رمان به من فرصت بده به قلم مسیحه زادخو

ژانر : #عاشقانه #کلکلی #اجتماعی

خلاصه :

منم غزلم یه دختر شیطون خیلی تظاهر به آروم بودن میکنم اما نمیتونم اما شرایط زندگیم ایجاب میکنه ... با امیر آشنا میشم دکتر خودخواه و مغروری که ....

پشت شیشه ایستادم وداشتم نگاه میکردم هنوزاستاده بودم هنوزنیومده بود چادربه

سختی روی سرم نگه میداشتم چندبارافتاددوباره سرم کردم اوم...بابام اومد ..بالباس

راه راه ...دل بیچارم تاب وتحمل نداشت بااین وضعیت ببینمش

باباپشت شیشه ایستادبغض راه گلوموگرفت که بابایم گوشی روبرداشت ته ریش

داشت چقدشکسته شده بود چقدتواین یه ماه تغییرکرده بود دستام میلرزید گوشیی

روبرداشتم وبابغض گفتم خوبی بابا؟

باباهم صداش پربغض بودمرد صبورخونمون مردعین کوه خونه ی دونفرمون

بغض داشت که گفت خودت خوبی غزل بابا؟

خیلی سعی کردم بغضم نشکنه که گفتم خوبم بابایی خوبم

چادرازسرم افتادروی سرم کشیدم وگفتم چکارکنم بابارضایت نمیدن پول خونه هم

خیلی کمه دیه دوبرابرماه حرام بوده

بابابابغض گفت باهاشون حرف میزدی

-حرف زدم التماس کردم )باگریه گفتم (به پاشون افتادم فایده ای نداره میگن باید

دیه کامل بدیم تارضایت بدن ...ازکجا بیارم بابا؟

-ماشینوچکارش کردی ؟

-هنوزتوقیفه ..بعدمگه چقدمیشه ؟کجای این زخم بزنم این نمکو؟

بابابغضش شکست سرشوانداخت پایین اشکشونبینم که گفت شرمندتم غزل شرمنده

باگریه گفتم مگه عمدی بوده تصادف کردی خدابزرگه

-توچکارمیکنی ؟کجایی؟

آواره بودم جایی نداشتم خونه ی عمه ام بودم شوهرش عذرموخواست

دوتاپسرداشت میترسیدازراه به درشون کنم که گفتم جام خوبه نگرانم نباش

باباگریه گفت دیشب زنگ زدم عمه گفت خونه ی صوفیارفتی

گریم بیشترشد گفتم کجا برم چکارکنم عمه خونش رام نداد

-بروپیش آقای راد..

-اون ...اون مگه نگفتی زمین گیرشده نیستش

-بروکارخونه ..بروشمارشوبهت میدم باهاش حرف بزن توموبایلم بود ...

-بابایی برم چی بگم ؟

-بروشاید کمکت کردن بروحداقل یه جایی بهت دادن فعلاتاببینم چی میشه

باگریه گفت بابامنوببخش

دستموروشیشه گذاشتم وهق هق افتادم گفتم چراببخشم باباتوکه کاری نکردی؟

-بابابروکارخونه پسررادکارخونه رواداره میکنه ...بروکارخونه آقای راد آدم

خوبیه ...بی شک کمکت میکنه...براش تعریف کن چه اتفاقی افتاده من یه زمانی

رانندش بودم

باباراننده ی آقای رادبود البته آقای رادتوراه شمال تصادف کردن وفلج شدن

حالابابامیگه پسرش کارخونشواداره میکنه باباهم بعداون توکارخونه مشغول

کارشدبعضی وقتاهم مسافرکشی میکرد که بیمه نبود ومتأسفانه تصادف کرد زدبه

یه متوری که زن وشوهربودن بابچشون که همشون باهم تموم کردن ...اینه

سرنوشت شوم من غزل 18 سالمه اوایل تیراین اتفاق افتادالانم اوایل مرداده وبابام

توزندانه یه آپارتمان پایین شهرداشتیم که فروختم به نام من بود ولی خونواده ی اونا

دیه کامل میخوان ماه حرام بود بابای بیچارم یه خواهرداره که اختیارش دست

خودش نیست شاید حق داره وسایل خونه هم دادم سمساری ولی بازم کوتاه نیومدن

هرچه گفتم تقلاکردم زجه زدم فایده نداشت رضایت بده نیستن

که الان هم پیش دوستم هستم خانوادش انصافاخیلی خوبن البته همسایمون هم بودن

چاره ای هم ندارم مجبورم تایه فکراساسی به حال خودم بکنم

رفتم ...صب بود هنوز وقت داشتم چادرموتوکوله پشتیم جادادم مچاله کردم

..موبایل باباروازتوجیبم درآوردم ودنبال شماره ی رادبودم ......پیداکردم ولبخندی

زدم شماروسریع گرفتم ...شماره ی مشترک مورد نظر خاموش است ......

-اووووف این ازاقبال بلندم ...

دست دست نکردم که وقت داشتم راهی کارخونه شدم بلد بودم چند باری بابابارفته

بودم یه ساعت طول کشید رسیدم دربستی گرفتم هرچند توبدبختی دست پنجه نرم

میکردم جنهم وضرر...

جلوی درایستاده بودم که بسته بود اما یه درکوچیکتربازبود ..تاخواستم داخل شم

مردنسبتامسنی جلوم سبزشد وگفت خانم کجا؟

کولموروکتفم جابه جاکردم گفتم سلام

-علیک سلام بفرما خانم اینجا کارداشتین ؟

بامن ومن گفتم باآقای رادکارداشتم

باتعجب گفتم آقای راد؟...همین جورزل زده بود بهم

-بله آقای رادپسرشون کارداشتم

-امروزنیستن فقط چهارشنبه ها وپنج شنبه ها میان

-کجامیتونم پیداشون کنم

-تومطبشون!

-میشه آدرس مطبشونوبهم بدین ؟

پوزخندی زد وگفت چکارش دارین ؟

منم که دل نازک بغضم داشت میشکست که گفتم من دخترناصرم ناصرمدرس

مرد متفکرانه گفت آقاناصرخودمون راننده ی جناب راد؟

آروم گفتم بله

-آخخخ ازبابات چه خبرشنیدم براش چه اتفاقی افتاده

-بابام زندانه هنوز

-رضایت نمیدن

-نه الانم اومدم باآقای رادحرف بزنم کجاپیداشون کنم ؟

داخل کابین شد بعدچند لحظه برگشت یه کارت دستم دادوگفت آدرس وشماره ی

مطبشه امروزمیتونی بری مطبش ...

کارتوگرفتم تشکرکردم گفت باباتودیدی سلام منوبهش برسون

-چشم حتما..

-الان سرویس برمیگرده میتونی باهاش بری

بالبخندی گفتم ازلطف شما خیلی ممنونم

-منتظرباش الان میادباهاش برو...

کناردیوارایستادم چند دقیقه ای منتظرشدم مینی *ب*و*س اومد ..چندتایی

کارگربودسوارشدم کمی معذب بودم بهترازدادن کلی کرایه بود ...

وقت داشتم به پارک رفتم گوشه ای روی نیمکت نشستم لقمه ی نون پنیری که

همرام بود درآوردم وبابغض توگلوم خوردم ..هواگرم بود ولی تحمل کردم ...

ساعت سه مطب بود 2بود تامیرسیدم مطب وبااتو*ب*و*س میرفتم یه ساعتی طول

میکشید

مقابل یه ساختون چند طبقه بودکه پیاده شدم تارسیدم دقیق یه ساعت طول کشید

...عجب جایی بود هم شیک بود زیادی هم لوکس سرمایه داربود دیگه تازه خودشم

دکتربود به تمام تابلوهانگاه کردم دکترامیررادفوق تخصص ودکترای نازایی

ازانگلستان

-آره دیگه بچه پولداره بایدم توانگلیس درس بخونه ...طبقه ی چهارم

سریع رفتم سوارآسانسورشدم داخل مطب شدم یه لحظه هنگ کردم واویلاچه خبره

یعنی باورم نشد صدتامراجه کننده داشت تازه ساعت سه وخورده ای بود الکی

نگفتم ایه همه آدم ؟یعنی نوبتم میشه ؟...چخبره مگه چه دکتریه ؟اینقدسرش شلوغه

نکنه فقط اسم درکرده

سمت منشی رفتم یه دخترسانتی مانتال بود شیک وپیک آدمایی هم که اومده بودن

همه شیک پوش معلومه وضعشون اکثراتوپه دختره کلی آرایش کرده دماغشم عملی

معلوم نیست چهره ی واقعیش چشکلیه لباش که پرتزی گونه هاش هم که

مصنوعی ...

جلورفتم وگفتم آقای دکترتشریف دارن؟

-بله تازه اومدن امرتون

-میخواستم ببینمشون

یه نگاه تحقیرامیزی بهم انداخت وگفت ویزیت بگیرین تونوبت باشین

-چیزه خانم من باخودشون کاردارم

باپوزخند نگام کردگفت همه ی اینها باخودشون کاردارن

-آخه کارمن ...چیزه ...

-خانم لطفا...مزاحم نشین

-ببخشید وزیتش چنده ؟

..................-

واووووووچه خبره مردم روسلاخی میکنن

پولوپرداخت کردم وجاکه نبود بشینم دوسه ساعت گذشت نوبتم نشد خسته شدم یکی

میرفت داخل سه تامی اومدن نوبت میگرفتن ...یعنی کل اینا بچه دارنمی شن چه

میدونم والاشاید مشکلات دیگه ای هم دارن ...آخه بچه میخوان چکارمث من

آوارش کنن بعد ...خدارحم کنه چقدبی عقلن من ازدواج کنم عمرابچه دارشم

...عمرا...

یه ساعت گذشت که منشی صدام زد ...درزدم داخل شدم ...

سرش پایین بود تند تند مینوشت رویه برگه ای بدون اینکه سرشوبرداه گفت

بفرمایین

جلورفتم پام میلرزید ..آنالیزش کردم جون بود حدود 30 ساله چقدم جذاب بود

؟شیک پوش بوی عطرش کل فضای اتاقوپرکرده بود وای که چقدجداب بودن

موهای لختش باکوچکترین حرکت سرمیخورد نمیدونم چراپولدرااین قدجذابن ؟

ولی نه من که بچه ی پایین شهربودم فوق العاده بودم ...

که سرشوبرداشت وگفت خوش اومدین

خیلی ازش فاصله داشتم که گفتم من ...

نگاهی به سرتاپام کرد اما تحقیرآمیزنبود نگاهش که گفت مشکلتون ؟

لب ترکردم گفتم آقای راد؟

-بله خودمم )باخنده گفت مسخرم کردکثافت ...نه .نه غلط کردم کارم پیشش گیره

(صدام به وضوح میلرزید وای چم شده من غزل زبون درازکم آوردم ؟که گفتم من

؟

فقط نگام کرد زل زده بودم بهش که گفتم من دخترناصرم ناصرمدرس ...

متفکرانه نگام کرد وگفت بجانمیارم ...

-مدرس راننده ی پردتون

-راننده ی پدرم ؟

..................-

-پدرم یه ساله راننده ندارن

-میدونم بابابهم گفتن بابام یه مشکلی براش پیش اومده اون ازم خواست بیام پیش

شما

تکیه به صندلیش دادوگفت پدرتونونمی شناسم دخترخانم ...الانم وقتمونگیرین کلی

بیماردارم ...

-آقای دکترلطفامیخوام آقای رادوببینم شاید کمک کردن ؟

-پس چرااومدین پیش من برید پیش پدرم

-شمارشونوگرفتم اما خاموش بود... ....

-دوباره بگیرین کی گرفتین ؟

-صبح

-صبح پدرم فیزیوتراپی بودن الان بگیرین ....

وتک ابرویی بالاانداخت وگفت ویزیت دادین ؟

آب دهنموقورت دادم وگفتم بله آقای دکتر

گوشی روبرداشت دکمه ای روزد وگفت لطفاویزیت این خانموبدین بهش

..بیماربعدی لطفا...

هیچی نگفت سرشوانداخت پایین زل زد به برگه ی رومیزکه باگفتن اجازه ای

اومدم بیرون ...نفس عمیقی کشدیم وسمت منشی رفتم پشت چشمی نازک

کردوپولوبی هیچ حرفی روی میزگذاشت که برداشتم گفت کارت شد ؟

سعی کردم لبخندی بزنم گفتم فعلا نه !وسریع مطبوترکردم جای خلوتی پیداکردم

موبایلموازجیب کیفم درآوردم شماره ی آقای رادوگررفتم ...بعدازچندبوق الو...

صدام میلرزیدکه گفتم آقای راد...

-بله بفرماید

-ببخشید آقای رادمصدع اوقاتتون شدم امیدوارم مزاحمتون نشده باشم

-شما؟

-من غزلم غزل مدرس

متفکرانه گفت مدرس ؟ناصرمدرس ناصرپدرته دخترم ؟

بغض راه گلوموبست چه خوب بابامومیشناخت یادش نرفته که بابغض گفتم درسته

ناصربابامه ...خلاصه کل ماجراروبراش تعریف کردم اظهارتأسف کرد..گفتم که

الان جایی ندارم ندارم بابام گفت میتونم به شما اعتمادکنم !؟

-من ناصروخیلی دوست دارم آدم خوبیه مشکلی برام پیش اومد اون کارخونه

مشغول شد

باگریه گفتم میشه کمکم کنید آقای رادتاوقتی بتونم مشکل باباروحل کنم

-ناراحت نباش دخترم آدرس میفرستم برات بیااینجا باهم بیشترحرف میزنیم

گریم بند اومد که گفتم مزاحمتون نمیشم

-مگه نمیگی جایی واسه موندن نداری فعلابیااینجا تایه فکراساسی بکنیم آقاناصربه

گردنم حق داره میگم خیلی وقته ازش بیخرم گفتم بیمعرفت شده بعدبیست سال گه

گداری بهم سرمیزد حدودیه ماهه ازش بیخبرم گفتی یه ماهه ؟

-درسته

-پاشوبیادخترم منم تواین عمارت تنهام بیاببینم چه راه حلی پیدامیشه ؟

باباراست میگفت این مرد واقعامهربون بود

آدرسوسریع برام فرستادچیز زیادی نداشتم ببرم جزلباساوخرت وپرت وشناسنامه

ومدارکم همه روتوکولم جادادم وراهی آدرسی که دادشدم هرچی صوفیاگفت

کجا؟وقت نداشتم توضیح بدم گفتم بعدابهت میگم ساعت 9 بود رسیدم عمارت ایستادم

...قصری بود واسه خودش زنگ دروزدم یه کمی ترسیده بودم اصلانپرسیدن کیه

بازشد داخل شدم حیاطش باصفاوباشکوهی بود دارندگی وبرازندگی سه تاکارخونه

داشت فقط این مرد پولداردیگه خدامیدونه چی داره ؟

باترس داخل شدم فاصله تادرورودی عمارت کلی بود طی کردم پای پله ها رسیدم

که درساختون بازشد ...یه زن خارج شد وپشت سرش یه زن دیگه مردی که روی

ویلچربود وکه یه مرد دیگه پشت ولیچرش بود سعی کردم لبخندی بزنم ...آقای راد

بیابالا

آب دهنموقورت دادم پله هارورفتم بالاسرم پایین بوکه گفتم سلام ...

آقای رادباخوش روی

-سلام به روی ماهت ...ماشال....ماشال....بنازم خلقت خدارو...به به دخترناصر

نگاش کردم که بالبخندی گفت فرشته کوچولواومده توکلبمون اگه اشتباه نکنم

)وا ی بخدا به اینجا میگه کلبه ()درسته من فوق العاده زیبا بودم (

لبخندی زدم باراهنمایی آقای رادداخل شدم .......

خیلی معذب بودم بازم سراغ باباموگرفت گفته بودم اما بازم گفتم

خدمتکاربرام شام آورد خیلی گشنم بود ولی خجالت کشیدم درست بخورم یه

کمیشوبه زورخوردم ...

نیم ساعتی که گذشت آقای رادگفت سمیه بیا!

سمیه خدمتکاربود همون اول فهمیدم حدود 40 ساله که بهش گفت اتاق تهی روواسه

غزل آماده کردی ؟

-بله آقاآمادست

اقای رادبالبخندی گفت میتونی بری استراحت کنی غزل جان ..فردابازم روز

خداست ببینیم چکارمیشه کرد ..منم الان خستم باید برم استراحت کنم

نفسموبیرون دادم گفتم ازلطفتون بی نهایت ممنونم آقای راد

-راحت باش غزل منوعموصدابزن

-ممنون عموجون یه دنیاممنون ...-سمیه راهنمایی کن غزل جان رو

باگفتن اجازه ای بلند شدم همراه سمیه رفتم پله هاروبالارفتم تاته راهرورفتیم که

دراتاقی روبازکرد سمیه گفت اتاق خوبیه اما سرویس مجزانداره ...که اشاره به

روبه روبه کرد وگفت ازاینجا میتونین استفاده کنیین ...داخل اتاق شدم وگفتم ممنون

..الان میخوام برم حموم باید برم اونجا دیگه ؟

-بله عزیزم )زن خون گرم وخوش برخوردی بود(

-مرسی سمیه خانم

-چیزی لازم داشتی تا 11 پایینم

-مرسی ممنونم حتما...

سمیه رفت داخل اتاق شدم عجب اتاق قشنگی بود تخت اتاق یه نفره بود اما جالب

وشیک میزتوالت وهم داشت کمد دیواری یه ساعت دیواری بزرگ خلاصه همه

چی تکمیل بود روی تخت نشستم وکولموبازکردم یه تونیک درآوردم به یه

ساپورت لباس زیروحوله ی کوچیکی داشتم لباسامابرداشتم ورفتم حموم حال کردم

وای جوووووون عجب حمومی بس که راحت جالب بود حموم نیم ساعتی توحموم

موندم دلم نیومد ازحموم دل بکنم اما اومدم بیرون لباساموتوهمون حموم پوشیدم

موهام خیلی بلند بود تازیرباسنم بود وعجیب پرپشت به سختی خشکشون کردم کمی

هم به آرومی شونه کردم دوباره باحوله جمع کردم روی سرم حالم حسابی جااومد

توی آینه روشویی نگاهی به خودم کردم یه دخترفوق العاده جذاب بودم عین مادرم

مادرم ؟نه اون مادرم نیست ولی جذابیتم به اون رفته چشام درشت وهزارمژه ی

فرداره چشای خاکستری رنگم ویه دماغ قلمی کوچولوبه قول بابایی عمل کرده

خدابرام باحوصله گونه هام همیشه سرخه لبای قلوه ای ولب که ترکردم انگاربرق

لب کشیدم ابروهام بلند روبه بالایه کمون عجیبی داشت اصلاهم شلخته نبودن

بااینکه تاحالابهشون دست نزدم اما فوق العاده مرتب بودن زیرلب گفتم خوشگلی

بخوره توسرت کاش خوش شانس بودم مامانم که ....بابام هم که ازاقبال بلندم گوشه

ی زندان افتاده ...

ازحموم رفتم بیرون یه کمی تشنم بود که صندل راحتی پوشیدم که سمیه برام

گذاشته بود تواتاقم راهی پله ها شدم داشتم سمت آشزخونه میرفتم که سرم هم پایین

بود خونه یه آرامش عجیبی داشت ساکت آروم که بوی آشنایی پیچید تودماغم بی

اختیارنفس عمیقی کشیدم ویه دفه سرموبرداشتم که رخ به رخ دکترشدم فاصلم حد

یه قدم بود که سریع عقب رفتم باتعجب نگام کرد لب ترکرد یه لبخند رولباش بود

که گفت شما؟...من امروز شما رودیدم ؟

با من ومنوگفتم س..س..لام

باتعجب گفت شما اینجا؟من امروز شمارومطب دیدم

-بادرخواست پدرتون اومدم

-که این طور...

سرموانداختم پایین که سمیه پیداش شد وگفت خوش اومدین دکترشام میل دارین ؟

دکتربدون اینکه نگاش کنه سمت پله ها بالارفت گفت دوش میگیرم ومیام ...

دکترکه رفت سمیه گفت آقای دکترپسرآقای راد

-میشناسم !

-چیزی لازم داشتین غزل جان ؟

-یه لیوان آب میخواستم بیزحمت

سمیه سریع بایه لیوان آب برگشت ..لیوان آب روگرفتم وتشکرکردم وبالیوان آب

سمت اتاقم رفتم که ته راهروبود ...دروبستم

آب رویه نفس سرکشیدم ولیوان رو روی میز عسلی گذاشتم وخودموروی تخت

انداختم اینقده خسته بودم که به پنج دقیقه نکشید خوابم برد

امیر(

پشت میز شام بودم که سمیه آماده کرده بود ....بعد خوردن شام سریع خودموبه اتاق

بابارسوندم طبقه ی پایین بود درزدم داخل شدم که بالبخندی گفتم سلام آقای

رادبزرگ ...

بالبخندی گفت سلام به روی ماه کم پیدات چه عجب سری به مازدی ؟

-شما اختیاری داری مهندس جان

کمکش کردم به تاج تخت تکیه بده که گفتم امشبم هم بی دلیل نیست

-غزلودیدی ؟

باتعجب گفتم غزل ؟آهان این دختره

-آره دیدی چه نازه

اصلابهش توجهی نکرده بودم که گفتم خب ؟

-امیریه مدتی پیش ما میمونه

-پدرشما بهش اعتماددارین که راش دادین اونم کسی که نمی شناسین

-پدرشومیشناسم 20 سال تموم رانندم بود 20 سال شوخی نیست !

-نممیدونم پدرخودتون بهترمیدونید

-مشکل بزرگی داره

-چه مشکلی ؟

-جایی نداره بره مادرش که تاجایی که یادمه ترکشون کرد باباش هم الان زندانه

پوزخندی زدم که گفتم شما به کسی که پدرش زندانه اعتماددارین چطوری 20 سال

تموم براتون معتمد بود چه خوش خیال

-اولا گناه اون نیسیت که پدرش زندانه گناه هرکس پای خودش یکی دزده بچم

بیگناه باشه بازم میگی دزده ؟درضمن هرکی زندان باشه مجرمه ؟

سرموانداختم پایین که گفت تصادف کرده باید دیه بده بیمه نبوده اونم دوبرابر

-ماه حرام بوده

-بله سه فنر

باتعجب گفتم اوه ه ه خدابه دادبرسه –

-نمیدونم چکارکنم بهش گفتم کمکش میکنم

-دیه سه نفرشوخی نیست اونم دوبرابر

-میدونم کم پولی نیست

-میخواین چکارکنیین

-فعلاهیچی نمیدونم چکارکنم ؟

-بیخودی بهش امیدواری دادین

-یعنی راهی نیست

-نه بابابخوا ی کمک کنی پول یکی اونم نه دوبرابر

بابانفسشوبیرون دادوگفت یه مدتی اینجا باشه ؟

-تاکی ؟

-نمیدونم شاید خداخواست ورضایت دادن

-بهش اعتمادداری من حرفی ندارم من صبح میرم شب میام نیستم که باهاش

برخوردی داشته باشم

-ممنونم

-من میتونم پول یکی روبهش بدم نه بیشتر...

-خدابزرگه ...بلند شدم وپیشونی بابامو*ب*و*سدم گفتم بخیربابا

-شب خوش پسرم

اتاق پدرموترک کردم سمت اتاقم رفتم ...حالاکدومش اتاقش بود ؟...بیخیال شدم

رفتم اتاقم لبه ی تخت نشستم شماره ی شیرین روگرفتم ....

{{{{{

)غزل(

چند روزی گذشت باسمیه رفتم خرید چند لباس وچیزهایی که لازم داشتم چند مدل

تاب دامن و

تاب شلوارک وچیزای دیگه خوشم اومد خریدم بدم نیومد بپوشم عمارت هم کسی

نبود دکترصب میرفت شب میادش ...

آقای رادپول همه روحساب کرد به سمیه دادهرچه به سمیه گفتم واصرارکردم

فایده ای نداشت وقتی سمیه ازآقای راداجازه گرفت بریم خرید غزل لباس احتیاج

داره دیدم صداش زد من توحیاط منتظرش موندم که بیادفک کنم بهش پول داد

خلاصه چند روزی اما آقای رادهنوز حرفی نزده بود رفتم ملاقات بابابهش گفتم

جام راحته کجام بهش گفتم آقای رادقراره کمکم کنه اما کی وچه وقت نمی دونم

؟باباازاینکه من جام خوب بود خوش حال بود باراننده برگشتم عمارت ...صبح

جمعه توی اتاقم بودم حوالی صبح بلند شدم وسریع یه دوش گرفتم برگشتم اتاقم

...بلوزوشلوارستی که به تازگی خریده بودم روپوشیدم ...موهاموسشوارکشیدم دم

اسبی محکم بستم بلندیش بااین حال که بالا بسته بودم تازیر باسنم بود پرپشت

ومواج فرهای درشت وجالبی داشت انتهاش ...کنارصورتم سمت راست یه کمی که

کوتاه تربود روآزادگذاشتم جلوه ی قشنگی داشت ...خیلی اهل آرایش نبودم ازاتاقم

زدم بیرون میدونستم آقای رادهمیشه 9 صبحونه میخورن اما به تنهایی ازوقتی من

اومده بودم همیشه باهم میخوریم پرستاروخدمتکاراتوآشپزخونه میخورن سمت

اتاقش میرفتم که پرستارش گفت توی حیاطه ...سمت حیاط رفتم هوای نسبتاتمیزی

بود ...نزدیک پله ها بود که سمتش رفتم وآروم گفتم ...صب بخیرعموجون

برگشت گفت صب بخیرخانم زیبای این عمارت

دسته ی ویلچروگرفتموگفتم باصبحونه چطورید عمو؟

-منتظرت بودم غزل

-یه کمی دیراومدم ؟

-نه منم خواستم ازاین هوالذت ببرم

بالبخندی گفتم هوای دودی ؟

-خوبه بدنیست

-این جا خوبه پایین شهرافتضاحه

)امیر(

تازه بیدارشدم ازروی تخت اودم پایین امروز باشیرین قرارداشتم

که پشت پنجره ی اتاقم طبق عادت همیشگیم ایستادم پرده روکنارزدم که

ویلچربابارودیدم با؟این پرستارش نیست ...یه هفته ست اموده جزءاون شب ندیدمش

...موهاش چه بلنده توجهی به چهرش نکردبودم برام هم مهم نبود ولی پشت بهم بود

موج موهاش عجیب بود 18 و 19 ساله میزد همین طور پشت پنجره بودم که دیدم

باباباهش داخل شد بازم درست ندیدم صورتشوچشمموبستم تاچهرش یادم بیادفقط

رنگ طوسی چشماش یادم اومد ....

یه دوش پنج دقیقه ای گرفتم سریع لباس راحت پوشیدم عطرمحبوبم روزدم مثل

هردفه خالی کردم روخودم مصرف عطرم خیلی بالابود ...رفتم پایین

میزغذاخوری باباوغزل بودن روبه روی غزل نشستم البته جای همیشگیم بود گفتم

صبخیربابابالبخندی جوابمودادنگاهی به غزل انداختم وکه سرش پایین بود که گفتم

خانم کوچولوموش زبونشوخورده سربرداشت نگام کرد حالامیشه ببینمش بابابیخود

نمی گفت جذاب بود که آروم گفت صب بخیر چیزی نگفتم سمیه برام یه فنجون

قهوه آورد چند لقمه ای خوردم درسکوت غزل هم تام مدت سرش پایین بود بچه بود

خیلی ...

بابا-میری بیرون /

من –قراردارم عصرمیام

بابا-میری آپارتمانت )خیی خشک گفت (

من –نه ولی میام تاشب

بابا-شام منتظرت باشم ؟

بلند شدم گفتم مام شام سعی میکنم بیام

بابا-میای دیگه ؟

من –میام پدرمن میام

نگاهی به غزل انداختم سرش پایین بود عجب نیم رخی داشت این کوچولوکه

بالبخندی گفتم گردنت دردگرفت خانم کوچولو

سرشوبرداشت وای چه چشمایی داره این عروسک که بالبخندی گفت بله ؟

اینقد سرتوانداختی آرتروزمیگیری

هیچی نگفت دوباره سرشوانداخت ...چیزی نگفتم بی تفاوت سمت اتاقم رفتم آماده

شدم ورفتم پیش شیرین ...

{ { {

دوسه روزی گذشت صبح میرفتم بعضی وقتاکه مریض کم داشتم می امدم خونه

اما این روزایه نیروی کششی عجیبی منومیکشید خونه دوباره ساعت 3مریفتم

مطب چهارشنبه صب میرفتم کلینیک وعصرش میرفتم کارخونه پنج شنبه هاهم که

ازصب میرفتم شرکت وکارخونه رواداره میکردم ازروزای پنج شنبه متنفربودم

هرچند حرفم نبود سررشته ای نداشتم تواین یه سال حرفه ای شده بودم دیگه ...

هفته ای یکی دوروزش خصوصا جمعه ها باشیرین میگذروندم ....

ظهربود اومدم خونه میدونستم باباالان نیست رفته فیزیوتراپی که سمیه روهم ندیدم

که سمت اتاقم میرفتم که یه دوش بگیرم که یه دفه غزل ازاتاق روبه روی اتاقم

اومد بیرون یه تاپ دامن مشکی تنش بود موهاشم بافت که سمت جلوبود تامنودید

سریع سرشوانداخت پایین ازجلوم ردشد ..که آروم گفتم غزل ...

برگشت نگام کرد گفتم بیا

جلواومد که گفت کاری داشتین دکتر

-بلدنیستی سلام کنی ؟

سرشوانداخت پایین که آروم گفت سلام

-کسی خونه نیست سمیه کو

زل زده بودم بهش که گفت سلام کردم اما جوابی نشنیدنم دکتر

لبخندی زدم گفتم حاضر جواب هم که هستی

لب ترکرد هیچی نگفت که گفتم سمیه کو؟

-سمیه تاربع ساعت پیش آشپزخونه بود پدرتونم که فیزیوتراپی بودن

نگام بهش بود جداجذاب بود پیداست دخترشیطونیه که ادامه دادپرستاراشون یکی

رفته مرخصی یکی هم باهاشونه

-میتونی بری

لبخندی زد سریع رفت

سرمیز ناهاربودم که اومد بابام هم تازه رسید تاب دامنشوعوض کرده بود یه

بلوزشلوارپوشیده بود که گفت منتظر باباتون هستین

-غیربابام مگه کسی دیگه ای هم هست

بالبخندی گفت منم عضوجدیدم فعلا

-مشکلت باچقد حل میشه

سرشو برداشت وگفت خیلی زیاده دکتر...

-بابام بهم گفت منم بهش گفتم

-میدونم بهم گفتن دیروز باخانواده متوفاحرف زدم راضی نمیشن

-من همین قدرمیتونم کمکتون کنم پول کمی نیست

-همینم بازم لطف میکنین همینکه بهم جادادین یه دنیا ممنون یه عمری دعاگوی

شمام ...

هیچی نگفتم که بابام اومد

)غزل (یه ماه گذشت رادبهم پول دیه ی یه نفروبهم دادباپول خونه که فرختم رفتم

سراغشون فایده ای نداشت قبول نمی کردن دست ازپا درازتربرگشتم عمارت چه

انتظاری ازآدمای غریبه داشتم 200 میلیون بهم پول دادن دیگه چکارمیکردن حرف

یه میلیارد پوله شوخیه مگه ؟منم که 350 بیشترنداشتم ....

تواتاق نشسته بودم اینقد گریه کردم سردردبدی داشتم ...اما باگریه که کاری که

نمیشد بکنم مدتها بود ازمامانم بیخبربودم یعنی میدونستم کجاست سرخونه زندگیشه

خوشحال وخوشبخته من اصلابهش زنگ نمیزدم خودش گه گداری بهم زنگ

میرزد که میخواست منوببینه اصلاازش دل خوشی نداشتم اما هردفه که التماس

میکرد برم ببینتم ازچهاربارزنگ زدن یه بارشوباهزارخواهش وتمنا میرفتم اون

چهارساله باباموترک کرده خوشی زد زیردلش عاشق یه مرد جون ترازخودش شد

ولمون کردوباهاش ازدواج کرد ...وقتی هم فهمید چه اتفاقی واسه بابام افتاده خیلی

وفت اومد که برم باهاش زندگی کنم اما زیربارنرفتم ..نمیدونم چراامروزدوست