رمان آخرین گناه به قلم فاطمه حاتم آبادی

ژانر : #عاشقانه

خلاصه:

داستان درباره دختری از جنس غم، به نام رها است. رها که دختر تنها و به شدت

احساسی است، بنابر دلایلی مجبور به ازدواج موقت با رادمین میشود و سریعاً

دلبسته ی او میشود!

اما عشق آنها پایان داستان نیست؛بلکه آغاز راه پرپیچ و خم زندگی تلخ آنهاست.

آخرین گناه دختر پاک و معصوم داستان؛ مربوط به عشق اوست، عشق به کسی که

برای او ممنوعه است!

به نام خداوند نون و قلم

خداوند آزادی و عشق و غم

چه خوب و دلنشین است ، برای توزیستن و برای تو ماندن

وچه تلخ و غم انگیز است ، دور از توبودن

کاش میدانستی ؛ زندگی بی تو ناشکیباست...

#مقدمه

گفتند: روسری ات را بر سر کن، نگذار موهایت را کسی ببیند.

ابریشم هایم را در زیر چادرم بیش تر فرو کردم و با لبخند رضایتم را به روی همه

پاشیدم.

گفتند: صدایت را بلند نکن، دختر ها بلند نمی خندند.

خنده هایم را در گلویم کشتم و نگذاشتم آه و ناله یشان بیرون برود.

گفتند: تا نیمه شب بیرون نمان، زود بازگرد خانه.

بی اعتراض به حرف هایشان گوش کردم؛ اما جان جانانم، می گویند دوستش

نداشته باش.

به خدا که نمی توانم...

دوست داشتن تو درسی است که برای خود تالیف کرده ام و هر ثانیه مرورش می

کنم.

دوست داشتن تو شده ملکه ذهنم و اکسیری از آرامش که در رگ هایم جاری می

شود.

وقتی گفتند: از دوست داشتنش دست بکش، گناهی است که زندگی ات را به

نابودی می کشاند.

خون در رگ هایم منجمد شد، بهت بر من غالب شد و آرامش زندگی ام رو به زوال

رفت.

زبان باز کردم و گفتم: نمی توانم، اگر دوست داشتنش گناه است، می خواهم

گناهکار ترین آدم دنیا باشم، اگر دوست داشتنش عذاب است، می خواهم عذاب و

زجرش را نیز در آغوش خود حل کنم، من می خواهم آخرین گناهم عشق به او

6

باشد.

"آخرین گناه" من دوست داشتن کسی باشد که تماماً عشق است و بس...

7

#پارت_ 1

نفس:

نگاه عاشقم را به مردی که کنارم نشسته است و رانندگی می کند و گاهی با آهنگ

شاد هم خوانی می کند، دوختم. چه قدر نیم رخ این مرد را دوست دارم. باورم

نمی شود کامران از همین چند ساعت پیش، درست از همان موقعی که خطبه ی

عقد را خواندند مال من شده است.

پنجره ی ماشین را پایین کشیدم واجازه دادم باد موهایم را به بازی بگیرد. چه

قدر این لباس سفید عروسی ام را دوست دارم، چه قدر این آرایش صورتم را

دوست دارم، اصلاً من هر چیزی که مربوط به کامران و پیوند با اوست را دوست

دارم!

به یاد یک سال پیش افتادم. روزی که قرار بود با کامران ازدواج کنم و پدر و

مادرم و تنها خواهر عزیزم همگی تصادف کردند و عروسی مان به هم خورد.

اشک در چشمانم حلقه بست. چه قدر امروز جای مادرم خالی بود، نبود تا

دخترکش را در لباس عروس ببیند. خواهر عزیزتر از جانم چه قدر ذوق و شوق

داشت برای عروسی تک خواهرش؛پدرم، پدر عزیزم نبود تا در آغوش گرمش فرو

روم و عروسی دختر عزیز دردانه اش را تبریک بگوید.

قطره ی اشکی از چشمانم سرازیر شد. نه! امشب وقت گریه و زاری نیست!امشب

من بعد از هشت ماه افسردگی به خاطر از دست دادن خانواده ی عزیزم و چهار

ماهی که کامران عزیزم به احترام خاک خانواده ام منتظر ماند، به عقد دائم

کامران در آمدم.

باصدای کامران به خودم آمدم:

- نفس خانم ما دارن به چی فکر می کنن؟

- به این که چه قدر دوست دارم آقایی!

مغرور را دوست دارم!

خنده ای از سر شوق کردم و صدای ضبط ماشین را تا آخرین درجه زیاد کردم.

کامران، سرعت ماشین را بیش تر کرد و با هم شروع به همراهی با آهنگ کردیم.

- نفس جان، مادر، مراقب کامرانم باش. کامران جان دیگه سفارس نکنم، تو هم از

عروست خوب مراقبت کن.

کامران که معلوم بود دیگر حوصله ی نصیحت های مادرش را ندارد سرسری گفت:

- چشم مامان جان، چشم.

- چشمت بی بلا مادر جان. ما دیگه بریم.

کامران زیر لب و با صدایی که فقط من شنیدم گفت: به سلامت! اگه گذاشتین من

این عروس خانوم و مال خودم بکنم.

ریز ریز خندیدم و با عشق به کامرانم زل زدم.

بعد از کلی خداحافظی با کامران به سمت خانه ی مشترکمان حرکت کردیم. قلبم

دیوانه وار به سینه ام می کوبید. حسم غیر قابل توصیف است.

امشب دنیای دخترانگی هایم را به کامران، مرد زندگی ام تقدیم کردم. ما دیوانه

وار عاشق هم هستیم و قسم خوردیم تا آخرین نفس کنار هم باشیم!

9

#پارت_ 2

رها:

هنزفری جانم درون گوش هایم گذاشتم.نگاهی درآینه به خودم انداختم.چشمانی

نسبتا درشت ومشکی، چهره ای کاملا معمولی و موهای مشکی! چهره ی من خیلی

معمولی است، چطورمیشود یک شاهزاده سوار بر اسب سفید عاشق من شود و

من را به کاخ رویایی اش ببرد!؟

ازافکار پوچ و مسخره ام خنده ام گرفت. موهایم را کاملا داخل مقنعه ام

فرستادم. من عاشق ححابم هستم!

_مامان جان من رفتم.

-مراقب خودت باش دخترم!

چشمی زیر لب گفتم و از خانه خارج شدم.چقدر گوش دادن به آهنگ را هنگام قدم

زدن دوست دارم!اصلا هیچ کاری از این کار برای من لذت بخش تر نیست.

_سلام به دوستان خلم! عه عه نه، گلم.

_علیک سلام.چه عجب شما تشریف آوردین!

_اَه مبینا!باز قر قر کردنت شروع شد؟

_دلتم بخواد .

_هی تیناا.حواست کجاست؟

_ها؟..ام..چیزه...عه راستی،سلام!

مبینا نگاهی به من انداخت وبعد هردو باشدت شروع به خندیدن کردیم.مبینا با ته

مانده ی خنده ای که در صدایش موج میزد گفت:

_این بچمون عاشقه تو باغ نیست.بابا به این پسره ی چلغوز بگوزودتر قرار

عروسی روبزاره.داری از دست میری!

10

_چلغوز خودتی با آقامون درست حرف بزنااااا.

_بسه بچه ها اتوبوس اومد.بریم سوارشیم.

بعدازگذراندن سه کلاس خسته کننده ساعت سه بعداز ظهر ازدانشگاه برگشتیم.در

اتوبوس من و مبینا کلی گفتیم و خندیدیم اما تینا درعالم دیگری بود!

_تینا دارم جدی میگم.چرا فرزاد قراره عروسی رو نمیزاره؟شما یکساله که عقد

کردین .

-اتفاقافرزاد اینا دیشب خونمون بودن.عروسی ۲۱ ام ماه دیگه اس!

من و مبینا با چشم هایی گرد شده به هم نگاه کردیم وبعد به سوی تینا رفتیم با

بوس هایمان کلی تف مالی اش کردیم!

طبق معمول در این ساعت از روز مادرم خواب بود و پدرم هم سر کار! به سمت

اتاقم حرکت کردم وسایلم را به گوشه ای پرتاب کردم و بعد از تعویض لباس هایم

روی تخت دراز کشیدم.زندگی من خیلی یکنواخت است.درس،کتاب،دانشگاه و....

آه!خسته شدم از این زندگی. چرا هیچ اتفاق هیجان انگیزی در زندگی من وجود

ندار؟!مثلا اگر یک مریضی مثل سرطان میگرفتم چطور بود؟خوب بود!همه به

دیدنم می آمدند،نگرانم میشدند و من کمی ازاین تنهایی لعنتی نجات پیدا

میکردم!رشته ی افکارم باصدای پدرم پاره شد.عجیب است!پدرم این موقع روز

درخانه چه میکند؟

_الهام جان،من هرکاری کردم به خاطر تو و بچه هامون بوده.چرا یه جوری با من

رفتار میکنی که انگار من مجرمم؟

_هیچ معلوم هست چی میگی؟به خاطر ما دزدی کردی؟

_دزدی چیه الهام!من و اون تهرانی خدا بیامرز باهم شریک بودیم.من فقط بهش

بدهکار بودم و بدهیم رو بهش ندادم!

_خب پس بیا و بدهیش رو بده شر این پسره رو کم کن. واسمون دردسرمیشه ها!

_تو هم یه چیزی میگی ها.اینجوری که باید نصف کار خونه رو دو دستی تقدیم

11

کنم به شازده پسرشون!

_مگه نمیگی این حقشونه پس باید بهشون بدی و گرنه این پولی که وارد خونه

میکنی حرومه!

_حرومه چیه آخه؟اونا پولشون از پارو بالا میره ،این پولا واسشون پول خورده!

_هرچی که هست،به هرحال حقشونه .

_اَهههه الهام توهم که همش حرف خودتو میزنی.

صدای کوبیده شدن محکم در که به گوشم رسید تنم لرزش نامحسوسی گرفت.آنها

از چه حرف میردند؟شریک پدرم! اصلا مگر پدرم شریک داشت؟ یعنی این کارخانه

به جز پدرم صاحب دیگری هم داشته که فوت شده است؟ اصلا این پسر کیست

که پدرم راجع به او اینگونه صحبت میکند؟!

#پارت_ 3

صدای زنگ گوشی ام مرا از افکارم نجات داد.

_بله؟

_سلام رهاجونم خوبی؟

_مرسی.توچطوری؟

_خوبم.رها!میای بریم خرید؟فرداشب میخوایم بریم خونه ی فرزاد اینا لباس

مناسب ندارم.

وای نه!همین راکم داشتم.اصلا حوصله ی خرید ندارم آن هم با تینایی که سر یک

خرید ساده کلی وسواس به خرج میداد حالا چه برسد به لباس هایی که میخواهد

برای رفتن به خانه ی فرزاد بخرد!

_تینا میشه با مبینا بری، من خیلی خستم،حوصله ی خرید ندارم.

باصدایی که ناراحتی در آن موج میزد گفت:

12

_مبینا اینا شب مهمون دارن نمیتونه بیاد،اشکالی نداره توهم نمیخواد بیای ،خودم

میرم!

دلم نیامدبگذارم تنها برود:

_خب...حالا که مبینا نمیاد من میام باها...

به میان حرفم پرید وگفت:

_نه نمیخواد بیای خودم میرم!

_تینا،میدونستی خیلی لوسی!گفتم میام دیگه .

باسرخوشی گفت:

_میدونستم تنهام نمیزاری رهاجونم.من ساعت ۵جلوی خونتونم.

شلوار تنگ مشکی به همرا مانتوی توسی ام که بلندی اش تا پایین زانوهایم

میرسید و روسری به همان رنگ تنم کردم.بادقت موهایم را درون روسری ام

فرستادم و بعد از خداحافظی با مادرم ازخانه خارج شدم.جلوی در خانه متوجه

پرادوی سفید مادر تینا شدم.

_تینا،توباز ماشین مامانتو برداشتی؟یادت نیست اون دفعه تا دو روز باهات

صحبت نمیکرد!

_اولا سلام،دوما این دفعه مامان خانمم خودش ماشینشو بهم داده،سوما اون دفعه

من گواهینامه نداشتم ولی الان دارم.حالا قانع شدی؟

_بله بله من تسلیم.درضمن سلام! ...خب راه بیفت دیگه چرا ماتت برده؟

_ها؟باشه.

تینا هم معلوم نیست این روزها چرا اینطوری شده است. انگار در عالم دیگری

زندگی میکند!

13

بعد از اینکه تینا کل پاساژ را زیر و رو کرد،بالاخره به خریدن یک مانتوی آبی

آسمانی که تا بالای زانوهایش میرسید و شلوار لی آبی نفتی و یک جفت کفش

مشکی ،رضایت داد که از پاساژ خارج شویم.

هوای بارانی بیرون از پاساژ را که دیدم؛هوس قدم زدن زیر باران کردم.باهزار

بدختی تینا را راضی کردم که خودش تنها باز گردد و من هم مثل همیشه هندزفری

عزیزم را درون گوش هایم گذاشتم و زیر باران شروع به قدم زدن کردم.

"گرفته شعر و بارون...من و تو و خیابون...قشنگه خنده هامون...دوست دارم این

هوارو...خیسی کوچه هارو...دستای گرمِ یارو..."

محو آهنگ دوست داشتی ام شدم وقطره های باران گونه هایم را نوازش

میکردند.یعنی یک روز زندگی من از این یکنواختی در می آید؟کسی پیدا میشود

که ازته قلبم عاشقش شوم و او هم دیوانه وار مرا دوست داشته باشد؟!

غرق در افکارم بودم و متوجه نشدم چه موقع به کوچه مان رسیدم! وارد کوچه

که شدم، شاسی بلند مشکی که جلوی خانه مان پارک شده بود توجهم را جلب

کرد. پدرم سرش را داخل پنجره سمت راننده برده و بود و با راننده صحبت

میکرد، صدایشان از این فاصله به گوش میرسید:

_من آدمی نیستم که از حق و حقوقم بگذرم، درسته به اون پول هیچ احتیاجی

ندارم، ولی اجازه نمیدم کسی حقمو بخوره!

_کدوم پول؟کدوم حق؟پسر، تو داری با این کارات تن پدرت رو توی قبر میلرزونی!

من و رضای خدا بیامرز باهم رفیق بودیم، مثل برادر نداشتم بود واسم ،حالا تو

اومدی اینجوری سر من داد میزنی؟ برای چی بلند شدی اومدی در خونه ی

من؟اگر تا الان چیزی بهت نگفتم فقط به احترام اون پدرخدا بیامرزته!

_قیافه ی آدم های حق به جانب رو به خودت نگیر آقای آریامنش،من میرم ولی

مطمئن باش حق خودمو مادر و برادرم رو تمام و کمال ازت پس میگیرم.

تا جایی که ممکن بود دور شدن شاسی بلند را نگاه کردم. قضیه جدی تر از آن

14

چیزی است که فکر میکردم. پدرم امکان ندارد به او پولی بدهد، من او را بیشتر از

خودم میشناسم!

_رها جان بابا، چرا اونجا وایسادی؟

_سلام بابا.

_سلام دخترم .خوبی؟

_مرسی بابا.

کنجکاوی داشت تا مغض استخوانم را سوراخ میکرد!

_بابا،این کی بود اینجوری باهاش جر و بحث میکردین؟

_هیچ کی بابا جون، یه نفر که میخواد بزور از من پول بگیره ولی کور خونده؛ من

به کسی پول زور نمیدم.

پول زور!من خودم شنیدم که به پدرم به مادرم گفت این پول حق آنهاست!

#پارت_ 4

رادمین:

شقیقه های دردناکم را فشار دادم تاکمی از درد طاقت فرسای سرم کم شود.این

دیگر چه بدبختی است که وسط زندگی من افتاده است .

درافکارم قوطه ور بودم که صدای راستین به گوشم رسید.

_رادمین تو اتاقشونن خانم امینی؟

_بله.

ضربه ای به در کوبید و وارد اتاقم شد.

_سلام جناب تهرانی،خوب هستید؟

15

_سلام.

_میبینم که اخمات توهمه.منو باش دارم خودمو واسه خواستگاریت آماده میکنم؛

اون وقت تو اینجا مثل برج زهرمار نشستی!

_چی ___転ﾁD｣_ﾎDمیگی راستین؟خواستگاری چیه؟کدوم دختری حاضر میشه شیش ماه صیغه

ی من بشه آخه؟اصلا گیریم که راضی هم بشه، به نظرت من آدمی هستم که

دختری رو صیغه کنم و بعد شیش ماه ولش کنم؟

_برادر من، شما که تو این شیش ماه نمیخواید کاری بکنید که میگی من اهل این

کارا نیستم، به دختره هم شرایطت رو توضیح بده.

_نه راستین،نمیشه. اصلا کو دختر؟

_رادمین خودتم خوب میدونی که طلوع عاشقته.کل فامیل از رفتاراش اینو

فهمیدن. خدارو چه دیدی شاید تواین شیش ماه توهم عاشقش شدی!

_راستین تودیگه چرا؟ تو که میدونی من از چنین دخترایی بیزارم. هر روز صد

قلم آرایش میکنه میاد تو خیابون که چی بشه آخه؟

_تو چه کار به دختر مردم داری؟

_مشکل همینجاست دیگه راستین جان، من با یه همچین دختری آبم تو یه جوب

نمیره.

_یعنی میخوای قید پروانه کسب رو بزنی؟میدونی که اگه میخوای اون پروانه رو

بگیری باید یا سند ازدواج داشته باشی یا حداقل صیغه نامه داشته باشی!

_میدونم راستین، میدونم!من به اندازه ی کافی اعصابم خورد هست،توبدترش

نکن.

_داداشی من به خاطر خودت میگم، شیش ماه طلوع رو تحملش کن بعد هم که

مدت صیغه تموم شد تو میری پی زندگی خودت، طلوع هم میره دنبال زندگی

خودش.

_نه راستین، من یه روز هم نمیتونم همچین آدمیو تحمل کنم!خواهش میکنم این

بحثو تمومش کن.

16

_باشه.خود دانی!ببینم این آریامنش چی شد؟

_حرف تو کَتِش نمیره.انکار میکنه. اگه تا الان هیچی بهش نگفتم به حرمت سن و

سالش و دوستیش با بابا بوده ولی همین امروز فردا از راه قانونی اقدام میکنم.

_رادمین ما که به این پول احتیاج نداریم،خب ولش کن.از خیرش بگذر!

_نه من زیر حرف زور نمیرم.تا قرون آخرشو ازش میگیرم.

_بازم هر جور صلاح میدونی داداشی.فقط خواهش میکنم از حرفای من ناراحت

نشو.من خوبیت رو میخوام. تواین سالایی که بابا تنهامون گذاشته تو مثه کوه

پشتم بودی، منم هرکاری لازم باشه واست میکنم،حتی لازم باشه جونمم واست

میدم.

_من که جز تو ومامان کسی رو ندارم هر کاری لازم باشه واستون میکنم.

_قربونت برم.من برم فعلا به کارای شرکت رسیدگی کنم.

سر دردناکم را روی میز گذاشتم. یعنی باید باطلوع...نه! من از این جور دختر ها

متنفرم! بدبختی های من کم بود این جناب آریامنش هم به آنها اضافه شد.

چشمانم رابستم. ناگهان دو چشم سیاه جلوی چشمانم ظاهر شد. این چشم ها

متعلق به همان دختری است که آخرین لحظه که از جلوی خانه ی آریامنش

حرکت کردم؛ از درون آینه دیدم.دختری خوش پوش و با حجاب.ناگهان جرقه ای

در ذهنم خورد! دختر آریا منش!

#پارت_ 5

رها:

سجاده ام را جمع میکنم و آن را در کمد میگذارم. همیشه نماز به من آرامش

خاصی میدهد؛ حال هم کمی از آشفتگی ام کم کرد. من هیچ مشکلی در زندگی ام

نداشته و ندارم،ولی ای کاش داشتم،تا زندگی ام از این یکنواختی در می آمد. از

بچگی هر چه خواستم پدر و مادرم در اختیارم گذاشتند و من هیچ تلاشی برای به

دست آوردنشان نکردم . شاید بعضی ها آرزوی زندگی بی دغدغه و آرام من را

17

داشته باشند، اما من این زندگی را دوست ندارم.زندگیی که پر از اتفاق های

تکراری است! خوشحالم که رویا امروز از اصفهان می آید و یک هفته اینجاست.

حداقل کمی از این تنهایی در می آیم. از یکسال و نیم گذشته که رویا ازدواج کرد

و به اصفهان رفت خیلی تنها شدم. چقدر دلم برای مهیا کوچولو تنگ شده است. با

اینکه تنها یکسال دارد،اما آنقدر شیرین است،که هرکسی را عاشق خود میکند. دلم

برای شوخی های مسخره ی مهران هم تنگ شده است. تنها کسی که میتواند این

چهره ی همیشه جدی و مغرورم را از بین ببرد، مهران است. داشتم دنبال لباس

مناسب میگشتم که صدای فریاد مادرم باعث شد سر جایم خشک شوم:

_تمومش کن کاوه.تو عقلتو از دست دادی؟ میخوای دخترتو به پول بفروشی؟ تو

کی انقدر وقیح شدی؟

_چرا شلوغش میکنی؟شیش ماه صیغه میکنن و بعد هرکی میره سراغ زندگی

خودش؛اینجوری اون پسره دیگه پول رو از من نمیگیره.بعدشم خودش گفتش که

توی این شیش ماه هیچ رابطه ای قرار نیست باهم داشته باشن،اون فقط یه صیغه

نامه میخواد همین!

_از کجا معلوم که راست بگه،هان؟اگه زد زیر حرفش چی؟

_من رادمین رو میشناسم مثل پدر خدا بیامرزشه، اهل دروغ و این کارا نیست!

با هر کلمه ی پدر و مادرم قلبم کند تر میزد.او از چه چیزی حرف میزد؟ از صیغه

ی دختر عزیز دردانه اش؟ او می خواهد من را به پول بفروشد؟!

_اصلا فرض میگیریم که این پسره راست بگه و فقط صیغه نامه بخواد؛حرف

مردم چی؟مردم نمیگن دخترشون صیغه شده و بعد شیش ماه جدا شدن؟

میدونی چقدر پشت سرش حرف در میارن؟

_چی میگی الهام؟کسی قرار نیست بفهمه،ماکه نمیخوایم بریم تو کوچه و خیابون

داد بزنیم ایهاالناس دختر ماصیغه کرده که!تو هم یه چیزی میگی.

_نه کاوه؛ نه! تو غیرتت اجازه میده که دخترت صیغه بشه آره؟ اون کارخونه ی

کوفتی واست از دخترت مهم تره؟

18

_من اگه یک درصد هم احتمال میدادم که این پسره میخواد بلایی سر رها بیاره

همون اول یکی میزدم تو دهنش،ولی اون فقط یه صیغه نامه میخواد،همین!

بعدشم من که نمیخوام رها رو مجبور کنم، نظرشو میپرسم؛ اگه خودش راضی بود

صیغه میکنن!

دیگر تحمل شنیدن حرف هایشان را نداشتم.بدنم مانند کوره داغ شده و عرق

سردی بر روی پیشانی ام نشسته است.یعنی من انقدر برای پدرم بی ارزشم! دیگر

صدایشان را نمیشنیدم، یعنی نمیخواستم که بشنوم.با قدم های لرزانم از پله ها

پایین آمدم و تمام جانی که در بدنم باقی مانده بود را در صدایم ریختم:

_اینجا چه خبره؟اتفاقی افتاده که من باید بدونم؟

مادرم مانند کسانی که جن دیده اند جیغ خفیفی کشید و گفت:

_رها جان!تو اینجایی مادر؟مگه...مگه خواب نبودی؟

_نه! گوشیم اذان داد بیدار شدم.

پدرم با خونسردی کامل خیره به چشمانم گفت:

_آره رها جون،خوب شد اومدی،اتفاقا میخواستم در مورد یه موضوعی باهات

صحبت کنم.

ناگهان مادرم به میان صحبت پدرم پرید و گفت:

_کاااوه.

با حالتی آشفته رو به مادرم گفتم:

_چیو از من میخوای مخفی کنی مامان من همه ی حرفاتون رو شنیدم،شنیدم که

میخواین منو به پول بفروشین ،شنیدم که میخواین من...من صیغ...

به اینجای حرفم که رسیدم ، طاقت نیاوردم و بغضی که در گلویم جا خوش کرده

بود شکست و اشک های مزاحمم راه خود را بر روی صورتم پیدا کردند!

_رها جان مامان،بخدا نمیزارم بابات یه همچین کاری بکنه،چرا خودتو اذیت

میکنی؟

19

پدرم باعصبانیت گفت:

_این همه سال زحمت کشیدم،تو رو بزرگت کردم،نزاشتم آب تو دلت تکون

بخوره،حالا تو نمیخوای یه کار کوچیک برای بابات انجام بدی؟ من که گفتم اون

پسره قول داده هیچ کاری با تو نداشته باشه،اون فقط یه صیغه نامه

میخواد،همین!

اشک های لعنتی ام نمیگذاشتند صورت پدرم را به خوبی ببینم، نمیدانستم به او

چه بگویم؟ پدرم برای من خیلی زحمت کشیده است ،اما من نمیتوانم صیغه کسی

شوم!حتی از فکر کردن به آن تمام تنم میلرزد.صدای زنگ در که بلند شد مادرم

دستپاچه رو به پدرم گفت:

_وای رویا اینا اومدن !کاوه یه موقع جلو مهران چیزی نگی ها!!

وبعد به سوی درب رفت تا آن را باز کند.با اینکه تا چند لحظه ی پیش بی صبرانه

منتظر رویا بودم، اما الان اصلا حوصله ی آنها راندارم! دلم میخواهد قدم بزنم و

آهنگ های عزیزم را گوش کنم تا کمی فکرم آزاد شود!

#پارت_ 6

صدای شاداب مهران که با پدر و مادرم در حال احوال پرسی بود، من را به خودم

آورد.به سویشان قدم برداشتم و سعی کردم کاملا عادی رفتارکنم.

_سلام.

_سلام خواهری!بیا بغلم ببینم،چقدر دلم واست تنگ شده بود دختر!

_سلام عرض شد رها خانم،احوال شریف،خوب هستین؟

درحالی که به سوی رویا میرفتم، روبه مهران زیرلب سلامی کردم.

_آخ آخ ، توباز خواستگار گیرت نیومده اینجوری ساکت و درهمی!

رویا درحالی که مرا به آغوش میکشید، با اخمی ساختگی گفت:

_مهرااان، خواهرمو اذیت نکن!

مهران خندید و دیگر چیزی نگفت، یعنی قیافه پکر مرا که دید تصمیم گرفت

20

چیزی نگوید!

سرمیز ناهار حتی دلم نمیخواست به چشم های پدرم نگاه کنم ،چطور میتوانست

از صیغه شدن دخترش حرف بزند! مهران مثل همیشه پرحرفی میکرد اما امروز

هیچ کس حوصله او را ندارد! حتی خورش فسنجان هم نتوانست حال مرا خوب

کند، منی که همیشه عاشق فسنجان بودم و هستم! بعد از شستن ظرف ها به بهانه

ی خواباندن مهیا به سمت اتاقم حرکت کردم.انگار رویا هم فهمیده بود که من

حالم خوش نیست که سربه سرم نمیگذاشت!

مهیا خمار خواب بود.در آغوشم گرفتمش و کمی راه رفتم تا بالاخره خوابید. به

چهره ی معصوم و غرق در خوابش نگاه کردم. چقدر او را دوست دارم! باز افکار

مزاحمم به سراغم آمدند.رادمین تهرانی،آه... خدا لعنتت کند! اما گناه او چه بود؟

خواستن حقش؟!

همان طور به چهره ی غرق در خواب مهیا نگاه میکردم که ضربه ای به در خورد.

_بفرمایید!

چهره ی پدرم را که دیدم حالی به حالی شدم.

_دخترم، به پیشنهادم فکر کردی؟ ببین من رادمین رو میشناسم پسر بدی نیست

مطمئن باش تو این شیش ماه هیچ اتفاق خاصی قرار نیست بیفته!

با غمی که در صدایم موج میزد رو به پدرم گفتم:

_چطور تا وقتی که این آقا میخواست پولشو ازتون بگیره آدم بدی بود، اما حالا

آدم خوبی شده؟ پدر جان، خواهش میکنم دیگه درباره ی این موضوع صحبت

نکنید. من حاظر نیستم زن صیغ...

بغض لعنتی به گلویم چنگ انداخت،اما با هزار بدبختی گفتم:

_حاظر نیستم که...زن صیغه ای کسی بشم!

_دِ آخه دختر خوب این فقط اسمش صیغه است، قرار نیست اتفاقی بین شما

بیفته!

اشک هایم بر روی صورتم روان شدند، با عجز رو به پدرم گفتم:

_بابا، مگه شما نگفتی اگه خودت بخوای؟؟من نمیخوام...نمیخوام صیغه ی اون

21

پسره بشم! اصلا..اصلا چرا این پسره اومده سراغ من؟چرا حاضر شده پولشو

نگیره؟ مطمئنا یه نقشه ای داره. بابا تو روخدا از من اینو نخواین،خواهش میکنم!

_نقشه چیه دختر؟اون یه گیر و گوری تو کارش داره واسه همین میخواد با یه نفر

صیغه کنه همین.تو داری بیش از اندازه بزرگش میکنی!

_ولی، ولی من نمیخوام...

باعصبانیت و باصدایی نسبتا بلند به میان حرفم پرید و گفت:

_خیله خب!نخواستم.مقصر منم که واسه ی خوشبختی شما ها هر کاری کردم ولی

تو حاضر نیستی یه کار کوچیک برای من کنی.

ناگهان رویا با چشم هایی گرد شده وارد اتاق شد و گفت:

_چه خبره اینجا؟بابا جون شما خوبین؟

_از خواهر عزیزت بپرس اینجا چه خبره!

و با عصبانیت از اتاق خارج شد و درب اتاق را محکم به هم کوبید. با گریه به

آغوش رویا پناه بردم.

رویا درحالی که دستش را نوازش گونه بر روی کمرم میکشید گفت:

_عزیزم،گریه نکن،مامان همه چیز رو به من گفت!حالاکه اتفاقی نیفتاده!

با صدایی خش دار گفتم:

_رویا من... من نمیخوام بابا رو ناراحت کنم ولی باورم نمیشه این همون پدر

همیشه مهربونمه! آخه بابا چطور میخواد که من صیغ...صیغه کسی بشم؟!

_انقدر خودت رو اذیت نکن خواهری!همه چیز درست میشه،بسپرش به خدا! حالا

هم پاشو باهم بریم بیرون یه دوری بزنیم حال و هوات عوض بشه. این مهیا هم

که خوابه میگم مهران بیاد پیشش. دِ بلند شو دیگه!

چقدر لذت بخش است خواهر داشتن! بعد از تعویض لباس هایم از اتاق بیرون

آمدم که متوجه ی صدای پدرم شدم که از درون اتاقش شنیده میشد:

_گفتم که دخترم راضی به این کار نیست.

22

....._

_هر غلطی دلت میخواد بکن... احترام خودتو نگه دار!