نویسنده رمان اجباری بی رحمانه چه کسی می باشد؟

این رمان زیبا به قلم sanaz & pegah یکی از بهترین نویسندگان رمان نوشته شده است.

موضوع رمان اجباری بی رحمانه در چه زمینه ای می باشد؟

این رمان در موضوعات عاشقانه,ازدواج اجباری,اجتماعی,غمگین نوشته شده است.

آیا دانلود رمان اجباری بی رحمانه رایگان می باشد؟

این رمان به صورت رایگان (مطالعه در اپلیکیشن) می باشد. لطفا توجه داشته باشید تمامی رمان های دنیای رمان با اجازه کامل نویسنده و به صورت قانونی و حلال قابل دانلود می باشد.

رمان اجباری بی رحمانه به قلم sanaz & pegah

نفیسا دختر ناخواسته یک خانواده اصیله که وقتی 6 سالش بوده پدر و مادرش اونو رها میکنن و میرن استرالیا. تنها کسش عموشه که اونو توی خانواده دوسش داره و از بچگی بزرگش کرده. حالا پدر بزرگش میخواد اونو به اجبار با پسر عموش آرتا به عقد هم در بیاره که تا یک سال براش یه نوه بیارن تا نسلش ادامه پیدا کنه. پایان خوش

ژانر : عاشقانه، ازدواج اجباری، اجتماعی، غمگین

تخمین مدت زمان مطالعه : ۵ ساعت و ۵۴ دقیقه

مطالعه آنلاین اجباری بی رحمانه

ختر ناخواسته یک خانواده اصیله که وقتی 6 سالش بوده پدر و مادرش اونو رها میکنن و میرن استرالیا. تنها کسش عموشه که اونو توی خانواده دوسش داره و از بچگی بزرگش کرده. حالا پدر بزرگش میخواد اونو به اجبار با پسر عموش آرتا به عقد هم در بیاره که تا یک سال براش یه نوه بیارن تا نسلش ادامه پیدا کنه.

پایان خوش

طبق معمول همیشه یه تیپ‌مشکی زدم و دراومدم بیرون.امروز توی موسسه سه تا کلاس دارم.سوار ماشین شدمو و راه افتادم.اهنگ لایتی از ضبط ماشین پخش میشد.یاد زمانی که با پدر و مادرم میومدیم بیرون افتادم.چقدر این خاطرات برام دوره.۱۴سال پیش ترکم کردن و رفتن.۱۴سال رو تنهایی کشیدم.۱۴سال همه چیز رو فروختن و رفتن استرالیا.چون من بچه ناخواسته بودم منو تو زندگیشون به حساب نیاوردن و با تنها برادرم راهی استرالیا شدن.تنها۸ سالم بود که تنها حامی و پشتیبان من عموم شد عمویی که از جنس پدرم نیست و زن عمویی که مهر مادری برام گذاشته همون کاری که مادرم برام نکرده. به موسسه که رسیدم ماشینمو پارک کردم و وارد موسسه شدم.عموم یه کارخونه لوازم بهداشتی و ارایشی داره. در کنارش یه موسسه زبان هم داره که گذاشته من توش تدریس کنم.وارد موسسه که شدم خانم رضایی گفت کلاسم تا ۳ دیقه دیگه شروع میشه. وارد کلاس شدمو شروع کردم به تدریس کردن.ساعت ۹شب بود که کلاسام تموم شد. و منم فوراً رفتم خونه. صدای خنده زن عمو میومد که داشت با عمو حرف میزد. با اومدنه من حرف زن عموقطع شد

-سلام دختر گل من! چه بی سرو صدا اومدی عزیزم؟

-سلام ببخشید. نخواستم مزاحمتون بشم برای همین بی صدا اومدم

عمو- این چه حرفیه عزیزم.برو لباساتو عوض کن که شام امادست.

با اجازه ای گفتمو مسیر پله ها رو در نظر گرفتم.خونه عمو خیلی بزرگ بود.یه باغ بزرگ که وسط اون یه عمارت سنگی بود.خونه ۲طبقه داشت و طبقه اول شامل پذیرایی و حال و اشپزخونه.همه اتاق ها هم طبقه دوم بود.رفتم توی اتاقم.لباسامو با یه تیشرت شلوار مشکی و سفید عوض کردم. همه دوره میزه ۱۲نفره جمع شده بودن. عمو. زن عمو. آرنا. آرتا پسر عمومه.یه پسر سرد و مغرور.یه پسری که همه دنیا رو تو دستش میچرخونه.وارث پدربزرگم ایرج پارسا....

سلام کوتاهی کردم که جوابی نداشت.اینم از من متنفر بود.بی صدا مشغول خوردن شدم.غذای مورد علاقم فسنجون بود. یکم که گذشت عمو گفت:

-فردا شب آقاجون شام همه رو جمع کرده خونش. اصرار کرده حتما بریم.کاره مهمی داره.

_عمو جون اخه من....

_نفیسا دخترم میدونم اصلاً دوست نداری بیای ولی روی بودنه تو اصرار داره

دست از شام خوردن کشیدم.با یه شب بخیر راهی اتاقم شدم.خودمو روی تخت انداختم.و از ته دل زار زدم.اشک ریختم.هق هق زدم.انقدر گریه کردم که نفهمیدم کی خوابم برد.با نور شدیدی که توی صورتم میخورد از خواب بیدار شدم.دست و صورتمو شستم و لباسامو عوض کردم.ساعت ۹بود.سر میز صبحونه حاظر شدم.فقط آرتا سر میزصبحونه نشسته بود که وارد آشپزخونه شدم از جاش بلند شد و رفت.در سکوت و تنهایی صبحونمو خوردم و راهی موسسه شدم.فقط موسسه بود که روزمو پر میکرد.بعد موسسه یکم خرید کردم و رفتم خونه.عمو و زن عمو رفته بودن سینما.وارد خونه که شدم آرتا داشت با تلفن حرف میزد.بهش توجهی نکردم.رفتم توی اتاقم.یه دوش گرفتم تا سبک شدم.بعد از حموم رفتم سر میز ناهار.عمو و زن عمو اومده بودن.‌با هم دیگه داشتن از فیلمی که دیده بودن برای آرتا تعریف میکردن.من با لبخند و آرنا با لبخند بهشون...

نگاه میکردیم.بعد از خوردن ناهار. زن عمو ازم خوااست برم پیشش.کنارش نشستم که گفت:

_عزیزم میدونم مهمونی امشب برات خیلی خوشایند نیس ولی ازت یه چیزی میخوام که مطمعنم نه نمیگی.

_جونم زن عمو؟!چیزی شده؟!

_دخترم امشب ۲تا عمه هات هستند.اگر حرفی زدن به دل نگیر.اونا چیزی از عاطفه سرشون نمیشه.اصلا به روی خودت نیار.

سری برای حرفای زن عمو تکون دادم.و رفتم تو اتاقم. چشمم به عکس سه نفره پدر و مادرم افتاد.درسته اونا منو دوست ندارن.ولی من خیلی دوسشون دارم.مادرم ۸سال منو تحمل کرده بود. پدرم ۸ سال خرجمو داده بود.هر چی باشه اونا خانواده من هستن. عکس رو روی میز گذاشتم.روی تخت دراز کشیددم و یه رمان باز کردم.مشغول خوندن شدم. نمیدونم چقد گذشت که تقه ای به در خورد و بعد صدای عمو:

_بلند شو اماده شیم.

یه مانتو سرمه ای بلند با شال و شلوار مشکی .یه تونیک توسی زیرش پوشیدم. و کیف و کفشم رو‌برداشتم. عمو جلوی در وایساده بود همین که منو دید گفت:

_وای خدا ببین دخترم چیکرده!!چقد خوشگل شدی عزیزم

_عمو جون هنوزم عادت دارین سرمو شیره بمالید.من حتی ارایش نکردم.

_اصلا ارایش چیه؟تو فابریک خوشگلی. حالا برو سوار شو که دیر شد.

سوار ماشین عمو شدیم.و به سمت کاخ ایرج پارسا راه افتادیم.تمام طول مسیر رو به اینکه چطوری بعد از ۱۴ سال باهاشون روبه رو شم فکر کردم که اخرش به هیچی نرسیدم.

وقتی که رسیدیم استرس تمام وجودمو گرفت. دستام سرد سرد بود. کنار عمو و زن عمو راه میرفتم.به عمارت که رسیدیم عم پرسید:

_نفیسا آماده ای؟

به جای من آرتا جواب داد:

_باباجون مگه میخواد بره المپیک؟خونه آقاجوونه دیگه. لوسش نکنید!

به حرفش توجهی نکردم.همیشه بهم نیش میزد.به همراهشون وارد خونه شدیم.همه دور هم جمع بودن.عمه افسانه. همه آذر. عمو آرش.همه با بچه هاشونو عروس و داماداشون. اونا با عمو و زن عمو و آرتا سلام و احوال پرسی کردن.ستاره(دختر عمه آذر)پرسید:

_دایی آرمان این دختره کیه؟

همه افراد به سمت من برگشتن. عمو اومد کنارمو گفت:

_این دختر منه!!نفسیا کوچولو خودمون.

سکوت بین همه حاکم شد که عمه افسانه گفت:

_این سر راهی اینجا چیکار میکنه. برا چی گذاشتید بیاد تو!!؟

تا عمو بخواد حرف بزنه. عمه آذر گفت:

_افسانه راست میگه. این آشغال برای چی اینجاست؟!اگه آرین میخواست نگهش داره..نگه میداشت.تو برا چی برش داشتی؟!

صورتم از اشک خیس بود.داشتم از خونه میرفتم بیرون که صدای یه مرد منو برگردوند.

_وایسا!.بس کنید دیگه.

یه پیرمردی که روی صندلی سفید سلطنتی نشسته بود.نگام کرد.آرتا بالای سرش وایساده بود و با یه پوزخند بهم نگاه میکرد:

_امشب نگفتم برای این حرفا اینجا جمع بشید. پس تمومش کنید!

زن عمو اومد سمتم و گفت:

_بیا بریم لباساتو عوض کن عزیزم.

به همرا زن عمو وارد اتاقی شدم که دکوراسیون کرم و قهوه ای داشت.روی تخت نشستم. و از ته دل زار زدم. زن عمو منو تو آغوشش کشید و گفت:

_الهی قربونت برم من. گریه نکن. همه چی زود تموم میشه‌. بعداز شام فوری میریم. آروم باش

اشکامو پاک کردمو لباسامو دراوردم.به اصرار زن عمو یه رژ صورتی کمرنگ زدم که از این بی روحی دربیام. همه داخل پذیرایی نشسته بودن. کنار عمو و زن عمو نشسته بودم که یه صدای گرم شنیدم:

_سلام نفیسا

برگشتم و به دختری که هم سن و سال خودم بود نگاه کردم:

گفتم : ببخشید شما؟؟

_من تانیا هستم. دختر عمه افسانه.من بابت حرفای مامانم عذر میخواام.