رمان ترانه ات میشوم به قلم miss farnoosh

ژانر : #عاشقانه #طنز

خلاصه :

داستان در مورد دختریه که به دلایلی با پدر بزرگش زندگی میکنه…در این بین مسائلی پیش میاد که…..

در پیچ وخم بلندای سرنوشتدستم را میگشایم

رو به مخمل نقره اگین سرد

تا شاید راهی باشد

برای رهایی از بند آتش جانها

تا وصال به اوج تریـنِ بی نهایت

غافل از اینکه در این مسیر بن بستی حاکم بود

زنجیری از جنس برترین" ترانه هـا" پایبند بن بستم کرد

و نوایی از اعماق جان مرا درگیر احساسی شاید پوچ

زمزمه میکنم زیر لب، تا وجودم را به رخ برترین ترانه ها بکشم

برای کوک کردن ناهموار ترین ر*ق*صها

ودر آوایی برخاسته از جان همراهم میشوی برای شنیدن

چشم میبندم رو به همه ی نقره های زندگی

تا شاید ملودی ها را پا به پایم همراه کنم

"ترانه ات میشـوم"

-من که میگم این بهترین کاره. با قیافه ای برزخی از ایینه نگاهش کردم دستامو مشت کردم و برای جلوگیری از انجام هر کاری چشمامو بستم که دوباره صداش مثل وز وز مگس بلند شد:

-جون تر تر این بهترین راهه هم خودت از این وضع در میای هم خدا رو چه دیدی شاید ما هم به یه نوایی رسیدیم بعدشمـ....

قلم رنگ مو رو همراه با کاسه رنگی که دستم بود کوبیدم فرق سرش و با صدایی که بی شباهت به نعره نبود هوار کشیدم:

-ببـــند دهنــتو، تو رو اوردم اینجا مثل ادم بتونم تصمیم بگیرم بعد تو میگی......

مکث کردم چشمامو بستم و با یاد اوری حرفش با حرص بیشتری کاسه رنگ رو محکم کوبیدم تو سرش که جیغ کشون دور خونه دوید و منم بدنبالش. پشت یکی از مبلا سنگر گرفت

یه پیش بند تنش بود که لکه های مختلف و رنگارنگ رنگ مو روش باقی مونده بود..کله ی اغشته به رنگشو تکون داد و گفت: بد میگم؟؟ نه بد میگم بگو بد میگی! خب خبرت تا کی میخوای مثل موش بچپی تو سوراخت؟ یه بله بده و خلاص دیگه!

باز گفت!باز گفت ! بــاز گـــفـــت! به سمتش خیز برداشتم که از پشت مبل به سمت مبل دیگه ای حرکت کرد ، پیش بندی که تو تنش پرواز میکردمنو یاد خفاش می انداخت

انگشتمو تهدید وار تکون دادم-یه کلمه دیگه حرف بزنی تضمین نمیکنم هیچ غلطی نکنم پس خودت محترمانه ببند

با دهن کجی ادامو دراورد:تضمین نمیکنم هیچ غلطی نکنم،نه به تو که اسمون سوراخ شده تلپ تلپ واست خواستگار میوفته پایین نه به منه بدبخت که دو ساله دارم واسه عالم و ادم عشوه خرکی میام تا یکی خر شه .د دردت چیه اخه؟

-هر کی بیاد تو رو بگیره که صد در صد ناقص العقله تو این موضوع شکی نیست.ساعت دوئه! نیم ساعت دیگه برو اون کله وا موندتو بشور

سری از تاسف برام تکون داد خودمو مشغول شستن قلم مو و کاسه رنگ نشون دادم و باز به فکر فرو رفتم.

**

-خوشگل شده..نه؟قری به گردنش داد و یه دور چرخید نگاهی به موهای رنگ شده و سشوارشده اش انداختم

لبخند دندون نمایی زدم: مگه میشه کار من بد بشه؟داریم اصن؟

-کمتر نوشابه بزن واسه معده ضرر داره، چه رنگیه الان؟

دست زدم زیر چونه م-محشر همونی که میخواستیه،فندقی

سر تکون داد:اوکی تو کی میری؟

نگاهی به ساعت انداختم...4!

سرمو چرخوندم-یه ساعت دیگه راه میوفتم

کنارم نشست-اوه اوه اخماشو نیگا..خدا وکیلی شانس اوردی این خونه نقلی و داری وگرنه الان اواره کوچه خیابون بودی

-یعنی مرسی روحیه و امیدواری شرمندت شدم به خدا

ریز خندید-قابلی نداشت،حالا فکر میکنی قبول کنه؟من که بعید میدونم اجازه بده

با کنترل کانال هارو بالا پایین کردم: چمیدونم باوا تیری در تاریکیه دیگه البته بعید میدونم اما بازم ازهیچی بهتره

سرشو خاروند و محتاط گفت-میدونی به نظرم راه حلی که گفتم...اوممم...موردش هم هستا

با چشم غره اتیشی من ساکت شد و ترجیح داد فعلا خفه خون بگیره

نگاهی به عمارت دردندشت روبروم انداختم اب دهنم رو با صدا قورت دادم

مثل ماتم زده ها به عمارت زل زده بودم و جلو نمیرفتم

یعنی قبول میکنه؟مثلا تنها نوه دختریش بودم قبول میکنه. هنوزم اونقدرا خوار و خفیف نشدم..اره... اون هنوزم دوستم داره..

یــعنــی بـــایــد دوســتــم داشــتــه بــاشــه!!!

دسته کیفم رو تو دستم فشردم و خواستم قدم اول رو بردارم که با صدای بوق ماشینی که از پشت سرم بلند شد با جیــغ بنفشی دو متر بالا پریدم با نیش تا بنا گوش وا شده ای عینک دودیشو گذاشت رو سرش:

-فرمونو حال کردی؟

-الهی حناق بگیری نسترن .نره خر گاو سکته کردم

نسترن-چاکرتیم..ترتر جا پارک نیست تو برو کارت تموم شد یه میس بنداز مث بنز خودمو رسوندم

-تر تر و زهرمار خیله خب دعا کن فقط قبول کنه

با خنده گفت:موفق باشی ترتر، من دلم روشنه. و چشمکی زد

زنگ رو زدم که محمود اقا در رو باز کرد با دیدن من با خوشحالی گفت :

-سلام خانوم ..خیلی خوش اومدین بفرمایین تو. کمی خودشو کنار کشید

رفتم تو-سلام مرسی محمود اقا..شما خوبی؟

تا در ورودی همراهیم میکرد: خداروشکر خانوم،شما چطوری؟اوضاع احوالتون خوبه؟کم و کسری ندارین؟

از سوالای یه بند و پشت سرهم محمود اقا خندم گرفته بود

-خداروشکر محمود اقا..اوضاع احوال که خوب نیست ولی خب میگذره دیگه...میسوزیم و میسازیم

همونجوری که از وسط باغ زیبا و پر از دارو درخت رد میشدم تا به در برسم گفت: اخه خانوم جان این چه کاری بود واسه چی گذاشتین رفتین؟زبونم لال اگه بلایی سرتون بیاد اقا سکته میکنه مخصوصا اینکه تنهاهم تو این شهر پراز گرگ زندگی میکنین..خانوم جان از خر شیطون بیایین پایین، بیایین پیش خود اقا..همه اهل خونه هم به شما عادت کردیم، اقا باراد هم کمتر اینجا میان

حقیقتا دختر شر و شیطونی بودم اما استرس از حرفایی که قراره بزنم به یه ادم ساکت تبدیلم کرده بود و ببیشتر در مقابل حرفای محمود اقا شنونده بودم...حداقل الان!

-والا محمود اقا هرچی خیره همون میشه ، لازم بود یه مدت دور از این عمارت باشم تا بتونم فکر کنم

سرشو به نشونه تایید حرفام تکون داد:

محمود اقا-چی بگم خانوم والا هرچی صلاح میدونین،کار اقا هم درست نبود..اما خب نمیشه که با قسمت جنگید

لبخندی زدم و گفتم انشاالله که امروز حل میشه ،داخله؟

محمود اقا- بله بله، سر جای همیشگیشون نشستن...میخوایین بهشون بگم؟

اب دهنم رو قورت دادمو گفتم: نه نه لازم نیست ...خودم میرم...شما میتونین برین سرکارتون

دستگیره در رو پیچوندم و در باز شد. قبل از اینکه به سمت نشیمن حرکت کنم مسیرمو به سمت اشپزخونه تغییر دادم سمیه خانم در حال اشپزی بود لبخند شیطونی رو لبام نقش بست. کیف نسبتا بزرگ مشکیمو اروم و با احتیاط روی کابینت گذاشتم، پاورچین پاورچین به سمتش راه افتادم و قبل ازاینکه برگرده با دستم چشماشو گرفتم تکون شدیدی خورد

با ترس گفت:

-یا امام هشتم...کیه؟

خندم گرفته بود اما لبهامو بهم فشار میدادم تا سروصدایی ایجاد نکنم،سمیه خانم میچرخید و منم همراهش میچرخیدم دوباره سمیه خانم گفت:

-الله اکبر. محمود اقا باز شمایین؟؟

هنگ کردم یه لحظه.سمیه چی گفت؟ با چشمای گشاد همونجوری سمیه خانمو نگاه میکردم که دوباره به حرف اومد:

-محمود اقا زشته بخدا ..الان یکی میاد دست بردارین!

داشتم میترکیدم از خنده.پس محمود اقا هم ...بله؟؟! سریع دستمو برداشتمو قهقه امو ول کردم سمیه خانم با ترس و وحشت برگشت و دستش رو روی قلبش گذاشت:

-هیییی یا امام هشتم ..خاک به سرم... دختر تو اینجا چیکار میکنی؟

از شدت خنده خم شده بودم و دلمو گرفته بودم که همین شرایط بهم اجازه حرف زدن نمیداد سمیه خانم با کفگیر یکی محکم کوبید رو کمرم که راست ایستادم و با اخم گفتم:آآآآآخ!! کمرم نابود شد سمیه جون این چه وضعه رفتار با مهمونه این خونه ست اخه؟تند تند کمرم رو مالیدم

سمیه جون-الهی خدا از دست کارای تو منو مرگ بده. این کارا چیه؟ خجالت نمیکشی با منه پیرزن از این شوخیای خرکی میکنی؟کی اومدی؟چرا اینقدر بی سرو صدا؟

همیشه با سمیه خانم راحت بودم ومثل مادر خودم میدونستمش، همیشه جای خالی مادر رو برام پر کرده بود و هیچ وقت نذاشته بود حتی لحظه ای احساس کمبود کنم.خاطرش بدجوری عزیز بود. به همون اندازه هم باهم صمیمی بودیم با اخم ظریف و دلخوری گفتم:

اولا سلام منم خوبم شما چطوری؟ بعدم من از این شوخیای خرکی کنم اشکال داره..زشته عیبه جیزه.. محمود اقا بکنه مورد نداره؟

دوباره با کفگیر محکم زد رو دستم که این بار جیغ کشیدم و دستمو تند تند تکون دادم. با حرص گفت:

-جیز ج*ی*گ*ر بزنی الهی دختر...ساکت شو حرف در نیار واسه من دم پیری پاشو یه چی بهت بدم ضعف نکنی نگاه چه کولی بازی راه انداخته

دستمو گرفتم جلو دهنمو با خنده در حالیکه عقب عقب میرفتم گفتم:

-اِ اِ اِ؟ من حرف در میارم؟ ببخشیدا عمه من بود میگفت محمود اقا دست بردار؟ د اخه قربون اون چارتا شوید سفیدت برم دیگه من یکی رو که نمیتونی رنگ کنی ....حرفم تموم نشده بود که دمپایی سمیه خانم با شتاب از ب*غ*ل سرم رد شد

سریع سرمو دزدیدم که م*س*تقیم خورد تو گلدون قدیمی و عتیقه خانوم جون... نگاه مات و مبهوت هردومون به گلدون بود ببینیم هر لحظه چه اتفاقی میوفته

گلدون چپ و راست شد یکم تو جاش لرزید و در نهایت....افتاد و پایین وبه شصت تیکه تبدیل شد!

چشمهای سمیه خانم قطر 180 رو رد کرده بود چشمامو بستم وبا جفت دستام کوبیدم تو فرق سرم!

سمیه خانم هینی گفت و به گونه اش چنگ انداخت: خاک به سرم شد...اقا مـنو میـکشـه.. بعدم بالای سر گلدون مادر مرده زانو زد و یه تیکه اشو تو دستش گرفت:

-این گلدون رو اقا خیلی دوست داشت ...چه گلی به سرم بگیرم حالا؟

متعجب سرمو خاروندم و گفتم: تو خودتو ناراحت نکن سمیه جون...لبخندم رفته رفته وسعت گرفت و ادامه دادم:

به اقاجون میگیم من شکوندم میدونی که کاریم نداره نهایتش دو روز باهام قهر میکنه. با بدجنسی ابرو بالا انداختم: بعدم محمود جونتو میفرستم یه خوشگل ترشو بخره

تند تند گفت: پس نخیر لابد من شکوندم انگار یادش رفته کی باعث شد دمپاییو به سمتش پرت کنم ...بعد انگار که بفهمه چی گفتم ساکت شد و با تعجب نگام کرد با ریزخنده گفتم: الان میرم به محمود جونت میگماااا

در کسری از ثانیه سرخ شد و قابلمه دم دستش رو به سمتم نشونه گرفت که دو تا پا داشتم چهارتا دیگه قرض کردم و در رفتم

این دفعه اگه نمیرفتم معلوم نبود بتونم زنده بمونم یا نه

صدای فریادش اجرهای عمارت رو به لرزه انداخت :

میکشـــــــمـــت تـــــــــــــرانــــــــ ــــــــــه!!!

دادش که خوابید با خنده ای مهار نشدنی سرمو از در اشپزخونه بردم تو و درکمال شیطنت تند تند ابرو بالا انداختم:

-به پرونده شما دونفر سر فرصت رسیدگی میکنم.

کفگیر م*س*تقیم به در اشپزخونه برخورد کرد، با تمام توانم از اشپزخونه فاصله گرفتم و از خنده غش کرده بودم

همونجوری با خنده میدویدم که با کله رفتم تو چیزی وآخ بلندی گفتم.به محض برخوردم سرمو با دستام گرفتم و نگامو از پایین به بالا کشیدم،

یه جفت دمپایی رو فرشی طوسی اومدم بالاتر، شلوار مشکی رنگی که خط اتوش شق و رق ایستاده بود، دستی پیر و چروکیده که عصای همیشگی قهوه ای رنگش رو در دست داشت، پیراهن طوسی رنگ و در نهایت چهره بهت زده و نگرانش بود...با وجود اینکه سرم ترکیده بود اما لبخند دندون نمایی زدم بلافاصله از گردنش اویزوون شدم و شلپ شلپ ماچش کردم:

-وااااایــــــیییی ســـــلــام اقا جـــــــون..مـاچ..الــهی دورتون بگردمممم ...مـاچ...چقد دلم براتون تنگ شده بود...خوبین؟...مممـاچ..

اقا جون با اخم کم رنگ و صلابت همیشگیش یه دستش رو از کمرش جدا کرد ومحکم به گونه هاش کشید

:علیک سلام دختر...این چه وضعشه ..چرا ابیاری میکنی اخه...اه ...

با ناراحتی ساختگی پشت چشمی نازک کردم: دستتون درد نکنه دیگه،حالا بعد از این همه مدت منو دیدین عوض اینکه ابراز دلتنگی کنین بهم اخم میکنین؟سرمو کج کردم تا برم که دستش دور کمرم نشست و تو آ*غ*و*شش فرو رفتم

سرمو ب*و*سید و گفت: کجا؟؟مگه من میذارم حالا حالاها از اینجا بری؟

وقتی که ازم جدا شد نم اشک تو چشمای طوسیش نشسته بود

یه ماچ ابدارش کردم که صداش بلند شد: نکن دختر اه...

غش غش خندیدم و با شیطنت گفتم:به به..میبینم که نادر جون بدجوری تیپ زده ..باز شما این چشمای خوشگلتو با لباسات ست کردی؟ نمیگی میدزدنت من بی نادر میشم؟چه خاکی بریزم به سرم؟

لبخند کمرنگی روی لباش نشست: کمتر زبون بریز دختر..داشتم میومدم اشپزخونه باز تو سر به سر این زن گذاشتی؟ صدای چی بود اومد؟سمیه چیزی رو شکونده؟

میدونستم گلدون خانوم جون خدابیامرز بدجوری واسه اقا جون با ارزشه به گفته خودش ساخته دست خود خانوم جون بوده که تو جوونی اش برای اقا جون درست کرده وبا هزار سختی اونو به اقا جون رسونده اقا جونم چندین و چند سال ازش مراقبت میکرده تا مبادایه ترک هم بخوره.ترسیدم چیزی بگم و واکنش غیر منتظره ای رو ببینم برای همین زدم کوچه معروفه:

-چیز خاصی نبود یکی از پیش دستیا از دستش لیز خورد شکست

سری تکون داد و در حالیکه منو با خودش همراه میکرد گفت:

اقاجون-چه عجب گذرت به اینجا افتاد..بالاخره بعد از چهارماه یادت افتاد یه پیرمردی هم یه گوشه از این دنیا نشسته و منتظر توئه؟

روی صندلی سلطنتی طلایی-مسی همیشگیش که قدرت و صلابتش رو دو برابر میکرد نشست عصاش رو کنارش گذاشت و به من خیره شد

زیر لب گفتم: دلم خیلی براتون تنگ شده بود اقا جون

اخمی کرد و گفت: به محمود میسپرم خونه رو بفروشه

چنان محکم سرمو بالا اوردم که استخونای گردنم ترق ترق صدا داد با چشمای گشاد شده گفتم چـــی؟؟؟

- گفتم به محمود میسپرم اون خونه رو بفروشه برگردی همین جا پیش خودم،بزرگترین اشتباهم تو زندگیم این بود که بعد این همه سال بهت اجازه دادم م*س*تقل زندگی کنی،جای تو، تو همین عمارت و پیش خودمه

با دهن باز گفتم: اما اقاجون من.....

محکم و جدی گفت : حرف نباشه ترانه،مثل همه سالهایی که پیش من بودی و زندگی کردی ،،تو به این عمارت روح بخشیدی تو اوج نا امیدی با شیطنت هات و کارهات به همه زندگی دادی، وقتی کنارمی حس میکنم بیست سال جوون تر هستم.هیچ میدونی تو این چهار ماه منه پیرمرد از دوریت چی کشیدم؟

سعی کردم این حرف فروش خونه رو به حاشیه ذهنم بکشونم من برای مسئله مهم تری اینجا اومده بودم اما از طرفی قبول داشتم خیلی نامرد و بی معرفت هستم،ولی باز هم خدا شاهد بود که قصدم هیچ وقت رنجوندن اقا جون نبود..فقط اون بحث واقعا مسخره باعث شد که چهار ماه از تنها کسی که برام باقی مونده بود فاصله بگیرم.

سری تکون دادم و با ارامش گفتم:

-اقا جون باهاتون حرف دارم

به صندلیش تکیه داد و گفت: میشنوم

-خب....خب...راستش...چیجوری بگم...من

سمیه اومد وعصرونه همیشگی اقا جون رو روی میز کنارش گذاشت گفت:

سمیه جون-چیز دیگه ای احتیاج ندارین اقا؟

اقاجون-نه سمیه میتونی بری...در ضمن حواستو بیشتر جمع کن هی ظرف و ظروف رو نزن بشکون.

سمیه اولش گیج اما بعد انگاری که دوزاریش افتادبه من اخمی کرد و گفت :چشم اقا حواسمو بیشتر جمع میکنم بعدم نگاه اتیشی به من انداخت و رفت که خندم گرفت

اقاجون -خب؟چی میخواستی بگی؟

من و من کردم: اقا جون...راستش......قراره ......خب......یه کاری کنم......

این حرف رو که زدم خیلییی مظلوم سرمو بالا اوردم

یا امام زاده بیژن الانه که قاطی کنه...خدا دستم به دامنت

اخماش بیشتر بهم نزدیک شدن: کاری کنی؟؟؟باز قراره چه کاری کنی؟؟؟

به تته پته افتادم:خُ.... خب.....راستش.......اومدم ازتون....... اجازه بگیرم......که.....که......

با کلافگی تقریبا داد زد: ترانــه ،میگی یا نـه؟؟

تندی چشمامو بستم ..بنازم به جذبه ات حاج نادر!!

اوفففف خدا جونممممم غلط کردم اصن..چیز خوردم..اخه چیجوری بگم قاطی نکنه؟یه وقت فشارش صعود و نزول نکنه؟خفه نشی ترانه!! اخه مگه نمودار عرضه و تقاضاست که صعود و نزول کنه؟

چشمامو بستم و تو یه حرکت ناگهانی و مسلسل وار تند گفتم: قراره با بچه های اکیپ بریم شیراز ،مشهد، شمال!همیــن.

دو دقیقه هیچ صدایی بلند نشد با ترس یه چشمم رو باز کردم و سرمو بالا اوردم ، اب دهنم رو با سرو صدا قورت دادم

اقاجون با چشمای ریز شده و یه لحن بیش از حد ترسناک:

اقاجون-چیکار کنی؟

یه قدم عقب رفتم و شمرده شمرده گفتم: قراره با بچه های اکیپ بریم شیراز مشهد شمال،برنامه داریم و خب........خب میدونین دیگه؟برنامه که دست من نیست و منم مجبورم برم .

این حرفا رو جوری با سوز و گداز میگفتم که مطمئنن دل سنگ هم اگه بود اب شده بود!

چشمای اقا جون ریز تر شد-خب؟

خب؟؟؟ یعنی قبول کرد؟؟؟

در حالیکه لبخند کم رنگی داشتم ادامه دادم: خب ...خب ...منم یه مقدار پول واسه رفتن و بلیط و این حرفا احتیاج دارم دیگه

اقاجون-تو که حسابت پره، بهوونه هم نیار انکار نکن که امار جز به جز کارات و دارم

پول بهانه بود،دلیل اصلی من از اومدن به اینجا اجازه گرفتن و اعلام اتش بس برای جنگ چهار ماهمون بود..بدون اجازه اقاجون تو این 21سال عمرم اب هم نخورده بودم ..نمیتونستم و نمیخواستم

سرمو پایین انداختم:

-اومدم ازتون اجازه بگیرم تا برم

اقاجون-و چه کسی به سرکار الیه گفته میتونی تشریف ببری؟

قشنگ پنچر شدم ....سعی کردم از در لطافت وارد شم

-اقا جون به خدا دست من نیست،این برنامه زوریه و برای تکمیل پایان نامم ضروریه،اگه نرم لیسانسمو نمیتونم بگیرم،خودتون میدونین دستمم به جایی غیر شما بند نیست و برخلاف میلتون تاحالا عمل نکردم

اقاجون-چطور موقعی که خانم ساک و چمدونشو جمع کرد و گفت به حمایتتون احتیاجی ندارم و رفت تو اون خونه فکر اینجا رو نکرده بود؟تو مگه نگفتی من دیگه خودم عاقلم و الم و بلم و میتونم برای خودم تصمیم بگیرم؟؟..چی شد دوباره گذرت به اینجا افتاد؟مگه نگفتی به هیچ کمکی از جانبتون احتیاج ندارم؟

نالیدم-اما اقا جون من اون موقع عصبی بودم تو عصبانیت یه چیزی گفتم.. بابا تو دعوا که حلوا خیرات نمیکنن

اقاجون-یعنی الان پشیمونی؟

برای نرم کردنش جلو رفتم مقابل پاش نشستم و دستشو گرفتم و ب*و*سیدم:

الهی من دورت بگردم به خدا پشیمونم خیلی هم پشیمونم،اقا جون نمیخوای که ترانه اتو ول کنی به امون خدا؟هان؟اقا جون این برنامه خیلی برام ارزش داره برای تکمیل پایان ناممه،نذار این چهار سال درس خوندنم باد فنا بشه..کمکم نمیکنی؟

با اخم گفت-تا حالا از گل نازک تر بهت نگفتم اما حق نداری مسافرت مجردی بری و تو تموم این سالها اینو خودتم خوب میدونی که هر سفر مجردی و تنهایی برای تو غدغنه..فقط و فقط برای تو ترانه

- ولی .....اقاجون تو رو خدا مـن.....

حرفم قطع کرد-میخوای بری؟باشه اما شرط دارم

باورم نمیشد به همین راحتی قبول کرد داشتم از خوشحالی واسه خودم بندری میر*ق*صیدم...البته تو فکر و خیالاتم!!!

با خوشحالی جا به جا شدم و دستشو محکمتر گرفتم:

- الهی من فدای مهربونیت بشم..روجفت چشمام هرچی باشه قبول میکنم

یه تای ابروشو بالا انداخت-هرچی باشه؟

دهنمو باز کردم حرف بزنم که باز نشده بسته شد...خاک بر فرق سرت ترانه،الهی کفن شی حالا بیا و درستش کن!!

با شک گفتم-خب هرچی هم که نه...یعنی تا جاییکه بتونم

بی توجه گفت- خونه ات رو میفروشی میای پیش خودم

معترض گفتم :اقا جون!!!! اون خونه مال منه

-بسیارخب پس سفر هم بی سفر و از جاش بلند شد تا بره سریع گفتم:

-اون خونه هدیه تولدمه..هدیه شما به من...از من نخوایین اونو بفروشم چون برام با ارزشه..

اقاجون-اما باید بفروشی و بیای اینجا

-یعنی میخوایین هدیه ای که بهم دادین و پس بگیرین؟کجای دنیا کادو رو پس میگیرن؟

-پس این شرط و رد میکنی؟یعنی شرط بعدیمو بی چون و چرا قبول میکنی؟

منم که خبرمرگم حس قدرت مثلا گرفته بودم از جا بلند شدم سینه سپر کردم و با اطمینان گفتم-صد در صد!...همچین چیزی محاله!

-باراد هم باید همراهت بیاد

یهو جیــغ زدم-چــــــیییی؟؟؟؟؟؟؟

با داد گفت-وقتی داری با من حرف میزنی صداتو بیار پایین..فهمیـدی؟

شوک زده دهنمو باز کردم:کی باید بیاد؟

-شرط اول رو قبول نکردی منم حرفی ندارم...اما شرط بعدیم اینه که باراد هم باید تو سفر باهات باشه غیر از این توقع کمک یا اجازه از جانب من رو نداشته باش..میتونی شرط رو قبول کنی؟

خدا خـدا خـــدااااااااااا...به کدامین دیواررر؟؟؟

با خنده ای مثل بدبختای سکته ای گفتم-اقا جون اصلا شوخی قشنگی نکردین

اقاجون-من شوخی نکردم..یا باراد یا فروش خونه والا فکر این سفر خطیر و مهم و از سرت بیرون کن ترانه

-اقاجون همچین چیزی محاله...من بمیرمم حاضر نیستم با اون پسره روانی یه دقیقه یه جا باشم اون وقت شما میگی....

اقاجون- ترانه درباره باراد درست صحبت کن

اخه بدبختی از اینم بیشتر ؟؟؟ دو تا راه حل مثلا ساده که هیچ کدومشون هم امکان پذیر نیست..رد کردن هفت خان رستم از رفتن به این سفر خیــلی راحت تره.فحشی نبود که به صالحی(استادمون)با این وضعیت پایان نامم نداده باشم

با بغضی که ناشی از فشارهای اقاجون بود گفتم:منو به اون پسره فروختین اقاجون؟؟منو؟؟تنها نوه دختریتونو؟؟

اقاجون-حرف مفت نزن...باراد نامزد توئه حق نداری دربارش بد حرف بزنی

با صدای بلندی گفتم: اون غربتـی نـامزد من نیست..من هیچ وقت اونو انتخابش نکردم..یادتون نرفته که؟؟شب تولدم این شما بودین که بنابر سنت قدیمی خونوادگیتون مارو نشون هم کردین!!من یه هزارم درصد هم به اون علاقه ای نداشتم و ندارم و نخواهم داشت

اقا جون از جاش بلند شد و با عصبانیت عصاش رو به زمین کوبوند فریاد زد-

یکبــار دیگه ترانــه...فقط یکبــار دیگه صداتو بلند کـنی هیچ وقت حق پا گذاشتن تو این خونه رو نداری...باراد با تو میاد همین و بس.

-اقاجون چرا زور میگین؟؟من بزرگ شدم...دیگه اون ترانه کوچولویی که فکر میکنین نیستم..

اقاجون-بسیار خب...برو بیرون

بهت زده گفتم:چی؟

-بهت میگم برو بیرون..دیگه هم پاتو اینجا نذار...میخوای بری مسافرت ؟؟باشه...برو شوهر کن هر وقت اجازت رفت دست شوهرت هر غلطی که خواستی بکن اما دیگه اسم منو هم نیار..هیچ وقت

متعجب گفتم:اقاجون!!

-اقا جون و درد بی درمون!..یا باراد یا فروش خونه.تصمیم با خودته غیر این دو موردسفر بی سفر و انتظار هیچ کمک مالی عاطفی رو از من نداشته باش!

***

-هـــااااااای خـــدااااا..هق هققق....من چقدر بدبختـــممم اخــه هققق هققق...من چقـــدررر سیاه بختــم اخـــهههه الهـــی خودم با همین دو تا دستام کفنت کنم صالحی هق هق...الهی سنگ قبرت و با گلاب بشـوررررممممم صـــاااااالحـــیییی ...

فینمو با کلی سرو صدا گرفتم دستمال خیس و پور پور شده رو تو هوا پرت کردمو دستمو به سمت نسترن دراز کردم، زار زدم:یــکی دیــگه بـــــدههههههه

نسترن در حالیکه یه دستش زیر سرش بود همچون بزی که به افق خیره میشه دستمالی از جعبه دستمال کاغذی کند و بی تفاوتتت به دستم داد

دستمالو گرفتم جلو دهنمو باز از ته دلم زار زدم: الــهـی خودم گردو بذارم لای خرماهای سر قبرت صـالحــی،،اگــه توی کچل مرده شـوووور برده ی راسوی بوگندو این مورد رو واسه پایان نامم نمیدادییییییی (هـق هـق) الان من اون غربتی از دماغ فیل افتاده رو با خودم از اینور به اونور نمیکشوندممممم هــققق هــققق

نسترن با همون نگاه، بدون اینکه بهش حرفی بزنم تو همون حالت یه دستمال دیگه کند و به طرفم گرفت

مثل این کساییکه بالا سر مرده نوحه میخونن شروع کردم زار زدن:

-ای خـــداااااا..اهــعع اهــعع(گریه)..ای روزگااار تلخ تر از زهــر...اخه من چه هیزم تری به تو فروختمممم...هـآاااایییی ننه...ننه...ننه..ننه(خودمو رو صندلی تکون دادم) کجایی؛کجااااییییی که ببینی ترانت چجوری ذلیل شدههههههه اهـــععع اهـــع..کجاااییی یبینی ترانت به چه فلاکتی افتـاده هــــع هـــع

دستمال کاغذی کنده شده توسط نسترن بز مانند، مقابل چشمام گرفته شد

فین محکمی تو دستمال کردم و تازه سرمو اوردم بالا روی میز پر از دستمال مچاله شده بود با دیدن نسترن که مثل بز بهم زل زده بود گریم بند اومد..اما دوباره از ته دلم بافشار زار زدم :

الهییییی کفنت کنـــم بـــــاراااااااادددد...یه فین محکم دیگه...اخیش ...تخلیه شدم...دنیا چه زیباست...ولی نههههه...دنیا سیاهه..سیااااااه

نسترن-نوحه سراییت تموم شد؟

یه فین دیگه کردم سرمو به معنی اره تکون دادم

به میز پر از دستمال نگاه کردم یه جعبه دستمال کاغذی کامل تموم شده بود

نسترن دستاشو تو هم گره داد و کمی به جلو متمایل شد و همچنان مثل بز تو چشمام خیره

نالیدم:تو دیگـه چته؟

-مطمئنی مراسم کفن و دفن صالحی و باراد خان تموم شده؟

دستمالو ریز ریز کردم: هنوز نه ولی به زودی خودم این کارو انجام میدم

کمی جلوتر اومد-دقیقا چه مرضی داری تو الان؟

با این حرفش داغ دلم تازه شد و باز زار زدم: نــسسستـــرن

خودمو پرت کردم تو ب*غ*لش

نسترن با چندش منو از خودش دور کرد:ای نسترن در به در شه..مفت رو جمع کن حالمو بهم زدی ...اَه چه دردته الان تو؟؟اجازه میخواستی که گرفتی دیگه جا اینکه خوشحال باشی نشستی سه ساعت تموم ور دل من زار میزنی؟

-حاضر بودم بمیرم ولی همچین اجازه ای رو نمیگرفتم

نسترن-فعلا که زنده ای و مجبوری جناب باراد رو تا اخر سفر تحمل کنی

مثل بچه گربه های خیس با مظلومیت تمام تو چشماش زل زدم: نسترن؟ نمیشه یه کاری کنم باراد از رو کره زمین محو بشه؟هوم؟تو همیشه تنت درد میکنه واسه این کارا..نمیشه این دفعه یه کاری کنی؟

اما نگاه عاقل اندر سفیه و بزمانند نسترن منو به این نتیجه رسوند که همچین چیزی امکان نداره

***

-فـهـمـــیــــدم

نسترن جیغی کشید و از جاش پریدکه با این کار پارچ اب بالای سرش با صدای بدی به زمین سقوط کرد و هرکدوم از شیشه ها یه طرف افتاد ،با خوشحالی نگاهی به موهای پریشون و قیافه برق گرفته اش که انگار روح دیده بود انداختم تند تند گفتم:

فهمیدم نسترن...صبح میرم خونه اقا جون و ازش میخوام به باراد بگه بیاد اونجا بعدم میکشونمش تو اتاق خودم و جوری باهاش حرف میزنم که از همراهی با من پشیمون شه اما از این موضوع چیزی به اقا جون نگه و اقا جون فکر کنه باراد هم همراهم میاد..عــالیه..مگه نه؟

نسترن که از خواب پریده بود تند تند و ترسیده نفس می کشید چشماشو بست و سعی کرد لرزش صداشو کنترل کنه

همچنان ادامه دادم-بهترین راه همینه نسترن...یه سفر به یاد موندنی و بی سر خر و یه پایان نامه عالی!، خودم الان خواب دیدم...خواب دیدم همین حرفا رو به باراد زدم و اون مثل کر و لالها فقط نگام کرد اما از اونجاییکه خواب زن چپه پس صد در صد باهام موافقت میکنه مگه نه؟

اب دهانش رو قورت داد و گفت: ترانه،خواب نما شدی نصفه شبی؟

دستش رو گرفتم: نه نه..جون نسی این یکی جواب میده..من میدونم اون چشم دیدن منو نداره ولی من دارم که این مورد دوم زیاد مهم نیست ...پس محاله رو حرفم نه بیاره

چندتا نفس عمیق کشید تا خودش رو کنترل کنه اروم سرش رو بالا اورد و با قیافه ای برزخی و چشم غره گفت:

نسترن-ترانه ،ساعت سه و بیست و پنج دقیقه صبحه

گردنمو کج کردم

نسترن-فکر میکنم خودت بهتر میدونی این موقع چی میشه..هوم؟؟و دندوناشو بهم سایید

با یاد اوری اینکه نسترن بین ساعت دو تا چهار صبح اگه از خواب بپره میگرن میگیره لبخندی زدم که سی و دو تا دندونام ردیف شد اروم و با احتیاط موهامو که دورم رو پوشونده بود رو یه طرف شونه ام جمع کردمو نیم خیز شدم

با همون لبخند گفتم: عزیزم من برم دستشویی الان میام

به محض اینکه بالشتمو برداشتم مثل ترقه تو جاش پرید جیغ کشون بالشتمو برداشتم و به طرف در پرواز کردم ،قبل از اینکه به در برسه کلید رو از قفل دراوردم و بعد از کشیدن دستگیره به طرف خودم با سرعت نجومی در رو به روش سه قفل کردم،کار از محکم کاری عیب نمیکنه!!!

همراه با فریاد مشتهاش رو بی وقفه به در می کوبوند:

-باز کن این بی صاحابو

- ساکت بینم.بگیر بخواب هاپو بازی در نیار نصفه شبی همسایه ها خوابن

مشتی محکم تر از قبلی به در کوبید و داد کشید:

-زنـــده بــه گـورت میکنـــم تـــــــــــراااااااااانـ ـــــــــــــــه!!!!

**

-پس میای؟

-....

-نه ندارم

-.....

-نه

-....

-خفه نشی محیا..میگم ندارم میخوای با تاپ شلوارک راه بیوفتم وسط خیابون؟

-....

-یه خوبشو سوا کن

-....

-خیله خب، منتظرم..فعلا

به در بسته نیم نگاهی انداختم، با اون وضعیت خوابی که من دیشب دیدم و نسترن رو از خواب پروندم مطمئنا دستش بهم برسه خونم خرابه و خونم حلال!!! همه وسایلم تو اتاقِ در بسته بود و برای رفتن به عمارت اقاجون کوچکترین دسترسی ای به لباسهام نداشتم،کافی بود وارد اتاق بشم تا همه ارزوهام پرپر بشه و به جوون ناکام تبدیل بشم. در کمال بیچارگی به یکی از دوستای مشترک منو نسترن زنگ زدم تا برام لباس بیاره!!اخه خفت تا چه اندازه؟؟!

صدایی از اتاق نمیاد و این یه پوئن مثبت برام محسوب میشه ، تقریبا میتونم حدس بزنم که نسترن خوابه...البته ممکنه بیدارم باشه و یه جور ترفند برای اینکه منو به اتاق بکشونه تا هر بلایی که خواست سرم نازل کنه

ولی خب ما جنبه مثبت قضیه رو در نظر میگیریم ، پس فرض رو بر این میذاریم که خوابه

دستی به صورتم و همزمان پوووفـ بلند بالایی کشیدم ،این اقا جونم با این شرط و شروط هاش تو این وضعیت واسه من شده قوز بالا قوز

از جام بلند و به طرف اشپزخونه راه افتادم،قهوه جوش رو به برق زدم و منتظر موندم تا قبل از رسیدن محیا یه فنجون قهوه رو بخورم!

یعنی باراد با یکبار حرف زدن قبول میکنه؟ صدای زنگ در همزمان شد با درست شدن قهوه

دستی به موهام کشیدم ودرو باز کردم که محیا دو تا پلاستیک گنده رو شوت کرد تو ب*غ*لم و خودش خودشو دعوت کرد داخل

محیا-بگیر خفم کردی،اه اه اه، من نمیدونم ملت اول صبح چی میخوان از جون این خیابونا؟مثل مور و ملخ ریختن تو مترو،کتلت شدم از بوی گند عرق هاشون تا رسیدم واسه توی گاو لباس بیارم..

بی اختیار چهره ام جمع شد

.محیا-اون نسترن با اون اخلاق چیز مرغیش یه خر؛ تو هم که گاوی از سر و روت میباره، اون صالحی مرده شور برده هم که دست کمی از شتر نداره ،پیچوندن کلاسش از رد شدن پل صراط سخت تره،مرتیکه شترِ راسو

با خنده پریدم وسط غرغرهاش-اووو..چه خبرته بابا باغ وحش راه انداختی؟!! چقدم که توپت پره

محیا خودشو پرت کرد رو مبل و تند تند خودشو باد زد: تشنمه یه چیزی بیار بخورم

چشم غره غلیظی نثارش کردم و خواستم از ب*غ*لش رد شم که صداشو انداخت رو سرش:

-هوووووی نسترن ،کپه اخرت رفتی به سلامتی؟ رو به من ادامه داد:

محیا-کی بیاییم واسه خرما و حلواش؟

صدای نسترن از اتاق بلند شد

نسترن-وقتی خرمای تو رو خوردم

محیا خودشو رو مبل پهن کرد هرهر خندید و گفت:

محیا-نشد ج*ی*گ*ر،من تا خرمای تو رو نخورم به کسی خرما نمیدم.. اخلاق قشنگ!

منو محیا غش غش از لقبی که به نسترن داده بود خندیدیم که نسترن با حرص مشت محکمی به در زد:

نسترن-کافیه این در باز بشه از خجالت جفتتون در میام،خصوصا تو ترانه

قیافه مظلومی به خودم گرفتم:

- میبینی چی میکشم از دستش؟اعصاب مصابش تعطیله سر جوونی

محیا خودشو روی مبل پرت کرد و هر هر خندید

موهامو فرق باز کردمو بدون کلیپسی ازادانه روی شونه ام رها کردم،شال مشکی رنگ محیا رو روی سرم انداختم.. مداد چشم رو مجددا توی چشمها کشیدم تا درشت تر جلوه کنه رژلب سرخابی رنگ روی لبهام، تناقض جذابی با رنگ سفیدی پوستم و سیاهی شال روی سرم بوجود اورده بود...نگاهی به تیپم انداختم،شلوار سفید،مانتوی کوتاه مشکی و شال همراهش..همه چیز در عین سادگی، بی نقص و عالی به نظر میومد....به نظر خودم که خیلی هم خوشگل شده بودم ....هرکی هم میگه نه خره. تموم شد رفتتت و من الله توفیق

حاضر و اماده از اتاق ب*غ*لی بیرون اومدم: اوی محیا مثل سری قبل زنگ نزنی یه گردان رو جمع کنی اینجا ها.. سری قبل ابرو برام نذاشتی با اون دوستای دیوونه تر از خودت من میرم خونه اقا جون زود برمیگردم

یه ادامس از کیف محیا کش رفتم و انداختم دهنم

محیا در حالیکه انواع و اقسام صبحونه رو تو حلقش جا سازی میکرد با دهن پر گفت: نه بابا میخواییم با این اخلاق قشنگ کلی حال کنیم..تو برو پیش نادر جونت،

خندیدم و دیوونه ای نثارش کردم هنوز از در خارج نشده بودم داشتم کفشامو میپوشیدم که گفت:خوش بگذره خوش تیپ

چشمکی زدم-به پا شوما که نمیرسیم

تو جاش خم شد و تعظیمی کرد ،این دختر همیشه با کارهاش مثل بمب انرژی با عث خنده میشد.

با ترمز ناگهانیم لنتای لاستیک روی اسفالت کشیده شد،شیشه ام رو پایین کشیدم که صدای بلند اهنگ عباس قادری تو محله پخش شد

عابری که از قضا پیرزنی با کلی خرید بود یه چشم غره اساسی نثارم کرد ،بی اختیار ولوم ضبط رو کم کردم که کل محله رو گرفته بود. خو چیه؟ادم باید دلش جوون باشه...اهنگ به این خوبی

با یک حرکت عینک دودی رو بالا سرم گذاشتم و تند تند بوق زدم دیدم خبری نیست با بوق واسه خودم کلی حال کردم و صدای عروسی دراوردم ،حالا خوبه این موقع صبح یه اشنا ام منو ببینه پیش خودش میگه قطع به یقین دختره دیوانست! مشغول بوق بوق بازی بودم که در عمارت باز شد و محمود اقا تو استانه در پیدا. از قیافش معلوم بود کلی شاکیه و با کلی اخم در و باز کرده ریز ریز خندیدم و دو تا فحش ابدار نثار روح خودم کردم اما محمود اقا با دیدن من سریع اخمش رو به یه لبخند محبت امیز روی لباش تغییر داد.منم نیشمو تا حد امکان باز کردم ودستمو از پنجره بیرون بردم:

-هـااااای مشتــی

محمود اقا کمی کنار تر رفت و با محبت گفت : سلام ترانه خانوم...خوبی بابا؟

وارد عمارت شدم.سوییچ رو دراوردم و از ماشین پیاده شدم. محمود اقا بعد از بستن در به سمتم اومد:

محمود اقا- ماشالله ...ماشالله...هزار الله اکبر...حسابی اب زیر پوستتون رفته ها ترانه خانوم.هر روز شاداب تر از دیروزین.

با خنده گفتم: دیگه اونجوریام نیست..هندونه نذار زیر ب*غ*لم مشتی.میترکه

تا خواستم حرف بزنم سمیه خانم با اسفند وارد حیاط شد و اسفند رو دور سر من چرخوند ،متعجب از کارهای این دو نفر با خنده گفتم:

-بابا چه خبره...منماا...ترانه !مگه دفعه اولتونه منو میبینین؟

سمیه خانم-الهی چشم حسود و بخیل کور شه ایشالا، دختر جون من فکر کردم دیروز میمونی ،واسه چی گذاشتی رفتی؟

ماچ محکم و ابداری از لپای سمیه خانم کردم: الهی فدات بشم ، تقصیر اقا تون شد دیگه وگرنه میخواستم بمونم.

سمیه خانم-امروز دیگه نمیذارم بری ترانه..فهمیدی؟

خواستم جوابشو بدم که دیدم محمود اقا با لبخند خیره شده به افق یا همون سمیه خانم!!

من که نیشم خدایی باز افریده شده، با دیدن این صحنه باز تر شد دستی به لبام کشیدم تا قهقهه نزنم وسط حیاط.

سمیه خانم-ترانه اقا گفتن به محض اینکه اومدی بری پیشش کار خیلی مهمی باهات داره.

بی توجه به محمود اقا با خنده گفتم: مشتی نظر تو چیه؟

محمود اقا نگاهشو از سمیه جدا کرد و به سمت من معطوف کرد:

-چی خانم؟؟

-نظرتو میگم..

محموداقا-خوبه خانوم ...خیلی خوبه..

با چشمکی بهش گفتم: افق خوبه دیگه؟خوش میگذره؟دو تا بلیطم واسه ما رزرو میکردی مشتی

محمود اقا و سمیه خانم با گیجی به من نگاه میکردن، کیف اهدایی محیا رو روی دوشم انداختم و در حالیکه به سمت در میرفتم با خنده گفتم:

تو اولین فرصتی که گیر بیارم به پرونده شما دو نفر رسیدگی میکنم ،فعلا ازادین ،پس نامزد بازیاتونو بکنین

و قبل از اینکه به سمیه خانم اجازه بدم دستای گرز مانندشو حواله تن و بدنم بکنه شروع کردم دویدن تا از باغ رد بشم

روبروی در بودم که به شدت نفس نفس میزدم برای منظم شدن ریتم نفسهام روی زانوهام خم شدم و چند تا نفس عمیق کشیدم.اما به جای اینکه در رو باز کنم مسیرمو به سمت یکی از الاچیق ها تغییر دادم. دسته به تنه چوبی الاچیق کشیدم و لبخندی روی لبام نقش بست. کیف رو کنارم گذاشتم و تو جام چرخی زدم ،صدای جیک جیک گنجشک ها تو یه روز بهاری و یه هوای عالی حس زندگی و خوشی رو توی رگهام به جریان در می اورد. دوست داشتم یکبار دیگه به کودکیم برگردم.همون روزایی که غرور و تلخی برات بی معنی ترین چیز محسوب میشه.روزایی که بی منت به همه عشق و محبت میدی و بازتاب دوست داشتنی ای ازشون پس میگیری.

دیالوگی توی سرم تکرار شد،

«ترانه دستت رو م*س*تقیم بگیر»

با لبخند دستمو کشیدم به تنه چوبی الاچیق و به اسم خودم که روی تنه حک شده بود نگاه کردم. با یاد اوری اینکه با چاقوی تو دستم لباس بنیامین رو پاره کردم خنده ام شدت گرفت. روی نیمکت نشستم و بلند خندیدم و همزمان پاهامو تکون دادم. چشمتون روز بد نبینه به محض اینکه سرمو بالا اوردم یه دور سکته ناقص رو زدم هینی کشیدم و دستمو روی لبام گذاشتم با اخم زل زده بود به صورتم.

چند بار پلک زدم تا مطمئن بشم درست دیدم،طبق عادتم اب دهنم رو قورت دادم و سرمو کج کردم،همچنان با اخم زل زده بود به صورتم تو دلم گفتم بابا یه سلام کنی ازت کم نمیشه که

چشمشو چرخوند دستشو از رو نرده برداشت و خواست برگرده که با صدای بلندی گفتم: احوال شما باراد خان؟

حالا دیروز داشتم واسه وجود نحسش زار زار خون گریه میکردما

چرخید سمتم و اخمش رو صد برابر وحشتناک تر از دفعه قبل کرد..اووو چته بابا با صد من عسلم نمیشه خوردت..ارث نداشته اقاشو طلب داره . هم لیاقتت اینه که فحش بارت کنم. به من چه اصن. از جام بلند شدمو کیفمو برداشتم

از روی سنگ ها زیگزاگ رد میشدم یه نگاه به دور و برم انداختم دیدم کسی نیست و همه درو پنجره هاهم بسته ست صدامو با اخرین درجه انداختم رو سرم:

-مهوششش پریوشششش چه بد کرد غلططط کرررد شووور کرد همه رو در به در کرررررددددد مااارو خونین جگررر کررررردددد

خندیدم و ادامه دادم: دیگه حاااالیییییی بههه ادممم میمونهههه نههه واااالاا احواااالیییی به ادم میمونه نههه بلااااا

وایسادم دستامو باز کردمو گفتم:

- منننننننن دللممممممم پریووووو میخواااااددددد پرییییی منو نمیخواددددددد پریی منوووو نمییخواااااااددددد.... زن خوبههههه خوشگل باااشه سفیدو کمییی چااااق سفففیدو کمییی چااااق نگاهی به خودم انداختم هرهر خندیدم دوباره هوار کشیدم: نهههههه زن خوبه مث ترییییی جووون بااااشههههه لاغررر و خوشش انداااممممم

واسه خودم میخوندم و اون وسطاشم دو تا قر میومدم

به در رسیده بودم بدجوری حس اهنگ منوگرفته بود وایسادم جلوی درچهارتا ادا اطوار داغون از خودم دراوردم و سرخوش خندیدم

بشکن زدم و خودموتکون دادم همزمان تو شیشه رفلکس در ورودی موهامو درست کردم و بلند بلند خوندم:

-غوغااااا بــه پااااا کـــنننن از ایــن نـاااز و کـرشممههههه دلـوم شد چشــمهه چشــمههه دلــوم شــد چشمــههه چـشــمـههه هااای هااای هاای هاای..... خوشگل منـیی توو ناااز گل مـننن عزیز منیییی تو جیییگررر منننن آهــا آهــا...آهـــا آهــآ...بیــا..بیـــا ( با قر،یکم جلوتر رفتمو تو شیشه رفلکس مثل گربه توی تام و جری پلک زدم)

-به مــن میگــن گل تــرییـــی ، دل نمیــدم سرسرییییییی با لباسای زر زرییییی دل میبرم از هر کســیییی ،دخترم و نااااز تــریییییی اسمــه منــــه گل تــــریییییی. اسمت چیه؟گل تـــرییییییی

از شیشه فاصله گرفتم دستمو زیر چونه ام گذاشتم و یکم چشمامو ریز کردم ، نه صدام همچینم بد نیست ها. یه ته صدای خوانندگی دارم ..بنازم به خلقتت خدا..چی افریدی

دوباره جلوتر رفتم صدامو تو دماغی کردم و رو به شیشه(انگار که باراد روبرومه) با یه عشوه داغون گفتم:

-بـــارااااااد، اگــه من زنــت بشــم ،یــارو یاورت بشــممممممم، اگه دعوامون بشــهههه، منو با چـی میـزنییییی؟؟؟ (تند تند پلک زدم)

یهو در باز شد ، از ترس چشامو بستم دهنمو باز کردم و چنان جیغی کشیدم اون سرش نا پیدا

ده قدم عقب رفتم . خودم از صدای خودم وحشت کردم

کدوم ب*ی*ش*ع*و*ر وقت نشناسی مثل شتر مرغ ماده یا نر جفت پا پرید وسط حس و حالم ؟

سرمو بالا اوردم که چشمـام شیـش تا شد،با اخم وحشتناکی از سر تا پامو بر انداز میکرد.

اولین چیزی که به ذهنم رسید قیاس شتر مرغ نر با چهره به خون نشسته اش بود...که به نتیجه تساوی رسیدم!! یا قمر بنی هاشم کافیه بفهمه بهش گفتم شتر مرغ نر..خونم حلاله!!!

دو تا اهــم بلند بالایی کردم دستی به شال مشکی کشیدم و نیشمو مثل این سکته ای ها تا جاییکه توان داشتم باز کردم: چیــزه خــوبـی شــمـا؟

باراد با همون اخم گفت :

باراد- شما بهتری انگار

منم که اصلاااا..... انگار نه انگار به روی خودم نیاوردم پرو پرو گفتم:مگه میشه بیام پیش اقا جون و بد باشم؟

یه تای ابروشو بالا انداخت پوزخند غرور امیزی زد و در حالیکه از کنارم رد میشد دستاشو تو جیباش گذاشت: از ادا اطوارات کاملا مشخص بود

به اندازه کافی که دور شد از پشت سرش زبونمو بیرون اوردم،دستامو پشت گوشام بردمو چشامو لوچ کرم ..شروع کردم بالا پایین پریدن..مثل میمون...میفهمین؟؟دقیقا مثل میمون!!!!

یدفعه برگشت ...من که داشتم عقب عقب راه میرفتم با برگشت ناگهانیش هول کردم پاشنه کفشم به سنگ ریزه های باغ گیر کرد

چیزی با سقوط کامل فاصله نداشتم که با تمام توانم درخت روبروم رو چسبیدم..انگارکه با ارزش ترین شی زندگیم رو ب*غ*ل کردم! تنها شانسی که داشتم این بود که عینک نداشتم والا خاکشیر شده بود تو صورتم

باراد که از این حرکتم مشخص بود کاملا جا خورده جوری نگاه میکرد انگار داره به یه دیوونه نگاه میکنه...با تعجب... توام با گیجی کامل!

منم یکی از برگهای درخت رو گرفتم جلو چشمام و رفتم تو بحر کشف کلروفیل های برگ که به باراد نشون بدم خیلی به زیست علاقه مندم

ارواح جدم!

با تعجب از حرکات ضد و نقیض من رو برگردوند و رفت

الهی بری دیگه برنگردی که به عمرم اندازه امروز ضایع نشده بودم

وقتی از دیدم کامل محو شد وشگون ریزی از خودم گرفتم ، حناق بگیری ترانه

پیش همین یه نفر یه ذره ابرو واسم مونده بود که اونم امروز به باد رفت...نگاهم به قیافه خودم تو شیشه رفلکس افتاد،انگار که باراد جلومه زبون مو تا اخرین درجه بیرون اوردم : هــان؟چیـه؟دوسسست داشتــم اصلا،مزخرف گند دماغه شتر مرغ. بعدم با حرص دستگیره رو چرخوندم وارد شدم پشت بندشم درو محکم کوبیدم بهم

به سمت نشیمن رفتم که میدونستم اقا جون همیشه روی صندلیش میشینه. حدسم درست بود ،عینک به چشماش زده بود و مشغول خوندن روزنامه بود،اروم اروم رفتم پشت سرش و چشماشو از زیر عینک گرفتم سرمو بردم جلو که لبخند دل نشینی روی لباش نشسته بود

اقاجون-اون دستای ظریفت جلوتر از خودت لوت میده وروجک

سریع دستامو برداشتم و از گردنش اویزون شدم: نادر جونم چطوره؟ همزمان ب*و*سه محکمی روی گونه اش کاشتم... مقابلش نشستم

اقاجون-توکه پیشم باشی بهترم میشم

اخم ظریفی کردم: اِ.. اقا جون ناسلامتی سنی ازت گذشته ها ،یعنی چی هی منو میخوای ور دلت نگهداری

اقاجون-من چه نگه دارم یا ندارم تو که بالاخره کار خودتو میکنی

-دست شما درد نکنه دیگه

خندید و گفت:باز چی میخوای؟

-هیچی اومدم نادر جونمو ببینم

اقاجون با عصاش ضربه ارومی به شکمم زد و گفت:برو خودتو سیاه کن بچه،ناسلامتی خودم بزرگت کردم تو تا چیزی نخوای اینجوری از سر و گردن من اویزون نمیشی

لبخندی زدم: باشه بابا تسلیم، اقا جونم؟

اقاجون روزنامه اش رو کنار گذاشت-جونم؟

-اقا جونم؟

اقاجون-چیه؟

-اقاجون جون جونم؟

اقاجون-میگی یا نه بچه؟

-باووشه، اقا جون میشه از اومدن باراد همراهم تجدید نظر کنین؟

اخم کرد: نخیر نمیشه

سرمو کج کردم که موهام دور شونه هام پخش شد

روزنامه اش رو برداشت :ادا در نیار ترانه، میدونی حرفم جدی بود و هیچ وقت از حرفی که جدی بزنم کوتاه نمیام

پوف بلندی کشیدم: اووووفففف اخه واسه چی اقا جون؟

اقاجون با جدیت کامل:چون نامزدته

سعی کردم خودمو کنترل کنم:باشه خیله خب،ولی میخوام باهاش حرف بزنم

اقا جون روزنامه رو پایین اورد و عینکشو از چشماش برداشت،مشخص بود حسابی تعجب کرده:

-چیکار کنی؟؟؟؟

دستامو تو هم گره دادم... خب مگه چی گفتم؟

با کمی ترس گفتم:با...باهاش..میخوام حرف بزنم

تلاش کرد تا تعجبش رو پنهون کنه همون موقع نگاهش رو به پشت سرمن دوخت و سرش رو تکون داد.....بلند گفت:

-باراد...بیا اینجا

سریع چرخیدم..این مگه نرفته بود؟ تی شرت سفید جذب پوشیده بود با شلوار جین تیره خوش تیپه ولی اخلاق صفر

باراد نزدیکمون شد: جانم اقاجون؟

اقا جون بیشتر پهن صندلی محبوبش شد و با اشاره به من گفت:

-ترانه...میخواد باهات حرف بزنه

باراد با همون اخمش برگشت طرفم و نگاهم کرد بی اختیار جمله ای که تو سرم بود رو به زبون اوردم:

-مگه باباتو کشتم اینجوری نگام میکنی؟

سریع دستم و کوبیدم رو دهنم اخم باراد شدید تر شد و اقاجون بهم تشر زد: تـرانـه

شرمنده اقاجون رو نگاه کردم که خودش فهمید.باراد خودشو کشت تا یه جمله گفت: -میشنوم

اصلاح میکنم خودشو کشت تا یه فعل گفت...میخوام هرگز و هفتاد سال نشنوی اصن..لال که هستی همیشه..

دست به سینه گفتم-بیا اتاقم

چشمای اقاجون باز تر از این نمیشد زمزمه بهت زده اش رو شنیدم که زیر لب گفت:ترانه!

سر در نمیاوردم کجای این موضوع اینقدر عجیب غریب بود؟ بی توجه شونه ای بالا انداختم و قبل از اینکه برم اتاقم به سمت اقاجون برگشتم:

-راستی اقاجون فعلا نمیخوام از حسابم استفاده کنم واسه شهریه کلاسای تئاترم بهم(انگشتامو به معنی پول بهم ساییدم)میدی؟ و مظلوم گردنمو کج کردم ومنتظر جواب اقاجون شدم اما جوابی که بهم داد انگار یه پارچ اب سرد رو روی سرم خالی کردن..اونم جلوی باراد

اقاجون-نخیر

روزنامه اش رو برداشت و با اخم مشغول خوندن شد