رمان عشق کیلویی چنده ؟ به قلم dokhiوروجک (raha f)

تعداد صفحات : 359

ژانر : طنز ، پلیسی ، هیجان انگیز، کل کلی

دانلود رمان عشق کیلویی چنده ؟

خلاصه رمان :

با 5 دختر 5 پسر

که ناخواسته باهم تو یک ماموریت قرار می گیرن

ادامه رمان:

اپاما

من:دخترا اماده اید

دخترا : بللللللللله

همه ی بچه ها با ماشین خودشون دارن میان بریم پیشه رها جون چون تازه وارد بیمارستان شد خوب ای وای حواسم پرت شد ما دخترا عادت داریم توی خیابون با هم کورس بزاریم

حالا هم همین طور .بازم پلیسا چون خودمون این کاره ایم می ریم حال گیری حالا بگو چیکار می کنیم

چهار تا ماشین با کلاس می ریم ماشین پلیسو دور می کنیم بعد اینه هاشو می شکونیم الفرار

وای بالاخره رسیدیم این جا چه خبره انگار قوم مغول ها حمله کردن 5 تا پسر رها رو دور کردن رها رو ا کردم دید داریم میریم سمتش یک نفس عمیق کشید و رو به من گفت

رها: وای آپاما اومدی خدارو شکر روانی شدم

من : چی شده مگه

رها: بابا این اقایون اومدن میگن یا اقای شریفی رو سالم از این اتاق اشاره به اتاق عمل بیرون میارین بیرون یا جنازه شما میره پیش این اقا 《 اقای شریفی پدر سامیاره که پسرا خیلی دوسش دارن 》

هیلا: وا یعنی چی ؟ برا چی اینجوری می کنن؟

رها: من چه میدونم

سامیار : هوی خانوم درست حرف بزنا

من: هوی تو کلات اقاهه فکر کردی اومدی چاله میدون اتا انداختی پس کلت هوار می کشی

فرسام : بیا گل بود به سبزه نیز ارسته شد ( بچه ها فکر کنم درست گفتم )

هیلا : اونوقت یعنی چی؟

فرسام : یعنی شما خفه

هیلا: نفهمیدم چی گفتی ؟تو به من توهین کردی ؟ تو خیلی غلط کردی خیلی بیجا کردی فکر کردی کی هستی که با من اینطوری حرف می زنی

فرسام اروم اروم جلو اومد هیلا با گستاخی تمام توی چشماش زل زد اصلا حاضر نبود کم بیاره

یکدفعه تق چی بود؟ ای سیلی که فرسام به هیلا زد

هیلا از شدت عصبانیت می لرزید

منو تیسا عصبانی اومدیم جلو

تیسا: هوی اقاهه فکر کردی کی هستی برد پیت یا جاستین بیبر خیلی خودتا دسته بالا گرفتی تو هیچی نیستی حالا هم راه بیوفت بریم کلانتری برا چی زدیش مگه ازار داری هان؟؟؟؟؟؟

شروین : برای چی بیایم کلانتری تو کی هستی که به ما دستور می دی

خوب حالا داستان جالب شد سه تا سرگرد هیلا من تیسا کارتامونو در اوردیم چشم پسرا شد قد ماهیتابه هیلا که از شک در اومد از این فرصت استفاده کرد قبل از اینکه کسی جلوشو بگیره رفت جلو فرسام تق تق تق سه تا سیلیه محکم و شق تو دهنی بود که به فرسام زد اوه اوه اوضاع خطری بود همه توی شک کار هیلا بودیم

رها سریع اومد جلو هیلا رو کشید کنار تیسا اومد جلو پسرا رو به سمت در خروجی راهنمایی کرد و گفت: بفرمایید کلانتری

شهریار اومد جلو گفت : حتما باش تا بیایم

تیسا چنان دادی زد که بیمارستان به لرزه در اومد تیسا : خفه شو بییییییییرون

پسرا اومدن بیرون دخترا رو به پسرا هر کدوم بیاین تو ماشینه یکی از ما همه پسرا رفتن نشستن

فرسام

وای که چقدر عصبانی شدم دختر به این گستاخی تو عمرم ندیدم عجب زوری داشت دهنم پر خون شد اه اه

همه رفتن سوار شدن فقط ماشینه هیلا خالی بود وای نه عجب گرفتاری شدیم امروز ، اصلا خر ما از کره گی دم نداشت

آپاما

این رها با پسرا چی کار کرد اوف یه سر باید به تیمارستان بزنن همه از دم روانی ایشش این پسره نچسب باز اومد

سامیار

به به اینا چقدر خوشکلند ولی این دختره اپاما چرا اینجوریه وایسا الان درستش می کنم

چنان دادی زدم که چسبید به سقف

من : دهه چه معنی می ده دختر به پسر سیلی بزنه هااااااا!

ای وای مثل اینکه زیاده روی کردم این دختر به چشم ترحم منا نگاه می کنه حتمی فکر کرده من روانی ، سادیسمی چیزیم

آپاما

اگه دو دقیقه پیش به سالم بودن این پسر ایمان داشتم الان حرفمو پس می گیرم - سر من داد می کشه

من: هوی چته چرا رم می کنی مثل اینکه شما همتون از دم دیوانه اید چه خبرته مگه چاله میدونه ( اینارو با ای بلند گفتم )

سامیار : تو چته چرا داد می کشی کر شدم

من: اول تو شروع کردی

سامیار زیر لب زمزمه کرد : خفه بابا

من: چچچچچچچچچی؟

سامیار : همون که شنیدی

من: خفه بابا

سامیار :چچچچچچچچچی ؟

من : همون که شنفتی

سامیار : چرا حرف منو تکرار می کنی

من : یا ساکت می شی یا به غلط کردن می ندازمت

سامیار

به این دختره اعتمادی نیس می زنه دکوراسیونه صورتمو به هم میریزه پس خفه می شم

رادوین

خوب شد نگفتم چیکارم هه هه هه الان می فهمن با کی طرفن ولی خدایی به سنشون نمی خوره سرگرد با شن راستی این دختره چی کارس خیلی ارومه کلا رو سایلنته

من : ببخشید می تونم یه سوال بپرسم

پالیز : بله بفرمایید

من :شغلتون چیه ؟

پالیز : مهندس عمران

من :چه عالی

پالیز : شغل شما چیه ؟

من : پلیسم ( خاک تو سرم لو دادم )

پالیز : چه عالی

(وایی این دختره هیچ عکس العملی انجام نداد چه خنگه )

پالیز

هه هه ههبالاخره به نیت شومش پی بردم سریع اس دادم به آپاما . سریع جواب داد

اپاما: جان تو نوشتم جان خودتووایسا یه لحظه

من : ببخشید میشه یه چیز بگم

رادوین : بفرمایید

پالیز : توی چه کلانتری کار می کنین برای کار اداری می خوام بپرسم از این دخترا که ابی گرم نمی شه

ادامه قسمت اول

رادوین :کلانتری 14

من : اوهوم فقط شما پلیسید

رادوین : نه فرسامم هس

من : فرسام کیه ؟

رادوین: همون که زد زیر گوش دوستتون البته دوستتون هم تلافیشو سرش در اورد

من: حتما می خواستی ازش تشکرم بکنه!

سریع اس دادم به آپاما اون هم تا فهمید به ما گفت مسیرو عوض کنیم پسرارو یه کلانتری دیگه ببریم ما هم همه چهار پایه قبول کردیم

رها

خوب خدا رو شکر همه رفتن دست آپاما درد نکنه فقط نمی دونم این پسره کنه چرا نرفت اوفففففف

ولی خدا رو شکر این مرده خوب شد وگرنه همین جا منو حلق اویز می کردن

شروین

وای این دختره خیلی باحاله

من : ببخشید یه لحظه

رها: بفرمایید

من: خانم ...

رها : راهسان

من: خانم راهسان چیزه چیزه

وای عجب غلطی کردم حالا چی بلغور کنم بگم اهاااااا

من : میشه شمارتونو داشته باشم البته سو تفاهم نشه برای اقای شریفی بزرگ ( پدر سامیار)

می خوام

رها: اها بله اشکالی نداره یادداشت کنید .........09

من: ممنون

رها : خواهش

شهریار

خیلی دختر بی ادبیه پرو احمق گاو

به من می گه روانی ، اصلا وایسا به وکیل مملکت تو هین می کنی حالیت می کنم

تیسا

وای فکر کنم پسره لاله اصلا نه تو بیمارستان حرف زد نه اینجا کلا خنثی این پسره الکترون پروتونش برابره فکر کنم شایدم یه مشکل حاد داره شاید ادم فضاییه - وای باز تو هم زدم ولش کن بابا وای بچه ها رفتن

فکر کنم فک پسرا افتاد رو زمین با سرعت تو خیابون می رفتیم

اپاما

وقتی کورس گذاشتیم این پسره چنان چسبید به سقف که نگو

سامیار : یا ابوالفضل یا حسین یا جد سادات مرگو دارم به چشمام می بینم

من: خدا شفا بده حالت خیلی بده نه ؟ یادت باشه سر راه یه تیمارستان داره تو رو برسونم آخیه خیلی بده نه ؟ نترس خدا دوست داره به زودی ای تو رو هم می شنوه

سامیار : حرف دهنتا بفهما تا نزدم داغونت نکردم

من: نه بابا نگو ترسیدم وای مامانم اینا

سامیار : بزن کنار بینم ( با داد)

من: چسسسسسسب منتظر بودم جناب عالی دستور بدی برو بابا حال ندارم کوری دارم کورس می ذارم با بچه ها

سامیار: گفتم بزن کنار - نمی زنی نه؟

من: نننننننننننننننه

سامیار : خودت خواستی

( فرمونو چرا گرفت دیوانه نننه ) آخ

سامیار

خاک تو سرم این چه کاری بود من کردم گاو گذاشتم تو جیبم

آپاما : آی تو روحت اسسسب خیلی خری این چه کاری بود کردی وای ماشین نازنینم خررررر

( وای ماشین دختره رفت تو گاردریل خاک تو گورم شد )

هیلا

وای چی شد یهو سریع زدم کنار دیدم از سر آپاما داره خون میاد این پسرم سرو مور گنده وایساده هیچیشم نشد وا چرا به آپاما کمک نمی کنه

پیاده شدم رفتم سراغ آپاما تیسا پالیز هم اومدن خیلی عصبانی بودم چی شد نمی دونم

رفتم پیش تیسا من : اوا تیسا چی شد؟

تیسا : هیچی این پسره گاو به آپاما گفت نگه دار اونم نگه نداشت پسره عصبانی شد فرمونو چرخوند خردن به گاردریل اوف

یه دفعه دیدم آپاما از حال رفت خدا مرگم بده چی شد یهو سریع رفتم زیر ب*غ*لشو گرفتم بردیمش بیمارستان

رها

( اوا اینا چرا برگشتن خاک تو گورم آپاما چرا اینجوریه سریع بچه های بخشو ا زدم آپاما رو بردن اوژانس دکتر بعد از اینکه از سرش عکس گرفت گفت سرش آسیب جدی ندیده اما همین باعث ترک برداشتن سرش شد

( حالا سرم مگه ترک بر می داره من چه میدونم اصلا)

سامیار : ببخشید خانم راهسان حال این دختره چطوره

من : دختره کیه این دختره اسم داره اسمشم خانم آپاما سولتیه

سامیار

آپاما .آپاما .آپاما آخی چه اسم قشنگی

من : چیزه خانم سولتی خوبن؟

رها: نه خیر سرش ترک برداشته حالا اینا رو ولش کن پدرش اگه بفهمه می کشتتون

من : وا برا چی ؟

رها: روی تک دخترش حساسه خیییلی دفعه پیش یه پسره باعث شد آپاما تصادف کنه دستش بشکنه پدر اپاما کاری کرد پسره بره زیر ماشین البته پسره فقط د تا دستاش شکست اونم به خاطر این بود که آپاما از پدرش خواهش کرد از پسره بگذره

( وای الان منو حلق اویز می کنه?)

(اصلا به من چه تقصیر دخترش بود?)

آپاما

وای یعنی یه موجود تا چه حد می تونه نفرا انگیز باشه اه اه پسره چندش گاو گوساله

یکدفعه دیدم این پسره مثل گاو سرشو انداخته پایین داره میاد تو اتاق منو داری چنان عصبانی شدم که

داد زدم : هوی مگه اینجا طویلس سرتا گذاشتی پایین اومدی تو

یه جعبه شیرینی دم دستم بود چنان پرت کردم سمتش که گوشه جعبه خورد توی تخم چشمش حالا من توی اون هیری ویری چنان خندم گرفت که داشتم جان به جان به افرین تسلیم می کردم

سامیار

من :ای دختر دستت بشکنه الهی . الهی سیاه بخت بشی همین جوری داشتم مثل پیر زنا غرغر می کردم که دیدم آپاما با دکتر بخش با دهن باز ( به اندازه غار علیر ) چشم های از حدقه در اومده ( قده ماهیتابه ) داره منا نگاه نی کنن منم هووول

من: چیزه چیزه میگم دکتر حال این خانوم چطوره ؟

دکتر که خندش گرفته بود رو به من گفت : ایشون حالشون خوبه مرخصند فقط باید بیشتر مراقب باشید

قسمت

دکتر که رفت بیرون آپاما یک جعبه دستمال کاغذی گرفت پرت کرد سمتم که سریع جا خالی دادم

رادوین

رفتم تو ماشین برا خودم اهنگ زدم ( اهنگ پازل باند )

دریا . دریا

قدم زدم تو خاطرهات ، یادم اومد تموم حرفات دلم می خواست دلتا بخواد یادم اومد تموم حرفات

دم غروبه ها تنگ دلم با خودمم می جنگه دلم تویی حس قشنگ دلم

دریا دریا اشکه تو ساحل نگاهم بعد تو هنوز تو اشتباهم

چیه گ*ن*ا*هم

ساحل ساحل ......

( حالا یکی بیاد منو بگیره چنان رفتم تو حس که نگو حالا چشامو هم بستم یواشکی سر گردنی هم قر می دم که یکدفعه دیدم یکی می زنه به شیشه

سریع چشمما باز کردم که دیدم ای وای از این بد تر نمی شه این دختره داره با چشم های از حدقه در اومده به من نگاه می کنه شیشه را دادم پایین گفتم : چیه ؟ یک ساعته به چی زل زدی ؟

دختره ( پالیز ): رو که نیس به سنگ پا قزوین می گی برو من جات هستم

من : چی ؟

دختره ( پالیز ): می خواستی بشنوی

من: خوب حالا چیکار داری که وقت گرانبهای منا گرفتی

دختره زیر لب : زرشک

من : شنیدم چی گفتیا

دختره : گفتم که بشنوی

من : کارتو بگو

دختره : بلند شو بیا پایین بریم کلانتری

من : من واسه چی بیام

دختره : واسه دکوراسیون من نمی دونم باید بیای بدو سریع

اوف پیاده شدم رفتم تو بیمارستان که دیدم داداش سامیار رفت پذیرش رفتم پیشش

من:داداش چی شد؟

سامی:هیچی داره مرخص میشه

من :اینا هم ول بکن نیستنا هی میگن باید بریم کلانتری

سامی: یعنی چی نخیر لازم نیس

تیسا

دیدم پسرا چشم مارو دور دیدن دارن با هم پچ پچ می کنن یکم رفتم جلوتر دیدم ای وای می خوان دو در کنن برن هه هه هه کور خوندین سریع به بچه ها اطلاع دادم اوناهم گفتم راه نداره باید بیان مخصوصا با این کارشون هیچی دیگه همه حاضر شدیم بریم آپاما هم مرخص شد همه حاضر اماده وایسادیم پسرا بیان که دیدیم ای دله غافل دارن یواشکی می رن ما هم یواشکی رفتیم دم در وقتی اومدیم بیرون منتظر شدیم ، دیدیم دارن میان همین که از در خارج شد منو هیلا رفتیم جلو

هیلا :به به پارسال دوس امسال اشنا جایی تشریف می برین اونم دسته جمعی

فرسام :اولا به شما مربوط نیس خانوم کوچولوا باید به شما حساب پس بدیم

من: بایدم حساب پس بدید زدین خواهرمو( همه شون مثل خواهر همو دوس دارن ) ناکار کردین طلبکار هم هستید

شهریار : تو رو خدا راست میگی ؟ برو بابا حال نداریم به ما چه خواهر شما این جوری شد

رها با اون چشای سبز وحشیش زل زد به شهریار گفت : یک قرون بده اش به همین خیال باش حتتتتتتتتمی با می ذاریم شما به راحتی برید

رادوین : مثلا کی می خواد جلوی ما رو بگیره

اپاما که تا اون موقع روزه سکوت گرفته بود گفت :ما دخترا

سامیار : آخی می ترسم اوخ شی کوچولو

آپاما: اگه ما کوچیکیم تو خودتو بزرگ ندون ok? بعدشم برو تا ببینی چه بلایی سرت میارم

پسره ( سامیار) اولین قدمی که برداشت

آپاما تمام ابمیوه ای که دستش بودا روش خالی کرد یعنی کارد می زدی خون این پسره در نمیومد پسره رفت جلو تا بزنه زیر گوشش که اپاما عصبانی دستشو گرفت ناخونشو تو پشت ارنج پسره فرو کرد دستشو پیچوند همه ی پسرا متعجب شدن پسره( سامیار ) از شدت عصبانیت می لرزید

فرسام

وای وای وای این دختره با بد عکسی در افتاد من سامیو می شناسم الان دخترو رو می کشه وااااای??ولی اینا چقدر زرنگنا

اپاما

من:گفتم حق نداری بری یعنی حق نداری

(من ای نظامیم فریاد زدم بعله پس چی )

یکدفعه سامیار داد زد : تو چه غلطی کردی بعدم با یک حرکت دستشو از دستم در اورد

به حالت تهدید واری رو به من گفت : ببین دختره احمق هیچکس (تاکید کرد)هیچکس حق نداره دست رو سامیار شریفی بلند کنه فهمیدی؟

من: اوهو ببین اق پسر خودتو خیلی دسته بالا گرفتی تو هیچی نیستی هیچی پس انقدر منم منم نکن تو نیم منم نیستی حالا تو فهمیدی؟

حالا هم بهتره زود تر راه بیوفتی تا بدتر نشد

( امید وارم نهایت لذتو از رمان ببرین?)

سامیار

دختره خر به چه حقی دست روی سامیار شریفی بلند کرد بچه ها که دیدم اوضاع خیطه راه افتادن بریم سمت کلانتری

پالیز

همه سوار ماشین شدند منو این پسره بی ادب ( رادوین ) هم سوار بینوه خوشکلم شدیم ایندفعه اروم اروم میرفتیم تا رسیدیم به کلانتری مورد نظر رفتیم داخل همین که وارد شدیم سروان رنجبر رفت پیشه آپاما و گفت : سلام سرگرد سولتی کجایید شما؟ نمیدومید پدرتون از دستتون چقدر ناراحته

آپاما : باشه حالا کجا هستن پدرم ؟

سروان : تو اتاق کارشون

آپاما رو به ما گفت : منتظر بمونید تا بیام

آپاما

رفتم تو دفتر کار پدرم همین که وارد شدم پدرم گفت : کجایی؟ چرا زنگ می زنم جواب نمی دی هاااااااااااااااااااااااااان؟؟؟؟

یکدفعه دیدم با سرعت داره میاد سمتم ( وای می خواد بزنتم چرا داره میاد جلو واااااای نه)

هیچی منتظر یه کتکه جانانه بودم که دیدم ای دل غافل تو اغوش پر محبت پدرم غرق شدم - چی شد؟

پدرم : آپاما دخترم سرت چی شده ؟ ببخشید گل بابا سرت داد زدم باشه ؟

من : پدر میشه چند لحظه وقتتونو بگیرم

پدرم :این چه حرفیه بیا ببینم چی میگی

تمام ماجرا رو برای پدرم تعریف کردم برگشت سمت پنجره به من گفت : خوب باشه بگو بیان

من: باشه

سریع رفتم پیش بچه ها گفتم بیان همه سلام کردن پدرم هم جوابشونو داد بعد رو به پسرا گفت : مشکل چیه؟

شهریار : سلام عرض شد والا ما نمی دونیم اینا ما رو برداشتن اوردن اینجا ببخشید خودمو معرفی نکردم بنده شهریار سلطانی هستم وکیل پایه یک دادگستری

تیسا که روبه روی شهریار نشسته بود زیر لب جوری که شهریار بشنوه گفت : خودشیرین

شهریار رو به تیسا یک اخم ترسناک کرد که تیسا بدتر از شهریار اخماشو تو هم گره زد جوری که شهریار گرخید

شهریار

مرسی جذبه بابا با ابهت کشتی منو چه اخمی هم می کنه لا مصب

اصلا این مرده کیه چقدر شبیه این دختره سولتیه

شروین

وای چهارساعته ما رو علاف خودشون کردن بابا من کارو زندگی دارم عجب گرفتاری شدیم

سرهنگ ( پدر آپاما) : خوب مثل اینکه شما به این خانم ها توهین کردید درسته؟

به به عجب ابهتی مثل این دختره سولتی می مونه

سامیار: ببخشید ولی اینا یکی گفتن یکی هم شنفتن

آپاما: ببخشیدا ما که یکم دیر تر می اومدیم شما دوستمونو می کشتین

فرسام : ببند بابا

سرهنگ : بللللللللللللللللللللله شما به چه حقی توهین می کنی وقتی رفتی زندون اب خنک خوردی می فهمی یه مماس چقدر کره داره

فرسام : ببخشید ( زیر لب)

یکدفعه سرهنگ بلند شد گفت : اسماتو نو بگید

رادوین : واسه چی اخه

سرهنگ یه اخم غلیظ کرد و گفت : شما اسمتو بگو

سامیار : سامیار شریفی

رادوین :رادوین رادفر

سرهنگ یه جوری نگاش کرد بعد سریع نگاهشو گرفت

شهریار : شهریار سلطانی

من: شروین سلطانی

فرسام : فرسام جاسمی

سرهنگ رفت دوتا پرونده اورد بررسی کرد اوفف اخه الان وقت این کاراس بعدم تو لپ تاپ نگاه کرد بعد یه نگاه به ما کرد

گفت: شما اقای رادفر و جاسمی به کلانتری جدید خوش اومدید

همه با بهت داشتیم نگاهش میکردیم چی میگه؟

سرهنگ : شما همون پلیس های ویژه هستید که از کلانتری 17 انتقالی گرفتید به اینجا امروز قرار بود ملاقاتتون کنم که این اتفاق افتاد

خوب خودمو معرفی می کنم من سرهنگ سولتی هستم

سامیار: پس..

سرهنگ : درسته من پدر خانوم سولتی هستم همون که زدین سرشو شکوندین

سامیار سر افکنده سرش انداخت پایینو حرفی نزد

وای وای چه حسن تصادفی خخخخخخ

قسمت چهارم

رادوین

وای وای بدبخت شدم از همون اول پروندم سیاه شد اخ خدا از این بدتر نمی شه آیا یه نگاه به این دختره چشم سرمه ای کردم وای چشاش جادو می کنه لعنتی چشم سرمه ای سریع روش طرفم کرد منا با نگاهش غافلگیر

دیدم سه شد داره منو با اخم نگاه می کنه سریع رومو اونور کردم که دیدم همه زل زدن به من منم خجالتی سریع رو مو برگردوندم پایین نگاه کردم

یعنی ادم پنچری قطار بگیره ولی این طوری مچشو نگیرن خخخخ

فرسام

خدا این دختره ( هیلا ) با اون چشمای خاصش دلمو زیرو کرد نه نه نباید این اتفاق بیوفته من نمی زارم حسی شکل بگیره بینمون ولش بهتره حواسمو جمع کنم

اقا هیچی دیگه این سرهنگم از موضوع پرت شد یادش رفت برا چی اومدیم خخخخ اخیش همه بلند شدن برم منم بلند شدم به سرهنگ سولتی دست دادم رفتم بیرون دیدم بچه ها هم اومدن بیرون یکم دور شدیم رفتم سمتشون

من : بچه ها بدبخت شدیم این مرده پدر این دختره چشم فیروزه ایه تازه فکر کنم اینا هم اینجا کار می کنن

سامیار : ما که هیچ اتفاقی برامون نیوفتاد اما پای تو رادوین گیره بعدم هر هر خندید

من : درد حناق 24 ساعته مرض سرطان احمق بی شعور ....

سامیار : بابا من غلط کردم ول کن سر جدت

آپاما

ماهم اومدیم بیرون روبه بچه ها گفتم : خوب پدرم که چیزی نگفت اما ما میریم اینا بمونن اینجا اونوقت یکم ادب میشن

( پسرا سوار ماشین دخترا بودن برای همین ماشین نیوردن)

همه موافقت کردن

شروین

من: دهه بچه ها اینا رو نگاه دارن میرن

همه بچه ها مسیر نگامو دنبال کردن رسیدن به دخترا

شهریار : ای بابا یه کاری کنین اینا الان برن ما کدوم گوری بریم ما که مسیر کلانتری تا بیمارستانو بلد نیستیم

فرسام : وایسین الان درست می کنم

من : نه نه تو رو سر جدت وایسا ما باز حوصله اجیر اجیر کشی رو نداریم وایسا خودم میرم

سریع رفتم سراغ این دختره راهسان ( رها)

من : ببخشید

رها: هوم

من : میشه چند لحظه وقتتونو بگیرم

رها : بفرمایید

من: ببخشید ما ادرس بیمارستان و کلانتری بلد نیستیم میشه ادرسو بهم بدین

رها: باش یاداشت کن خیابون........

من : ممنون

رها : خواهش بای

من : بای

وا چه دختر بی ادبی یه تعارف نزد ا ک هی ولی چقدر خانوم با وقاره اوف چه چشایی ادم یاد امازون می ندازه

اخه یکی نیس بهم بگه تو تو رویاهاتم آمازونو ندیدی بعد برا من صحنه پردازی می کنی

رفتم پیش بچه ها دیدم دارن یه جوری نگام می کنن

من : هااااااااااااا چیه ادم ندیدین

شهریار: ادم دیدیم خر ندیدیم که الان همچین سعادتی نصیبمون شد

من: قربون شما برم نظر لطفته خری از خودتونه همه برادر دارن مام برادر داریم والا خدا یه عقلی به شما بده یه پولیم به من به جای تشکرشونه آدرس براتون گرفتم آددددددددرررررس می فهمی یعنی چی؟

همه بچه ها از خنده زمینو گاز می زدن???منم دیدم پرچم سفید سریع گفتم

من : خوب حالا به جای غش ضعف کردن برین دنبال یه تاکسی چیزی تا بریم پیش ماشینامون تازه انقدر بهتون خوش گذشت پدر سامی رو فراموش کردیم

سامیار : وای راست میگی بدویید الان برم مامان سر به تنم نمی ذاره

سریع تاکسی گرفتیم رفتیم بیمارستان دیدم وضعیت عمو ( پدر سامی) حله حله

قسمت

شروین

رفتم پیش بچه ها گفتم : بچه ها من دیگه برم

شهریار : کجا به سلامتی تازه می خواستیم بریم بیرون

من : ااا چه خوب چون خیلی داری اصرار می کنی باشه رو تو زمین نمیندازم

شهریار : رو رو برم هی

من: اوا چیه مگه پسر به این گلی ماهی

فرسام : بر منکرش لعنت

من: بشمار

همه زدیم زیر خنده

من: خوب برین دیگه وایسادین برا چی

سامیار :هیچی فقط هر کی با ماشین خودش میاد یا نه باهم بریم

من: باهم رفتنو که با هم میریم اما به نظر من هرکس با ماشین خودش بیاد

شهریار: اره بهتره

سامی: باشه

فرسام رادوین باهم میگن: ما هم که تابع جمع??

همه راه افتادیم بریم که یاد شماره اون دختره چی بود فامیلیش اها رهسان رها رهسان

اخی چه اسم با حالی رها هه هه هه

اپاما

همه ی بچه ها با هم جمع شدیم رفتیمسنگان نور خیلی جای قشنگی بود رفتیم قسمت جنگلیش که الاچیق داشت نشستیمو شروع کردیم به حرف زدن و لواشک پاستیل خوردن وقلیون کشیدن????

رها: اه اه اینا چیه می کشین

هیلا: اپاما بس کن اه اه بچه ها اونجا رو بازم پسرا اوق

همه برگشتیم اوف باز اینا پیداشون شد ولی عجب ماشینایی دارنا نه که ما ماشینمون پیکان جوانانه

هیچی عاقا همین که پیاده شدن ما رو دیدن داشتن پچ پچ می کردن حالا بگو من لز کجا دیدم د نه د ما رو مونو اونور کردیم که مثلا ما شما رو ندیدیم حالا بگو من از کجا دیدم ماشینمون پیش الاچیق پارک بود از اینش داشتم برادران گرامی رو نظاره می کردم

فرسام

من : دهه باز اینا پیداشون شد رومو طرف بچه ها کردم دیدم زل زدن به من

من:هان چیه؟

شروین: حالت خوبه اول اونا اومدن اینجا

من: ااا واقعا خوب حالا

شروین : خدا شفات بده پسر حالت خیلی بده در حد کمایی آخی

من: برو گمشو اااا بچه ها نگاه دارن میرن

شهریار: با اینکه ما رو دیدن نه پچ پچ کردن نه شوکه شدن چه عجیب

سامیار:اره عجیبه فکر کنم از اول ما رو دیدن به روی خودشون نمیارن

من: این دختره اشغال عوضی هم هس روانی ..

شهریار: د میگم بسه ول کن دیگه یکی گفتی یکی هم شنفتی

من: بیا یک کلمه از ننه عروس

هیلا

اه اه پسره نچسب سادیسمی نگاه کن چجوری داره به ما نگاه می کنه

من : بچه ها من میرم یه چیز بار این پسره کنم

پالیز : هیلا تو که انقدر بی ادب نبودی

آپاما : خوب حق داره

رها

من : بچه ها من برم سفارشامونو بیارم

تیسا : وایسا منم بیام

من:باش

منا تیسا رفتیم توی رستوران جنگلی که اون طرفا داش همین که وارد شدیم لباسم خیس اب شد

بدون اینکه سرمو بالا کنم شروع کردم به داد زدن من: احمق گاو اسب بی شعور مگه کوری اون چشم خدا برا این موقع ها بهت داده روانی

سرمو بلند کردم انگاری برق 220 ولت بهم وارد کردن اااااااااا این که همون پسرس( شروین )

من:بینم تو کوری شلی پلی چیزی هسی تو واقعا جلوتو ندیدی پس حتما پیش یه چشم پزشک برو

شروین

سفارشارو گرفتم اومدم بیام بیرون که در باز شد همه ی سفارشا ریخت رو یه دختره تا اومدم حرف بزنم دختره منو بست فوش حالا مگه ول می کرد سرمو بلند کردم دیدم ااا اینکه همون دختره رهسان ( رها) ست

تا چشمش به من افتاد یه لحظه شوکه شد اما بعد به کارش ادامه داد سری دستمو اوردم بالا گرفتم جلوی بینیم

من:تو رو خدا بسه چقدر جیغ جیغ می کنی دیدم ساکت شد

سرمو اوردم بالا دیدم ای داد بیداد دستش دوتا لیوان پر ابه همین که سرمو اوردم بالا بلا فاصله ریخت روی لباسو صورتم

من:اخه دخترجون این چه کاری بود که کردی من با این سروضع چجوری برم بیرون

دختره ( رها): ببینم تو فکر کردی من با این سروضع چجوری برم بیرون هاااااان

شروین : خوب من عذر می خوام خوب شد

رها: نه خوب نشد حالا هم بیا کنار می خوام رد شم

من: بفرمایید با حرص

رها: وظیفت بود یه چشم غره هم رفت

منم هیچی نگفتم اصلا نمی تونم جواب بدم بهش اوف

رها

خدا حالا من با این لباس چیکار کنم ای وای

یکدفعه : واقعا ببخشید

من : هههههههههههن ترسیدم دستمو گذاشتم جلو دهنم

برگشتم دیدم این پسرس( شروین)

من : چیه چرا مثل جن بو داده ظاهر می شی

پسره : من واقعا متاسفم اینم واسه جبران خسارتا یه دسته پول 5 تومنی گرفت جلوم منا داری سگ شدم شدید

من: ا چه عالی اروم اروم رفتم جلو پولا رو گرفتم از دستش جلو چشماش پاره کردم ریختم رو صورتش کپ کرد

من: فکر کردی من لنگه یک قرون دو هزارتوهم

سریع از کنارش رد شدم رفتم پیش بچه ها

تیسا

دیدم رها داره میاد

من : رها کجایی ؟ چهارساعته دنبالتم

رها : بیا بریم برات تعریف می کنم

رفتیم سر میز بچه ها همه بلند شدن

گفتن : چی شد چرا این شکلی تو

رها همه ی ماجرا رو تعریف کرد باورم نمی شد همه ی پولا رو ریخت تو صورتش

شهریار

دیدم شروین داره میادااااااا این چرا این شکلیه رفتم جلو

من : شروین شروین چی شد چرا این شکلی تو

شروین : یک لبخند تلخ زد گفت : هیچی

لبختند تلخش از پهنا تو پانکراسم

رفتم جلو بازوی شروینو گرفتم گفتم : میگم چی شد

شروین دید دارم عصبانی می شم تموم ماجرا رو برام گفت گپ کردم نمی دونستم چی بگم

شروین : بریم دیگه

من : باشه

رفتیم پیش بچه ها اما هر چی گفتن چی شد دو در کردیم

فرسام

بلند شدم به بچه ها گفتم میرم تو جنگل قدم بزنم

بچه ها یه باشه ای گفتن منم راه افتادم

داشتم قدم میزدم که ای جیغ شنیدم

هیلا

بلند شدم رو به بچه ها گفتم بچه ها من میرم قدم بزنم اونا هم قبول کردن باهم بلند شدیم رفتیم تو جنگل داشتم اروم اروم راه میرفتم که پاهام گیر کرد به ریشه درخت از زمین بیرون بود پخش زمین شدم

من : آخ بچه ها سریع اومدن کمکم بلندم کردن لباسمو تمیز کردم رو به بچه ها گفتم : بچه ها شما برید اینجا شیر اب داره دستامو تمیز کنم میام

آپاما : باشه زودتر بیا

سرمو تکون دادمو رفتم ..داشتم دستامو می شستم که سه تا پسر جوون هیکلی اومدن پشتم ایستادن ....

پسر اولی : خانوم خوشکله یه نگاه به ما کن بد نمی شه

من : سکوت