رمان پسر تهرونی ، دختر کرمونی به قلم خانم طلا

ژانر : #کلکلی #همخونه_ای #عاشقانه

خلاصه :

سام و خونوادش به دلیل مشکلاتی راهی کرمان ، خونه پدربزرگه سام میشن. خانواده ۴ نفره ای برای تنها نبودن و کمک حاله مادر بزرگ و پدر بزرگه سام خونه آنها زندگی میکردند و دختری زیبا روی و زیبا خویی دارند و طی اتفاقاتی این دو نفر مجبور میشن...

تازه از دانشگاه رسیده بودم خونه که صدای ناله و شیونه مامانمو شنیدم و صدای بابام که سعی در آروم کردنش داشت...با خودم فکر کردم نکنه برای آقاجون مامان جون اتفاقی افتاده ؟ یا فرزانه جون چیزیش شده ؟...نه

سریع فاصلمو از حیاط تا در ورودی چوبیمونو دویدم و درو باز کردم .... مامانم روی زمین نشسته بود و بابامم یه لیوان آب دستش بود که تلاش برای به خورد دادن مامان میکرد

مامان با گریه و صدای نسبتا بلند میگفت : حالا این مرتیکه رو از کجا پیدا کنیم ؟ بد بخت شدیم

بابا : ما که به پلیس دادیم و ازش شکایت کردیم پیداش میکنن

کفشامو در آوردم و جلو تر رفتم و به بابا مامان نزدیک شدم

من : چی شده ؟

مامان که یکم صداش پایین تر اومده بود دوباره بلند شد و با ناله گفت : دیدی چه خاکی به سرمون شد ؟ مرتیکه نفهم سرمونو کلاه گذاشت و غیبش زده

بابا : سام ، توام تا که این آروم تر شد بیا حرف بزن ، بعدا بهت میگم برو یه آب قند درس کن

کیفمو روی مبل انداختم و رفتم تو آشپزخونه و از توی کابینت یه لیوان برداشتم ، از توی یخچال یه بطری آب خنک برداشتم و توی لیوان ریختم و شکر هم اضافه کردم ؛ همین طور که به طرفه هال میرفتم شربت آب قند و هم میزدم

نشستم کناره مامان و لیوانو به طرفه دهنش برم که با دستش دستمو گرفت و مانعم شد

بابا : یعنی چی رویا ؟ باید بخوری داری از حال میری که..

بابا لیوانو از دستم گرفت و به دهنه مامان نزدیک کرد ، مامان هم این بار مخالفتی نکرد و چند قلپ خورد و یکم آروم تر شد و سرشو به شونه بابا تکیه داد و چشماشو بست ... رد اشک روی صورتش بود هر لحظه کنجکاو تر میشدم

بابا مامانو بلند کرد و کمکش کرد برن تو اتاق خوابشون ....بابا مامانو روی تخت خوابوند و اومد بیرون منم بعده بابا اومدم بیرون

من : چی شده بابا ؟

بابا : هیسسسس تازه آروم شده بیا تو کتابخونه

بابا رفت به طرفه کتابخونه منم پشته سرش رفتم و درو بستم ..بابا روی مبلای بنفشه توی کتابخونه نشست و منم نشستم روبه روش

بابا : محمدیو یادته ؟

محمدی ؟ همون همکاره خوبه بابا مثله برادر بود براش

_ بله مگه میشه یادم نباشه ؟ خب ؟

_ هیچی مردک برای من یه عمر فیلم خوب بودن و آقا بودنو بازی و حالاام از پشت بهم خنجر زد

_ مگه چیکار کرده ؟

_ هیچی بهم گفت که یه وام میخواد و منم ضامنش بشم

_ وامش چقدر بود ؟

_ هشتصد میلیون تومن ...گفت که میخواد یه کاری راه بندازه به این پول احتیاج داره منم به این درو اون در زدم تا جایی براش وام جور کنم و از بخته بده منم جور شد و منم ضامن شدم حالا آقا پولارو برداشته برده و بانکم گفته باید قسطای اونو بدم این چند ماهه...

وسطه حرفه بابا پریدم و گفتم : این چند ماهه ؟!!!

بابا سری به نشونه تایید حرفم تکون دادو گفت : بله الان سه ماه منم از چند نفر پول قرض کردم و یکم از پوله بانکو دادم و ولی الان دیگه هیچ پولی ندارم پوله کارگرا کارخونه هم دادم ولی دیگه پولی ندارم طلبکرا هم پولشونو میخوان و چند تا از قسطای بانکم مونده میخوام کارخونه رو بفروشم و پولای عقب مونده بانکو بدم وگرنه روز به روز به پولا اضافه میشه ... فقط موندم طلبکارارو چیکار کنم

_ شما که به پلیس خبر دادین نه ؟

_ بله ولی میدونی چقدر طول میکشه تا پیداش کنن؟!

من و بابا رفتیم توی فکر شاید چاره ای پیدا کردیم که یه چیزی به ذهنم رسید

من : بابا من یه فکری کردم

_ چی ؟ برم زندان تا پیداشه ؟

_ بابا یه لحظه دندون رو جگر بذار....اینکه ما بریم کرمان خونه آقاجون اینا و تا آبا از آسیاب بیفته تازه شاید آقاجونم کمکتون کنن

بابا رفت تو فکر و گفت : ممکنه طلبکارا شکایت کنن و پلیس بیفته دنبالم

_ خب شما به اونا بگید که برای یه مدت میرید دنباله پول

_ اگه قبول نکنن ؟

_ ایشالا که میکنن شما امیدت به خدا باشه

_ باشه ببینم چی میشه

بلند شد و رفت بیرون و منم بلند شدم رفتم تو هال خونمون یه هال بزرگ داشت که یه تلویزیون بزرگه پاناسونیک یه گوشش بود و دو دست مبل به رنگ های زرشکی و مشکی که یکی درمیون و به صورت مربعی که فقط یک ضلع نداشت که اونم با تلویزیون پر میشد چیده شده بودن ....روی اولین مبل که به رنگه مشکی بود نشستم ....یه آشپز خونه هم پشته مبلا بود که یه در چوبی قهوه ای داشت و خود آشپز خونه هم متوسط بود و کابینت های mdf به رنگه قهوه ای کمرنگ و یه میز گرد چوبی که سه تا صندلی دورش بود .... قسمت پذیرایی خونمون ست آبی قهوه ای بود که از توی هال راه داشت و یه در بزرگ چوبی داشت ...کاغذ دیواری قهوه ای با بته جقه های ابی که فقط روی دیوار بزرگی بود و بقیه دیوار ها هم به رنگه آبی و مبل هاهم آبی قهوه ای بودن

سرمو به پشتی مبل تکیه دادم و چشمامو بستم و داشتم دعا میکردم که این طلبکار های بابا قبول کنن آخه این چه مردی بود ؟ نامردی رو در حقه بابا تموم کرد و الفرار ...خدایا تو شاهدی بر همه قضایا خودت کمکمون کن

بلند شدم و به طرفه اتاقم ، که تو راه روئه کناره آشپزخونه بود حرکت کردم اتاقه من کناره رو به رو اتاقه مامان اینا بود و کنار اتاقم یه حموم و کناره حمومم دستشویی البته هر اتاق به صورت مجزا یه حموم دستشویی داشت ....

دره اتاقمو باز کردم ...اتاقم رنگش ترکیبی از رنگ های سفید و آبی آسمونی و روی یه دیوارمم پوستر خیلی بزرگ از جوکویچ بود من عاشق ورزش تنیسم که خودمم به صورت حرفه ای بازی میکنم .....کیفمو انداختم روی کاناپه سفید رنگ کنار در اتاقم به سمته کمدم رفتم و لباسامو با یه شلوار گرم کن مشکی و تیشرت یشمیم عوض کردم و جورابامم در آوردم و انداختم تو سبد جورابام و خودمو انداختم روی تختم و طاق باز خوابیدم ... چند دیقه ای گذشته بود که یادم افتاد ای داده بیداد نمازه ظهر و عصرمو نخوندم بلند شدم و رفتم وضو گرفتم و سجاده قهوه ای رنگم رو پهن کردم و نمازمو شروع کردم ....نمازم که تموم شد دعا هامو که بیشتر مربوط به کاره بابا بود کردم ......بعد از جمع کردنه سجاده دوباره رفتم خوابیدم از صبح ساعته 7 بیدارم دیگه داشتم میمردم از بیخوابی

شمارش معکوس رو شروع کردم ببینم روی چند ثانیه خوابم میبره ...10...9.....8...7...6....

************

نمیدونم ساعته چند بود که با احساسه اینکه کسی روی تختم نشست بیدار شدم چشمامو باز کردم که دیدم مامانم داره با لبخند نگام میکنه

مامان : بیدار شدی ؟ میخواستم صدات بزنم ساعت 6:30 کاری نداری ؟

نگاهی به پنجره بزرگه روی دیوار سمته چپه تختم کردم که دیدم بله شب شده

_ الان بلند میشم میام

مامان بلند شد و رفت و در رو هم بست

دوتا دستامو روی صورتم گذاشتم و بالا و پایین کردم و دستامو برداشتم و با یه حرکت سریع بلند شدم ....آبی به سر و صورتم زدم و از دستشویی خارج شدم دیدم موبایلم که روی میزه کنار تختم بود صفحش خاموش روشن میشد و ویبره میرفت و یکم حرکت میکرد .....

اسم محمد رضا روی گوشیم افتاده بود ...محمد رضا صمیمی ترین دوستم بود و مثله برادر بودیم برای هم از 5 سالگی باهم رفیقیم همسایمون بودن....

من : به سلام آقا رضای گل گلاب ازین طرفا ؟

رضا : سلام خوبی سامی ؟

_ ممنون تو خوبی ؟

_ ای ... امشب چیکاره ای ؟

_ امششششششب..... هیچی ، کاری خاصی ندارم چطور ؟

_ پایه ای بریم تنیس سالن رزرو کردم اگر نه که به مجید بگم بیاد

_ نه میام از اون هفته وقت نکردم برم بازی ؛ساعت چند ؟

_ ساعت 7 میام دنبالت برا 7:30 رزرو کردم بعدشم بریم شام بیرون

_ باشه پس تا نیم ساعت دیگه منتظرم فعلا

_ خدافظ

قطع کردم و ساکمو برداشتم و لباسامو با حوله ریختم توش و راکت و توپامم برداشتم ....یه شلوار جینه سرمه ای و یه پلیور قهوه ای کمرنگ و با کاپشن مشکیمو پوشیدم ؛ موبایلمو گذاشتم تو جیبه شلوارم و کیف پولم چرم قهوه ایمم تو جیب عقب شلوار ، ساکمو برداشتم و رفتم تو هال مامان بابا کناره هم نشسته بودن و صحبت میکردن که متوجه من شدن

مامان : جایی میری ؟

_ بله با رضا قراره برم تنیس

موبایلم تک زنگ خورد رضا بو یعنی رسیده

من : خدافظ رضا اومد

به طرفه در حرکت کردم

بابام : سام ؟

برگشتم

_ بله ؟

_ پول داری ؟

_ بله ممنون خدافظ

کفشای اسپرتمو از توی جا کفشی برداشتم و پوشیدم و سریع رفتم بیرون .... پژو 405 مشکی رنگه رضا جلو در پارک شده بود دره جلو رو باز کردم و نشستم

من : سلام

_ سلام خوبی ؟

_ آره مگه معلوم نیس ؟

_ نه آخه یه طوریی انگار رو فرم نیستی

_ کم چرت و پرت بگو را بنداز این قارقارکو

_ 206 خودت قارقارکه این زبل خانه

_ باشه حالا را بنداز این زبل خانو

_ ای به چشم

ماشین و روشن کرد و به طرفه باشگاهی که همیشه ما سالنه تنیسشو رزرو میکردیم حرکت کرد ... از سکوت حالم بهم میخورد دستمو دراز کردم و ضبط ماشینو روشن کردم که محسن یگانه شروع به خوندن کرد و آهنگه سکوتش بود

*************

بعد از بازی حسابی عرق از سرو کولمون میبارید ..... حولمو برداشتم و رفتم تو حموم و یه صفایی به هیکلم دادم و اومدم بیرون لباسامو پوشیدم و با سشوار شارژی اونجا موهامو خشک کردم ..... تو سالن روی نیمکتا نشستم تا رضا بیاد

پنج دیقه ای بود که نشسته بودم ؛ رضا هم با تیپ دخترکشی اومد ... چهره معمولی داشت ولی جذاب بود یه جوری بود که به دله همه مینشست .... پوست گندمی چشمای قهوه ای پر رنگ موهای مشکی و ابروهای کم پشت و چشمای معمولی و بینیشم مدل عقابی بود اما کوچیک و لبای نسبتا نازک و دندونای سفید و ردیف

رضا : بریم سامی ؟

_ آره

بلند شدم و شونه به شونه هم رفتیم بیرون و سوار ماشین شدیمو حرکت کرد

رضا : خب بریم شام ؟

_ هوم

_ پس حسابش با توها

_ باشه بابا فقط برو اون ضبطم روشن کن

_ ای به چشم... میگم سامی امشب رو فرم نیستی ها چیزی شده ؟

_ آره حالا بعدا بهت میگم

_ باشه تو فست فود بگیا من طاقته غمتو ندارم

_ اه اه جمع کن خودتو مثه دخترا

_شششششش لیاقت دلسوزی نداریا

_ نع فقط خفه بذار لااقل یه آهنگو گوش بدم

اونم دیگه حرفی نزد منم به صدای اِبی گوش دادم و یاد غمام افتادم تو فکر کارای بابا بودم که با صدای رضا از فکر اومدم بیرون

رضا : آی عشقی

_ چی ؟

_ میگم نکنه عاشق شدی ؟

_ چی ؟ دیوونه ای ها

_ هرچی صدات کردم جوابمو ندادی گفتم نکنه عاشق شدی !

_ حالا چیکارم داشتی ؟

_ هیچی کاره مهمی نداشتم فقط خواستم بگم احیانا اگه گشنته ، رسیدیم

نگاهی به دورو برم کردم که دیدم جلوتر یه فست فوده

پیاده شدیم و رفتیم تو ؛ جمعیت کمی نشسته بودن یه خونواده چهار نفره و چند تا پسر و یه پسر و دختر جوون فقط یه میزه 4 نفره و 6 نفره خالی بود که من روی صندلی 4 نفره نشستم و رضا هم کنارم وایستاد و ازم پرسید

_ چی میخوری ؟

_ ماشروم برگر

سری تکون دادو به طرفه پیشخونِ مغازه رفت و سفارشارو داد و دوباره برگشت و نشست

رضا : خب رفیق تعریف کن ببینم چی شده که اینوری پکری !

_ یادته یه بار از محمدی دوسته بابام برات تعریف کردم ؟

_ همون که میگفتی خیلی گله و مثه برادره برا بابات ؟

_ آره همون خبرش

_ مگه چیکار کرده که این همه شاکی هستی ؟

_ یه وام با قیمته بالا میخواسته ... بابامم از سره انسان دوستی خودشو به این درو اون در میزنه و وام میگیره و ضامنش میشه ...

مکثی کردم

_ خب ؟ جون بکن دیگه

_ هیچی دیگه آقا پولارو برداشته و فِلِگو بسته و دِ برو که رفتیم ... بابامم یه عالم قرض کرده تا بتونه تا جایی که میتونه وامو بده حالا طلبکارا پولشونو میخوان

_ چقدر نامرد بوده به پلیس خبر دادین ؟

_ پس چی ؟ معلومه دیگه...

_ حالا میخواین چیکار کنین ؟

_ قرار شده اگه خدا بخواد بریم کرمان خونه آقاجون اینا تا یه مدت از این فشار دور باشیم و پلیسم محمدی رو پیدا کنه

_ ایشالا که همه چی درس میشه کی بر میگردین ؟

_ هنوز تاریخ رفتنمونم مشخص نیست تو تاریخه برگشتو میخوای ؟

_ به آقاجونت اینا خبر دادین ؟

_ نه هنوز

شاممونو آوردن که رضا پیتزا مخلوط سفارش داده بود موقع شام هیچ کدوممون حرفی نزدیم و توی صدای ترق ترق ظرفا و میز صندلی ها غذامونو خوردیم و طبقه قرارمون شامو من حساب کردم

رسیدیم خونه که رضا گفت : سام ؟

_ هوم؟

_ میگم اگه کمکی از دسته من ساختس بگو جونه رضا باشه ؟ همه جوره چاکرتم

دستمو به شونه سمته راستش زدم و گفتم : ممنون حتما

باهم دستی دادیمو پیاده شدم و از صندلی عقب ساکمو برداشتم ...

کلیدامو از توی جیبم در آوردم و درو باز کردم ؛ داخل شدم

چراغای خونه خاموش بود پس خوابیدن نگاهی به ساعتم کردم که دیدم تازه 11 ، البته مامان بابای من همیشه زود میخوابن ..... راه حیاطو طی کردم و به دره ورودی رسیدم و یواش درو باز کردم و رفتم تو درو بستم .... کفشامو در آوردم و به سمته اتاقم رفتم و درو به آرومی باز کردمو داخل شدم ساکمو گذاشتم روی کاناپه و به سمته کمدم رفتم و یه شلوار گرمکن دودی و یه بلوز آستین بلند زرشکی برداشتمو پوشیدم لباسای تنیس و بیرونی که امشب پوشیده بودمو انداختم توی سبدِ تو حموم ..... وضو گرفتم و نمازمو خوندم ......

روی تختم دراز کشیدم و به سقف سفید رنگم خیره شدم و به این وضعیت فکر کردم ... یعنی میشه محمدی پیداشه و پول بابامو بده ؟ ماهم ازین فلاکت در بیایم مامانم چقدر ناراحته و غصه میخوره ..... کاش هیچ وقت با محمدی آشنا نشده بودیم.... کاش ما میفهمیدیم توی این دوره زمونه هیچ کس از روی انسان دوستی کاری نمیکنه و به فکر منفعت خودشه ..... ما چه زود گوله آدمه حیله گری مثه محمدی خوردیم .... از دسته منم که کاری ساخته نیست .... کاش یه خواهر یا برادر داشتم که باهم گپ میزدیم و تو خودم نمیریختم

خدایا خودت به خیر کن ..... بعد از کمک خواستن از خدا چشمام دیگه بسته شدو خواب رفتم

***********

نمیدونم ساعت چند بود که داشتم کم کم با صدای مامان هوشیار میشدم

مامان : سام ؟.... سام ؟ امروز صبح کلاس نداری ؟

من با چشمای بسته و صدای بم و خواب آلود گفتم : نه ندارم ... ساعت چنده ؟

_ ۹ بلند شو سامی میخوایم صبحانه بخوریم بلند شو

_ مگه بابا خونس ؟

_ بله ... من رفتم توام زود بیا

_ باشه چشم بفرمایید

چشمامو باز کردم و نشستم روی تخت ؛ دستامو بهم قفل کردمو به طرفه چپ و راستم کشیدم .... لحافو کنار زدم و از روی تخت اومدم پایینو به طرفه دستشویی حرکت کردم

از دستشویی که اومدم بیرون مثله همیشه اول تختمو جمع و جور کردم من از کثیفی خیلی بدم میاد مخصوصا اتاقم شاید بیشتره پسرا برعکسم عمل کنن و بگن سوسول ولی بدم میاد تو یه عالمه کثیفیو چرک و میکروب زندگی کنم که آخرشم یه دردِ بی درمون بگیرم ... موبایلمو چک کردم و دیدم خبری نیست

به آشپزخونه که رسیدم دیدم بابا و مامان مشغولن

من : سلام صبح به خیر

بابا : سلام بیا بشین

نشستم روی صندلی ...

مامان : چایی بریزم برات ؟

_ خودم میریزم

قوریو از روی میز برداشتمو تو فنجونم ریختم و شکر هم بهش اضافه کردم و شروع به هم زدن کردم

بابا : قراره بریم کرمان خونه آقاجون

مامان : اونوقت طلبکارا چی ؟

_ هیچی ... تو چرا اینقدر نگرانی رویا ( مامان ) ؟

_ خب مگه میشه نگران نبود ؟ حالا طلبکارا چی میشه ؟

_ اه تو کارت به این کارا نباشه حله

من : منم دانشگاهو دیگه نمیرم لیسانسمو که گرفتم میام کرمان اونجا یه کاری گیر میارم

بابا : شرمنده ام به خدا تو ام از درست افتادی

_ این چه حرفیه ؟ تو این موقعیت درس میخوام چیکار میام کرمان کار میکنم

مامان : فرهاد ( بابا ) تکلیفه خونه و وسایلمون چی میشه ؟

یه قلوپ از چاییمو خوردم

بابا : خونه رو میفروشم وسایلیم که نیاز دارید بردارید اوناییم که نمیشه برد میدیم سمساری

چاییمو خوردم و یه لقمه نون پنیر و گردو خوردم

من : کی میریم ؟

بابا : امروز دوشنبس ؟

من : آره

بابا : خب تا کامونو بکنیم سه چهار روزی طول میکشه اگر که بتونیم شنبه میریم

مامان : با قطار یا اتوبوس ؟

بابا : اونقدرام بد بخت نشدم پول یه هواپیمارو هنوز دارم

من : پس باید از امروز به فکره مشتری برای خونه باشیم

بابا : تو کارای خودتو ، دانشگاهتو امروز صبح بکن منم میرم تو املاکیا مسپرم تو ام اگه کارات تموم شد از عصر شروع به گشتن بکن... رویا توام وسایل لازم و مهمتو جمع کن

مامان : فعلا زوده که ولی باشه جمع میکنم فقط تو به آقاجونم اینا خبر دادی که برای یه مدت میریم کرمان ؟

_ نه جمعه بهشون میگم از الان بگم فکرشون مشغول میشه

بلند شدم و گفتم : من دیگه برم به کارام برسم

مامان و بابا با سر حرفمو تایید کردن و منم رفتم تو اتاقم لباسامو با یه شلوار کتون قهوه ای و پلیور کرم رنگ و پالتو کوتاه مشکی که تا رونه پام بود عوض کردم ؛ رفتم جلو آینه تو اتاقم تا یکم به موهام با ژل حالت بدم ... یکم ژل ریختم کفه دستم و دستمو کشیدم تو موهام ... همینطور که ژل میزدم تحلیل قیافمو کردم... سام 24 ساله، پسری با قده 187 خوشتیپ پوست گندمی ، موهای پر کلاغی و کوتاه بلندی جلوشون 3 سانت و پشته سرم کمی کوتاه تر و ابرو های پر مشکی که حتی یکبارم ، یک تاره مو ازشون کم نکردم ؛ چشمای درشت مشکی و مژه های بلند فر و بینی متناسب و به صورته مردونم میومد و خیلی قلمی و عملی شکل نبود ، لبای نه باریک نه درشت و قلوه ای به رنگه قهوه ای خیلی خیلی کم رنگ ... دست از تحلیل خودم برداشتم و رفتم از اتاق بیرون .... مامان بابا هنوز تو آشپزخونه بودن... به طرفه در حرکت کردمو از همونجا با صدای بلند داد زدم : من رفتم خدافظ

اوناهم با داد جوابمو دادن

کفشای اسپرت مشکیمو پوشیدم و از خونه زدم بیرون

***************

ساعتای ۱ بود که کارام تموم شد..... رفتم خونه

من : سلام

صدای مامانم از توی اتاقشون اومد

مامان : سلام .... کارات تموم شد ؟

_ بله بابا اومده ؟

_ نه هنوز ، زنگ زد گفت نیم ساعتی دیگه میاد منم دارم لباسام و وسایلمو کم کم جمع میکنم

_ کمک میخواین ؟

_ نه تو فقط وسایله خودتو جمع کن

_ باشه

رفتم تو اتاقم و پالتومو در آوردمو انداختم روی تخت و به طرفه کمدم رفتم و از داخلش چمدون بزرگه سرمه ای رنگم رو در آوردم و لباسامو چیدم توش لباساییم که به نسبت کهنه بودنو گذاشتم کنار هم توی چمدون جا نمیشدن هم استفاده نمیکردم اینطور حده اقل به یه مستحق میدمو دعام میکنه..... البوم عکسمو و لوازم شخصیمو گذاشتم چند تا لباسم گذاشتم بیرون باشه چون تو این چند روز بالاخره استفاده میکردم ... سه چهار جفت کفشم گذاشتم

صدای دره حیاط بود که بسته شد حتما بابا اومده ... بلند شدم و از پنجره بیرونو نگاه کردم که دیدم بله بابام اومده

از اتاقم خارج شدم و رفتم تو هال که باباهم وارد شد

من : سلام

بابا : سلام کارات تموم شد ؟

بابا کفشاشو در آورد و گذاشت تو جا کفشی و کتشم آویزون کردو نشست روی یکی از مبلا ... مامان اومد پایین و سلام کردو بابا هم جوابشو داد

من : بله کارام تموم شد شما چی به املاکیا سپردین ؟

بابا : آره ؛ این آقای مظفری گفت یه نفر بهش مراجعه کرده که یه خونه تو منطقه ما خوب و بزرگ میخواسته ، بهش زنگ میزنه و بهش میگه اگر خواست ببینه فردا صبح میاد

مامان با سه تا چایی وارد شدو روی میز گذاشت ؛ من یه چایی برداشتم و نشستم روی یکی از مبلا

مامان : خدا کنه بپسنده

بابا : اهم

من : خب پنج شنبه به یه سمساری بسپرید بیاد جنسارو ببینه و بخره و ببرتشون جمعه که نمیان ... شما بلیط خریدین ؟

بابا : نه هنوز تو عصر برو دنباله بلیط برای شنبه

من : باشه

مامان بلند شدو رفت تو آشپزخونه منم کنترل تلوزیونو برداشتم و شبکه هارو بالا و پایین میکردم چیزه جالبی نشون نمیداد منم زدم شبکه یک ... قابل تحمل تر از بقیه بود برنامه خانوادگی بود

مامان : فرهاد ، سام ! بیاید ناهار

بابا بلند شدو رفت تو اتاقشون منم رفتم تو آشپزخونه و نشستم روی صندلی

مامان : سام ؟ بابات کو ؟

_ فک کنم رفت لباس عوض کنه

مامان ظرفه شنیسل مرغ رو روی میز گذاشت و نشست ؛ صبر کردیم تا بابا بیاد

بابا : به به چه بویی

مامان : بیا بشین دیگه

بابا نشست و یه تیکه برداشت و شروع به خوردن کرد منم چون عاشق شنیسل بودم حسابی از شکمم پذیرایی کردم از بس خورده بودم داشتم میترکیدم

من : وای چقدر خوردم خیلی ممنون

مامان : نوشه جان

بعد از ناهار بلند شدم و رفتم تو اتاقم و دراز کشیدم ...... موبایلمو برداشتم تا یه گشتی تو اینترنت بزنم که دیدم یه sms از رضا دارم .....

نوشته بود _( خوبی ؟ چی شد بالاخره ؟)

منم جواب دادم _( به نظرت از دیشب تا حالا چه اتفاقی میوفته ؟)

بعد از چند دیقه جواب داد

_( چه عصبانی ! خب گفتم شاید مشخص شده کی قراره برید کرمان )

_( تو دعا کن یه نفر خونه تو این منطقه میخواسته ایشالا که خونه پسندش بشه )

_( ایشالا حالا معلوم نیس کی میرین ؟)

_( شاید شنبه )

_( عصر چیکاره ای ؟ )

_( میخوام برم تو املاکیا بسپرم چطور ؟)

_( هیچی خواستم ببینم کاری داشتی در خدمتم )

_( نه رفیق کاره زیادی نیس )

_( باشه ولی اگه بامن تعارف کنی الهی یه زن گیرت بیاد کچلت کنه )

با این حرفش خنده کم جونی کردم خواستم جوابشو بدم که اون زود تر زد

رضا _( یادم رفت بگم زشتم باشه مثه دختر خاله من یا الهی همون زنت بشه )

دیگه خندم بلند شد چون رضا یه دختر خاله داره که 32 سالشه و هنوز ازدواج نکرده خیلیم زشته و همیشه ام یه عالمه آرایش روی صورتشه که آدم میخواد روش بالا بیاره تازه چه همه هم افاده داره خیال میکنه من عاشق پیششم تحویلم نمیگیره و چقدرم لوسه و ننره یعنی هر کی بیاد اینو بگیره باید آدمه از جون گذشته و دمه مرگشم باشه که اگرم هنوز وقته رفتنشم نباشه همون بیتا ( دختر خاله رضا ) دق مرگش میکنه دختره گرده کتوله

من جوابشو دادم _( الهی دختر خالت زنه تو بشه منم راحت شم)

_( غلط کردم هر نفرینی میخوای بکن الا این یکی من هنوز جوونم و آرزو دارم جونه مادرت دعا کن من گیره این پیرزن نیوفتم )

داشت چشمام میوفتاد روی هم چون به خوابه بعد از نهار عادت دارم

براش نوشتم _( پسره خوبی باش تا دعا کنم زنت نشه رضا من دارم از خواب میمیرم خدافظ )

_( شما الان نهار خوردین ؟ باشه خدافظ )

بیخیال نتگردی شدم و برای ساعت 4 آلارم گذاشتم تا برم به املاکیا بسپرم ولی خدا کنه همون که بابا گفت خودش زنگ بزنه

دستو رویی شستمو از اتاقم رفتم بیرون .... بابا در حاله راه رفتن موبایلشم دستش بودو صحبت میکرد

بابا : بله بله ما خونه ایم

_.............

_ حتما ، منتظرم خدانگه دار

بابا قطع کرد و یه نفس راحت کشید

من : سلام کی میاد اینجا ؟

با صدای من بابا توجهش بهم جلب شدو نگام کرد

بابا : علیک سلام همون آقایی که گفتم ، الان میخواد بیاد خونه رو ببینه برو مامانتم بیدار کن ، اتاقا رو هم تمیز کنین که اگر خواست ببینه کثیف نباشن

سری تکون دادم و به طرفه اتاقه مامانم اینا رفتم .... در زدم که کسی پاسخگو نبود بنابر این منم درو باز کردم

اتاق خوابه مامان اینا ترکیبی از رنگ های زرد و سرمه ای بود

رفتم بالا سره مامان و دستمو روی شونش گذاشتمو تکونش دادم

من : مامان ؟!

مامان چرخیدو پشتشو به من کرد و گفت : هوم ؟

_ مامان اون آقایی که بابا گفته بود الان میاد خونه رو نگاه کنه شماام بلند شید شاید خواست اتاقارو هم ببینه

مامان دوباره چرخید به طرفم و چشماشو کامل باز کرد

مامان : راس میگی ؟

_ بله دروغم کجاس ؟ من رفتم اتاقه خودمو تمیز کنم شماام بلند شو

بعد از خارج شدن از اتاقه مامان اینا یه راست تو اتاقه خودم رفتم و یه دستی به سرو روش کشیدم

نیم ساعتی گذشته بود که آیفون به صدا در اومد ... حتما هموناان دیگه

رفتم تو هال که دیدم بابا درو باز کردو رفت تو حیاط به پیشوازشون منم تو هال وایستادم ؛ مامانمم بایه چادر سفید و گلای رنگی از اتاقشون خارج شدو به آشپزخونه رفت و صدای دره کابینتا میومد

بابا : بفرمایید بفرمایید

یه یکی از مردا : شما اول وارد شید ما پشته سره شما میایم

بابا اومد تو و دوتا مرد میانسال هم با موهای جو گندمی وارد شدن

من : سلام

نگاه هردو به من کشیده شد و جوابمو دادن

بابا : خب شما یه نگاهی بندازید ببینید پسندتون میشه ؟

اون دوتا مرده هم از پذیرایی شروع کردن و باباهم رفت پیششون

مامان : سام ؟

برگشتم و گفتم : بله ؟

سینی چایی رو داد دستم و گفت : ببر تعارف کن

سینیو گرفتم و بردم تو پذیرایی و تعارف کردم که هر دو تاشون برداشتن

بعد از یه چرخ زدن تو خونه دوباره برگشتن تو هال

یکی از مردا که مُسِن تر بود گفت : من که پسندم شد حالا بالاخره چند ؟

بابا : ا دیگه همون 350 تومن آقای محمودی ، من پول لازمم وگرنه دلیلی نداشت که بفروشمش

محمودی : آقای کیهان ( بابا ) من میدونم شما پول لازم داری 330 دیگه آخرش ؛ قبول ؟

بابا بعد از چند ثانیه فکر کردن گفت : باشه حالا کی قراره محضر ؟

محمودی : پنج شنبه صبح محضرِ تو خیابون بالایی شماره ..... چون هم به شما هم به ما نزدیکه

بابا : باشه پس قراره ما پنج شنبه

اونا هم خداحافظی کردن و رفتن و بابا هم تا دمه در بدرقشون کرد من و مامانم نشستیم روی مبلا

بابا برگشت و درو بست و گفت : سام چهار شنبه برو بگو یه سمسار بیاد وسایلو ببره ماام برای پنجشنبه عصر اگر بلیط بود بریم کرمان که راهی شیم

من : باشه پس امروز میرم بلیط بگیرم

بلند شدم و رفتم تو اتاقم و شلوار جینمو بایه پیراهن آبی و کاپشنمو پوشیدم و از بابا پول گرفتم و رفتم دنباله بلیط برای کرمان.....

********************

توی این دو روز وسایل خونه رو فروختیم و بابا هم امروز صبح سندو به نام محمودی زد و قرار شد تا امشب خونه رو خالی کنیم ماهم برای ساعت ۷ شب بلیط داریم به کرمان با همه فامیلامون تو تهرانم خداحافظی کردیم من یه دایی دارم که اونم کرمانه و ۳۲ سالشه باهم خیلی رفیقیم و اونم دو ساله که ازدواج کرده و یه دختره یه ساله به اسم پرنیان داره یه عمو دارم و دوتا عمه که اون سه تاهم تهرانن و باهاشون خدافظی کردیم

مامان : سامی چمدونتو جمع کردی ؟

با صدای مامان به طرفش چرخیدم و گفتم : بله گذاشتم دمه در

مامان : پس بیا چمدونه منو باباتم ببر ... بابات از حموم اومد بیرون زنگ بزن آژانس بیاد

_ باشه

بلند شدم و رفتم دوتا چمدونه دیگه رو هم آوردم دمه ؛ چمدونه مامان زرشکی بود و ماله باباهم مشکی و هردو هم بزرگو سنگین

داشتم فوتباله رئال و بارسا نگاه میکردم که دوباره صدای مامان بلند شد

_ سامی زنگ بزن آژانس بابات حاضر شده

زنگ زدم آژانس و گفت ده دیقه دیگه میرسه ؛ ساعت ۴:۳۰ بود که تقریبا ۴:۴۰ میرسید

من : مامان گفت ده دیقه دیگه میرسه آماده باشین

خودمم تلوزیونو خاموش کردم و رفتم جلو آینه تو راه رو و به خودم نگاهی انداختم یه شلوار جین سرمه ای و یه پیراهن آبی کمرنگ و با یک پالتو کوتاه که تا روی رونم بود و هوا هم خیلی سرد بود و ماه بهمن بودو بالاخره زمستون بود و یخبندون دکمه های پالتومو بستم

مامان : سامی این چمدونارو ببر دمه دره بیرون

منم مثه همون غلام سیا همه رو گذاشتم دمه در تو حیاط داشتم بر میگشتم تو که یه نفر به در زد چرا زنگ نمیزنه ؟ ..... درو باز کردم و دیدم بَه رضا دمه درِ

رضا : حالا بدون خدافظی میخوای بری ؟

من : سلام آقا رضا من که صبح تلفنی باهات خدافظی کردم

_ سلام ... اون قبول نبود داداش

دستشو جلو آورد دستمو تو دستش گذاشتم که دستمو کشید به طرفه خودشو بغلم کرد و دوتا محکم زد تو ستون فقراتم

رضا : نری اونجا مارو یادت بره ؟

_ خیلی خرم اگه رفیق گرمابه و گلستانمو یادم بره

_ آره خیلی خری اگه یادت بره

خندیدم و گفتم : تواَم بیا کرمان ، بهمون سر بزن شاید من اونجا شاغل شدم وقت نکنم بیام تهران تو حتما بیا

_ باشه توام اگه تونستی بیا

از هم جدا شدیم و گفت : ماشینتو چیکار کردی ؟

_ هم من هم بابا ماشینمونو فروختیم

صدای بوق ماشینی اومد به پشته سره رضا نگاه کردم که دیدم ماشین پژو زد رنگی جلو خونه وایستاده و منو نگاه میکنه

راننده آژانس : آقای کیهان شما ماشین میخواستین ؟

من جواب دادم : بله الان میایم

زنگه آیفونو زدم و به مامان اینا گفتم ... با کمکه رضا چمدونا رو تو صندوق عقب ماشین گذاشتیم و مامان اینا هم سر رسیدن منو بابا هم با رضا یه خدافظی جانانه کردیم و سوار شدیم و به طرفه فرودگاه حرکت کرد

********************

هواپیما به زمین نشست ، پروازه خوبی بود منم بر عکسه همیشه تو طول پرواز خوابیدم ..... رفتیم تو سالنه فرودگاه هرچی نگاه کردیم کسی به چشممون آشنا نیومد برای همینم رفتیم بیرون و به طرفه تاکسی ها حرکت کردیم و انگار که یه نفر داشت صدامون میزد و ماهم بر گشتیم به طرفه

یه مرد چهل و خورده ای سن با موهای جوگندمی لاغر و سبزه ولی قیافه بانمکی داشت

مرده : سِلام آقای کیهان ، مَ (من) احمِدم اومِدم دنبال شما

بابا : سلام آقا احمد شما منو از کجا میشناسید ؟

احمد : مَ پیش آقای فِرازمند کار میکنم گفتن بیایَم دنبال شما

بابا : آهان باشه ماشینت کجاس ؟

احمد یه سلام علیکی با ما کرد و به طرفی اشاره کرد

احمد : او ( اون ) طِرف

اون جلو رفت و ماهم پشته سرش یه چمدون دسته من بود اون دوتا روهم احمد برد ..... رسیدیم به یه بنز قدیمی قرمز که ماله آقاجون بود .... چمدونارو تو صندوق گذاشت و ماهم سوار شدم .... من و مامان عقب ؛ بابا هم صندلی جلو و احمد حرکت کرد

بابا : احمد آقا جدیداً اومدی ؟

احمد : ها آقا ؛ آقابزرگ خیلی به مُ (ما ) لطف دارن

بابا : خب از خودت بگو بهتر بشناسیمت

احمد : آقا خودم که میدونین اسمم احمدِ و فامیلیمم پور محمدی ، اسم زنم فروغِ دوتامَم بچه داریم یه دختر که ۱۷ سالشه و اسمشم سرمه و خود ( با ) یه پسر که ۴ سالشه و اسمشم سروشه

بابا : خدا برات نگهشون داره خودت چند سالته ؟

احمد : ۴۰ سالِمه

تا خونه آقاجون اینا بابا و احمد حرف میزن ، منو مامانم فقط شنونده بودیم .. احمد خیلی لهجه جالبی داشت ....

رسیدیم و پیاده شدیم احمد درو باز کرد و مامان بابا رفتن تو منم کمکه احمد یه چمدونو برداشتم و دوتایی رقتیم تو ....

خونه آقاجون اینا خیلی بزرگ بود یه حیاط بزرگ که کنار همه دیوارا باغچه بود و کف حیاطم همش سنگ ریزه و وسطه حیاط هم یه عمارت دو طبقه ..ته حیاطم یه ساختمان کوچیک که برای سرایدار بود و حتما الان احمد اونجاس

سه تا پله ورودی رو به رد کردیم و وارد شدیم ... اول یه نشیمن بود و با یه راه رو پهن به پذیرایی متصل میشد و چهار تا در تو نشیمن بود که یکی آشپز خونه بزرگ و یکی هم اتاقه آقاجون اینا و یکی حموم و دستشویی اون یکی هم اتاقه مامان بابا بود که میومدیم اینجا.... با صدای احمد از فکر بیرون اومدم

احمد : آقا نِمیخوایِین بِرِین تو دستم شکست

کامل وارد شدم چمدونو همونجا گذاشتم ؛ صدا از تو پذیرایی میومد منم بدون توجه دیگه ای به احمد به سمته پذیرایی رفتم و وارد شدم دیدم آقاجون روی مبله بزرگ کرم رنگه همیشگیش نشسته و مامانجونم روی مبله کناریش بابا مامان هم کنارشون رفتم جلو

من : سلام

متوجه من شدن وآقاجون دستاشو برام باز کرد و گفت : به به سلام نوه ارشدم بیا ببینم

رفتم آقاجونو بغل کردم و بوسش کردم و مامانجونم همینطور

نشستم روی مبله کناره بابا

آقاجون : خب اونجا چیکارا میکردی ؟

منم از درسم براش گفتم و تصمیمم برای کار تو کرمان

بعد از تموم شدنه حرفای من بابا شروع به تعریف کردن از مشکلش کرد

یه خانم 35_36 ساله با چهره خوشگل ( البته به چشم خواهری) با یه سینی چایی دمه پذیرایی حضور پیدا کرد و سلام کرد ماهم جوابشو دادیم

چایی ها رو تعارف کرد و بعد هم رفت تو راه رو صداشو بلند کرد : سرمه ؟

صدای دختر ضعیف به گوشم رسید : بله ؟

خانمه : بیا مادر برو شیرینیارو تعارف کن

دختره هم گفت : چشم

کنجکاو شدم ببینم این صدای ظریف ماله چه چهره ایه و میخ کوب روی راه رو بودم که... دختری لاغر اندام با قد حدودا 165 و صورت کشیده پوست سفید و چشمای درشت قهوه ای روشنی که به شیرینی ها بود و ابرو های پیوندی کشیده و پر و قهوه ای نسبتا پر رنگ و بینی و کوچیک و لبای درشت و صورتی کمرنگ و روسری بزرگ بنفش که یه تاره موشم معلوم نبود تا تشخیص بدم چه رنگین و نمیدونم مانتو بود یا بلوز فقط آستینای بلند سفیدشو دیدم و یه چادر سفید رنگ با گلای صورتی کوچیک روی سرش بود ... میخ روی صورتش بودم که چشماشو از روی شیرینی ها برداشت و نگاهش تو نگاهم گره خورد و سریع سرشو پایین انداخت و جلو تر اومد

با صدای نسبتا یواش و البته ظریف گفت : سلام

بازم چند ثانیه سکوت شد حتما همه مثه من گیج شدن ... همه جوابشو دادن الا من

شیرینی ها رو اول به بابا بعد مامان تعارف کرد و بعد هم به من رسید و خم شدو یواش گفت : بفرمایید

ازون فاصله واقعا چهره قشنگ تری داشت.... داشتم نگاش میکردم و که نگام کرد و گفت : بفرمایید

منم برای اینکه زیادی سه نشم یه دونه برداشتم و گفتم : ممنون

اونم صاف شد و بازم تو اون راه رو رفت منم با چشمام بدرقش کردم و شیرینیو تو دهنم گذاشتم و یه قلپ چایی هم خوردم و دیگه از فکرش در اومدم و بقیه چاییمو خوردم و به بحثه بابا اینا توجه کردم ... چند دیقه بعد باز سرمه با یه ظرفه میوه وارد شد ... ظرفو روی میز گذاشت و تو همه پیش دستیا کارد گذاشت و منم سعی میکردم بهش نگاه نکنم ولی نمیشد ... ظرفه میوه رو برداشت و اول به آقاجون تعارف کرد

آقا جون : خسته شدی سرمه تو فردا مدرسه هم داری ، بذار سام میگیره

آقاجون بهم اشاره کرد منم از سریع بلند شدم

سرمه : نه نه این چه حرفیه تازه از راه رسیدن خسته ان من خودم میگیرم فردا کلاسم از ساعت 10 شروع میشه

آقاجون حرفی نزد و منم نشستم بعد برای مامان جون گرفت و بعد هم مامان و بعد بابا و بعدم من

خم شد ... منم به جلو مایل شدمو پامو حرکت دادم که اومد روی پاش اونم یه اخم بهم کرد و پاش کشید ... منم از اینکه فکر کرده بود مخصوصا کردم عصبانی شدم

بهش با لحنه تندی گفتم : نمیخوام

اونم بدون هیچ حرفه دیگه ای رفت

نمیدونم چرا از اینکه فکر کرده بود مخصوصا پامو روی پاش گذاشتم هم عصبانی شده بودم هم ناراحت

دیگه سرمه نیومد.... نیم ساعتی بود که نشسته بودیم

آقاجون صداشو بلند کرد و گفت : فروغ خانم ؟

همون خانمه که چایی آورد و حالا فهمیدم اسمش فروغِ وارد شد

فروغ : بله ؟

آقاجون : پس شام کی حاضر میشه ؟

_ آقا حاضره میخواستم صداتون بزِنم بیایِین

همگی بلند شدیم و رفتیم تو سالن نهار خوری که دره سمته چپ تو راه رو بود اون اتاق یه میز بزرگ داشت و همیشه اونجا غدا میخوردن چه یک نفر چه ۱۰۰ نفر ... آقاجون مثله همیشه ضلعه شمالی نشست سمته راستشم مامانجون و مامانمم کنار مامان جون چپ آقاجون ، بابا و منم کناره بابا نشستم و میز چیده شده بود فقط پلو نداشت که با ورود سرمه با ظرفه برنج اونم تکمیل شد ، ظرف رو روی میز گذاشت و از در خارج شد و ماهم مشغول خوردن شدیم و موقع غذا حتما باید سکوت بود وگرنه آقاجون عصبانی میشد .... بعد از غذا هر کسی به اتاقه خودش رفت منم از سالن خارج شدم و چشمامو همه جا چرخوندم تا سرمه رو ببینم اما نبود من هم به سوی پله ها رفتم و راه طبقه بالا رو در پیش گرفتم و رسیدم

بالا یه نشیمن بزرگ داشت و یه آشپزخونه متوسط و پنج اتاق و یه حموم و یه دستشویی یکی از اتاقا متعلق به من بودو هیچ کس هم حقه ورود نداشت و وقتی قرار بود بیایم فقط یه نفر تمیزش میکرد و کلیدشم دسته آقا جون بود

رفتم پشته دره قهوه ای رنگه چوبیمو بازش کردم و دیدم کسی که پشتش به منه داره آینه رو تمیز میکنه و یه شلوار جین پاش بودو یه بلوز تنگ سفید آستین بلند و و یه روسری که روی شونش افتاده بود و موهای خرمایی رنگه لختش رو که بالای سرش به یه گلسر بسته بود و البته بقیشون زیره روسریش بودن رو به نمایش گذاشته بود

حدس میزدم که سرمه باشه متوجه من نشده بودو به تند تند به کارش ادامه میداد آینه که تمیز شد برگشت و چتری هاش که تا روی چشمش بودن تو صورتش تکون خوردن و یه جیغ کشید و دستشو به میز گرفت

من : چیه بابا ؟ همه خوابیدن

سریع متوجه موقعیتش شد و سریع روسریشو سرش کردو گره زد و به طرفه چادرش که روی تختم بود رفت و برش داشت و انداخت روی سرش و مرتبش کرد

سرمه : ببخشید آقا اومدم اتاقتونو تمیز کنم

از اینکه بهم بگن آقا بدم میومد اوناییم که قبلا اینجا کار میکردن هم بهم میگفتن سامی خان

من : ازین که بهم بگی آقا بدم میاد بگو سام

_ چشم آقا.. سام

خندم گرفت و اونم شیشه پاک کن و پارچشو برداشت به طرفه در اومد و گفت : ببخشید میتونم رد شم ؟

از جلوش کنار رفتم و گفتم : بفرما

اونم از کنارم رد شد و راه رفتنشو تند کرد و پله ها رو هم با دو رفت پایین

اومدم تو اتاق که دیدم چمدونم کنار کمد ......زیپشو باز کردم ولباسامو درآوردم تو کمد چیدم

یه بلوز آستین بلند آبی با شلوار گرمکن سرمه ایم پوشیدم رفتم دستشویی و بعد هم مسواک و بعدم نمازم و در آخر به تخته دو نفره چوبی که روش یه لحاف سرمه ای رنگ با بالش های سفید دراز کشیدم ؛ موکت اتاق هم آبی کمرنگ بود و البته اتاقه نسبتا کوچیکی بود و اندازش 12 متر بود و یه میز آینه چوبی کوچیک هم داشت و کمد دیواری و یه قالیچه گرد با ترکیب رنگه آبی قهوه ای و یه مبل یه نفره قهوه ای هم گوشه اتاقم

دیگه چشمام سنگین شد و داشتم خواب میرفتم و...... رفتم

*********************************

با احساسه اینکه کسی به در میزنه چشمامو باز کردم و با صدای خواب آلودی گفتم : کیه ؟

صدای ظریفی گفت : منم آقا...سام ؛ سرمه

_کارم داری ؟

از همون پشته در گفت : آقا بزرگ گفتن صداتون کنم برای صبحانه

_ بیا تو ببینم چی میگی ؟

در باز شد و منم نگاهمو به در دادم که دیدم سرمه بایه مانتو شلوار و مقنعه سرمه ای و سر به زیر دمه در وایستاده

نشستم و به بالای تخت تکیه دادم

سرمه : آقا بزرگ گفتن صداتون کنم برای صبحانه

سرمو تکون دادم و گفتم : ساعت چنده ؟

سرشو بالا آورد و نگام کرد و گفت : 9:00 آقا

منم یکم سرمو به سمته چپ مایل کردم و گفتم : آقا ؟

سرشو باز انداخت پایین و گفت : آقا سام

_ سامی بگی راحت تری یا سامی خان ... باشه برو بگو الان میام

_ چشم آقا...سامی خان

رفت بیرونو درم بست