رمان شب های برفی به قلم آرزو امانی

ژانر : #عاشقانه #اجتماعی

خلاصه :

ساده دو ساله ازدواج کرده ولی بعد از مدتی رفتار همسرش تغییر میکنه و ساده میفهمه که .....

آرمین از تو اشپزخونه بلند صدام کرد و گفت""چایی یا قهوه؟""

با خنده گفتم""چایی ...البته لب سوز و لب دوز و دیشلمه...""

آرمین با صدای مسخره گفت""سرکار خانم با شکلات میل میکنن یا بیسکویت ؟""

نازی به صدام دادم و گفتم ""ترجیحا شکلات""

پای راستم و به روی پای چپم انداختم و مشغول خوندن رمانم شدم...ارمین با سینی چایی کنارم نشست و گفت ""چی میخونی خانمم؟""

گوشیم رو به سمتش گرفتم و گفتم ""رمان درسته ساده ام اما مریمم""

آرمین پقی زد زیر خنده و گفت ""چه اسم طولانی داره ،چه حوصله ای داری ...حالا قشنگه؟""

گوشیم رو تو دستم جا به جا کردم و گفتم""هنوز نمیدونم چون صفحه چهارمم ""

ارمین سینی چایی رو به سمتم کشید و گفت""بخور تا سرد نشده،

یک شکلات گنده برداشتم و درسته تو دهنم گذاشتم ...

ارمین با خنده گفت""اوهو خفه نشی ؟!!!""

چشمهایم رو برایش لوچ کردم و گفتم ""بده بیاد چاییم رو""

بعد از خوردن چایی به ارمین گفتم""پوسیدیم تو این چهار دیواری ،یک وقت نریم بیرونا،اگه بریم خدا قهرش میگیره!!!

آرمین بالشت زیر سرش رو به سمتم پرت کرد و گفت""خب خانمم کجا بریم؟شما بگو من دست میزارم رو چشمم و میگم چشم!!!""

خودم رو برایش لوس کردم و گفتم ""بریم یک جایی که برف داشته باشه،دی ماه شد و ما یک برف ندیدیم!""

آرمین لبهایش رو عین خودم غنچه کرد و گفت""آخی ،برف دوست داری ؟کوچولو برف بازی دلت میخواد؟""

ادای بچه کوچولو ها رو در آوردم و گفت""اره ،اره""

********************************

تو اتاقمون دراز کشیده بودم و به صدای گوینده راز بقا گوش میدادم،خوابم گرفته بود،به قدری صدای تلویزیون بلند بود که نای داد زدن نداشتم گوشیم رو از زیر بالشت کالباسی رنگم بیرون کشیدم و به آرمین پیامک زدم""من میخوابم تو هم صدای تی وی رو کم کن ،مامانمم زنگ زد بیدارم نکن"'

*******************************

تو خواب ناز بودم که احساس کردم کف پام یک چیزی راه میره از ترس خودم رو مچاله کردم و رو تخت چرخیدم...صدای خنده بلند ارمین عصبیم کرد...سریع بلند شدم و با بالشتم کوبیدم تو سرش...

ارمین بلندتر خندید و گفت""پاشو بابا،دلم سوخت میخواستم یک چیزی بندازم تو یقه ات اما ترسیدم سکته کنی""

با خنده گفتم""کور خوندی میخوای سکته ام بدی تا بری یکی دیگه رو سرم بیاری؟،عمرا ...من حالا حالاها وبال گردنتم""

ارمین ب*غ*لم کرد و گفت ""من غلط بکنم رو جوجه اردک زشتم یک جوجه قوی خوشگل بیارم""

از حرفی که زد بلند بلند خندیدم و با حالت قهر گفتم'""الهی جوجه اردک زشتت بمیره تا تو با جوجه قویت عروسی کنی""

از طرز لوس حرف زدنم عق ساختگی زدم و گفتم"" اه اه حالم بهم خورد جمع کن خودتو""

ارمین گفت ""ای بابا انقدر جفنگیات گفتی یادم رفت اصل قضیه رو بگم""

ابروهام رو تو هم کشیدم و گفتم ""عمت جفنگیات میگه!!!""

ارمین لپم رو کشید و گفت ""ارمیا زنگ زد گفت فردا میام خونتون,منم گفتم من و ساده میخواییم بریم توچال ...اونم گفت منم میام حالا تو چی میگی ببریمش یا نه؟""

گوشیم رو از زیر بالشتم در اوردم و گفتم""ببریمش ,الان خودم بهش پیام میدم که فردا صبح اماده باشه ""

ارمین لپم رو کشید و گفت""الان مثلا داری نقش زن داداشای خوب رو در میاری؟""

خندیدم و گفتم""دقیقا!!!""

********************************

حاضر و اماده جلوی در خونه بابای ارمین ایستاده بودیم تا ارمیا بیاد...بهش تک زنگ زدم تا بفهمه خیلی معطلش شدیم...نگاهم به در بود ...ارمیا به همراه یک دختر دیگه بیرون اومد...همزمان من و ارمین گفتیم ""این دیگه کیه؟!!!""

در ماشینمون باز شد و ارمیا یک سلام بلند و بالا بهمون کرد...به عقب برگشتم و گفتم""علیک ,چرا انقد طولش میدی سه ساعته اینجاییم!!!""

ارمیا لپم رو ب*و*سید و گفت""منتظر بودم تارا حاضر شه""

بعد انگار چیز جدیدی یادش اومد و گفت""وای یادم رفت دوستم رو معرفی کنم ,ایشون تارا جون همکلاس دانشگاهمه ""

دستم رو به سمتش دراز کردم و گفتم""خوشبختم, من ساده هستم ""

ارمینم از تو اینه نگاهی بهش انداخت و گفت""بنده هم ارمینم از اشنایی با شما خوشحالم""

تارا لبخندی زد و تشکر کرد...

********************************

ارمیا و دوستش ماشین رو روی سرشون گذاشته بودن...خنده های الکی و سرخوشانه ای میکردن...به ارمین نگاهی انداختم,تو باغ نبود...به عقب برگشتم و گفتم چیزی هست بگید من و ارمینم بخندیم...

تارا فوری گفت ""حرفامون مجرد پسنده به درد شما متاهلا نمیخوره""...

بدجور ضایع ام کرد...با اخم به ارمیا نگاه کردم تا بفهمه از حرف دوستش اصلا خوشم نیومده...باقی مسیر هم با شوخیا و مسخره بازیهای ارمیا و دوستش گذشت...به توچال که رسیدیم ،شونه به شونه ارمین راه میرفتم... میخواستم خاطره اشناییمون رو دوباره زنده کنم...

ارمین دستم رو گرفت و گفت""یادته دوسال پیش همین جا مخم رو زدی؟!!!""

از حرفی که زد خنده بلندی کردم و گفتم""ای جان رو که رو نیست سنگ پای قزوینه!!!من مخت رو زدم یا تو که هر جا میرفتم عین سایه دنبالم میومدی؟""

ارمین سرش رو خاروند و گفت""من؟""

با ناز گفتم ""بله شما,شاهدم دارم ""

ارمین گفت ""اوه اوه احتیاج به شاهدت ندارم...بله حق با شماست بنده مختون رو زدم حالا بفرما راضی هستی یا نه؟""

دستشو رو محکم تر گرفتم و گفتم ""از چی؟""

ارمین صدایش رو اروم تر کرد و گفت""از اینکه مخت رو زدم؟!!!""

با سرم یکی تو بازوش زدم و گفتم ""مسخره,اره که راضیم اینم سوال کردن داره؟""

ارمین اروم گونه ام رو ب*و*سید و گفت""فدات خانمی ,مخ زدن تو سخت ترین کار دنیا بود چون پای دوتا خواستگار سیریش در میون بود""

از یاد اون روزها لبخندی گرم به روی لبهام اومد ...روزهای سرد زم*س*تونی که با عشق ارمین گرم گرم شد...

تا مچ پا تو برف رفتم...عین بچه ها میخندیدم,از ذوق و خنده من ارمین هم سر ذوق اومد...دستهایش رو پر برف کرد و به صورتم مالید ...از سردی برف نفسم بند اومد,جیغی از ته دل کشیدم و فرار کردم...ارمیا و دوستشم برف بازی میکردن...صدای خنده های تارا نگاه همه اطرافیان رو به خودش جلب کرده بود...چقدر چشمهایش خوشگل بود ,از دور نگاهش میکردم...کلاه بافت سفیدی روی موهایش کشیده بود...دسته ای از موهای ل*خ*ت شلاقیش رو ازادانه از زیر کلاه بیرون داده بود...پالتوی البالویی رنگش به پوست سفیدش میومد...یک لحظه نگاهم به ارمین افتاد...غرق تماشای تارا شده بود...از چیزی که دیدم لرزه به تنم افتاد...پاهایم جون رفتن به جلو رو نداشت...ارمین هم شریک بازیشون شده بود...اون هم پا به پای اونها میخندید و شادی میکرد...به نزدیکشون که رسیدم ,گوله ای به صورتم خورد,

ارمیا با صدای پر از انرژی گفت""ساده تو بیا یار من باش,تارا و ارمین یار هم شدن من موندم بی یاور بدو بیا!!!""

تو دلم گفتم ""ارمین و تارا یار هم شدن؟؟؟""

با قدمهای بلند به سمتشون رفتم و گفتم ""من و ارمین تو و دوستت""

تارا به حالت اعتراض گفت""نخیر گروه ما رو خراب نکن شما و ارمیا من و ارمین""

از اینکه خودش رو با ارمین نزدیک تر از ارمیا دونست قلبم لرزید...چقدر راحت اسم ارمین رو بدون پسوند و پیشوند به کار میبرد...

به سمت ارمین رفتم و گفتم ""تو گوله درست کن من میزنم ""

ارمین با خنده و شوخی گفت""اوخ من چقدر طرفدار پیدا کردم همه میخوان تو گروه من باشن!!!""

تارا خنده ای از ته دل کرد و به ارمین گفت""اصلا تو بگو, دوست داری با کی باشی؟""

تو دلم گفتم""دختره بی حیا, حالیت میکنم""

ارمین دستش رو به دور کمرم حلقه کرد و گفت""از اونجا که دلم نمیاد به خانمم گوله پرت کنم ,پس ساده رو انتخاب میکنم ""

ته دلم یک خوشحالی گنده نشست...تارا پشت چشمی نازک کرد و گفت ""اه اه زن ذلیل""

بازی با هیجان جلو میرفت...تمام سعیم زدن تارا بود....گوله هام رو به نیت زدن اون نشونه گیری میکردم...اما ارمین تیم رقیب رو به طور مساوی میزد...

تارا هم نشونه گیریش خوب بود...اون هم قصدش زدن من بود...در اصل جدال اصلی بین من و تارا بود...از رو زمین گوله ای گنده برداشتم تا به سمتش پرتاب کنم اما همین که سرم رو بلند کردم...

یک گوله برفی محکم به بینیم خورد...داغی خون رو روی لبهایم حس کردم...تارا و ارمیا مات زده نگاهم میکردن ,

ارمیا رو به تارا گفت ""چیکار میکنی؟,مگه قانون نذاشتیم تو صورت همدیگر نزنیم؟""

تارا به لکنت افتاد و گفت"" من نزدم ""

با عصبانیت به سمتش خیز برداشتم اما ارمین مانعم شد,دلم میخواست ارمین از من دفاع کنه اما سکوتش بدتر اتیشم میزد...

ارمین من رو به یک سمت دیگه برد و خون بینیم رو تمیز کرد..

.بهش گفتم""دیدی چطوری زد تو صورتم ؟دیدی چقدر بیشعوره؟""

ارمین گفت""عزیزم بازی بود دیگه سخت نگیر,من از طرف تارا عذرخواهی میکنم""

تو دلم گفتم""چرا تو معذرت خواهی میکنی؟مگه تارا کی تو میشه ؟!!!""

با بغض گفتم""نمیخوام ولم کن ,اصلا بیا برگردیم""

ارمین کمی از من فاصله گرفت و گفت""بچه نشو ساده,تو که بی جنبه نبودی ...بهت گفتم حواسش نبوده حالا هم بیا بریم پیششون تا ناراحت نشدن!!!""

بغضم رو قورت دادم و گفتم""بدرک بزار ناراحت بشن !""

ارمین شونه ای بالا انداخت و گفت ""اصلا نیا,من که رفتم!""

رفتن ارمین پاهام رو سست کرد...غرورم اجازه نمیداد پیششون برم ,گوشه ای ایستادم و نگاهشون کردم...سه تایی میگفتن و میخندیدن...نگاه ارمین گاهی رو تارا خیره میموند و این حالم رو بدتر میکرد...

با عزمی راسخ جلو رفتم تا مانع دلبریای تارا بشم,دستم رو از پشت به دور شکم ارمین قلاب کردم و در گوشش گفتم""اقایی عشقت اومد""

ارمین سرش رو به سمت من چرخوند و گفت""خوش اومدی,حالا دستتو باز کن اینجا خونه که نیست!!!

تا حالا نشده بود من رو واسه تو اغوش کشیدنش نصیحت کنه,اما با حرفی که زد دستهایم ناخوداگاه از دور شکمش به پایین شل شد...

دنیا دور سرم میچرخید ,متوجه حرفاشون نمیشدم احساس میکردم حرفهاشون کش دار شده...نگاهم روی تارا قفل شده بود ...دندونهای سفید و یک دستش لبخندهای مصنوعی و اغراق امیزش رو زیباتر نشون میداد...

تو دلم گفتم""منم بانمکم...منم چشمهام خوشگله...ساده باور کن تو هم خوبی ,اگه نبودی ارمین با اون همه سخت پسندیش عاشقت نمیشد""

دلم میخواست هوا زودتر تاریک بشه و ما به خونه برگردیم،تو دلم به خودم لعنت فرستادم اخه از ارمین قول گرفته بودم که تا تاریک شدن هوا اونجا بمونیم...

********************************

تارا دستهاش رو بهم مالید و گفت ""دلم یک شیرکاکائو گرم میخواد کیا موافقن؟""

ارمین گفت'"'ایول من موافقم""

ارمیا هم موافق بود...

ارمین رو به من کرد و گفت""شما هم موافقی؟""

با لحنی خشک گفتم""من چای میخوام""

ارمین به تارا نگاه کرد و گفت ""این ساده خانم ما همیشه نظرش برخلاف اکثریته،کلا ضد حال زدن رو دوست داره""

دلم از حرف ارمین گرفت،

تارا خنده ای کرد و گفت""پس ناز نازی تشریف دارن""

تو دلم گفتم ""تو دیگه خفه شو !!!""

ارمین گفت ""من میرم شیرکاکائو و چای بگیرم شما همین جا بمونید تا من بیام""

همین که چند قدم دور شد تارا گفت""ارمین صبر کن ،منم باهات میام""

ارمیا نگاهی به من انداخت که تا مغز و استخونم رو سوزوند...پاهام قدرت ایستادن نداشت...با حالی اشفته به سمت ماشین راه افتادم...ارمیا هر چی صدایم زد واکنشی از خودم نشون ندادم و به مسیرم ادامه دادم...

*******************************

کنار ماشین ایستاده بودم و به زوج های جوان که دست تو دست راه میرفتن نگاه میکردم با خودم گفتم""ساده ..صبح دستهای تو هم،توی دستهای ارمین بود حالا عشقت کجاست؟""

با بغض به دخترها و پسرها نگاه میکردم که یکدفعه یکی از پشت بهم خورد...به سمتش برگشتم ،مرد جوانی پشت سرم ایستاده بود و خصمانه نگاهم میکرد ،با عصبانیت گفتم ""چته ؟این همه راه ...حتما باید از این گوشه رد بشی؟""

اونم عصبی بود حتی خیلی بیشتر از من ،با صدای بلند گفت""حواست کجاست دیوانه ؟""

تا خواستم بگم دیوانه کل اجدادته رفت...

تو دلم گفتم"" ساده ،امروز از اون روزهایی که باید صبرت قد صبر ایوب زیاد باشه!!!""

********************************

بعد از پیاده کردن ارمیا و دوستش دعواهای من و ارمین شروع شد...هر چی که از دهنش در اومد بارم کرد ...

ارمین با صدایی که از زور عصبانیت دو رگه شده بود گفت""خیلی بچه ای ساده خیلی لوس و ننری...با رفتارت گند زدی به همه چی ...اصلا نمیشناسمت ...تو فقط میخوای من تو جمع قربون صدقت برم ،تحمل یک حرف و یک نگاه دیگه ای از من نداری،البته تقصیری هم نداریا ...تقصیره منه چون تو رو لوس بار اوردم ...انقدر بهت بها دادم که خودت رو گم کردی...درستت میکنم حالا ببین!!!""

زبونم قفل شده بود ...تو همه داد و بیدادهاش اسم تارا رو به خوبی یاد میکرد و اسم من رو به بدی....

********************************

بعد از اون روز دیگه با ارمین کمتر همکلام میشدم...دلم برایش تنگ شده بود اما غرورم اجازه نمیداد برای اشتی پیش قدم بشم ...

مشغول اماده کردن میز صبحانه بودم..ـ.ارمین حاضر و اماده از اتاق بیرون اومد یک سلام سرد بهم کرد و به سمت در رفت،به سمتش رفتم و گفتم""صبحانه نمیخوری؟""

کفشهایش رو پوشید و گفت ""نه امروز عجله دارم""

وقتی در رو بست بوی ادکلنش تو فضای خونه پیچید...عاشق بوی تلخ ادکلنهایش بودم ...حسم خوب نبود...گوشیم رو برداشتم و به سراغ رمانم رفتم،دلم برای مریم میسوخت اونم عین من تنهای تنها بود... یک ماه از ماجرای رفتن به توچال گذشت و همچنان رابطه ام با ارمین سرد بود...شبها دیر میومد و صبحها زودتر از همیشه میرفت...وقتایی هم که خونه بود مرتبا سرش تو گوشیش بود...مامانم یک چیزهایی فهمیده بود برای همین کلی نصیحتم کرد،مامانم معتقد بود که تو زندگی همه زن و شوهرها این قهر و اشتیها هست ...دلم به نصیحتهای مادرم گرم شد و عزمم رو جزم کردم تا برای اشتی پیشقدم بشم...

********************************

بعد رفتن ارمین کل خونه رو تمیز کردم،چند نوع غذا و دسر درست کردم...مشغول درست کردن کیک بودم با خودم گفتم""ساده اینبار رو تو کوتاه بیا بزار همه چی تموم شه ارمین دوستت داره اما غرورش اجازه اشتی نمیده""خودم به خودم دلداری میدادم تا انگیزه ام بیشتر بشه...

یک ساعت به اومدن ارمین مونده بود...سریع پیرهن کوتاه لیموییم رو پوشیدم و موهای فرم رو به روی شونه هایم ریختم...رژ لب قرمزم رو پر رنگ تر از همیشه کشیدم...خط چشم باریکی پشت پلکم کشیدم تا حالت چشمهایم کشیده تر به نظر برسه...تو اینه برای خودم ب*و*س فرستادم و به سراغ کیکم رفتم...

در باز شد و ارمین به داخل خونه اومد...از دیدن من با اون لباس و ارایش تعجب کرد...با روی خوش به جلویش رفتم و سلام کردم...خواستم لپش رو بب*و*سم که صورتش رو به عقب کشید ...جا خوردم ،چشمهایم تو چشمهایش گره خورد...فهمید ناراحت شدم،با لحن خیلی خشک و جدی گفت""یک نگاه به اون لبات انداختی ببینی چقدر قرمزه؟؟؟؟!!!""

میدونستم بهونه میاره...بارها رد رژ لبم به روی گونه اش افتاده بود ...گاهی وقتها هم از اینکه رو گونه اش یادگاری میذاشتم غرق شادی میشد ...

یک قدم ازش فاصله گرفتم و به عقب رفتم...خودم رو نباختم و گفتم""تا تو لباسهات رو در میاری منم میز شام رو میچینم""

********************************

میزی چیدم تماشایی...دسر هارو با اول اسمش تزیین کرده بودم ...وقتی پشت میز نشست،نگاهش کردم تا عکس العملش رو ببینم ...

ارمین بدون توجه به من ظرفش رو پر باقالی پلو کرد و به سمت تلویزیون حرکت کرد...

منتظر بودم تلویزیون رو روشن کنه و سر میز شام برگرده اما در کمال ناباوری به روی مبل ال مانند نشست و مشغول خوردن شامش شد...

حس غریبی داشتم میخواستم انقدر غرورم رو برایش خرج کنم تا شرمنده اش کنم...سفره کوچکی برداشتم و روی میز جلویش پهن کردم...تمام غذاها و دسر هارو به سمت ارمین بردم...نگاهم نمیکرد...خودم کنارش نشستم و برایش دسر کشیدم...میدونستم عاشق دسرهای شکلاتیه...ظرف رو به سمتش گرفتم و گفتم ""توش پره گردو شکلاته!!!""

ارمین ظرف رو گرفت و دوباره روی میز گذاشت و گفت""!نمیخورم ،صورتم به گرمی گردو حساسه!!!""

بغضم اجازه نداد بی محلیهاش رو تحمل کنم سریع بلند شدم و به اتاقم رفتم ...اشکهای گرمم خط چشم باریکم رو میشست ...حس بدی بود...خستگی زحماتم به تنم مونده بود...

با گریه خوابم برد،از شدت سرما از خواب پریدم،ارمین کنارم نبود...لباسهام رو عوض کردم و به پذیرایی برگشتم...

تو تاریکی ارمین رو گوشی به دست رو مبل جلو تلویزیون دیدم...اون متوجه من نبود...گاهی چیزی رو تایپ میکرد ...یکم جلوتر رفتم...مشغول پیامک بازی بود...حس زنانه ام خبرهای بدی برایم داشت...از اون فاصله، نمیتونستم گیرنده پیامک رو تشخیص بدم...دلشوره عجیبی داشتم ،بوی خیانت به مشامم میرسید...پاورچین پاورچین نزدیکش شدم،چشمهایم رو تیز کردم تا بتونم اسم گیرنده پیام ها رو بخونم ...چندبار چشمهایم رو ریز و درشت کردم تا متوجه اسم روی گوشیش شدم...اسم تارا به فینگیلش نوشته شده بود...پاهام سست شده بود...مبل کنار دستم رو محکم گرفتم تا زمین نخورم...

نور تلویزیون باعث شد سایه ام به روی دیوار بیفته...ارمین تا سایه ام رو دید سریع نشست...توقع نداشت من رو نزدیک خودش ببینه...رفتارهایش شتاب زده شده بود...مرتبا میپرسید از کی اینجا ایستادی؟

لبخند تلخی تحویلش دادم و گفتم ""به قربون صدقه رفتناتون نرسیدم""

ارمین گوشی رو پرت کرد رو مبل و بلند شد...اومد جلویم ایستاد و گفت ""منظورت چیه؟""

رویم رو ازش گرفتم و گفتم""من رو احمق فرض کردی؟من همه چی رو فهمیدم ""

ارمین بازویم رو گرفت و گفت""چرت نگو چی رو فهمیدی؟""

بازویم رو از تو دستش بیرون کشیدم و گفتم""همه چی رو ،فقط بگو از کی اومد جای من؟""

ارمین گفت""کی؟چی میگی ساده ،حالت خوبه ،خواب نما شدی؟""

با لحن خیلی تند گفتم""واقعا برایت متاسفم ...تو فکر میکنی من نمیدونم چرا رفتارت باهام سرد شده؟فکر میکنی نمیدونم سرت با یکی دیگه گرمه؟""

چشمهایش به چپ و راست میچرخید ...روی نگاه کردن به چشمهایم رو نداشت...ازش فاصله گرفتم و گفتم""حیف من ...حیف من برای تو...برای تو که انقدر پستی""

خواست دستم رو بگیره که سریع به اتاق رفتم و در رو قفل کردم ...اتاق دور سرم میچرخید...انقدر گریه کردم که کم کم چشمهایم سنگین شد...

**********************************

یک هفته ای به خونه مامانم رفتم ،میخواستم ارمین کمی به خودش بیاد،برای مامانم سربسته از اتفاقات بینمون گفتم،میخواستم پدر و مادر ارمین رو هم تو جریان بزارم اما مامانم مانعم شد...تو خواب عصرگاهی بودم که تلفنم زنگ خورد...وقتی جواب دادم صدای ارمیا تو گوشم پیچید با لکنت بهم سلام کرد و نفس عمیقی کشید، طرز صحبت کردنش خواب رو از چشمهایم گرفت ارمیا خیلی اروم گفت""ساده یک چیزایی داره اتفاق میفته که اگه نگم میمیرم!""

با صدای مرتعش گفتم""مثلا چی؟""ارمیا گفت ""میشه بیام خونه مامانت؟""گیج و منگ بودم فقط تونستم بگم بیا...

چشم به در بودم تا ارمیا بیاد...زیاد منتظرم نگذاشت و اومد،حالش اصلا خوب نبود رنگ و رویش عین گچ سفید بود...

وقتی نشست بهش گفتم""خب بگو ببینم چی شده""

ارمیا شالش رو با یک حرکت از رو سرش پایین کشید و گفت""ساده یک چیزایی داره اتفاق میفته ،مربوط به ارمین و تاراست""

صدای قلبم رو واضح میشنیدم...با چشمهای از حدقه در اومده به ارمیا نگاه میکردم،بغضش سر باز کرد و با گریه گفت""ساده غلط کردم ،به خدا من نمیدونستم اینطوری میشه،روزی صد بار میگم کاش اصلا تارا رو با خودم به توچال نمیاوردم،ساده تو رو جون مامانت من رو ببخش،من الان چند وقته بخاطره تو با تارا قهرم ...اون دیگه منم ادم حساب نمیکنه ""

با لکنت گفتم""دقیق تر بگو چی شده؟""

ارمیا با گوشه شالش اشک درشتش رو پاک کرد و گفت""تارا و ارمین باهم رفیق شدن...چندبار ارمین رو جلوی دانشگاهمون دیدم...ساده مگه ارمین عاشقت نبود؟پس چی شد؟؟؟""

سوال ارمیا تو ذهنم بالا و پایین میشد...واقعا ارمین عاشقم بود؟؟؟

به ارمیا گفتم""تا چه حد پیش رفتن؟""

ارمیا از لحن یخ زده ام ماتش برد...با دهن باز بهم نگاه میکرد،با دستم یکی زدم رو زانویش و گفتم""با تو هستم،میگم تا کجاها پیش رفتن؟؟؟""

ارمیا سریع گفت""به خدا من چیزی نمیدونم""اشک روی گونه ام راه باز کرد و گفتم""بابا و مامانتم در جریانن؟؟""

ارمیا دستم رو محکم گرفت و با التماس گفت""نه...نه،اونها چیزی نمیدونن...ساده تو رو جون مامانت از رابطه من و تارا چیزی بهشون نگو...اگه بفهمن من دلیل این اشناییم من رو میکشن""

نفس عمیقی کشیدم و گفتم""تو هم پشتم رو خالی کردی؟""

ارمیا ب*غ*لم کرد و گفت""من طرف تو هستم فقط نمیخوام پایم به این ماجرا کشیده بشه""

دلم به حال خودم سوخت ...با صدایی مرتعش گفتم""نامرد تو تارا رو به ارمین نشون دادی حالا از ترس بابا و مامانت پاتو پس میکشی؟""

جواب سوالم لرزش محسوس شونه هایش شد...هر دو تو ب*غ*ل هم گریه کردیم...در گوشش گفتم""من عین ارمین نامرد نیستم مطمئن باش نمیگم تارا دوست تو بوده""

********************************

به ارمین زنگ زدم تا بیاد تکلیفم رو روشن کنه...توقع داشتم تو صدایش رنگی از ندامت و شرمندگی باشه اما خیلی خونسرد در جوابم گفت""باشه میام،فعلا کار دارم اما میام!!!""

برای مامانم کل ماجرا رو گفتم،اما از رابطه دوستانه ارمیا و تارا چیزی نگفتم...چون میترسیدم من رو پیش ارمیا بدقول کنه...

مامانم خیلی ناراحت شد ،کلی برایم گریه کرد ولی بهم قول داد حقم رو از ارمین بگیره،دلم نه حق میخواست نه سهم...دلم یک سنگ صبور میخواست تا غم هام رو گوش کنه و دم نزنه...

تو خونه مشغول درست کردن شام بودم که ارمیا به گوشیم زنگ زد و گفت""مامانت اینجاست ،بهم گفتن خبرت کنم تا بیای رو در رو حرف بزنیم""

فوری به گوشی مامانم زنگ زدم و گفتم""شما که گفتی میری خرید ،چرا اونجا رفتی؟مگه نگفتم اول باید با ارمین صحبت کنم؟""

صدای مامانم بغض داشت میون فین فین کردنهاش گفت""بلند شو بیا!""

********************************

جو بدی تو خونه بابای ارمین حاکم بود...همه منتظر بودیم تا ارمین بیاد...

همه نگاه ها روی من بود...انگار میخواستن از چشمهایم کل ماجرا رو بخونن...بیشتر از من ارمیا استرس داشت،میدونستم دردش چیه ،برای همین دستم رو اروم روی دستش گذاشتم ...نگاهم کرد با چشمهایم بهش فهموندم که زیر قولم نمیزنم...

وقتی ارمین اومد سلام محجوبانه ای به جمع کرد و روی یکی از مبلها نشست...

بابای ارمین با صدای بلند گفت""خب حالا که ارمین اومد حرف بزنید ببینم دردتون چیه؟""

ارمین تک سرفه ساختگی کرد و گفت""از من نپرس،از اون خانم بپرس که خوشی زده زیر دلش""

با لکنت گفتم""من؟من خوشی زده زیر دلم؟چرا به بابا و مامانت نمیگی یکی بهتر از من پیدا کردی؟""

ارمین نیشخند مسخره ای تحویلم داد و گفت""توهمی نبودی که شکر خدا شدی،اینم بزارم رو خصوصیات اخلاقی مثبتت؟""

خوب بلد بود با حرفهاش ادم رو زیر سوال ببره،با عصبانیت گفتم""درست حرف بزن،حاشیه نرو""

ارمین یک خنده بلند کرد و گفت""کدوم حاشیه؟چرا تهمت میزنی؟من جز تو با هیچکس نیستم !""

به مامانش گفتم""دروغ میگه مگه من مریضم سر هیچ و پوچ زندگیم رو بهم بریزم...باور کنید یکی تو زندگیشه...اسمشم تاراست""

با اوردن اسم تارا رنگ از صورت ارمین و ارمیا پرید...

ارمین دست راستش رو داخل موهایش کرد و گفت""دروغ نگو...من اصلا همچین کسی رو نمیشناسم،اگه از زندگیت خسته ای بهونه ای بهتر جور میکردی نه ...""

وسط حرفش پریدم و گفتم""لعنت بهت ارمین،چرا دروغ میگی؟...من شاهدی جز خدا ندارم ...الانم نیومدم اینجا این حرفها رو بزنم ،اومدم بگم تکلیفم رو روشن کنید""

مامانش سریع از روی مبل بلند شد و کنارم نشست...دستش رو دور گردنم انداخت و گفت""وای ساده جان این حرفها چیه؟کدوم تکلیف؟شما دوتا هنوز بچه اید خیلی طول میکشه به اخلاق هم خو بگیرید...اگه قرار باشه با هر دعوا و سوتفاهم بزنید زیر همه چی که سنگ رو سنگ بند نمیشه...بلند شو مامان جان برو پیش ارمین بشین بزار کدورتها رفع بشه!""

تو دلم به سادگی مادرش خندیدم...نگاهم به مامانم افتاد...تمام خواهش دلم رو توی چشمهایم ریختم تا حرفی بزنه...مامانم عین همیشه از راز چشمهایم با خبر شد و گفت""ارمین،نمیخوای یک بار دیگه خودت رو به ساده اثبات کنی؟""

همه منتظر جواب ارمین بودن،ارمین به مامانم نگاه کرد و گفت""اگه ساده بابت قضاوت ناعادلانه اش جلوی جمع از من عذر خواهی کنه،میبخشمش و دوباره برمیگردم سر زندگیم!!!""

نه من نه مامانم توقع همچین حرفی رو نداشتیم،ارمین خودش رو کنار کشید و من رو مقصر دونست...بابایش سریع حرف ارمین رو تو چنگ گرفت و گفت""البته ارمین هم باید قول بده که دیگه خودش رو مورد سوظن قرار نده،تا ساده دچار سوتفاهم نشه'"'

تو دلم گفتم""ساده کجای کاری؟ بلند شو پای ارمیا رو بکش وسط،نزار کاسه کوزه ها سر تو شکسته بشه،بلند شو از خودت دفاع کن""تا خواستم بگم شاهد دارم یاد قسمهای ارمیا افتادم...

بغض بدی به گلویم چنگ مینداخت ...از جایم بلند شدم و گفتم""واقعا متاسفم ...شما پسرتون رو نشناختید،اینی که الان کنارتون نشسته یک ادم پست و دروغگویه که خوب بلده فیلم بازی کنه...من کاری نکردم که عذرخواهی کنم...اگه یکم وجدان داشته باشید میفهمید من چی میگم""

مامانمم در ادامه حرفم گفت""ارمین اگه زندگیت رو دوست داری زودتر بیا سراغش،ساده دختر دروغگویی نیست""

دو جمله ای رو که مامانم گفت من رو از فرش به عرش رسوند...با اون دو جمله به مامانم افتخار کردم...مهم نبود اونها حرف مامانم رو باور کنند...مهم من بودم که فهمیدم یک کوه پشت سرم ایستاده...

*****************************

یازده روز بعد از اون ماجرا ارمین باهام تماس گرفت و ازم خواست به خونه خودم برم تا باهم صحبت کنیم...دل تو دلم نبود...مامانمم عین خودم خوشحال بود...موقع خداحافظی با مامانم گونه تپلیش رو محکم ب*و*سیدم و گفتم""اقامون بلاخره احضارم کرد،این هفته یک شب همگی رو شام دعوت میکنم ،میخوام بترکونم !!!""

مامانم پیشونیم رو ب*و*سید و گفت""فدات بشم،مراقب ارمین باش انقدر بهش توجه کن تا ذهنش به هیچ کسی جز خودت کشیده نشه!""

منتظر نشسته بودم تا ارمین بیاد...از خوشحالی چندین بار لباسهایم رو عوض کردم...بهترین و شیک ترین لباسم رو پوشیدم تا تو نگاه اول نظرش رو به خودم جلب کنم...

برای شام چیزی درست نکردم...میخواستم به مناسبت جشن اشتی کنان به رستوران دعوتش کنم...گلهای رز سفید و صورتی رو دسته کردم و توی گلدون گذاشتم...شمع های فانتزی رو به شکل قلب روی میز چیدم ...

همه چی اماده بود تا ارمین بیاد...

********************************

وقتی در ورودی باز شد از شدت هیجان گونه هایم گل انداخت... ارمین خیلی اروم سلام کرد و اومد جلو...منتظر بودم من رو تو اغوشش بگیره...اما خیلی سرد از کنارم رد شد و به اشپزخونه رفت...عین میخ به زمین چسبیدم...با خودم گفتم""ساده صبر کن،شاید تو داری اشتباه میکنی...شاید علت اومدنت به اینجا اون چیزی نیست که تو فکر میکنی""

ارمین خیلی معمولی گفت""چرا ایستادی؟بشین ""رو نزدیکترین مبل نشستم...ارمین هم دقیقا روبرویم نشست...

چشمم به دهنش بود...ارمین نگاهی به گوشیش انداخت و گفت""خب اول تو شروع میکنی یا شروع کنم""منظورش رو درک نکردم برای همین گفتم""چی رو؟""

ارمین گفت""حرف زدن رو میگم""

من هیچ حرفی برای گفتن اماده نکرده بودم،چون فکر نمیکردم حرفی بزنیم ...با دلخوری گفتم""تو شروع کن""

ارمین پای راستش رو به روی پای چپش انداخت و گفت ""پس تا اخر حرف زدنم چیزی نگو،هر وقت حرفهایم تموم شد هر سوالی داشتی بپرس""عین معلم ها صحبت میکرد...ارمین نفسی گرفت و گفت""ببین ساده،تو درست متوجه شدی من با تارا در ارتباطم، اولش عین دو تا دوست ساده بودیم ،کم کم بهم علاقه پیدا کردیم...تارا دختر خوبیه عین خودت صاف و بی ریاست...من نمیخواستم تارا رو از تو مخفی کنم ،حالا هم چیزی نشده من تو رو عین سابق دوست دارم و میخوام باهات زندگی کنم ،تارا هم یک گوشه ای از زندگیم رو صاحب میشه...شما دوتا ربطی بهم ندارید...این زندگی سهم تو میشه و یک زندگی جدید سهم تارا،اون به بودن تو راضیه،منم همینطور...تو هم به بودن اون راضی بشو ...""

چشمهایم از تعجب تا اخرین حد درشت شده بود...دهنم عین چوب، خشک شده بود...

ارمین خیلی اروم گفت""نظرت چیه؟""

با لکنت گفتم""شوخی میکنی؟حتما اینم یک چالش جدیده ""

ارمین خنده بلندی کرد و گفت"" کدوم چالش؟ساده جان من اینجا اومدم تا رک و راست همه چی رو بهت بگم ،چون معتقدم حقته که واقعیت رو بدونی...حالا هم چیزی نشده من و تو عین سابق با هم زندگی میکنیم فقط باید قول بدی که وجود تارا رو بپذیری!""

پاهام به شدت میلرزید...دلم میخواست بلند بشم و بزنم تو دهنش ...چقدر راحت حرف میزد...اصلا نظر من برایش اهمیت نداشت....تمام جونم رو ریختم توی صدام و گفتم""خیلی پستی ارمین...چطور دلت میاد انقدر راحت اسم اون ع*و*ض*ی رو جلوی من بیاری؟فکر کردی بی رگ و ریشه ام که با وجود اون بیشرف بازم باهات زندگی کنم؟فکر کردی من لنگ زندگی کردن با تو هستم؟من نه تو رو میخوام نه این زندگی کثیفت رو ....برو با همون دختره خونه خراب کن زندگی کن که لیاقتت دخترایی امثال اونه...ولی مطمئن باش زندگیت با اون هم دوام نمیاره...چون اه من پشت تو و زندگیته...""

ارمین از جایش بلند شد و گفت""من دلم به حال تو سوخت وگرنه تو دیگه جایی تو زندگیم نداری،خواستم بهت اجازه زندگی کردن بدهم حالا که نمیخوای پس طلاقت رو میدم تا برگردی پیش مامانت و تا اخر عمرت باهاش زندگی کنی...دل رحمی به من نیومده...""

سریع از جایم بلند شدم و گفتم""تو دل رحمی؟اشتباه فکر نکن تو یک ادم سنگدلی که من رو خام خودت کردی...کاش زمان به دو سال پیش برمیگشت به اون موقع که بین تو فرهاد مونده بودم،کاش خام تو و دروغات نمیشدم و دل فرهاد رو نمیشکستم،کاش جای تو اون رو انتخاب میکردم،اما حیف که زمان هیچوقت به عقب برنمیگرده تا ما اشتباهاتمون رو جبران کنیم...""

ارمین عصبی شد و گفت""پس تو این دو سال به فرهاد فکر میکردی...به به چه عالی زنم دو سال به رقیبم فکر میکرده...ساده خانم پس تو هم عین منی ،چه فرقی بین من و توست؟من به تارا فکر میکنم تو به فرهاد...""

نذاشتم به توهمات ذهن کثیفش ادامه بده...به جلو رفتم و یک سیلی محکم تو صورتش زدم...با فریاد گفتم""خفه شو ارمین...کافر همه را به کیش خود پندارد...من عین تو کثیف نیستم ...خدا شاهده تو این دو سال به کسی جز خودت فکر نکردم...تو انقدر پست و ع*و*ض*ی هستی که سریع از تو حرفهام یک چیزی بیرون میکشی...من عین تو نمک نشناس نبودم و نیستم...""

ارمین هم عصبی بود...توقع نداشت دستهای لطیف زنانه ام روی صورتش یادگاری بزاره...برای همین سراسیمه از روی مبل بلند شد و جواب سیلی من رو با یک سیلی محکم تر داد...صورتم از درد میسوخت...احساس میکردم با اهن داغ به روی صورتم زده...

اشکی از گوشه چشمم به پایین چکید...موندن رو جایز ندونستم...سریع لباسهایم رو پوشیدم و از اتاق بیرون زدم...موقع رفتن به ارمین گفتم""نامرد روزگاری اگه زود طلاقم ندی""

*******************************

روزهای سختی بود...هیچکس واسطه اشتی نمیشد...همه میدونستن قضیه از بیخ و بن خرابه...اخرین پیغام ارمین رو ارمیا بهم داد....پیغامی که با شنیدنش بدجور شکستم...

عصر روز جمعه بود که ارمیا بهم زنگ زد و گفت""ارمین گفته بهت بگم ،زودتر وسایلت رو از خونه خارج کن چون نمیخواد تارا با دیدن وسایلت ناراحت بشه""

ارمیا گریه میکرد و فحش میداد...هم خودش رو هم ارمین و تارا رو...فقط تونستم بهش بگم""باشه وسایلم رو جمع میکنم""

*****************************

وسایل به همت مامانم از خونه ارمین به خونه خودمون انتقال داده شد...

منتظر طلاق بودم...از ارمین وخاطراتش دل کنده بودم...میخواستم اسم منحوسش زودتر از رویم برداشته بشه...

وکیلم خیلی زود کارهای طلاق رو جلو انداخت...

تو یک غروب دل گیر زم*س*تونی من و ارمین از هم جدا شدیم...

وقتی برای بار اخر نگاهم به نگاهش افتاد ،اشکم رو از روی گونه ام پاک کردم و گفتم ""نمیدونم یادت هست یا نه...تو یک روز زم*س*تونی به زیر یک سقف رفتیم،حالا هم تو یک غروب زم*س*تونی از هم جدا میشیم...برو ...فقط یادت باشه نامردی رو در حقم تمام کردی""

ارمین چیزی نگفت و اروم خداحافظی کرد...

*************************

روزهای بعد طلاق خیلی سخت میگذشت...ده روزی از طلاقم گذشته بود...جلوی تلویزیون نشسته بودم و به برنامه بی مزه اشپزی نگاه میکردم ....مامانم به حالت اعتراض گفت""ساده نمیخوای بری بیرون یک باد به کله ات بخوره؟ بس که تو خونه موندی بوی نا گرفتی...پاشو برو بیرون یک قدم بزن شاید حالت یکم بهتر بشه...""

ماشین مامانم رو برداشتم و راه افتادم ...حوصله چرخیدن بدون هدف تو خیابونهای شلوغ رو نداشتم...فکرم کار نمیکرد،تو ذهنم خونه تک تک دوستها و اقوام رو مرور میکردم تا یکی رو واسه رفتن انتخاب کنم...یک فکری عین خوره به جونم افتاده بود که دست از سرم بر نمیداشت...انگار یکی تو ذهنم بلند بلند میگفت ((به در خونه ارمین برو))پایم رو به روی پدال فشار دادم ...هدفم مشخص شده بود،دلم میخواست ارمین رو از دور ببینم...

**************************

جلوی ساختمون ایستادم...به ساعتم نگاه کردم ،نیم ساعت به اومدنش مونده بود...دلم برای خونه ام تنگ شده بود برای خونه ای که به سلیقه خودم خریداری شده بود...

اهنگی رو پلی کردم و منتظر نشستم...

چشمم به خیابون بود تا ماشین ارمین رو تشخیص بدم...از دور دیدمش...سرم رو کمی پایین کشیدم تا من رو نبینه...ماشین رو به سمت پارکینگ هدایت کرد و پیاده شد تا در رو باز کنه...کمی سرم رو بلند کردم ،اون پشتش به من بود...تارا رو تو ماشینش دیدم،قلبم دیوانه وار میزد...با خودم گفتم""دیدی ساده دروغ گفتی،تو به دروغ میگی از ارمین متنفری اگه متنفر بودی چرا تا اینجا اومدی؟چرا با دیدن تارا حالت خراب شد؟پس بدون فراموشش نکردی و هنوزم دوستش داری...""

بغضم سر باز کرد و گریه کردم ،خواستم راه بیفتم که احساس کردم صدای داد و فریاد میاد...به سمت ارمین چرخیدم ...با یک نفر درگیر شده بود،تارا جیغ میزد و ارمین رو صدا میزد...نیم خیز شدم تا بهتر ببینم،دعوا بالا گرفته بود...ارمین هم میزد هم میخورد،دست و پاهام بی اراده میلرزید...دلم برای ارمین میسوخت،از ماشین پیاده شدم ولی جلو نرفتم ،تارا خودش رو به وسطشون انداخت تا مانع زد و خوردها بشه...چندبار خواستم برم جلو اما یکی تو سرم فریاد میکشید ((به تو مربوط نیست))...

دعوا خوابید نمیدونم تارا به پسره چی گفت که جوابش یک سیلی محکم شد...ارمین سریع دست پسره رو گرفت و پرتش کرد تو خیابون...صدای فریاد پسره انقدر بلند بود که کل ماشین های در حال گذر نگه داشتند...کم کم جمعیت کنارشون جمع شدند و سعی کردن جداشون کنند اما پسره هر بار عصبی تر از پیش به جلو میرفت و با ارمین درگیر میشد...

مردم ارمین رو به داخل ساختمون کردن ...دعوا رسما تموم شد ...چندین نفر پسره رو سوار ماشین کردن و خودشون رفتن دنبال کار و زندگیشون...

خیلی دلم میخواست بدونم قضیه از چه قراره...برای همین به سمت ماشین پسره حرکت کردم و کنار پنجره اش ایستادم...با انگشتام اروم به شیشه اش زدم...سرش رو از روی فرمون بلند کرد و نگاهم کرد...شیشه رو تا ته پایین کشید و گفت ""امرتون؟""

سلام کردم و گفتم""حالتون خوبه؟''"

تو چهره ام دقیق شد،انگار میخواست ببینه من رو میشناسه یا نه...خیلی چهره اش برایم اشنا بود حس میکردم قبلا جایی دیدمش...هر دو بهم خیره شده بودیم...

هر چی بیشتر فکر میکردم کمتر به نتیجه میرسیدم...ولی انگار اون من رو شناخت...چون چشمهایش درشت شد و گفت""حالا فهمیدم تو کی هستی!!!""

مشتاق بودم تا بفهمم کیه و من رو از کجا میشناسه...در ماشین رو باز کرد و بیرون اومد...چشمم به دهنش بود تا زودتر حرف بزنه...ولی چیزی نگفت و فقط نگاهم میکرد...بهش گفتم""چهره شما برایم اشناست ولی نمیدونم کجا دیدمتون،شما من رو میشناسید؟""

یک نیشخند تحویلم داد و گفت""من قیافه ادمهای احمق رو خوب به خاطرم میسپرم""

از حرفش جا خوردم...با لحن خشک و جدی گفتم""درست حرف بزن ،احمق خودتی""

خنده بلندی کرد و گفت""درست حدس زدی منم احمقم ،اگه نبودم الان نامزدم تو خونه شوهر سابق تو نبود""

با خودم گفتم""ساده این چی میگه؟یعنی این نامزد تاراست؟""باورم نمیشد...به چشمهایش زل زده بودم تا صداقت کلامش رو بخونم...

پسره یک لبخند تلخ تحویلم داد و گفت""تارا نامزدمه...ولی تو با بی عرضگیات از چنگم پروندیش!!!""

متوجه منظورش نشدم برای همین گفتم'"'این وسط من چیکاره ام؟""

با لحن خیلی بدی گفت""اگه تو حواست به شوهرت بود الان تارا رو کنارم داشتم""

عصبی شدم و گفتم""تو چرا حواست به نامزدت نبود ؟پس تو هم مقصری!""

دستش رو محکم به اینه ب*غ*ل ماشین کوبید و گفت""ما فقط نامزد بودیم ...

چیزی بینمون نبود...اما تو که زن عقدی و دائمیش بودی چرا کاری نکردی؟پس ببین بی عرضه ای ،هیچکس اندازه تو مقصر این بدبختیا نیست حتی تارا هم گ*ن*ا*هی نداره چون تو نتونستی شوهرت رو جمع و جور کنی ...تارا من رو دوست داشت ولی ...!""

نذاشتم به حرفهاش ادامه بده ...عصبی تر از قبل گفتم""عذر بدتر از گ*ن*ا*ه نیار،اگه دوستت داشت عین دخترهای ولگرد خیابونی با شوهر من نمیپرید...""

با سیلی محکمی که تو صورتم زد ادامه حرفهام تو دهنم ماسید...

اشک درشتی از گوشه چشمم به روی گونه ام افتاد...دستش خیلی سنگین بود...نفس نفس میزدم تا جلویش گریه ام نگیره...پره های بینیش از شدت عصبانیت باز و بسته میشد...

فریادی سرم کشید و گفت""یک بار دیگه درباره تارا اینطوری حرف بزنی دندونات رو تو حلقت میریزم...اون ولگرد خیابونی نیست ،شوهره بی همه چیزت از چنگم درش اورد...چون تو احمق برایش کم گذاشتی،اگه تو زن زندگی بودی شوهرت برای رفع نیازهاش به راه دیگه ای کشونده نمیشد""

از حرفهایش نفس تنگه گرفتم چه راحت ازش سیلی خوردم ""به ماشینش تکیه دادم و اروم گفتم""مگه تو زندگی من رو دیده بودی؟ما خوش بخت بودیم ولی تارای تو همه چی رو بهم ریخت...باور کن من چیزی برای ارمین کم نذاشته بودم ...""

با صدایی که مشخص بود خیلی خسته است گفت""حرفهایت رو باور نمیکنم ،برو کنار میخوام سوار شم""از در ماشین فاصله گرفتم و گفتم""من که زندگیم فنا شد،ولی تو اگه تارا رو دوست داری برای به دست اوردنش بجنگ""

به سمت ماشینم حرکت کردم از پشت سر بلند داد زد و گفت""مطمئن باش همین کار رو میکنم'"'

*****************************

بالشتم رو محکم کوبیدم تو سرم تا حرفهای پسره یادم بره""اون حق نداشت من رو بی عرضه خطاب کنه،اون چی میدونست از زندگی قشنگم...با بد و بیراه گفتن به ارمین و تارا خوابم برد""

****************************

ساعت از دو نصف شب گذشته بود که با صدای گوشیم از خواب پریدم...سریع بدون نگاه کردن به شماره جواب دادم...ارمیا بود...خیلی اروم صحبت میکرد با ترس گفتم""ارمیا کسی چیزیش شده؟""فوری گفت""نه ،ساده یک لحظه حرف نزن تا بگم برای چی زنگ زدم""

ساکت شدم تا حرف بزنه...

ارمیا اروم گفت""ساده،نامزد تارا پشت پنجره اتاقمه...شماره تو رو میخواد میگه اگه شماره رو بهش ندم شر به پا میکنه...ساده من میترسم، انگار این پسره میدونه تارا دوست من بوده...تو رو خدا ساده کمکم کن ...""

گیج بودم به ارمیا گفتم""شماره ام رو میخواد چیکار؟""ارمیا گفت""نمیدونم ،چیکار کنم ساده؟""

دو دل بودم برای اینکه پشیمون نشم سریع گفتم""اشکال نداره شماره رو بده""

ارمیا گفت""خیلی گلی ساده،هیچ وقت خوبیت یادم نمیره بخدا تو برای ارمین حیف بودی ...""

به پنج دقیقه نکشید که گوشیم زنگ خورد...با صدای اروم جواب دادم...نامزد تارا بود ...سلام کرد و گفت""خواب بودی؟""

توی دلم گفتم اینم عین باقی پسرها خله،با صدای محکمی گفتم""یک نگاه به ساعتت بندازی بد نیست!""

خنده بلندی کرد و گفت""ببخشید ،من فکر کردم انقدر عاشق شوهرت هستی که شبها از غصه اش نخوابی...""

حرفهایش پر از نیش و کنایه بود ،بهش گفتم""اون دیگه شوهر من نیست...اگه متوجه نمیشی یک جور دیگه حالیت کنم!""

جذبه ای به صدایش داد و گفت""هنوز برای این حرفها خیلی کوچولویی خانم کوچولو!""

خوب بلد بود حرصم بده...با خودم گفتم ""چرا همه پسرها حرص در اوردن رو خوب بلدن؟!!!""

منم به صدایم افکت جذبه دادم و گفتم ""برای این چرت و پرتها وقت من رو گرفتی؟اگه کاری نداری قطع کنم!""

سریع گفت""نه ،قطع نکن...زنگ زدم تا بگم فردا چیکاره ای؟میخوام ببینمت ،کار واجبی باهات دارم ...""

کمی فکر کردم و گفتم ""فردا بالاتر از میدون (.........) ،سر ساعت شش منتظرم باش خودم پیدات میکنم...""

باشه ای گفت و بی خداحافظی قطع کرد...

********************************

اروم میدون رو دور زدم ...بالاتر از میدون دیدمش...کنار ماشینش ایستاده بود...برایش دو تا بوق زدم،بهم نگاه کرد و دستش رو به بالا برد...نگه داشتم تا سوار بشه...

سلام ارومی کرد و سوار شد...راه افتادم ،اهنگ(( نرو رضا صادقی ))رو کمی بلندتر کردم ،نگاهی بهم انداخت و گفت ""اون که رفت .......""

بغضم رو قورت دادم و چیزی نگفتم ...هر دو ساکت بودیم ...نامزد تارا دستش رو به سمت ضبط دراز کرد و اهنگ رو زیادتر کرد...بی هدف خیابونها رو جلو میرفتم ،

بهش گفتم ""کجا برم؟""

با دستش یکم جلوتر رو نشون داد و گفت ""همین گوشه ها نگه دار حرف بزنیم...""

وقتی نگه داشتم کمربندهامون رو همزمان باز کردیم ...به سمتش چرخیدم ...نگاهش به روبرویش بود و گفت""میخوام کمکت کنم که به شوهرت برسی...تو هم باید کمکم کنی من به تارا برسم...""بیشتر به سمتش چرخیدم و گفتم""یادم نمیاد ازت کمک خواسته باشم!!!""

نیشخندی زد و گفت ""اشتباه نکن،من بیشتر برای خودم میخوام تلاش کنم،ولی دلم میخواد تو هم به حقت برسی...""

با صدای ارومی گفتم""کدوم حق؟منظورت ارمینه؟اون حق من نبوده و نیست...ممنونم از دلسوزیت تو اگه خیلی زرنگی حق خودت رو پس بگیر ""

نامزد تارا با مشت گره کرده اش یکی تو در زد و گفت""حقم رو میگیرم مطمئن باش ...""صدایم رو بالا بردم و گفتم""پس دیگه چه مرگته؟پس چرا دنبال من اومدی؟برو حقت رو از چنگ اون بیشرف بیرون بکش ...چرا نمیری؟ها چرا نمیری؟ارمین عشقت رو نمیده؟نمیتونی پسش بگیری؟""

نامزد تارا به سمتم چرخید و گفت""خفه شو...خفه شو ...خودت خوب ارمین رو میشناسی ...اون داره عین ریگ برای تارا پول خرج میکنه...من زورم بهش میرسه اما پولم نه...تارا عاشق پول ارمین شده...شوهرت دست گذاشته رو نقطه ضعف تارام...بگو من چیکار کنم که تارا برگرده؟...""

صدای بغض دارش اشکم رو در اورد و گفتم""نمیدونم...چرا از من میپرسی؟...تو که ادعات میشد میتونی برگردونیش!!!""

سرش رو به صندلی تکیه داد و گفت""نمیتونم ...تارا دیگه من رو نمیبینه...اون دیگه جواب تلفنهامم نمیده""

چقدر شنیدن اون حرفها از زبون یک مرد شکست خورده سخت بود...اشکهایم رو پاک کردم و گفتم""من تمام سعیم رو میکنم که تارا رو برگردونی...چون بهم گفتی مقصر همه این بدبختیها منم...""

بهم نگاه کرد و گفت""یعنی میخوای بگی برای رسیدن به ارمین اینکار رو نمیکنی؟""

تو چشمهایش زل زدم و گفتم""نه،با اینکه هنوز عاشقشم اما ازش دل بریدم...ارمین لیاقت من رو نداشت...""

برقی از امید تو چشمایش نشست و گفت""یعنی میشه تارا برگرده؟""

ماشین رو روشن کردم و گفتم""امیدت به خدا باشه،ما همه سعیمون رو میکنیم...""

اولین دور برگردون رو پیچیدم... هر دو ساکت بودیم...

نامزد تارا گفت""راستی اسمت چیه؟ ""

با صدای ارومی گفتم""ساده""

لبخندی زد و گفت""منم اشکانم،اسمت خیلی با مزه است...ساده خانم ...ساده ...راه راه...""از حرفهای خودش خنده سرخوشانه ای کرد و منم به خنده انداخت...

وقتی پیاده شد سرش رو از پنجره، داخل ماشین کرد و گفت""رو کمکت حساب کردم ساده خانم""

ساده خانمش رو کش دار گفت تا حرصم رو در بیاره ...لبخندی زدم و گفتم""باشه،خداحافظ""

رو تختم دراز کشیده بودم و رمان مریم رو میخوندم...از خسارتی که مریم به ماشین سیاوش زده بود خوشحال بودم...تو دلم گفتم کاش معین عاشق مریم میشد تا سیاوش بسوزه...تو دلم سر نویسنده داستان فریادی کشیدم و گفتم""چرا یک کاری برای مریم نمیکنی؟؟؟"""

در اتاقم باز شد و مامانم به داخل اومد و گفت""ساده ،من میرم بیرون غذا رو مراقب باش ،خداحافظ""

انقدر غرق داستان بودم که متوجه سفارش مامانم نشدم...فقط باشه الکی گفتم و مشغول خوندن شدم...

****************

از بوی سوختگی که تو بینیم پیچید سریع بلند شدم و به اشپزخونه رفتم...تشخیص دادن غذا سخت بود...کل قابلمه عین زغال سیاه شده بود...تازه یادم اومد سفارش مامانم چی بوده...خنده بلندی کردم و با خودم گفتم""شاهکارهام بعد طلاق داره رو میشه!!!""

***************

اشکان بهم پیامک داد""فردا میتونم ببینمت؟""برایش نوشتم""اره ...بیا جای قبلی""

***************

تیپ اسپرتی زدم و راه افتادم...از دور اشکان رو دیدم و برایش بوق زدم...وقتی سوار شد سلام بلندی داد و گفت""ساده خانم چطوره؟؟""

خندیدم و گفتم'"'چیه شنگولی؟خبری شده؟تارا و ارمین کات کردن؟""

خنده بلندی کرد و گفت""نه ،ولی به اونجاها هم میرسه!""

اهنگ ((وای دلم سامان جلیلی ))رو زیاد کردم و راه افتادم...

اشکان با صدای بلند گفت""ایول سلیقه ات با من جوره جوره...منم این اهنگ رو خیلی دوست دارم...دمت گرم ،مشتی هستی راه راه خانم!!!""

از اینکه اسمم رو راه راه خانم صدا میزد ناراحت نمیشدم،اشکان صدای ضبط رو کمی بلندتر کرد ((عشق من چی مونده از غرورم بگو**چرا من از تو دورم بگو**از این سکوت مبهم بگو))خودش هم با اهنگ میخوند...وقتی اهنگ تموم شد صدای ضبط رو کم کرد و گفت""راستی ساده من رو یادت اومد؟""

بهش نگاه کردم و گفتم ""راستش نه!!!""

اشکان با انگشت وسطش یکی زد رو فرمون و گفت""یعنی انقدر حافظه ات تعطیله؟""

با خنده گفتم'"'من بر عکس تو قیافه ادمهای احمق تو خاطرم نمیمونه!!!""

اشکان خنده بلندی کرد و گفت""افرین خوب حاضر جوابی...""

بهش نگاه کردم و گفتم""حالا بگو کجا هم رو دیدیم؟""

اشکان اهنگ رو عوض کرد و گفت""توچال...یادته از پشت بهت خوردم ؟؟؟'"'

تصویر اون روز از جلوی چشمهایم رد شد و گفتم""اره یادم اومد ،تو اونجا چیکار میکردی؟""

اشکان گفت""چند روز بود به تارا میگفتم میخوام ببینمت اما هر بار بهونه میاورد...زنگ زدم خونشون مامانش گفت صبح زود به خونه دوستش رفته تا با اونها بره توچال،منم راه افتادم به سمت توچال تا ببینمش...من شاهد همه اتفاقها بودم...من از دور تارا رو زیره نظر داشتم...خنده های بلندش رو اعصابم بود...نگاه های ارمین رو به تارا میدیدم اما جلو نیومدم ،نمیخواستم تارا من رو ببینه،چون میخواستم بدون رنگ عوض کردن تمام رفتارهایش رو ببینم...""

به اشکان گفتم ""خب دیدیش؟نظرت چیه؟بازم من رو مقصر میدونی؟"''

اشکان نفس عمیقی کشید و گفت""اره تو رو مقصر میدونم،اونجایی که تارا همراه ارمین برای خرید شیرکاکائو رفت توهم باید باهاشون میرفتی...تو نباید میدون رو ترک میکردی،تو به تارا حق تصاحب کردن ارمین رو دادی...تو باید عین کوه می ایستادی و وا نمیدادی...اما تو چیکار کردی؟راه افتادی به سمت ماشین...من دنبالت اومدم ،شونه های افتاده ات حال خرابم رو خراب تر کرد ...بهت زدم و گفتم حواست کجاست دیوانه،میخواستم تو رو به خودت بیارم اما تو نفهمیدی...کلا هیچی رو نفهمیدی...""

حرفهایش عین پتک به فرق سرم میخورد...

بغض کردم ...شاید حق با اشکان بود من خیلی زود میدون رو برای رقیبم خالی کردم....اشک درشتی از گوشه چشمم به پایین سر خورد...اشکان تا اشکم رو دید با خنده گفت ""یک چیزی بگم از ماشینت به بیرون پرتم نمیکنی؟""

دماغم رو بالا کشیدم و گفتم ""نه بگو....""

اشکان با لبخندی که سعی میکرد محوش کنه گفت""اون گوله برفی که تو دماغت خورد رو من زدم!!!!!!!""

حسابی جا خوردم و گفتم""دروغ نگو...""

اشکان با جدیت تمام گفت""دروغ نمیگم...تو بدجور تارا رو میزدی و من تحمل نداشتم تارا رو اونطوری ببینم ...تا دیدم هیچکس متوجه من نیست اون گوله رو تو دماغت زدم تا همه چی تموم شه...

از دستش عصبی شدم و گفتم""اگه یک درصد دماغم میشکست چی؟کی جوابگو بود؟""

اشکان نگاهم کرد و گفت ""ضربه ام حساب شده بود...من بی گدار به اب نمیدم!!!!""

با حرص گفتم""اره ...اره شما کریس انجل تشریف داری""

اشکان خنده بلند و با نمکی کرد و گفت""میخوای اون ماشین جلویی رو محو کنم؟""

اخمی کردم و گفتم""چقدر با نمکی ...الان باید بخندم؟؟؟""

اشکان تو فکر رفت و گفت ""یک چیز دیگه ای هم هست که باید بهت بگم""

دلم لرزید و گفتم""دیگه چیه؟مگه چیز دیگه ای هم مونده که نگفته باشی؟""

اشکان به سمتم برگشت و گفت ""اره""با جدیت گفتم""خب چیه؟بگو جون به لبم کردی!!!""

اشکان خنده کوچولویی کرد و گفت""میخواستم بگم وقتی حرص میخوری خیلی بامزه میشی!!!!

با جعبه دستمال کاغذی تو کله اش زدم و گفتم""دیوانه،حالا میفهمم چرا تارا ترکت کرده ،از دست شوخیهای بی مزه تو دلش رو به ارمین سپرده""

اشکان چپ چپ نگاهم کرد و گفت""این حرفت رو نشنیده میگیرم...به من میگن اشکان سلسله...""

با تعجب گفتم""سلسله؟؟؟!!!""اشکان چشمکی زد و گفت""سلسله جبال نمک دیگه!!!""

از نوشابه ای که برای خودش باز کرد خنده بلندی کردم ...اشکان هم میخندید...شخصیت بامزه اش برایم جالب شده بود...تو دلم گفتم""حیف اشکان برای اون تارای سبک و بی حیا!!!""

به اشکان گفتم"" خب کجا بریم؟""

نگاهی به ساعتش انداخت و گفت بریم جلوی دانشگاه تارا،دلم برایش تنگ شده میخوام ببینمش""به سمت دانشگاه حرکت کردم ،

اشکان گفت""ساده به نظرت خودم رو بهش نشون بدم؟""

شونه ای بالا انداختم و گفتم""نمیدونم ،نشون بدی که چی بشه؟""

اشکان گفت"" تا بدونه دست بردار نیستم و هنوز میخوامش!""

گفتم ""باشه ،پس پیش به سوی اثبات عشق اشکان به دختر مورد علاقه اش""

جمله ام پر از نیش و کنایه بود،میخواستم اشکان رو به خودش بیارم اما خنگ تر از این حرفها بود،چون دستهایش رو بهم کوبید و گفت""ایول برو...برو که تارا منتظرمه""

خنده تلخی تحویلش دادم و سرعتم رو بیشتر کردم...

**************************

جلوی دانشگاه نگه داشتم ،اشکان سریع پیاده شد...از پنجره نگاهم کرد و گفت""تیپم خوبه؟تارا کش شدم یا نه؟""

لبخندی تحویلش دادم و گفتم""اره خوبی،برو جلوتر تا ما رو با هم ندیده""

اشکان از ماشین فاصله گرفت...چندین دختر از دانشگاه بیرون اومدن...اشکان جلوی یکیشون ایستاد...از دور نمیتونستم تارا رو خوب ببینم،حالت دست و حرف زدنشون نشون میداد که گفتگوشون اصلا دوستانه نیست...

ماشینی شبیه ماشین ارمین جلویم ایستاد...با خوندن پلاکش دلم زیر و رو شد...دلم بیشتر از اینکه برای خودم بسوزه برای اشکان سوخت...

میترسیدم اشکان با دیدن ارمین قاطی کنه...برای همین سریع ماشین رو استارت زدم و راه افتادم ...جلوتر از دانشگاه جایی که اصلا تو دید نبود نگه داشتم و به اشکان زنگ زدم ...با اولین بوق جواب داد...بهش گفتم""اشکان من اومدم جلوتر ،کی میای؟""

اشکان با ناراحتی گفت ""دارم میام...""

دلم از ناراحتی اشکان گرفت...به زمونه لعنت فرستادم ،حق من و اشکان همچین زندگی نبود...با شونه هایی افتاده سوار ماشین شد...

چیزی ازش نپرسیدم چون میدونستم بینشون چه اتفاقی افتاده ...

وقتی از دانشگاه دور شدیم اشکان گفت""چرا نپرسیدی چی شده؟""

دنده رو عوض کردم و گفتم"" چون میدونم""

اشکان به سمتم برگشت و گفت""از کجا؟""

اهنگ رو عوض کردم و گفتم""ارمین رو دیدم،عشقت با رقیبت قرار داشت...""

اشکان عصبی شد و فریاد بلندی کشید...از ترس فرمون رو محکم چسبیدم...اشکان دادی کشید و گفت""نگه دار لعنتی،نگه دار...""

زدم کنار و نگه داشتم...اشکان کمربند رو باز کرد و به سمتم چرخید ...با فریاد گفت""چرا همون موقع نگفتی تا حساب جفتشون رو برسم؟""

با لکنت گفتم""‌ترسیدم دعواتون بشه""

اشکان گفت ""ساده میفهمی چیکار میکنی؟اصلا تو چیزی حالیته؟احمق چرا همون موقع نگفتی تا حساب جفتشون رو برسم؟؟""

سرم رو به صندلی چسبوندم و گفتم""چون نمیخوام عین من غرورت رو خرج کنی،اشکان باور کن این راهی که تو میری و من قبلا رفتم...الان ببین کجام؟کنار تو نشستم...اینه ته اون چیزی که تو تلاشت رو برایش میکنی...""

اشکان از ماشین پیاده شد و گفت""اشتباه نکن ،زندگی دو نفر شبیه هم نمیشه...من تارا رو به دست میارم...""

با رفتن اشکان بغضم سر باز کرد و گریه کردم...تو دلم گفتم""اشکان من اگه جای تو بودم قید تارا رو برای همیشه میزدم...چون اون هم عین ارمین بی لیاقته........""

قبل از خواب، از زیر تخت البوم عکس های اتلیه ام رو در اوردم...یکی یکی عکسها رو نگاه کردم...به عکس مورد علاقه ارمین که رسیدم بغض کردم ...چقدر چهره اش تو عکس مهربون بود...عکسی که برای انداختنش کلی خندیدیم...عکاسمون از من خواست روی کاپوت ماشین دراز بکشم و ارمین از سمت مخالفم به بالای سرم بیاد...عکسی که باعث شد رگ کمر من بگیره و دکمه کت ارمین کنده بشه...

با یاداوری اون لحظه ها بین گریه هام بلند بلند خندیدم...از خدا برای دل غمگینم یک صبر عظیم و یک سنگ صبور خواستم ...

صدای ویبره گوشیم از زیر بالشتم بلند شد...

اشکان بود...ازش دلخور بودم ،برای همین جواب ندادم ...چندبار پشت هم زنگ زد وقتی مطمئن شد جواب نمیدم پیامک داد ...توی پیامش نوشته بود""سلام راه راه خانم...چرا جواب نمیدی؟مثلا قهری؟من زنگ زدم ازت معذرت خواهی کنم،میدونم میبخشی برای همین فردا راس ساعت همیشگی منتظرتم ،منو نکاریا....شبت بخیر ""

از پرویی اشکان لبخند گشادی به روی لبهایم نشست...به سقف خیره شدم و یک اهنگ پلی کردم...((چشمهای م*س*ت ،سینا شعبان خانی))با گوش دادن به اهنگ باقی رمان مریم رو خوندم ...انگار سیاوش برای مریم ترانه اش رو گفته بود...((چشمهای م*س*ت تو اروم جونمه/اگه نباشی خونمون ویرونمه))

کم کم چشمهایم سنگین شد و خوابم برد...

****************************

به مامانم قضیه اشکان رو گفتم،مامانم چیزی نگفت فقط از من خواست قید ارمین رو برای همیشه بزنم و دوباره دلم هوایی نشه...

سر ساعت شش کنار اشکان نگه داشتم...بهم اشاره کرد با ماشین اون بریم...ماشین رو پارک کردم و سوار ماشین اشکان شدم...تا نشستم سریع گفت""اول بگو قهری یا اشتی؟""

کمربندم رو بستم و گفتم ""اگه قهر بودم الان اینجا نبودم""

اشکان یک ایول کش دار گفت و راه افتاد...خیلی تند میرفت،صدای ضبطش رو بلند کرد و گفت ""صدام رو میشنوی؟""

بلند گفتم""‌اره""

دوباره صدای ضبط رو بالاتر برد و گفت ""حالا چی؟""

میدونستم اگه بگم اره بازهم صدا رو بالاتر میبره...برای همین گفتم""چی میگی؟""

اشکان خنده بلندی کرد و گفت""هیچی زرنگ خانم""

اشکان ترک ها رو عوض کرد تا به یک اهنگ رسید ، صدا رو کمی بلندتر از قبل کرد...تازه فهمیدم اونم عین من عاشق گوش دادن اهنگ با صدای بلنده...به نظرم اهنگ قشنگی بود ،اشکان با اهنگ زمزمه میکرد...چه بد بود که نمیتونستم همراهیش کنم...((emo band, انقدر خوبی))...

وقتی تموم شد از اول گذاشتمش،اشکان نگاهم کرد و لبخند با نمکی تحویلم داد...

((زل که میزنی توی چشمم/ارومم میکنی عشقم/تنها دلیل من تو هستی/توی این دنیا***وقتی که تو هستی کنارم/انگار هیچی غمی ندارم/پیش من باش تا نباشم تنها))

‌تو دلم گفتم""یعنی اشکان با گوش دادن این اهنگ یاد تارا میفته؟""

دلم به حالش سوخت ...بغض بدی به گلویم چنگ انداخت...به سمتش برگشتم،اصلا تو این عالم نبود،چشمهایش غم داشت...بهش خیره شدم تا چشمهای یک عاشق واقعی رو کنکاش کنم ...تو دلم گفتم'"‌'ای بمیری تارا ،ببین با این بچه چیکار کردی؟ای بمیری که هم زندگی من رو نابود کردی هم زندگی اشکان رو"" اشکان چیزی از ارمین کم نداشت،چشمهای قهوه ای تیره اش به پوست گندمیش میومد...ته ریش یک دستش قیافه اش رو مردونه تر نشون میداد...

با خودم گفتم‌""خدایی چیزی از ارمین کمتر نداره،فقط به قول خودش پولدار نیست!!!""

اشکان به سمتم برگشت و گفت""پسند شد؟""

با مشتم یکی زدم تو سرش و گفتم""اونی که باید بپسنده الان ....""باقی حرفم رو خوردم...

اشکان دنده رو با حرص عوض کرد و گفت""الان چی؟چرا حرفت رو خوردی؟""

نفس عمیقی کشیدم و گفتم""ولش کن ،کجا بریم؟""

اشکان گفت""بریم یک جایی بشینیم حوصله خیابونهای شلوغ تهران رو ندارم،مخصوصا الان که نزدیکه عیده و همه دنبال خریدن...""