رمان حجاب من به قلم (زینب) zeinab z

ژانر: #اجتماعی #عاشقانه #طنز

خلاصه :

زینب یه دختر گیلانیه یه دختر از یه خانواده ی مذهبی که در ۱۱ سالگی به خواست پدرش بین چادر و مانتو حجاب برتر یعنی چادر رو انتخاب کرده دختر بزرگ میشه غافل از اینکه از وقتی نه سالش بوده یه حسایی نسبت به پسرعموش پیدا کرده و روز به روز حسش شدیدتر میشه اما میفهمه که پسرعموش یکی دیگرو دوست داره و به دختر داستانمون میگه که ………

گوشمو به تلفن نزدیکتر کردم تا بتونم صداشو بشنوم اما دریغ....

مامانم با دستش منو به آرومی هول داد که عقبتر برم منم که دیدم تلاشم برای شنیدن صداش بی فایدست بیخیال شدمو رفتم سر میز و مشغول خوردن عصرونم شدم.

-زینب مامان چته نزدیک بود لهم کنی پشت تلفن. زن عموت بود

-خب چی میگفت؟

-هیچی حرفای همیشگی.تو هنوز عصرونتو تموم نکردی؟

پاشو پاشو برو درستو بخون کنکور داری مثلا.

میزو جمع کردمو بعد از خوردن چاییم به اتاقم رفتم کتابمو باز کردم تا مشغول خوندن بشم که قیافش اومد جلو چشمم

سرمو تکون دادم تا فکرمو متمرکز کنم و مشغول خوندن شدم.

به ساعت نگاه کردم 9 شب شده بود کش و قوسی به بدنم دادم و رفتم تو پذیرایی بابا اومده بود. بهش سلام کردمو رفتم تو آشپزخونه تا به مامان کمک کنم.

برگ کاهویی از ظرف سالاد برداشتم

-مامان کمک نمیخوای؟

-چرا مامان جان میزو بچین

چشمی گفتمو میزو چیدم و بابارو صدا کردم تا بیاد برای شام

بعد از خوردن شام مسواک زدمو گرفتم خوابیدم.فردا صبح باید میرفتم مدرسه...

صبح با صدای بابا از خواب بیدار شدم. چون خوابم خیلی سنگینه ساعت کارساز نیست

چند دقیقه به همون حالت رو تختم نشستم که صدای اذانو شنیدم بعد از چند ثانیه بلند شدم رفتم دستشویی. تو آینه روشویی به صورتم خیره شدم چشمای قهوه ایم پف کرده بودن یه مشت آب سرد به صورتم زدم تا چشمام بهتر بشه وضو گرفتم اومدم سجادمو باز کردم از عمق وجودم نماز خوندم بعد نشستم دستامو بردم سمت خدا یه صلوات فرستادم تا حرفام به سمت آسمون برن و شروع کردم به راز و نیاز با معبودم

استغفار کردم بابت همه ی گناهام از خدا خواستم کمکم کنه و مهر خودشو اهل بیتشو بیشتر و بیشتر به دلم بندازه،این کار هر روزم بود. سر همه ی نمازام اینو از خدا میخواستم چون دلم میخواست مهرشون تو دلم صدها برابر بشه

وقتی از سجاده بلند شدم صورتم کاملا خیسه اشک بود به ساعت نگاه کردم 6 شده بود کارامو کردم که برم مدرسه

آماده شدم طبق معمول دیر کرده بودم ساعت یه ربع به 8 بود زنگ زدم به آژانس و رفتم مدرسه یواشکی به همه طرف نگاه میکردم و مواظب بودم ناظممون نباشه اوف بالاخره این 38 تا پله ی لعنتی تموم شد و رسیدم طبقه ی بالا رفتم سمت در کلاس و به درش نگاه کردم سوم کامپیوتر. کامپیوتر! همون رشته ای که به خواست عشقم اومدم. چون مدرسه همه طرفش دوربین داشت خیلی ضایع بود اگه گوشمو میزاشتم رو در پس عادی ایستادم و یکم گوش کردم دیدم ای دل غافل صدای معلممون از تو کلاس میاد داشت گریم میگرفت اگه میرفتم دفتر ایندفعه دیگه ناظممون پوستمو میکند با اینهمه تاخیر و بار هزارمی که داشتم برگه میگرفتم برای معلم تا برم تو کلاس، با بدبختی رفتم سمت دفتر نظافتچیمون خانم ریاحی با کمی فاصله از در ایستاده بود برگشت سمتم

ریاحی_سلام خوبی زارعی بیا تو

_ سلام مرسی

رفتم تو سلام کردم

خانم ناظم_ سلام به به خانم زارعی چه عجب کردین قدم رو چشم ما گذاشتین

یه لبخند ژکوند زدم و با مظلومیت بهش نگاه کردم

ناظم_ قیافتو اینجوری واسه من مظلوم نکن تو دوباره دیر کردی زارعی؟

سرمو انداختم پایین

ناظم_ مگه من بهت نگفتم شبا کمتر با لبتاب ور برو زود بخواب باز چرا دیر کردی ها زارعی؟

_ خانم به خدا من دیشب زود خوابیدم با لبتابم ور نرفتم زیاد نمیدونم چرا دیر شد

یکم بهم خیره شد و گفت

ناظم_ نامرو بهت میدم ولی دیگه نبینم دیر کنی ها

سرمو تکون دادم

اسم دبیرو بهش گفتم نوشت، نامرو ازش گرفتم خداحافظی کردم رفتم سمت کلاس

روزها و ماه ها پشت هم میگذشتن و به زمان کنکور نزدیکو نزدیکتر میشدم

دقیقا دو روز بعد از تولدم یعنی 13 مرداد زمان کنکور بود

تقریبا اماده بودم اما خیلی خیلی استرس داشتم و همش میترسیدم از رسیدن اونروز

.

.

امروز 11 مرداده روز تولدم

بالاخره امروز هم از راه رسید دو روز دیگه هم که کنکور دارمو دارم میمیرم از استرس

تا الان که ساعت 6 هست خبری از هدیه و کیک نبوده نمیدونم والا اه

تلویزیونو روشن کردمو اهنگ گذاشتم شروع کردم به رقصیدن

آ بیا

ای جونم قدمات رو چشام بیا و مهمونم شو

گرمی خونم شو ببین پریشونه دلم، بیا آرومم کن

ای جونم، میخوام عطر تنت بپیچه تو خونم

تو که نیستی یه سرگردون دیوونم

ای جونم بیا که داغونم

(ای جونم : سامی بیگی)

---------------

---------------

اَخییی خسته شدما

ولو شدم رو مبل و همینجور داشتم نفس نفس میزدم که زنگو زدن نگاه کردم بابا بود درو زدم باز شد

به نفس نفس زدنم ادامه دادم که یه دفعه دیدم مامانم داره از در میره بیرون

صدای کمه پچ پچ از بیرون میومد گوشامو تیز کردم اما این مامانو بابای من زرنگترن

بعداز یکی دو دقیقه اومدن تو. خندم گرفت یه کیک دست مامانم بود و هدیه دست بابام

عین حیوون گوش درازی که بهش کیک دادن ذوق مرگ شدم

بابا و مامانم با نیشه باز اومدن سمتمو میز مبلو اوردن جلو کیکو کادو رو گذاشتن روش..... وقتی پاکت هدیه ی بابام که پول بود و مامانم عطری که عاشقش بودم و همیشه میزدمش ایفوریا رو بهم داده بودن البته بگما منظورم از اینکه همیشه میزدم داخل خونه بود چون اگه مرد نامحرم بوی عطر زن نامحرمو استشمام کنه تا زمانی که اون زن به خونه برگرده فرشته ها براش لعن و نفرین میفرستن. باز کردم، کیک و شام خوردیم بعدشم جشنمون تموم شد.....

مزاحم_ زینب بلند شو مگه نمیخوای نماز بخونی

غلط زدم یه سمت دیگه

مزاحم_ زینب امروز کنکور نداری مگه

یه دفعه از رو تخت پریدم نشستم

_ به اون مزاحم نگاه کردم

اا اینکه بابا گلیه خودمه

یه خمیازه کشیدم که بابام خندید و موهامو بیشتر بهم زد و ریخت تو صورتم منم نق زدم

بابا_ بلند شو برو وضو بگیر نمازتو بخون افرین دختر گلم

_ یه خمیازه ی دیگه کشیدم و بلند شدم رفتم وضو گرفتم نمازمو خوندم و از خدا خواستم کمکم کنه امروز کنکورمو خوب بدم و دلمو اروم کنه

نمازم که تموم شد ساعت 5:30 بود، رفتم یکم نرمش و ورزش کردم تا حواسم پرت بشه و استرسم کم بشه بعد هم صبحانه خوردم

مامان_ زینب بدو زود آماده شو 8 امتحان شروع میشه ها. یه ربع دیگه آژانس میاد زود باش

_ باشه مامانی الان لباس میپوشم

_ بدو

رفتم تند تند شروع کردم به پوشیدن مانتو شلوار آبی نفتی مدرسه مقنعه ی مشکی و چادرمم سرم کردم. سه تا مداد شکلات آب معدنی کیف پول کلید خونه قرآن کوچولو آینه کوچولو کیف کوچیک وسایل امداد که همیشه همراهمه دفترچه یادداشت کارت عضویت کتابخونه کارت بسیج کارت ورود به جلسه کنکور همرو ریختم تو کیف دستیه مشکیم و از اتاقم رفتم بیرون

مامان_ بالاخره آماده شدی بدو که ماشین اومد

_باشه بریم

کتانی مشکیمو پوشیدم و با مامان نشستیم تو ماشین

طبق معمول که تو ماشین نشستم شیشرو دادم پایین و دستمو گذاشتم رو در ماشین تا باد بهش بخوره و سرمو کمی به جلو متمایل کردم خیلی استرس داشتم شاید کمی اروم بشم اینجوری

بالاخره بعد از ده دقیقه که برام یه قرن گذشت رسیدیم به مدرسه. از قبل بهمون گفته بودن کنکورمون یا تو دانشگاست و یا به احتمال زیاد تو یکی از مدارس، که خب افتاد به مدرسه

مامان_ پیاده شو دیگه زینب

پیاده شدم با مامان رفتیم تو

_ اا مامان دوستام اونجان بریم اونجا

مامان_بریم

_سلام مریم سلام خاله

مریم_ سلام زینب خوبی

باهم دست دادیمو روبوسی کردیم

خاله سمیه_ سلام دخترم خوبی؟

_ممنون خاله خوبم شما خوبین؟

خاله سمیه_ خیلی ممنون خوبم عزیزم

یه چند دقیقه ای با هم حرف زدیم که دقیقا راس ساعت 8 امتحان شروع شد...

اه چهار ساعت تمام اونجا نشستم مغزم هنگ کرد دیگه. از بس فکر کردم سرم گیج میره. مریم رفته بود رفتم یکم به صورتم آب زدم و با مامان رفتم خونه

دقیقا سه ماهه دیگه جواب کنکور میاد خدا خودش رحم کنه

.

.

اوف کنکورو که دادم راحت شدم فقط نگرانم قبول نشم. ! وای خدانکنه، من قبول نشم دیوونه میشم! دو روز از کنکور دادنم گذشته دیروز استراحت کردم و امروز با دوتا دوستام اومدیم بیمارستان برای گذروندن دوره ی 15 روزه ی تخصصی امداد بعدش هم که امدادگر کامل میشیم

سر پرستار!خانم تقوی _ خب بچه ها برین لباساتونو بپوشین بیاین اینجا

منو سارا و فاطمه _ چشم

راه افتادیم سمت اتاقی که بهمون گفت

_ بچه ها بدویین که فکر نکنن تنبلیم

سارا_ یعنی نیستیم؟

_ خو اینجا که کسی آشنا نیست بدونه فقط خودمون سه نفر میدونیم شما هم صداشو در نیارین بزارین فکر کنن خیلی زرنگیم شاید تو بیمارستان نگهمون داشتن ماهم میمونیم ژست دکترارو میگیریم الکی اینورو اونور میریم ببیننمون بعدم واسشون کلاس میزاریم و خندیدم

سارا یکی زد تو سرم و گفت_ دیوونه

فاطمه هم سرشو به معنای تاسف تکون داد

_ اا خو چرا میزنی مگه من چی گفتم

پرستار _ شما سه تا کجا موندین بیاین دیگه هنوزم که لباس نپوشیدین اه چقدر تنبلین

ما سه تا_ فهمیدن اه

پرستار _ دارین چیکار میکنین بدویین

ما سه تا_ چشم

.

.

_ خانم تقوی ما باید چیکار کنیم؟

تقوی_ سحر جان؟

یه پرستار جوون و لاغر اومد جلو زیاد قشنگ نبود

سحر_ بله خانم

تقوی_ این دخترارو ببر

فاطمه آموزشش با پرستار رضایی،سارا آموزشش با پرستار مولایی و زینب با پرستار ملکی

سحر_ چشم خانم تقوی

سحر_ بریم بچه ها

ما هم با یه ژست دکتری پشت سرش راه افتادیم همچین دستمونو کرده بودیم تو جیب مانتوی سفید پزشکیمون و کنار هم با سر بالا راه میرفتیم که دکترا هم اینجوری کلاس نمیزارن

همینجور داشتیم میرفتیم که یه دفعه یه پسره با لباس سفید جلومون ظاهر شد

سه تامون بهش ذل زده بودیم هم قیافشو انالیز میکردیم و هم ببینیم چیکار داره

خیلی جوون بودو به خودش رسیده بود موهاشو به حالت قشنگی به سمت بالا حالت داده بود و لباس سفید پزشکی تنش بود یه نگاه به ما کردو از نحوه ی ایستادن و نگاه طلبکارانمون خندش گرفت و با خنده به همون پرستاره سحر گفت

پسره_ خانم پرستار این دخترا پرستارای جدیدن؟

سحر_ نه دکتر اینا برای دوره ی امداد اومدن

پسره در حالی که ابروهاش از تعجب بالا پریده بودن دوباره به حرف اومد_ واقعاََ؟من فکر کردم با این ژستی که گرفتن دکتری پرستاری چیزین پس نیمه امداد گرن

خودش هم به حرف خودش خندید بی مزه

ما سه تا طلبکارانه نگاهش میکردیم

_مگه اشکالی داره که قراره امدادگر بشیم؟ بعدشم ما عادت نداریم برای بقیه کلاس بزاریم الانم فقط داشتیم ادا در میاوردیم

پسره_ اوه خانم کوچولو درسو مشقاتو نوشتی اومدی اینجا؟ آخییی نمیترسی آمپولو دستت بگیری؟ یه وقت اوف میشیا

با عصبانیت گفتم _ نخیر نمیترسم بعدشم من کوچولو نیستم مدرسمم تموم کردم مشق نمینویسم

پسره_ آفرین آفرین خانم بزرگ مرحبا پس حتما مدرستو تموم کردی دیگه مغزت نمیکشید اومدی امدادگر بشی نه؟

_ اصلا اینطور نیست من تنبل نیستم کنکور دادم منتظر جوابم.... خداحافظ

دیگه مهلت حرف زدن بهش ندادم به سارا و فاطمه گفتم. بریم پرستاره هم دنبالمون راه افتاد

امروز از دست این پسره خیلی عصبانی شدم کارد بزنی خونم در نمیاد پسره ی سه نقطه

من همینجور تو راه که برمیگشتیم بهش بدو بیراه میگفتم این دوتا هم انگار نه انگار باهم داشتن حرف میزدن اخه اینا هم دوستن ما داریم؟

بزارین حالا داستان این اعصاب خوردیمو بهتون بگم امروز خانم پرستاره سحر مارو برد پیش پرستارایی که خانم تقوی گفته بود هر سه تاشون تازه درسشونو تموم کرده بودن داشتیم به توضیحاتشون گوش میدادیم که یهو دوباره سر و کله ی اون پسره پیدا شد اومد تو اون سه تا پسره به احترامش بلند شدنو با احترام باهاش حرف زدن ما سه تا هم که همینجور نشستیم انگار نه انگار که کسی اومده

اومد دقیقا رو صندلیه رو به روی من نشست گفت میدونم شما خیلی کار دارین من آموزش یکی از اینارو به عهده میگیرم اونام که بعد از یکم تعارف از خدا خواسته قبول کردن بیخیال سرمو انداخته بودم پایین و داشتم پاهامو تکون میدادم که یهو گفت من به این آموزش میدم بعداز چند ثانیه که صدایی از کسی در نیومد سرمو بلند کردم دیدم همه دارن به من نگاه میکنن یه لحظه هنگ کردم اما سریع فهمیدم موضوع از چه قراره و مخالفت کردم که راه به جایی نبرد و اجبارا دنبالش رفتم تا بهم یاد بده

اخ خدا بهش که فکر میکنما میخوام اتیش بگیرم

...

یه راست منو برد اتاق تزریقات چندتا آمپول و پنبه الکل از پرستارا گرفت بعد بدون هیچ حرفی راه افتاد سمت بیرون

ادب که نداره عین چی سرشو میندازه پایین میره

دنبالش رفتم . رفت توی یه اتاق درو باز گذاشت منم رفتم تو

همونجا دم در ایستاده بودم که برگشت سمتم و گفت

پسر بی ادبه_ پس چرا وایسادی درو ببند بیا اینجا

درو بستمو رفتم نزدیکتر

پسر بی ادبه_ بشین رو تخت

با تعجب نگاهش کردم

پسر بی ادبه_ چرا تعجب کردی میگم بشین رو تخت دیگه

یه چند ثانیه دیگه نگاهش کردم و بعد رفتم نشستم رو تخت ببینم میخواد چیکار کنه

پسر بی ادبه یه نگاه بهم کردو گفت_ آستینتو بزن بالا

اخمام رفت تو هم

_ چرا اونوقت؟

پسر بی ادبه_ برای اینکه میخوام رو دستت بهت نشون بدم

با اخم بیشتر _ متاسفم من نمیزارم میتونید رو عروسک امتحان کنید

و از تخت پریدم پایین که یهو حس کردم قلبم یه جوری شد یه درد پیچید توش میدونستم الانه که دردم بیشتر بشه

اون پسره همونجور داشت حرف میزد انگار داشت سرزنشم میکرد ولی من یه کلمه هم نمیفهمیدم هر لحظه دردم داشت زیاد تر میشد اخمام از درد زیاد بیشتر تو هم رفتنو با دستم محکم به قلبم چنگ زدم

نمیدونم چقدر گذشت یک دقیقه یا بیشتر فقط میدونم برای من یک قرن گذشت که صداشو نزدیکم شنیدم

نگران شده بود انگار چون هی میگفت چی شد چت شد تو که الان خوب بودی

اما من نمیتونستم عکس العملی نشون بدم

فقط یه دفعه حس کردم دیگه پاهام توانی برای موندن ندارن و افتادم روی زمین

اروم چشمامو باز کردم یکم به اطرافم نگاه کردم اا منکه تو اتاق همون دکتر بی ادبم ایش یه چشم غره هم تو دلم براش رفتم چون حتی نای تکون دادن پلکامم نداشتم

اه چقدر تشنمه

ناله کردم _ آب

یه هو دیدم اومد بالای سرم

اه عین جن میمونه پسره

بهش نگاه کردم یه لحظه حس کردم صورتش غمگینه

اه ولش بابا اصلا به منچه

یه لیوان آب برام اورد خواستم بلند شم اما نمیتونستم بی رمق دوباره افتادم رو تخت و غمگین چشم دوختم به زمین بغض کردم از ضعفم

حس کردم زیر سرم یه چیزی تکون خورد. نگاه کردم....

دستشو از روی تخت برده بود زیر بالشم طوری که اصلا دستش بهم برخورد نکردو فقط حرکت بالشو حس کردم .... همونجور یه دستی کمکم کرد بلند شم بعد بالشو گذاشت کنار دیوار و اروم بهم گفت تکیه بده

یه جوری شدم با دیدن اینکارش خصوصا وقتی ابو اوردو سر به زیر گفت

دکتره_ حالت خیلی بد بود هم به خاطر اینکه خیلی ضعیفی و هم به خاطر مسکنی که بهت زدم فعلا توانایی نداری خیلی تکون بخوری باید اثر مسکن بره تا بعد

آره راست میگفت حتی دستمم تکون نمیخورد

یاد آب افتادم اه حالا چطوری بخورمش خیلی تشنمه

پسره_ بیا بخور

با تعجب نگاهش کردم آبو گرفته بود جلوی دهنم

پسره_ بخور دیگه مگه تشنت نبود

سر به زیر گفتم _ چرا

بیشتر آوردش نزدیک لبم

آروم بدون اینکه نگاهش کنم شروع کردم به خوردن آب

هر چند ثانیه مکث میکردمو دوباره میخوردم چون نه دوست داشتم و نه میتونستم یک سره سر بکشمش ....حین خوردن چشمم افتاد به اسمش روی لباس پزشکیش طاها شمس ...هوف بالاخره تموم شد

سرمو بلند کردم

داشت نگاهم میکرد

_ ممنون

یه لبخند زد _ خواهش میکنم

فکر کنم قیافم شده بود علامت سوال که خندش گرفت و زد زیر خنده

طاها_ چیه چرا اینجوری نگاه میکنی خنده کردن بهم نمیاد؟

همینجور با دهن باز و چشمای گشاد شده از تعجب داشتم نگاهش میکردم

وقتی قیافمو دید دوباره زد زیر خنده حالا نخند و کی بخند

یه دفعه به خودم اومدم

وایسا ببینم این داره به من میخنده؟ اخمام رفت تو هم

_ به من میخندی؟

چند ثانیه دیگه خندید و وقتی دید دارم با اخم نگاهش میکنم خودشو یکم جمعو جور کرد ولی هنوز آثار خنده تو صورتش معلوم بود انگار داشت به زور خودشو کنترل میکرد اما قیافه ی جدی به خودش گرفت

طاها_ من میرم یه چیزی بیارم بخورم تو هم اینجا بشین تا خوب بشی تا من بر نگشتم حق رفتن نداری یادت باشه

با اخم به رفتنش نگاه کردم

_ پسره ی سه نقطه ،بی ادب ،بی تربیت ،بی نزاکت .......خر هشت پا ،بیتی تور

همینجور داشتم اینارو پشت سر هم بهش میگفتم که یهو دیدم صدای قهقهه خنده ی یه نفر میاد. برگشتم سمت در دیدم این پسره طاها با خوراکی های تو دستش هی بالا و پایین میره و داره غش میکنه از خنده

با جدیت گفتم _ بسه دیگه

ساکت شد و قیافه ی عادی به خودش گرفت اومد جلوتر و یه نایلون که فکر کنم توش خوراکی بود گذاشت رو میزش

اومد کنار تخت ایستاد و گفت میخواد معاینم کنه... بعدشم دستگاه فشارسنجو اورد و فشارمو گرفت

طاها_ خب حالت بهتر شده بیا اینارو بخور چیزه دیگه ای اینجا پیدا نمیشه دیگه به همین قناعت کن. یه کیکو آب میوه پرتقالی اورد بازشون کرد گرفت طرفم یکی هم خودش برداشت

_ ممنونم

طاها_خواهش میکنم

طاها_ از کی قلبت اینجوریه؟

نگاهش کردم بعد سرمو با ناراحتی پایین انداختم

_ چند سالی هست نفس تنگی دارم دکترا تشخیص نمیدادن ولی الان چند ماهی میشه که دارو میخورم

طاها_ باید یه نوار بگیری میخوام خودم وضعتو کامل بررسی کنم

_ سرمو به علامت باشه تکون دادم

بهتر که شدم بلند شدم برم ولی مجبورم کرد و به زور بردتم تو اتاقی که نوار قلب میگرفتن و از یکی از پرستارای خانم خواست همین الان ازم نوار بگیره

تا لباسمو پوشیم اومدم بیرون دیدم داره به نوار قلبم نگاه میکنه جلوش با فاصله ایستادم سرشو بلند کرد گفت

طاها_ نوار قلبت هیچ مشکلی نداره باید یه اکو هم بدی که مطمئن بشم

_ باشه میشه زودتر آموزشو شروع کنیم؟

طاها_ البته

بعد از اینکه یکم باهم کار کردیم وقت خونه رفتن شد

از طاها خداحافظی کردم رفتم پیش سارا و فاطمه لباسامونو عوض کردیم راه افتادیم سمت ایستگاه با تاکسی رفتیم خونه

_ سلام

مامان_ سلام اومدی! خسته نباشید

_ ممنون

رفتم تو اتاق لباسمو عوض کردم اومدم بیرون دستو صورتمو شستم بعدم حمله کردم سر غذا از گشنگی داشتم میمردم

خب غذامم که خوردم حالا چیکار کنم؟ اممم خب تلویزیون نگاه میکنم

تلویزیونو روشن کردم همینجور کانال هارو عوض میکردم اما هیچی که هیچی

_ اه اینم که هیچی داره نمیده اوف

دوباره کنترل تلویزیونو برداشتم رفتم تو قسمت آهنگام پوشه ی حامد زمانیو آوردم و آهنگ محمد رو انتخاب کردم عاشق این آهنگش بودم

.....................

محمد مقتدای اهل عالم

محمد مصطفای آل آدم

محمد رحمة للعالمین است

رسول آسمانی بر زمین است...

اخییی خیلی اروم شدم اصلا کیف کردم، عجب آهنگیه حالا خوبه هزار بار گوش دادمشا بازم ذوق میکنم

یه چند ساعتی همینجور گذشت تا اذان مغرب زد و رفتم نمازمو خوندم بعد اومدم شروع کردم به غذا درست کردن اخه این چندوقت دارم کم کم غذاهارو درست میکنم تا یاد بگیرم

غذا هم خوردیم یکم رمان خوندم گرفتم خوابیدم

............................

امروز دومین روزیه که میایم بیمارستان دیروز که روز اول بود اونهمه اتفاق افتاد امروزو خدا بخیر کنه

همینکه جلوتر رفتیم دیدیم طاها داره از جلومون میاد این سمت

فاطمه_معلمتون اومدن

سارا_ کوفتت بشه پسره به این خوبی خوشگلی

_ اه چی میگی سارا کجاش قشنگه پسره ی بی ریخت عین جوجه لک لک زشت میمونه

فاطمه_ اون جوجه اردکه

_ به نظرت این با این قدش به اردک میخوره؟

سارا_ هیس اومد

ما دوتا هم ساکت شدیم و برگشتیم جلو به طاها نگاه کردیم

چهرش متعجب بود انگار

چشماش با تعجب روی چادرم میچرخید و در آخر به چشمای قهوه ایم خیره شد

اخه دیروز چون بیمارستانو داشتن جارو میکشیدن همه جا خیسه خیس بود منم که حساس چادرمو در اورده بودم گذاشته بودم تو کیفم حتما به خاطر همین تعجب کرده

اون دوتاهم که چادری نبودن

طاها_ سلام

ما سه تا_ سلام

ما سه تا هروقت باهمیم نمیدونم چه صیغه ایه همش هماهنگ حرف میزنیم

خندش گرفت

طاها_ چه هماهنگ

طاها_ خب خانم زارعی زودتر آماده شید بیاید اتاق من. فعلا

اصلا به ما اجازه ی حرف زدن نداد

هر سه تا با تعجب به رفتنش نگاه کردیم

_ بچه ها بیاین بریم دیر شد

رفتیم تو اتاقی که دیروز بهمون گفته بودن لباس سفید پزشکی پوشیدم با شلوار لی آبی روشن که دنپا بود و یه شال همرنگ شلوارم که خیلی قشنگ بسته بودمشو فقط گردیه صورتم معلوم بود

چه قشنگ شدم!خندیدم و یه ب*و*س برای خودم تو اینه فرستادم

اونا هم مثل من لباس پزشکی با شلوار لی پوشیده بودن به اضافه ی اینکه سارا شالش آبی یکم از مال من تیره تر فاطمه هم شال صورتی چرک سرش کرده بود

یه نگاه به همدیگه کردیم بعد راه افتادیم سمت بیرون

هرکدوم رفتیم سمت جایی که به قول فاطمه معلمامون بودن

در زدم رفتم تو

سرشو بلند کرد یه نگاه خیره بهم کردو بعد سرشو انداخت پایین

...................

چند روز به همین منوال گذشت و اتفاق خاصی نیفتاد

الان روز سیزدهمیه که به بیمارستان میریم تا الان تقریبا همه چیزو یاد گرفتیم و چیز زیادی نمونده

خیلی ناراحتم چون فقط دو روز دیگه باید بیایم بیمارستان

به اینجا و کسایی که توش هستن عادت کردم همه هم مارو به عنوان زلزله میشناسن چون امکان نداره هر روز خراب کاری نکنیمو سوتی ندیم

بچه های بیمارستان میگن نمیدونیم از دست کارای شما بخندیم یا گریه کنیم اخه دخترم دیدی اینقدر شیطون

خصوصا منکه تو بیمارستان معروفم

از تاکسی پیاده شدیم و راه افتادیم سمت بیمارستان

ساعت یک ربع به 7 صبح بود

رفتیم تو وارد بخش که شدیم دیدیم دارن جارو میکشن منو میگی یه نگاه به اون دوتا کردم یه لبخند شیطانی اومد رو لبم

_ بچه ها میاین سر سره بازی

سارا و فاطمه با تعجب نگاهم کرد و گفتن_ سر سره بازی؟

یه لبخند دندون نما زدم _ آره

چادرمو قشنگ بالا گرفتمو شروع کردم به سر خوردن رو کاشیای بیمارستان

خیلی وضع خنده داری بود با چادر داشتم رو کاشیا سر میخوردم

سارا_ باز این دیوونه شد

فاطمه_ خدا شفا بده

صدا_ داری چیکار میکنی؟

بووم

محکم خوردم زمین

داد زدم _ آی

صدا_ یاحسین

صداش نزدیک شد داشتم از درد میمردم

صدا_ چی شد یه چیزی بگو حالت خوبه؟

چشمامو با درد باز کردم چون اشک توشون جمع شده بود فقط یه سایه ی محو میدیدم چشمامو رو هم فشار دادم اشکام ریخت دوباره بهش نگاه کردم طاها بود

ای خدا لعنتت نکنه ببین چه بلایی سرم اوردی حالا میمردی یهو حرف نمیزدی

طاها_ خانم زارعی. زینب خانم. زینب؟ چت شده چرا جواب نمیدی؟حالت خوبه؟

به خودم اومدم یه نگاه بهش کردم خیلی نگران بود

خواستم بلند شم که یه لحظه از درد نفسم رفت

کمرم اونقدر درد میکرد که منی که هیچوقت جلوی کسی آشکار نمیکردم درد دارم و گریه نمیکردم زدم زیر گریه و ناله میکردم

طاها_ یا خدا

اومد سمتم خواست بهم دست بزنه که جیغ زدم

_ به من دست نزن نامحرمی

طاها_ من یه دکترم و الان تو داری از درد به خودت میپیچی وظیفمه که کمکت کنم و بدون هیچ منظوری اینکارو میکنم پس ساکت باشو حرفی نزن

همه ی اینارو با یه اخم و خیلی جدی گفت

منی که به شدت رو محرمو نامحرم حساسم وقتی به چهرش نگاه کردمو صداقت کلامشو دیدم اروم شدمو حرفی نزدم حتی دردمم یادم رفته بود که یه لحظه درد تو تمام وجودم پیچید چشمامو بستم و با تمام وجودم ناله کردم

_ آی

حس کردم تو یه جای نرمی فرو رفتم

نگاه کردم

طاها منو گرفته بود تو بغلش و داشت میدوید سمت اورژانس

شرم تمام وجودمو فرا گرفت خودم سرخ شدن صورتمو حس میکردم و تو دلم همش داشتم استغفار میکردم خیلی میترسیدم از اینکه گ*ن*ا*ه کرده باشم

گاهی با نگرانی بهم نگاه میکرد چون اشکام داشت همینجور میرفت اونم از ترس هول کرده بود

وارد اورژانس شد و اروم منو روی یکی از تختا گذاشت

خواست خودش معاینم کنه که اجازه ندادمو به زور مجبورش کردم بره یه دکتر خانم صدا بزنه

با عصبانیت رفت بیرون و چند دقیقه بعد برگشت من داشتم همینجور اشک میرختم خدایی دردم خیلی وحشتناک بود انگار یه نفر محکم کمرمو گرفته بود فشار میداد جوری که استخونام داشتن خورد میشدن

وقتی حالمو دید داد زد دکتر نیست یک ساعت دیگه میاد نمیخوام بخورمت که بزار معاینت کنم داری میمیری دیوانه

با همون حالم سرمو به علامت منفی تکون دادم

محلم نداد و اومد چادرمو کند اروم منو دمر خوابوند و همونجور از رو مانتو دستشو قسمتای مختلف کمرم میزاشتو میپرسید درد دارم یا نه

وقتی فهمید کدوم قسمت کمرم درد میکنه گفت باید عکس بگیرم

طاها_ پرستار؟

صدای یه زن اومد_ بله اقای دکتر

طاها_ زود یه برانکارد بیارین اینجا

دو دقیقه بعد یه برانکارد اوردن منو گذاشتن روش

........

الان چند دقیقه ای میشه که دوباره برگردوندنم تو اورژانس طاها هم که ماشالله داره دوباره اومده ورِ دلِ من

من مونم این کارو زندگی نداره؟ همش داره تو بیمارستان میچرخه پس کی مریضاشو ویزیت میکنه

همینجور داشتم تو دلم حرف میزدم که صداش اومد

طاها_ خب خداروشکر کمرت چیزیش نشده فقط چون محکم خوردی زمین خیلی درد داشتی

_ هنوزم درد دارم

طاها_ بله همون. به پرستار میگم برات مسکن بزنه ان شاءالله دردت خوب میشه چندتا دارو هم مینویسم برات

تا گفت مسکن سکته کردم

با ترس آب دهنمو قورت دادم _ آمپول؟

همونجور که سرش پایین بود و داشت دارو مینوشت جواب داد

طاها_ آره آمپول

همونجور داشتم با ترس نگاهش میکردم زبونم بند اومده بود

_ میگم چیزه دردم خوب شد

سرشو بلند کرد عاقل اندرسفیهانه نگاهم کرد

طاها_ از آمپول میترسی

_ ن..ن..ن..نه

طاها_ بله از حرف زدنت معلومه. ولی به هر حال باید بزنی

_ نمیشه سرم بزنم؟

طاها_ نه

رفت بیرون

ای خدا من از دست این بشر سر به کدوم بیابون بزارم آمپول نمیخوام خدا من میترسممم

همینجور داشتم با خدا حرف میزدم که یه پرستاره خانم اومد تو هرچی گفتم آمپول نمیخوام محلم نداد و زد نامرد، اینقدر دردم گرفت که میخواستم بکشمش انگار ارث باباشو بالا کشیدم همچین با غرض زد

طبق معمول که وقتی آپول میزدم بی حال میشدم دوباره بی حال افتادم رو تخت الان به جای کمرم جای آمپول درد میکرد

_الهی دستت بشکنه. الهی خدا لعنتت کنه طاها. الهی بری خونه غذا نداشته باشی از گشنگی تلف شی. الهی که تو قهوت مرگ سوسک بریزم. الهی که

طاها باخنده_ تموم نشد نفرینات؟

یه چشم غره بهش رفتم سرمو برگردوندم

با کمال متانت و وقار !دقت کنین متانت و وقار! اومد نشست رو صندلیه کنارم

طاها_ ادب نشدی؟

با اخم برگشتم سمتش

طاها_ اینجوری نگاه نکن تقصیره خودت بود از بس شیطونی. این آمپول برات درس عبرت بشه دیگه از این کارا نکنی

بهش محل ندادم چشمامو بستم

کم کم مسکن اثر کرد و خوابم برد

.

.

به ساعت نگاه کردم 12 شب ولی خوابم نمیبره هدفن لبتابو گذاشتم رو گوشم و دارم اهنگ گوش میدم اهنگی که اینروزا شده بود همدمم. با هر بیتش یاد کسی که دوسش داشتم میفتم یاد پسرعموم .عشقم

------------

یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه

نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه

نمیخوام. نمیخوام بدونه که چقدر دوسش دارم. نمیخوام بدونه که چقدر بی تابشم

یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه

یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه

یه روز همینجا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره

یاد روزی افتادم که تو اتاقم داشتم رو شیشه نقاشی میکشیدم و اون بهم پیام داد خوب یادمه که گفت هیچ حسی بهم نداره

چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره

گریه می کردم درو که می بست می دونستم که می میرم

داشتم میمردم انگار قلبم میخواست از سینم بیاد بیرون یکی از بدترین روزهای عمرم بود

اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم

اون تمام زندگیم بود نمیتونستم جلوشو بگیرم و از کسی که دوسش داره جداش کنم

می ترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنها

میترسم از روزای بدون اون. تنها امیدم به اینه که فامیله و حداقل سالی یکبار هم که شده بالاخره میبینمش

خدایا کمک کن نمی خوام بدونه دارم جون میکنم اینجا

خدایا کمکم کن دلم نمیخواد هیچوقت حالمو بفهمه

سکوت اتاقو داره می شکنه تیک تاک ساعت رو دیوار

اشکام همینجور میریختن برای تنهایی خودم. برای اینکه هیچ شونه ای برای اشکام ندارم. هیچکسو به جز خدا ندارم که باهاش دردو دل کنم

دوباره نمیخواد بشه باور من که دیگه نمیاد انگار

هنوز نمیتونم باور کنم که دوستم نداره. هنوز دلم میخواد امید داشته باشم

یه روز همینجا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره

چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره

گریه می کردم درو که می بست می دونستم که می میرم

اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم

یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه

نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه

یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه

یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه

------------

اهنگ که تموم شد بلند شدم جلوی آینه وایستادم

صورتم خیسه اشک بود. چشمام خون افتاده بود و لبام صورتی پر رنگ شده بودن عادتم بود هروقت گریه میکردم این شکلی میشدم

قاب عکسیو که رو کمدم بود برداشتم

من، مامان، بابا، مامان بزرگم و عرفان تو عکس بودیم

رو عکسش دست کشیدم

_ یادت باشه این اشکا برای تو دارن میریزن دارن دلتنگیمو برات میگن اما تو نمیبینیشون

ساعت 2 شده بود

رفتم صورتمو شستم و گرفتم خوابیدم

مامان_ زینب

یهو از خواب پریدم

مامان_ مگه تو نمیخواستی بری بیمارستان؟

به ساعت نگاه کردم

_ وای خواب موندم

مامان_ واقعا که بدو سارا اینا سر کوچه منتظرن

_باشه باشه

سریع لباسمو پوشیدم بدون اینکه صبحانه و قرصمو بخورم از اتاق اومدم بیرون

مامان نبود از فرصت استفاده کردم قبل از اینکه بیاد بهم گیر بده بگه صبحانه نخوردی قرص نخوردی دویدم سمت حیاط

مثل چی میدویدم

موقع لباس پوشیدن به سارا زنگ زدم و گفتم بمونن الان میام بعد بدون اینکه فرصت حرف زدن بهش بدم قطع کردم میدونم الان میخوان کلمو بکنن