رمان تونل خوشبختی فصل اول به قلم نسترن قره داغی

ژانر: #عاشقانه #کمدی

خلاصه:

رمان راجب سه تا دختر که یازده ساله باهم رفیقن و

میان به شیراز که برای خودشون خانم دکتری بشن اما متوجه میشن که کنار خوابگاهشون ی خوابگاه پسرونه هم وجود داره ...

طی اتفاقاتی با سه تا پسر برخورد میکنن که تو خوابگاه بغلی ساکنن ...

حالا هر کدوم از این اکیپا سر مسایلی کنجکاو میشن برنو به پشت خوابگاه نگاهی بندازن ..

اما همین کنجکاوی کاری میکنه که اینا پاشون به ی تونل باز بشه ...

تونلی که تو ی سرش این شش نفر قرار دارن و تو سر دیگش ...

خوشبختی

به نام حق

مقدمه

یادش بخیر ان روزی که تو را دیدم ،دلم لرزید ولی به روی خودم نیاوردم ...

باتو حرف نزدم ،جوری وانمود کردم که گویی از تو متنفرم ...

من نمی خواستم عاشق شوم ،عاشقی برایم زود بود...

اما تو کار خود را کردی ،تو خودت رابا زور وارد قلبم کردی ...

من این را نمیدانستم ولی تو در قلبم بودی...

با تو دعوا میکردم،بحث میکردم ولی تو در قلبم بودی...

از تو پیش همه بد میگفتم اما تو در قلبم بودی ...

من دوست داشتم و نمیدانستم...

زیبا بودی همانند ماه...

ماه!!...

نه تو از ماه هم زیبا تربودی...

در هیاهوی زندگی دریافتم ؛چه بسیار دویدن ها که فقط پاهایم را از من گرفت.درحالی که گویی ایستاده بودم ...

چه بسیار غصه هایی که فقط باعث سپیدی موهایم شد درحالی که قصه ای کودکانه بیش نبود...

دریافتم کسی هست که اگر بخواهد"میشود"و اگر نخواهد "نمی شود"به همین سادگی...

کاش نه میدویدم ونه غصه می خوردم و فقط او را میخواندم و بس...

تونل ها ثابت کردند که حتی در دل سنگ هم ،راهی برای عبور هست...

راهی برای خوشبختی...

معرفی شخصیت ها

رونیکااقایی...

پگاه رعوفی...

آرامش ریایی...

رادوین خداداد...

حسان محمدی...

مهراب پور اسد..

#part_1

آروم و بی سر و صدا به بیرون از پنجره ماشین زل زده بودم .

تو فکر بودم،تو فکر اینکه چطوری الان توی ماشین نشستیم و داریم راه تهران،شیراز رو طی می کنیم .

تو فکر این که پگاه چطور چند وقت پیش با جیغ جیغ وارد خونمون شد و قبولی من و خودش و آرام و تو رشته ی مورد علاقمون داد و گفت که دانشگاه علوم پزشکی شیراز قبول شدیم ...

و بماندکه با چه زحمتی پدر و مادرامون و راضی کردیم که به شیراز بیایم...

دو هفته پیشهر سه با پدرامون به شیراز رفتیم و کارای ثبت نام دانشگاه و خوابگاهی که چقدر دنبالش دویدیم تا بلکه سه تا جای خالی داخلش پیدا شه ولی نبود که نبود رو انجام بدیم...

اخرشم ی خوابگاه تقریبا نزدیک دانشگاه پیدا کردیم ولی خدا میدونه که چقدر تلاش کردیم که پدرامون نفهمن که خوابگاه پسرا هم دقیقا بغل خوابگاه ماست...

خدا بگم مهندس این دو تا خوابگاه رو چی کار کنه تا بلکه ازدستشون راحت بشیم تا دیگه از این خوابگاه ها نسازند...

والا اگه بدونید چقدر سر همین موضوع استرس داشتیم ،مطمعن بودیم که اگر پدرامون بفهمن باید قید درس خوندن و می زدیم .

هییییی خدا چه زود گذشت .الانم داریم با ماشین ما و به همراه پدر من و پدر پگاه به شیراز میریم وچون هم جا نداشتیم وهمم واسه بابای ارام کار اداری پیش اومد ایشون دیگه با ما نیومدن...

پگاه:کجایی؟؟!

+ها؟؟

پگاه:بیا ارام،خانم تازه میگه ها،سه ساعته داریم صداش میزنیم تازه میگه ها

ارام :ها کوفت معلوم هست اصلا کجا میچری

با نگاه بابا هامون از داخل اینه سریع حرفشو درست کرد...

ارام:یعنی میچرخی

یواش میمونی نثارش کردم و گفتم:داشتم به این فکر میکردم که چه زود گذشت

پگاه:اره خیلی زود گذشت 11 سال!!

آرام:اوهوم انگار همین دیروز بود که سه تا دختر بچه هفت ساله بودیم کی باورش میشه ما الان هیجده ساله مونه..

من و پگاه اروم و هماهنگ گفتیم :من

ارام ی چشم غره خفن به ما رفت که همون لحظه بابام آهی کشید و گفت:اره انگار همین دیروز بود که رونیکا رو اوردن ودادن دستم تا دختر کوچولومو ببینم (من موندم دیروز چقدر اتفاق مهم افتاده بود)

عمو سالار (بابای پگاه):اره ،بچه ها زود بزرگ شدن...

بعد دوتایی رفتن تو فاز اینکه تو دوسالگی من چی شد و دهیه پگاه کی اومدو فلان و بساط

برگشتم طرف بچه ها که پگاه با دیدنم زد زیر خنده و ارامم به شکل بچه ها بغض کرد و گفت:من بابامو موخام🥺

و شروع کرد الکی هق هق کردن که دوباره توجه اقایون به ما جلب شد...

عمو:چی شده ارام جان ؟..

ارام:هیچی عمو جون ابریزش بینی گرفتم یعنی نه مریض شدم..

بابام با حالت شوخی گفت :خدا نکشتت ارام تو از بچگی هم از این دو تا خنگ تر بودی همش سوتی میدادی..

ارام چشاش قد دو تا توپ پینک پونک شد و ماهم به حرف بابا خندیدیم ...

ارام :مرسی واقعا عمو جان ،بچه تنها گیر اوردید؟! اصلا همین دختر شما رونیکا از وقتی با این گشتم این شکلی شدم ...

وبعد به حالت قهر سرشو به سمت پنجره برگردوند و بابام شروع کرد به ناز کشیدن خانم،نکه بابای من خیلی شوخ و بی تعارف همیشه باید ناز چهار نفر و بکشه ...

یکی زن خودش و یکیم من بعدم این دو تا منگول

***

#part_2

بعد از دو ساعت که نصف بیشتر راهو اومده بودیم رسیدیم و بعد از بدرقه پدرامون سریع از خوابگاه زدیم بیرون و شروع کردیم به شیراز گردی...

چه خوب که بابا ماشین و برام گذاشت و خودشون با ماشین راه رفتند...

من از پچگی به کمک بابام رانندگی میکردم ،ولی یکی،دوماهی میشه که گواهی نامه گرفتم ...

به همین دلیل رانندگیم مث گفتن حروف الفبا از زبون ی کلاس اولی تق و لق نبود ...

+خب بروبجزکجا بریم؟...

پگاه:بریم ی رستورانی جایی شام بخوریم

ارام:بیا رونیکا خانم تحویل بگیر کی ساعت 5شام میخوره که ما بخوریم ؟!!بعد بابات به من میگه خنگ

+خب خنگی دیگه تو که دیگه باید بدونی این پگاه، محصول گاو، شیر پگاه ، ماست پگاه ، دوغ پگ...

پگاه:رونیکااااااا

+باشه باشه منظورم اینکه این کلا گاو ،فقط میخوره براش ساعت مهم نیست که ،من موندم لامصب چرا چاق نمیشه

من و ارام میخندیدیمو پگاه هم حرص می خورد ، میدونستم الان تو دلش داره به اونی که این اسم و براش انتخاب کرده صلوات میفرسته...

بعد کلی گشتن ی پارک خانواده پیدا کردیم...

ولی خب اسمش پارک خانواده بود مگرنه همه دختر و پسر بودن.

ماشین و ی گوشه نگه داشتم و به سمت پارک رفتیم .

ماشاالله پرپر بود و جایی واسه نشستن نبود حتی روی چمنا !!

بی رمق همونجا وسط راه نشستم ...

+اقا من خاکی خاکی ام همه از خاکیم و به خاک باز خواهیم گشت ،پس بشنید بشینید

بچه ها هم میخواستن بشینن که چند تا پسر سوسول و چندش🥴که دیگه اسمشونو نمی شد گذاشت پسر ..

بهتر بود بگیم اوا خواهر از بغلمون رد شدن ...

یکی شون از اون چندشاش رو کرد به منو گفت:مانتوت کثیف نشه جیگررررررر

+تو مواظب مانتو خودت باش ...

ی نگاه به اسلشش کرد و گفت :تو دهات شما به این میگن مانتو جوجو؟

+تو دهات ما که میگن مانتو حالا تو دهات شما اسمشو ی چی دیگه گذاشتنو نمیدونم جوجو

بعد از اینکه کاملا خیط شد و جوابی واسه گفتن نداشت راشو کشیدو میخواست بره که رو به بچه ها گفتم:لامصب چه خوب ابرو هاشو تتو کرده.

دیگه کاملا قرمز شده بود و جوابی واسه گفتن نداشت

همین طور هم قسمتی از پارک که ما تو دیدشون بودیم از خنده رو به موت بودن ...

خب چیه تیکه انداخت جوابشو گرفت .والا مملکت که بی صاحاب نیست .من هستم به جا همه مسعولین

بلخره دخترا هم نشستن و یکم با هم به ارایش فلانی و دوست پسر بساطی و مدل راه رفتن این و چشای چپ اونو از این چرت و پرتا گفتیم وخندیدیم ...

یعنی اون وسط نشسته بودیمو هر کی که میومد از جلومون رد بشه ی تیکه از ما میشنید...

خوب شد ما پسر نشدیما مگرنه ی دختر تو مملکت از دست ما اسایش و ارامش نداشت ،بس که چشم چرونیم

شب بعد از خوردن شام تو ی رستوران شیک به حساب منه بدبخت ، رفتیم خوابگاه و بعد از دعواهای همیشگی مسخرمون(همون بالش کوبوندن تو مخ همدیگه)خوابیدیم...

چه خوب که تو اتاقی که ما هستیم فقط سه تا تخت برای ما سه تاوجود داره و کسی دیگه مزاحم ما نمیشه...

صبح با صدای قدقد پگاه و قوقولی قوقول ارام بلند شدم...

+ای خدا ما ادم با خودمون آوردیم یا مرغ و خروس؟

وبهشون اشاره کردم که جیغشون در اومد ...

پگاه:کثافت،آشغال اینم عوض تشکر بیدارت کردیم حقت بود جات میذاشتیم

ارام :پاشو بسته کره توله دانشگاه دیر شد..

با شنیدن کلمه دانشگاه از دهن ارام مثل جت از جام پاشدم...

همه خواب کوفتم شد

بدو بدو ی مانتو صورتی جلو باز عروسکی خوشگل با زیر سارافن مشکی و ی شلوار جذب کشی قد نود با کتونی های صورتی چرک عروسکیم و ی شال دانشجویی مشکی پوشیدم و ی رژ رنگ لب زدم ...

بچه ها هم تو همین مایه ها پوشیده بودن ...

من که به کل پلنگ صورتی شده بودم ...

پگاه هم که انگار داشت میرفت عذا ...

تنها کسی که لباسای ابرومند پوشیده بود ارام بود ..

بیخیال این حرفا شدمو سه تایی سوار ماشین شدیم..

بریم که داشته باشیم دانشگاه رو.

***

#part_3

اوووووووف کی میره این همه راهو...

شیراز چه پیشرفت کرده ...

نگا چه دافایی داره، حیف ،حیف که پسر نیستم مگرنه یکیشونو تور میکردم

بعد از انتخاب کلاسا وارد کلاس مد نظر شدیم...

داخل کلاس پر بود از دختر و پسرای شلوغ...

پسرا با کتاباشون و هر چی دم دستشون بود می کوبیدن تو سر و کله هم و دختراهم...

طبق معمول ادایشاشونو تمدید میکردن عوووووق

البته بعضیاشون...

رفتیم و تقریبا وسط کلاس نشستیم ...

با اومدن استاد همه ساکت شدن ،اونم داخل شد و خودشو معرفی کرد...

استاد:سلام من نظامی هستم ...

نمیدونم چرا شوخ طبعیم گل کرد و داد زدم...

+منم مولوی هستم

با حرف من کل کلاس رفت رو هوا و استادم که بهش میخورد ی مرد حدودن50.45ساله باشه گفت:من مثل فامیلیم رونظم و انظباط خیلی حساسم ،پس مواظب باش روز اولی از کلاس پرت نشی بیرون خانم کوچولو

سرمو تکون دادم و اونم میخواست بشینه که در کلاس با صدای گرووووپ(صدای جدید اختراع شده از در)باز شد و سه تا پسر اسکول وارد شدن (قشنگ تو نگاه اول تشخیص داد)...

استادم نه گذاشت نه برداشت داد زد:بیرووووووون

یکیشون با التماس گفت:استاد تورو خداااا،مامانم علیله ،خواهرم ذلیله،تازه پدرمم خلیله

یکی دیگشون با تعجب بهش نگاه کرد و گفت:رادوین مگه ننت زاید ؟تو کی خواهر دار شدی،وایییی رادوین اصلان ازت انتظار نداشتم ،مجازی نه؟؟؟

یکی دیگشون:حسان اینارو ول کن من ده ساله فک میکنم اسم بابای رادوین حامد ،نگو خلیل بوده

رادوین:یعنیییی خااااااک تو سرتون کنم که همه جا باید ابروی منو ببرید ،قافیه در اومد ی چی گفتم

استاد شما به بزرگی خودتون ببخشید...

نگفتم اسکولن ...

استاد ی نگاه سرسری بهشون انداخت و گفت که بشینند ...

بعدم شروع کرد به خوندن اسما...

اسم هرکی رو که میخوند کل بچه های کلاس زل میزدن به اون ...

با خوندن اسم پگاه همه به ما زل زدن ،من به جای پگاه هول کردم..

استاد :پگاه رعوفی...

پگاه:بله استاد؟

استاد ی نگاه به پگاه انداخت و گفت :آرامش ریایی...

چه بیشور جواب پگاه رو نداد..

ارام:بله

استاد:رونیکا آقایی..

+بله..

بعد از من اسم چند نفر دیگه رو هم خوند و بعد رفت سر اون سه تا پسر...

استاد:حسان محمدی..

محمدی:جانم استاد منم

مهراب پوراسد..

پور اسد:بله استاد

استاد:رادوین خداداد

خداداد:منم استاد ...

رو به بچه ها اروم گفتم :خوب شد خدا اینو به ما داد مگرنه میخواستیم چی کار کنیم ...

اروم گفتما ....

اما نمیدونم این پسر، از کجا شنید...

***

#part_4

بعد از تموم شدن کلاس با بچه ها وارد کافه دانشگاه شدیم که متوجه اون سه تا منگول شدیم...

خداداد:به به خانومای خوشمزه ،خوش اومدید بفرماید ،بفرماید تو رو خدا...

این الان به من تیکه انداخت ؟گفتم که حرف سر کلاسم و شنید ...

پگاه:عععععه رونی سه تفنگدارم که اینجان..

ارام:نه بابا شنگول و منگول و حبه ی انگولن ..

+چی میگید شما یعنی تا حالا نفهمیدید سه کله پوکن ،

خوش به سعادتشون ماشالله خیلیم معروفن

بعدم خودمون به چرت و پرتای که گفته بودی خندیدیم

صورتاشون به کبودی میزد با دیدن این صحنه خندمون شدت گرفت.

محمدی :خیلی بیش از حدتون دارید پیش میرید کوچولوها ....

پور اسد :اره ترم اولی بودید دیگه...

خداداد :ما وقت با ارزشمونو صرف کل کل با چند تا جوجه ترم اولی حدر نمیدیم..

+بچه ها به نظر شما این دیالوگ برای اینا هم پیش اومده یا نه ؟اخه من فکر میکنم اینا هم ی زمان ترم اولی بودن

بعد همونجوری که میخندیدیم به سمت دومین کلاس رفتیم ...

رفتیمو ته کلاس نشستیم ،از شانس بدی که ما داشتیم اون سه تا احمقم با ما کلاس داشتن ،من نمیدونم اخه چرا دقیقم اومدنو کنار ما نشستن...

+اخه مگه جا قعطی این همه جا ای خدا.

فکنم صدام بیش از حد بلند بود که کل کلاس ترکید .

منم خودمو به کابل زدم و به در و دیوار نگاه کردم ..

+آه هوا چقدر گرمه..

ارام :نه بابا کجا گرمه ،به نظرم تو لباس زیاد پوشید وگرنه هوا خوبه..

+میشه تو اصلا نظر ندی ؟بعد بهت میگیم خنگ ناراحت میشی

پگاه رو کرد به ارام گفت:تو حرف نزنی نمیگن لالی ،این کابل و گرفته داره مستقیم میره

بعد رو کرد به منو گفت :شما نمیخوای دست از سر این پایتخت ورداری ؟بابا میترسم بشی یکی از اونا پس فردا تو سوریه پیدات کنیم

این هم دانشگاهی های ما هم خوب حال میکننا ،زرت و زرت میپاچن از خنده ...

هر هر بسته دیگه نیشارو جمع کنید

با اومدن استاد سر و صدا ها خوابید و ماهم دیگه چیزی نگفتیم ...

اینم یه پسر تقریبا 30_35 ساله بود...

استاد :سلام بچه ها من سپهریم..

+ماشالله همه استادای ما هم که شاعر از اب درمیان شنیده بودم شیراز شهر هنرو ادب ها باور نکردم

استاد :مثل اینکه خیلی شوخ طبع تشریف دارید نامتون؟

منم با ی لحن پر از عشوه گفتم :آقایی هستم ،رونیکا آقایی و شما؟

اونم با ی تک خنده و به تبعید از من گفت:سپهری هستم ، متین سپهری ..

+واقعا خوشبختم اقای سپهری

سپهری فقط به ی لبخند اکتفا کرد وشروع به خوندن اسم بچه ها کرد .اسم هر کی رو که می خوند ازش میپرسید که از کجااومده...

سپهری:حسان محمدی

حسان :بله استاد

سپهری:شما از کجا اومدی ؟

حسان :تهران

استاد :اوکی ،پگاه رعوفی

پگاه:بله استاد منم

استاد :شما هم دوست خانم اقایی هستید ؟

پگاه:اره اره من منم

استاد: اها ،شما از کجا اومدید؟

پگاه:تهران

استاد:مهراب پوراسد

مهراب :جانم استاد کاری داشتی ؟

استاد : نه مهراب جان چه کاری ؟ شما از کجا اومدید؟

مهراب :تهران

استاد: آرامش ریایی..

ارامش:تهران

استاد:اها خیلی کوتاه و مفید رادوین خداداد

+استاد ایشون که دیگه مشخصه ،خداداد هستن ؛مستقیم از بالا و بدون واسطه

رادوین:خوبه خودت میدونی فرشته ام

+اره از نوع اعزرایلش

بچه های کلاس خندیدن و برام دست زدن .حال کردم روش کم شد بچه پرو .

مثلا میخواست جوابه منو بده منم خیلی شیک قهوه ایش کردم

از صندلی پاشدمو کناره های مانتومو گرفتم و به صورت تعظیم چند بار سرمو خم کردم ..

+ممنونم بچه ها من متعلق به همه ام ..

استاد :بسته خانم شیرین زبون بشین ..

+اییییش باشه بابا

استاد:چیزی گفتی ؟

+نه استاد

استاد :خوب اقای رادوین خداداد داشتید می گفتید

رادوین:بله داشتم میگفتم اگه بعضی ها بزارن

+ی کلمه از رادی اعزرایل ،سنگه پای قزوین..

رادوین:چیزی گفتی ؟

جوابشو ندادم و مشغول ور رفتن با خودکارم شدم

استاد دوباره گفت :خب اقا رادوین ؟

رادوین:تهران

+عروس بلخره بله رو داد..

رادوین چیزی نگفت و استادم خندیدو گفت :وخانم رونیکا اقایی..

+تهران استاد ،تهران...

استاد :خب دوستان عزیز همین اول کاری بگم که تا سه روز دیگه شاهد جنگ جهانی سوم در شیراز هستیم اونم به واسطه اقا رادوین و رونیکا خانم ...

بچه ها همه زدن زیر خنده و منم با حرص زل زدم به استاد متین سپهری..

استاد:خب حالا ،پاشو بیا منو بزن

***

هابگو تا بکپم..

"هیچی بکپ"

وایی خدااا

پگاه:دیوونه شدی تو دختر با کی حرف میزنی؟

+ها هیچی با هیچ کس ،اینارو ول کنید ،میگم بچه ها به نظر شما استاد بعدیمون سعدی یا فردوسی؟

بچه ها خندیدن و ارام گفت:اهههه رونی بسته دیگه،امروز به اندازه کافی خندوندیمون بزار بخوابیم دیگه دو ساعت دیگه باید پاشیم...

+خب بابا حیف من که استعداد هامو برای شما به نمایش میزارم ،بی لیاقتای الاغ

***

#part_5

چشم به ساعت بود که استاد گفت :خسته نباشید.

اوووووووف دقیق دو ساعت

نه به اون گپ و گفت اول کلاس نه به این خر بازیاش..

+آخیش خدایا چقدر خسته شدم..

پگاه:اره والا چقدر روز اولی خسته کننده بود ..

ارامش:اره والا مخصوصا با اون سه تا عجایب...

پگاه خواست چیزی بگه که که گفتم:هیس خفه شو نوبت منه

بعد دوباره با لحن بچه ها گفتم :اره والا با این که مغز معیوبی داری ولی اینو خوب اومدی

ارام خواست جوابمو بده که با دست به پگاه اشاره کردم که یعنی نوبت اونه

پگاه با خنده گفت:اره والا راست میگی

ارامش :چقدر شما بیشوریت اخه...

منو پگاه همزمان خندیدیم و گفتیم:اره والا(بی مزه خودتونید ما عشق میکردیم)

پگاه:حالا اینارو ول کنید من گشنمه

+یا حجت الله الا خلقه پناهم بده این باز گشنش شد

همینجوری که میخندیدیم به سمت پارکینگ دانشگاه رفتیم که ی نفراز پشت سرمون داد زد :

کجا حالا میخواید برید واسه ناهار ...برگشتم سمت صدا که دیدم مهرابه ،مهراب پسر خوبی به نظر می رسید ولی مثل ارامش ی ذره شیرین میزد خخخ

ارامش :فکر نمی کنم به شما ربط داشته باشه اقای محترم

مهراب :وااا چیه سوال کردم دیگه

ارامش : دیگه سوالی که بهت مربوط نمیشه نکن باشه؟؟

ایول بابا دو کلمه از مادر شوهر عروس ،بزن کف قشنگرو به افتخارش

بر عکس تموم حرفای که تو دلم زدم رو به ارام با جدیت گفتم:بسته دیگه بیا بریم ارام..

ارام:بریم...

رفتیم سمت ماشین ،سویچ و در اوردم و در ماشین و باز کردم و نشستیم....

وایییی خدا عجب روزی بود امشب (حال کردید سوتی رو )

+کجا بریم بچه ها...

پگاه:من میگم بریم خوابگاه ی چیز سر همی بخوریم و یکم بخوابیم ...

ارامش :اره بریم ...

+باشه پس بریم...

پیچیدم سمت خوابگاه و به اینه نگاه کردم که ماشین پسرارو دیدم ،دقیق پشت سر ما بودن ، وای خدا اینا چرا دنبال ما میان

+بچه ها پشت و نگاه کنید ..

پگاه :وااا اینا چرا دارن دنبال ما میان؟!!

ارامش :وا نگاه کن ترو خدا ،اینا کجا دارن میان؟دارن میان خوابگاه ما؟راشون نمیدن که

+وااااااای نههههه

پگاه:تو هم داری به چیزی که من فکر میکنم فکر میکنی؟

+اهووووووم

ارامش :مگه شما به چی فک میکنید

+اخه اینم شانس ما داریم خداااا؟؟

پگاه:نه شانس که چه عرض کنم ته خر شانسیه..

ارام :حب به منم بگید چی شده دیگه ،شما دارید به چی فکر میکنید که من فکر نمی کنم؟

پگاه:خدا بگم چی کار کنه اونی رو که خوابگاه ها رو اینجوری ساخته ...

ارامش:اوووووووه نهههههه یعنی این سه تا عجایب خوابگاه بقلی ما ان ؟؟

منو پگاه با هم: ارهههههههه

ارام: ا که هی نکه قیافه هاشونو تو دانشگاه کم میبینیم اینجا هم باید تحمولشون کنیم ..

+هموووون

تا رسیدیم خوابگاه ماشین و سریع پارک کردم و اومدیم جیم شیم تو که صدای یکیشون بلند شد،چون پشتم بهشون بود نفهمیدم کی بود :اووووووه خانما ام که اینجا ان ..

به نظرم صدای رادوین بود برگشتم که دیدم بلههههه خودشونن،خیلی جدی رو کردم بهشو گفتم :ببین اقای نصفه محترم ،اینکه خوابگاه های ما بغل همه این اجازه رو به شما نمیده که بخواید واسه ما مظاحمت ایجاد کنید ،راه ما جداس و فکر میکنم راه شما هم جداس ،پس برو پی کارت بریم بچه ها

با دخترا وارد خوابگاه شدیم...

پگاه :افرین دختر، خوب گفتی

ارام :اره رونیک عالی بود ...

+ما اینیم دیگه،حالا اینارو ول کنید دارم از خستگی میمیرم 🥴

ارام:ایییی گفتی اگه تو زندگیت ی حرف راست زده باشه اینه..

+ببند دهنتو

به اتاق که رسیدیم سریع ی چیزی خوردیمو رو تختامون ولو شدیم ...

ایییییی خدا لعنت به این شانس که چی مثلا اومدن خوابگاه بغلی ما اتاق گرفتن مگه جا قعطیه..

"وای رونی تو زدی رو دست ارام که ،حتما جا نبوده الاغ،خاک تو سرت از این به بعد خواستی دهنتو وا کنی یکم فک کن"

چشم وجدان جان چشم ،حالا دهنتو ببند بزار کپمو بزارم اگه میشه...

"ارع میشه بکپ،فقط ی چیزی "

#part_6

تو عالم خواب و بیداری بودم که از رو تخت افتادم...

اخخخخخ کمرم از وسط به دو نیمه مساوی تقسیم شد.

با زور چشامو وا کردم تا جلو پامو ببینم و دوباره برم رو تخت که چشم افتاد به دو تا عقربه نازنین که ساعت 8:45دقیقه به وقت شیراز و نشون میداد...

وااااااای خدای من ما رو مگه خرس کردی ؟؟

از ساعت دو بعد از ظهر اینهو جنازه خوابیدیم تا الان ..

نگاه ترو خدا اینارو از من بد تر ؛مردن له سلامتی...

+پاشید بابا خودتونو جمع کنید ،کوالا انقدر نمی خوابه که شما میخوابید(الکی مثلا من خیلی وقته بیدارم)

پگاه:واییی چته وحشی ؟چرا صدات و انداختی پس کلت داد میزنی؟!!

+برو بابا حالا واسه من بیست سوالی طرح میکنه پاشو بینم...

ارام:ای تو روحت رونی که چشاتو بسوی و دهنتو وا کردی نمیدونی داری چی میگی ؛بابا به پیر به پیغمبر خسته ام...

+خسته نباشی دلاور ،مگه کوه کندی پاشو بینم ساعت 9...

پگاه و ارامش تو جاشون سیخ شدن و گفتن:نوووووووه

+اره ساعت 9 بلند شید دیگه ...

پگاه نگاهی به ساعت کرد و گفت :اییی چاخان چی ،ساعت کجا 9؟

+پس چند؟...

ارام:اگه بخوایم دقیق حساب کنیم 8:49 دقیقه و نصفیه..

+برید گمشید بابا مسخره کردید؟

بچه ها دیگه هیچی نگفتن،منم سریع خودمو انداختم دستشویی و ی ابی به سر و روم زدم...

بعد منم یکی یکی بچه ها رفتن ...

بعد هرسه مون ی ارایش ملایم کردیم و ی چیزای هم پوشیدیم ..

حالا بماند چی ،که حوصله توصیف ندارم ...

از خوابگاه زدیم بیرونو سوار ماشین شدیم تا بریم ی رستوران شیک و ی چی بخوریم ..

بعد پارک ماشین داخل رستوران شدیم...

یا خدا ...

این جا که جا برا نشستن نبود ...

تعریف این رستوران رو شنیده بودم و میدونستم خیلی مشتری داره ولی نه دیگه تا این حد..

پگاه:ماشالله ،چه کار و کاسبی ،!!جا که نیست بشنیم..

ارام:بهتر برگردیم رونی..

+نه بابا چی میگی ارام ؟خیلی ضایعس برگردیم ..

اونجارو نگاه کنید ی میز چهار نفره هست که چسبیده به ی میز دیگه ،یعنی درواقع میز هشت نفرس ؛منتها اونای که اونجا نشستن سه نفرن ،بهتر نیس بریم اونجا؟فوقش رفاقتی میشنیم دیگه..

پگاه:اره اره بریم اونجا بهتر از اینکه زمین بشینیم..

ارام:پس بریم...

رفتیم سمت اون سه نفر که بدونیم میشه پیششون بشینیم یا نه ..

هر سه تاشونم پشت به ما نشسته بودن و نمیتونستیم قیافه هاشونو ببینیم..

پگاه:آقای محترم خیلی ببخشید میخواستم بدونم اگه امکانش براتون هست ما اینجا بشینیم اخه اینجا اصلا جا نیست ...

یهو دیدم هر سه تاشون با نیش باز برگشتن سمت ما..

+اوووووووو،ههههههههههه.

پگاه :ووووووووووووع

ارام :عباس!!!

رادوین :توف تو این شانس ..

حسان :ا ،که،هی

مهراب:شما اینجا چی کار میکنید؟؟؟!!

پگاه:ما گشنمون میشه باید از شما اجازه بگریم..

حسان:نه بابا ؛پس اونی که الان داشت سه ساعت التماس میکرد و لفض قلم حرف میزد تا ما بهشون اجازه بدیم پیش ما بشینن عمم بود...

اصلا بزار بینم کدومتون بودید؟

ارام:من که نبودم..

+منم نبودم..

حسان:هه ،خود ناکسش بود..

پگاه:رونیک ،ارام،من با این سه تا عجایب سر ی میز نمیشینم.گفته باشم..

حسان :والا ما که اسراری نداریم تازه خیلی خوشحال میشیم جای سه تا اوسکول اون خانمای محترمی که دارن میان سمتمون پیشمون بشینن...

با تعجب به در ورودی نگاه کردیم که دیدم چهار پنج تا دختر، همچین موجع و سانتال مانتال دارن میان سمت ما...

اروم در گوش پگاه گفتم :راست میگه دیگه پگاه الان این جارو هم ازمون میگرن...

پگاه:اووووووف

ارام:ترو خدا بشنیم دیگه رسیدن..

پگاه :اهههههه خب بابا بشینید ...

بعد از اینکه ما نشستیم دیدم اون دخترا همینجوری دارن میان سمتمون ...

یکم به اینور اونور نگاه کردم ببینم اینا میخوان کجا بشینن که چشم خورد به میز بغلی مون ..

خالی بود ...

نه مثل اینه واقعا خالیه ..

این کی خالی شد ما ندیدم ...

همینجوری با بچه ها مثل جن زده ها زل زده بودیم به میزی که الان اون دخترا اونجا نشته بودن...

با تعجب برگشیم سمت پسرا که دیدیم دارن هر هر به ریش نداشته ما بدبختا میخندیدن ...

+شما میدونستید.؟؟؟؟

رادوین :همون موقع که محو دعوای حسان این دختره بودید خالی شد...

پگاه:هووو این به درخت میگن..

رادوین:حالا

با حرص زل زده بودیم به پسرا که گارسون منو رو برامون اورد..

گارسون:خوش اومدید خانما چی میل دارید ..

پگاه:زرشک پلو با مرغ...

ارام:باقالی پلو با گوشت

+منم ته چین مرغ میخورم...لطفا همشون با مخلفات

پسرا با چشای گرد شده زل زده بودن به ما...

+ها چیه ادم ندیدید غذا سفارش بده ...

رادوین:ادم که زیاد دیدیم ولی گاو ندیدیم ،ی وقت رو دل نکنید؟

+یک گاو عمته دو به توچه سه بازم به توچه...

تا اوردن غذا طول میکشید به همین خاطر شروع کردیم سه تایی حرف زدن...

پگاه:وایییی دخترا اون دختررو دیدید تو دانشگاه ؟اسمش چی بود؟...اها ترنم

ارام:کدوووووم؟

+اها همونی که از اون کلیپس خزا زده بود ؟ اونی که اول پاییز چکمه پوشیده بود؟..

پگاه:ارع ارع همون

ارام:وایی ترو خدا بس ک

نید عوقم گرفت..

رادوین:اینجا رو نگاه بازار غیبت چه داغ..

اخه شما چی کار به اون بیچاره دارید؟

+اون کجاش بیچارس ؟

حسان :اینا رو ول کن داداش ،سپهری رو دیدی شبی چی میمونه..

پگاه:شبیه چی میمونه مگه؟

حسان :بز کوهی...

هرهرهر چه به بی مزه بازیای خودشونم میخندن..

این الان به سپهری جون من گفت بز کوهی؟

+ببند در اون کرکرتو ،بز کوهی عمته،خودتو تو اینه دیدی شبی میمون می مونی

دخترا میخندیدن هیچ پسراهم میخندیدن ..

تنها کسایی که نمی خندیدن منو حسان بودیم .