رمان عاشقتم دیوونه (جلد دوم ) به قلم حانیا بصیری

باطنيش سعي بر فراموش کردن رادين داره، حالا بايد ببينيم که آيا موفق به اين کار ميشه يا نه

ازاستاد اجازه گرفتم و براي فاطيما سري تکون دادم بااخم به گوشيم که شماره آرش روش خاموش روشن ميشد

نگاهي انداختمو خاموشش کردم، تخته شاسي مو از روي ميز برداشتم و ازکالس خارج شدم ،حوصله ي هيچ چيزو

نداشتم، هيچي...

کيفمو روي شونه ام انداختم و به سمت خروجي حرکت کردم،که يهو ديدمش جلوي درخروجي داشت قدم ميزد، از

حرکت ايستادم و بهش خيره شدم آروم آروم اشک توچشمام جمع شد، خنديدم و به آسمون نگاه کردم تا کنترل

اشکام از دستم خارج نشه و غرورمو از ايني که هست داغون تر کنه،

-واقعا چطور تونستم شيفته آدم وقيحي مثله رادين بشم؟

هرچقدر بيشتر نگاهش ميکردم بيشتر ازش متنفر ميشدم و دوبرابر از خودم، خيلي دوست داشتم برم جلو و

بگيرمش به باد فوش اما المصب از خودشم شرمم ميشد، من چطور تونستم؟

نميخواستم باهاش چشم تو چشم شم بخاطر همين چند دقيقه اي پشت در اين پا و اون پا کردم تا بره، اما انگار

منتظر کسي بود،چون همون جلو راه ميرفت و قدم ميزد، محوطه خارجي دانشگاه نسبتا خلوت بود و کسي اون

اطراف نبود به جز دوسه نفري که سرشون تو جزوه هاشون بود، از ايستادن خسته شدم ،از ظواهر قضيه معلوم بود

قصد رفتن نداره، آينه ام رو از داخل کيفم دراوردم و خودمو توش نگاه کردم ، خداروشکر چشمام قرمز نبود اما

صورتم خيلي غمگين و ناراحت معلوم ميشد، بااخم به تصويرم توي آينه خيره شدم و گفتم :

_اصال چرا من بايد خجالت بکشم؟ هان؟ چرا من؟

عصبي آينه رو گذاشتم تو جيب مانتوم و با اخم از سالن خارج شدم،درحالي که به زمين نگاه ميکردم از پله ها پايين

رفتم و به سمت رو به رو حرکت کردم، حس کردم داره به سمتم مياد بخاطر همين سرعت قدم هامو بيشتر کردم،

يهو صدا زد :

-خانم شهامت.

دندونامو روي هم فشار دادم و با عصبانيت حرکت کردم.دو سه بار ديگه اسممو صدا زد و وقتي ديد توجهي نميکنم

چيزي نگفت، درست همون لحظه اي که فکر ميکردم رفته يهو بند کيفم کشيده شد و ناخواسته به عقب برگشتم.

باعصبانيت به پشت سرم نگاه کردم بر خالف ميل باطنيم زل زدم توي چشماش و سرمو به معني چيه؟ براش تکون

دادم، اينبار بر خالف دفعات ديگه اثري از بيخيالي توي چشماش نبود، مثل خودم بااخم به چشمام نگاه کرد بعد يه

مکث کوتاه تا خواست حرف بزنه با لحن تهاجمي گفتم:

-نگفتي؟

عصباني گفت:

-واسه چي جواب تلفنتو نميدي؟ميدوني چندبار از طرف شرکت باهات تماس گرفتن؟

حتي صحبت کردن اين موجودم برام نفرت انگيز شده بود،

-چون ديگه نميخوام تو شرکتتون کار کنم.

چهره اش کمي رنگ تعجب گرفت بهم نگاه کرد و گفت:

-يعني چي؟

کيفمو رو شونه ام جا به جا کردم و گفتم:

_يعني همين که گفتم.

گاردشو حفظ کرد و خيلي جدي گفت:

_چرا؟

با انزجار بهش نگاه کردم و نزديکش شدم، صورتمو جمع کردم و گفتم:

_چون با وجودت مشکل دارم، چون بوي تعفنت اذيتم ميکنه،چون ازت متنفرم حالمو بهم ميزني حاال فهميدي براي

چي؟

عصباني وسط حرفم پريد و گفت:

_هوو... چي داري رديف ميکني براي خودت،حرف دهنتو بفهم خانم.

_من ميفهمم چي ميگم، توهم ميفهمي ولي خودتو زدي به نفهمي.

گوشيمو روشن کردم و عکس هنرنمايي خودشو بهش نشون دادم و گفتم:

-عکس کاملشو خودت داري نه؟ خيلي کارتو تميز و ماهرانه انجام دادي آفرين،حاال ديگه الزم نيست وانمود کني

چيزي نميدوني .

همونطور که با حيرت به تصوير گوشي نگاه ميکرد گفت:

_اينو از کجا آوردي؟

جلو رفتم و با غضب تخته شاسيه توي دستمو به سينه اش کوبيدم و گفتم :

_چطوري دلت اومد با سارا اينکارو بکني؟

متعجب و رنگ پريده بهم نگاه کرد، دوباره با تخته زدم رو سينه اش و گفتم:

_چطوري وجدانت اجازه داد بخاطر هوست آينده يه دخترو قرباني کني؟خيلي کثافتي رادين خيلي رذلي ،اي کاش

ديگه چشمم بهت نيفته اي کاش .

صورتم غرق در اشک شده بود و از شدت هيجان و عصبانيت و حساي ديگه متوجه سرازير شدن اشکام نشدم.

تو اين فاصله رادين چيزي نميگفت و فقط سرشو پايين انداخته بودو به عکس نگاه ميکرد ، توي اين وضعيت بايد

منتظر انکار کردن موضوع از جانب اون مي بودم، اما اون سکوت کرده بود و چيزي نميگفت.

_توقع نداشتي کسي از قيافه غلط اندازت سر دربياره نه ؟ چرا چيزي نميگي؟ حرف بزن ديگه...

سرشو باال اورد و با حالت مبهمي بهم نگاه کرد حالت چهره اش عوض شده بود رگاي قرمز تو چشماش معلوم بود

صورتش کم کم داشت به سرخي ميزد ، دستشو مشت کرد و سرشو پايين تر انداخت، با عصبانيت گوشي رو از

دستش بيرون کشيدم و گفتم:

-خيلي نامردي، بي شرف.

چيزي نگفت،انگاري خشک شده بود، ازش متنفر بودم، متنفر. هرچقدرهم که نگاهش مي کردم عصباني تر ميشدم

بخاطر همين پشتمو بهش کردم تابرم يهو با پررويي تمام گفت:

_نگفتي اين عکسو از کجا اوردي.

از شدت عصبانيت دندونامو روي هم فشار دادم و گفتم:

_از همون بدبختي که مثله حيوون به جونش افتادي،اگه ترس ريختن آبروش نبود خودم

ميدادمت دست پليس ولي حيف.. حيف.

عصباني صورتمو به سمت مخالف چرخوندم و با قدم هاي محکم اونجا رو ترک کردم،

دستمو گذاشتم روي دهنم و از ته دل گريه کردم، درهمون حالت دستمو براي تاکسي تکون دادم، ماشين جلوي پام

ايستاد و گفت :

_دربست؟

دستي به صورتم و چشمام کشيدم و گفتم:

_نه .

پشت کلشو خاروند و گفت :

_هرچندتا که خواستم مسافر ميزنما.

در عقب ماشينو باز کردم و با گريه گفتم:

_هرکاري ميخواي بکن.

سوار ماشين شدم و سرمو به پنجره تکيه دادم، يهو يه دستمال کاغذي جلوي صورتم اومد، بيا... تو اين وضعيت کي

ميخواد منو بِروبايه؟

-آبجي دستمال.

نه خداروشکر، خبري از دردسر نبود، دستمالو گرفتم و گفتم:

-خيلي ممنون.

ماشين براي يه خانومه نگه داشت و زنه رفت جلو نشست، گوشيمو از کيفم دراوردم و روشنش کردم، آرش پنج دفعه

باهام تماس گرفته بود،بيخيال نگاهي به اطراف کردم و گوشي رو تو کيفم انداختم،خانومه برگشت و بهم نگاه کرد و

گفت:

-حتما تعجب کرديد از اينکه من صندلي جلو نشستم نه؟ !

با بيخيالترين شکل ممکن گفتم:

-نه.

انقدر اين چند وقته ديوونه به پستم خورده که تو توشون به چشم نمياي.

انگشت اشاره شو باال گرفت و گفت:

-اولين نفر هستي.

کارتي رو به سمتم گرفت و گفت:

-اين کارت ماست،کمپين حمايت از زنان بي اعتماد به نفس نازيال و خواهران به جز پروين با آخرين ورژن آموزش

جهاني،به مااعتماد کنيد )-:

و بعد هرهرهر زد زير خنده و گفت:

-ميدونم اسم جالبيه،کال ما همه چيزمون خاصه .

همونطور بهش نگاه کردم و چيزي نگفتم،چه اسم خز و خيلي.متفکر بهم نگاه کرد و يهو گفت :

-اوه ماي گاد...تو يک بي اعتماد به نفسي .

وبازهم حرفي نزدم و به بيرون نگاه کردم

_عزيزم اين آقايون که حق مارو همينطوري کشکي کشکي نميدن ، ما بايد از حلقومشون بکشيم بيرون اوکي

دوستم؟

راننده به زنه نگاه کردو گفت :

_شما ازدواج کرديد؟ البته سو تفاهم نشه !

خانمه بالبخند گفت :

_خير، قصد ازدواج هم ندارم.

راننده زير لب گفت :

_ازدواج قصد تو رو نداره.

زنه سريع گفت :

_چيزي گفتيد !؟

#پارت 3

_بله،گفتم خوش به حال شوهرتون .

ماشين ايستاد و يه پسره رو هم سوار کرد، پسره هندسفري تو گوشش بود و عقب نشست و بدون هيچ حرفي

مشغول کار با گوشيش شد، همين اول کاري انقدر چفت من نشست که چسبيدم به در، بااخم بهش نگاه کردم، همون

لحظه خانمه برگشت و دستشو مشت کرد و گفت:

-ما حقمونو ميگيريم.

يهو همه چي رفت رو صحنه آهسته زير چشمي به پسره نگاه کردم و گفتم:

-يکم جمع تر بشينيد لطفا.

پسره درهمون حالت که هندسفري تو گوشش بود لبخند مزخرفي زد و به صفحه گوشيش خيره شد .

دوباره به زنه نگاه کردم که انگاري رو حالت آهسته ميگفت:

-ما حقمونو ميگيريم.

دوباره با غضب به پسره نگاه کردم، اومدم که يه حرکتي از خودم نشون بدم تاکسي ايستاد و گند زد تو حسم لعنت

به اين زندگي .

و کرايه رو حساب کرد و رفت،به صندليم تکيه زدم و به رو به روم نگاه کردم، چشمم خورد به زنه که هنوز داشت باحاجي من همينجا پياده ميشم.

حالت آهسته ميگفت :

- -ما حقمونو ميگيريم .

کالفه گفتم:

_اِه بسه ديگه پياده شد .

زنه با خنده به حالت اول برگشت و گفت :

-عه جدي ، ببخشيد نفهميدم آخه من خيلي توکارم غرق ميشم .

و بعد شروع کرد به خنديدن .

دستمو گذاشتم رو سرمو گفتم:

-آقا نگه دار پياده ميشم .

تاکسي از حرکت ايستاد کرايه رو حساب کردم و بقيه راهو پياده به سمت خونه حرکت کردم

#پارت 4

پشت در رسيدم کليد انداختم و درو باز کردم به سنگ فرشاي زمين خيره شدم هنوز قدم اولو برنداشته بودم که يه

جفت کفش مشکي رو به روم ديدم، سرمو باال اوردم و با قيافه دلخور آرش رو به رو شدم، سالم آرومي کردم و

خواستم از کنارش رد شم که گفت:

-در موردت خيلي اشتباه فکر ميکردم.

نگاهش کردم و با ناراحتي گفتم:

-آرش من ...

همونطورکه نگاهش به سمت رو به رو بود گفت

-هيچي... نميخوام توضيح بشنوم، شرط اول براي انجام هرکاري احساس مسئوليته، ديگه اگه خودتم بخواي من

اجازه نميدم همکاري کني .

-آرش من بي مسئوليت نيستم، فقط يه اتفاقي افتاده که نميتونم توضيح بدم .

با اخم به سمت در خروجي رفت و همزمان فلشي رو به سمتم گرفت، با تعجب گفتم:

-اين چيه؟

-تا همينجا که اومدي کافيه، الزم نيست براي لغو قرارداد بياي شرکت خودم کاراتو راست و ريست ميکنم .

تاخواستم اعتراض کنم درو باز کرد و رفت.

کالفه دستي به صورتم کشيدم و به سمت خونه رفتم، کسي خونه نبود،

_حتما رفتن دکتر.

لباسامو عوض کردم و روي تخت نشستم،با ناراحتي به فلش مموري که دستم بود نگاه کردم، حدس ميزدم همون

نقشه ايه که اون همه براش دردسر و استرس کشيدم، خيلي بي انصافي بود اگه نگهش ميداشتم نميدونستم آرش

چه فکري پيش خودش کرده بود که بهم پسش داد بااين کار خيلي پروژه عقب ميفتاد،روي تخت

دراز کشيدم و به سقف خيره شدم چند دقيقه اي به همون حالت گذشت، صبرم تموم شد، گوشيمو برداشتم

وبا ترديد شماره آرشو گرفتم، بعد سه تا بوق جواب داد :

-سالم.

صداش خيلي دلخور بود، ديگه باهام مثله سابق راحت نبود، دوست داشتم مثل قبل باهام صميمي باشه

-ديانا سرم شلوغه اگه کاري نداري...

نميدونستم چه بگم، بي م قدمه گفتم :

-نوچ، من چيکار کنم ناراحت نباشي؟

صداي آميخته با خنده اش از پشت تلفن اومد که گفت :

-عليک سالم

-ببخشيد سالم .

-من به شما گفتم کاري بکن؟

-نه نگفتي.

-خوب پس؟

نفس عميقي کشيدم و گفتم :

_چيزه.. کار خوبي نکردي نقشه رو بهم پس دادي، بدرد من نميخوره .

نذاشت جمله مو کامل کنم :

_ديانا، اون نقشه بدون تو و بدون نظارت تو به درد هيچکس نميخوره.

نميدونستم چي بگم، دروغ چرا خيلي دوست داشتم برم و کارمو ادامه بدم اما از وجود رادين نفرت

داشتم،ميترسيدم ....

_ديانا تو چت شده؟ اون همه ذوق کجارفت؟ يعني باورکنم به اين زودي جازدي؟

با به خاطر اوردن سارا گفتم :

-نميدونم.

-برميگردي؟

-نه، البته شرمنده ام .

با مکث کوتاهي گفت :

-اين حرف آخرته؟

-آره

-يعني واقعا بايد به زور متوسل شد؟

با تعجب گفتم:

-يعني چي؟

سريع گفت:

-هيچي، خودت ميفهمي .

-ميفهمم؟ چيو؟

-بايد حضوري بهت بگم،راستش اصال فکر اينجا شو نکرده بودم .

سريع از روي تخت بلند شدم و گفتم:

-کجاش؟

يه صداهايي از پشت تلفن ميومد :

-فردا عصر بيا شرکت درموردش حرف بزنيم.

-نه نه، من نميام .

-ديانا.. فردا شرکت باشي .

ترسيده خواستم چيزي بگم که با يک خداحافظي سرسري قطع کرد.

پر استرس دستامو بهم گره زدم و متفکرانه به ديوار روبه روم خيره شدم،

_يعني چي شده ؟

با شنيدن صداي در خونه ،از روي تخت بلند شدم و ازاتاق بيرون رفتم، باديدن مامان که تازه از بيرون اومده بود

گفتم :

-سالم کجا رفته بوديد؟

مامان با احتياط روي مبل نشست و گفت :

-هيچي، با پدرت رفتيم يه سري خرتو پرت براي خونه خريديم.

-آهان.

-ديانا.. چيزي شده؟ بهم ريخته اي.

با خنده گفتم :

-من؟ نه بابا،درسا سنگين شده براي همينه.

مامان ابرويي باال انداخت و گفت:

-االنو نميگم، کال چند وقته ميزون نيستي.

متعجب گفتم :

-من؟

خيلي قاطع گفت:

-بله تو.

نميدونستم چي بگم، يعني انقدر تابلو شدم؟

-فکر کنم براي اينکه نن جون رفته،واسه همينه.

تا خواست چيزي بگه صداي در اومد و بابا وارد شد، سالم آرومي کردم و با لبخند بسيار ضايعي اونجا رو ترک کردم و

از خونه زدم بيرون،يکم توي حياط ايستادم و با دستام خودمو باد زدم، هوا گرم شده بود و آفتاب انگاري داشت

وسط فرق سر من ميتابيد، بي توجه به گرماي اعصاب خورد کن هوا به سمت تاب اونطرف حياط رفتم و روش نشستم

خداروشکر تو سايه بود،دستمو گذاشتم زير چونه ام و به تمام وقايع اخير فکر کردم...درهمون حالت که داشتم تاب

ميخوردم ناخودآگاه ياد چيزي افتادم:

فاطيما -ديانا تو نميفهمي من چي ميگم، تو درک نميکني دستتو بگيره لمست کنه بگه دوستت دارم يعني چي .

پشته چشمي نازک کردم و گفتم :

-يکاره بگو نفهمم ديگه .

اشک چشمشو با دستش پاک کرد و گفت:

-عاشق نشدي ديانا، عاشق نشدي.

-هه، من اگه عاشق بشمم انقدر مثله تو خودمو زجر نميدم، چه دليلي داره تو اونو ميخواي اونم تورو ميخواد ولي به

خودتون زحمت نميديد به زبون بياريد؟

-عاشقشم ولي نميشه، ميترسم منو نخواد،اگه اينجوري باشه داغون ميشم.

با خنده گفتم :

-من اگه يه روزي عاشق شدم رو راست ميرم به طرف ميگم. غلط ميکنه نخواد همه آرزوي داشتن همچين مني رو

دارن.

فاطيما لبخندي زد و گفت :

#پارت 5به حرف زدن آسونه

_تو عمل آسون ترم خواهد بود.

_ببينيم و تعريف کنيم .

راست ميگفت فاطيما... حق داشت...

با مرور خاطرات گذشته به خودم اومدم ،براي پرت کردن حواسم سرمو به طرفين تکون دادم و از روي تاب بلند

شدم،فکرمو روي حرفاي آرش متمرکز کردم و شروع به قدم زدن کردم، مغزم داشت از شدت فکر و خيال ميترکيد .

به سمت خونه رفتم و داخل شدم چه روزگار بديه آدم به چشماشم نميتونه اعتماد کنه با به خاطر اوردن حرفاي سارا

کالفه دستي به گردنم کشيدم و گفتم :

-خدايا صبر بده.

همونطور که داشتم با خودم فکر مي کردم ؛ متوجه خنده مامان و صداي بابا شدم.

بابا -نه، نه بابا هنوز زوده نميکنيم، اگرهم بخوايم بکنيم ميذاريم حداقل يکم بگذره زوده .

يهو مامان داد زد :

خم شدم و آروم آروم به سمت اتاق رفتم، ببين توروخدا خجالتم خوب چيزيه وسطاي راه ايستادم وانگشتمو باالاصال... من نميتونم،اگه توام بخواي نميذارم .

اوردم و گفتم :

-بد دنيايي شده، نزني ميزننت، نخوري ميخورنت، نکني... اهم... منظورم اينکه من از بيگانگان هرگز ننالم هرچه با

من کرد آن آشنا کرد، ناموسا جمله داراي ابعاد ظريفي بود .

حرکت کردم و وارد اتاق شدم منتظر صحنه هاي هيجده پالس بودم که ديدم مامان داره با تلفن حرف ميزنه و

بابا هم با خنده هرچند ثانيه يکبار گوشي رو ميگيره و باشوق جواب ميده ، اون موقع بود که به شيشه آب کنار پا

تختي نگاهي انداختم و گفتم :

-اي کاش به جاي آب پر اسيد بودي تا مغزمو باهات ميشستم.

من از چه موقع انقدر منحرف شدم؟

مامان -راستي مادر ،ديانا همين االن اومد ...آره حالل زاده چه به موقعم رسيد .

بابا با خنده گفت:

_با ننه جون حرف بزن اتفاقا چند لحظه پيش بحث سر تو بود .

متبسم به چهره ي خندون بابا خيره شدم و گفتم:

_اون قضيه ي بکن نکن؟

بابا متعجب گفت:

_بله؟

مامان دستمو کشيد و به سمت خودش چرخوندم و گوشي رو داد دستم،

_سالم عزيز دل مادر حالت چطوره نوه قشنگم؟

به ديوار جلوم زل زدم و گفتم:

_ها؟!

شايد دوباره دارم خواب ميبينم!

مامان دستشو جلوي صورتم تکون داد و گفت :

_ديانا چرا رفتي تو فکر؟ کجايي؟

از فکر در اومدم و گفتم:

_هان؟ باشه باشه

صداي نن جون از پشت تلفن اومد که دادميزد:

_ديانا ورپريده حرف بزن دلم براي صداي نکنده ات تنگ شده.

با خنده گفتم :

_عه، ميگم خواب ديدما، توهم زدم باز .

داد زد:

_چي ميگي؟ بلند تر بگو ننه.

_هيچي، ميگم حالتون خوبه؟

فکرکنم نشنيد چي گفتم چون گفت:

_اتفاقا يه خواستگار خوب برات پيدا کردم از روستا، پسره خوبه خانواده داره فوق ليسانس کشاورزي داره .

با لبخند دندون نمايي گفتم :

_فوق ليسانس کشاورزي هم خوبه.

_خا، ببند نيشتو.

جدي شدم و گفتم :

_چشم.

با اينکه از هرچي ازدواج و تشکيل خانواده است فراري بودم اما براي اينکه دل ننه جون نشکنه گفتم:

_حاال وضعيت کارش چطوره ؟

_مث خودته.

با اعتماد به نفس گفتم :

_يني مشتيه؟

ننه جون:مث خودته.

-شکلش چطوره ؟

_مث خودته.

_يعني عاليه؟

ننه جون چيزي نگفت

با خنده گفتم :

_حسش چطوره؟ خخخ ننه جون تو بگو مث خوودته

ننه جون :چي ميگي نميفهمم ؟ ولي شغل اين خيلي خوبه تفاهمم داره باتو.

به مامان و بابا که داشتن مکالمه منو ننه جونو تماشا ميکردن نگاهي انداختم و گفتم:

_جدي؟ خوب ميشنوم.

_يه نفس عميق بکش ذوق مرگ نشي .

پشت چشمي نازک کردم و گفتم :

_باشه.

_چوپانه.

بعد با صداي کشيده اي گفت :

_مث خوودته .

با نيش شل شده گفتم:

_االن ميشه بفرماييد چه وجه اش تراکي بين منو اون اقا وجود داره؟

ننه جون داد زد :

_وجود نداره؟ يکم فکرکن .

با دادي که زد سريع خودمو جمع و جور کردم و کتاب دوم دبيرستانمو بخاطر اوردم :

_درساخت و تهيه مالت ساروج مقداري موي بز براي باال بردن مقاومت ساختمان مورد استفاده قرار ميگيرد. حق با

شما بود من يکم اشتباه محاسبه کردم .

لحنش تغيير کرد و گفت:

_پسره صدتا بز و گوسفند داره خيلي وضعشون خوبه ننه .

_بله منم که هالک بز .

_پس ازدواج کن .

خيلي قاطع گفتم :

_نميکنم.

_بايد بکني.

دستموگذاشتم رو قلبم وگفتم:

_مامااان.

مامان اومد کنارمو با استرس گفت:

_جانم؟

_اين گوشي رو از من بگير .

مامان گوشي رو ازم گرفت و گفت:

_خودم از طرف تو خداحافظي ميکنم .

به بابا نگاهي کردم و خنديدم اين خنده هيستريکي بود، اينا تامنو نکشن ول کن نيستن

#پارت 6

با هزار نوع بدبختي روزو شب کردم و با فکر اينکه فردا چه اتفاقي پيش رومه چشمامو بستم و منتظر طلوع خورشيد

شدم، به به اين طلوع خورشيد عجب جمله ي باحالو شاخيه ، بله... استرس فردا نميذاشت چشم رو هم بذارم و تا

خود صبح بيدار موندم و خواب به چشمم نيومد .

-ديانا، ديانا ساعت دوازده ظهره خسته نشدي انقدر خوابيدي؟

با صداي مامان چشمامو باز کردم و سيخ رو تخت نشستم، يکي دو دقيقه اي در حال ري استارت بودم يه دفعه از جا

پريدم و گفتم:

-شوخي ميکني،من امروز ساعت هشت قرار داشتم.

در اتاق باز شد و مامان با ابروي باال رفته گفت:

-چه عجب گلوم پاره شد بسکه صدات زدم ، سابقه نداشته تا اين ساعت بخوابي .

پشت کلمو خاروندم و گفتم :

-آره .

نزديکتر اومد و رو تختم نشست و گفت :

-حس مي کنم چند وقته افسرده شدي.

بهش نگاه کردم و گفتم:

-فکر کنم افسردگيه دوران بارداري باشه.

يهو چشماش درشت شد و گفت:

-چي؟

خودم نفهميدم چي گفتم !

-هيچي، هيچي چرت گفتم من برم حاضر شم .

-کجا؟

-يکم بيرون کار دارم سريع ميام،

-باکي؟

گيج گفتم :

-شرکت.

نگاهي به ساعت ديواري انداخت وگفت:

-دوازده بازه؟

خميازه اي کشيدم و گفتم:

-نه ديگه تا ناهارو بزنيم و يوخده ول بچرخيم و وقت بگذرونيم ميشه دو و سه حله .

با اخم بهم نگاه کرد و گفت :

-خانم باش چه طرز صحبت کردنه؟

پوووف باز گير داد، از روي تخت بلند شدم و گفتم :

-خب.

از اتاق رفتيم بيرون ، دست و صورتمو شستم و بعد خوردن ناهار يه دوش گرفتم، بعدشم مشغول تماشاي تلويزيون

شدم،خيلي استرس داشتم، هي يه مشت پفيال ميخوردم هي استرس اشتهامو کور ميکردو به حرفاي آرش فکر

ميکردم، بابا هم کنارم نشسته بود و همراه با من فيلم ميديد،

مامانم روي مبل روبه روي من نشسته بودو اصال انگار اينجا نبود،فضاي

بدي بود ازفيلم هيچي نميفهميدم فکرم مشغول بود خيلي هم مشغول بود، يک ساعت ديگه بايد ميرفتم شرکت، تا

خواستم بلند شم برم خودمو حاضر کنم مامان گفت :

-يه چيزي هست بايد بهتون بگم.

از رفتن منصرف شدم و به بابا وبعدش به مامان نگاه کردم و گفتم:

-چي؟

مامان با شالش بازي کرد و گفت:

-من يه تصميمي گرفتم

بابا روبه مامان گفت :

-خيره چه تصميمي؟ تعريف کن.

بعد چند ثانيه سکوت مامان لب باز کرد و گفت :

-ميثم چند وقت ديگه آزاد ميشه، تصميم گرفتم... تصميم گرفتم ببخشمش.

از تصميم مامان تعجب کردم و همراه با خنده گفتم :

-البته بخشنده اصلي خداست.

بابا لبخند زد و گفت:

-چطور شد يهويي؟

مامان سرشو پايين انداخت و گفت:

-خيلي وقته دارم با خودم کلنجار ميرم، به نظرم به اندازه کافي تنبيه شده، ديگه کافيه .

بابا -حاال چند وقت ديگه آزاد ميشه؟

-پنج ماه ديگه مونده شايد تخفيف بخوره.

من-حاال کو تا پنج ماه .

همونطور که داشتم ميخنديدم ياد آخرين مکالمه ام با دايي افتادم، آخ چه ضد حالي بودف وسط خوشي، اصال

فراموش کردم زنگ بزنم پيگيرش شم،حتما با خودش فکر کرده چقدر من ببخيالم اَه بايد توي اولين فرصت ازش

باخبر شم.

مامان _ديانا ديرت نشه !

ازفکر دراومدم و سريع بلند شدم و به سمت اتاقم رفتم تا آماده شم ، يه مانتوي مشکي با سر آستيناي بنفش و يه

شلوار مشکي پوشيدم و شال بنفشم سرم کردم و بعد از چند دقيقه اي ور رفتن جلوي آينه کيف مشکيمو برداشتم و

بيرون رفتم کفشاي اسپورت بنفش مشکي رو هم پوشيدم و بعد خداحافظي از خونه زدم بيرون.

کرايه تاکسي رو حساب کردم و پياده شدم، دستمو گذاشتم رو قلبمو دو تا نفس عميق کشيدم، از آلودگي هوا سرفه

ام گرفت ولي مي ارزيد چون استرسم کم شد، وارد ساختمون شرکت شدم و جلوي آسانسور ايستادم ، با به ياد

اوردن خاطره ترسناک گير کردنم توي آسانسور نفس کالفه اي کشيدم و به سمت پله ها قدم برداشتم، همزمان که

پله هارو باال ميرفتم ياد موقعي افتادم که رادين منو نجات داد لبخندي گوشه لبم نشست وبرگشتم و نگاه مجددي به

در آسانسور کردم، اما با به خاطر اوردن چهره ي مرموز و بدجنسش موقع سوء استفاده از سارا لبخندم تبديل به

پوزخند شد، با تاسف از خوش خياليم سرمو تکون دادم و پله هاي باقي مونده رو طي کردم.

-خدا کنه امروز اينجا نباشه.

پشت در اتاق آقاي آريايي رسيدم، صد درصد اونم خبر داشت که قراره من بيام شرکت، نزديک ميز منشي رفتم و