رمان کارد و پنیر به قلم patrishiya

!# quote==تخمین مدت زمان مطالعه رمان == ۶ ساعت و ۴۶ دقیقه!#

نام رمان :رمان کارد و پنیر

به قلم :patrishiya

خلاصه داستان :

داستان در مورد دختری به اسم کیاناست که سعی داره با فراز و نشیب های زندگیش دست و پنجه نرم کنه تا بتونه به خواسته هایی که توی دنیای امروز شاید خیلیم سنگین و غیر معمول نیست برسه !

درسته که برای رسیدن به این خواسته ها ممکنه عجول باشه اما در نهایت پاکه و پر از سادگی …

و شاید بخاطر همین پاک بودنش دقیقا جایی که فکر میکنه خورده به بن بست زندگی در جدیدی به روش باز میشه که نه تنها خودش بلکه خانواده اش رو هم درگیر یه حس و حال جدید میکنه

حسی که هم خوشاینده و هم غیر منتظره ……..

من نمي دونم چرا اين ماشين بايد جون بکنه تا دو زار راه بره ! اعصاب واسه آدم نمي ذاره تو اين گرماي 40 درجه ، کولرم که نداره اَه

الان هلاک ميشم ! پنجره رو کشيدم پايين حداقل يکم هوا عوض بشه !

سرعتُ بردم بالاتر تا چراغ قرمز نشده ردش کنم که از شانسم زد و قرمز شد ، منم طبق معمول در جا ترمز کردم

جوري که از صداش حتي پليس سر 4 راه هم با تعجب برگشت و نگاه کرد ، آرنجم رو گذاشتم لبه پنجره و صورتم رو زدم به دستم

_ عينکتُ بر ميداري چشممون به جمالت روشن بشه خانوم جنون سرعت !؟

سرم رو چرخوندم سمت چپ ، يه ماشين مدل بالا مشکي دقيقا کنارم بود

دو تا پسر که به نظر مي رسيد از من کم سن و سال تر باشند هم با ذوق داشتند نگاهم مي کردند

زير چشمي به تايمر چراغ نگاه کردم 20 ثانيه !

لبخند شيطوني زدم و گفتم :

_ اگه تا چراغ قرمز بعدي بهم رسيدي چشمتم به جمالم روشن ميشه !

با آرامش دستمو تکون دادم و با 0 شدن تايمر پامو تا ته روي گاز فشار دادم ، من عاشق مسابقه بودم حيف که مامان نمي گذاشت برم رالي !

خوب چي از اين بهتر که حداقل با اين ماشين داغون حال پسر مايه دارا رو بگيرم ؟

تفريح سالم که ميگن همينه ... چشمم از توي آينه بهشون بود

سرعتشون خوب بود اما مهارتي توي حرکات مارپيچ و لايي کشي نداشتند .

دنده رو عوض کردم و خنديدم ، حيف که ضبط دادم تعميرات جانبي وگرنه با موسيقي خيلي بيشتر خوش مي گذره !

پسره خودشُ رسوند کنارم ، شيشه رو داد پايين و با داد گفت :

_ لگنتُ عشقه !

بي توجه بازم گاز دادم ، دستي به فرمون کشيدم و گفتم :

_عشقم ناراحت نشي ها ! لگن صورت قراضه خودشه ... تو از سانتافه هم واسه من بالا تري

اين راه هر روزم بود مي دونستم تا چراغ بعدي چقدر مونده ، سرعتم رو کم کردم تا بهم برسه ...

دوست داشتم راننده رو ببينم نه کنار دستيه فضولش رو که مثل غاز سرش رو هوا بود ،

تا رسيدند کنارم سريع با يه نگاه اجمالي فهميدم اوني که پشت فرمونه نا وارده چون دو دستي پهن شده بود جلو ! لبخند زدم و بلند گفتم :

_نامردي واسه دوستات تعريف نکني !!

در کسري از ثانيه پامو گذاشتم روي گاز و بدون راهنما پيچيدم تو فرعي سمت راست ...

مي تونستم بفهمم چه حالي دارن ! اما حقشون بود حالا دو ساعت بمونند تو ترافيک و پشت چراغ قرمز تا ديگه با يه خانوم محترم مسابقه نگذارند !

عينک رو انداختم رو صندلي کناري و گوشيم رو برداشتم ، شماره کيميا رو گرفتم و زدم روي آيفون

_الو سلام

_سلام کيميا جونم خوبي ؟

_فدات شم ، چقدر دلم برات تنگ شده بود تو خوبي ؟

_ما که ديروز 1 ساعت حرف زديم انقدر دل نازک باشي نمي توني دووم بياري ها!

_ قربون دل سنگيت بشم که انقدر با من فرق داره

_خوب بسه لوس مي شم انقدر تحويلم مي گيري ، همه چي خوبه ؟

_ آره خدا رو شکر ، ترانه هم اينجاست سلام مي رسونه

_ سلام نرسوني بهشا !

_ترانه کيانا سلام مي رسونه

_تو غلط کردي ! من به هيچ دختر دماغ عملي سلام نمي رسونم

_بس که حسودي

_ ديگ به ديگ مي گه روت ته ديگ !

با ديدن ماشين مشکيِ تو آينه نزديک بود شاخ در بيارم ! اين از کجا خودشو رسوند به من ؟ يا خدا

_الــــــــو کيانا ؟

_ پشت فرمونم بعدا بهت زنگ مي زنم باي

_ تو باز داري مسابقه ....

مي دونستم مي خواد نصيحت کنه سريع قطع کردم و گوشي رو گذاشتم کنار دنده ، حالا اين ها رو چه جوري بپيچونم ؟

بوقي زد و کشيد کنارم

_بابا دست فرمــــون ! جمالتم ديديم ...

کيانا نميري چرا عينکتُ برداشتي ! پوفي کردم و بهش گفتم :

_ ماشينم جوش آورده بزن کنار

آخي چقدر خوشحال شدند ! وايستادم ، چند متر جلوتر اونها هم وايستادند ... سانتافه جونم همه اميدم به خودته ها

با نيش باز پياده شدند ، چه شاد بودند که فکر مي کردند منو شکست دادند ، اونم منو !

صبر کردم تا از ماشينشون دور بشنود ، 1 .. 2 ..3 .. با يه تيکاف وحشتناک و بوق وحشتناکتر دو دره شدن رفت ! به همين راحتي

از تو آينه نگاهشون کردم و خنديدم ، ايندفعه نبايد بي گدار به آب مي زدم کلي دور بيخود زدم تا مطمئن باشم پيدام نمي کنند ....

تقريبا رو به موت بودم که رسيدم خونه ، البته اگر مي شد اسمشُ گذاشت خونه !

تو اين کوچه هاي تنگ و ترش بايد راننده بودي که مي تونستي ماشينتُ پارک کني و صبح دوباره بياريش بيرون ...

خداييش اگر دست فرمونم خوب نبود همچين ريسکي نمي کردم !

کليد انداختم و بي صدا رفتم تو ، حالم از اين که خانوم مستوفي مثل فضول ها فال گوش وايميستاد و مي خواست آمار رفت و آمد ما رو بگيره بهم مي خورد

آرزوم بود که از اينجا بلند بشيم و بريم يه جاي ديگه رو اجاره کنيم ولي خوب کو پول ؟

به قول مامان تو اين دوره زمونه که همه چيز بوي پول ميده نبايد حتي از يه پر کاهت بگذري

چون ممکنه فقط بيخودي به بادش داده باشي و ديگه همونم دستتُ نمي گيره !

هنوز پام نرسيده بود تو که صداي نخراشيده اش رو شنيدم ...

_کيانا جان ؟

خدايا خودت بهم صبر بده تا باهاش خوب برخورد کنم ! سرمو بردم بيرون و نگاهش کردم ، با يه دستمال افتاده بود به جون در و ديوار راه پله

_سلام خانوم مستوفي خسته نباشيد

_عليک سلام ، اگر مستاجرها کمک به حال آدم باشند که خستگي به تنمون نمي مونه ... ولي ما از اين شانس ها نداريم

_کاري از دست من بر مياد ؟

_شما زحمت نکش ، فقط به مامانت بگو داره سر برج مي شه

با حرص گفتم :

_ بله تقويم هست خدمتمون !

_ وا !

_ والا ! با اجازه

درُ محکم بستم که صداش در اومد .... ديگه عادت داشتيم کار هميشگيش بود ، خوبه مجتمع نداشت !

يه خونه 3 طبقه که هر لحظه ممکن بود با اينهمه ترک رو سرمون خراب بشه رو چنان جلوه مي داد انگاري قصر روياهاش رو بهم ريختيم !

مقنعه ام رو پرت کردم رو مبل ، مانتو رو انداختم روي اپن و رفتم تو آشپزخونه ... از تو يخچال يه سيب قرمز برداشتم و گاز زدم

خوب نهار چي درست کنم براي مامانم ؟

هوووم ، کتلت خوبه ، اونم با سس قرمز ... يکم گوشت گذاشتم توي آب تا يخش باز بشه ، چند تا سيب زميني رو رنده کردم و با پياز مخلوط کردم

به 20 دقيقه نکشيد که کتلت ها توي تابه داشت سرخ مي شد ، شعله گاز رو کم کردم و رفتم سراغ تلفن

شماره پري رو گرفتم و روي زمين دراز کشيدم

_الو

_سلام پرپري جون

_چطوري کيانا ؟

_داغونم

_چرا ؟

_امروزم نتونستم هيچ کاري بکنم

_اي بابا ، تو هنوز دنبال کاري ؟

_آره ، اوضاع بهم ريخته ... مجبورم نمي تونم به چندر غازي که باباي تو ميده راضي باشم

_خوب عزيزم هفته اي دو روز آموزش ميدي توقع داري حقوقت هم اندازه خودش باشه

_اگه بحث توقع باشه که بابات بايد از پشت ميز بلند بشه من بشينم

زد زير خنده

_الهي ، تو هميشه کم توقعي !

_آره همه ميگن

_حالا جدا از شوخي ميگم کيانا ديشب بابا يه چيزايي مي گفت که همش تو جلوي چشمم بودي

_هان ، نکنه کسي شکايتمو کرده ؟

_ نه از اون لحاظ داشت در مورد يه کاري حرف مي زد که خيلي مورد علاقه تواه !

_ آقاي لطفي که کلا مورد علاقه منه !

_ چرا اونوقت ؟

_عزيزم نگران نباش نمي خوام زن دوم بابات بشم

_دلتم بخواد !

-من عــــاشق شغلشم ، اصلا اسم رانندگي که مياد انگار دنيا رو به من ميدن

_دورت بگردم ، بيخود نبود که من فرستادمت آموزشگاه رانندگي بابام مربي بشي ديگه

_آخه چه فايده ! همش يه نفر تحت تعليم منه ... کار بايد هر روز باشه !

_کيانا ، مخ بابا رو بزن .. ديشب داشت مي گفت انگار يکي از دوستاش که تو هتل کار مي کنه داره کوچ مي کنه بره شهرستان زندگي کنه گويا زنش مريضه

حالا مي تونه يه جايگزين براي خودش معرفي کنه !

_وا ! منو چه به کار تو هتل ؟

_خوب آخه طرف راننده هتله

در جا نشستم و گفتم :

_جون من ؟

_مرگ تو !

_آخه فکر نکنم که اينجوري کسي رو استخدام کنند

_چه جوري ؟

_ خوب طرف داره ميره ، انقدر مرد هست که جون ميده واسه اين کارا ، ديگه نميان به من بدنش که

_نمي دونم والا ، به هر حال گفتم که بعدا نگي چرا نگفتي ... تازه ضرر نداره بري يه سري بزني البته قبلش مخ پدرمو بزني !

_باشه پري فردا ميرم آموزشگاه تو که منو ميشناسي ، تا ظهر نشده هتلم !

_ بر منکرش لعنت ، فقط زياد اميدوار نباش چون ممکنه بخوره تو پرت

_حواسم هست ، واي گمونم کتلتم سوخت فعلا

_قربونت باي

شانس آوردم که زياد به مرحله سوختن نزديک نشده بود وگرنه بايد بي نهار مي موندم !

به ساعت نگاه کردم ، نزديک 2 بود الانه که مامان بياد ، سفره کوچکيمون رو انداختم روي ميز آشپزخونه و با سليقه همه چيز رو آماده کردم

مثل هميشه راس ساعت اومد ...

_سلام مامان جون خسته نباشي

_سلام عزيزم ، زنده باشي

با اخم گفت :

_کيانا اين چه وضع لباس عوض کردنه ؟ زود اينجاها رو تمييز کن

_حالا بذار بعد از غذا

_دختر قشنگم مي دوني که من از خونه نا مرتب خوشم نمياد غذا از گلوم نميره پايين

_اينم از شانس منه !

.................................................

صبح با کلي ذوق آماده شدم ، البته به دليل سخت گيري هاي مامان هميشه از تيپ هام ناراضي بودم

نه مي تونستم زيادي آرايش کنم نه اينکه حتي 4 تا تار مو رو بريزم بيرون ! حيف اينهمه خوشگلي که هميشه پنهونه

چشم هام عسلي بود و درشت ، صورتم گرد بود و بيني يکم گوشتيم و لب متناسبم تقريبا باعث شده بود با نمک باشم ، قد و وزن مناسبم هم به مامان رفته بود

يعني هر کسي ما رو با هم مي ديد مي فهميد مادر دختريم چون خيلي شبيه هم بوديم

کيميا هم که خواهر دو قلوم بود ، درسته از نظر ظاهر با هم مو نمي زديم اما باطني خيلي فرق داشتيم

اون تقريبا دختر آرومي بود و اصلا اهل ريسک پذيري و شيطنت و اين چيزا نبود ...

تو دانشگاه هم هميشه از روي شيطنت هامون بچه ها از هم تشخيصمون مي دادند

جفتمون مديريت خونده بوديم ، امتحان ارشد رو که داديم فکر نمي کردم منم قبول بشم اما شدم البته رتبه کيميا خيلي بهتر بود

مامان دست تنها با حقوق دبيري نمي تونست از پس خرج هر دومون بر بياد ضمن اينکه کرايه خونه و هزار تا چيز ديگه هم رو دوشش بود بنابراين با اصرار هاي فراوان من

کيميا رفت براي ثبت نام و من رفتم دنبال کار ، درسته که خيلي مخالف بودند اما من اصولا همه رو بلدم راضي کنم ...

نکته بدي که وجود داشت اين بود که کيميا تهران قبول نشده بود ، اصفهان رفتنش هم خرج بيشتري مي طلبيد ، تازه 1 ترم از درسش رو گذرونده بود

هميشه هم عذاب وجدان داشت که ما دو تا رو انداخته توي زحمت اما خوب براي من مهم اين بود که حداقل يکيمون به آرزوش برسه

تازه من علايقم متفاوت بود ،مثلا کيميا حتي نمي تونست با سرعت بيشتر از 40 برونه اما من نمي تونستم درست 40 صفحه درس بخونم !

خلاصه هر جوري حساب کردم ديدم با اين اوضاع نميشه به يه کار اکتفا کرد ، بدون اينکه مامان بفهمه کجا ميرم آماده شدم و رفتم آموزشگاه

اولش آقاي لطفي کلا مخالف بود ، معتقد بود که راننده سرويس هتل شدن اصلا کار يه دختر جوان نيست

بهش حق مي دادم گرچه اون هميشه مثل پري که سالها دوست نزديکم بود به منم حس پدري داشت

چون پدرم 6 سالي مي شد که فوت شده بود ... اما خوب من واقعا دختر لطفي نبودم که به حرفش گوش بدم

و ديگه اينکه به اين کار نياز داشتم بنابراين با کلي کلک موفق شدم تا مجبورش کنم به دوستش زنگ بزنه و باهاش قرار بذاره

يه روز کامل وقت صرف کردم تا بلاخره دوستش موافقت کرد ضمانتم رو پيش رئيسش بکنه ،

دوست نداشتم به حرف هاش فکر کنم که مدام تکرار مي کرد رئيسش سخت گيره و به اين راحتي قبولم نمي کنه !

قرارمون شد دوشنبه ساعت 11 ، زودتر آماده شدم و ماشينم رو بردم کارواش ... مي ترسيدم بخاطر مدل پايين بودنش قبولم نکنند

توکل کردم به خدا و رفتم به آدرسي که دستم بود ، استرس گرفته بودم هنوز نديده از رئيس اونجا تو ذهنم يه ديو ساخته بودم ! بلاخره رسيدم

خداييش رفتن تو همچين هتلي کلي اعتماد به نفس مي خواست که من اين يه مورد رو زيادي داشتم !

از ديدن جاي پارک خالي ذوق مرگ شدم ، چقدرم جادار بودا ! ... فرمون رو چرخوندم که برم تو

با شنيدن صداي بوق نگاهم افتاد به آينه ، يه پرادوي مشکي دو در داشت چراغ مي داد ! نفسم بند رفت

تقريبا راهش رو بسته بودم ، دنده عقب رفتم و با يه فرمون پارک کردم ، دوباره بوق زد ... اين ديگه چي مي خواد !

پياده شدم و دست به سينه وايستادم ، اصلا خوشم نمي اومد بخاطر مدل ماشينش توقع داشته باشه که برم تا اون پارک کنه ...

شيشه رو داد پايين ، يه پسر خيلي بانمک و بداخلاق و خوش تيپ تو يه پرادو ، يعني آخر شانس !

انگار به زور دهنش رو باز کرد تا حرف بزنه ،

_ماشينتو بيار بيرون خانوم وقت ندارم

_ببخشيد اتفاقا منم وقت ندارم ، يه نيم ساعت منتظر باشيد حتما اينجا رو بهتون تحويل ميدم

از ديدن قيافه خشنش وحشت کردم ، اما ديگه خيلي ضايع بود اگر کم مي آوردم ... قفل رو زدم و گفتم :

_معذرت مي خوام اما يکم اونورتر پارکينگ طبقاتيه تشريف ببريد اونجا تا ديرتون نشده

هنوز دو قدم نرفته بودم که حس کردم صداي شکستن شنيدم !

با تعجب برگشتم و دهنم باز موند

پرايد منو چسبونده بود به ماشين جلويي و خودش پشتم پارک کرده بود ...

حالا يکي نبود بگه احمق من به درک ! چطوري دلت مياد رو ماشين خودت خط ميندازي؟

دولا شدم و مثل افسر هاي راهنمايي رانندگي بهش نگاهي انداختم ، خيلي داغون نشده بود ... دستم رو زدم به کمرم و طلبکارانه گفتم :

_واقعا که ! خسارت چراغمو مي گيرم حيف که الان قرار کاري دارم ، وگرنه در جا کروکي مي کشيدم

بي حرف پياده شد و با آرامش کت اسپرتش رو پوشيد ، يقه اش رو صاف کرد ، عينک دوديش رو گذاشت توي جيبش و با برداشتن کيف چرمش راه افتاد

انگار نه انگار با آدم داري حرف ميزني ! لبم رو جمع کردم و دوباره گفتم :

_آقاي نسبتا محترم خيلي خوبه اگر آدم شخصيت اجتماعي داشته باشه !

وايستاد و برگشت ، نگاهش واقعا ترسناک بود ...

جوري که يه قدم رفتم عقب ، نيشخندي زد و کارتي رو گرفت سمتم :

_ بعد از قرار کاريت بيا چِکش رو بکشم

کارت رو گرفتم و بدون اينکه نگاه کنم انداختم توي کيفم ،رفت توي هتل... شايد مسافر بود ! حتما بايد تا فلنگُ نبسته مي رفتم سر وقتش

حيف ماشينم که اينهمه عروسکش کردم ... بيشعور

سريع رفتم تو هتل ، عينک دوديم رو برداشتم ... به شماره اي که داشتم زنگ زدم

_الو آقاي صمدي ؟

_بله بفرماييد

_زند هستم ، امروز قرار داشتيم

_بله ، کنار در ورودي وايستين اگر اشکالي نداره تا من بيام

-خواهش مي کنم منتظرم

زودتر از اوني که فکر مي کردم اومد ، يه مرد مسن بود که چهره مهربوني داشت ... بعد از سلام عليک گفت :

_دخترم اين کار مناسبي نيست

_ مي دونم ولي اشکالي نداره من از پسش بر ميام

_تا خدا چي بخواد ، اينم بگم که من قول نميدم آقاي افراشته همکاري کنه

به به چه فاميلي قشنگي هم داشت ، يکي بودن اسم خانوادگيش رو با مامانم به فال نيک گرفتم !

رفتيم سمت دفتر مديريت ، کلي تو مسير تذکر داد که با افراشته چجوري برخورد کنم ، چي بگم چي نگم ، حالا انگار يارو آدم خواره !

وقتي در زد ، داشتم از استرس مي مردم ... با يه عالمه اعتماد به نفس کاذب پشت سرش رفتم تو !

واي خداي من چه دفتري ... الهي که کوفتش بشه ، صندليش سمت پنجره بود

صمدي سلام کرد و گفت :

_جناب افراشته اگر خاطرتون باشه قرار بود که امروز ....

نگذاشت ادامه بده و صندليش رو چرخوند و گفت :

_مي دونم

همين که چشمم افتاد بهش قلبم ريخت ، دستم رو گذاشتم روي دهنم تا صداي جيغم بلند نشه ، خدايا من چرا انقدر بدبختم !!!

پسره با ديدنم اخمي کرد و گفت :

_تو اينجا چيکار مي کني ؟ ترسيدي فرار کنم انقدر سريع خودتُ رسوندي ؟

نزديک بود از خجالت آب بشم ، صمدي به دادم رسيد

_آقا مگه شما مي شناسينش ؟

پسره يهو از جاش بلند شد ،اومد طرفم و خيره خيره نگاهم کرد ، همينجوريم ازش خوف داشتم !

فکر کنم داشتم پس مي افتادم ، دستي به موهاي قشنگش کشيد و زير لب جوري که انگار داشت با خودش حرف مي زد گفت :

_من تو رو کجا ديدم !؟

با تعجب گفتم :

_موقع پارک ماشين ديگه !

يه تاي ابروشو داد بالا و با فکر گفت :

_اما خيلي آشنا تري !

بسم الله ! يه جوري حرف ميزد انگار قاطي بود مخش ، چيزي نگفتم !

نشست سر جاش و گفت :

_اين همونيه که قراره جايگزينه خودت کني ؟

_با اجازتون ، البته من فقط پيشنهاد ميدم وگرنه ما که کاره اي نيستيم

نگاهش چرخيد سمت من

_خوبه ! ... اسم ؟

صدام رو صاف کردم و گفتم :

_کيانا زند

سري تکون داد و به سر تا پام نگاهي کرد ، روان نويسش رو برداشت و گفت :

_ مي توني بري

انگشتم رو سمت خودم نشونه گرفتم و گفتم :

_من !؟

_با صمدي بودم

خيالم راحت شد ، بعد از چند لحظه که از رفتن صمدي مي گذشت گفت :

_بشين

نشستم و منتظر شدم تا يه چيزي بگه

_چند سالته ؟

_23

_تحصيلات ؟

_کارشناسي مديريت

کاغذي گرفت سمتم و گفت :

_اين فرم رو پر کن

_الان ؟

_بله !

فرم رو که گرفتم گفتم :

_ببخشيد ميشه يه خودکارم بديد ؟

_از رو ميز بردار

جونت درآد ! انگار ميمرد يکم دستشُ دراز مي کرد ... خودکار رو برداشتم خواستم بشينم که چشمم افتاد به قاب عکس روي ميزش ، عکس يه دختر بچه 2 3 ساله خيلي ناز بود

اصلا حواسم نبود کجام مثل هميشه که از ديدن بچه ها ذوق مي کنم بلند گفتم :

_واي الهي بگردم چقده جيگله عسيسم ، چه با نازم ژست گرفته

_خانوم زند !

از شنيدن صداي خشک و جدي افراشته صاف وايستادم و تازه يادم افتاد چي به چيه ! بدون اين که نگاهش کنم ببخشيدي گفتم و نشستم

هميشه کارم گند زدن بود ! بار اولم نبود که ... تند تند فرم رو پر کردم و گذاشتم جلوش

_خوب ، مدل ماشينتون چيه ؟

_والا ، همونيه که شما چراغشو شکستين ، من خودم صداش مي زنم سانتافه

_سانتافه !؟

چنان زد زير خنده که مطمئن بودم تا دو تا اتاق بغليم صداش رو مي شنوند ، چه دندون هاي يه دستيم داشت ايـــــش !

با پررويي گفتم :

_خنده داشت ؟

هنوز ته خنده تو صداش بود

_خيلي ! تا حالا نديده بودم کسي به پرايد اونم مدل 10 سال پيش بگه سانتافــــه !

_البته پرايد 10 سال پيش تا صبح امروز مثل ساعت کار مي کرده ، ولي در حال حاضر نمي تونم اطمينان بدم که هنوزم قبراق باشه چون يه بنده خدايي زد نصفش کرد !

دستي به صورتش کشيد و گفت :

_مي دونيد اينجا شرط اول براي استخدام کارمند ها چيه ؟

_نه !

_داشتن شخصيت اجتماعي

داشت تيکه مي انداخت ، حرفي رو که خودم بهش زده بودم حالا پس داد !

_مشکلي نداره ، به هر حال اين شرط اول آدم بودنه !! ضمن اينکه کارمندا اصولا پيرو رئيسشون هستند !

چشم هاش رو تنگ کرد و گفت :

_من به عنوان يه مدير اصلا از کارمنداي زبون دراز خوشم نمياد !

لبخندي زدم و چيزي نگفتم

_ خوب خانوم زند دست فرمونت خوبه ؟

_بد نيست ، در حال حاضر توي آموزشگاه مربي هستم

_چه عالي ! اما يه سوال پيش مياد ... با همين سانتافه ميخواي مسافراي هاي کلاس ما رو سواري بدي ؟

_من همين يه ماشين رو دارم !

_متوجه ام ، اما متاسفانه بايد بگم من اينجا به راحتي مهمانانم خيلي اهميت ميدم

_باور کنيد من اصلا کاري نمي کنم که باعث ناراحتيشون بشه

_متاسفم ، به هر حال اگر ماشينتون اين نبود شايد مي تونستم قبول کنم

درسته که خيلي به اين کار نياز داشتم اما تو ذاتم التماس نبود اونم به يه پسر تازه به دوران رسيده ! کيفم رو برداشتم و ايستادم

زير چشمي نگاهي کرد و گفت :

_تشريف مي بريد ؟

مطمئن بودم توقع داره کوتاه بيام و ازش بخواهم تا استخدامم کنه ! قري به گردنم داد و گفتم :

_من هنوز يه کار ديگه اينجا دارم !

_چه کاري؟

با پررويي نگاهش کردم

_خسارت ماشينمُ نگرفتم !

تکيه داد به صندلي بزرگش و با خنده اي که بيشتر به مسخره کردن نزديک بود گفت :

_اوه ! بله چراغ سانتافتون ، الان چکشُ مي کشم

تو دلم هر چي بد و بيراه بود نثارش کردم ، شايد اگر به جاي اين يه مرد مسن بود الان مخشُ زده بودم و داشتم مهموناي هتل رو جا به جا مي کردم !

_بفرماييد ، چک روز در وجه حامل .

با اکراه گرفتم و نگاهش کردم ، از ديدن مبلغش چشم هام زد بيرون ، با تعجب گفتم :

_ولي اين خيلي زياده !! فکر کنم اشتباه کردين آقاي افراشته

بلند شد و گفت :

_من قيمت چراغ سانتافه رو حساب کردم نه پرايد !

نمي دونستم چيکار کنم ، راستش يکم وسوسه شدم ، اين پول مي تونست حداقل کرايه دو ماهمون رو تامين کنه ... هنوز تو فکر بودم که گفت :

_من کار بانکي دارم ، الان مي خواي نقدش کني ؟

_نمي دونم

_بيا بريم بانک نزديکه

چي بهتر از اين که با خودش برم بانک ؟ حالا يه روزم من دلم خوش باشه که با رئيس يه هتل معروف رفتم بيرون !

انقدر تند راه مي رفت که تقريبا بايد دنبالش مي دويدي ... اما من با آرامش و با فاصله ازش رفتم بيرون ، مثل خانوم هاي با کلاس

مي خواست سوار ماشينش بشه که يه فکر به سرم زد ، سريع گفتم :

_آقاي افراشته ؟

_بله

_ماشينتون رو از پارک نياريد بيرون ، با پرايد من بريم

وقتي ديدم مردده گفتم :

_البته اگر قابل بدونيد

_باشه بريم

يعني نزديک بود بال در بيارم ، مي خواستم به روش خودم مخ اينم بزنم ... نشستم و با يه فرمون ماشين رو آوردم بيرون

البته از شانس خوبم ماشين جلويي رفته بود .

فکر نمي کردم جلو بشينه ، يکم دلهره گرفتم . طبق عادت هميشگيم عينکم رو زدم و کمربند رو بستم ... متوجه شدم که با کنجکاوي به همه جا داره نگاه مي کنه

آينه رو تنظيم کردم و گفتم :

-کمربندتون رو نمي بنديد ؟

_مگه داره !؟

مي خواست حرص منو در بياره ، با خونسردي لبخند زدم

_ بله داره ، قبل از اينکه ماشين شما اونم از نوع دو درش اختراع بشه داشتن براي پرايد من کمربند مي گذاشتند !

_چه جالب !

بچه پررو ... نمي خواستم اذيتش کنم اما واقعا حقش بود ، با يه تيکاف بلند راه افتادم

_ميشه بگيد از کدوم طرف برم ؟

_مستقيم ، چپ ، چهاراه اول سمت راست ، دقيقا سر اولين خيابون

از قصد تند گفت که يادم نمونه ... دنده رو عوض کردم و گفتم :

_اوکي

به تنها چيزي که فکر مي کردم اين بود که بايد روش رو کم کنم

بخاطر همين با بيشترين سرعت ممکن در عرض 5 دقيقه رو به روي بانک زدم رو ترمز ...

_دقيقا سر اولين خيابون ، بفرماييد

نمي خواست نشون بده که تعجب کرده ، پياده شد و راه افتاد ... از خود راضي !

مستقيم رفت پيش معاون شعبه ، چه بانک بزرگ و خلوتي دمشون گرم ، رفتم و چک رو نقد کردم

با ديدن پول ها دچار افسردگي شدم ، کاش مال خودم بودا

چه رئيس دست و دلبازيم هست اگر مي تونستم استخدام بشم نونم تو روغن بود

هنوز کار داشت ، نشستم توي ماشين ... يه کاغذ از دفترچه يادداشتم کندم و خودمُ باد زدم تا خفه نشم

چند دقيقه طول کشيد تا اومد و نشست

_نقد کردي ؟

_بله

دسته پول رو از کنار فرمون برداشتمُ گرفتم طرفش

_بفرماييد

_اين چيه ؟

_من اندازه اي که بايد برداشتم اينم بقيه اشِ

سرش رو تکون داد و گفت :

_به شرطي قبول مي کنم که کل پول رو برگردوني

بدبخت خسيس ! باورم نمي شد انقدر گدا باشه ... با اخم گفتم :

_ولي اون حقمه ! مي خواهم ببرمش تعميرگاه

_پس اينم بگير

کاش مامان انقدر تو بزرگ کردن ما وسواس به خرج نمي داد تا الان مي تونستم يه پول مفتُ صاحب بشم

جهنم و ضرر .. از توي کيف باقي پول رو درآوردم و دادم بهش

خيلي راحت گرفت و گذاشت توي جيبش

_برو به اين آدرسي که ميگم

_کرايه اشُ مي گيرما

خنديد و گفت :

_فعلا برو بعدا چونه بزن !

جايي که مي خواست بره خيلي دور نبود

راستش مطمئن بودم که نمي خواهد قبولم کنه وگرنه يک درصدم باهاش بد حرف نمي زدم

جلوي يه نمايشگاه ماشين وايستاديم

رفت پايين ، شايد 5 دقيقه هم طول نکشيد که اومد بيرون و بهم اشاره کرد پياده بشم

در رو قفل کردم و دنبالش رفتم تو

واي !! دهنم از ديدن اونهمه ماشين هاي مدل بالا باز مونده بود ،

چه رنگاي خوشگلي داشتند ، فکر کنم اکثرا سفارشي بودند

_چطوره ؟

به جايي که اشاره کرد نگاه کردم ، يه 206 صندوق دار آلبالويي

با ذوق گفتم :

_خيلي قشنگه

_ وسايلت رو از تو سانتافه ات بردار و سوييچش رو بده به کوروش

کوروشي که مي گفت يه پسر حدودا 30 ساله ورزشکار بود ... گمونم صاحب اونجا بود ، دقيقا متوجه نشدم منظورش رو

_ببخشيد چرا ؟

_پرايدت رو با اين عوض مي کنيم

با تعجب نگاهش کردم

_شوخي مي کنيد ؟

_اصلا !

بدون اينکه از هيچ کدومشون خجالت بکشم گفتم :

_ولي من هيچ پولي ندارم براي اينکه ماشينم رو عوض کنم

_کسي حرفي از پول زد ؟

_بله ، من زدم !

_خوب پرايدت رو به عنوان پيش پرداخت ميدي ، بقيه اش هم از حقوقت کسر ميشه

با خوشحالي گفتم :

_مگه شما منو استخدام کردين ؟

_در صورتي که ماشينت عوض بشه بله ، از دست فرمونت خوشم اومد

موندم سر دو راهي ، خيلي ضايع بود اگر مي گفتم اول بايد از مامانم و کيميا اجازه بگيرم ! مردد بودم

ماشينه بدجور چشممُ گرفته بود ..

_مگه حقوقي که شما به من مي خواهيد بديد چقدره که بتونم باهاش پول يه ماشين رو بدم ؟اصلا نميشه که انقدر زود بهم اعتماد کنيد !

_حقوقت انقدري هست که از پسش بر بيايي ، ببين من اصلا وقت اضافه ندارم براي توضيح دادن ، سريع تصميمت رو بگير

دست خودم نبود باورم نمي شد رئيس اون هتل انقدر راحت منو استخدام کنه و اينهمه باهام راه بياد ، اگر کلکي تو کارش بود چي !؟

مي خواستم بگم نمي تونم قبول کنم اما به جاش گفتم :

_پس آموزشگاه چي ميشه ؟ من مربيم !

_ معذرت مي خوام خانوم زند ، ولي نمي تونم اجازه بدم با يه تابلوي دو متري روي ماشين بياي جلوي هتل من مسافر بزني !

راست مي گفت چقدرم خنگم اصلا حواسم نبود ! لبمو گاز گرفتم

_با آموزشگاه هم تسويه کن .

دلم رو زدم به دريا و به حرفش گوش کردم ، کل وسايلي رو که تو ماشين داشتم ريختم توي کيفم و وقتي مطمئن شدم ديگه خبري نيست سوييچ رو دادم به کوروش

مثل بدبختهايي که بچشون رو ازشون مي گيرند به پرايدم زل زده بودم ...

با بغض گفتم :

_ضبطش هنوز تعميرگاهه

افراشته زد زير خنده

_مگه اين ضبطم داره !؟

حرصم گرفت ، پامو کوبيدم زمين و جوابش رو دادم

_معلومه که داره ! تازه فلشم مي خوره

ايندفعه کوروشم نتونست جلوي خنده اش رو بگيره !

باورم نمي شد پشت يه ماشين صفر نشسته بودم ! صبح که مي اومدم نمي دونستم چي در انتظارمه انگار ايندفعه بخت باهام يار بوده

_چرا انقدر يواش ميري ؟

با تعجب به کيلومتر نگاه کردم

_ 90 تا که آروم نيست !

_فکر کنم تا نيم ساعت پيش کمتر از 120 نمي رفتي

-اون موقع ماشينم صفر نبود

_خوشم مياد کتمان نمي کني

_چي رو ؟

_هيچي ، از فردا صبح مي توني بياي سرکار ... قبلش ميري پيش خانوم دلاور تا قرادادت رو تنظيم کنه

_ممنونم آقاي افراشته مطمئن باشيد پشيمون نمي شويد

_اميدوارم

_ببخشيد من بايد دقيقا چيکار کنم ؟

_در واقع راننده سرويس نميشي

_پس چي !؟

_من هر روز کلي کار دارم تو اين شهر بزرگ ، خيلي وقت ها با آژانس يا راننده هاي هتل ميرم اين ور اونور

چون اصلا اعصاب رانندگي و ترافيک ندارم ، تو ميشي راننده من

نزديک بود شاخ دربيارم ! با تعجب گفتم :