رمان عاشقانه ترین دروغ به قلم صنم احمدی

-ببند بهراد من کلا با جنسه مخالف حال نمی کنم داداش.
نیما با شیطتنت گفت:
-جنس مخالف به این خوبی. به این ماهی به این لطیفی
بهراد:اوی زن منو از اینایی که داری میگی حذف کنا
نیما: کی به زن کچل تو کار داره؟
نیما با تارا آشنا بود و چون تو یه دانشکده بودن باهم حسابی صمیمی بودن.
بهراد گوششو پیچوندو گفت:
-اگه الان اینجا بود حالیت می کرد
فرید:نیما دور زن منم خط میکشیا
همه باهم گفتیم:
-زنت؟
- نه منه؟ تا الان که داشتی زار میزدی نامزد داره
فرید:خب به کمکه شما دوستانه عزیز متوجه اشتباهم شدم
و بعد یه لبخند پت و پهن نشون ما 3تا داد
ماهم نه گذاشتیم نه برداشتیم تا پایین دنبالش کردیم. پایین که رسیدیم چون خسته بودیم زود از هم خداحافطی کردیمو رفتیم سمت خونه هامون.ترافیک نبود و زود رسیدم.ماشین و تو پارکینگ زدمو رفتم بالا. بعد از اینکه لباسمو عوض کردم خوابیدم رو تختم با فکره امشب لب خندی زدمو خوابیدم.
صبح ساعت 9 بیدار شدم چون امروز جمعه بود مطب تعطیل بود. ولی یه سر باید می رفتم بیمارستان. صبحانه ای خوردمو اول رفتم باشگاه. ساعت 11 از باشگاه برگشتم.یه دوش گرفتم و حاضر شدم که برم بیمارستان. همیشه سعی می کردم برای سرکار از کت شلوار استفاده کنم. هم رسمی تر بود هم بیشتر بهم میومد.
پس یه کت شلوار مشکی پوشیدم با یه پیراهن مردونه سفید و کروات مشکی.
سریع سمت بیمارستان رفتم. از در بیمارستان که وارد میشیا انگار وارد سالن مد شدی. هزار بار این پرستارارو دعوا کردم که کمتر آرایش کنین بابا. ولی کیه که گوش بده. همچین عشوه میان و کار می کنن هر کی ندونه فکر می کنه فیلم برداریی چیزیه.
سمت اتاقم می رفتم که صدای مهسا رو شنیدم. اووفی کردمو ایستادم. مهسا پزشک بود. هم دانشگاهی بودیم.
دختر خانومیم بود من به عنوان دوست باهاش صمیمی بودم. ولی فقط دوست! اما انگاری مهسا واسه خودش چیزه دیگه ای تصور کرده بود.
چون دیروز بهم پیشنهاد دوستی داد. از این دخترایی که خودشونو سبک می کنن حالم بهم می خوره دختر باید یکم ناز داشته باشه یکم غرور یعنی چی؟
مهسا:فرحان؟
-سلام بگو کار دارم.
مهسا:راجع به پیشنهاد دیروزم....
فکر کردم می خواد معذرت خواهی کنه واسه همین با اشتیاق گفتم:
-خب؟
مهسا آب دهنشو قورت داد و گفت:
مهسا:خب نظرت چیه؟
چشام اندازه نعلبکی گشاد شد و بدون اینکه جوابی بهش بدم با یدونه از اخمای معروفم تنهاش گذاشتم.
کاره زیادی نداشتم.فقط سر زدن به چند تا از مریضا بود که اونم خیلی سریع انجام دادم.
فریدم تو همین بیمارستان منتهی جمعه ها نمیومد. مطبشم تو همون ساختمان پزشکانی بود که من بودم.
کارم که تموم شود یه زنگ به فرید زدم.
-سلام
با صدای خواب آلود گفت:
فرید: هووم؟ بنال
-نکبت خوابی هنوز؟ پاشو لنگ ظهره.
فرید: بابا من تا بچه بودم فکر می کردم اسمم ظهرس بسکه تو و مامانم می گفتین پاشو ظهره.
تک خنده ای زدمو همون جور که سوار ماشین می شودم گفتم:
- به من چه گفتم می خوای بری پیش مهتا خانومت قیافت چپ و چوله نباشه. بگیر بخواب
داشتم قطع می کردم که یهو صدای گورومپی از پشت خط اومد و بعدم صدای داد فرید
-فرید چی شدی؟
فرید(بعد از کمی تاخیر): خب احمق آدم خبر به این مهمی و این جوری یاد آوری می کنه
با خنده گفتم: چه می دونستم تو انقدر هولی.
فرید:خفه هول بودنه تورم میبینیم.
خنده ی تخسی کردمو گفتم پشت گوشتو دیدی عاشقی منم دیدی.
فرید: آره میبینیم حالا.
-فرید داری زیادی زر می زنی. پاشو گمشو یه زنگ به اون بخت برگشته ای که می خواد زنت بشه بزن. بعدم با بچه ها قرار بذاز بریم پاتوق.
فرید:باشه. می گم فرحان داداش واسم دعا کنا.
دلم یجوری شد. فرید از داداشم بهم نزدیک تر بود. اینبار خنده ی مردونه ای کردمو گفتم:
-پشتتم داداش برو از هیچی نترس. امیدت به خدا باشه. کسیم نمیتونه به تو نه بگه آقا فرید.فعلا.
فرید:نوکرتم داداش. میبینمت.فعلا
و بعد قطع کردم. ناها رفتم خونه مامان اینا.کسی اونجا نبود واسه همین با خیال راحت یه ناهاره خوشمزه خوردمو
بعذ از مدت ها تو اتاقه خودم خوابیدم.
با صدای زنگ گوشیم چشامو باز کردم. بهراد بود.
-جونم داداش؟ سلام
بهراد: سلام فرحان پاشو بیا پاتوق. این فرید جواب نگرفته داره همرو می خوره انقدر عصبیه.
خنده ای کردمو گفتم اومدم.
یکم بعد پیش فرید اینا بودم.
-سلام