رمان با هم تا همیشه به قلم آرزو.م

ژانر : #عاشقانه #کلکلی #هیجانی #پلیسی

خلاصه :

داستان زندگی یک دختر….دختری ثروتمند …دختری که ثروت زیاد… تمام وجودش را لبریز از خودخواهی کرده…

کسی که فکر میکند از همه بالاتر است و همگان زیردستان او هستند…

ولی با یک اتفاق مسیر زندگی او تغییر می کند….اتفاقی که او را مجبور میکند از زندگی شاهانه ی خود..دل بکند..

شاید این اتفاق در آغاز از نظر او خوشایند نباشد….امــــــــــا….

مقدمه :

هميشہ بـ ـايد کسـے باشد کـــہ

مـعنے سہ نقطہ هاے انتهاے جملہ هايتـ را بفهمد

هَـميشہ بـ ـآيد کسـے باشد ،

تا بغضـ هايتــ را قبلـ از لرزيدטּ چـآنہ اتـ بفهمد

بـ ـآيد کسے باشد کــہ

وقتے صدايتــ لرزيد بفهمد

کــ ـہ

اگر سکوتـــ کردے ، بفهمد

کسے بـآشد کـــہ

اگر بهــ ـانہ گيـر شدے بفهمد .

کسے بـآشد کـــہ

اگر سردرد را بهــ ـآنہ آوردے براي رفتـטּ و نبودטּ ،

بفهمد بہ توجهشـ احتيـ ـآجـ دارے

بفهمد کـــہ درد دارے

کـــہ زندگے درد دارد

بفهمد کـــہ دلتـ براي چيزهـ ـآے کوچکشـ تنگـ شدهـ استـ

بفهمد کـــہ دلتــ براے

قَدمـ زدטּ زيرِ بـــ ــآراטּ

بوسیدنشـ ،

براے يكـ آغوشـ گرمـ

تنگـ شدهـ استـ

هميشـہ بــ ـايد کسے باشد

هميشـہ....

********

فصل اول

_ نه نمیخوام ...نمیشه....اصلا نمیتونم...

اینقدر اصرار نکن...اَهــــــــــــــــ...

_ هیچ راه دیگه ای نیست...توقع داری تو رو یک سال تو این خونه ی به این بزرگی تنها بذارم؟؟

بعد نمیگن این مرد چقدر بی غیرته؟؟اصلا اونش به درک..من و مادرت نگران خودتیم..اگه تو این مدت نسبتا طولانی که تنهایی اتفاقی برات افتاد چی؟؟اون موقع ما هیچ وقت نمیتونیم خودمونو ببخشیم...به اینا فکر کردی؟؟

_ دلایلتو قبول ندارم..خودتم میدونی که نمیتونی مجبورم کنی باهاتون بیام امریکا...پس تلاش الکی نکن..من برای زنگی خارج از کشور نمیـــــــــام...

دیگه منتظر شنیدن حرفاش نشدم...و همینطور که با حرص قدم بر میداشتم...به اتاقم رفتمو درو محکم بهم کوبیدم...

یا امام زاده بیژنــــــــــ ...خودمم از صدایی که از محکم بهم کوبیدن در ایجاد شد خوف برم داشت...خوبه سقف نریخت حالا ....

نشستم روی تختم..کنترل ضبط رو برداشتم و هر چهار تا باند رو که گوشه های اتاقمو به خودشون اختصاص داده بودن روشن کردم..

موزیکو پلی کردم...و صدا رو تا اخر بردم بالا...

یه کم روی تخت جابه جا شدم..و راحت رو بالشم لم دادم...

فکرم پر کشید به سمت خیلی چیزا... خودم...خانوادم...زندگیم..ایند ه..

من شیرین یوسف نژاد..تک فرزند خاندان ثروتمند و مشهور یوسف نژاد..

دوردونه ی مامان و بابام ..از بچگی لای پر قو بزرگ شدم..و تا حالا هر چی رو که میخواستم داشتم...

هیچ وقت چیزی بر خلاف میلم نبوده..همیشه حرف ، حرف من بوده..و به هر چی هم که خواستم رسیدم..

خب مزایای داشتن یه بابای پولدارهمینه دیگه...

حالا بعد از 20 سال زندگی کردن به این صورت ...

به خاطر کار بابام مجبوریم بریم آمریکا..برای مدت یک سال..

و بابام هم میخواد منو به زور راضی کنه باهاشون برم آمریکا..

اونم چی؟ منی که هر چند ، عاشق مسافرت های خارجه ام..ولی به شدت از زندگی کردن تو خارج از ایران متنفرم..

نمیدونم چرا...ولی خب...دوست ندارم دیگه..

تا حالا هم که هیچ چیز بر خلاف میلم نبوده...و الانم نمیتونم قبول کنم که به زور برم خارج برای زندگی...حالا چه یک سال...چه صد سال...

هر چی که من میخوام باید همون بشه...تا حالا اینجوری بوده...از این به بعدشم همینجوری میمونه...من کوتاه بیا نیستم....

با باز شدن در از فکر اومدم بیرون...مامانم بود...

مثل همیشه اروم و با وقار قدم برمیداشت...

درست مثل من....خودش بهم یاد داده بود باید اینطوری راه برم...

اومد کنار تخت ایستاد...خم شدو کنترلو برداشتو ضبط خاموش کرد...

اومدم اعتراض کنم...ولی وقتی دیدم میخواد بشینه رو تخت دیگه هیچی نگفتم...فهمیدم میخواد باهام حرف بزنه..

نشست کنارم و دستای سردمو تو دستش گرفت...با چشمای عسلی و مهربونش بهم نگاه کرد..زن خیلی زیبایی بود...حتما جوونیش خیلی زیباتر هم بوده...حتی زیبا تر از حالای من...وقتی همین الانش که سنی ازش گذشته هم اینقدر خوشگله قبلا چی بوده پس...

لبای کوچولو و قلوه ای...بینی قلمی..چشای درشت و عسلی..

با چین های کم رنگی روی پیشونیش...که نشون میداد دیگه آخرای جوونیشه..حدودا 45 سالش بود...ولی صورت خوشگل و جثه ی ریزه میزش سنشو کمتر نشون میداد...

با اینا فکرا لبخند کمرنگی روی لبام نشست...با خنده نگاهم کردو گفت...تو فکری خانوم کوچولوی من..به چی لبخند میزنی؟؟؟...

بی مقدمه گفتم به این که تو اینقدر نازی...

قهقهه ی بلندی زد سرمو گرفت تو بغلش..

_قربون دختر خوشگلم برم...تو که ناز تری...

_نه مامانی..هر چی فکر کنم میبینم خیلی از من سری..صورت من نسبت به تو خیلی معمولیه..

_برو یه نگاه تو آینه به اون چشا بنداز..بعد ببینم بازم اینو میگی...

راست میگفت..با این که همه اجزای صورتم معمولی بودن..چشمای فوق العاده قشنگی داشتم...البته نه این که مثل مامانم درشت باشه...ولی ریزم نبود.نه درشت ...نه ریز..حد وسطش..ولی رنگش...

خیلی قشنگ بود..یه چیزی بین ابی و سبز...یه رنگ خاص..

تو کل اجزای صورتم عاشق چشامم...

_از حق نگذریــــــــــم...خودم میدونم خیلی جیگرم...

اینو گفتم و یه لبخند دندون نما هم پشت سرش زدم...

مامان با خنده نگام کرد...کلا خوش خنده بود...

دوباره گفتم...خوب حالا اومدی بهم یادآوری کنی چقدر خوشگلم؟؟؟

خوب اینو که خودم میدونم...زحمت نکش..

اینو که گفتم صورتش جدی شد...

_اومدم اینجا که باهات صحبت کنم...دختر گلم خواهش میکنم اینقدر لجبازی نکن...چرا نمیخوای با ما بیای امریکا...؟؟؟

_ای بابا...مامان اومدی نسازیا...میگم نمیخوام بیام....یعنی نمیخوام بیام دیگه...هر چی میخواد بشه من آمریکا بیا نیستم...

در ثانی...من اصلا عادت به شنیدن حرف زور ندارم...اصلا خوشم نمیاد که بابا برای اولین بار داره منو مجبور به انجام کاری میکنه..

تا حال همیشه هر چی که من میخواستم بوده....از این به بعدم این منوال نباید تغییر کنه....حالا هم برای اخرین بار میگم....

من امریکا نمیام...دیگه این بحثو ادامه نده...

تمام مدتی که داشتم حرف میزدم با اخم.. چشامو روی وسایل اتاق میچرخوندم...حرفام که تموم شد به صورتش نگاه کردم...

با چشایی غمگین بهم نگاه میکرد...نم اشکو تو چشای عسلیش میدیدم...

یکم همینجوری بهم نگاه کرد ...بعدش بدون هیچ حرف دیگه ای از روی تخت پاشد و به سمت در اتاق رفت...

دستشو گذاشت روی دستگیره ...یکم مکث کرد...بعد کشیدش پایین.. در و باز کرد و رفت بیرون....

فکر کنم زیادی باهاش تند حرف زدم...ناراحت شد..ولی خب...کاریه که شده...ازش عذر خواهی نمیکنم..

به پشت خوابیدم روی تختو دستمو گذاشتم زیر سرم...

به سقف زل زدم...چشمم به لوستر بزرگو مجلل اتاقم بود که نفهمیدم کی پلکام سنگین شد و خوابم برد...

با تکونای دستی بیدار شدم ....

_خانوم...خانوم جان...بیدار شید

چشامو به زور باز کردم...کوکب بود...خدمتکار مخصوصم...

_اَهـــــــ... مگه صد دفعه بهت نگفتم وقتی خوابم بیدارم نکن...؟؟

چرا بیدارم کردی باز..؟؟؟

_ببخشید خانوم...اقا گفتن بیدارتون کنم برای شام برین پایین...

_ نمیام گشنم نیست...

_ ولی ایشون گفتن تاکید کنم حتما بیاین...باهاتون کار دارن..

_اوف...باشه بابا...کی میز شامو میچینید.؟؟؟..

-تا نیم ساعت دیگه....

_باشه...میتونی بری...

با اجازه ای گفت و رفت بیرون...به ساعت نگاه کردم...هشت و نیم بود...

پاشدم حولم رو از تو کمدم بر داشتم و رفتم تو حموم... و یه دوش گرفتم ..عادت داشتم در هر شرایطی هر روز برم حمام...

از تو وان اومدم بیرون...حولمو تنم کردم...یه حوله هم دور موهای بلندو خرماییم پیچیدم...موهام تقریبا تا روی باسنم بود...

همینطور که موهامو با حوله خشک میکردم تا یکم ابش گرفته شه..درو باز کردم و رفتم تو اتاقم...

در کمد لباسای راحتیم رو باز کردم...

به لباسای توش نگاه کردم...هر رنگو جنسی که بگی توش پیدا میشد...لباسای رنگ تیره سمت چپ کمد و لباسای رنگ روشن سمت راست به جا لباسی اویزون شده بودن...از بینشون یه ساپورت سورمه ای که پاییناش طرح های سفید خوشگلی داشت...با یه پیرهن سفید سورمه ای که تا روی رونم بوده انتخاب کردم....و پوشیدم...

موهامو یه کم سشوار کشیدم....در حدی که از خیسی دربیاد و نم دار بشه...بعدم همینجوری دورم ولشون کردم و یه تل سفید براق زدم...

پایین موهام حالت دار بود و وقتی دورم باز میزاشتم خیلی خوش حالت وایمیستاد..از تو اینه ی قدی به خودم نگاه کردم...تو اون لباسا هیکلم که به لطف کلاس های مختلف ورزشی و رزمی متناسب و زیبا بود ،واقعا فوق العاده شده بود..ولی صورتم خیلی بی روح بود...شبیه میت شده بودم...رفتم به سمت میز ارایشم...باید یه دستی تو این صورت شبیه جنازه ببرم...یه خط چش باریک پشت چشم کشیدم...که فقط یکم درشت تر جلوه کنن...یکم برق لب زدم و رژگونه..پوستم هم که خدادادی سفید بود و نیازی به کرم نداشت..بابت این باید ممنون مامان باشم...پوست سفید و چشای رنگیم به اون رفته بود...

دوباره تو اینه به خودم نگاه کردم...و این دفعه لبخندی از روی رضایت زدم...عالـــــــی شدم...البته عالی بودمـــا....!!!عالی تر شدم...

درسته... نه میخواستم جایی برم نه مهمونی چیزی داشتیم...ولی من دوست دارم همیشه برازنده باشم...هر چی نباشه من تنها فرزند خانواده ی یوسف نژاد بزرگم...باید همیشه زیبا باشم...

صندلای لا انگشتی سفیدمو هم پام کردم از اتاق رفتم بیرون...از پله ها رفتم پایین...تا به سالن رسیدم ..هم زمان با رسیدن من کوکب هم از درپشتی که به حیاط پشت خونه میخورد...اومد تو سالن...اخه..اشپز خونه واتاق خدمتکارا اونجا بود...تا منو دید گفت خانوم داشتم میومدم دنبالتون ...اقا منتظرتونن....

به ساعت بزرگ کنار سالن نگاه کردم...نه و ربع بود...خیلی هم دیر نکرده بودم...

_دیدی که خودم اومدم...حالا برو به کارت برس..

چشمی گفتو راه اومده رو برگشت...رفتم تو سالن غذا خوری...

مامان بابا پشت میزنشسته بودن و داشتن باهم حرف میزدن که با وارد شدن من ساکت شدن...

بدون هیچ حرفی رفتم نشستم رو صندلی..

دوتاشون با لبخند نگام میکردن...میدونستم مثل همیشه از تیپم خوششون اومده...

فهیمه،یکی از خدمتکارای مخصوص پذیرایی کردن وارد سالن شد..اومد از روی میز ظرف سوپ رو برداشت تا برای بابا بریزه..

بالاخره بابا سکوت حاکم بر سالنو شکست...

_سوپ نمیخورم...برام مرغ بکش...

فهیمه برای هممون غذا کشید و بعد بیرون رفت...ما هم شروع کردیم به غذا خورن...البته من که میل نداشتم...بیشتر با غذام بازی میکردم...

_چرا نمیخوری ؟؟

رو به بابا که این سوالو پرسید گفتم..خیلی میل ندارم..

_باشه...میخواستم اینو موضوع رو بعد از خوردن غذا مطرح کنم..

ولی حالا که نمیخوای غذا بخوری الان میگم...

از قرار معلوم نمیخوای قبول کنی با ما بیای امریکا...

قبلا هم گفتم که من نمیتونم تو رو اینجا تنها بزارم...

اومدم اعتراض کنم که دستشو به نشونه ساکت بالا آورد..

_همین که گفتم...این موضوع شوخی بردار نیست...بنابراین حالا که تو نمیخوای با ما بیای باید به فکر راه دیگه ای باشیم....

اتفاقا امروز بعد ازظهر اقای ناصری باهام تماس گرفت و اجازه خواست تا برای اخر هفته برای پسرش بیان خواستگاریت...مثل این که دفعه ی پیش توی مهمونی ای که به مناسبت برگشتن دخترش لاله از کانادا ترتیب داده بوده..این ارمین خان تو رو میبینه و ازت خوشش میاد..برای اخر هفته هم دارن میان تا اگه تو راضی بودی بیشتر با هم اشنا بشین...

تو اگه راضی نشی با ما به امریکا بیای باید پیشنهاد ازدواج ارمین رو قبول کنی...تاکید میکنم باید پیشنهادش رو قبول کنی..

از تعجب ،ناراحتی و عصبانیت داشتم منفجر میشدم..تعجب و ناراحتی برای این که این اولین بار بود بابا داشت منو مجبور به کاری میکرد..حتی سر همین قضیه ی امریکا هم سعی داشت راضیم کنه...ولی مجبورم نمیکرد که بخواد بگه بایـــــد این کارو بکنی...از طرف دیگه عصبانی بودم و حرص میخوردم از این که چه کسی هم ازم خواستگاری کرده و بابا میگه باید قبول کنی.ارمیــن...!!!در حد مرگ ازش متنفر بودم...نه تیپ داره..نه قیافه ...تازه اونش به درک...اخلاقم نداره...تنها چیزی که داره پوله که اونم مال خودش نیست مال باباشه...همینطوری با بهت و ناراحتی داشتم به بابا نگاه میکردم که ادامه داد...

البته یک راه دیگه هم هست....

فکر نمیکنم دوست قدیمی من اقای محتشم رو بشناسی...مرد خیلی درست و خوبیه...از خیلی سال پیش با هم دوستیم..رفت و امد خانوادگی هم داشتیم ولی بعد از این که تشکیل خانواده دادم...دیگه نمیخواستم با دوستام رفت امد داشته باشم...این شد که تو باهاش اشنا نیستی ....ولی مادرت یکی دو باری همون اول ازدواجمون دیدتش.....من خیلی فکر کردم...به تنها کسی که اعتماد دارم اون و خانوادشن و میدونم اگه تو این یه سال پیش اونا باشی جات امنه...این طوری خیاله منم از بابت تو راحته....

حالا انتخاب با خودته....اگه تصمیم گرفتی با ما بیای که هیچی...اگه نه یا باید ازدواج با آرمین رو قبول کنی....یا باید این یک سالو کنار خانواده ی محتشم بگذرونی...

که البته در اینجا باید نکته ای رو ذکر کنم...اونها از مردم عادی جامعه هستن...اگه اونها رو انتخاب کردی نباید توقع زندگی مجلل رو تو این یک سال داشته باشی...

با کمی مکث ادامه داد..

_خب حرفای من تموم شد...انتخاب با خودته...

با دهن نیمه باز و چشای گشاد شده بدون اینکه پلک بزنم به بابا زل زده بودم...باورم نمیشد همچین راهایی رو برای نیومدن به امریکا پیش پام گذاشته باشه...!!!

نگاهش که به صورتم افتاد...خندش گرفت..همینطور که سعی داشت خندشو بخوره گفت

_حالا پاشو برو تو اتاقت فکراتو بکن...تا فردا شب وقت داری جواب نهاییتو بهم بگی...

بایدم بخنده...شوک به من وارد میکنه بعد میشینه به قیافه ی مضحکم میخنده..یه کم خودمو جمعو جور کردم ...با قیافه ی ناراحت و با لحن معترضی گفتم

--اما بابا...

_اما و اگر نداره...حرف من همونیه که گفتم..

پا شدم وایستادم و نیم نگاهی بهشون کردم...

بعدم بدون هیچ حرف دیگه ای راهمو به طرف باغ جلویی پیش گرفتم...

از سالن غذا خوری یک راست رفتم تو باغو روی تاب نشستم...

با پاهام سعی کردم یکم تاب رو تکون بدم...یواش یواش تاب میخوردم..

حالا چیکار کنم؟؟؟چی میشد بزاره تو خونه تنها بمونم...من که دیگه بچه نیستم ...20 سالمه...بیخیال...حالا که نمیذاره...

الان من از این سه تا کدومو انتخاب کنم؟؟

امریکا که عمــــرا...نمیرم...حرفمو عوض نمیکنم...وقتی گفتم نمیام دیگه تا اخرش پاش وایمیستم...

نه غرورم بهم این اجازه رو میده..نه دلم میخواد برم اونجا...و نه این که میخوام فکرکنن کم اوردم و از حرفم برگشتم...

مطمئنم بابا فقط اون دو تا راه مسخره رو جلوی پام گذاشت که مجبور بشم باهاشون برم...میدونست اصلا از آرمین خوشم نمیاد و دیگه اینکه بعد بیست سال اینجوری زندگی کردن نمیتونم یه زندگی ساده داشته باشم...و تو یه خونه ی ساده زندگی کنم...

ولی من اینکارو نمیکنم...امریکا رفتنو قبول نمیکنم....به هیچ وجه...کم نمیارم...

میمونه اون دو تای دیگه...

ازدواج با ارمین...نـــــه...اصلا....... حاضرم بمیرم ولی برای یه لحظه اون پسره ی چندشو به عنوان همسر کنارم تحمل نکنم...

زندگی با خانواده ی محتشم...اگه وضعشون مثل ما بود و پولدار بودن بدون فکر این راهو قبول میکردم...اما حالا...

من 20 سال توی خونه ی قصر مانند زندگی کردم...تا غذام رو هم برای کشیدن...اتاقمو خدمتکارا برام مرتب کردن....هیچ وقت دست به سیاه سفید نزدم...حالا برم تو یه خونه ی حداکثر300متری...بدون خدم و حشم...اونم برای یه سال؟؟؟حتما همه ی کارامم باید خودم بکنم !!!وای نه...اصـــلا...پس چیکار کنم؟؟ای بابا ...عجب گیری افتادمـــــــا..!!!

نیگا تو رو خدا...سر شام اینقدر شوکه و ناراحت بودم یادم رفت اصلا از این خانواده ی اقای محتشم سوال کنم...کین...چیکارن ...چند تا بچه دارن...اشکال نداره بعدا میپرسم حالا...!!..اینا چه اهمیتی داره؟؟مهم وضعشونه که...

مخم پوکید از بس فکر کردم...حالا بیخیال... تا فردا...یه فکری براش میکنم..پاشدم رفتم تو اتاقم...شیرجه زدم رو تخت...و فارغ از اینهمه بدبختی که الان دارم..تا صبح تخته گاز خوابیدم...!!!!!!!!!

*****

دیگه تصمیممو گرفته بودم...فقط منتظر بودم بابا بیاد خونه تا جوابمو بهش بگم...از صبح که بیدار شدم تا حالا که حدوده 6...7 بعد از ظهره دارم راجبش فکر میکنم...اخرشم به این نتیجه رسیدم که من به هیچ وجه نمیتونم آرمین رو تحمل کنم...امریکا هم که از همون اول کنسل...حالا فقط یه راه دیگه باقی میمونه....چاره ی دیگه ای ندارم..اون دو تا ی دیگه که اصلا...پس فقط همین میمونه...زندگی با خانواده ی محتشم..

اینو به اون دوتای دیگه ترجیح میدم....

حالا که دیگه تصمیمم رو گرفتم تا یکی دو ساعت دیگه که بابا میاد برم یه دوری تو شهر بزنم...یکم ذهنم از این مشغله ها راحت شه...

شلوارلی تیره ام رو با یک مانتوی نسبتا کوتاه قهوه ای پوشیدم...یه شال نازک قهوه ای هم که طرحای سرمه ای روش داشت هم انداختم رو سرم...ارایشم هم به رژ و خط چشم و رژگونه خلاصه کردم....

کیف و کفش قهوه ایم هم از تو کمد برداشتم و از اتاق رفتم بیرون...دیگه رسیده بودم به در خروجی که صدای مامان رو از پشت سرم شنیدم...

_شیرین...مامان.. کجا میری؟؟؟؟

برگشتم به طرفش...

_ میرم یه دوری بزنم...

_تصمیمتو گرفتی؟؟

_اره ...

اینو گفتم و در و باز کردم و وارد باغ شدم..

دزدگیر رو زدم و نشستم تو جنسیسه خوشگلم...عاشقش بودم....لیسانسمو که گرفتم بابام اینو بهم کادو داد...چون دو سال دبستانمو جهشی خوندم زودتر لیسانس گرفتم...ماشینو روشن کردم و گاز دادم تا برسم به ته باغ...مش قاسم سرایدارمون کنار در نشسته بود...

_در رو باز کن مش قاسم..

_سلام خانوم...میرین بیرون؟؟

_ نه پس دارم برمیگردم!!!!میبینی که...

درو باز کرد...منم از خونه زدم بیرون...

همینطور واسه خودم تو خیابونا میچرخیدم...خیابونای این تهران لامصبم که طبق معمول شلوغه....کنار یه کافی شاپ باکلاس نگه داشتم و پیاده شدم...همینطور که داشتم دنبال گوشیم تو کیفم میگشتم...وارد کافی شاپ شدم و رو اولین صندلی خالی که گیرم اومد نشستم...

اهـــان بالاخره پیدا شد...از کیفم درش اوردم و شماره ی طناز رو گرفتم...تو دانشگاه باهم اشنا شدیم...دختر خوبی بود...وضعشون هم مثل ما توپ بودم وگرنه باهاش دوست نمیشدم که هیچ ...ادمم حسابش نمیکردم...

بعد از چند تا بوق جواب داد...

_جانم؟؟؟

_جانمو کوفت ...من دوست پسرت نیستم که اینجوری جواب میدی!!!کجایی خبر مرگت؟؟؟

_خاک بر سر بی لیاقتت کنن..لیاقت نداری مثل ادم باهات حرف بزنم که...سر قبر تو...خونم دیگه...کجا باشم؟؟؟...

_خف بمیر بابا...پاشو بیا این کافی شاپی که بهت میگم...

ادرسو دادم و قطع کردم...

همیشه همینطوری با هم حرف میزدیم از ده تا کلمه ای که بهم میگفتیم نه تاش فحش بود....

حدود نیم ساعت بعد...در کافی شاپ باز شد و طناز خانوم تشریف فرما شدن...

شلوار و شال سفید با مانتوی کوتاه اب نفتی پوشیده بود...با یه ارایش نسبتا غلیظ روی صورتش...

یکم با چشم دنبالم گشت و وقتی پیدام کرد اومد نشست سر میز..

_کجایی تو؟؟؟چقدر لفتش دادی...!!

_واااا خوب طول کشید حاضر شم دیگه...

_بله...به صورتش اشاره ای کردم ....معلومه چرا اینقدر طول کشید..

_مرض...اینقدز غر نزن ...خودتم میدونی که بدون ارایش عمرا بیرون نمیام...

_برو بابا توام...حالا چی کوفتت میکنی؟؟؟

طناز منو رو برداشت و تا اون داشت انتخاب میکرد...من زل زدم به صورتش ...

چشای قهوه ای سوخته...با موهای مشکی و فر....لبای قلوه ای...با بینی متناسب با صورتش...پوست جو گندمی هم داشت...

_چیه داری با چشات قورتم میدی؟؟؟خوشگل ندیدی؟؟؟

_خفه ...حالا انگار چه تحفه ای هم هست....!!!!!!!

_پس چی؟؟تا چشم حسوداش دراد...

با اومدن گارسون...دیگه فرصت نشد جوابشو بدم....

تا سفارشمونو بیارن...جریان امریکا و شرط های بابا رو براش تعریف کردم...

_جون من راست میگی؟؟؟؟خوب حالا میخوای چیکار کنی؟؟؟

_تصمیمموگرفتم....میرم با خانواده ی اقای محتشم زندگی میکنم....

_خب بیا پیش ما...

_نمیخواد تعارف شابدوالعظیمی بزنی حالا توام...

_خره ...جدی میگم...

_نه بابا...تو اینو میگی...ممکنه مامان بابات خوششون نیاد یه سال خونه ی شما اطراق کنم....اخه یکی دو روز نیست که ...یک ساله....

دیگه حرفی بینمون ردوبدل نشد... قهوه مون رو خوردیم و بعد از حساب کردن اومدیم بیرون ...دم در وایستادیم...

_خب حتما تا الان بابا اومده...من دیگه برم خونه....برای اعلام نتیجه ی نهایی...

-باشه برو....موفق باشی...خبرشو بهم بده...

با هم دست دادیم و خداحافظی کردیم...سوار ماشین شدم...یک راست روندم تا خونه...به خونه که رسیدم...مش قاسم در زد و اومدم تو...ماشین بابا پارک بود...پس اومده....

خب وقتش رسید...

از ماشین پیاده شدم و دزد گیر رو زدم..

با قدم های اروم به سمت خونه رفتم...زنگ رو زدم....فهیمه درو باز کرد...

_سلام خانوم...خوش اومدین...

بدون اینکه جوابش رو بدم پرسیدم

_بابام کجاست؟؟

_تو اتاق کارشون هستن...

راه اتاق کار بابا رو پیش گرفتم....دو تا تقه به در زدم...

_بیا تو..

وارد اتاق شدم...بابا پشت میزش نشسته بود و داشت توی دفترش چیزی مینوشت...

_ سلام...

_سلام دخترگلم...بیا بشین....

و به صندلی رو به روش اشاره کرد...رفتم نشستم رو صندلی...

_تصمیمتو گرفتی دخترم؟؟؟

_ اره بابایی...گرفتم...

_خب؟؟تصیمیمت چیه؟؟؟

_ میرم با خانواده ی محتشم زندگی میکنم...

وقتی دیدم هیچی نمیگه...نگاهم رو که روی دستام بود...اوردم بالا...و به صورتش نگاه کردم...یکم شوکه شده بود...توقع نداشت انتخابم این باشه...فکر میکرد قبول میکنم بیام امریکا...

بابا 50 سالش بود...چشم و ابرو مشکی بود..موهای مشکی هم داشت که حالا به خاطر سنی که ازش گذشته بود...تارهایی سفیدم بینش دیده میشد...قد بلند و چارشونه بود...

_ بابا؟؟؟ نمیخوای چیزی بگی؟؟؟

یه تکون خفیفی خورد و از تو فکر اومد بیرون...

_ فکر نمیکردم انتخابت این باشه!!!

_ من زندگی با خانواده ی محتشم رو به اون دو تای دیگه ترجیح میدم...

_ باشه...پس دیگه حرفی نمیمونه...تو انتخابتو کردی...

_بابا میشه از خانواده ی محتشم برام بگی؟؟؟

_ ادمای خوبین....یه خانواده ی چهار نفره ...خسرو از من چند سال زودتر ازدواج کرد...یه پسر حدود 30 سال داره....که برای ادامه تحصیل با بورسیه ای که بهش خورد رفته مالزی....ایران نیست...

یه دخترم داره که دو سال از تو بزرگتره...خانواده ی مهربون و قابل اعتمادین...حالا فردا باهاشون قرار میزارم....یه سر بریم خونشون...

تو هم باهاشون اشنا بشی...

_باشه ...

پاشدم وایستادم...

_من دیگه میرم تو اتاقم...

از اتاق اومدم بیرون...هنوز مانتو تنم بود....همینطور که داشتم به سمت اتاقم میرفتم شالمو برداشتم و دکمه های مانتوم رو باز کردم....

رسیدن من به اتاق هم زمان شد با بیرون اومدن کوکب از اتاق...

_ سلام خانوم....اتاقتون رو مرتب کردم...لباسای چرکتون و هم برداشتم که بشورم...کاره دیگه ای ندارین؟؟؟

_ نه ...میتونی بری...

از همون دم در مانتو و شالم رو شوت کردم رو صندلی کنار تختم...

بیچاره این کوکب از دست من ذله شده واقعا...

خوبه همین الان اتاقو جمع کرده ها...

واااا نه به من چه...!!!!پس حقوق میگیره که چیکار کنه...وظیفشه...

منم با خودم در گیرمـــا...!!مشخص نیست بالاخره حق رو به خودم میدم یا کوکب...البته مسلما همیشه حق با منه...

ای بابا بی خیال اصلا...منم به چه چیزایی فکر میکنما...!!

شکمم کنسرتی راه انداخته بود واسه خودش....لباسامو عوض کنم بعد برم یه چیزی بخورم...که الان روده کوچیکه ...روده بزرگه رو که هیچ کل محتویات شکممو میخوره....

یه بلوز یاسی..با یک شلوار تنگ سفید پوشیدم...موهامم با یه کریپس بالا جمع کردم...

خــــــب.. پیش به سوی اشپزخونه...میدونستم مامان اینا شامشون رو خوردن...بابا که میاد اول شام میخوره ...بعد به کارای دیگش میرسه..

پس بدون اتلاف وقت رفتم تواشپزخونه...

ملوک اشپزمون بود...تا منو دید...گفت

_خانوم مشکلی پیش اومده؟؟؟

_اره یه مشکله خیلی بزرگ...

رنگ از رخش پرید..

_ چی...چی شده ... خانوم جان؟؟؟

_من شدیدا.. گشنمه...

یکم با دهان باز نگام کرد...بدبخت هنوز تو هنگ بود...چند ثانیه که گذشت از گیجی در اومد...خندید..

_ خانوم ...شما که منو ترسوندین...بشینین تا براتون غذا بیارم...

نشستم پشت میز...ملوکم برام خورشت بادمجون اورد...به همراه مخلفات...منم که از گشنگی داشتم میمردم...مثل قحطی زده های سومالی افتاده بودم رو غذا و داشتم میخورم...وسطش یه چند لحظه سرمو بلند کردم که دیدم چندتا از خدمتکارا با تعجب دارن نگام میکنن...

دهنمم که ماشالا اینقدر پر بود...نفسم به زور میکشیدم چه برسه به این که بخوام حرف بزنم...

برا همین هیچ نگفتم و همینطور که مثل چی داشتم غذا رو میجویدم...با اخم نگاشون کردم...که حساب کار دستشون اومد و رفتن پی کارشون..

غذامو که خوردم پاشدم و به میز نگاه کردم...هر چی بود و نبود ...درو کرده بودم....خنده ای کردم و به طرف اتاقم راه افتادم..

********

کل بدنم درد میکرد...از وقتی اومدم اینجا فقط دارم.... میسابم...میشورم...کلفتی میکنم ...من نمیدونم اومدم اینجا به عنوان مهمون ...یا کلفت...!!!!!

بابا منو به چه کسایی سپرده.....!!!

همینطور داشتم ظرفا رو تو اب حوض میشستم که اقای محتشم بزرگ از تو خونه اومد بیرون...اومد به طرفم...ظرفا رو برداشت و نگاه کرد...

_این چه وضعشه؟؟؟تو به این میگی ظرف شستن؟؟؟تو که گند زدی به اینا...

بین دادهایی که میزد...چند تا از ظرفا رو پرت کرد تو دیوار...دستامو گذاشته بودم رو گوشام تا صدای دادهایی که میزد و شکستن ظرفا رو نشنوم ...با صدای بلند گریه میکردم...

اومد و تو چند قدمیم وایستاد...دستشو برد بالا بزنه تو گوشم که......

با جیغ خفیفی از خواب پریدم....

عرق سرد روی پیشونیم نشسته بود....کل بدنم مثل یخ شده بود...

از ترس میلرزیدم...

در با شدت باز شد و مامان با قیافه ی نگران اومد تو...

اتاق خوابشون ... کنار اتاق من بود...فکر کنم از صدای جیغم بیدار شده بود...

تا قیافمو دید سریع اومد رو تخت نشستو منو گرفت تو بغلش...زدم زیر گریه...موهامو ناز میکرد...

_هیچی نیست مامانی...هیچی نیست...کابوس دیدی....

من پیشتم...گریه نکن ...

چند دقیقه به همین وضعیت گذشت که حالم بهتر شد و گریم بند اومد...

مامان منو از خودش جدا کرد و رفت بیرون...یک دقیقه نشده با کوکب برگشت...تو دست کوکب اب قند بود که داشت هم میزد...

_خدا مرگم نده خانوم جان....چی شدین؟؟؟

اب قندو داد دستم....منم یه نفس رفتم بالا...دوباره لیوان رو دادم دست کوکب...دراز کشیدم و چشامو بستم...

مامان نشست کنار تختم و شروع...کرد به نوازش موهام...همونطور که موهامو ناز میکرد لالایی همیشگیش رو میخوند....نمیدونم چقدر گذشته بود که خوابم برد و دیگه چیزی نفهمیدم....

از صبح که بیدار شده بودم...داشتم از استرس و دلشوره میمردم....حدود سه ساعتی بود بیدار شده بودم...ولی از تو تخت بیرون نمیومدم....فقط هی غلت میزدم اینوری...هی غلت میزدم اونوری..وتحت تاثیر کابوس دیشبم...همش با خودم فکرای چرت پرت میکردم...!!!

عجب غلطی کردم ...همچین تصمیمی گرفتمـــا.!!!ای اون غرور و لجبازیم بخوره تو سرم که باعث و بانی وضعیت الان منه...!!!مثله دختر خوب و حرف گوش کن... میرفتم امریکا دیگه...!!

الان اگه کابوس مزخرف دیشبم تعبیر بشه من چه خاکی تو سرم بریزم؟؟!!...مامان بابامم اون سر دنیا...یه دفعه دیدی اصلا اینا منو سر به نیست کردن و خلاص...

وای نه...دختر زبونتو گاز بگیر...تو حیفی...هنوز جوونی...

دختر به این نازی و جیگری رو کی دلش میاد سر به نیست کنه؟؟؟(البته اگه اخلاق گندمو در نظر نگیرین..!!!)

اوه اینجوری که اوضاع بدتر شد....

اَه شیرین یه لحظه خفه شو...این شر و ورا چیه سر هم میکنی؟؟!!

نیگا کنــا...دیوونه شدم رفت!!!با خودم حرف میزنم...!!واقعا که...

طی یه تصمیم آنی بالاخره بعد از سه ساعت از تو جام پاشدم...

برم حموم یه آبی به کلم بخوره حالم سرجاش بیاد..!!!به ساعت نگاه کردم...

اوه اوه..یازده بود...سریع پریدم تو حموم و یه دوش گرفتم...یه تاپ و دامن زرشکی تنم کردم و موهام رو همینطور خیس دورم ول کردم...فقط یکم با حوله ابش رو گرفتم که ازش اب نچکه...یه گل سر مشکی زرشکی هم زدم کنار موهام ...صندلای مشکیم رو پام کردم و از اتاق اومدم بیرون..

ساعت پنج بابا با خانواده ی محتشم قرار گذاشته بود..الان که دیگه حدود دوازده بود...اگه بخوایم به موقع اونجا باشیم باید ساعت دو...سه از اینجا راه بیفتیم..الان بیاد برم صبحونه که دیگه گذشت...ناهارمو بخورم که اونجا از گشنگی پس نیفتم...رفتم تو اشپزخونه و به ملوک گفتم سریع غذام رو بیاره...غذامو که خوردم...برگشتم تو اتاقم...چون اماده شدنم طول میکشه باید از الان شروع کنم که تا بابا میاد دیگه کارام تموم شده باشه..

رفتم به طرف کمد لباسای مخصوص مهمونیم و درش رو تا اخر باز کردم...دونه دونه لباسا رو نگاه میکردم...واقعا مونده بودم کدوم رو بپوشم...میخواستم امروز به بهترین شکل ممکن جلوشون حاضر بشم...

اخرش یه بلوز استین سه ربع مشکی چسب که طرحای زیبای طلایی داشت به همراه یه شلوار مشکی تنگ انتخاب کردم...یه کمربند زنجیری شکل طلایی هم باهاش ست کردم.....

به موهام رو که دیگه تقریبا خشک شده بود..یکم موس زدم که خوش حالت تر بشه...بعد با کریپس بالا بستم...جلوی موهام هم کج ریختم تو صورتم..

یه خط چشم باریک پشت چشمم کشیدم...یکم هم سایه ی طلایی زدم که با لباسم ست بشه...با رژگونه ی آجری به گونه هام رنگ دادم...یه رژ مسی رنگ هم به لبام زدم...و با یک برق لب روش...ارایشم رو به اتمام رسوندم...

مانتوی مشکی مجلسیم رو که روش کار شده بود تنم کردم و شال طلاییم رو روی سرم انداختم...

با برداشتن کیف و کفش مشکی براقم... تیپ مشکی طلاییم رو تکمیل کردم...

تو آینه خودمو بر انداز کردم...

فوق العاده شده بودم...تو این لباس ها فرم بدنم به زیبایی نشون داده میشد...معرکه بود...

خب دیگه آمادم...با عطر مورد علاقم که بوی ملایم و خنکی داشت دوش گرفتم و.. راضی سر خوش رفتم تو باغ...

نشستم روی تاب...گوشیمو از تو کیفم در اوردم و هنسفریم رو بهش وصل کردم...

و گذاشتم تو گوشم...اهنگ رو پلی کردم...همینطور تاب میخوردم و اهنگ گوش میدادم که احساس کردم یکی داره تاب رو هل میده...هنسفری رو از گوشم در اوردم...

_دلم برای اون روزایی که با هم میشستیم رو تاب و آواز میخوندیم تنگ شده..

_ دل منم برا اون دختر شیطون و خندونم تنگ شده...بابا چرا یه دفعه اخلاقت اینقدر برگشت..؟؟!!

هیچی نگفتم...سکوت کردم...چیزی نداشتم که بگم...

اما...چرا...داشتم...ولی نمیخواستم بگم...چی میگفتم؟؟

میگفتم چون غرور و خودخواهی جای اونها رو گرفته و دیگه برای اونا جایی توی وجود من نیست؟؟چون حالا ترجیح میدم یه ادم مغرور باشم...تا شیطون...؟؟بگم چون دیگه کسی رو در حدی نمیبینم که باهاش بگم و بخندم و شیطونی کنم؟؟؟

چی باعث شد من اینطوری بشم؟؟؟ثروت زیاد بابا؟؟!!یا محبتهای بیش از حدشون؟؟؟چی؟؟؟

نمیدونم...ولی از اینی که الان هستم راضیم..!!نمیخوام عوض بشم ...

و بشم اون شیرین سابق..یه جایی ته دلم میدونم دارم اشتباه میکنم...ولی نمیخوام قبولش کنم...

تقریبا مدت زیادی بود که هم من تو فکر بودم...هم بابا...

دوتامون ساکت بودیم...

بالاخره بابا این سکوت رو شکست...

_بلند شو بریم داره دیر میشه...

_باشه ..بریم...

ار روی تاب پاشدم...

بابا دزدگیر پورشه ی سفیدشو زد..و هردومون سوار شدیم..

ماشین رو روشن کرد و پاشو گذاشت رو گاز...

هنوز به ته باغ نرسیده...مش قاسم درو برامون زد...بابا هم همینطور که از کنارش رد میشدیم براش یه بوق زد ..از باغ خارج شدیم ...

پیش به سوی خونه اقای محتشم....

پیش به سوی یه زندگی تازه...

پیش به سوی آینده ی نامعلوم.....

از پنجره به بیرون نگاه میکردم...فکر کنم هنوز تا خونه ی اقای محتشم خیلی مونده...

یه اهنگ بزارم گوش کنیم....حوصلم سر رفته بود...از اون گذشته از سکوت ماشین خسته شدم بودم...

دستمو بردم سمت سیستم پخش و روشنش کردم..

یکی از سی دی هایی که اونجا بود هم گذاشتم توش...

برام فرقی نمیکرد چی باشه...صدای اهنگ توی ماشین پیچید...

تا حالا سراغی از خودت گرفتـــی توی خلوت؟

خلوتی که تو رو رو به روت بشونه توی آینـــت

تا حالا قلبتو تو سکـــوت شنیدی؟

خودِ بی نقابتـــو یه لحظه دیـــدی؟

ما هنوز تو برهوتی از دروغ در به دریم

نرسیدن مقصد ماســت...با سراب همسفریــم

زندگـــــی فرصت عشـــــقه...منو تو دل به کی بستیم؟

ما تو سرسام و تب وسوسه دنبال چی هستیم؟

پِـــــی نـــــوریم...

پِی نوریم پیش آفتابی که تکراری شده..

خوابیم امــــــا...

خوابیم اما خواب ما کابوس بیداری شــــده...

دل ما زندونی نیست..چند روزی مهمون تنه..

این روزا فرصت خوبی واسه عاشق شدنه..

این روزا فرصت خوبی واسه عاشق شــــدنـــه...

با تموم شدن اهنگ ..بابا برگشت طرف من ...

نیم نگاهی بهم کرد و دوباره چشاشو به خیابون دوخت..

این نگاهش یعنی شیرین خانوم با توِ ها..

خودم زدم به کوچه علی چپ...انگار نه انگار که کامـــلا منظور این نگاهو درک کردم...انگار که اصلا نفهمیدم...

_کی میرسیم؟؟؟

_تا نیم ساعت دیگه...

چشامو بستم ...و سعی کردم بخوابم...تا برسیم من یه چرتی بزنم...

تازه داشت خوابم میبرد..تو خواب و بیداری بودم که با توقف ماشین هوشیار شدم و خوابم هنوز نیومده پرید رفت خونه باباش...

اَه...تازه داشت خوابم میبردا...الان موقع رسیدن بود اخه؟؟!!!

از ماشین پیاده شدم...به خونه ی روبه روم اشاره کردم..

_ خونشون اینه؟؟؟

_ اره...

یه ساختمان سه طبقه ...با نمای سنگ مرمر....پشت سر بابا راه افتادم...رفت به طرف آیفون و زنگ رو فشار داد...

_بله..؟؟؟

_ یوسف نژادم...

_بفرمایین بالا خواهش میکنم...

در با صدای تیکی باز شد...

رفتیم تو......بابا تو طبقه ی دوم وایستاد...

به در خونه اشاره کرد...

_ اینجاست

و چند تا تقه به در زد...

چند ثانیه ای نگذشته بود که در باز شد ومرد قد بلند و درشت هیکلی تو درگاه در ظاهر شد...

_عمــــاد...خوش اومدی مرد....

وبه بابا دست داد و اونو در اغوش کشید...

تو اون فرصت منم صورتشو برانداز کردم...

چشای قهوه ای...موهای جو گندمی...لبای نسبتا باریک و بینی استخوانی...ته ریشی هم روی صورتش بود..کلا قیافه ی پرجذبه ای داشت...فکر کنم سنگینی نگاهمو حس کرد...بهم نگاه کرد..

بابا رو از خودش جدا کرد و ضربه ای به شونش زد..

اومد سمت من...

_سلام دخترم...خوش اومدی..

_سلام ..

بوسه ای روی پیشونیم زد...

برگشت به طرف بابا..

_خب دیگه بفرمایین تو...از بس از دیدنتون خوشحال شدم پاک فراموش کردم دعوتتون کنم تو..

اول بابا وارد خونه شد ..پشت سرشم من و اقای محتشم...

به محض ورود یه دور نگاهمو دور خونه چرخونم..

خونه شیکی بود...در عین سادگی...تمیز و خوشگل بود..

خانومی که کناریکی از مبلا وایستاده بود نگاهمو به طرف خودش معطوف کرد..زنی قد بلند و یکم چاق که چادر سرش بود...

_ سلام..

_سلام خوشگل خانوم...خوبی...؟؟؟

اومد طرفم ...بغلم کرد و گونه هامو بوسید..

یکم ازم فاصله گرفت و بهم نگاه کرد..

_ماشالا ...هزار ماشالا مثل قرص ماه میمونی...

صدای بابا باعث شد که این خانومی که فکر کنم خانوم محتشم باشه به طرف بابا برگرده..

_ سلام نسرین خانوم خوبستین؟؟

_ سلام...ممنون..اقا عماد..مشتاق دیدارتون بودیم...

_خواهش میکنم..اختیار دارین..

وایــــی چقدر تعارف تیکه پاره میکنن...اه اه اینقدر بدم میاد...از این صحبتا...