رمان پسرای بازیگوش به قلم دختران معتمد

زندگی ای که گاهی پستی و بلندیایی داره که شاید هممون یه روز خسته بشیم ازش…

یا یه روزم انقدر خوشحال باشیم که دلمون نخواد حتی اون روزمون شب شه وحتی سر به بالش بزاریم …

یه اتفاقاتی تو دنیای اطرافمون میوفته که بدون میل و اراده خودمونه…

هر چیم که پولدار باشی . فقیر باشی یا…

بازم برای اون بالایی بنده ای و تو یه سطح قرار داریم هممون. دوست،رفیق،آشنا،نمیشناسه…

حتی پارتی بازیم نمیشه کرد که سرنوشت خودمون و بخوایم تغییر بدیم …

مثل ورود نفر ششمی که مهمان خونه ای میشه که صاحب خونه ها نمیدونن رسم مهمون نوازی از این مهمان چجوریه؟؟؟؟؟

میلاد"

به خاطر سروصدا ونوری که پخش می شدومشروبی که خورده بودم سرگیجه داشتم

نگاهی به بچه ها انداختم هرکدوم دست دختری در دستشون بود ودرحال رقص وشیطنت بودن

دختری کنارم ایستاد، سرتا پاشو برانداز کردم عجب استایلی داشت، عاشق برجستگی های بدنش بودم

با عشوه وطنازی لبخندی بهم زد...

جام مشروبشو بالا آورد...

-به سلامتی

منم لبخندی زدمو جاممو بردم بالا

برای بوسیدنش جلو رفتم، کمی خودشو عقب کشید، قصدش بازیگوشی بود ومنم عشق بازی...

دست انداختم دور کمرش اونو به خودم چسبوندم، زیرگوشش نجوا کردم :

-بدن سکسی داری

بدنش گر گرفته بود با این جمله ی ساده!

شروع کردم به بوسیدن زیر گلویش....

لذت میبرد،از لرزش بدنش فهمیدم، عادتم بود، با دختران زیادی این لحظه رو تجربه کرده بودم.

دست دخترک را گرفتمو به اتاقی که در چند قدمیمان بود بردم...

شب لذت بخشی بود...

حسین"

میلادودیدم که با دختری سبزه وموهایی دودی و لوند به سمت اتاق خواب می رفت،لبخندی روی لبام اومد،خوش سلیقه است همیشه بهترین وبر میزد.

-حسین!

به سمت دخترک برگشتم، صورت بانمکی داشت.

:جانم؟!

-به کی داشتی نگاه میکردی، لبخند می زدی؟!!! (با دلخوری)

نیش خندی زدم :

:به هیچ کس، امشب تو چشممو گرفتی عزیزم.

خودشو لوس کرد ودست انداخت دور کمرم وبا عشوه گفت :ع واخدانکشتت حسین جووووووووووووون توام خیلی جذابی.

امیرعلی با لبخندی که چال گونش اونو جذابتر کرده بود به سمتم اومد.

-حسین دیدی میلاد چه دافی بلند کرده؟؟؟!!!

:آره مگه می شناسیش؟؟!!! (باتعجب)

-مگه نمیدونی دختر کیه؟؟!!!

:نه نمی شناسمش؟!

-نگاهی به شادی انداخت،دوست نداشت کسی کنارمون باش.ازشادی عذر خواهی کردموبه گوشه ای رفتیم...

:خب دختر کیه؟!

-دختر اصالتی

:اصالتی کدوم خریه؟!!! (جلوی دهانم رو گرفت)

-هیس...

:چته؟! مگه چی گفتم؟؟؟!!!

-واقعا اصالتی رو نمی شناسی؟!

:نه، باید بشناسم؟!

-بی خیال حسین، بیا بریم پیش بچه ها.

به سمت رضا وامیر که کنارهم نشسته بودن رفتیم.

قیافه رضا مشخص بود ،داره چیز خنده داری برای امیر تعریف میکنه، اماامیر مثل همیشه خشک وسرد پاروی پا انداخته بود با ابروهای گره کرده به نقطه ای خیره شده بود.

امیر علی با ماسک ترسناکی که روی صورتش داشت، آهسته آهسته رفت پشت سر رضا وکنارگوش رضا فریاد بلندی زد...

رضا چند ثانیه توی شوک بود ویک دفعه بلند شد وشروع کرد به جیغ کشیدن وقتی خنده مارو دید فهمید داستان از چه قرار افتاد دنبال امیر علی...

همینطور که بالبخندنگاهشون میکردم کنار امیر علی نشستم...

امیر -هیچ وقت دست از این بچه بازی هاشون بر نمیدارن...

حسین:من تحسینشون میکنم، همیشه شادن

-هم

ازحرفش دلخورنشدم عادتش بود ازدوران دانشگاه می شناختمش همیشه این مدلی بود

:امیر؟!اصالتی می شناسی؟

-همین که باهاش قرار داد بستیم؟!

(کف دستمو به پیشونیم کوبیدم) وای چرا یادم نمونده بود؟!

-به خاطر خنگ بودنت (لبخند ریزی زد)

دستمو مشت کردم به آرامی روی سرش کوبیدم.

موهاشومرتب کرد با خشم نگاهم کرد دستمو به نشونه تسلیم بالا بردم

به سمتم خیز برداشت که فلنگو بستم. فراروبه قرار ترجیح دادم،شوخی با امیر مساوی بامرگ

امیر -باخودش چی فکر کرده جلو این همه آدم به سرمن میزنه، کسی که هیچ بشری جرات شوخی باهاشونداشت...

پاروی پا انداختمودوباره چشم دوختم به این مردم همیشه سرخوش، چی عایدشون میشد از این همه مشروب وخوردن وول خوردن تو بغل هم دیگه، من پاک نبودم اما خط قرمز هایی برای خودم داشتم...

بلند شدمو راه تراسو پیش گرفتم هوایی اون بیرون بهتر از هوایی سنگین داخل خونه بود

دست در جیب شلوارم کردم به آسمان مشکی پرستاره چشم دوختم. ستاره های چشمک زن منو یاد خاطره های نه چندان دور می انداخت...

شبی که دربه در دنبال خانه میگشتم در این شهر بزرگ پرهیاهو.

بچه شهرستانی که دانشگاه تهران قبول شده بودم، نتونستم تو خوابگاه جایی پیدا کنم. همه ی مشاوره املاک ومسکن رو گشته بودم، کمتر کسی به دانشجو خونه میداد...

فردای آن شب انگار معجزه شده بود.!!! توی برد دانشگاه پسری درخواست هم خونه داده بودوقتی که دربه در دنبال خونه بودم باکلی ذوق شماره اون پسررو برداشته بودم، وقتی وارد کلاس شدم تصمیم گرفتم به پسرک زنگ بزنم...

بعد از چند تا بوق جواب داد.

-الو؟

:سلام، آقا میلاد؟!

-بله بفرمایید

:امیر هستم میخواستم بابت آگهی که داده بودین باهاتون... یه دفعه استاد وارد کلاس شد

بله بله، ببخشید کلاس شروع شده بعدا زنگ بزنید

با این حرفش جرقه ای درذهنم روشن شد. به انتها ی کلاس نگاه کردم، پسری با قد بلند، خوش سیما وموهایی لخت، خوش تیپ به اصطلاح دختر کش ایستاده بود ومی خواست گوشیشو درون جیبش بذاره

با چند ضربه که استاد روی میز زد همهمه وسروصدای بچه ها خوابید...

امیر

بعداز کلاس بیرون منتظر ایستادم تا بیاد با سه تا پسر دیگه کنارهم راه میرفتن وتوسروکله هم میزدن. جلوشونو گرفتم، ببخشید!

یکیشون که فکر میکرد خیلی بانمکه گفت :بخشیدم بیا این امیر علی مال تو

بعد یه پسر با چشم های سبز رنگ رو جلو انداخت بادوستاش به این شوخی مسخره خندیدن.

میلاد -حسین بی خیال، داداش کاری داشتی؟!

:شما آقا میلادی؟!

-بله خودمم

:من امیرم همون که چند دقیقه پیش باهاتون تماس گرفتم

-اهان اهان، حالتون خوبه

دستشو به سمتم دراز کرد ومنم دستشو مردونه فشردم

:ممنون میخواستم درباره خونه باهاتون صحبت کنم.

و نگاهی به دوستاش کرد، البته، خواهش میکنم. بهتره بریم تو حیاط دانشگاه...

-امیر!

رضا بود که منو از فکر وخیال بیرون آورد.

:چته چرا داد میزنی؟

-پسر کجایی؟! یه ربع دارم صدات می کنم.

:کارتو بگو

-ساعت دو نصف شب میلاد میگه بریم...

(اره دیگه عشقو حالشو کرده حالا دستوررفتن میده)

بدون حرف راه افتادمورضا هم پشت سرم اومد

میلاد شادوشنگول بود وپشت فرمون آهنگی زمزمه میکرد وبا انگشتاش روی فرمون ضرب گرفته بود.

طبق معمول میلاد پشت فرمون، سه کله پوک عقب منم صندلی جلو نشسته بودم.

نگاهی به عقب انداختم، امیر علی سرروی شونه حسین گذاشته بود،رضا هم پیام های خنده دار برای حسین میخوندوجفتی میخندیدن. سری تکون دادمو سرجای خودم نشستم...

رضا؛حسین این امیرم خیلی غده ها

حسین _اره، همیشه همین جوریه

رضا ؛تو مهمونی خودمو کشتم تا یکم بخندونمش، آخرشم به جای خنده بهم پوز خند زد.

_توکه میشناسیش همیشه اخلاقش همینه خشک جدی.

بیخیالی گفتمو دوباره سرمو تو گوشیم کردم

یه رب بعد تو پارکینک منتظر پایین اومدن آسانسور بودیم.

میلاد که انگار زیاده روی کرده بود تو مشروب خیلی سرحال بود،باپایین اومدن آسانسور همگی سوار شدیم

امیر علی_دربست تاطبقه هشتم

یکی زدم پس کلش

_باید همه جانشون بدی اسگولی

دستی کشید پشت گردنش

_باو اسگل تر از توهم مگه هست؟

میلاد_آره خودش

همه خندیدن،بچهامیدونستن خیلی بااخلاقمو به دل نمیگیرم

امیر همچنان قد ایستاده بودانگار خنده بالبای این بشر قهره

وارد خونه شدیم هرکدوم به سمت اتاق خودش رفت...

روی تخت نشستمو پیام شب بخیر رو برا آزیتا سند کردم

دختر اهل حالی بود،وقتی بااون بودم بهم بد نمیگذشت،از دوران دانشگاه میشناسمش

درسته هفت ساله باهم رابطه داریم اماهیچ قولو قراری بینمون نیست جفتمون آزادیم باهر کس که میخوایم باشیم.

دانـــشگاه

بهترین زمان زندگیم بود خانواده درستو حسابی داشتم اما به خاطر این که معماری خوندم طردم کردن،تو خانواده ی ما نسل در نسل همه پزشکی خونده بودن اما من عاشق نمای ساختمونا بودم...

هفت سال بود که دیگه پیش خانوادم زندگی نمیکردم میلاد و حسین رفیق فابم بودن...

پدر مادر میلاد آمریکا بودن اما میلاد هیچ وقت حاظر نشد همراه خانوادش بره ،بامیلاد همخونه شدم ،بعد از چند وقت حسینم بهمون اضافه شد...

دیگه خواب مجالی برای فکر کردن بیشتر بهم ندادو خوابیدم

امروز تو شرکت حسابی سرمون شلوغ بود پروژه ی جدید خیلی نفس گیر بود،

میلاد و امیر سرنقشه ای کار میکردن و قیافهاشون کاملا جدی بود ...

رضا و حسینم تو اتاق کارشون بودن..

خانوم احمدیم مثل همیشه باتلفن در حال صحبت بود و آمار مهمونیه دیشبو به رفیقش میداد،اگر دست من بود این منشیه وراجو اخراج میکردم اماهمه کاره ی شرکت میلاد بود....

میلادو از بچگی میشناختم ،مگه میشد دوستای حسینو نشناسم؟

حسین پسرخالمه،از بچگی اسطوره ام بود،تفاوت سنیمون فقط چندماه بود ،اما همین تفاوت سنی نزاشت همکلاسی بشیم ،از وقتی که بامیلادو رضاهم خونه شد منم بیخیالشون نشدم ،از زندگی مجردیشون خوشم میومد.

همون رشته ای که حسین انتخاب کردو زدم....

خانوادم زیاد تو قیدو بند درس نبودن زیاد براشون مهم نبود آینده ی درسیم چی میشه

بابام چندتانمایشگاه ماشین داشت،منم ماشینای زیادی زیر دستم بود....

دخترای زیادی به خاطر موقعیتمو چهرم خواستارم بودن ،اما فقط مهمون دوسه شب تختم بودن.

یکی محکم زد پشت کمرم،این شوخی پشت وانتیا مخصوص رضا بود...

_هوووووو چرا رم میکنی

_گ...نخور باو ،خواستم کار دیروزتو تلافی کنم.

باخنده جلو رفتمو یه دفعه بازانوم زدم وسط پاش

بافریادی که کشید همه ی نظرا به ما جلب شد

از درد با زانو افتاد....

از خنده ریسه میرفتم

_توروووحت

_نوش جونت ،تاتوباشی بامن اینجوری شوخی نکنی.

بلند شد تا بهم حمله کنه که سریع پشت امیر قائم شدم

امیرم نامردی نکردو کنار رفت، بازومو کشوندو انداختم جلو رضا

_چاکریم داش امیر

_حسابشو برس

دستمو به حالت تسلیم بالا آوردم

_عاقا من غلط کردم

میلا_باگ...خوردنم دیگه درست میشه

رضاهم دستاشو بهم کوبیدو اومد سمتم .

حسینم تماشاگر بود

یکم بارضا زدو خورد کردیم ،آخرم اون کم آوردو رفت،هیچ کس توان مقابله بابدن ورزیدمو نداشت

آخر روز همه از خستگی رو به موت بودیم

بعد از شام حاظری که خوردیم راهی اتاقامون شدیم.

چشم بندمو زدمو به عادت همیشه پتومو تو بغلم گرفتمو خوابیدم .

از خستگیه زیاد خوابم نمیومد،یاد شوخیای امیر علیو رضا افتادم ،درسته اون لحظه خودمو نگه داشتم تا نخندم ،اما واقعا قیافه ی رضا اون لحظه مضحک شده بود

پاشو جفت کرده بود چشماش قیچ شده بودو دستشو رو ...گذاشته بود .

انگار قرار بود از دستش فرار کنه

تک خنده ای کردمو روی تخت دراز کشیدمو دستمو زیر سرم گذاشتم.

دلم برای مادرم تنگ شده بود،برای قرمه سبزیه ،خوش آب و رنگش....

دلم هوایش راکرد ،خواستم بهش زنگ بزنم که بادیدن ساعت که یک نصف شبو نشان میداد پشیمون شدم

صدای زنگ که پشت سرهم زده میشد از فکر بیرونم آورد .

ازاتاق زدم بیرون همه بچها باقیافه های خواب آلودجلو اتاقاشون وایساده بود

به سمت درب رفتمو باز کردم

راه رو تاریک بود

هیچ کس جلو در نبود ،این طرف آن طرفو نگاه کردم بازم خبری نبود

میلاد پشت سرم اومد...

_کی بود؟

_نمیدونـ....

باصدای گریه ی بچه ای، زیر پایم رانگاه کردم.

نوزادی درون سبدی در حال گریه بودو پاکت سفیدی کنارش بود....

بامیلاد به هم نگاه کردیم

بچه رو به داخل آوردمو روی میز گذاشتم ...

همچنان گریه میکرد

همگی دورش جمع شدیم

رضا_این دیگه چیه؟

میلا_واقعا نمیدونی؟بچست دیگه...

امیر علی_بچه ی مردم جلو خونه ی ما چکار میکنه؟

رضا_یه پاکت کنارشه

خم شدمو پاکتو باز کردم

باخوندنش مو به تنم سیخ شد

(بچتو خودت بزرگ کن)

همــــین ،برگه رو زیر رو کردم اما چیز دیگه ای نبود.

میلا_چرا ماتت برده برگه رو بده ببینم

از دستم قاپیدش

_چی؟بچتو خودت بزرگ کن؟

برگه رو انداخت تو بغل رضا

_بیا رضا انگار مال توعه

_من؟ به من چه !حتما بچه ی خودته ،نه نه مال امیر علیه

بچه همچنان گریه میکرد....

امیر علی_من که مثل شما نیستم دسته گل به آب بدم من تمیـــز کار میکنم

نگاهی به بچه انداخت

_میلاد ببین دماغش کپیه خودته

همه با دقت نگاهش کردیم ،راست میگفت مدل دماقش شبیه به میلاد بود....

_مال من که نیست ،اگه برا امیر علیو رضاهم نباشه حتما مال امیر یا حسینه...

حسینی که تاالان به دعوای آنها میخندید گارد گرفتو گفت:

_چی؟ من؟نه باو

باانگشتش به من اشاره کرد

_مال امیره

همه نگاهشونو به من دوختن اما باخشمی که در چهرم نشاندم همگی زدن گاراج

باخشمی که امیر نشونمون دادهیچ کس دیگه جرات حرف زدن نداشت

گریه ی بچه تمومی نداشت از تو سبد بیرون آوردمش خیلی کوچولو بود،رودستم گذاشتمشو کمی تکونش دادم ،آروم شد ....

رضا_یعنی بچه کدومامونه؟

امیر علی_مال من که نیست من از خودم مطمئنم.

حسین_منم از خودم مطمئنم .

همه نگاهم به سمت امیر رفت

امیر-چتونه؟به چی زل زدید؟

_تو چرا هیچی نمیگی؟

_مگه تاحالا دیدید من بادختری رابطه داشته باشم ؟

_آره زیاد

_آره رابطه داشتم ،اما مثل شما نبودم.

راست میگفت تو روابطش خیلی محتاط بود.

_حالا میگید بااین بچه چکار کنیم ؟

امیر_بشینید اسم دوست دختراتونو بنویسید تا بریم سراغشون ،بلکه مادر بچه رو پیدا کنیم...

امیر جای هیچ اعتراضی برای بچه ها نذاشت ،انگار هیچ کدوممون زیاد مطمئن نبودیم خودمون...

بچه روی دستانم خوابیده بود ،توی سبدش،گذاشتمو به بچها ملحق شدم

رضا_میلاد توام بشین اسم دوست دختراتو بنویس.

برگه و خودکار و از روی میز برداشتمو شروع کردم به نوشتن...

امیر علی دستشو آورد بالا

_من تموم...

رضا_مگه اسم فامیله انقدر ذوق میکنی؟

حسین_حالا چندتاشد؟

_هفتادو پنج تا

حسین_همش هفتادو پنجتا؟

_امیر برای تو چندتاشد؟

_بیستو سه

حسین_برامن هشتاد

رضا_منم پنجاتا

امیر علی_میلاد تو چندتا؟

_تقریبا نودو چهارتا

همشون دهنشون باز مونده بود

امیر_خیلی زیادن حداقل یک ماه وقتمونو میگیره

صدای بچه دوباره بلند شد

به نظر گشنه میومد ،رضا بطری شیرو از توی یخچال آورد ،ازدستش گرفتم تا بزارم لبه دهن بچه که باداد امیر میخکوب شدم ،شیشه شیرو ازدستم گرفت...

_میخوای بچه رو بکشی؟ مگه مثل ماست که شیرو سربکشه در ثانی این که از این شیرا نمیخوره!

_پس چی میخوره

رضا_از سینه ی مامانش شیر میخوره

_حالا سینه ی مامانشو از کجا پیداکنم؟

_باید شیر خشک بخری

به امیر علی اشاره کردم تا آماده بشه ،کلی توی خیابونای شهرو گشتیم تا یه داروخانه پیدا کردیم .

_عجب دارو خونه ایه که ساعت سه ام بازه

_آیکیو شبانه روزیه ...

از ماشین پیاده شدم،امیر علیم پشت سرم اومد.

خلوت بود به سمت یکی از باجها رفتیم

دختری نشسته بودو با گوشیش ور میرفت.

_ببخشید خانم شیر خشک دارید؟

بدون این که سرشو بالا بیاره

_چند ماهشه؟

باامیر علی بهم نگاه کردیمو به نشونه ی نفهمیدن لبمونو کج کردیم.

_میگم بچتون چند ماهشه

_نمیدونم ،اماانقدره

بادستام اندازه ی تقریبیه بچه رو نشون دادم

شروع کرد به خندیدن

_فکر کنم چهارپنج ماهش باشه

قوطی رو روی پیش خوان گذاشت .

_شیشه ام دارید؟

_شیشه ی چی؟

_وااای سرکارم گذاشتید؟

امیر علی_نه خانوم ،آخه منظورتون چه شیشه ایه؟

از توی قفسه جعبه ی کوچکی بیرون آورد.

_منظورم اینه

_آها شیشه شیر

_منم که همینو گفتم

_ممنون خانوم چه قدر حساب کنم؟

_چیز دیگه ای نمیخواید؟

امیر علی_مثلا چی؟

_پستونک ،پوشک بچه،پودر بچه ،لوسین بچه...

_همه اینا برابچست؟

_آره دیگه

امیرعلی _خانوم هر چی مربوط به بچه میشه رو بدید

امیر علیو میلاد دیر کرده بودن،امیرو رضاهم سعی در آروم کردن بچه داشتن.

توی پتو گذاشته بودنشو تکونش میدادن...

اماآروم نمیشد

امیر گذاشتش زمین

_اهــــه من دیگه خسته شدم

_حسین نوبته توئه بیا آرومش کن،جلو رفتو بچه رو تو بغلم گرفتم ،نمیتونستم قشنگ بگیرمش تو بغل ...

امیر بلندشدو ازم گرفتش

_یه بچه ام نمیتونی بگیری بغل ...

_مگه چندتا شکم زاییدم؟

رضا_به زاییدن نیست که ،ببین امیر چه بلده.

امیر_رضا حرف نزن ،خیلی عصبانیم میزنم کتلت بشیا....

رضاهم به ظاهر زیپ دهنشو کشید.

درب ورودی باز شدو امیر علو میلاد باکلی خرید وارد خونه شدن

جلو رفتمو پلاستیکارو از دستشون گرفتم.

_چقدر دیر اومدید!

امیرعلی_به زور یه داروخونه پیدا کردیم

میلاد از تو پلاستیک قوطی در آورد

_بیا حسین اینو درست کن بده این بچه بخوره تاصداش بیفته.

قوطی رو از دستش گرفتم

_چه جوری درست کنم؟

امیر _روقوطی رو بخون.

از روی توضیحات روی قوطی درست کردمو تو شیشه ریختم،کمی که سرد شد دادم به میلاد تابه بچه بده...

هرکس یه جا افتاده بودو از زور بی خوابی مثل معتادا سرشون به زمین می خورد وچرت میزدن

بالاخره خوابید

میلاد خواب بود

بچه رو از تو بغلش در آوردمو تو سبدش گذاشتم و پتو رو روش کشیدم

دستی روی بینیش کشیدم

_تواز کجا اومدی کوچولو

تکونی خورد از ترس این که بیدار نشه سریع عقب کشیدمو کنار بچها خوابیدم.

باصدای ساعت بیدارشدم ،حتی نمیتونستم پلکامو ازهم بازکنم انگار یه وزنه ی دویست کیلویی به پلکام وصل کرده بودن

امیر علی لگدی بهم زد

_اون بی صاحاب موندو خاموش کن ،این زرزرو الان بیدار میشه

خیزبرداشتمو ساعت رومیزو خاموش کردم بادیدن عقربهاش سرجام میخکوب شدم ،ساعت ده بود

نگاهی به بچها انداختم همه تو خواب ناز بودن

میلاد بادهن باز خرناس میکشید،نگاهی به بچه انداختم ،آروم خوابیده بود.

آبی به دست صورتم زدم..

امیرم بیدار شده بودو بالاسر بچه بود

_سلام

نگاه از بچه گرفت.

_سلام

_خیلی ناز خوابیده

_اوهوم

_بچهارو بیدار کن بریم شرکت

_اینو چکار کنیم

راست میگفت این بچه رو چکار میکردیم،نمیتونستیم باخودمون ببریمش که...

_یه بویی نمیاد امیر؟

کمی بو کرد

_اخ اخ اخ چه بوی گندی

به سمت میلاد رفتو ومحکم کوبید تو پای میلاد

_هوووی بلندشو باو برو دستشویی هممونو محو کردی

میلادم مثل گیجا نگاهش میکردو پاشو ماساژ میداد.

_چته یابو؟ لگد میندازی ؟

_بوکن ببین چه گندی زدی

_مگه هرکس خودشو راحت کنه ،منم؟

امیر علیو رضاهم بیدار شده بودن

_تو این جمع تو فقط خودتو راحت میکنی ،باسروصدا امیر بچه ام بیدار شد ،میلاد بالشتشو روسرش گذاشتو گفت:

_باز شروع شد

بچه رو گرفتم بغل ،از بوی گندی که میداد موهای دماغم کز خورد.

_بچها بوی گند از اینه!

میلاد سرشو از زیر بالشت بیرون آورد

_آقا امیر تحویل بگیر ،اول صبح بهم افترا زدی امیر_بکپ باو

امیر علی_حالا چکارش کنیم؟

رضا_باید جاشو عوض کنیم

همه نگاها به سمت من بود ،چی؟ من کهنه بچه عوض کنم؟عمـــــرا!

یک رب بعد بعد از کلی دعوا ،توی دستشویی بودمو پشت بچه رو میشستم.

بچه انگار چشماش باز شده بود،دختر بود ،چون لباساش اسپرت بود حدس نمیزدیم که دختر باشه

_بچهــــــا!

همشون سرشونو از اتاقاشون بیرون آوردن

سوالی نگاهم کردن...

_دختره

رضا اومد کنارم

_ای جــــون دختره ،حالا اسمشو چی بزاریم؟

لبمو به حالت ندونستن کج کردم .

_نمیدونم

رضا_بچهـــــا بیـــــاید

همه دور بچه جمع شدن

_اسمشو چی بزاریم

میلاد_مگه قراره پیش ما بمونه که حالا اسمم روش بزاریم؟

امیر علی_بالاخره باید با یه اسمی صداش بزنیم!

_امیر علی راست میگه باید بایه اسمی صداش بزنیم،حداقل سه ،چهارماه طول میکشه که مادرشو پیدا کنیم.

امیر_یاسمین چطوره؟

میلاد _اخ اخ اخ ،یاسمین؟

امیر_چیه از یاسمین خاطره ی بد داری؟

امیر درست میگفت از یاسمین خاطره بد داشتم.

دختری که تو دوران دانشگاه یه مدت باهاش بودم ،اما پانمیداد منم دخترارو به چشم وسیله نگاه میکردم ،وقتی قصدمو بهش گفتم ،فرداش چندتا قول چماق تامیخوردم، زدنم ،بعدها فهمیدم برادراش بودن....

حسین_من میگم رکسانا.

امیر علی _آرزو

رضا_شبنم

_نه بچها این جوری نمیشه باید قرعه کشی کنیم،هر کس اسمی رو که دوست داره بنویسه.

همه روی تیکه ای، کاغذ اسمی نوشتن...

توی یه ظرف انداختیم...

رضا_بچها بزاریم پریوش؟

امیر علی_پریوش غلط کرد شوهر کرد همه رو در به در کرد، آها آها....

بچها اومدن وسطو شروع کردن به رقصیدن همه از خنده دستشونو گذاشته بودن رو شکماشونو خم شده بودن...

امیر بچه به بغل، مثل همیشه خنسی نگاه میکرد.

_بچها بسه، زود بیاید اسمشو انتخاب کنیم.

رضا _بچها بیایید یه کاری کنیم !

امیر علی_بچها بزرگ شدن..

امیر_هر هر هر.

_بچها یکی از برگهارو بردارید،دیگه!

امیر، بچه رو جلو آوردودستشو توی ظرف کرد

دخترکوچولو چنگ انداختو چند تا برگه رو بیرون آورد.

برگه هارو باز کردم...

_مرجان،مهری ماه،دریا

امیر علی_حلا کدومو بزاریم؟

رضا_دریا خوبه.

حسین_منم بادریا موافقم.

امیر_منم دریا.

_رای با اکثریت پس میزاریم دریا!

لپ دخترو کشیدم.

_اسمت شد دریا خانوم...

امیر_خب حالا کی پیش بچه وایسه؟

حسین_من که تو شرکت کلی کاردارم...

امیر علی_روی منم که یه خط قرمز بکشید.

همه نگاها به سمت رضا رفت...

رضا_اصلا حرفشم نزنید ،من نمیتونم این گودزیلارو نگه دارم...

_گودزیلا چیه ؟ببین چه بچه ی نازیه

رضا_انگار خیلی به دلت نشسته ،خودت نگهش دار!

بااین یه جمله نابودم کرد...

بااسرار زیاد قرار شد من پیشش بمونم ،اما تنهایی از پس این بچه برنمیومدم.

_باید یکیتون بمونه ،من تنهایی نمیتونم!

امیر_مگه قراره آپولو هواکنی؟قراره شیر خشک براش درست کنیو جاشو عوض کنی.

امیر علی اومد، چند ضربه ی آرام تو کمرم زد