رمان وسوسه سیب حوا به قلم رز وحشی & niloofarnaz

ژانر : #عاشقانه

خلاصه :

شیدا و یاسمن دوتا دوست هستن که تو تهران دانشجو هستن ، سره یه کل کل بچه گانه با دوتا از پسرای دانشگاه قدم تو راهی میزارن که زندگیشون رو تغییر میده و در این بین شیدا در پی اثبات خودش به یکی از دانشجوهاست پاش میلغزه و سروش که عاشقشه با کمک یاسمن میخوان اون رو از این باتلاق بکشن بیرون اما...

مقدمه:

نميدانم از چيدن سيب حوا

روگردان شدي

يا دلت

هواي حواي ديگري دارد

که بوسه هایت طعم سیب ندارند

و بي تفاوت از كنار

سنگفرش تمام كوچه هايي

که بوی باغ سیب میدادند

بی حواس میگذری

اين روزها كه دلم هواي ميوه ممنوعه دارد

هوای درختانی که

هر شاخه شان هزار سیب دارند

هزار سیب با عطره تنه حوا

این روزها

تمام کوچه ها عطره سیب میدهند

عطره سیب هایی که از وسوسه تو به سلامت ماندند

شايد روزي باز دلت هواي

سیب حوا کرد

مي خواهم هر زمان كه اراده كني

قبل از شيطان

ميوه ممنوعه را در دستانت بگذارم

تا به جرم وسوسه سیب حوا

اینبار از بهشت بیرونمان نکنند

میخواهم اینبار قبل از رانده شدن از بهشت

آدم شوم

شیدا

همیشه از سه شنبه ها بدمون می اومد از اون سه شنبه های سرد و بی روح که باید تو ازمایشگاه مثل ماست وایمیستادیمو از ترس سرمون رو بالا نمی اوردیم ، فضا انقدر وحشتناک بود که وقتی به هم نگاه میکردیم همگی حس میکردیم ویبره بدنمون دائم شده و هیچوره نمیشه سایلنتش کرد.

چه استاد سخت گیری بود این استاد محمدی پور...

وای وقتی که راه میرفت و حرف میزد دیگه کلا نفسامون بالا نمی اومد و قلبمون عینهو قلبه گنجشک تند تند میزد ،

اون روز هم مثل همیشه سروقت و به موقع وارد ازمایشگاه شد و با یه نگاه گذرا بچه هارو برانداز کرد تا ببینه همه هستن یا نه ...وای به حال اونی که به موقع سر کلاس حاضر نمیشد ، عملا فاتحشه اش فرستاده میشد و کارش با کرام الکاتبین بود ...

خلاصه اینکه محمد پور جلادی بود برا خودش!

اون روز بازم این یاسمن خیر ندیده دیر کرده بود...کجا بودو سرش به کجا گرم شده بود اینو فقط خودش میدونست...

چه استرسی میگرفتم وقتی این یاسی دیر میکرد...اخرم استاد محمدی پور این واحدشو حذف میکرد...یاسی با این اخلاقاش اصلا از استاد خوشش نمی اومد...حالا نه که کسی خوشش می اومد...اما اون بدتر بود ، اونقدر که جرات میکرد مخصوصا سر کلاسایه این استاد دیر کنه و از لجش استاد رو عمدا عصبانی کنه...

ولی خدایی وقتی استاد عصبانی میشد عجب بشر نابی میشد ...هیچ نازو عشوه و اشک و ناله ای هم نمیتونست این بشرو رام کنه...

اگه یه روز یاسی و استاد با هم دوئل راه مینداختن اصلا تعجب نمیکردم

خانم شیدا شاهین فر ...شیدا شاهین فر...شیدا شاهین فر...

یهویی یکی یه نیشگون ازم گرفتو گفت کجایی تو؟استاد داره صدات میکنه!...

با تته پته گفتم :استاد با منین؟

استاد: نه ...با خواجه حافظ شیرازی ام...بله با شمام خانم...حواستون کجاست؟معلوم هست کجا سیر میکنین؟ باز کدوم بازیگر و خواننده و پسری دلتون رو برده که این طوری از کلاس غافل شدین؟

بچه ها زدن زیر خنده...

تو دلم گفتم ،ای کوفت ..ای درد...

وای خدا این استاد ابرو نمیذاشت واسه ادم با این طرز حرف زدنش...ادم حتی اگه عاشقم میشد این میفهمیدو پته و پوته ی ادمو به باد میداد...

دوباره با صدای استاد به خودم اومدم

خانوم شاهین فر؟

هان ؟

کلاس رفت رو هوا .

گفتم اخ ببخشید بله استاد؟

این دوستتون خانم اریانفر چرا نیومدن؟

چیزه استاد الاناست که بیاد حتما یه طوری شده که دیر کرده وگرنه اون که اهل دیر کردن نبود...

استاد: بهرحال وقتی اومدن خودشون با پای خودشون برن بیرون چون من کسی بعد خودم راه نمیدم...

اوه اوه چه اوضاع خیطی بود...حالا من به این بشر چی بگم ؟ کجایی تو ؟اه...

وسطای کلاس بودیم که یهویی یاسی شیلنگ تخته زنان وارد ازمایشگاه شد...یه نگاهی به من کرد و بعد مستقیم رفت سراغ استاد...انگار خودش میدونست چه گندی زده.

نمیدونم رفت به استاد چی گفت که استاد بهش گفت

فقط این دفعه رو میبخشم اما جریمه میشین...

یاسی هم گفت اشکال نداره استاد هر جریمه ای بگین قبوله...

استاد جواب داد

نه تنها شما جریمه میشین این دوستتون خانم شاهین فر هم جریمه میشن...

جانم ؟این دیگهچرا منو قاطی میکنه؟ به من چه این دختره ی خیر ندیده دیر اومده...من چرا باید جریمه بشم...استاد این دفعه رو کرد به جفتیمون و گفت

خانم اریانفر به خاطر دیر اومدنشون و شما به خاطر اینکه امروز اصلا حواستون سرجاش نیست فکر نکنین من نمیفهمم ها...خیلی هم خوب می فهمم ...تو دلتم منو فحش نده...جریمه سنگین نیست فقط باید ازمایشایه دو جلسه قبل رو یه بار دیگه انجام بدین تا حواستون سرجاش بیاد...خانم اریانفر دیگه دیر نکنن و شما هم عشقو عاشقیاتونو سرکلاس نیارین...

این حرفو که گفت تمام پسرایه کلاس زدن زیر خنده...اب شدم از خجالت ...این لعنتی چرا با من این طور صحبت میکرد اصلا امروز چه مرگش بود؟ چرا دق دلیاشو سر من داشت خالی میکرد...عشقو عاشقیم کجا بود...یه نگاهی انداختم به سروش و دیدم قرمز شده و روشو برگردونده ...

فهمیدم کار کار اونه...لعنت به تو سروش...لعنت به تو با اون نگاهای عاشقانه ات که حتی سرکلاسایه این استاد هم دست بردار من نیستی . اخه ادم عشق و عاشقیات و نگر دار برا کافی شاپی رستورانی چه بودنم پارکی ، بابا لااقل سرکلاس این یکی کمتر نگام کن...ای ضایع..ای وامونده ...ای بدبخت...نشونت میدم... بزا کلاس تموم بشه

یاسی که خوش خوشانش بود...دیر کرده بود جریمه اشم که شریک شده بود...دیگه چی میخواست از این بهتر؟

کلاس که تموم شد پرسیدم

معلوم هست تو کدوم گوری بودی که دلیلتم واسه استاد قابل قبول بود؟

یاسی گفت هی روزگار ...تصادف کردم یه موتوری بهم زدو در رفت منم بدنم کوفته نتوستم به موقع خودمو برسونم...هیچکسم نبود به داد من برسه اصن یه وعضی ...

گفتم یاسی الهی بگردم طوریت که نشده چرا نرفتی بیمارستان؟موتوریه چی شد؟چرا دادو فریاد نکردی؟چرا...چرا؟؟؟؟

یهویی یاسی پقی زد زیر خنده و گفت

تصادفم کجا بود...باور کردی؟ب ا بچه های خوابگاه رفته بودیم دوست پسر نازیو ببینیم اونم که نیومد...

وای خدا یاسی...الهی تیکه تیکه شی..الهی خیر نبینی...الهی بترشی ..الهی غضنفر بیاد شوهر تو بشه...الهی...الهی...

اخا ما به غضنفرشم راضیم . حرفیه ؟ اما تو مثله اینکه به یکی دیگه راضی هستی

من به خاطر تو و اون پسره ی احمق جریمه شدم...میفهمی...ابروم رفت...اون پسره ی احمق ان چنان بهم نگاه میکنه که حتی استادم فهمیده...حالا این استاد احمق عوضی به جای اینکه اونو تنبیه کنه منو جریمه کرده ...به خاطر چی ؟ فقط به خاطر اینکه من تو فکر بودم ...

استاد هم فهمیده تو چه مارموزی هستی

نخیر . اون استاد ای کیو هم فکر کرده من تو فکر این سروش دیوونه ام...تو هم که دیگه بدتر رفتی خوش گذرونیاتو کردی اومدی دروغم گفتی

دروغ گفتم که گفتم . یه دونه اش حلاله

حالا کاش دوست پسرشو دیده بودی ...دلم نمیسوخت...اونم ندیدی که...اه ...اه ..اه...شیش ساعت اضافه کلاس داشتن میدونی یعنی چی؟ یعنی جلسه دیگه همه میرنو منو تو باید وایستیم دو تا ازمایش دفعه قبلو دوباره انجام بدیم...از جفتتون نمیگذرم...این وسط ، جلو ملت هم سنگ رو یخ شدیم...اخه ارزششو داشت؟؟؟

یاسی طبق معمول داشت واسه من فلسفه میبافت که چند تا از پسرا اومدن سراغمون...

چطورین خانوما؟ کشتی هاتون غرق شده

یاسی زود پاچه گرفت : خفه شید . خودتون ازمایش رو دوباره تکرار کنین ببینم کشتیهاتون وضعیتشون چطوره

یعنی عرضه یک جریمه اکنسل کردن هم ندارین...به شما هم میگن دختر اخه...

یاسی گفت :یعنی چی ؟یعنی میگین چیکار کنیم؟

شماها دخترین ...برین ببینین دخترایه دیگه چیکار میکنن شماها هم همون کارو بکنین...

خدایا این احمقا چی میگفتن...نمیفهمیدم...هم من خنگ میزدم هم یاسی...

یکیشون گفت: کافیه شیدا یه نموره صداشو نازک کنه و یاسی هم یه نموره کرشمه بیاد...همین ...تموم ...جریمه کنسل...هرچند شما دو تا عرضه همین کارارو هم ندارین...اگه داشتین که اوضاعت این نبود...

تازه منو یاسی دوزاریمون افتاد که اینا چی میگن...

یهویی یاسی رفت جلو و تو صورت پسره واستادو گفت

اولا که بی عرضه خودتی و هفت جدو ابادت...ثانیا هم که ما اهلش نیستیم...

پسره که کپ کرده بود یهویی گفت

اولا که درست حرف بزن ثانیا هم که نگو اهلش نیستیم بگو عرضه و جنمشو نداریم...

دیگه عصبانی شدم ایندفعه نوبت من بود که برم جلو...رفتم تو صورتش نگاه کردمو گفتم خیلی بچه ای که بخوای درباره ی عرضه و جنم ما حرف بزنی حالا که حرف زدی باید تا اخر حرفت وایستی...من اگر این جریمه رو کنسل کنم تو چیکار میکنی؟

پسره و دوستاش به هم نگاه کردنو یه چشمکی به هم زدنو و گفتن زکی گنده برندار که توش میمونی ها...

حالا باشه اگر تونستین جریمه اتونو با این کارا کنسل کنین من کل کلاسو شیرینی میدم...

یهویی انگار با یاسی یه فکری زد به سرمون...همیشه همینجور بودیم ، فکرامونم با هم به ذهنمون میرسید...ی

اسی گفت و اگه ما یه کاری فراتر از این کاری که شما میگین بکنیم چیکار میکنین؟

من هم به دنبال حرف یاسی گفتم

اره راست میگه چیکار میکنین اگر منو یاسی استاد رو رام خودمون بکنیم؟

پسرا یهویی به هم نگاهی انداختن...انتظار این حرفو نداشتن...احتمالا اصلا به ما دو تا نمیخورد این کاره باشیم که اینا اینطور کپ کرده بودن... یکیشون

گفت منظورت از رام دوستیو ایناست دیگه؟؟؟

دوتایی جواب دادیم اونش که به خودمون مربوطه اما محض اطلاع جناب عالی شاید یه چیزی هم فراتر...

میخواین یا نه؟ پایه ی یه جریمه ی سنگین یه شرط بندی سنگین هستین یا نه؟

همشون به هم نگاهی کردن تقریبا مات مونده بودن...در نهایت یکیشون گفت اکی قبوله...تو محوطه دانشگاه حاضرم

جفتتونو سواری بدم اگر فقط بتونین یه نشونه یه عکس یا هر چیز دیگه ای بیارین از اینکه تونستین ذره ای استاد محمدی پور رو رام کنین چه برسه به اینکه جلوتر از این چیزا هم برین...شما دو تا مال این حرفا نیستین...تموم

یاسی گفت باشه منتظرمون باش به همین زودی...

منم چشمکی زدمو به نشونه ی پیروزی دستمو تکون دادمو خداحافظی کردم.

یاسمن

وای از این سه شنبه ها بدم میاد با استاد محمدی پور کلاس داشتیم مرتیکه ریش سفید سگ اخلاق اخمو ، به جاd وصیت نامه نوشتن داره بچه مردم رو میچزونه .اه اه اه

سر صبحی شیدا رو که عینهو سر خر وایساده بود بالا سرم اماده شم برا کلاس رو دک کردم ،

اخی انخده دخمل ناسی بود این شیدا همه کلاسا رو هم سر وقت میرفت ، الهی محمدی پور فداش بشه .

من بمیرم هم کلاس این محمدی پور رو سر وقت نمیرم ، عینهو اینه دق وایمیسته جلوت و زل میزنه تو چشات و میگه کارت و خوب انجام ندادی دوباره تکرار کن . ای کوفت ای درد ای ورم من برا این زحمت کشیذم ، جون کندم عرق جبین ریختم .

کمی چرت زدم و تو جام ، انقده میچسبه صبح بخوابی ، تو چرت بودم که دیدم نازی میگه امروز قرار دارم شما هم بیایید ببینید میپسندید

زود پریدم گفتم هان منم میام

یه دفعه زدن زیر خنده

نازی گفت : بچه محمدی پور یعنی میکشدت ها پاشو برو سر کلاست

نه اسم دوس پسر اومد منم میخوام

برو دخترم برو سر کلاست شب امار رو بهت میدیم

تچ عمرا من دوس پسر میخوام

نازی بلند گقت

هـــــــــــــــــوی دوس پسر منه ها تو فقط میری یه نظر ببینیش

حالا هر چی منم میخوام

باشه یه اب بزن به دست و صورتت یه چادر گل گلی بنداز رو سرت بریم

خنده ام گرفت

رفتم دست و صورتم رو شستم و لباس پوشیدم این نازی مگه میذاشت ارایش کنم میگفت تو از من خوشگلتری این یکی رو هم میپرونی بدبخت میشم ، اخه قبلی من و دید نازی رو ول کرد . خلاصه با یه ارایش نصفه نیمه سوار بی ام قدیمی و درب و داغون نازی شدیم تا بریم یار رو ببینیم .

رسیدیم محله قرار . یه ربع ، بیست دقیقه، نیم ساعت ، سه ربع ، یه ساعت .

اخ اخ اخ . مرتیکه الاغ نیومد که ببینمش . از خوش شانسی اون و نازی بود که ندیدمش وگرنه کارش تموم بود .

با بی حوصله گی گفتم من و برسون یونی برم از خجالت محمدی پور در بیام

بچه ها خندیدن و گفتن محمدی پور از خجالت تو در میاد

گفتم حالا ببینیم و تعریف کنیم

نازی به طرف یونی راهش و کج کرد

جلو در گفتم ، خدا قربونت برم یه ایندفعه رو یه کاری کن محمدی پور جلو پسرا خیطم نکنه باشه ؟ بوس بوس بوس .

در و باز کردم و با یه لبخند ملیح وارد کلاس شدم ، محمدی پور عینهو چوب خشک با چشمای غضب الود نگاهش و دوخت به من

خودم و کمی شبیه شکلک یاهو کردم و شروع کردم به پلک زدن ، یه نگا به شیدا که رنگ به روش نداشت انداختم و رفتم طرف استاد

رو به روش وایسادم و بعد خم شدم طرفش دقیقا لبم پیش گونه اش بود نفسام مستقیم میخوردن به لاله گوشش یه لحظه حس کردم رنگش پرید ، کمی مکث کردم و بعد خباثت رو کنار گذاشتم و صورتم رو بردم جاوتر و در گوشش گفتم

استاد خیلی شرمنده میدونم دلیلم قابل قبول نیست اما صبح داشتم می اومدم سر کلاس یه موتوری زد بهم و فرار کرد بدنم بدجوری کوفته بود نه تو خیابون کسی بود نه تو خوابگاه نتونستم زود اماده شم و خودم و سر وقت برسونم به درس . اگه امر کنید همین الان کلاس رو ترک میکنم .

حس دلسوزیش رو بر انگیخته بودم ، خودم کم مونده بود برا مظلومیت خودم گریه کنم . من و اینهمه مظلومیت محاله

استاد کمی فکر کرد و گفت ، قبول اما دفعه اخرتون باشه

چشم

فقط این دفعه رو جریمه میشد

هر چی بگید قبوله

هم شما هم دوستتون خانوم شاهین فر

یه نگا به قیافه رنگ پریده شیدا انداختم

استاد نگاه جدی به هردومون کرد و ادامه داد

خانم اریانفر به خاطر دیر اومدنشون و شما به خاطر اینکه امروز اصلا حواستون سرجاش نیست فکر نکنین من نمیفهمم ها...خیلی هم خوب می فهمم ...تو دلتم منو فحش نده...جریمه سنگین نیست فقط باید ازمایشایه دو جلسه قبل رو یه بار دیگه انجام بدین تا حواستون سرجاش بیاد...خانم اریانفر دیگه دیر نکنن و شما هم عشقو عاشقیاتونو سرکلاس نیارین...

هه هه هه

بازم عشق و عاشقی این دوتا کفتر عشق کار دستشون داده بود .

رفتم نشستم سر جام پیش شیدا .

رنگ رنگ به روش نبود . مطمئنا دلش میخواست خرخه ام رو بجوئه . اصن به من چه . کم برا سروش چشم و ابرو می اومد . با این عشوه ای که این برا همه میاد منم عاشقش میشم چه برسه به سروش .

زیر چشمی سروش رو نگا کردم همچنان زول زده بود به شیدا انگاری داره خوده جنیفر لوپز و دید میزنه .

یه لبخند گنده تحویلش دادم خجالت کشیدو روش و برگردوند .

شیدا

چی کار کردیم ما؟ وای خدا

این حرفو وقتی گفتم که داشتم از گندی که زده بودم واسه بچه ها تعریف میکردم

یاسی هم همین طور اونم در حال تعریف کردن بود، تمام خوابگاه فهمیده بودن ما چیکار کردیم،یه شرط بندی سنگین،هرکی رد میشد یه تیکه ای بهمون مینداخت،خیلی وضعمون خوب بود اینا هم متلک پشته متلک ،

ایندفعه جدا گند زده بودیم ، اخه یاسی خیر ندیده وقتی من فکر به سرم میزنه تو چرا دیگه ؟

کاش لااقل تو نمیذاشتی ، منکه میدونم تو هم الان حال منو داری،داری خودتو مثل من احمق فحش مید

بازی با این استاد یعنی فاتحه ی این ترمو خوندن،یعنی بازی با ابروی خودمون ، عجب احمقایی هستیم ما که فکر میکنیم میتونیم این استادو رام کنیم، اون بچه نیست پسره 18 ساله هم نیست که بشه چهار تا شعر عاشقونه دم گوشش خوند و رامش کرد

یه مرده، زن داره، بچه داره، نوه داره، ابرو داره، از همه مهم تر استاده ، واسه اون هم بد تموم نشه واسه ما کمترین مجازاتش اخراج از دانشگاهه

نازی اومد پیشمون و گفت

-میبینم که به خاطر دوس پسر شریف ما امروز شما دو تا جریمه شدین؟

-گفتم:تو یکی حرف نزن که هر چی میکشم از دست شما دوتاست

یاسی یهویی بهم پرید و گفت: اهان لابد منم داشتم تو کلاس عاشقانه نگات میکردم؟ من تو فکر بودم؟

اه اه اه گند بزنن به اون پسره ی عوضی که از هر چی بتونم فرار کنم از دست اون نمیتونم فرار کنم ، اوه اوه بفهمه میخوایم چیکار کنیم میاد منو میکشه

داد زدم :یاسی یاسی حالا که دنیا پر شده از نقشه ی منو تو اون سروشم میفهمه حتما میاد سراغم بعد من چی بگم بهش؟

یاسی گفت: بهش بگو میخوام پیرمرد مردمو از راه بدر کنم ، اصن بهش بگو اونو میخوام نه تویه بچه رو ، من جای تو باشم وایمیستم تو روشو میگم که عاشق استاد شدم تا دلش بترکه

-اوهو یاسی کجا کجا؟ واستا با هم بریم ، چی میگی تو؟ تو که میدونی دل من از جنس پنبه است اونم از نوع نرمش

-خب که چی؟

یعنی که من نمیتونم با این حرف بزنم اگه زنگ زد یا اگه خواست باهام حرف بزنه لطف کن تو باهاش حرف بزن

یهویی یاسی منفجر شد از خنده

-چته؟ چرا ترکیدی؟

-دوسش داری ؟نه؟ خر خودتی؟ اسکولم خودتی، همه ی اینا خودتی، اگر فکر کردی من تو رو نمیشناسم کورخوندی ، قیافتم واسه من مظلوم نکن یاده گربه شرک می افتم

-یاسی چی میگی تو معلوم هست؟ خواهشا در رابطه با احساس من توهم نزن که ناناحن میشما ، خودت خوب میدونی من اهل عشقو عاشقی نیستم،بعدم معتقدم خودمم که باید اول عاشق بشم،بعد حالا خواست طرف عاشقم بشه اون دیگه با خودشه ، مهم اینه که اول من عاشق بشم ،تو هم میدونی که من جز چند تا عشق معمولی که اصلا محاله به ازدواج ختم بشه بیشتر ندارم

یاسی داشت متعجب بهم نگا میکرد که ادامه دادم

من یه انریکه دوست دارم یه دی کاپریو و یه نیکلاس کیج و یه جذاب ترین مرد دنیا بردلی کوپر که اونم مال جنیفره نه مال من بدبخت فلک زده ی خوابگاهیه دانشجو

-شیدا خفه میشی یا نه؟

-نشم چی میشه؟

-خفه نشی باید امشب بالا بخوابی

-کوفت بالا بخوابی ، مرگ بالا بخوابی درد بالا بخوابی ، من بالا نمیخوابم خفه هم نمیشم

زبونمو واسش دراز کردم تا بدونه حرصم گرفته

در حالیکه داشتیم سربالا پایین خوابیدن رو تخت کل کل میکردیم یهویی گوشیم زنگ خورد ، نمیشناختم کی بود جواب دادم

اما ای کاش جواب نمیدادم ، این یکیو باید یاسی جواب میداد نه من ...

وای صدای سروش بود پای تلفن!

تا اومدم به خودم بجنبمو گوشیو بذارم دم گوش یاسی دیگه دیر شده بود ، داشت حرف میزد:

-شنیدم یه کارایی میخواین بکنین؟ تو و اون دوستت یاسمن

-خب ماشاءالله الا قوه الا بالله خوبم که خبرگزاری اسوشیتدپرس خبرا رو بهتون ثانیه ای میرسونه تو از کجا فهمیدی؟

-همه ی دانشگاه الان میدونن شما دو تا میخواین چیکار کنین ، فکر میکنی کارت درسته؟

-فکر نمیکنم مطمئنم درسته ، کار از این درست تر تو دنیا نیست ، تو فرض کن من واقعا عاشق استاد شدم و حالا با این کار میخوام به عشقم برسم حرفیه؟

-به من ربطی نداره اما با اینده ات بازی نکن ، با دَرسِت ، تو هنوز تو این دانشگاه خیلی کار داری

-خب خوبه که داری میگی بهت ربطی نداره پس اگه به تو ربطی نداره که اصلا هم نداره خواهشا مزاحم من نشو که خیلی کار دارم.

-شیدا؟شیدا؟ گفتم ربط نداره اما خودت که میدونی

یه حرفیو زمزمه کرد که نشنیدم اما کاش میشنیدم چی میگفت تا حسابی حالشو میگرفتم کلا من جون میدادم واسه گرفتن حال

این سروش ، ایش اسمشم حالمو بهم میزد، عصبانی شدمو گفتم:

میخوای ابراز علاقه هم بکنی لااقل داد بزن ، چرا مثل بچه ها پچ پچ میکنیو سرخ میشی

فقط شنیدم که اروم گفت خداحافظ...!

از طرز خداحافظیش خوشم نیومد ،گاهی خودمم از خودم حالم بهم میخورد ،چه بی رحمم من ،یاسی گفت خودش بود؟

گفتم :اره خودش بود یه چیزی گفت که نشنیدم،اما هرچی بود انگار خیلی مهم بود !

یاسمن

برگشتیم خوابگاه اما عینهو سگ پشیمون بودیم اخه ما رو چه به مخ زنی ، بدبختی این بود که ادمای سواری گرفتن هم نبودیم اونم جلوی دانشجوها و مخصوصا انتظامات

اه گندت بزنن شیدا که هر چی میکشم از دسته توئه

کارمون کوچیکترین تنبیهش اخراج بود و بعدش بی ابرو شدن جلو خانواده مون ، خانواده ای که بهمون اعتماد کرده بودن و گذاشته بودن بیاییم یه شهره غریب دانشگاه ، همون خانواده که بهشون قول داده بودیم سربلندشون کنیم و دهن همه اونایی رو که میگفتن دختر بره تهران دیگه نمیشه جمعش کرد رو ببندیم ، اینطوری میخواستیم خانواده رو سر بلند کنیم اینطوری میخواستیم درس بخونیم ؟

اصلا ما اومده بودیم درس بخونیم یا مخ استاد رو به کار بگیریم ؟اگه قرار بود رو مخ مردا کار کنیم که تو شهره خودمون هم میتونستیم اینکار رو بکنیم

تو فکر بودم که گوشی شیدا زنگ زد شیدا نگاهی به شماره کرد و جواب داد حرف زدنش که تموم شد لبش و دندون گرفت و برگشت طرفم پرسیدم

سروش بود ؟

اره

، یه چیزی گفت نشنیدم اما فک کنم چیزه مهمی بود

چیزه فهمیده ؟

شیدا با نراحتی گفت

اره فهمیده همه چی رو فهمیده

خب قرار بود بفهمه دیگه

نه به این زودی

پس کی ؟ وقتِ گلِ نی ؟

نه اما

اما چی ؟ شیدا قبول کن که ایندفعه گند زدیم

همه اش تقصیره توئه

چرا تقصیره من ؟

تو بی شعور چرا جلو زبونت رو نگرفتی ؟

من ؟

اره تو ، اگه یکی غیره بچه های دانشگاه بفهمه بدبخت میشیم

خب من که همون اولش گفتم ادمش نیستیم

اما بعد که من گفتم اگه کنسل میکنیم چیکار میکنید تو نباید میگفتی کاری بیشتر از اون هم میکنیم

مطمئنی من گفتم ؟

شیدا داد زد

اره

گیج نشستم رو تخت

شیدا اروم گفت : هر چند اگه تو نمیگفتی من خودم میگفتم اخه خیلی رو اعصاب بودن

سرم و بین دستام پنهون کردم

کاش میشد عقب بکشیم اما اخه چطور ؟ دانشگاه هم که دانشگاه نیست بی بی سیه ، دیگه به گوش همه رسیده حالا حالا ما یه چیزی گفتیم اون پسرا چرا نزدن تو دهنمون

اه

من همیشه خیلی شلوغ بودم اما شیدا نه اما اونم پا سوز شیطنت های من میشد ، تو دبیرستان من اتیش میسوزودنم و دوتایی با شیدا احضار میشدیم

هی میگفتم به خدا شیدا کاری نکرده اما مدیر میگفت شما دوتا عینهو روباه و دومش هستید مگه میشه تو یه کاری بکنی شیدا بی تقصیر باشه ، شیدا هم مردونه وای میستاد و میگفت منم خاضرم تنبیه بشم ، تنها دلیلی که باعث میشد نجات پیدا کنیم درس خون بودنمون بود اینبارم شیدا پاسوز من شد ، اینبار هم قرار بود دوتایی تنبیه بشیم اما این کاری که میکردیم ربطی به تنبیه نداشت ، ما هیچ وقت از زیره تنبیه در نرفتیم اینبار چرا باید در میرفتیم ؟

این شیری که میخواستیم باهاش در بفتیم کم کسی نبود

وای ما چیکار کردیم ؟ یعنی گند بزرگتر از این نمیتونستیم بزنیم ؟

داشت اشکم در می اومد که نازنین گفت

میگم برید بگید غلط کردید

یه نگاهی با عصبانیت بهش انداختم که اروم گفت

فقط پیشنهاد بود

با عصبانیت گفتم

دِ اخه الانکه همه فهمیدن پیشنهاد میدی ؟

خب ماهی رو هر وقت از اب بگیری تازه است

تو ور خدا خفه شو نازی

نازنین یه هو داد زد

گند زدی که زدی به درک ، به من چرا میپری دختره عنتر من و باش که به فکره اینم

با چشای گرد شده داشتم نازی رو نگا میکردم اخه همیشه میگفت میخندید ادم عصبانی شدن نبود

نازنین هم نشست رو تخت کنارم و گفت

ببخش به خدا نگرانتونم ،

میدونم تو هم من و ببخش

به شیدا نگا کردم اونم نشست کنارم و گفت

عجب غلطی کردیم ها

ناخونم رو به دندون گرفتم و گفتم

شیدا ؟

جان شیدا ؟

فردا فقط یه دونه کلاس داریم

خب ؟

بریم خونه

چی ؟

بمونیم اینجا دق میکنم

چیزی نشده که

اشکام ریختن شیدا من و کشید تو بغلش و گفت

یاسی بچه نباش چرا گریه میکنی

دلم برا مامان تنگ شده ،

نازی به شوخی گفت

میخوایی بری شیرت بده ؟

بلندتر زدم زیر گریه بعد شیدا هم زد زیر گریه و پشت بندش هم نازی گریه کرد و هر سه تایی رو تخت خوب گریه هامون رو کردیم ،

باید میرفتیم خونه تا فکرامون رو میکردیم ، وقت زیادی نداشتم سه شنبه هفته بعد تعطیل بود اما بعده اون ازمایشگاه داشتیم و ازمایش و یه دانشگاه که ممتظر بودن ما ازمایشمون رو کنسل کنیم و شاید یه قدم هم فراتر از اون بزاریم

زنگ زدم به اژانس هوایی میخواستم برا اولین فرصت بلیط بگیرم ،

نازنین بلند شد رفت بیرون منم زنگ زدم به اژانس و مسافرتی و با کلی منت تونستم دو تا بلیط برا بعد از ظهر بگیرم

شیدا

یاسی تلفن رو قطع کرد و گفت بلیط گیرمون اومد برا ساعت 6 یعنی شام رو خونه ایم

زنگ بزنیم خونه ؟

اره

به خونه زنگ زدیم و خبر دادیم !

تازه تلفن رو قطع کرده بودیم که یهویی دو تا هم اتاقیامون که خیلی دخترایه خوبی بودن و شمالی بودن اومدن،

اسم یکیشون سارا بود و اون یکی هانیه که بهش میگفتیم هانی،از دخترایه گل خوابگاه بودن که از شانس خوب ما با منو یاسی هم اتاقی شده بودن،سارا اومد نزدیکمون،ناراحت بود،هانی هم همین طور،نگاهشون اون نگاه همیشگی نبود ، گفتم سارا و هانی سلام عرض شد ،شماها چتونه احیانا؟

سارا اومد در گوشم گفت شنیدم میخواین ابرو ریزی راه بندازین...!

اهان پس قضیه این بود به گوش اینا هم رسیده ، گفتم

-نگو که از این مساله ناراحتی؟

-اگه بگم ناراحتم چی میگی؟

-سارا اذیت نکن همینم مونده تو یکی بخوای وجدانمو بیدار کنی ، خودم کم عذاب نمیکشم ،

اونورم هانی و یاسی داشتن حرف میزدن ، چه جالب همو قسمت کرده بودن واسه نصیحت ما دو تا

گفتم : میشه دو تایی با هم بگین حرف حسابتون چیه؟

هانی گفت : شما دو تا اهل همه چی بودین غیر از بی ابرو کردن مردم

-بحث ابرو در میون نیست ، میدونی چیه فرض کن این یه امتحانه ، فرض کن من میخوام بفهمم تا چه حد این استاد محکمه. ، چقدر میتونه در برابر ناز و کرشمه های یه دختر دووم بیاره؟ از این بیشتر؟ من قول میدم به محض اینکه بهمون ثابت شد اون اهلش نیست ادامه ندیم اما اگر اگر ثابت بشه که برخلاف ظاهرش و رفتارش ادم شل و بی اراده ای اون وقته که من کوتاه نمیام میدونی چرا؟ چون دانشگاه ما به همچین ادمایی نیاز نداره ،

سارا داشت مات نگام میکرد گفتم

اه یه استاد که نباید این قدر شل باشه ، چه معنی داره اصلا خودمم فهمیدم حرفم منطقی نیست، خودمم میدونستم ادم جایزالخطاست ، اصلا خطا رو واسه انسان ساختن ، همه ی اینارو میدونستم که دارم خودمو گول میزنم ، نگاه یاسی هم بهم میگفت که اونم تو همین فکره ، منتها یاسی حرفی نزد ، اون از اساس تو فکر بود

سارا گفت :بهرحال منو هانی از الان بهتون میگیم که دوست نداریم با دخترای خراب هم اتاق باشیم زودتر این قضیه رو جمع و جور کنین

داد زدم : سارا لطفا چرتو پرت نگو ، خراب چیه ، خراب کیه؟خواهش میکنم برام ن جانماز اب نکش ، من بهت قول میدم خراب نشم

اه به یاسی اشاره کردم بریم بیرون از اتاق اعصاب اون دوتا رو نداشتم

خودمم میدونستم کارم اشتباهه واسه همین بود که از روی سارا و هانی خجالت میکشیدم

خوشبختانه یاسی معنی اشاره ام رو گرفتو بلند شد منم پشت سرش رفتم بیرون

فضا خوابگاه داشت مارو خفه میکرد دیگه حالم بهم میخورد از این دخترایی که هر غلتی دلشون میخواد میکننو کار نکرده ی مارو اینطور بزرگ کردن!

رفتیم پایین تو محوطه خوابگاه نشستیم

یاسی گفت : حالا بگو از کی شروع کنیم؟

هههه منو بگو فکر کردم تو پیشمونی نگو تو توی فکر نقشه ای ، ای کلک

بالاخره گندیه که بالا اوردیم ، اما من جلو پسرا کوتاه نمیام ، میخوام ببینم بازم میتونن به ما بگن بی عرضه ، اصن میدونی چیه ؟ اونا زنیت ما رو نادیده گرفتن ، عالم و ادم میدونن یه زن میتونه هر موجودی رو خام خودش کنه

خندم گرفت ، یاسی راست میگفتا ، زدم به پشتشو گفتم

افرین افرین تا اخر همینجور روحیه بده ، ما باید از این قدرتمون استفاده کنیم که در درجه اول حال این پسرا رو بگیریم و در در درجه دوم جریمه مونو کنسل کنیم و در درجه سوم استاد و بشناسیمو در درجه چهارم نمره اخر ترم و در درجه ی...

یاسی جلو دهنمو محکم گرفتو گفت :

میشه اینقدر درجه درجه نکنی انگاری دماسنجه که هی درجه درجه میکنه ، الان حس 273 /15 بهم دست داده اه اه اه ، حالا دستم و بردارم یا نه؟فقط وای به حالت بازم درجه درجه کنی

اشاره کردم بردار همینکه دستش رو برداشت داد زدم

در درجه اول تو رو خفه میکنم بوشور عوضی نمیگی درجه ام میشه صفرو میمیرم دیوونه داشتی خفم میکردی

یاسی گفت: از بس که زر میزنی

وایی یاس خونت حلال شد ، یاسی بلند شد در بره که گوشه ی شلوارشو گرفتمو داد زدم تکون بخوری اینقدر میکشم تا پاره بشه

یاسی بی خیال گفت

اینقدر بکش تا پاره شه بعد ببین پولشو ازت میگیرم یا نه

کوتاه اومدم که یاسی نشست کنارم و گفت

خب باید چه خاکی تو سرمون بریزیم؟

ببین جدا جدا میریم سراغش ، با هم بریم شک میکنه و ممکنه بفهمه یه ریگی به کفشمونه.

نه که نیست حالا

بهرحال من جدا میرم تو کار رام شما هم جدا میری تو کار رام

همچین میگی رام انگاری حیوونه

یاسی ؟ یه مین جدی باش ببینم

باشه بابا فهمیدم چی میگی من جدا رامش میکنم تو جدا دیگه ، از فردا هم میریم تو کار رام رام

هه هه هه خندیدم ، یاسی جدی نگیری شرطو باختیما

باشه

خیلی خب ، من کارمو خوب بلدم فقط به نظر من باید وقتی که من پیششم تو از دور هوامونو داشته باشی و به محض به وجود اومدن صحنه ای چه میدونم رمانتیک بازی چیزی عکس بگیری ، یه کار دیگه هم هست که خودم باید انجام بدم چون تو همه جا که نمیتونی باشی

یاسی تک ابروشو برد و بالا گفت :اره؟ نه بابا خوب حواست هست ها ،خوبه پس نیازی نیست من بهت یاد بدم خودت حرفه ای هستی ماشاءالله

تو که خیلی واردی همین یه دقیقه پیش من بودم گریه میکردم

خب 45 ثانیه پیشم من بودم گریه میکردم

من گریه کردم چون تو گریه کردی

حالا تمومش کن بریم وسایل و جمع کنیم

یاسمن

بعد از ظهر شبیه یه لشکر جنگ زده که شکست خورده بود راهی فرودگاه شدیم .بعد زا دنگ و فنگ های معمول فرودگاه سوار شدیم و صندلیمون رو پیدا کردیم .

یه نگاه به شیدا کردم اونم رفته بود تو فکر .

اونم نگران بود شاید کمتر از من اما نگرانی نگرانیه کم و زیاد نداره .

بی خود بغض چنگ زد رو گلوم پیش شیدا خودم رو قوی نشون میدادم اما قوی نبودم ضعیف بودم و ترسو . نگاه همه به من بود به منی که قرار بود درس بخونم و مایه افتخارشون باشم و حالا من سره یه شرط بندی بچگونه داشتم اینده ام رو خراب میکردم .

سرم و تکون دادم یاسمن با خودت اینکار رو نکن . کاریه که شده . پای حرفی که زدی وایسا . اخه منکه حرفی نزدم . یعنی زدم اما بی اراده کاش لال میشدم و حرف نمیزدم .

یاسمن ؟( صدای شیدا بود )

هوم ؟

چته ؟

هیچی

مطمئنی ؟

اوهوم

بابا من و دق نده همسفر ادم بد بودنی سفر از دماغ ادم میاد دیگه

اوهوم

کوفت

برگشتم و نگاش کردم با شک پرسیدم

اگه استاد رو خامش کنیم اگه بهمون راه بده میخواییم چیکار کنیم ؟

نمیدونم

سرم و برگردوندم و از پنجره بیرون رو نگا کردم . ترم 5 بودم و داشتم گند میزدم به چند ترم مونده . چام و بستم . امروز روز من نبود . با خودم روزا رو حساب کردم سیزدهم بود میگن سیزده نحسه نحسیش من و گرفت بدجوریهم گرفت .

خودم و سرگرم کردم تا رسیدیم خونه . از هوا پیما که پیاده شدیم تو همون فرودگاه بوی وطن رو حس کردم . خوشحال بودم که برگشتیم خونه . به بابا اینا ساعت پرواز رو نگفته بودیم نیازی هم نبود بگیم . جلو فرودگاه الان پر بود از راننده و تاکسی .

نفری یه ساک کوچیک دستمون بود و یه کیف دستی همین . سبک سفر میکردیم .

بالاخره سوار اولین ماشینی که دیدیم شدیم و من زودتر از شیدا پیاده شدم شیدا دوتا کوچه پایین تر باید پیاده میشد

رسیدم خونه

مامان

مامان

الو

صابخونه

وارد خونه شدم چه استقبال گرمی هیشکی خونه نبود

رفتم اشپزخونه در یخچال رو باز کردم وبطری اب رو برداشتم و یه نصفش و سر کشیدم و دوباره گذاشتمش سر جاش

ملت وقتی استرس دارن غذا میخورن منم وقتی استرس دارم اب .

استقبال گرمشون من و کشه . اصن چه بهتر حال استقبال و سوال جواب و ماچ و بوسه ندارم . اصن میخواستم بهشون چی بگم ؟ سلام مامان سلام بابا سلام داداش دخترتون گند زده از ترسش پاشده اومده خونه ؟

دلم برا اتاقم تنگ شده بود مستقیم رفتم تو اتاق .در اتاق رو باز کردم تمییز بود مامان همیشه قبل اومدنم تمییزش میکرد . نشستم رو تختم . این خانواده برا به اینجا رسیدن من از همه چیش گذشته و من افتادم دنبال استادم .سرم و تکون دادم این افکار داشتن دیوونه ام میکردن . بغضم گرفت بیخودی بغضم گرفت چرا ماامن اتاقم رو تمییز کرده چرا همه انقدر به فکرم هستن ؟ کاش می اومدم تو یه خونه کثیف و یه اتاق درب و داغون و بعدش میگفتم که حق دارم کمی تفریح کنم . اما الان نه . بغضم سنگین تر که شد هیچ جوری که نتونستم پایینش بفرستم گریه کردم . گریه ام که تموم شد دوباره برگشتم سر یخچال و بقیه بطری رو هم سر کشیدم ابش تموم شد امکان نداره بطری اب رو ببینم و اب نخورم بابا اینا فکر میکنن دیابت دارم هی من و میبرن ازمایش و کوفت و زهرمار بابا سالمم دیگه اب دوستم چیکار کنم .

خونه رو نگاه کردم . مانتوم یه جا ساکم یه جا دیگه کیف دستم هم کمی اونطرفتر . شالم هم رو صندل اشپزخونه بود . چه دختر تمییزی بودم و خودم خبر نداشتم . جورابام رو در اوردم بوش کردم و انداختم تو سینک ظرفشویی .

برگشتم پذیرایی و رو سلطنتی های بالای خونه که مامان خوابیدن روش رو اکیدا ممنوع کرده بود دراز کشیدم خیلی خسته بودم . پلکام رفت رو هم .

چشم که باز کردم دیدم تو تاق خواب هستم یه خمیازه کشیدم اخیش چه خوابی کردم دلم برا شیدا یه ذره شده بود انگار نه انگار که تا ظهر پیش هم بودیم

گوشی رو برداشتم هزارتا میس کال و مسیج که همه اش از شیدا بود

مسیجا رو باز کردم

مسیج اول

عزیزم رسیدی ؟

مسیج دوم

بابا لااقل یه رد تماس بده بفهمم زنده ای

مسیج سوم

الوووووووووووووووو

مسیج چهارم

میس یاسی

مسیج پنجم

بمیری تو رو که اصلا بلد نیستی از وسایل ارتباطی استفاده کنی

مسیج ششم

اگه مردی لااقل یه ندا بده به ختمت برسم

مسیج هفتم

همینکه مسیجا رو دیدی خبر بده

یه زنگ به شیدا زدم .

شیدا

از ماشین پیاده شدم . وایسادم جلو در یه ماه از اخرین باری که خونه بودیم گذشته بود . یه ماه قبل با روحیه اومده بودمی تو خونه و الان دقیقا یک ماه بعدش مثله یه ادم گناه کار پامون و گذاشتیم تو خونه . یه ادم با بار سنگینه عذاب وجدا ن .دستم رف رو زنگ اما نه برای چی باید در رو به روم باز میکردن ؟ یعنی انقدر دختر خوبی بودم که برام در هم باز کنن ؟ کلید رو در اوردم و در رو باز کردم . هوا تاریک روشن بود . وارد خوهنه شدم چراغا چرا خاموشه

مامان

مامان

شروین

شرویــــــــــــــــن

بابا

اهل منزل

خونه نبودن . بهتر . یه کمی میتونستم با خودم خلوت کنم . بدون یاسمین بدون مامان بدون بابا بدون هیچ ادمی که بخواد بهم قوته قلب بده . من همیشه سر به زیر بودم سر به سر هیچ استادی نمذاشتم و الان میخواستم یه همچین کاری کنم . خنده ام گرفته بود جلو سارا اینا خوب خودم رو برئه کردم اما الان که هیچ رو در بایسی با کسی ندارم به خودم میگم خاک تو سرت که افتادی دنبال ناموس مردم .

گشنه ام بود ضعف داشتم ، لباسام رو در اوردم همه رو انداختم یه گوشه مبل رفتم سر یخچال ، یاسی همیشه میگفت من خاستگار یخچال خونه مونم ، با یاد واری حرفای یاسی یه لبخند محو نشست گوشه لبم . توی این تراژدی سنگینم حرفای یاسی کمدی بود برا خودش .

تو یخچال چشم گردوندم قورمه سبزی داشتیم برا خودم برداشتم و گذاشتم تو اون گرم شه . کمی تو خونه دور خودم گشتم ، نمیدونستم باید چیکار کنم . همیشه وقتی برمیگشتیم کلی برنامه داشتیم اما اینبار فقط غمهامون رو اورده بودیم .

کمی فکر کردم و بعد از خودم بدم اومد . از جام بلند شدم و آوِن رو خاموش کردم حتی لیاقت غذا خوردن هم نداشتم . مستقیم رفتم تو اتاق خوابم . نشستم رو زمین و تکیه دادم به تخت خوابم . قرار بود با استاد چیکار کنم ؟ منکه حتی دوست پسر هم نداشتم . بیشترین مدتی که با یه پسر گذرونده بودم همون تو دانشگاه بود .

یا سمن با پسرا خیلی نزدیک بود و باهاشون کل داشت . یادمه یه بار با همین میلاد زدن به تیپ هم . خیلی عصبانی بود برگشتیم خوابگاه ماشین نازی رو قرض گرفتیم رفتیم بیرون یه هوایی تازه کنیم این یاسی خیلی تو هم بود سر چهار راه پارک وی بودیم به طرف ونک که یه پسر خوشگل تیتیش دیدیم یاسی ترمز کرد جلو پاش اشاره کرد بیاد سمتمون پسره هم نیشش باز تا بناگوش همینکه رسید یاسی گفت

خواهر شبی چند

پسره خشکش زد

گفت بابا خواهر نترس همینطوری برادرانه دور همی هستیم یه خواهر نیاز داریم

پسره هنوزم داشت نگامون میکرد

یاسی گفت

به درک تو نشدی یه دختر دیگه پیدا میکنیم گاز داد رفت تو اینه پسره رو دیدم همونطوری سیخ وایساده بود نگامون میرد

یه دفعه یاسی گفت

شیطونه میگه برگرد برو زیرش کن

گفتم ای بابا پسر مردم و چیکارش کردی حیوونکی رم کرد

یه نگاهی بهم انداخت چشمک زد و گفت این به اون در

به کدوم ؟

دعوای صبح