نویسنده رمان تو که میدونستی (قسمت دوم) چه کسی می باشد؟

این رمان زیبا به قلم lifeloard یکی از بهترین نویسندگان رمان نوشته شده است.

موضوع رمان تو که میدونستی (قسمت دوم) در چه زمینه ای می باشد؟

این رمان در موضوعات عاشقانه,طنز,اجتماعی نوشته شده است.

آیا دانلود رمان تو که میدونستی (قسمت دوم) رایگان می باشد؟

این رمان به صورت رایگان (مطالعه در اپلیکیشن) می باشد. لطفا توجه داشته باشید تمامی رمان های دنیای رمان با اجازه کامل نویسنده و به صورت قانونی و حلال قابل دانلود می باشد.

رمان تو که میدونستی (قسمت دوم) به قلم lifeloard

داستان راجع به دختری به نام آوا ست… که با خانوادش مشهد زندگی مکنن و خیلی هم خوشبتن… آوا از لحاظ مادی و عاطفی چیزی کم نداره و به قولی” لای پر قو بزرگ شده” اما مثل خیلی از اطرافیانش لوووس و ننر نیست و فوق العاده زبل و زرنگه و همیشه عقلش بر احساساتش پیشی داره.تنها مشکلش، وجود پسر عموی دغلباز و دو روش، مرصاد، دو زندگیشه که میخواد با زرنگی آوا رو با راه های مختلف مال خودش کنه… اما همون طور که گفتم آوا زرنگ تر از این حرفاست… وقتی تو کنکور تهران قبول میشه، با وجود اینکه میدونی دوری از خانوادش سخته اما میاد تهران تا لااقل اونو نبینه… غافل از اینکه اگر واقعا آفتابی باشه تا آخر پشت ابر آروم نمیمونه… نمیدونه چه نقشه هایی داره پشت سرش ریخته میشه…..چه بلاهایی که تو تهران و مشهد سرش میاد اما آوا خانوم ما سالم از گوشه کنارشون بیرون میاد! و حتی تو همین اثنا عاشق هم میشه… عاشقِ….نمیگم دیگه خودتون بخونید. …پایان خوش

ژانر : عاشقانه، طنز، اجتماعی

تخمین مدت زمان مطالعه : ۱۴ ساعت و ۵۷ دقیقه

مطالعه آنلاین تو که میدونستی (قسمت دوم)

� راجع به دختري به نام آوا ست… که با خانوادش مشهد زندگي مکنن و خيلي هم خوشبتن… آوا از لحاظ مادي و عاطفي چيزي کم نداره و به قولي” لاي پر قو بزرگ شده” اما مثل خيلي از اطرافيانش لوووس و ننر نيست و فوق العاده زبل و زرنگه و هميشه عقلش بر احساساتش پيشي داره.تنها مشکلش، وجود پسر عموي دغلباز و دو روش، مرصاد، دو زندگيشه که ميخواد با زرنگي آوا رو با راه هاي مختلف مال خودش کنه… اما همون طور که گفتم آوا زرنگ تر از اين حرفاست… وقتي تو کنکور تهران قبول ميشه، با وجود اينکه ميدوني دوري از خانوادش سخته اما مياد تهران تا لااقل اونو نبينه… غافل از اينکه اگر واقعا آفتابي باشه تا آخر پشت ابر آروم نميمونه… نميدونه چه نقشه هايي داره پشت سرش ريخته ميشه…..چه بلاهايي که تو تهران و مشهد سرش مياد اما آوا خانوم ما سالم از گوشه کنارشون بيرون مياد! و حتي تو همين اثنا عاشق هم ميشه… عاشقِ….نميگم ديگه خودتون بخونيد. …پايان خوش

صداي سشوار رو مخم بود...سشوار تو دستم بود و چشمم به در... آخر سر اعصابم خورد شد که آهنگ و نميفهمم... دلم ميخواست اتابک و ببينم... يه لحظه اتابک و ديدم... از لاي در... داشت دکمه هاي پيرهن شو ميبست... نيم رخ شو ميديدم... سر شو چرخوند سمت در... چشمم به چشمش خورد... چشماي براق و رنگي...

نذاشتم اين نگاه مون بيشتر از اين ادامه داشته باشه... پس از جا بلند شده و حاضر شدم. لباس قرمز حرير پوشيدم آرايش ساده اي هم کردم... اتابک م لباس شب پوشيد و با هم رفتيم اونجا.

تو راه که بوديم پرسيدم:

- اتابک؟

با نگاهش گفت بله. گفتم:

- يادته شب خواستگاري ازت اسم مامان بابا تو پرسيدم؟

- آره.

- يادته گفتي شيرين و فرهاد و من فک م افتاد.

اتابک لبخند ژکوندي زد:

- آره يادمه.

- بعد من گفتم اينا اسم واقعي شونه يا تغيير دادن؟

- سوال تو بپرس.

- همين. شيرين و فرهاد اسم واقعي شيرين و فرهاده يا نه؟

- نه.

- خب؟

- تو چي از زندگي من ميدوني؟اسن خانواده من و ميشناسي؟

- به جان تو نباشه به جان خودم، نــع.

اتابک با خنده گفت:

- يني پدرت با تو دو کلمه حرف نزده بگه ما کي هستيم چي هستيم؟

- نه به خدا پاپايي من اينقدر کار رو سرش ريخته که وقت سر خاروندن نداره چه برسه که بشينه با من گپ بزنه. حالا اينقدر کلاس نزار ديگه بگو.

اتابک دستي به موهاش کشيد:

- از کجاش بگم؟ نه اسم واقعي شيرين، شيرين نيست... شارلوتِ. بعد که با فرهاد ازدواج کرد رفت تغيير داد شد شيرين. يادت باشه جلوش نگي شارلوت خوشش نمياد.

- زندگيت خيلي برام باحاله... مگه شارلوتم اسم فارسيه؟

- يني اينم نميدوني؟

- چي رو؟

اتابک سري تکون داد:

- يني تو نميدوني شيرين ايراني نيست؟

از فرط حيرت داد زدم:

- چــــــــــــــــــــــــ ي؟ واقعـــــــــا؟؟؟؟

- آره انگليسيه، ايراني نيست... از چهره ش بايد ميفهميدي.

- نـــــــــــــــــــــــه !!!! پس بگو چرا اينقدر خوشگلين!!!... پس بگو برا چي اينقدر دختر خاله ت بهار و پسر خاله ت ارسلان اينقدر نازن، بورن، چشم رنگي ان... وااااي اتابک باورم نميشه... چطور ممکنه پس برا چي اونقدر خوب فارسي حرف ميزنين... همه شون... حتي يکم هم لنگ نميزنن... هم خاله ت هم مامانت هم بچه هاي خالت... و هم خودت. چطور ممکنه؟ حالا ميفهمم... يه بار ماماني همين جور که حرف ميزد ميگفت چه خوب حرف ميزنن من فک کردم منظورش لحن مامانته که ماشالله خوبم هست اما هيچ وقت به عقــلمم خطور نميکرد همچين باشه. حتي رضا هم ميدونسته... واسه همين بهم گفت مرد حتي ايراني نباشه هم غيرت داره.

کلمه ي رضا رو که گفتم اتابک نيم نگاهي به من انداخت و يه تاي ابروش رفت بالا:

- رضا؟

نبايد ميگفتم؟؟؟

- آره ديه. رضا.

- کي بهت گفت؟

- شب عروسي مون وقتي که...

- وقتي که چي؟

همون موقع گوشيش زنگ خورد... با ايستادن ماشين پياده شديم... با ديدن شماره قيافه ش در هم شد. نگاهي به من کرد و دور شد... داشت لجم ميگرفت... متنفر بودم از اين زنگ خوردناي گوشيش... کي بود که اتابک دوست نداشت من بفهمم.

از دور ميديدمش که داره داد ميزنه يه لحظه فقط شنيدم که گفت گريه نکن... ترسيدم و خواستم جلو برم که گوشي رو قطع کرد و به طرف من برگشت. عصبي داد زد:

- چرا نرفتي تو؟

از لحنش جا خوردم... چرا اينجوري ميکنه؟

بي توجه به من رفت تو.

قاطي کرده.

از اونجايي که اتابک کلا به هم ريخته بود و شديدا تو فکر بود همون اول نشست اما من آروم و قرار نداشتم و هي وول ميخوردم... اتابک شروع کرد به مشروب خوردن... اولش هيچي نميگفتم ولي بعد بهش تذکر دادم... اما گوش نکرد و همينجوري آروم و پيوسته ميخورد...

خواستم جو عوض شه گفتم:

- ياد مسافرت مجردي قبليم افتادم.