رمان نوه های مامان جون شمس الملوک به قلم چیکسای

- حمیرا جون...
- چپ چپ بهم نگاه کرد:
- باز چیه؟
- به مامان جون شمسی که نمیگی که؟ نه؟
با غیض گفت:
- نخیر... من مثه جنابعالی فضول نیستم. ولی وای به حالت که بفهمم از دهنت در رفته من با ساسان اومدم... میگم نمره تو 5 بده که هیچکارم نتونی بکنی!
در و باز کرد و داخل رفت. چنان در رو به هم کوبید که دو متر از جام پریدم!
هنگِ اسم آقای میرباقری بودم. زیر لب گفتم:
- ساسان... ساسان... اون اسمشو از کجا میدونه؟ بعدشم چرا الان گفت بهش میگم نمره تو 5 بده؟
به خودم جواب دادم:
-حتما دوستش اسمشو گفته دیگه و قراره اگه فضولی کنم به همون بگه تا به میرباقری بگه به من 5 بده... ولی نه... این حمیرا از اون تیر به جیگراست!
در حالیکه بشکن میزدم و به سمت خیابون میرفتم تا کپسولای پر رو تحویل بگیرم زیر لب میگفتم:
- مسعود جان نمره ی قبولی درس علومت تضمین شد!
به سر کوچه نرسیده یادم اومدم که میخواستم برم خونه ی خاله عاطفه و کپسول خالیشونو بگیرم. دومرتبه مسیر رفته رو برگشتم. زنگ در خونه شون رو زدم. صدایی بلند نشد انگار زنگ خراب بود. آقا جواد شوهر خاله عاطفه پاسدار بود و از زمان شروع جنگ چند بار به ماموریت رفته بود. مرد مومن و دینداری بود. اعتقاداتش با بقیه ی باجناق ها کمی فرق داشت ولی هیچوقت عقیده شو به کسی تحمیل نمیکرد بلکه با دلیل و منطق اثبات میکرد که طرف مقابلش اشتباه میکنه. وقتی داماد مامان جون شمسی شد، خاله جمیله تا کلاس دوم دبیرستان خونده بود. آقا جواد خاله رو مجبور کرد که ادامه تحصیل بده و دیپلم بگیره درست مثه بابای من که مامانمو مجبور کرد که دیپلم بگیره...
بعد از چند بار لگد زدن به در حیاط، خاله در حالیکه چادرشو به دور شکم گنده ش پیچیده بود دست تو دست امیر علی 3 ساله دم در ظاهر شد.
خاله که انگار از ضربات پشت سر هم زده شده به در هول کرده بود تا منو دید گفت:
- مسعود تویی؟ چه خبرته؟ ترسیدم!
با عجله گفتم:
- سلام خاله... خوبید؟ کپسول خالیتون کجاست؟ گازی اومده. برم واستون گاز بگیرم.
با دستش اشاره کرد:
- گوشه ی آشپزخونه گذاشتم.
خم شدم و لپای تپل امیر علی رو دو تا ماچ گنده کردم و دوان دوان به سمت داخل ساختمون رفتم.
در حالیکه کپسول دستم بود و به سمت در میومدم گفتم:
- خاله چرا کم پیدایی؟ نمیبینمت!
خاله نفسی گرفت:
- این درسا مگه میذاره آدم جُم بخوره! تو روز که همش درگیر این بچه م. میمونه شبا... مگه آدم چند ساعت میتونه بیدار بمونه و درس بخونه؟ امسال سال آخرمه... خدا بخواد میخوام کنکور هم شرکت کنم.
کپسول رو دم در گذاشتم و با خنده گفتم:
- خوب آقا جواد درگیرت کرده ها؟
خاله خنده ای کرد و گفت:
- چه جورم... اولش فکر میکردم شوخی میکنه ولی وقتی اومدیم خونه ی خودمون خیلی جدی به پر و پام پیچید که باید ادامه تحصیل بدم. بدم نشد اون که سالی چند ماه بیشتر نیست. حداقل این درسه سرمو گرم میکنه!
- ازش خبر دارید؟
- از کی؟
- آقا جوادو میگم دیگه؟
- آها... دیروز هم سنگریش ازش یه نامه واسم آورد. نوشته بود تا 20 روز دیگه میاد... خودشو به تولد نازنین زهرا میرسونه!
ابروهامو بالا دادم:
- نازنین زهرا؟
خاله خندید:
- بچه ی تو شکممو میگم دیگه! نوشته بود خواب دیده که بچه دختره و اسمشو گذاشته نازنین زهرا!
کپسولو به دستم گرفتم:
- خاله من برم که خیلی وقته اومدم. میترسم ماشین گاز بره!
- برو خاله جان... خدا خیرت بده که به یاد من بودی
- خواهش میکنم خاله... فردا هم یه سیمکش میارم تا زنگ در خونه تونو درست کنه!
- خدا پیرت کنه مسعود... به مامانت سلام برسون!
- باشه خاله... خداحافظ
*****
با سرعت یکی از کپسولای پر رو به خونه بردم و تو حیاط گذاشتم و برگشتم تا کپسول بعدی رو ببرم و بابک رو مرخص کنم. کپسول خاله عاطفه رو هم به یکی از بچه ها سپردم.
کپسول به دست با حمید و حامد پسرای دایی جعفر و پویا که اختلاف سنیمون زیاد نبود وارد کوچه شدیم.
رو به حمید کردم:
- به خاله منیره نگفتی که گازی اومده؟
- چرا ولی گفت آقا مرتضی دیروز کپسولا رو برده و پر کرده!
حامد پسر دوم دایی جعفر که خبر کشیشو از مامان جون شمسی به ارث برده بود، سرشو آورد دم گوشم و گفت:
- قراره آقاجون واسمون تو دوران عید ویدیو بیاره!
کپسولو رو زمین گذاشتم و با چشمای گرد شده رو به حمید کردم:
- راست میگه؟
حمید شونه ای بالا انداخت و گفت:
- چه میدونم والا... حامد میگه دیشب شنیده که آقاجون به مامان میگفته یکی از مشتریاش که آقاجون بهش تخفیف خوبی واسه خرید ماشین داده میخواد واسه تشکر یه ویدیو بیاره تا تو ایام عید سرمون گرم بشه! مثه اینکه طرف کارش کرایه ی غیر قانونی ویدیو و فیلمه!
عصبی داد زدم:
- پس ما چی؟ از کی تا حالا ما ها یکه خوری کردیم که شماها میخواید تلافی کنید؟
حمید صداشو بلند کرد: