_ ک منو مسخره میکردی
یه لبخند بهم زده فقط تو چشمام نگا کردو و البته شونه هاشم به معنی اینکه به من چه انداخت بالا
_ اووووف ببین چه جوری یه الف بچه منو گذاشته سر کار
فرزاد : یه الف بچه چیه همش چهار سال باهات تفاوت سنی داره
_واقعا
فرزاد: اره واقعا/ راستی اصلا تو چیکار کردی ک این اینجوری به خنده افتاده بود
_ اومدم پشینم پیشش رو دیوار ک با زمین یکی شدم
فرزاد: اخه پسره شل مغز تو هیکل خودتو با این یکی میکنی تو قد گاوی ولی این بیچاره اندازه یه نوزادم نیستش بعد انتظار داری مث این تو یه ذره جا جا بشی ن خدایی خودتو با این یکی کردی
_ خب چیکار کنم یه لحظه فک کردم جا میشم
فرزاد : بیخود فکر کردی بیا بیا بریم
_ پس خانوم کوچولو چی میشه
فرزاد اونم میاد ولی الان عمرا پاشو بزاره پایین هروقت دلش خاست میاد هیچ کسم حق دخالت تو کارشو نداره
_کی اینو گفته ؟؟
فرزاد : هم خودش هم عمو شهریار
_اوهوع
فرزاد: اره اوهوع
بیا بریم یه چایی بخوریم از وقتی اومدی ن استراحت کردی ن هیچ چیز دیه همش پیش این دیوانه بودی
_عه نگو اینجوری دختر به این خوبی
فرزاد: منم اولا نظرم همین بود ولی بعد تغییر نظر دادم
فرزاد: حالا اینارو بیخیال از یسرا چه خبر؟؟ پیدا نشد
_ن هنوز پیداش نشده
فرزاد: هنوزم نمیخوای قبول کنی اون مرده؟
_فرزاد تو دیگه چرا اگه مرده پ کو جنازش
فرزاد : خب شاید تو همون اتیش سوزی سوخته باشه
اوستا مادر پدرش قبول کردن ک اون مرده بعد تو نمیخوای قبول کنی اخه چرا چرا نمیخوای از ذهنت بندازیش بیرون اون مرده اوستا
_ فرزاد اون نمرده من ایمان دارم ک زندس و داره نفس میکشه اگه نبود من الان نبودم
فرزاد: اوستا اونموقع تو20 سالت بود هیچی بهت نگفتیم گفتیم بچه ایی بعدا خودت کنار میای باهاش
الان ک دیگه 25سالته درک کن اون دیگه نیستش
_ن من فراموشش نمیکنم بس کن درموردش حرف نزن تمومش کن
فرزاد: خعله خب باشه داد نزن بیا بریم بعدا صحبت میکنیم درموردش
_ بریم
با فرزاد راه افتادیم سمت اتاقش وقتی رسیدیم گفتم
_فرزاد من دیگه تو نمیام میخام برم خونه یکم بخوابم خستم تو نمیای؟
فرزاد: ن من ساعت کاریم تموم نشده میخوای وایسا چند ساعت دیگه باهم میریم
_ن دیگه خستم میرم خونه
فرزاد: راستی کجا میخوای بری مگه خونه گرفتی؟
_ اره قبل از اینکه بیام با عمو شهریار صحبت کردم گف یه خونه برام جور میکنه الان میرم بالا اتاقش یه سر میزنم کلیدم از میگیرم
فرزاد: باشه برو
راه افتادم سمت اتاق عمو شهریار
عمو رییس این اسایشگاه بود باید میرفتم ببینمش
دم راه خانوم کوچولو رو دیدم بهش لبخند زدم اما اون چشم غره ایی رفتو راهشو کج کرد از اون طرف رفت
_ وا دختره خل چل
اینو ک گفتم یکی زد رو شونم همین ک برگشتم دیدم خانوم کوچولوعه
یکم ترسیدم چون ممکن بود شنیده باشه اونموقع طبق گفته های فرزاد خون به پا میکرد
گفتم
_چیشده ؟؟
دست مشت شده اشو گرفت سمتم وقتی مشتشو باز کرد پلاک زنجیری ک یسرا برام خریده بودو دیدم
با تعجب گفتم
_ اینو از کجا اوردی
دستمو گرفت پلاکو گذاشت تو دستمو رفت
پس چی انتظار داشتی جوابتو بده خوبه فرزاد گف جواب هیچ کسی رونمیده
پووووف این دیگه کیه
رفتم طبقه بالا اتاق عمو درزدمو وارد شدم
_اجازه هست؟
عمو شهریار: اوستا
بیا تو چه طوری پسر کی رسیدی؟
رفتم تو با عمو دست دادمو گفتم
یه لبخند بهم زده فقط تو چشمام نگا کردو و البته شونه هاشم به معنی اینکه به من چه انداخت بالا
_ اووووف ببین چه جوری یه الف بچه منو گذاشته سر کار
فرزاد : یه الف بچه چیه همش چهار سال باهات تفاوت سنی داره
_واقعا
فرزاد: اره واقعا/ راستی اصلا تو چیکار کردی ک این اینجوری به خنده افتاده بود
_ اومدم پشینم پیشش رو دیوار ک با زمین یکی شدم
فرزاد: اخه پسره شل مغز تو هیکل خودتو با این یکی میکنی تو قد گاوی ولی این بیچاره اندازه یه نوزادم نیستش بعد انتظار داری مث این تو یه ذره جا جا بشی ن خدایی خودتو با این یکی کردی
_ خب چیکار کنم یه لحظه فک کردم جا میشم
فرزاد : بیخود فکر کردی بیا بیا بریم
_ پس خانوم کوچولو چی میشه
فرزاد اونم میاد ولی الان عمرا پاشو بزاره پایین هروقت دلش خاست میاد هیچ کسم حق دخالت تو کارشو نداره
_کی اینو گفته ؟؟
فرزاد : هم خودش هم عمو شهریار
_اوهوع
فرزاد: اره اوهوع
بیا بریم یه چایی بخوریم از وقتی اومدی ن استراحت کردی ن هیچ چیز دیه همش پیش این دیوانه بودی
_عه نگو اینجوری دختر به این خوبی
فرزاد: منم اولا نظرم همین بود ولی بعد تغییر نظر دادم
فرزاد: حالا اینارو بیخیال از یسرا چه خبر؟؟ پیدا نشد
_ن هنوز پیداش نشده
فرزاد: هنوزم نمیخوای قبول کنی اون مرده؟
_فرزاد تو دیگه چرا اگه مرده پ کو جنازش
فرزاد : خب شاید تو همون اتیش سوزی سوخته باشه
اوستا مادر پدرش قبول کردن ک اون مرده بعد تو نمیخوای قبول کنی اخه چرا چرا نمیخوای از ذهنت بندازیش بیرون اون مرده اوستا
_ فرزاد اون نمرده من ایمان دارم ک زندس و داره نفس میکشه اگه نبود من الان نبودم
فرزاد: اوستا اونموقع تو20 سالت بود هیچی بهت نگفتیم گفتیم بچه ایی بعدا خودت کنار میای باهاش
الان ک دیگه 25سالته درک کن اون دیگه نیستش
_ن من فراموشش نمیکنم بس کن درموردش حرف نزن تمومش کن
فرزاد: خعله خب باشه داد نزن بیا بریم بعدا صحبت میکنیم درموردش
_ بریم
با فرزاد راه افتادیم سمت اتاقش وقتی رسیدیم گفتم
_فرزاد من دیگه تو نمیام میخام برم خونه یکم بخوابم خستم تو نمیای؟
فرزاد: ن من ساعت کاریم تموم نشده میخوای وایسا چند ساعت دیگه باهم میریم
_ن دیگه خستم میرم خونه
فرزاد: راستی کجا میخوای بری مگه خونه گرفتی؟
_ اره قبل از اینکه بیام با عمو شهریار صحبت کردم گف یه خونه برام جور میکنه الان میرم بالا اتاقش یه سر میزنم کلیدم از میگیرم
فرزاد: باشه برو
راه افتادم سمت اتاق عمو شهریار
عمو رییس این اسایشگاه بود باید میرفتم ببینمش
دم راه خانوم کوچولو رو دیدم بهش لبخند زدم اما اون چشم غره ایی رفتو راهشو کج کرد از اون طرف رفت
_ وا دختره خل چل
اینو ک گفتم یکی زد رو شونم همین ک برگشتم دیدم خانوم کوچولوعه
یکم ترسیدم چون ممکن بود شنیده باشه اونموقع طبق گفته های فرزاد خون به پا میکرد
گفتم
_چیشده ؟؟
دست مشت شده اشو گرفت سمتم وقتی مشتشو باز کرد پلاک زنجیری ک یسرا برام خریده بودو دیدم
با تعجب گفتم
_ اینو از کجا اوردی
دستمو گرفت پلاکو گذاشت تو دستمو رفت
پس چی انتظار داشتی جوابتو بده خوبه فرزاد گف جواب هیچ کسی رونمیده
پووووف این دیگه کیه
رفتم طبقه بالا اتاق عمو درزدمو وارد شدم
_اجازه هست؟
عمو شهریار: اوستا
بیا تو چه طوری پسر کی رسیدی؟
رفتم تو با عمو دست دادمو گفتم
سلیمانی
10خانم خیلی خوب بود هم سرش گریه کردم هم سرش خندیدم بی نظیر بود