رمان اشتباه کردم اشتباه کردی به قلم یاسمن نوایی

ولی هنوز جمله م تموم نشده بود که بیت بلند گفت-شایی آوین داوطلبه!
اون لحظه دلم میخواست خرخره ی بیتو بجوم شایان ابرویی بالا انداخت و اشاره کرد که برم اونور.من دستو پام داشت میلرزید اما یه لحظه به خودم گفتم تهش چیه؟مگه میخام چیکارکنم؟یه همخونی سادس دیگه مث همون موقعایی که برای خودم میخونم.
خودمو زدم به اون راهایی که وقتی امتحان داشتم و لای کتابم بازنکرده بودم میزدم!
وقتی رسیدم جلوشون سنگینی نگاه پسری که بی تفاوت بهم خیره شده بودو حس کردم سرمو آوردم بالا و رومو ازش گرفتم.چرا اینجوری بود؟!آدمو معذب میکرد
دوباره یه نگاه دزدکی بهش انداختم صورت کشیده و گندمی ای داشت چشاش مشکی و بی حالت بود ازون چشایی که هیچی ر ازش نمیشه خوند.بامزه میزد! لب و دهن و بینیشم خوب بود.
صورتش صافه صاف بود انگار اصلا تاحالا ریش درنیاورده.از همه چیش بانمکتر اخم روی پیشونیش بود که اونو شبیه پسربچه هاس تخس میکرد.
ازونا که ادم دلش میخواد یه فصل بزندشون.
قبل از اینکه بفهمه دارم براندازش میکنم نگامو ازش گرفتم.
شایان گفت-بلدی دیگه؟
سری تکون دادم و شایان اشاره کرد بیتش پخش شد.
چشامو بستم و به حس خوبی که با این آهنگ پیدا میکردم فک کردم.تیکه ی اولش مال من بود:
#فدای سرت نباشه غمت نری و یادت رفته باشه تنت نشینه خاکستر کنار لبت فدای سرت عزیزم نباشه غمت
هنوز چشامو باز نکرده بودم که بقیه شو با همون صدای مسحور کننده شنیدم: فدای سرت نباشه غمت نریو یادت رفته باشه تنت نشینه خاکستر کنارلبت..فدای سرت عزیزم نباشه غمت.
سریع چشامو باز کردم و دوختم به دهن صاحب همون صدا که کسی نبود جز همون پسرتخسی که چندثانیه پیش دلم خواسته بود بزنمش.
ورسی که اون پسره خوند:
"فدای سرت برای همه شبا که سر هرچیز کوچیکی بود دعوا یه سره
گفتی مشکل منم دیدی رفتم؟الان بهتره؟حواست جمه؟
من چی...نه من که نمیشم به همین راحتی وابسته مث زیپ شلوار تنت..
این مصرفه ارزششو نداره خره خودش صد مدل بدتر از تو کلافه تره...خلاصه گو سگم رو
.... دورو ورم
رفیقام میگیرن سراغ توروازم...
یادم میاد اون شب تو اتاق که تورو زدم
فدای سرت عزیزم نباشه غمت!(زده بعد میگه فدای سرت)
نبینم شدی معتاد کک و علف تیکه کلامات همه فحشای رک و بدن از دید هرپسری خوراک .... خدافظ گل پرپر"
حرکات دستش و حالت خوندنش و بالا پایین کردن تن صداش آدمو خل میکرد.
یه پسر دیگه شروع کرد ورس بعدی رو خوندن.انصافا اونم صداش تک بود اما نمیدونم چرا من رفته بودم تو نخ صدای این پسر تخسه...
"سرامون داغ...روهم فقط میشد ل*ب*ا*مون باز...
خوندم-نرو زوده شب بمون
نگامو به پسر تخسه دوختم و خوندم-دره گوشه من بخوووون...او عه او
و یه همخونی دوتایی با پسر دومیه-حالا میگی کاش یادم میرفتی ولی...من یادم نی دقیقا...آخرین باری که به شوخیات واقن میخندیدم...
تنها خوندم-نامردی کردی ولی..من واقن بی تقصیرم..
پسر دومیه:الان بخوایم نیست امیر رفت....توام برو با هرکی رفتی عم..ولی بدون...فدای سرت نباشه غمت نری و یادت رفته باشه تنت نشینه خاکستر کنارلبت فدای سرت عزیزم نباشه غمت...
دوباره همین تیکه رو تکرار کردم...
و این بار نوبت شایان بود:
فدا سرت اگه به چشم نمیاد اون استیل تنت
اگه تو موندی و یه کشتی که غرقه
اگه تنها چشی که تو این خونه زل زده بهت چشمیه دره
واسم حیف نی یه ذره که
دیگه تو ب*غ*لم قصه شب نخونی
بدهکاریاتو به من حتی قسطشم نتونی بدی و واسه این که بیرون تا نصف شب نمونی
صب ب*غ*ل یکی پاشی که اسمشم ندونی
نبینم اون روزتو
نبینم مستیاتو
نبینم انقد چت باشی که تلف شی تا صب
نبینم بریدی
نبینم بخیه رو مچت
نبینم حک شده حرف بقیه رو پشتت
نبینم اون روزتو
که پرباشه ازیکی دلت
وقتی مثبتو میگیری از بیبی چکت
زنگ بزنی عر بزنی
اشک بریزی یه تک
جای چته پدی چته بگی بم پدی چمه:(
آهنگ که تموم شد همه تشویقمون کردن بیت با ذوق داشت بهم نگاه میکرد سری تکون دادم و خواستم برگردم سرجام که همون لحظه پسر تخسه که نمیدونم کی از جاش بلندشده بود اومد بشینه رو صندلیش و منم که داشم از اونجا رد میشدم پام گیر کرد به پاش البته نه دراون حدی که بیوفتم همون لحظه بیت آهنگ "این دوسه روزه"پخش شد.پسر تخسه که فک میکرد من داشتم میوفتادم بازومو گرفت و دم گوشم گفت-بخون
و به بقیم اشاره کرد.
ورس دختره تا این آهنگ خارجی بود و من قبل ازین که فرصت کنم بشینم مجبور شدم بخونم:
Lesedi :
Got a mind full of issues / Got a side that I fear too
Kept digging now every day\'s a struggle and I\'m in too deep in a lie