعی دلهره در وجودم به جوش آمده بود .

چشم های سبز آتشینی در تیر رس نگاهم قرار گرفت .فاتحه ام را خواندم و به آرامی گفتم :

_سلام ..خسته ..

نگذاشت حرفم را کامل کنم و با لحنی که سعی میکرد کنترل شده باشد ،گفت :