رمان ساعت های خواب رفته به قلم ساغر و تبلور

ژانر : #عاشقانه #انتقامی

خلاصه :

جاوید اصلانی که پدر و مادرش از سران یک گروهک تروریستی هستن به دنبال خون خواهی مادرش و برای انتقام از افسر وظیفه شناس پلیس در قالب مردی مذهبی و بسیجی وارد زندگی سرگرد تقوی می شود و برای انتقام دختر کوچک و ساده دل سرگرد تقوی گزینه ی مناسبی است.دختری که تاوان شغل پدرش را در زیر دستان جاوید سادیسمی به بدترین شکل ها پس می دهد.

اولین پست تقدیم به خیال مبهم چند ساله ...

(هوریا)

تهران پاییز 1365

مقنعه چونه دار مشکی مو از سرم در اوردم...

در یخچال سبز رنگ باز کردم

بطری اب روی لب هام گذاشتم قلپ قلپ اب خوردم ...

صدای آژیر قرمز بلند شد ..

بطری اب از دستم ول شد ...

جیغ خانجون تو صدای یا زهرا بابا مجید پیچید ...

بابا به طرف زیرزمین دوید و داد زد

_هوریا زود باش ..

یکدفعه منم به طرف زیر زمین دویدم ...

خانجون زیر لب ذکر میگفت ...

مامان عاطی چادر رنگیشو جلوی دهنش گرفته بود...

اقاجون نفس گرفت

_ای بر پدر پدرسگ صدام لعنت ...

صدای بمب امد ..

بابا دوید از زیر زمین بیرون ..

_زدن ...وای زدن ...نزدیک هم بوده ..

مامان و خانجون هم بیرون پریدن ..

بابا با یک جلیقه بافت توسی و زیر شلواری راه راه بیرون پرید ..

خانجون مثل همیشه گریه اش گرفت و لب حوض نشست ...

مامان به طرف تلفن قرمز رنگ روی طاقچه رفت تا از حال دوتا خواهر بزرگم باخبر بشه ...

کنار خانجون نشستم ...

صورت گرد و تپلش توی روسری سفید دور دوز میدرخشید ...نصف موهای تازه حناشده اش بیرون بود ...

دستهای چورکیده اش روی صورتش کشید ...

اقاجون ...به طرفش رفت

_پاشو زن ..هوا سرد ..برو تو میچایی ...سینه پهلو بکنی بدبختی ...

زیر بغل خانجون گرفتم از پله های موزاییکی بردمش بالا ..تو اتاق از روی تله لحافت ها یک بالش برداشتم ..

کنار چراغ نفتی گذاشتم ..

_بیا خانجون ...ایشالا که کسی طوریش نشده ..

خانجون جوراب کلفت که روی پیرژامه راه راه اش کشیده بود در اورد

_وا مصیبتا ..مادر...ای جنگ تمومی نداره ..فقط جوون های دست گلمون دارن پر پر میشن ....

لحافت مخمل گلی روش کشیدم

_بخواب قربونت برم ...

لرز کرده بود

_ننه الهی سفید بخت بشی ...

یک لیوان اب از پارچ براش ربختم ..

_بیا خانجون ...

اب سر کشی.

_صبح و نماشوم نمی شناسن ...الهی ذلیل شن ..ای طیاره هاشون میفرستن به سر زن و بچه مردم ...

درازش کردم

_بخواب ...

دراز کشید

_هوریا مادر صلاه مغرب بیدارم کنی ها ..میخوام برم مسجد ...امشب دعای توسل داره ..

سرشو زیر لحاف کرد ..

نفسی گرفتم که مانتوی مدرسه امو در اوردم...نزدیک غروب بود ..ما شیفت بعداز ظهری بودیم ..

مامان عاطی امد تو اتاق ..

_حوا میگفت ...دیروز پسر خوار شوهرش تو عملیات تیر خورده ...عزامش کردن تهران ..کل ایل و طایفه خواهر شوهرش خونشون بودن ...

یک بافت صورتی که خانجون پارسال برام بافته بود پوشیدم ...موهای گیس شدم دو طرفم انداختم ...

مامان عاطی پای چرخ خیاطی ایش نشست

_برو مادر یکم کوکو از نهار ظهر مونده تو ماهی تابه سر گاز ...بخور دل ضعفه گرفتی .. به طرف

آشپزخون که اونطرف حیاط بود رفتم ..

بطری شکسته فرش اشپزخونه رو خیس کرده بود ..

شیشه شکسته هارو جارو کردم ...

یک تیکه کوکو لای نون گذاشتم و چند پر سبزی هم کنارش ..لقمه گرفتم ...

صدای زنگ در امد ..

چادر خانجون از روی بند برداشتم سر کردم ....

در باز کردم

_سعیده دوست صمیمی و همکلاسیم بود ...

_سلام ...

هول زده سلام کرد

چشمهای ریزش پشت عینک گردش درشت شد

_فهمیدی چهارراه بالای رو زدن ...

مدرسه ما چهار راه بالا بود ..

با بهت گفتم

_خوب ..

لب گزید ..

_هوریا ...میگم نکنه مغازه علی اینا رو هم زدن ...

علی پسر مغازه دار نزدیک مدرسه مون بود که جدیدا از سعیده خوشش امده بود و یکدفعه هم براش نامه نوشته بود ... سعیده میگفت من بهش چشم

ندارم ..ولی وقتی میدش لپ هاش گل مینداخت ...هر روز سعی میکرد از طرف معازه بابای علی که بزازی سر چهار راه بود رد بشه و خودی نشون بده ..

خنده ام گرفت

_نترس ...واسه تو خاطر خواه پیدا میشه ..تو این هاگیر واگیر ...

چشم درشت کرد

_خیلی بی شعوری هوریا ...

همون لحظه بابا امد ..

سعیده زود چادر رنگیشو درست کرد و کتاب مثلثات نشونم داد

_تمرین یک اش چی میشه هوریا...

خندیدم ..

بابا اخم کرد

_برید تو حیاط بابا جون دم غروبی خوبیت نداره در کوچه وایستادین ..

سعیده ترسخورده اب دهنش قورت داد ...

_فردا جوابش تو مدرسه بهم بگو ..

و سریع خداحافظی کرد .

خودمو وایه بابا مجید لوس کردم

_بابای گلم ...منم باهاتون بیام مسجد ....

چپ چپی نگاهم کرد و پای حوض نشست و شیر باز کرد ...

مشتش پر آب کرد و به صورتش زد ..

_فردا درس نداری ...

ذوق زدم گفتم

_نه ...فردا ورزش و هنر داریم ...

با کف دستش اب باقی مونده از وضو رو گرفت

_پاشو برو ...ته تغاری ..

خوشحال بپر بپر تو اتاق رفتم ....

مامان چپ چپ نگاهم کرد

_چه خبره ...

سریع به طرف چادر نمازم رفتم

_میخوام با بابا برم مسجد ...

چشم هاشو تو حدقه گردوند

_هوریا تو درس و مشق نداری...

لب برچیدم ..

_اوه ...مامان ...بابا اجازه داد دیگه ...

اضافه نخ از پارچه با دندون گرفت

_امان از دست تو ...

سریع روسری مو سر کردم ..ریش ریش های پایینش دوست داشتم ....

چادر به سر کردم .

مامان از داخل اتاق داد زد.

_هوریا خانجون بیدار کن ....

هوریا ***

وای مصیبت بود بیدار کردن ..خانجون با اون خواب سنگینش ..

خانجون تکون دادم ..

_خانجون پاشو ...

صدای خرپفش میومد ..

دوباره تکونش دادم

_خانجون اذون دادن ها ...مگه نمی خواستی بیای ..

یکدفعه از خواب پرید

_وا ..چی مادر ...مثل نکیر در دروازه جهنم میمونی ...قلبم وایستاد ..

خندیدم لپ تپلش بوسیدم

_بریم دیگه ..

هن هن از جا بلند شد

_مادر خدابیامرزم نور به قبرش بباره ..همیشه میگفت خواب دم غروبی عینهو خواب مرگ ...

نفس گرفتم ..

صدای اذان بلند شد ..

خانجون روی پیراهن بلند گلگلیش یک ژاکت پوشید و راه افتادیم ...

امشب با دخترهای مسجد قرار بود نامه ها و نقاشی های اهدایی رزمنده هارو بسته بندی کنیم ...

سعیده با مامانش عزرا خانم هم از در حیاطشون بیرون امدن ...

دم مسجد مثل همیشه شلوغ بود ..بابا و چند تا از دوستای هم خطی ایش دور امام جماعت ایستاده بودن ..

کاپشن بلند خاکی رنگ بابا داد میزد تازه از جبه امده ..

دست خانجون گرفتم و داخل مسجد بردم ..

نفیسه خانم زن سبزی فروش محل با دیدن خانجون بلند شد ...

_سلام حاج خانم بفرمایید ..

و جاشو تو صف اول نماز جماعت به خانجون داد ...

بعد نگاه با حظی به من کرد

_ماشالله ماشالله ...از دوتا خواهرات خوشگل تری ...

خجالت کشیدم و سر پایین انداختم ...

خانجون همینطور که مقنعه بلندش سر میکرد و کشش پشت سرش مینداخت گفت

_اره ماشالله از هر انگشتشم یک هنر میباره ...

و من بیشتر خجالت میکشیدم ..

نفیسه خانم ..لبخندی زد

_مگه دختر عاطی خانم نباشه ...

مامان عاطی خیاطی ایش تو محل زبون زد بود ...کلی مشتری داشت ...

خانجون یکدفعه دست به لباسش کشید

_وا ..هوریا خدا مرگم ..کلید خونه که به لباسم سنحاق کرده بودم افتاده ...

صدای تکبیر گو بلند شد

_قدقامت صلاه ...

بلند شدم ...

_شما نمازتون ببندین ..الان من میرم پیداش میکنم ...

و سریع از پله های مسجد پایین امدم ..

هوا تاریک و روشن بود ..

تو حیاط مسجد کسی نبود ...

چشم دنبال کلید بود ..

چند پسر بچه کوچیک داشتن کنار حوض مسجد بازی میکردن ...

چیزی اون ته حیاط برق زد ..خوشحال به طرفش رفتم ...که همون لحظه یک جفت پوتین سربازی روی

اون شی ایستاد ..

جلو رفتم ..سر بلند کردم ..

هیبت پسری مقابلم بود ...با یک شلوار پلنگی سربازی و پیراهن افتاده روی شلوار ...ریش و سیبیل تقریباً

روشن و موهای به طرف بالا ..یکم صورتش افتاب سوخته بود و چشمهای عجیب ..عجیب چون از

نگاهش تمام تنم لرزید ...

سریع سر پایین انداختم و لب گزیدم ..حرارت کل صورتم گرفت

_ببخشید اینجا پایگاه بسیج مسجد امام حسین ....

وای صداش یک جوری بود ...سر بلند کردم ..

قد بلندش و هیکل رشیدش ...سایه انداخته بود روی من ...

با صدای خفه ای

اره گفتم ..

و بعد دیدم به طرف وردی مسجد رفت ..

وقتی رفت ...نگاهم به کلید افتاد که همینطور برق می زد ...

جاویــــــد

صدای ارکستر و سنفونیک فضای باغ عمو گشتاسبو فرا گرفته بود زنای لخت و نیمه برهنه تو هم می

لولیدند زن رقاصه با لباس ریش ریش قرمز کمرشو می لرزوند و پاهای سفیدشو به نمایش می ذاشت جاهل نماها اون وسط گاهی میرفتن رو سن و با

رقاصه گربه رقصونی می کردن و پیک پیک ویسکی و عرق سگی سر می کشیدن....

زنو و مردا هم اون وسط بی نصیب نموندن و رفتن تو بغل هم...

پیک ویسکیمو دست گرفتم و با رقص رفتم اون وسط...

دوسه تا دختر بلوند و خوش اندام دور مو گرفتم اونی که از همه قشنگتر بود و کشیدم تو بغلم باهاش

رقصیدم....پیک شرابمو گرفتم طرف لبای سرخشو یه زره ازش نوشید بقیه شو خودم سر کشیدم اونو

ول کردم و رفتم سراغ یه دختر مومشکی و بلند قد اونو هم بغل کردم دستمو گذاشتم تو گودی کمرش و

بدنشو خم کردم و گردنشو بوس کردم و یه ذره باش رقصیدم...ر فتم سمت بعدی که یکی از نگهبانای

عمارت عمو گشتاسب با هیکل یوغور گنده اش اومد و با انگشت زد رو شونه ام...

جاوید خان ....گرشاسب خان منتظرتونن...

_اوهوم...الان میام...

نگهبان رفت...

رفتم سمت دختری که موهای لخت و سیاهش تا کمرش بود و یه لباس پوشیده بود تا باالای زانوش اسمش مستانه بود......استیل قشنگی داشت رفتم

سمتشو گفتم....

_جووووونم چه چیزی هستی جیگر طلا...

خندید و دستشو انداخت دور گردنم چشات قشنگ می بینن شاپسر...

_امشب بیا تو اتاق میخوایم با هم حال کنیم اساسی.....هستی

_چه جورم کی بهتر از جاوید خوش هیکلم ....من میمیرم برات جاوید جون....

_دل نبند بانو...جاوید رهگذره ....

لباشو جمع کرد و گفت:

_خیلی لوسی جاوید....

_منتظرتم برو دخیل ببند که امشب شب توئه ... مستانه...چشمک زدم و ازش فاصله گرفتم...

رفتم سمت اتاق گشتاسب...مثل میر غضب نشسته بود رو مبل سلطنتی و پاشو انداخته بود رو پاش...

_به به خان عمو جانه ظلو سلطان احوال شریف....

_این مسخره بازیها چیه جاوید هرشب بساط دنمل و دیمبوت به راهه ...مثل اینکه یادت رفته ما کارای

مهمتری از این مهونی های رنگاوارگ داریم...بی خیال...گشتاسب خان...منم تفریحات خودمو دارم هر

شب باید یکی کنارم باشه اینو که می دونی ....

_سیگار برگش ضخیمشو از جعبه ی نقره کوبش در آورد با فندک روشنش کرد...دودشو داد بیرون و

گفت:

_پدرتو به زودی انتقال میدن به یزدتاریخ دقیقشو هنوز نفوذی ها اطلاع ندادن باید از چنگ پاسدارای

آیت الله خمینی درش بیاریم....اگه بره تو زندان سیاسی دیگه دسمتمون بهش نمی رسه

....کسی که پرونده ی

پدرت زیر دستشه از اون پاسداری جان بر کف حکومته... از اینا که تا پای جونش مقابله می کنه....

خندیدم و گفتم از این ریشوها...

_دقیقا..تاریخ دقیقشو بعدا بهت اطلاع می دم... باید نجاتش بدیم نقشه رو تو زمان مشخص بهت

می گم... بچه ها کارشونو بلدن.....تو فقط نظاره می کنی جاوید...خوب من دیگه میرم....و از جاش بلند

شد و همراه بادیگارد قول پیکرش از در بیرون زد...

دوساعت بعد مهمونا رفتن و من تو اتاق خوابم منتظر مستانه ایستادم...

با ناز و ادا با لباس زیر توری داخل شد...فارق از گرفتاری های پدرم من اول باید به فکر ارضای نیاز

خودم می بودم این تفریح هر شبم بود...

و شهوت یکی از علاقه مندی های من مستانه رو رو تخت انداختم خودش خوب می دونست که اول باید

خشونتمو تحمل کنه...گازی از گردنش گرفتم که جیغش در اومد وبعد کمر بندمو از شلوارم بیرون کشبدم و دستاشو بستم به تخت...و بعد کارهای دیگه

جاویـــــد

مستانه با بدن خردو کبود از روی تخت پاشد و لباس خواب بلندشو پوشید و به سمت در رفت

برگشت نگام کرد و گفت :

_تو واقعا وحشی هستی عشق من یه وحشی خوش قیافه ...دوست دارم جاویدم واز اتاق بیرون رفت...

منم پاشدم رفتم حمام و یه دوش گرفتم و از اتاق بیرون زدم...یکی از نگهبانا کنارم اومد :

_قربان عموتون تماس گرفتن و گفتن برین دیدنش....

_بسیار خوب و از عمارت بیرون زدم و رفتم سمت خودروی شورلت قرمز رنگ و سربازم و روشنش

کردم و به راه افتادم...از دیدن زنای با حجابی که از تمام صورتشون فقط نوک دماغشون بیرون بود حالم بد شد....تا هشت نه سال پیش تو خیابونا که راه

می رفتی انواع هیکل های خوشگلو و پاهای خوش تراشو تو خیابون می دیدی اما حال حتی دماغشونم نمی تونستی ببینی اکه هی بخشکی شانش ات

باید تو

زمان جوونی ما زنا خودشونو قنداق پیچ می کردن...ماشینو پارک کردم پیاده شدم یه پاسدار ریشو

نزدیکم شد و گفت :

_اخوی لطفا اون کراواتنو در بیارین ممنوعه ....

_به روی چشم اخوی الان درش میارم و کراواتو در آوردم و وارد بانک شدم وروبروی پبشخوان نشستم رو به مسئولش کردم و گفتم :

_اومدم پول از حساب بردارم ...

نگاهی به پشت سرم انداخت و گفت :

_ملاحضه کنید آقا پشت سرتون این همه آدم تو صفن برو بشین هر وقت نوبتت شد صدات می زنم...به

پشت سرم نگاه کردم با دیدن هفت هشت نفر که داشتن با اخم نگام می کردن ازجام بلند شدم مسئولش

یه شماره رو کاغذ یادداشت کرد و داد دستم این شمارتونه ....اسم شریفتون چی بود ؟

_جاوید ...جاوید اصلانی ...

_باشه بفرمایید بشینید صداتون می زنم....

رفتم کنار زن مانتویی که موهاشو محکم داده بود تو روسریش و یه مانتوی گل و گشاد و قهوه ای

پوشیده بود نشستم و خیر ه شدم به پاهاش که یه جوراب سیاه روشون کشیده بود و گفتم:

_احوال شوما... روترش کرد و سرشو ازم برگردوند

_ا وا خاک عالم قباهت داره...نمی دونی حرف زدن با زن نا محرم گناه داره....

_آها ببخشید میسیز ...ما نمی دونستیم...

یک ساعت تو بانک نشستم که بالاخره نوبتم شد و از بانک بیرون زدم...

جرات نداشتیم تو خیابون صدای ضبط ماشینو زیاد کنیم زدم رو رادیو....

_صبح امروز عده ای از رزمندگان جان بر کف به مرز شلمچه اعزام شدند...

دیروز در عملیات.... در دشت چزابه سی و دو سرباز وطن به مقام شهادت نائل آمدند پیام رهبر معظم

انقلاب امام خمینی کبیر به خانواده ی این شهدا ی والا مقام بدین شرح است ....

رادیو رو خاموش کردم و به سمت شرکت عمو گشتاسب حرکت کردم...

داخل شرکت شدم و به سمت اتاق شدم ....عمو مشغول صحبت با یه مرد میانسال بود...

داخل شدم عمو با دیدنم با لبخند رو به دوستش کرد و گفت:

_جناب کاشف اینم برادر زاده ام جاوید جان که تعریفشو براتون کردم...

به سمت پیرمرد رفتم و بهش دست دادم ....

و روی مبل نشستم...

_جاوید جان از این به بعد قراره با جناب کاشف همکاری کنیم...

_چه عالی...

پیرمرد از جاش بلند شد و گفت :

_من باید برم فردا راجب قضیه مفصل تر صحبت می کنیم و از در بیرون رفت عمو بدرقه اش کرد و

به سمت من اومد و روبروم نشست...

_این کاشف یکی از مهره های اصلی که برای حمل سلاح بهش نیاز داریم و تو باید بهش نزدیک بشی ...

_چطوری ؟!

_یه دختر داره باید به دخترش نزدیک بشی و کم کم باهاش صمیمی بشی این که باید چطور باهاش صمیمی بشی خودت بهتر می دونی

هوریا

***

تصویر چشمهای قیر گون اون پسر هنوز توی ذهنم بود ..

زیر لحاف چرخیدم ...

خانجون با دهن باز دستشو زیر سرش گذاشته بود خوابیده بود ..

دوباره چرخیدم ...باد شاخه درخت توت توی حیاط به پنجره می زد ...

سوسوی نور چراغ نفتی وسط اتاق روی دیوار سایه انداخته بود ..

نگاهم به سقف دادم ..چه مرگم شده بود که از سر شب خودخوری گرفته بودم ....

اینقدر پهلو به پهلو کردم که چشمام گرم شد و یکدفعه با صدای خروس صفی خانم همسایمون ..

دوباره چشم باز کردم ...

صدای یالله یا لله آقا جون ...بلند شد و بعد صدای الله اکبرش ...

همیشه جوری بلند صدای الله اکبر نماز صبح و میکشید که همه خودکار از خواب بیدار میشدن ...

با کرختی از رختخواب بیدار شدم و وضو گرفتم و قامت بستم ...

بابا مجید لباس پوشیده. ساک به دست از اتاقشون بیرون امد .

غم عالم به دلم نشست ...

دوباره عازم جبهه بود ..

مامان مثل همیشه فین فین کنان اب و قران دست گرفته بود ..

بابا مجید . دست آقاجون بوسید و کمی تو بغل خانجون موند و اخر سر منی که بق کرده تکیه به در اتاق ایستاده بودم بغل کردم

_تربچه من با لب برچیده ...

پیشانیمو بوسید ..

آروم گفتم

_زودبیای ها ...

دوباره منبوسید

_چشم تا تغاری ....

و بلاخره اورکت اشو پوشید و رفت ...

زیر لحاف رفتم و به

و به صدا زدن های مامان عاطی وایه صبحونه توجهی نکردم ...

_پاشو دختر لنگ ظهره ...نمیخوای بری مدرسه ..

از خواب بیدار شدم و کش و قوصی به خودم دادم ...

خانجون داشت سبزی پاک میکرد ..

_پاشو مادرجون ....

دست و صورتم اب زدم ...مانتو مدرسه رو پوشیدم. مقنعه بلند و مشکی مو سر کردم ...

چادر و کیفم برداشتم و از خونه بیرون زدم ...

هنوز بغض داشتم از نبودن بابا مجیدم ...

از کوچه رد شدم ..نگاهی به مسجد کردم که چندتا بسیجی با لباس ایستاده بودن ...

انگاری منتظر بودم تا اون پسر دوباره ببینم ..از فکرش لب گزیدم ..

هوریا

بیست روز از رفتن بابا مجید میگذشت ...

دلم براش تنگ شده بود ...دیگه حتی با خانجون مسجد هم نمی رفتم ...هوا رو به سردی می رفت و گهگاهی بارون های شدید میومد ...

کتاب فارسی روی میز چوبی پایه کوتاهی که بابا مجید واسه درس خوندنم درس کرده بود گذاشتم ...

خانجون ...نخ کامواشو دور انگشتش پیچید

_ننه ...برو از صندوق خونه همون کیسه برنج بیار ...

مادرت میگفت تا میاد ..هوریا ..برنج کل کنه ....خواهرات هم شب میان ...

خودکار روی دفترم گذاشتم ..

_حوا که میگفت فریبرز امتحان داره ...نمیاد ..

خانجون عینکش جابه جا کرد ...

_فریبز گذاشتن خونه ننه آقاش ...

تا بلند شدم صدای در امد ..دمپایی های بزرگ اقا جون پوشیدم ..لخ لخ کنان به طرف در رفتم ..

چادر از روی بلند برداشتم ..تا در باز کردم ...

از دیدن کسی که پشت در بود شوکه شدم ..

چندبار پلک زدم ...باورم نمی شد همون رزمنده با لباس بسیجی ...تا من دید سر پایین انداخت

_سلام ..ببخشید ..من از طرف حاجی بخشی امدم ...مجید اقا هستن ...

صدای کوبش قلبم می شنیدم ..چرا صداش اینجوری بود ...

چادر رنگی رو روی صورتم کشیدم تا موهای سر به هوای که از زیرش بیرون زده بود داخل بره ...

به معنای واقعی لال شده بودم ... اون هنوز سر به زیر داشت

نه ارومی گفتم ...

پسر همونطور عذر خواهی کرد و رفت ...منم مثل احمق هابه رفتنش نگاه میکردم ...اینقدر نگاهم به ته

کوچه بود که تاکسیزرد رنگ شوهر ابجی حوا داخل کوچه شد ...

فریبرز از تو ماشین برام دست تکون داد ...

منم انگاری قفل مغزم باز شده بود که به خودم امدم و با نیش باز دست تکون دادم ..

تاکسی جمال اقا ایستاد ..

ابجی حوا با صد من اخم و چادر مشکی که روشو محکم گرفته بود پیاده شد ..

با خو شحالی سلام کردم

نزدیکم امد و ابروی نازک بالا رفتش گفت

_آتیش پاره تو کوچه کشیک کی میکشیدی ...چش بابا مجید دور دیدی ...

همون لحظه فریبرز خواهر زاده ده ساله ام ا. ماشین بیرون پرید و بلند گفت

_سلام ..هوریا ...

ابجی حوا انچنان ویشکونی از بازوش گرفت که جیغ فریبرز هوا رفت ..

_ذلیل مر ده صد بار نگفتم ...اسم کسی رو بلند. تو کوچه صدا نزن ..

جمال اقا از ماشین پیاده شد

فریبرزم ..همینطور که بازوشو میمالید صدای گریه کردنش میومد و داخل خونه شد ...

_سلام نون زیر کباب ....

لبخندی به جمال اقازدم ...مردی که یک جورایی مثل بابا مجید و اقاجون دوسش داشتم ..اونم همیشه میگفت

هوریا مثل دختر منه ...

_سلام ...

لبخندی زد داخل شد ...

اهی کشیدم

_کاش بابا مجیدمم بود ...

هنوز میخواستم در ببندم که

مامان عاطی هم با زنبیل پلاستیکی قرمزش که از سوراخ های درشت زنبیل پره های سبزی بیرون زده بود وارد کوچه شد ... اون شب ...دوتا خواهرهام بنا

به رسم شب جمعه ها مهمان ما بودن ...

بوی خورشو قیمه مامان عاطی کل خونه رو برداشته بود ... صدای خانجون بلند شد

_هوریا بیا دفتر کتاب هاتو جمع کن دیگه ...

دفتر و کتاب هارو روی تاقچه گذاشتم ..

ابجی حوا چادرش در اورد ..با بلوز سبز و دامن و جوراب های مشکی کنار خانجون نشست ...

_مامان سبزی هارو بده من پاک میکنم ...

مامان همینطور که نخ دور روزنامه سبزی هارو با چاقو میبرید گفت ..

_نمیخواد مادر ...

جمال اقا به پشتی تکیه داد و گفت

_عاطی خانم کپن روغنم اعلام کردن ...بدید من براتون میگیرم ..

برق خوشحالی چش مامان گرفت

_دست درد نکنه ...

ابجی حوا دوباره گره ای به ابرو های نازکش داد

_مامان ...حورا نمیاد ...

مامان اهی کشید

_چرا بچم میاد ...

ابجی حوا رو برگردوند ...کلا هیچ وقت میونش با حورا خوب نبود ...مخصوصا با اقا پاشا شوهر حورا ...

زنگ در زده شد ...

مامان نیشش باز شد

_چه حلال زاده ام هست ..

صدای هر هر و کر کر اقا پاشا از تو حیاط میومد ...حورا خواهر مهربون من با یک جعبه شیرینی وارد شد

_سلام ..سلام ..

و با همه روبوسی کرد ..اخم های در هم ابجی حوا رو دیدم ..

مامان ذوق زده به حورا گفت

_شیرینی واسه چی خریدی خبریه ...؟

و به شکم حورا اشاره کرد حورا با نیش باز شده گفت

_اره اقا پاشا ماشین خریده ...

اخم های ابجی حوا بیشتر درهم رفت ..

مامان که تو پرش خورده بود ولی هنوز لبخندش حفظ کرد ..

_مبارک باشه ..ولی دوست داشتم شیرینی یک چیز دیگه بود ...

حورا خجالت کشید و روسری که یک طر فه انداختا بود و باز و بسته کرد

_ا...مامان ...

اجمال اقا روی پای باجناقش زد

_چی خریدی رفیق ...

اقا پاشا بادی به غب غب اتداخت

_یک لگن ...هست حالا ..

فریبرز بالا و پایین پرید

_چی خریدی عمو ..چی خریدی عمو ..

حورا با ذوق گفت

_رنو سفید ...عروس ..خیلی قشنگ ..قراره به منم یاد بده برم تصدیقم بگیرم ..

نگاه حسود ابجی حوا روی جمال اقای بیچاره نشست ..

خانجون میل بافتنی شو تو کاموا فرو کرد

_اتول اتول مادر ...چه فرقی میکنه ..ان شالله چرخش واستون بچرخه ...

حورا به طرف اشپزخونه رفت

_من برم یک سینی چایی بریزم ..با ابن زبون های تازه میچسبه ...

مامان سبد س

هوریا

مامان سبد سبزی ها ی پاک شده رو برداش و به طرف اشپزخونه رفت ...

فریبرز تیله های رنگی شو نشونم داد

_هوریا نگاه چندتا دارم ...

اقاجون با رادیوش وارد اتاق شد

همه به احترامش بلند شدن ...

_هوریا باباجان برو یک لیوان اب بیار قرص امو بخورم ..

چادر به دور خودم پیچیدم و وارد حیاط شدم ..تا پارسال جلوی داماد هامون چادر سر نمیذاشتم ..ولی از

پارسال اینقدر ابجی حوا گفت زشته و بزرگ شدی که با هزار زور و زحمت چادر سر میزارم ...

نزدیک اشپزخونه پچ پچ مامان و حورا رو شنیدم

_مامان ...پسر عمه پاشا ادم خوبی ..چرا اجازه نمیدی بیان واسه هوریا ...دستش به دهنش می رسه سرقفلی مغازه عطاری داره ...

ایستادم ...

پسر عمه اقا پاشا ...هرچی فکر میکردم قیافش یادم نمیومد