- اسمش آیلار .
که یه دفعه محیا که نزدیکشان نشسته بود با خوشحالی و با صدای بلند گفت : بالاخره حرف زد ؟
همه ی نگاه ها به سمت محیا چرخید مخصوصا نگاه پر از اخم محمد و نگاه خندون علی ، مادرشان پروین گفت : کی حرف زد محیا جان ؟
محیا که از اخم برادرش ترسیده بود سکوت کرد و علی با خنده گفت :
- الحق که تکه ی خودمه .
محیا هم با لبخندی گفت :
- من میرم چای بیارم .
- برا محمد آب خنک بیار ، فک کنم از عصبانیت داره سر سیلندر می سوزونه .
پدر علی صابر گفت :
- چی شده محمد جان ؟ چرا ناراحتی ؟
- ناراحت نیستم عمو جان فقط از دست این زن و‌شوهر دارم دیوونه می شم .
علی که انگاری کنترل خنده هاش دست خودش نبود با خنده گفت :
- دروغ میگه بابا ، این دیوونگیش مال یه چیز دیگه ست ، می گم‌عمو ، شما ...
صادق پدر محمد گفت : چی؟ بگو علی جان .
محمد ابروی در هم کشید و گفت :
- بیا بریم بیرون کارت دارم .
و دست علی را گرفت و با خودش از پذیرایی بیرون برد .
تا پا به حیاط گذاشتند ، علی با اعتراض گفت : مرتیکه خر تو عاشقی، داغی ، سرما حالیت نی ، منو تو این سرما آوردی تو حیاط که چی بشه ؟
- میشه یه دقیقه جدی باشی علی ؟
- پ فکر کردی به شوخی بهت گفتم مرتیکه خر ، خب بیا بریم تو اتاقت حرفتو بزن .
- خیل خب بیا بریم .
و دوباره هر دو به داخل برگشتن و به اتاق محمد رفتند ، محمد در را پشت سر بست و گفت : برو اونجا بشین به چیزی هم دست نزن ، مثل یه بچه خوب گوش کن ببین چی میگم.
علی نشست پشت میز تحریر محمد و دستانش را زیر چانه اش زد و به محمد زل زد .
محمد با حرص گفت :
- جون به جونت کنن لوسی .
علی با خنده گفت : خب بنال دیه ، سه ساعته داره ناز میکنه .
- تو رو با این اخلاق مسخره چطوری توی نیروی پلیس راه دادن ؟
- با کمال افتخار پذیرفتنم ، خب حالا می گی چی شده یا نه ؟
- خب ماجرای من را که محیا خداروشکر کامل واسه ت گفته .
- کامل کامل که نگفته فقط گفته یه دختره ست که یکی دو ماهیه آوردنش اونجا ، جنابعالی هم تا اونو دیدی زرتی عاشقش شدی ، هر چند نمی دونی دختره کیه و ننه باباش کی هستن اما تو عاشقشی و می خوایش . اینو هم گفته که جنگلبانا دختره رو از توی جنگل پیدا کردن ، اینو هم گفت احتمالا دختره از فک و فامیلای تارزان باشه ، من نمیگما محیا می گفت ، آها اینو هم گفته که می خوای اجازه ی دختره را بگیری و از آسایشگاه بیاریش بیرون و برید مسافرت بلکه آب و‌هوای بیرون حالش را بهتر کنه ، اینو هم گفته برای اینکه تو دست از پا خطا نکنی محیا هم باهاتون میاد ، منم چون جونم به جون محیا بسته اس احتمالا منم باهاتون میام .
علی حرف می زد و محمد دست به کمر زده بود و با حرص نگاهش می کرد
- خب حالا کجا می خواهید برید ؟ میگم بریم‌طرفای جنوب ، آب و‌هوای این فصل برای شمال رفتن اصلا خوب نیست ، منم تازگیا یه ماموریت داشتم که به خوبی و‌خوشی تموم شده برا همین بهم مرخصی میدن .
- پاشو‌گمشو برو بیرون .
علی با خنده گفت: خیل خب بابا غلط کردم تو بگو ، من گوش میدم .
محمد نفس عمیقی کشید و گفت : چند وقت قبل برای اینکه نشونی از خانواده ی آیلار پیدا کنیم عکسش را دادیم تو روزنامه چاپ کردن ، امروز دوتا مرد اومدن آسایشگاه و گفتن آیلار می شناسن ، اسمشم اونا به ما گفتن ، گفتن از دوستای برادرش هستن .
- خب ؟!
- به دکتر قانعی گفتن ، چند ماه قبل آیلار و برادرش با هم میرن مسافرت و بعد هیچ‌خبری ازشون نمی شه .
- خب ؟
- بعد می خواستن برن آیلار ببین ، باهم رفتیم به اتاق آیلار ، اما آیلار تا اونا را دید ترسید و وحشت زده رفت یه گوشه واستاد ، یکی از اون مردها که اسمش سامیار رفعت بود تا آیلار دید شروع کرد دری وری بهش گفتن .
- چی می گفت ؟
- می گفت آیلار مجرم و من ازش زخم خوردم و‌دنبال انتقامم و از این حرفا ، بعدم این حرفهای چرت چی بود می گفتی منم امروز اونا رو تکرار کردم .
- چه حرفی؟
- همون حرفی که می گفتی ، دو گروهن که مجرما رو میشناسن . پلیسا و‌مجرما
- مگه گروه دیه ی هم هستن ؟
- آره زخم‌خورده‌ها .
علی با مسخرگی گفت :اینا از کجا پیداشون شد ؟
- زهرمار .
علی بازم خندید و گفت :
- خب برادرزن جان، حالا من چه کاری از دستم برمیاد ؟
- می خوام بدونم چه اتفاقی برای آیلار و برادرش افتاده و این سامیار رفعت کیه ؟ و چه دشمنی با آیلار داره ؟
- اوه له له ، یعنی می خوای منو به عنوان پلیس خصوصی استخدام کنی ؟ مگه شرلوک هلمز هستم ؟
محمد با تندی گفت :
- پلیس که هستی .
- خیل خب بابا ، حالا چرا جوش میاری ؟
ضرباتی به در خورد و‌محیا با سینی چای وارد شد و گفت :
- چی شده محمد ؟
- انقدر دیر آب آوردی تا بالاخره سر سیلندر سوزوند .
محیا هم خندید و گفت :
- همش تقصیر تو که اذیتش می کنی .
که یه دفعه محیا که نزدیکشان نشسته بود با خوشحالی و با صدای بلند گفت : بالاخره حرف زد ؟
همه ی نگاه ها به سمت محیا چرخید مخصوصا نگاه پر از اخم محمد و نگاه خندون علی ، مادرشان پروین گفت : کی حرف زد محیا جان ؟
محیا که از اخم برادرش ترسیده بود سکوت کرد و علی با خنده گفت :
- الحق که تکه ی خودمه .
محیا هم با لبخندی گفت :
- من میرم چای بیارم .
- برا محمد آب خنک بیار ، فک کنم از عصبانیت داره سر سیلندر می سوزونه .
پدر علی صابر گفت :
- چی شده محمد جان ؟ چرا ناراحتی ؟
- ناراحت نیستم عمو جان فقط از دست این زن و‌شوهر دارم دیوونه می شم .
علی که انگاری کنترل خنده هاش دست خودش نبود با خنده گفت :
- دروغ میگه بابا ، این دیوونگیش مال یه چیز دیگه ست ، می گم‌عمو ، شما ...
صادق پدر محمد گفت : چی؟ بگو علی جان .
محمد ابروی در هم کشید و گفت :
- بیا بریم بیرون کارت دارم .
و دست علی را گرفت و با خودش از پذیرایی بیرون برد .
تا پا به حیاط گذاشتند ، علی با اعتراض گفت : مرتیکه خر تو عاشقی، داغی ، سرما حالیت نی ، منو تو این سرما آوردی تو حیاط که چی بشه ؟
- میشه یه دقیقه جدی باشی علی ؟
- پ فکر کردی به شوخی بهت گفتم مرتیکه خر ، خب بیا بریم تو اتاقت حرفتو بزن .
- خیل خب بیا بریم .
و دوباره هر دو به داخل برگشتن و به اتاق محمد رفتند ، محمد در را پشت سر بست و گفت : برو اونجا بشین به چیزی هم دست نزن ، مثل یه بچه خوب گوش کن ببین چی میگم.
علی نشست پشت میز تحریر محمد و دستانش را زیر چانه اش زد و به محمد زل زد .
محمد با حرص گفت :
- جون به جونت کنن لوسی .
علی با خنده گفت : خب بنال دیه ، سه ساعته داره ناز میکنه .
- تو رو با این اخلاق مسخره چطوری توی نیروی پلیس راه دادن ؟
- با کمال افتخار پذیرفتنم ، خب حالا می گی چی شده یا نه ؟
- خب ماجرای من را که محیا خداروشکر کامل واسه ت گفته .
- کامل کامل که نگفته فقط گفته یه دختره ست که یکی دو ماهیه آوردنش اونجا ، جنابعالی هم تا اونو دیدی زرتی عاشقش شدی ، هر چند نمی دونی دختره کیه و ننه باباش کی هستن اما تو عاشقشی و می خوایش . اینو هم گفته که جنگلبانا دختره رو از توی جنگل پیدا کردن ، اینو هم گفت احتمالا دختره از فک و فامیلای تارزان باشه ، من نمیگما محیا می گفت ، آها اینو هم گفته که می خوای اجازه ی دختره را بگیری و از آسایشگاه بیاریش بیرون و برید مسافرت بلکه آب و‌هوای بیرون حالش را بهتر کنه ، اینو هم گفته برای اینکه تو دست از پا خطا نکنی محیا هم باهاتون میاد ، منم چون جونم به جون محیا بسته اس احتمالا منم باهاتون میام .
علی حرف می زد و محمد دست به کمر زده بود و با حرص نگاهش می کرد
- خب حالا کجا می خواهید برید ؟ میگم بریم‌طرفای جنوب ، آب و‌هوای این فصل برای شمال رفتن اصلا خوب نیست ، منم تازگیا یه ماموریت داشتم که به خوبی و‌خوشی تموم شده برا همین بهم مرخصی میدن .
- پاشو‌گمشو برو بیرون .
علی با خنده گفت: خیل خب بابا غلط کردم تو بگو ، من گوش میدم .
محمد نفس عمیقی کشید و گفت : چند وقت قبل برای اینکه نشونی از خانواده ی آیلار پیدا کنیم عکسش را دادیم تو روزنامه چاپ کردن ، امروز دوتا مرد اومدن آسایشگاه و گفتن آیلار می شناسن ، اسمشم اونا به ما گفتن ، گفتن از دوستای برادرش هستن .
- خب ؟!
- به دکتر قانعی گفتن ، چند ماه قبل آیلار و برادرش با هم میرن مسافرت و بعد هیچ‌خبری ازشون نمی شه .
- خب ؟
- بعد می خواستن برن آیلار ببین ، باهم رفتیم به اتاق آیلار ، اما آیلار تا اونا را دید ترسید و وحشت زده رفت یه گوشه واستاد ، یکی از اون مردها که اسمش سامیار رفعت بود تا آیلار دید شروع کرد دری وری بهش گفتن .
- چی می گفت ؟
- می گفت آیلار مجرم و من ازش زخم خوردم و‌دنبال انتقامم و از این حرفا ، بعدم این حرفهای چرت چی بود می گفتی منم امروز اونا رو تکرار کردم .
- چه حرفی؟
- همون حرفی که می گفتی ، دو گروهن که مجرما رو میشناسن . پلیسا و‌مجرما
- مگه گروه دیه ی هم هستن ؟
- آره زخم‌خورده‌ها .
علی با مسخرگی گفت :اینا از کجا پیداشون شد ؟
- زهرمار .
علی بازم خندید و گفت :
- خب برادرزن جان، حالا من چه کاری از دستم برمیاد ؟
- می خوام بدونم چه اتفاقی برای آیلار و برادرش افتاده و این سامیار رفعت کیه ؟ و چه دشمنی با آیلار داره ؟
- اوه له له ، یعنی می خوای منو به عنوان پلیس خصوصی استخدام کنی ؟ مگه شرلوک هلمز هستم ؟
محمد با تندی گفت :
- پلیس که هستی .
- خیل خب بابا ، حالا چرا جوش میاری ؟
ضرباتی به در خورد و‌محیا با سینی چای وارد شد و گفت :
- چی شده محمد ؟
- انقدر دیر آب آوردی تا بالاخره سر سیلندر سوزوند .
محیا هم خندید و گفت :
- همش تقصیر تو که اذیتش می کنی .
عباسی
00سلام وعرض ادب خدمت شما،رمان خوبی بود ولی ای کاش آخرش رو بهتر تموم میکرد وخلاصه نمیشد