نویسنده رمان خاطرات یک خون آشام جلد دوم (کشمکش) چه کسی می باشد؟

این رمان زیبا به قلم ال جی اسمیت یکی از بهترین نویسندگان رمان نوشته شده است.

موضوع رمان خاطرات یک خون آشام جلد دوم (کشمکش) در چه زمینه ای می باشد؟

این رمان در موضوعات هیجانی,ترسناک,فانتزی نوشته شده است.

آیا دانلود رمان خاطرات یک خون آشام جلد دوم (کشمکش) رایگان می باشد؟

این رمان به صورت رایگان (مطالعه در اپلیکیشن) می باشد. لطفا توجه داشته باشید تمامی رمان های دنیای رمان با اجازه کامل نویسنده و به صورت قانونی و حلال قابل دانلود می باشد.

رمان خاطرات یک خون آشام جلد دوم (کشمکش) به قلم ال جی اسمیت

داستان دختری به نام النا گیلبرت که عاشق پسری به نام استفان شده است . این پسر که در گذشته های خیلی دور عاشق دختری به نام کاترین بوده که هنوز هم خاطره ی این دختر در ذهنش هست . این دختر به خاطر مریضی اش مجبور شده خون آشام بشه تا نمیره و استفان هم به خاطر کاترین خون آشام میشه .استفان یک برادر به اسم دیمن داره و ... الناکه با جاذبه ی بسیاری به سمت استفن کشیده می شود به مرور پی به راز هولناک او می برد که نه تنها زندگی خودش بلکه زندگی اطرافیانش را نیز به شدت تحت شعاع قرار می دهد.داستان پیرامون مشکلاتی است که در اثر نزدیک شدن النا و استفن بهم بوجود می آید و به مرور کلا از کنترل آن ها خارج شده و نیروهای پلید بسیاری را به زندگیشان می کشاند.

ژانر : هیجانی، ترسناک، فانتزی

تخمین مدت زمان مطالعه : ۴ ساعت و ۱۹ دقیقه

مطالعه آنلاین خاطرات یک خون آشام جلد دوم (کشمکش)

ای خیلی دور عاشق دختری به نام کاترین بوده که هنوز هم خاطره ی این دختر در ذهنش هست . این دختر به خاطر مریضی اش مجبور شده خون آشام بشه تا نمیره و استفان هم به خاطر کاترین خون آشام میشه .استفان یک برادر به اسم دیمن داره و ... الناکه با جاذبه ی بسیاری به سمت استفن کشیده می شود به مرور پی به راز هولناک او می برد که نه تنها زندگی خودش بلکه زندگی اطرافیانش را نیز به شدت تحت شعاع قرار می دهد.داستان پیرامون مشکلاتی است که در اثر نزدیک شدن النا و استفن بهم بوجود می آید و به مرور کلا از کنترل آن ها خارج شده و نیروهای پلید بسیاری را به زندگیشان می کشاند

فصل اول

"ديمن"

بادسردي موهاي اليناراهمچون تازيانه به صورتش ميزد.برگهاي بلوط درميان مقبره هاي گرانيتي مي چرخيدندودرختان شاخه هايشان را شوريده وار برهم ميزدند.

دستان الينا سرد و لبان و گونه هايش بي حس بود اما همچنان در برابر باد خروشان ايستاده و فرياد ميزد:

"ديمن"

اين هوا نشانه ي قدرت او بود. براي ايجاد ترس و وحشت.امابي فايده بود.تصوراينكه چنين قدرتي را عليه استيفن استفاده كرده باشد چنان خشمي رادر الينا بيدار كرد كه طوفان راخنثي ميكرد.

اگه ديمن بلايي سر استيفن آورده باشه , اگه صدمه اي بهش زده باشه..

به سمت درختان بلوط كه قبرستان را محصوركرده بود , فريادزد "تو ديمن!جواب مو بده!!"

برگ خشكي همچون دست قهوه اي و چروكيده اي به پايش خورد اما هيچ جوابي نبود.آسمان همچون شيشه اي خاكستري بود.خاكستري همچون مقبره هايي كه محاصره اش كرده بودند.

خشم و نااميدي كه گلويش را ميسوزاند, حس كرد اشتباه كرده بود. ديمن اينجا نبود.او با باد خروشان ن تها مانده بود.

او پشت سرش ايستاده بود.آنقدر نزديك كه لباسش به بدن او ميخورد.درچنين فاصله ي نزديكي بايد متوجه حضورش مي شد يا گرماي بدنش راحس ميكرد.ياصدايي ميشنيد اما ديمن انسان نبود.

الينا تلوتلو خورد وقبل از آنكه بتواند جلوي خودش رابگيرد چندقدمي عقب رفت.تمام قرايضي كه درتمام اين مدت خاموش مانده بود , اكنون به او التماس مي كردتا فرار كند.مشت هايش راگره كرد و گفت:

"استيفن كجاست؟ "

خطي درميان ا بروان ديمن ظاهرشد."كدوم استيفن؟"

الينا جلو رفت و به او سيلي زد.قبل از انجام اينكار هيچ به ان فكر نكرده بود.به سختي ميتوانست باوركند كه چه كرده.اماسيلي خوب و محكمي بود كه تمام قدرتش رادرخود داشت و صورت ديمن را به يك سمت متمايل كرد. دستش تير مي كشيد.سعي كرد كه تنفس خودش را آرام كند و او را نگاه كرد.به همان شكلي كه اولين بارديده بودش , لباس پوشيده بود.سياه.كفشهاي سياه , شلوار جين مشكي , پيراهن وكت چرم مشكي.

شبيه استيفن بود.الينا نميدانست چطور قبلا متوجه اين تشابه نشده است.همان موهاي تيره , همان پوست رنگ پريده و همان قيافه ي خوب آشفته كننده.

اما موهايش صاف بود نه مواج.چشمهايش به سياهي نيمه شب ولبانش سنگدل بود.

او سرش را به ارامي برگرداند والينا ديد كه خون درگونه اش مي دويد.

باصدايي لرزان گفت"به من دروغ نگو.ميدونم كي هستي.ميدونم چي هستي.آقاي تنر را ديشب كشتي حالا هم كه استيفن ناپديد شده"

"ناپديد شده؟"

"ميدوني كه شده!"

ديمن لبخند زد ولي به سرعت به حالت اوليه برگشت.

"بهت هشدار ميدم!اگه بهش صدمه اي بزني..."

"آنوقت چي؟ چه كار مي كني الينا؟ در برابر من چه كار مي توني بكني؟"

الينا ساكت شد وبراي اولين بار متوجه شد كه باد از بين رفته است.روز به طرز مرگباري سوت و كور بود.گويي آنها در دايره ي بزرگي از قدرت بي حركت ايستاده بودند.به نظر مي رسيد كه همه چيز از اسمان سربي رنگ و درختان بلوط و راش بنفش تا خود زمين به او وصل بود.گويي قدرت را از همه ي انها بيرون كشيده بود.

ديمن با سري متمايل به عقب و چشماني عميق و مملو از رنگهاي غريب ايستاده بود.

الينا زمزمه كرد:"نميدونم ولي باور كن يه چيزي پيدا مي كنم."

ديمن ناگهان خنديد و قلب الينا به شدت شروع به كوبيدن كرد.خدايا, او زيبا بود.خوش قيافه برايش كلمه ي ضعيف و كمرنگي بود.مثل هميشه خنده براي لحظه اي بيشتر طول نكشيد اما حتي بعد از اينكه از روي لبانش محو شد رد پايي بر چشمانش بجا گذاشت.

با آرامش در حالي كه قبرستان را مي كاويد گفت "باور ميكنم."

سپس برگشت و دستش را به سمت او دراز كرد و سرخوشانه گفت:"تو براي برادرم زيادي خوبي."

الينا به اين كه دستش را پس بزند فكر كرد ولي نمي خواست دوباره او را لمس كند. "بهم بگو كجاست!"

"بعدا.احتمالا ... به قيمتي."دستش را كنار كشيد.در همان لحظه الينا متوجه شد كه حلقه اي همانند استيفن برآن دارد.سنگ لاجورد نقره اي.

خشم الود با خودش فكر كرد:اينو يادت باشه! مهمه...

ديمن ادامه داد:"برادرم...يه احمقه.فكر ميكنه چون شبيه كاتريني به ضعيفيه اونم هستي و مثله اون راحت ميشه هدايتت كرد ولي اشتباه مي كنه.من مي تونستم خشم ترا از اون سر شهر حس كنم.الانم مي تونم حسش كنم.يه نور سفيد مثله خورشيد صحرا.تو قدرت داري الينا حتي همين جوري كه هستي اما مي توني خيلي قوي تر بشي..."

الينا به او خيره شد.اين تغيير موضوع را نمي فهميد و دوست نداشت.

"نميدونم راجع به چي حرف مي زني. اين چه ربطي به استيفن داره؟"

"راجع به قدرت حرف مي زنم الينا" و به او نزديك شد.چشمهايش را به چشم هاي او دوخت.صدايش نرم و مبرم بود. "هر چيز ديگه اي و امتحان كردي و هيچي راضيت نكرده.تو دختري هستي كه همه چي داره ولي هميشه يه چيزي خارج از دسترس تو جود داره.چيزي كه به شدت احتياج داري و نمي توني داشته باشي. براي همينه كه من بهت قدرت , زندگي جاودانه و حواسي كه هيچ وقت تجربه نكردي را پيشكش مي كنم."

آنوقت الينا متوجه و از شدت وحشت گلويش مسدود شد. "نه!"

ديمن زمزمه كرد:"چرا نه؟چرا امتحانش نمي كني الينا؟ صادقانه يه قسمتي از وجودت اينو نمي خواد؟"

چشمان تيره اش سرشار از حرارت و قدرتي بود كه او را ميخكوب كرده و نمي گذاشت نگاهش را برگيرد.

"من مي تونم چيزايي درونت بيدار كنم كه در تمام طول زندگيت خوابيده بودن.بقدري قوي هستي كه در تاريكي زندگي كني.در آن بدرخشي.مي توني ملكه سايه ها بشي.چرا چنين قدرتي را نمي گيري الينا؟ بذار كمكت كنم كه بدستش بياري."

"نه!"وحشيانه چشمان را از او برگرفت.ديگه نگاش نمي كرد.نمي گذاشت اينكارو باهاش بكنه نمي گذاشت مجبورش كنه كه فراموش كنه...كه فراموش كنه...

"اين راز نهاييه الينا"صدايش به نوازشگري انگشتاني بود كه گلويش را لمس مي كرد.

"به اندازه اي شاد خواهي بود كه پيش از اين هيچ وقت نبودي."

چيز بسيار مهمي بود كه بايد به ياد مي آورد. او از قدرت استفاده مي كرد تا آن را از يادش ببرد.ولي به او اجازه نمي داد كه مجبورش كند كه آن را فراموش كند...

"و ما با هم خواهيم بود.من و تو" نوك انگشتان سردش , گردن او را نوازش مي كرد و به سمت پايين يقه ي ژاكتش مي لغزيد.