رمان باز باران به قلم سحر کاظمی

ژانر : #عاشقانه ‎

خلاصه :

باز باران بی ترانه...

بی نوای عاشقانه...

خسته از مکر زمانه...

غافل از حتی رفاقت...اشک هایی طبق عادت...روی دوش ادمیت...میخورد بربام خانه

قصه پر غصه دخترک مهربان و پرشیطنتی که باعث شادی و دلگرمی اطرافیان است اما غمی نهفته همیشه در دل دارد که باهربار بارش باران روانش را زیرو رو میکند و دریکی از این روزهای بارانی مردی پیدا میشود که چتر میشود دست نوازش میشود بر چشمانی که هیچ کس اشک را دران باور نخواهد کرد اما زمانه خوشبختی او را نمیخواهد و عاقبت سارا از مرد بارانی چتر خدا در روزهای غم جدا میشود و به دنبال انتقام میرود انتقام اما به نحوی دور از باور خلاصه میشود در عشق عشقی به وسعت تمام کینه ها....

مقدمھ

نبض احساست کھ یخ زد.....

ادم برفی شو ھرچھ دما کم ترشود تو پایدارتر میمانی

نبض احساست کھ اتش گرفت.....

مشتی خاک شوکھ نقشش از گل بھ ظرف اب بدل میشود در اتشی کھ میگویند تحمل ناپذیر است

نبض احساست کھ بارانی شد

چترت راببند چتر شو چتر بی چتر کھ شدی خیس میشوی اما قول میدھم تازه بمانی سرما میخوری

اما واکسینھ میشود روح و روانت

ساده نگاه کن حتی اگر پیچیده باشد ھرکس و ھرچیز کھ در ارتباط با توست بیا بھ زمان فرصت بدھیم

خودش مجھول ھا را معلوم میکند و گاھی ساده ترین ھایت را سخت ترین معمای ذھنت دست بھ

دست ھم دھیم تا داستان ساده اما پچیده ی ھمیشگی عشق را رمزگشایی کنیم

٣

بارون بی بھانھ میبارد و نداشتھ ھایم را بھ رخ داشتھ ھایم میکشاند کجایی؟؟؟؟کجایی بی وفا؟؟؟کجایی

کھ بیینی زیر چتر خاطراتت سرگیجھ میگیرم بیا واز این پوچی مبھم رھایم کن نیستی اما نبودنت

مانند پژواک صدا در ارتفاعات مدام تداعی میشود در این جدال پر تمنا نتیجھ ھرچھ کھ باشد بازنده

منم...خواستم بشکنی،میشنوی؟! صدای شکستھ شدنم از ساعت ھا ھق ھق گوش خراش تراست راست

میگفتی کودکم کودکی کھ خودازار است ازار تو شکنجھ تلخی بود بر روح و روان خودم چھ زیباست

از تو بھ تو پناه اوردن باختن و تلاش برای ساختن ھرچھ کھ ھست و نباید باشد

من عاشق بارونم وتو این ١٧ سال کھ ازخدا عمر گرفتم ھیچی مثل بارون تو روحیھ ام تاثیر نداره

حاضرشدم واز خونھ بیرون رفتم انگار اسمون زیادی دلش گرفتھ بود تو یھ خیابون پرنده ام بال

نمیزد وھر ماشینی کھ از کنارم میگذشت سرنشیناش با ترحم نگام میکردن ولابد پیش خودشون فکر

میکنن چھ کار واجبی دارم کھ تو این ھوا اومدم بیرون با این وجود بھ خودم افتخار میکنم بھ سلامتیھ

خودم کھ تو این ھوای دو نفره با تنھاییام قدم میزنم با این فکر لبخند نشست رو لبام اب از سرو روم

میچکید ھمون موقع یھ پسر کھ از نوع لباس پوشیدنش معلوم بود ادم متشخصیھ و میخواست ازکنارم

رد شھ کھ انگار دلش برام سوخت وگفت—تا جایی کھ مسیرمون یکیھ میتونیم با ھم بیایم

اون لحظھ میخواستم با پشت دست بکوبونم تو دھنش کھ نگاھم بھ چترش افتاد ونگاه قدر شناسانھ ای

کردم(باران شاید بھانھ ای باشد تا زیر یک چتر باشیم حتی در یک گذر)خاک برسرم باز توھم فانتزی

زدم کنارم ایستاد وچترشو گرفت روم سریع از زیر چتر اومدم بیرون وبا صدای بلند

گفتم_نھھھھھھھھھھ..

متعجب گفت_چرا؟مگھ کار اشتباھی کردم!؟

من_چترھارا باید بست....زیر باران باید رفت

یھو صدای خنده اش بین شرشر بارون بلند شد گفتم_بھ چی میخندی اقاھھ؟

بین خنده بریده بریده گفت_ب..بھ...تو

من—اون وقت چیھ من خنده داره؟

اقاھھ_یعنی تو از قصد بدون چتر اومدی بیرون؟

من_پھ نھ پھ ...خلی ھا تو

خنده اش شدت گرفت عصبانی شدم وگفتم_کوفت!رو اب بخندی

چترش رو بست وگفت_حالا رو اب میخندم اونم چھ ابی اب بارون

من_اِ وا...چرا چترتو بستی اقاھھ الان خیس میشی

حلا دیگھ جدی شده بود با لبخند گفت_چترھا راباید بست....زیر باران باید رفت

اصلا حال اون یارو رو نداشتم مثلا اومده بودم از تنھایی وموسیقیھ خدا لذت ببرم در حالی کھ اروم

قدم برمیداشتم ادامھ ی حرفای سھراب رو زمزمھ کردم_فکررا خاطره را زیر باران باید برد.

....باھمھ مردم شھر زیر باران باید رفت......دوست رازیر باران باید دید.......عشق را زیر باران

باید جست.......

در کمال ناباوری بقیھ ی شعررا اون خواند حالا دیگھ اونیز خیس بود چون چترش را بستھ بود (وای

خدا این یھ تیکھ صحنھ داره اونم از نوع ادبیش )

اقاھھ_زیر باران باید با زن خوابید..............زیر باران باید بازی کرد.......زیر باران باید چیز

۴

نوشت حرف زد نیلوفرکاشت .......زندگی تر شدن پی در پی

من_بھتون نمیخوره فازتون ادبی باشھ

اقاھھ_بھ تو ھم نمیخوره (ایششش چھ زود پسرخالھ میشھ)

بھ ساعتش نگاه کرد وگفت—برعکس پنجشنبھ ھای دیگھ چھ زود گذشت این پنجشنبھ

(پنجشنبھ؟امروزپنجشنبھ است )با شنیدن اینکھ امروز پنجشنبھ است وجودم در ھم شکست وقیافھ ام

مچالھ شد دیگھ اصلا حوصلھ ی اقاھھ رو نداشتم اقاھھ دوباره بھ ساعتش نگاه کرد

وگفت:واییییییییییی......دیرم شد حالا با این سرو وضع چھ جوری برم؟!ھمھ اش تقصیره

توئھ..دخت...

بدون گوش دادن بھ بقیھ ی حرفش بھ راھم ادامھ دادم وصدایش امد کھ بلندتر از پیش گفت:راستی

اسمت چی بود؟

بی توجھ بھ اون بھ مسیرم ادامھ دادم واون ھم کھ انگار حسابی دیرش شده بود صداش کھ

میگفت:((دربست؟؟؟؟))اومد

امروز پنجشنبھ بود روزی کھ نبودن اودر خانواده بیشتر بھ چشم میومد اگر بود الان زیر بارون

مسابقھ میدادیم طفلی عمھ معلوم نیست الان چی میکشی لابد مثل ھر پنجشنبھ داره حلوا درست میکنھ

براش.. محمد خیلی جوون بود واقعا نباید اون کار را میکرد مگھ اون دخترچقدر ارزش داشت کھ بھ

خاطراش ھمھ امون روعزادار کرد با یاداوری اش اشک ھایم شروع بھ باریدن کرد مثل اسمون

بالای سرم مثل برادرم بود ھمیشھ باھم بودیم حوصلھ ام کھ سرمیرفت اولین گزینھ ام زنگ زدن بھ

محمد بود ودومین گزینھ زنگ زدن بھ امیر پسرخالھ ام (اونم جای برادر نداشتمھ....)چرا اخھ؟؟ چرا

رفت اون زیر بارون از دنیا رفت زیر بارون در حالی کھ سرش تو ب*غ*لم بوددوباره ذھنم پرواز کرد

بھ اون سال اون ساعت اون روز....

چند روزی بود کھ محمد بھم نھ زنگ میزد نھ خونھ امون میومد وقتی ھم من میرفتم عمھ میگفت:

((خوابھ)) عمھ مدام میگفت:(( بچھ ام این روزا گوشھ گیر شده)) ودلیلش را ھیچ کس نمیدونست حتی

من اون روز بارون میومد خیلی دلم براش تنگ شده بود رفتم خونھ اشون تا مثل سابق باھم بریم زیر

بارون

عمھ گفت با یھ حالت خاصی از خونھ رفتھ بیرون وقتی پرسیدم چھ حالتی گفت قبل از رفتن ب*غ*لش

کرده وگفتھ ببخشید مامان این روزا خیلی اذیتتون کردم وتو اغوشش گریھ کرده کارایی کھ انجام

شون توسط محمد غیرقابل باور بود رفتم تو اتاقش موبایلش روتخت بود(خدایا میدونم گوشی وسیلھ ی

شخصیھ ولی این یھ بارو مجبور شدم بھش سرک بکشم خودت کھ شاھدی) گوشیو برداشتم ورفتم تو

پیام ھاش

محمد: ((من دوستت دارم نکن این کارو من از دوریت دق میکنم))

تمنا: ((اصلا برام مھم نیست من انتخابمو کردم دل من اونو میخواد))

محمد: ((پس من چی؟؟؟؟))

تمنا: ((برو بمیر))

محمد: ((یعنی راضی بھ مردنمی؟))

تمنا: ((ھر غلطی میکنی بکن فقط مزاحم منو زندگیم نشو اون الان نامزدمھ میفھمی))

۵

محمد:((تو اگر بخوای ھمھ چیزو تموم میکنی خانومم یکم بھ من فکر کن بھ اینکھ بعد تو حال و

روزم چی میشھ))

تمنا:((محمد دیگھ داری کلافھ ام میکنی گفتم کھ دیگھ برام مھم نیستی))

محمد: ((واقعا دیگھ مھم نیستم؟))

تمنا: ((اره اره اره اره دیگھ مھم نیستی))

محمد: ((پس باید حجلھ ی عروسیتونو رو خاک مزار من الم کنی))

تمنا: ((چرت نگو))

محمد: ((قسم بھ این بارون قسم بھ این خدای کھ میپرستم خودمو میکشم تو پارک....ھمون الاچیقی کھ

اسمشو گذاشتھ بودیم کلبھ ی خاطرات))

محمد: ((فقط بدون قاتلم تو بودی))

تمنا: ((تو این کارو نمیکنی محمد..من میدونم تو این کارو نمیکنی))

محمدم جوابش را نداده بودو ۴٧ تا تماس از دست رفتھ از تمنا داشت تمنا را دورا دور میشناختم

ومیدونستم محمد دوستش داره اون پارک والاچیقم میشناختم بارھا کھ با محمد رفتھ بودیم و وقتی تو

اون الاچیق میشستیم بعضی از خاطرات خودش و تمنا را تو کلبھ ی خاطرات شان برام تعریف کرده

بود بھ حالت دو ازخونھ ی عمھ خارج شدم عمھ نگران شد ولی با سرعتی کھ زدم بیرون فرصت

سوال کردن رو ازش گرفتم اون پارک نزدیک خونھ ی عمھ اینا بود بارون شدید پاییزی میبارید

وزمین خیس بود خوردم زمین ودوباره بلند شدم ودویدم بالاخره بھ کلبھ ی خاطرات رسیدم بھ خاطر

بارون ھیچ کس درپارک نبود از دور الاچیق خالی دیده میشد اما وقتی رفتم توش محمدو دیدم کھ

پخش زمین شده بود و دورش خونی بود فھمیدم رگشو زده نشستم کنارش وسرشو رو پام گذاشتم

اخرین لبخند عمرشو بھم زد وگفت_اینجا ھم کنارمی خواھری

در حالی کھ گریھ میکردم گفتم_اخھ چرا یعنی تمنا برات از ھمھ ی ما بیشتر ارزش داشت پس عمھ

چی پس سارا چی؟...... دستمو تو دست ھای سردش گرفت

وگفت:تمنا ارزش ھیچی رو نداشت اینکھ حتی بھ عنوان یھ ادم جونم واسھ عزیزترینم ارزش نداشت

باعث شد این کاروکنم....سارا؟

من_جان دلم داداشی

محمد—خواھری جای منم عاشقی کن جای منم بخند جای منم بندگی کن.....

ومیخواست بقیھ ی حرفش را بزند کھ انگار نمیتوانست سرم را نزدیک دھانش بردم وبریده بریده

گفت:جا....جای منم ..واسھ....مامانم پر کن....

وچشمانش بستھ شد جیغ زدم وازش خواستم بلند شود اما جواب نمیداد بلند شدم تا کمک بیارم اما تو

اون پارک لعنتی کھ ھمیشھ پر ادم بود پرنده ھم پرنمیزد یاد گوشیم افتادم و زنگ زدم بھ اورژانس

برگشتم پیش محمد و صداش کردم_محمد....پاشو دیگھ پاشو بریم زیر بارون مسابقھ بدیم و قشنگ

ترین حس دنیا رو تجربھ کنیم حس طراوت بارون رو صورتامون

کشوندمش وسرشو ھمون طور کھ تو ب*غ*لم بود زیر بارون اوردم حالا ھر دوتامو زیر بارون بودیم

_حالا کھ میخوای بری اسمونم داره گریھ میکنھ...نرو دیگھ تو بری کی خواھری صدام کنھ...

بالاخره اورژانس رسید اما کی؟وقتی کھ قلب مھربونش نمیتپید تمنا وقتی فھمیدخود درگیری پیدا کردو

نامزدیش را بھم زد میگفت نمیتونھ حجلھ اش را روی خاک مزار محمد الم کند اما کاش این کار را

زودتر انجام میداد عمھ بعد محمد بھ اندازه ی یھ عمر پیر شد و من تا چندماه افسردگی داشتم و اغلب

۶

زیر سِ رُ م بودم اما بھ تدریج روحیھ ام مثل گذشتھ شد ھمون سارای خندون وبذلھ گوی گذشتھ وھمھ

فکر میکنن چھ زود تغییر رویھ دادم اما ھیچ کس نمیدونھ اون سارا با محمد مرد من از درون

شکستم ھرچند ظاھرم ھمونھ ولی ھر بار کھ بارون میاد مرثیھ سرایی من براش شروع میشھ

از شدت ھق ھق نتونستم بایستم وروی زانوھام نشستم اون قدر نشستم کھ بارون بند اومد ومجبور شدم

اشک ھامو پاک کنم تازه درک میکردم دیده نشدن اشک زیر باران یعنی چی وقتی چشمای اشکیم رو

پاک کردم چشمم بھ سیم کارتی افتاد کھ جلوم بود حالا کھ فکر میکنم ھمھ چیز از این سیم کارت

شروع شد یھ حسی باعث شد دستم سمت سیم کارت بره وبرش دارم چون رو زمین نشستھ بودم

شلوارم گلی شده بود بھ گوشیم نگاه کردم وای یھ ساعت بود کھ میچرخیدم واشک میریختم از درون

سبک شده بودم حس میکنم باید بھ بارون گفت مسکن بیشتر بھش میاد بلند شدم وشروع کردم بھ

برگشتن راھی کھ اومده بودم ھوا صاف وتاریک شده بود چون پاییز بود زود شب شده بود نگران

بودم کھ دیر برسم و باز بابام سوال پیچم کنھ ھمون موقع یک پرشیای مشکی با شیشھ ی دودی کھ

باعث میشد قیافھ ی راننده اشو تشخیص ندم کنارم ایستاد چندتا بوق زد ولی وقتی دید توجھ نمیکنم

گفت_سارا خانوم؟

(جانم؟این منو از کجا میشناسھ چقدرم صداش اشنائھ)بازم توجھی نکردم تا اینکھ ھمون اقاھھ ی یھ

ساعت پیش اومد بیرون (من کھ اسممو بھش نگفتھ بودم پس از کجا میشناسھ؟!)

اقاھھ_مسیرمون یکیھ بفرمایید سوار شید

در حالی کھ راه خودمو میرفتم و اونم دنبالم کشونده بودم گفتم _چھ جالب ما ھمیشھ مسیرمون یکیھ

اقاھھ_شاید چون ھمسایھ ایم

(اوه مای گاد نکنھ این پسر زھرا خانوم ھمسایھ ی جدیدمون باشھ کھ خیلیم با مامان جورشده منوباش

فکر میکردم شازده چی ھست کھ ھی مامانش پسرم پسرم میکنھ اِ وا...خودشھ ھمیشھ یھ پرشیای

مشکی در خونھ اشون پارک )اقاھھ—صبر میکنید برم ماشینو بیارم سارا خانوم

من_از کجا اسم منو میدونید اون وقت؟

اقاھھ_اخھ چندباری موقعی کھ از خونھ اتون بیرون میومدید دیده بودمتون

من_خب این چھ ربطی بھ دونستن اسمم داره در ضمن چطور تا یھ ساعت پیش اسممو نمیدونستید

اقاھھ_راستشو بخواید تو مسیر شرکت یکم فکر کردم ویادم افتاد وقتی مامانم و خواھرام کارای دختره

ھمسایھ رو تعریف میکنن وما رو میخندونن چی خطابش میکنن کھ بھ سارا رسیدم

(ای وای بر من یعنی تمام گندکاریام بھ گوش این اقاھھ رسیده)عصبانی شدمو گفتم_مگھ من دلقک

شمام؟؟؟

اقاھھ—ای یھ جورایی

وبلند خندید درست از ھمون خنده ھا کھ رو مخم لیلھ میرفت عصبانی تر شدم وبا سرعت ازش دور

شدم کھ بندکولھ اموکشید_کجا؟ کجا؟ مامانت گفت بیام دنبالت

برگشتم و متعجب نگاھش کردم وگفتم_مامانم واسھ چی باید بھ شما بگھ بیاید دنبالم؟؟؟؟؟

اقاھھ—تو اون یھ ساعتی کھ تو زیر بارون قدم میزدی من کارمو انجام دادم رفتم خونھ ومامانم گفت

ھمسایھ روبھ رویی نگران دخترشھ منم گفتم دیدمت صحیح و سالم بودی اونم بھ مامانت زنگ زد و

مامانت خواھش کرد برم دنبالت بیارمت داشتم بھش

اعتماد میکردم ومیخواستم باھاش ھمراه شم کھ یاد کودکیم افتادم وقتی مامانم قصھ ی دزدایی رو

تعریف میکرد کھ بھ بچھ ھا میگفتن:(( از طرف مامانت اومدم)) و بچھ ھا در خونھ را باز میکردن

٧

بنابراین مکث کردم وگفتم_از کجا بدونم راست میگی؟ وگوشیم را در اوردم

وشماره ی خونھ را گرفتم بعد از یک بوق گوشیو برداشتن وصدای نگران مامان تو گوشم

پیچید_سارا؟حالت خوبھ؟چرا گوشیتو جواب نمیدی؟حتما دوباره رو سایلنت بوده مگھ نگفتم بارون کھ

میاد نرو بیرون بار اخری کھ رفتی ھمسایھ ھا بیھوش اوردنت خونھ

من—وای مامان قربونت برم چقدر حرف میزنی حالم خوبھ بعدشم خودت خوب میدونی بارون روح

منو تسکین میده اگر این گریھ ھا نبود تا حالا ھزار بار از غصھ دغ کرده بودم اگر ھرچند ماه یھ بار

بیھوش شم خیلی بھتره تا کل سال مثل مرده ھا زندگی کنم

بغض کرده بودم ومیخواست گریھ ام بگیره کھ مامان گفت:باشھ فدات شم اروم باش

بعد از چندتا نفس عمیق گفتم_مامان یھ پسره اینجاست میگھ مامانت ازم خواھش کرده بیام دنبالت پسر

ھمسایھ تونم راست میگھ؟؟؟

مامان_سارا؟؟؟خدا مرگم بده یعنی تو تا حالا پسر زھرا خانومو ندیده بودی کھ الان مثل خنگا از من

میپرسی نکنھ جلوش این حرفا رو زدی؟!

من—اره دیگھ فاصلھ امون یھ قدمھ اتفاقا سلام میرسونھ

اقاھھ خنده اش گرفت وگفت_من کی سلام رسوندم

من_بی ادبی دیگھ ھنوز بھت یاد ندادن بھ بزرگ ترت سلام کنی

مامان_چی؟

من—ھیچی بفرمایید

اقاھھ باز از خنده ریسھ رفت گفتم:کوفت!

اقاھھ—تو دلت

من—تو جونت

مامان_چی میگی تو؟

من-—ھیچی

وبادست بھ اقاھھ اشاره کردم زیپ دھنتو بکش مامان_ازش عذرخواھی کن

من_چراااااااا؟

مامان—چون چ چسبیده بھ را

من—نھ انگار راه افتادی مامان خانوم

مامانم خنده اش گرفتھ بود وگفت_چون تو با این کارت غیر م*س*تقیم بھش گفتی ادم غیرقابل اعتمادیھ

من—مگھ نیست؟

مامان_سارا؟؟؟ازش عذر خواھی میکنی سوارمیشی میای خونھ

من—سوارمیشم ولی مورد اول عمرا

مامان_کارت اشتباه بوده باید عذر خواھی کنی

من_یعنی اشتباه بھ ھرکی از راه مرسھ اعتماد نمیکنم اگر دروغ میگفت چی اگر اراذل و اوباش بود

چی

مامان_اینا رو میدونم اما اون بھ احتمال زیاد فکر میکنھ شناختیش واعتماد نکردی

اقاھھ با نیش باز گفت:من میرم ماشینو بیارم تا شما بھ جروبحثای مادر دختری تون برسید

از حرفای مامان کلافھ شدم وگفتم:باشھ کاریو کھ گفتی انجام میدم

مامان_من کھ میدونم این حرفو رو ھوا زدی خداحافظ

٨

من_خداحافظ

ھمون موقع ماشین اقاھھ جلوی پام نگھ داشت وسوار شدم چند ثانیھ ای نگذشتھ بود کھ گفت:میتونم یھ

سوال بپرسم؟

من_میتونید ولی قول نمیدم حواب بدم

اقاھھ_یھ ساعت پیش کھ دیدمت حالت خوب بود اما الان کھ دیدمت چشمات بھ خون نشستھ

بود......دلیلش چیھ دلیل نگرانی مامانت وحال بدت چیھ؟

من_بعضی چیزا گفتنش مثل نمک پاشیدن بھ زخم میمونھ حتما تا حالا مامانم بھ مامانتون گفتھ رفتید

خونھ ازشون بپرسید دیگھ چیزی نگفت گرمای ماشین بھم ارامش

میداد دوباره بارون شروع کرد بھ باریدن اما این بار نم نم پنجره را باز کردم ودستم را بیرون اوردم

تا قطره ھاش رو لمس کنم وشعری رو کھ ھمیشھ در چنین جوی میخوندم رو شروع کردم بھ زمزمھ

کردن در حالی کھ سنگینیھ نگاه اقاھھ را حس میکردم_باز باران بی ترانھ..... بی ھوای عاشقانھ....

بی نوای عارفانھ...... در سکوت ظالمانھ...... خستھ از مکر زمانھ ....غافل از حتی رفاقت..... حالھ

ای از عشق و نفرت..... اشک ھایی طبق عادت.... قطره ھایی بی طراوت ....روی دوش

ادمیت..... میخورد بر بام خانھ......

بدون اینکھ خودم متوجھ بشم صورتم خیس از اشک بود این شعر دقیقا منو میبرد بھ بارون بی ترانھ

ی پارسال بھ وقتی محمد رفت دوباره صداش تو گوشم پیچید(خواھری....؟سارا؟)یھ آن حس کردم تو

ماشین اون نشستم برگشتم سمت صندلیھ راننده محمد داشت رانندگی میکرد_جانم خیلی وقتھ دلم واسھ

سارا گفتنت تنگ شده محمدم

اما....اما...محمد رو اون صندلی نبود جاش اقاھھ نشستھ بود ولی خودم الان دیده امش اقاھھ

گفت:حالت خوبھ سارا؟محمد کیھ؟ گریھ ام

تبدیل بھ ھق ھق شد وگفتم:بگو کی بود؟

اقاھھ—کی بود؟؟؟

حالم اون قدر خوب نبود کھ جوابشو بدم جلوی خونھ نگھ داشت وتا دم درخونھ باھام اومد مامان تا

چشمش بھ چشمام افتاد ب*غ*لم کرد وبابا بھ اقاھھ گفت:ممنون کیوان جان

(پس اقاھھ اسمم داره کیوان)کیوان_وظیفھ بود دیدم حالش چندان خوب نیست تا اینجا ھمراھش اومدم

مامان مو از ب*غ*لش کشید کناروگفت:الھی خیر ببینی مادر

کیوان_خواھش میکنم

مامان_راستی حتما واسھ فردا شب شما ھم تشریف بیارید

کیوان_نمیگفتید ھم میومدم دور از ادب بود نیومدنم

بابا_فکر کردیم شاید معذب باشید بفرمایید توبیرون بده

کیوان_نھ دیگھ مامان اینا منتظرن خدانگھ دار

ماھم باھاش خداحافظی کردیم و رفتیم داخل

************** .

بھ خاطر بارون دیشب ھوا خیلی خوب بود ولی سوز و سرمای صبح ھای زم*س*تونی رو داشت منتظر

سرویس شدم از سرما دستم را توی جیبم کرده بودم ھمون موقع پرشیای کیوان جلوم نگھ داشت و

٩

بوق زد از اون جایی کھ بھ خاطر گریھ ھای دیشب حالم خیلی بھتر از روزای دیگھ بود باھاش در

کمال ادب رفتار کردم و گفتم--- سلام صبح تون بخیر

کیوان_سلام صبح بخیر سوارشو برسونمت تا سرویس بیاد از سرما منجمد میشی

من_بحث یھ روز دو روز نیس تازه خیلیم خوبھ

کیوان_اون وقت چیش خوبھ؟

من—فردا بھ بچھ ھام میگم ما تو برف و سرما میرفتیم مدرسھ درس خوندنمون ارزش داشت اما شما

جوونای امروزی .....

صدای خنده اش نذاشت ادامھ بدم با تعجب گفتم_بھ چی میخندید؟

کیوان_خیلی بامزه ای

من_اِ وا...چرا من کھ الان جدی بودم

دوباره خندیدکھ باعث شد بگم:کوفت!

صدای خندیدنش بلندترشد وگفت_نھ بھ (شما)خطاب کردنت نھ بھ این الفاظ زشت کھ بھ کار میبری

ادم با بزرگ ترش این جوری حرف میزنھ

حرصم گرفت وگفتم: (کوفت)لفظ زشتیھ؟!دوست دارم وقتی عصبانی میشید ببینم چھ جوری برخورد

میکنید

کیوان_ھرچی ادم با بزرگ ترش این جوری حرف میزنھ

من--- اره دیگھ من نباید اصلا با کسی کھ حکم بابا بزرگمو داره دھن بھ دھن بشم

دوباره داشت میخندیدمیخواستم باز ازلفظ زشت (کوفت)استفاده کنم ولی پشیمون شدمو گفتم:دیگھ چرا

میخندی؟؟؟؟؟

کیوان_داشتم فکر میکردم تو نوه ام باشی الھیییی

چشمش بھ ساعت ماشین افتاد وگفت:وای دیرم شد نمیدونم چرا ھر وقت تو رو میبینم نمیتونم ان تایم

باشم خداحافظ کوچولو

وصدای کشیده شدن لاستیکای ماشینش روی اسفالت خیابون اومد(جانم؟؟؟این بھ من گفت

کوچولو)یکی از بچھ ھا صدام کرد_سارا بیا سرویس اومد

سوار شدم وشمیم ھمون دوستم کھ باھاش تو ایستگاه میستادیم گفت:ببینم اون یارو کی بود؟

من_پسر ھمسایھ امونھ

شمیم_تو کھ جدیدا بیرون نرفتی چھ جوری مخ شو زدی؟

من_مگھ نمیدونستی چشام سگ داره

١٠

صدای خنده ی بچھ ھا بلند شد و میترا یکی دیگر از بچھ ھا کھ سال سومی بودگفت:اشتباه گفتی

عزیزم چشمات سگ نداره گاھی وقتا سگ میشی پاچھ عالمو ادمو میگیری

شمیم گفت:ایوول

من_خیلی آ*ش*غ*ا*لییییید

میترا_لطف داری خانوم

********

زنگ تفریح خورد وبازم بچھ ھای گروه مون پشت حیاط دور ھم جمع شده بودن لازم میدونم

دوستای گلمو نھ نھ اشتباه شد دوستای خلمو معرفی کنم با شمیم کھ قبلا اشنا شدید قد بلند لاغر اندام

قیافھ معمولی درکل لونده ،خوشگل ترین عضو گروه مون اناست چشمای کشیده لبای قلوه ای بینی

کوچیک لاغر تنھا ایرادش قدشھ کھ یھ نمھ کوتاھست البتھ یھ ایرادم داره بھ چھ بزرگی بھ اسم اعتیاد

لابد فکر میکنین چرا با چنین ادمی دوستم چون اعتیادش از نوع باکلاسھ اعتیاد بھ دنیای مجازی، نفر

بعدی مون ارغوانھ قد کوتاه لاغر اما توپر چشم ھای کشیده قھوه ایھ تیره موھای فر ریز مشکی

درکل زیبا بود ،نفر بعدی مون مھتا چشمای طوسی موھای طلایی قد خیلییی بلند لاغردر کل متوسط

چیھ مگھ باید ھمھ ی چشم رنگیا وری نایس باشن؟؟؟؟؟؟ حالا میرسیم بھ سوژه ی گروه اِ وا....خودمو

میگم.. چشم وابرو مشکی قدبلند خوش استیل بینی معمولی نھ سرپایین نھ سر بالا لبای قلوه ای در کل

متوسط اما لوند...ھھ فکر کنم زیاد از خودم تعریف کردم چھ کنیم دیگھ میگن باید ادم بھ خودباوری

برسھ تا دیگران قبولش کنن

انا_وای بچھ ھا با یکی دوست شدم شیش.....

ھنوز حرف از دھنش خارج نشده بود کھ ھمھ گی تکرار کردیم_شیش تیکھ دماغ عملی برنز

اخھ این تیکھ کلام انا بود انا ادامھ داد_وای نمیدونید چی بود!

ھمھ بھش چشم دوختھ بودیم من_چی بود؟؟

انا_یھ قدی داشت بھ چھ بلندی...

ارغوان_یعنی من عاشق اعتماد بھ نفسشم

سارا_چرا بچھ ام بھ این خوشگلی پسره دلشم بخواد

ارغوان--- اخھ تو کھ بدتر از من یھ ریزه قد داری چرا میری دنبال رستم دستان میگردی

انا_مھم تفاھمھ...مھم عشقھ

مھتا_خوبھ خوبھ ھرکی ندونھ انگار چندوقتھ با یارو دوستی

سارا_ھمونو بگو تازه دیروز باھاش اشنا شده

١١

انا_وای بچھ ھا نمیدونید چھ کامنتای رمانتیکی واسھ پستام گذاشت.....

ھمھ غرق حرفای انا بودیم کھ خنده روی لباھای مان خشک شد سوری(ناظم مون)بالای سرمون

ایستاده بود وگفت:خیلی وقتھ زنگ خورده چرا اینجا نشستید؟

شمیم_خانو...

سوری_ساکت ھمھ اتون میرید دفتر کثر انضباط میشھ

سارا_اوا...چرا؟

ھمچین نگاھم کرد کھ از ترس نزدیک بود....بماند رفتیم دم در دفتر طبق معمول بس کھ ما با

انضباطیم مھتا_بچھ ھا ما امتحان فیزیک داریم

سارا_بازم خرخونیای بچھ ھای تجربی شروع شد

انا_راست میگھ نمره امونو تو کارنامھ ی ترم تاثیر میده

شمیم_خفھ شید لطفا شما رو چھ بھ دکتر شدن؟!؟

ارغوان_ھمونو بگومن موندم مھتا وانا با چھ اعتمادبھ نفسی رفتن تجربی اخھ فیزیک تون خوب بود

یا زیست تون

سارا_موافقم...

سوری بازم مثل اجل معلق ظاھر شدبا اخمی کھ دقیقا شبیھ اخمای نامادری سیندرلا بود گفت:اینجاھم

دست از حرف زدن برنمیدارید معلماتون از دست شما ۵تا بیزار شدن اخرش ھمھ اتونو اخراج

میکنم....تمام زنگ اینجا وای میستید تا ادم شید

وتا رفت ھمھ امون از خنده ترکیدیم اناومھتا ھم دیگرو ب*غ*ل کردن و گفتن:اخ جون امتحان پرید

سارا_دکترای اینده رو....واقعا کھ

********* .

از وقتی از مدرسھ اومده بودم مامان ازم بی گاری میکشید خب بھ من چھ خودش مھمون دعوت کرده

خودشم کاراشو کنھ اما میترسیدم نظرم روبلند بھ زبون بیاورم بالاخره کارھا تموم شد ورفتم

حاضربشم مامان سفارش کرد لباس ھای مناسب بپوشم این یعنی (یھ تونیک بلند بپوش زھرا خانوم

پسر داره) اصلا اعصاب کیوان و خنده ھای گاه و بیگاھش را نداشتم وتمام شور و شوقم بھ خاطر

دیدن نامزد کیمیا دختر بزرگھ ی زھرا خانوم کھ ٢٠ سالھ است بودکیانا ھم ھم سن من بود و بھ ھمین

خاطر حوصلھ ام سرنمیرفت تونیک کالباسی تنگ ولی نسبت بھ لباسای دیگھ ام بلندبھ ھمراه شلوار

دمپا و شال ساده ی مشکی پوشیدم صورتمم فقط کرم زدم با رژلب کالباسی کھ زیاد رو لبم خودنمایی

نمیکرد موھامم کج ریختم و عطرم را روی خودم خالی کردم (حالا خوبھ از پسرشون بدم میاد انقدر

خوشگل کردم دیگھ دیگھ سارا باید ھمھ جا بھ چشم بیاد) صدای زنگ افکارم را پاره کرد واز اتاقم

زدم بیرون از وقتی خواھرم سوگند ازدواج کرده بود وتنھا شده بودم مثل ندید بدیدھا از دیدن مھمون

١٢

خوشحال میشدم بھ ترتیب داخل شدن شوھر زھرا خانوم احمد اقا کھ مرد افتاده ای بود خود زھرا

خانوم کھ چاق ولی بھ سنش خوب مونده بود کیمیا با ارایش غلیظ سنش بالاتر رفتھ بود وکفشای پاشنھ

بلندش قد متوسطش را بلند نشون میدادوشروین نامزد کیمیا کھ از طرز لباس پوشیدنش معلوم بود

ھنوز در دوران طفولیت بھ سرمیبردحتما میگید چرا چون مردکھ ابرو برنمیداره اونم مرد زن دار

تازه نھ یکم از ابروھای کیمیا نازک تر بود نفر بعدی اقاھھ منظورم کیوان جانھ اووووووووف با

تیریپ اقایی خیلی جذاب شده بود مدیونید فکر کنید ازش خوشم اومدو..کیانا ساده اما شیک در کنارش

واردشدبھ خانوما دست دادم وباھمھ سلام واحوال پرسی کردم بھ سالن پذیرایی رفتن و منم رفتم

اشپزخونھ چایی ریختمو اوردم وبھ اولین کسی کھ جلوم بود یعنی زھرا خانوم تعارف کردم اونم

اشاره کرد بھ بابا کھ یعنی اول بھ اقایون تعارف کن رفتم جلوی بابا اون بھ احمد اقا اشاره کرد کھ

یعنی اول بھ مھمون کلافھ شدمو گفتم:اه ه ه ه....

کیمیا_چھ اه سوزناکیم کشیدالھی

نفسمو دادم بیرون ودر حالی کھ چایی رابھ احمد اقا تعارف میکردم گفتم:چرخ گردون گشت و روزی

بھ مراد ما نرفت

صدای خنده ی جمعیت بلندشد وکیوان گفت:خوشم میاد در ھر شرایطی شعر متناسبشو جور میکنی

ھمھ تقریبا ساکت شده بودن کھ با این حرف کیوان کیمیا و شروین وکیانا شروع کردن بھ خندیدن

چایی ھارو تعارف کرده بودم سینی خالی رو روی میز گذاشتم وگفتم:شما بھ چی میخندید؟؟؟

کیانا در حین خنده بریده بریده گفت:جریان.. چترھا... را باید.. بستو...برامون...گفتھ

ودوباره شروع کردن بھ خندیدن کھ باعث شد بابا بگھ:جریان چیھ؟

و اقاکیوان شروع کرد بھ تعریف کردن حالا دیگر ھمھ میخندیدن واز دستشون حرص میخوردم تا

اینکھ شروین با چندتا سرفھ جدی شد وبھ تبعیت از او کیمیا ھم ھمون کارروکرد اما بقیھ ھنوز

میخندیدن شروین گفت:فکر کنم کافیھ

وبھ من اشاره کردبقیھ بھ من نگاه کردن وبابا گفت:ساکت ساکت دختر بابا الانھ کھ ناراحت شھ

کیوان با حالت مسخره ای گفت:نھ سارا خانوم با ظرفیت تراز این چیزاست

میخواستم بگم من با ظرفیتم شما حدخودتونو نمیدونی ولی از گفتنش منصرف شدم چون خانواده اش

ھم تو خندیدن ھمراھیش کرده بودن ترسیدم ناراحت بشن در عوض فقط دستامو از خشم مشت کردم

کھ باعث شد ناخن ھای بلندم تو پوستم بره وبگم—وای.... ھمھ ی نگاه ھا بھ

من بود زھرا خانوم گفت:چیشد؟

کیوان:ھیچی احتمالا این خانوم درون گراست چون خشمشو با ناخن ھاش تخلیھ میکنھ

وای...چقدر این دقیق بودتا بھ کف دست منم کار داره دیگھ واقعا قاطی کرده بودم وبلند شدم و بھ اتاقم

رفتم پشت سرم صدای شروین وکیانا اومد کھ ھم زمان گفتن:((کیوان..؟؟؟))چھ این اقا شروین حامیھ

من شده دو روزه وقتی پام بھ اتاقم رسید نفس عمیقی کشیدم چھ بھتر مامان خوشش نمیاد تو جمع

١٣

گوشی دستم بگیرم موبایلم را برداشتم و انلاین شدم وای چھ خبره باز انا پست جدید گذاشتھ چقدرم

لایک خورده لایکش کردم ورفتم سراغ بقیھ ی دوستام کھ در باز شد وکیانا اومد تو با دیدنش لبخند

زدم خندید وگفت:اصلا بھ دخترایی کھ قھر کردن نمیخوری

من_نھ بابا قھر کدوم حال نشستن نداشتم اینا بھم بھونھ دادن

رو تخت نشست وگفت:راستی شروین چطور بود؟

مونده بودم چی بگم ممکن بود اگھ نظر واقعیمو بگم ناراحت شھ با اکراه گفتم:بھ کیمیا میومد

کیانا_راحت باش بابا نامزد من کھ نیست

من_راستشو بخوای خوب نبود

کیانا_چرا؟؟؟اون کھ خیلی خوشگلھ...ھمھ ی دخترای فامیل کف کرده بودن کیمیا چھ جوری تورش

کرده

پوزخندی زدم_از نظر من اون کیمیا رو تور کرده

کیانا_تو اولین نفری ھستی کھ این حرفو میزنی البتھ بھ جز کیوان حالا چرا این جوری فکر میکنی

من_اوا....چھ تفاھمی بیاید منو واسھ کیوان بگیرید حیفم بھ خدا شوھر کم شده

با حالت جدی ای گفت:جدا؟؟؟

منم کھ بازیم گرفتھ بود_جون تو

نیشش یھ متر واشد اوا...خواھر شوھر اینده ام چقدر دوستم داره خوشم میاد خودمم شوخیای خودمو

جدی میگیرم با خنده گفت:اره والا یھ تار موی تو شرف داره بھ تموم دخترای ایکبیریھ فامیل

دیدم زیادی داره ذھنشو درگیر میکنھ گفتم:خب...گفتی چرا از نظرم شروین کیمیا رو تور کرده؟!

کیانا_اره...

من_از نظر من ادمی مثل شروین فقط بدرد رفاقت میخوره

کیانا_خب اونا اولش با ھم دوست بودن دیگھ

من---- من اگر جای کیمیا بودم ھرگز نمیزاشتم رابطھ امون بھ اینجا بکشھ

کیانا_کیمیا عاشق شروینھ راضی بود در حد ھمون رفاقتم باھاش باشھ اما....شروین نخواست

من_چھ جوری پسری کھ نخواست باھاش دوست باشھ اومد خاستگاریش؟حتما علاقھ اشون دو طرفھ

بوده دیگھ

ساکت شدو چیزی نگفت_چرا لال شدی خانوم یھ چیزی بگو

١۴

کیانا_میتونم بھت اعتماد کنم؟!

حرص گرفت_اخھ بھ من میخوره ادم غیر قابل اعتمادی باشم؟!

طوری نگاھش کردم کھ حساب کار دستش بیاد_نھ فقط خواستم مطمئن بشم عزیزم

من_خب؟؟؟؟؟

کیانا_یھ روز وقتی محلھ ی قبلی مون زندگی میکردیم کیمیا با شروین خونھ قرار گذاشت من مدرسھ

بودم، مامانم خونھ خواھرش ،بابام وکیوان ھم سرکاراما بابام کارش زودتر تموم میشھ و میاد خونھ

وشروینو کیمیا رو میبینھ کھ با ھم....... بعد از کلی کتک کاری زنگ میزنھ پلیس و بھ عقد ھم در

میان بعدا فھمیدم کیمیا میدونستھ بابام زود میاد از روی قصد بابامو با اون صحنھ مواجھ میکنھ تا