رمان هستم به قلم گلنوش

ژانر : #عاشقانه

خلاصه:

یک داستان عاشقانه است با تم ورزشی …

ماجرای یه آدم که که مثه بقیه آدم ها دنبال آرزوهاشه …اما اینبار مشکلاتی سر راهش قرار گرفته که به خواست تنها ربطی نداره … اینبار بحثه بودنه … بحث اثبات کردن … باید بگه “هســــــــــتم” تا بقیه هم بشنون و بدونن…

پایان خوش

“راوی اول شخص و دختر هست”

تمام شخصیت های داستان الهام گرفته شده از شخصیت های واقعی دور و اطرافم هستن … واقعی ان … و من خود واقعیشون رو توی داستان سعی کردم نشون بدم … با همه ی ویژگی های شخصیتی و رفتاریشون در همه ی جنبه ها … اتفاقات داستان همه بر اساس تجربیات شخصی و یا تجربیات اطرافیانم بوده و شاید مکان ها تا حد خیلی خیلی کمی زاده ی تخیلاتم بوده اما همه شون ریشه ی حقیقی دارن … من خودم دنیای فانتزی رو دوس دارم اما به هیچ عنوان در این داستان علاقه ای به نزدیک شدن به دنیای فانتزی نداشتم و همه ش رو با توجه به چیزهایی که خودم داشتم و همچنین داشته های دیگران از روی واقعیت نوشتم … فقط اینکه آرزو ها و خواسته هایی که آدم ها در راه رسیدن به بهترین ها دنبالشون هستن رو هم تلاش کردم تا در داستان وارد کنم و اگر جایی از اغراق به میزان خیلی خیلی کم استفاده کردم هیچ گونه تاثیری در کلیت داستان نداشته و فقط برای تاکید بیشتر روی نکته ی مورد نظر بوده …

قبله گو هر سو که خواهی باش.

با تو دارد گفت وگو شوریده م*س*تی .

- م*س*تم ودانم که هستم من-

ای همه هستی ز تو، آیا تو هم هستی؟

"مهدی اخوان ثالث"

-یعنی چی پره ؟!!بابا ما نیم ساعت پیش باید میرفتیم تو!!!

-من نمیدونم ...یه چند لحظه اجازه بدین بپرسم....باور کنین ما اطلاعی نداریم!

مرد مسئول حراست رفت که تماس بگیره

با عصبانیت گوشیو برداشتم و شماره گرفتم

یه بوق

دومی

دِ بردار دیگــــــــــــــــــــه

-الو

-الو سلام خانوم رفیعی

-سلام عزیزم حال شما

-ممنون...خانوم رفیعی یه توضیحی میدین به ما جریان چیه؟؟!

-چه جریانی؟چیزی شده؟

-ما الان نیم ساعته اینجا وایسادیم...میگن نمیشه برین تو...

-چرا؟؟؟از قبل هماهنگ شده بود که

-من نمیدونم به هرصورت الان همه هم هستیم ولی بیرون منتظر وایسادیم

-خانوم قدوسی اونجان؟

-نه...اصلا مربی و سرپرستی اینجا نیس....خانوم رفیعی جریان چیه...تو سایت فدراسیون اعلام کردین...مگه نه؟

-والا الان اصن نمیدونم جریان چیه...بذار من یه تماس با خانوم قدوسی بگیرم

یه چند لحظه سکوت کردم و گفتم

-باشه ... به هر صورت ما که اینهمه معطل شدیم اینم روش

بعد هم با یه خداحافظی کوتاه قطع کردم

هدیه از پشت پرید روم و مقنعمو کشید

-بنال دیگه ... سه ساعته معطل شدیم اینجا....چی میگفت اون رفیعی نکبت

-چیکار میکنی دیوونـــــــــــه....اه اه ...نگاه کن ...برو اونور ببینم ... چه میدونم گفت الان میزنگه به قدوسی

همونجوری که سعی میکردم مقنعمو درست کنم دستمو به نشونه ی تهدید رو به در سالن کردمو بلند گفتم

-نه...میخوام ببینم اینا که اینقدر طرفشونو میگیرن چه گلی تا حالا به سر بسکتبال این مملکت زدن

صدای بچه ها بالا رفت و همه داشتن ادامه ی حرف منو میگفتن

موبایلم زنگ خورد

رو به هدیه گفتم "رفیعیه"

-الو چیشد خانوم رفیعی؟

-والا عزیزم یه مشکلی برای ماشین خانوم قدوسی پیش اومده اما الان تو راهن....ولی در مورد سالن من الان با مسئول سالن صحبت کردم

یکم من من کرد و گفت

-مث که تمرین آقایونه...

نذاشتم حرفشو تموم کنه و بلند گفتم

-بله خودمون میدونیم...ولی میگیم چرا؟!اینا که اردوی انتخابیشون , جلسه ی معارفه اش قرار بود امروز 10 صبح باشه...ما هم 4 بعداز ظهر...غیر از اینه؟

-بله شما درست میگی ولی...

-ولی ما امروز تمرین نداریم؟آره ؟

سعی کردم رد پوزخند تو صدام معلوم باشه

اونم متوجه شد و گفت

-باور کن نیکتا جون من بی تقصیرم عزیزم...

نذاشتم بازم حرفشو تموم کنه و گفتم

-بله متوجه ام خانوم رفیعی....مثه همیشه ...

-اینجوری نگو عزیزم...

-میشه بگین چجوری بگم؟برای ما که دیگه تکراری شده...

-ولی صحبت کردم فردا سالن آزاده

رنجیده گفتم

-لطف کردن مسئولین واقعا

چند ثانیه سکوت بود

-خانوم رفیعی... فقط یه فکری به حال بچه هایی که از شهر های دیگه اومدن بکنین...اینا فکر میکردن امشب برمیگردن

-من با سرپرستتون صحبت کردم ...اونو درست میکنیم ایشالا

-ایشالا

حداحافظی کوتاهی کردم و رو به بچه ها گفتم

-بچه ها امروز تمرین نیس...ایشالا فردا

همه دادشون درومد هرکی یه چیزی میگفت

رو به هدیه گفتم

-هدی بریم ؟ من سرم درد میکنه

-بابا وایسا ببینیم چی میشه

-چی میخوای بشه ... من الان صحبت کردم دیگه

-وایسا مربی بیاد حالــــــــا

با عصبانیت رومو کردم اونور و گفتم

-باشه من میرم آب بخورم

سلانه سلانه رفتم سمت آب سرد کن.... آبو که خوردم حس کردم حالم بهتر شده...برگشتم سمت بچه ها ...هدیه اومد پیشم و با خنده گفت

-خره تو چرا اینقدر جوش میزنی...بابا یه جوری میکنی انگار بار اولشونه...خب هر بار که این آقایون ...

با دستش به در سالن اشاره کرد و ادامه داد

-هر وقت اینا با ما تو یه زمان تمرین داشته باشن انگار حق تقدم دارن...جوش نزن بیخودی

-هدی من حرصم از همینه....میگم چرا ؟؟چرا همیشه اینه ؟؟!اینا که تمرینشون صبح بود...

-نیکتا این چرا ها به نظرت جواب منطقی دارن ؟

بعد هم دماغمو با دوتا انگشتش گرفت و گفت

-پاشو بیا بریم مث که سرپرست جونی اومد

-نکن بابــــا

دستشو از دماغم جدا کردم و گفتم

-خیله خب پاشو بریم ببینیم چی میگن

تا ما به بچه ها رسیدیم دیگه همه داشتم میرفتن....قرار تمرین برای فردا 1 بعد از ظهر شد... رو به هدی گفتم

-خب بیا همه هم رفتن ... ما هم بریم دیگه

-بریم بریـــــــم یکم تو ماشین آهنگ گوش کنیم

-روانــــــــــی.....

رفتیم سمت ماشین و سوار شدیم

تا خواستم ماشینونو روشن کنم هدیه نذاشت و گفت

-وایسا دیگـــــــه….بذار من آهنگمو پیدا کنم …اینجوری تا من آهنگو پیدا کنم رسیدیم

خندیدم و گفتم

-باشه بابا کشتی ما رو تو

یه چند تا آهنگ و بالا پایین کرد تا بلاخره اونی که میخواستو پیدا کرد

-خب حالا بزن بریم

-اوه اوه اوه اونجارو نیکتــــــــــــا

جلو رو نگاه کردم دیدم بعله! حالا آقایون تمرینشون تموم شده و دارن میرن

-بیا اینقدر طولش دادی که اینا اومدن بیرن…حالا باز باید صبر کنیم اینجا خلوت شه

با کلافگی روبرومو نگاه کردم و بعد از جند لحظه گفتم

-چقدرم زیادن…. ایـــــــش

هدیه با خنده گفت

-ولی خدایــــــــــــــی بسکتبالیستا از بقیه ورزشکارا خوشتیپ ترن…جان من نگاه کن نیکتا….ووی عجب ج*ی*گ*رائین !

یکی زدم تو کلشو گفتم

-غلط زیادی کردی باز تو …. اه اه …نگاه کن باز 4 تا پسر دید قاط زد

-نیکتا جان من نگاه کن!آخه تو که نگاه نمینی پس چرا به من ایراد میگیری..خب نگاشون کن دیگـــــــه

نگاه کردم…خدایی همشون خوش تیپ بودن ولی به روی هدیه نیاوردم که نظرم همینه..بعد از چند دقیقه جلومون خلوت شد و همه رفتن

اومدیم حرکت کنیم که نزدیک در دیدم یه پسره داره میاد نزدیک ماشن

دیدم هدیه داره زیر لب یه چیزایی میگه

-چی میگی وز وز میکنی

-دارم وِرد میخونم ایشالا این بیاد اینوری

-کی؟

-بگیر منو نیکتا الان غش میکنم

-دِ چه مرگته تو روانی؟؟؟

-ا*و*ف!!! چی هست این بشر

-میگی کیه یا نه

-این خاک تو سر کچلت نیکتا…میخوای بگی اینو نمیشناسی

-نه مگه کیه؟

-خاک تو سرت….پوریا ستایش…پست 4 تیم صنعت نفت….

همزمان با این حرف پسره انگشتشو به نشانه ی اجازه بالا برد منم سرمو تکون دادم و شیشه رو دادم پاینن

هدیه آروم گفت

-جان من نپرونیش نیکتا…میکشمت…

وقت نشد جوابشو بدم

همون موقع پسره سرشو خم کرد و گفت

-سلام خانوم…خیلی عذر میخوام ازتون….

-سلام…خواهش میکنم …بفرمایید…

بعدش هم پسره به هدیه سلام کرد و هدیه هم که در حال جون دادن جوابشو آروم داد

-ببخشید بازم عدر میخوام ولی راستش دوستام و مسئولین همه رفتن…فکر میکردن من ماشین آوردم ..اما متاسفانه ماشین من امروز تعمیرگاهه…الانم به آژانس زنگ زدم ولی میگن حالا حالاها ماشین ندارن…

نذاشتم دیگه بیشتر از این توضیح بده و معذرت خواهی کنه سریع گفتم

-خواهش میکنم…این چه حرفیه …بفرمایید…بلاخره تا یه جایی که میتونیم برسونیمتون

-بازم عذرخواهی میکنم

-این چه حرفیه بفرمایید

سریع در پشت سمت راننده رو باز کرد و ساک ورزشیشو گذاشت و بعد درو بست و ماشین و دور زد و در عقب پشت هدیه رو باز کرد و نشست و گفت

-بازم باید ببخشید باعث زحمت شدم

این بار هدیه سریع گفت

-خواهش میکنم این چه حرفیه

بعدش حس کردم که اون پشت راحت نیس…هدیه هم فهمید بعد مثل فشنگ صندلیشو کشید جلو

خندیدم و گفتم

-شانس آوردین که هدیه گارد راس بازی میکنه و گرنه اگه پشت من بشینین من قدم بلند تره نمیتونم صندلیمو بدم جلو

همه خندیدیم و من حرکت کردم

اینبار پسره رو به هدیه کرد و گفت

-ببخشید شما هم سختتون شد

هدیه که به تته پته افتاده بود گفت

-نه…نه…من راحتم

یکم سکوت شد...بعد دوباره پسره گفت

-راستی من عذر میخوام که خودمو معرفی نکردم…پوریا هستم…ستایش…

با لبخند گفتم

-خوشبختم….من نیکتا هستم

هدیه هم سریع از فرصت استفاده کرد و گفت

-منم هدیه هستم

یعنی میخواستم یکی بکوبم تو سر این هدیه..همیشه حاضر جوابه ها…حالا مثه این بچه مظلوما جواب میده

آهنگ داشت میخوند که پوریا گفت

-فرمودین بسکتبالیست هستین؟

-بله

چیزی نپرسید برای همین خودم ادامه دادم

-هر دو برای تیم دانشگاه آزاد بازی میکنیم

-پس حرفه ای کار میکنید

لبخند زدم و گفتم

-اگه شما آقایون اجازه بدین

-چطور؟؟؟

احساس کردم داره برداشت اشتباه میکنه برای همین سریع گفتم

-اگه اجازه بدین که تمرین تیم ملی بانوان به موقع انجام بشه

-ما نذاشتیم؟؟؟

-بله ... خود شما...اگه سایت فدراسیون رو مطالعه کرده باشین امروز قرار بود جلسه ی معارفه ی اردوی انتخابی تیم ملی بانوان ساعت 16 در سالن بسکتبال ورزشگاه آزادی برگزار بشه...اما ما اومدیم و مثه همیشه دیدیم که آقایون تو سالنن!!!

اینقدر با حرص این کلماتو گفتم که هدیه خواست جو رو عوض کنه و گفت

-البته بازیکنا که کلا بی تقصصیرن این مسئولین و کادر فنی باید یکم بیشتر به فکر باشن

پوریا هم سریع ادامه داد

-والا برای ما تو سایت فدراسیون اعلام کردن 10 صبح...اتفاقا ما همه اومدیم 10 صبح....از اون مو قع تا الان هم اینجا هستیم...کادر فنی تماس گرفتن گه مشکلی پیش اومده و جلسه ی معارفه ی ما چند ساعت دیر تر برگزار میشه....باور کنید ما بازیکنا بی تقصیریم

اجساس کردم که زیادی تند رفتم واسه همین گفتم

-ببخشید من یه مقدار اعصابم به هم ریخته بود سر این قضیه ...ولی مسلما شما باریکنا تقصیری ندارین

آهنگ هنوز ادامه داشت

جو یکم سنگین شده بود...یکم عذاب وجدان داشتم که چرا به این بیچاره پریدم واسه همین با خنده گفتم

-خب آقای ستایش ... فرمودین کجا تشریف میبرین؟

انگار اونم از لحنم فهمید که میخوام جبران کنم واسه همین گفت

-جسارت نباشه ولی خانوم ها هر جا مسیرتون باشه من یه جایی توی مسیر پیاده میشم

-راستش ما طرف شهرک غرب میریم...

-چه عالی .... منم همون سمت مسیرم هست

-البته ما فعلا وسط راه باید بریم فاطمی یه کار کوچولو داریم...اگه دیرتون نمیشه خوشحال میشیم برسونیمتون

-خواهش میکنم...نه مسئله ای نیست...خیلی هم لطف میکنید...اونقدرا هم عجله ندارم

لبخند زدم و به هدیه گفتم

-هدی اون آهنگه که میخواستی چیشد پس؟

-بذار الان پیداش میکنم...

یکم آهنگارو بالا و پایین کرد

-آ...آهـــــــا...اینم از این

صدای شادمهر توی ماشین طنین انداز بود

رسیدیم فاطمی...جلوی عکاسی وایسادم و گفتم

-هدیه بپر عکسا رو بگیر...پلیس وایساده

-باشه تندی میام

در و باز کرد و پیاده شد

هنوز درو نبسته بود که داد زدم

-به نام همایونفر...

در و بست و رفت که عکسا رو بگیره

یه دفعه پوریا گفت:

-مسابقات قهرمانی کشورهای اسلامی تیم میدین؟

-آره چطور؟

-آخه سر جریان حجاب و این برنامه ها بچه ها امروز میگفتن شاید بانوان تیم ندن

-نمیدونم ولی ما که فردا جلسه ی معارفه ی اردوی انتخابیمونه

-ایشالا که تیم میدین

-ایشالا قهرمان میشم

اینقدر محکم این جمله رو گفتم که پوریا زد زیر خنده و گفت

-باشه بابا چرا میزنی حالــــــا

منم خندیدم ... خواستم چیزی بگم که همون موقع هدیه سوار شد

-بزن بریم

-پولشو داده بودما

-آره ...خواستم پول بدم ولی گفت قبلا حساب شده

-حله...خب دیگه بریم تا این آقا پلیسه جریممون نکرده...

حرکت کردم به سمت شهرک...پوریا صحبت نمیکرد...فقط گهگاهی درباره ی راندگی و مسیرها نظر میداد...بلاخره رسیدیم میدون صنعت ... نمیدونستم پوریا کدوم سمت میخواد بره که خودش گفت

-خب خانوم ها ...خیلی خیلی به من لطف کردین ...ممنونتونم واقعا..

هدیه سریع گفت

-آقا پوریا ما تا فلامک میریم...اگه مسیرتون اونوریه میرسونیمتون

یعنی میخواستم بزنم تو ملاج این هدیه .... این چرا امروز اینطوری میکنــــــــــه

پوریا با تعجب گفت

-جدا؟!! اتفاقا ما هم خوارزم میشینیم....ولی باعث زحمت میشم اینجوری که...

دیدم باز داره تعارف تیکه پاره میکنه...مسیرمون هم که 2 تا خیابون باهاش فاصله داره پس بذار این کار خیرو تکمیل کنم

-نه آقای ستایش...چرا اینقدر تعارف میکنین...مسیر که یکیه...خب میرسونیمتون دیگه

حرکت کردم سمت خوارزم...وقتی پیچیدم تو خیابون ....دیدم هدیه باز داره ادا در میاره...دیگه واقعا نمیدونستم چیکارش کنم ....

-ممنون نیکتا خانوم ...

-همینجاست؟

-بله منزل همینجاست...تشریف بیارین یه شربت در خدمتتون باشیم...

-ممنون لطف دارین...ولی ما هم باید سریع برسیم خونه

-پس من دیگه بیشتر از این مزاحمتون نمیشم...خیلی لطف کردین ...ایشالا بتونم جبران کنم

-این چه حرفیه...کاری نکردیم مسیرمون بود

دیگه بلاخره با کلی تعارف تیکه و پاره کردن و آرزوی موفقیت کردن پوریا خداحافظی کرد و رفت تو کوچه ای که خونشون توش بود ...منم بوق کوتاهی زدم...اونم دستی به علامت خداحافظی نشون داد و منم زدم دنده یک و دِ برو که رفتیم

-عجــــــــــب خفنیه این نیکتــــــــــــــا

-هدی یعنی میخواسنم بزنم وسط ملاجت پخش زمین شی!!!چته تو یه سره داری ادا در میـــــــاری

-ووی عجب خر مایه ای هم هست....خونشونو دیدی؟؟؟

-الان برای من مطرحه که تو دیدی؟آخه روان پریش اون که فقط رفت تو اون کوچه!تو خونشو از کجا دیدی؟؟؟

-خب حالا تو ام! خوبه خودت میدونی خونه های اینجا چطوریه!!

راست میگفت ...میدونستم...خفن مایه دارن بکس اینجا ...البته ما خودمون هم وضعمون میشه گفت خوب بود یعنی در واقع از نگاه دیگران سکه بود

-بریم خونه که هلاکم میخوام برم دوش بگیرم

-نیکتا نکه دیگه نبینیم این پوریارو

-ای بابا هدی تو که زدی دهن مارو سرویس کردی...خب نبینیم

هدیه رنجیده روشو کرد سرف پنجره و بیرونو تماشا کرد..دیدم از دستم دلخوره...یه دونه زدم تو سرشو گفتم

-تو جون بخواه....صد تا پوریا برات ردیف میکنم...اصن همینو میخوای؟؟آره؟؟؟جورش میکنم برات...غمبرک نزن دیگه هدی جــــــوجـــــــو

یه دفعه ترکید از خنده و گفت

-باشه بابا...حالا انگار چه تحفه ای بود .... بزن بریم که هومن 100 بار اس ام اس داده که کجایین

هومن داداش کوچیک هدیه بود...عشق خودمه ... یه پسر شیطون با مرام...عاششقشم یعنی

-مزیت همسایه بودن همینه ها!!! مصرف بنزین کاملا نصف میشه .... یا من ماشین میارم یا تو

-نکه حالا ما لنگ همین پول بنزینیم!!!

-نه خواهر من...نگرفتی منظورو...منظورم استفاده بهینه از انرژیه...دیگه اونقدر سوخت هدر نمیره

یه دفعه هدیه دستشو گذاشت رو پیشونیمو گفت

-نه....من میگم تو چرا امروز یه طوری شدی....تب داری دخترم

باهم دیگه زدیم زیر خنده

رسیدیم دم در خونه....در پارکینگو زدم که باز شه ... ماشینمو پشت ماشین مامانم پارک کردم ...

طبقه ی اول جلوی در خونمون هدیه همونطور که واسم دست تکون میداد گفت

-ما بریم ببینیم مامان چه کرده

-نمیای تو یعنی؟

-نه دیگه من برم بالا ... میبینمت حالا ...

ما و هدیه اینا از زمان تولد ما همسایه ایم...یعنی دقیقا 22 سال پیش...بابا هامون هم یه جورایی همکارن...هر دو تو کار واردات و صادراتن...مامان من پزشک عمومیه و مامان هدیه هم مترجم البته کار نمیکنه و خونه داره...

زنگ در هالو زدم...نازلی درو باز کرد و گفت

-ســــــــــلام به کاپیتان عزیـــــــــــــــز!!!

ب*و*سش کردمو گفتم

-سلام فینگیلی زبون دراز خــــــــودم

-کاپیتان کی بیایم تشویــــق؟

ناراحت سرمو بلند کردمو گفتم

-مامان کوشی؟

مامانم از تو اتاق صدا زد که

-اینجام نیکتا...سلام... بیا ببینم صدات چرا اینقدر پَکَره؟

رفتم سمت اتاقو به مامانم گفتم

-مامان اینا دیگه دارن رو اعصاب من راه میـــــــــــــرن!!!

-باز چیشده؟جلسه معارفه نبود مگه؟بازم کارتونو خراب کردن؟

-آره دیگه ...اه اه اه...باز مردا تمرین داشتن مال ما کنسل شد

-نیکتا خانوم دختر گل من تو چرا اعصابتو الکی به خاطر همچین چیزی به هم میریزی؟ها؟الان این چندمین باره؟فکرشو نکن عزیز مامان

همون موقع یه دفعه نازلی اومد تو گفت

-یعنی فعلا نیایم تشویق کاپیتان؟

-وروجـــــــک ... تشویق دوس داریـــــــا

دوییدم که بگیرمش اما مثه همیشه با جیغ و داد فرار کرد

-نیکتا اذیتش نکن

با خنده گفتم

-کاریش ندارم که مامـــــــــان

نازلی خواهر کوچولوی ناز نازی منه...کلاس دوم دبستانه و شیرینی خونمونه...و خدا رو شکر اختلاف سنی زیادش با من هم نه تنها فصله بینمون ایجاد نکرده بلکه یه حس حمایت گرایانه و مادرانه در مورد خواهرم در من ایجاد کرده...پایه ی همه ی بازی های منم همین نازلی جونمه....تشویق میکنه مثه شیـــــــر...از همه ی لیدر ها لیدر تره واسه خودش!

رفتم تو اتاقم لباسمو عوض کنم که نازلی پرید تو اتاقو گفت

-نیکتـــــــا....گـــوشیــــ ـــت

-بدش من وروجک

گوشیو گرفتم و جواب دادم ...

-سلام نیلو جون ..چطوری خاله؟

باخنده جواب داد

-تو از کی خاله ی من شدی؟

-از همین الان

باهم خندیدم .... منتظر بودم حرفشو برنه

-د بنال دیگـــــــــه ...زنگ زدی باهم بخندیم ؟

-خفه بابا... پر رو شدی باز تو ؟هدیه اونجاس؟

-نه خونشونه

-آها ...ببین نیکتا مامانم گفت زنگ بزنم بگم واسه هفته دیگه جمعه شب برنامه نذارین اینجا دعوتین...

-اوهو اوهو ...چه خبره باز؟

-حالا تو بی معرفتی نمیدونی تولد دوستته دیگه من که مسئولش نیستم

از حواس پرتیم اعصابم خورد شد و خواستم یه جوری راست و ریستش کنم

-خب حالا... میگم جو گیری دیگه...سورپرایز کردنم بهت نیومده

-باشه بابا..به هدی میگی؟من دیگه نزنگم بش؟

-آره میگم بهش

-ج*ی*گ*رتو نیکی جون

-خفه میشی یا نه ؟؟؟

-یاشه بابا میبینمتون پس

-ایشالا

-راستــــــــــــی...به نازلی بگو از طرف من دعوته...بیاد خوشحال میشم

-فدای تو ...نازلی میخواد شهربازی بره جمعه ... ولی میگم بهش حتما

-قربونت نیکتا جونم....سلام به مامان اینا برسون

-تو هم همینطور

-فعلا با اجازه

-فدای تو....فعلا

داد زدم

-مامـــــــــان جمعه هفته دیگه خونه نیلو اینا دعوتم

مامانم اومد دم در اتاق و گفت

-ای بابا ... نازلی هم که نیس...پس من و باباتم به برنامه با پروانه و خسرو بذاریم

-مامان جون .. یه طبقه فاصله است ...برنامه ریزی میخواد آخه

مامانم با خنده سری تکون داد و گفت

-از دست شماهـــــــا

یکم اینور اونور کردم ...ساعت 8 بود...حوصلم سر رفته بود ...

-مامان من میرم یه سر بالا پیش هدیه....

نازلی هم تا دید من دارم میرم بالا به بهونه ی اینکه با هومن کار داره گفت میخواد باهام بیاد ...

مامانم به ساعت نگاهی کرد و گفت

-دیر نیاینا...اونا هم میخوان شام بخورن ... نیم ساعت دیگه بیاین

-باشه ...شما نمیاین ؟

-نه ولی به پروانه سلام برسون

-چشم...فعلا

درو باز کردم و با نازلی از پله ها رفتیم بالا...نبودن یه همسایه ی دیگه به خونمون حالت خاصی داده بود...یه حیاط بزرگ پشت خونه بود و یه خونه ی دو طبقه که مال ما و هدیه اینا بود

زنگ خونه هدیه اینارو زدم

خاله درو باز کرد

-سلام به خاله پروانه جــــــــون خودم

-سلام نیکتـــــــا....چه عجب از اینورا خاله....قربون لپات برم من نازلـــــی جون من

-خاله حرفا میزنیـــــا...یعنی از 24 ساعت روز من بیشتر از خونه ی خودمون اینجام همیشه

-خونه خودته خاله جون....ژیلا خوبه؟

-بله مرسی ... سلام رسوند واستون مامان ...

خاله درو بست و بلند گفت

-هومن مامان....بیا نازلی و نیکتا اومدن

رو به من کرد و گفت

-هدیه حمومه خاله .... میاد الان دیگه

جریان تولد پنجشنبه ی نیلوفرو به خاله پروانه گفتم و رفتم تو اتاق هدیه ...

ا*و*ف...اینجا چه خبــــره...البته بدتر از اتاق من که نیس... بازار شامه...نشستم رو صندلی میز توالتش...همون موقع هدیه از حموم اتاقش اومد بیرون...اتاقمون دقیاقا روی همدیگس...مدل اتاقامون هم دقیقا مثه همه...کلا میشه گفت هدیه عین خواهرمه...یه خواهر همسن....باهم بزرگ شدیم....با هم مدرسه رفتیم ... باهم کلاس بسکتبال رفتیم...با هم دانشگاه رفتیم ...با هم تو یه باشگاه بازی میکردیم ... با هم تیم ملی دعوت شدیم ... فقط تنها تفاوتمون این بود که قد من 178 بود و اون 168 بود ...واسه همین تو یه پست بازی نمیکردیم....

-هوی ع*و*ض*ی چشاتو درویش کن

یهو فهمیدم همین جوری خیره دارم هدیه رو نگاه میکنم و فکر میکنم

-گمشو بابا...کی تو رو نگاه کرد...چه خودشم تحویل میگیره!!!

-پس عمه ی من بود 3 ساعت داشت منو نگاه میکرد

-خفه بابا ... داشتم فکر میکردم...

بعد یه دفعه قیافه ی هدیه شیطون شد و گفت

-به چی فکر میکردی جوجـــــــو؟؟؟؟عاشق شدی نکه؟؟؟

-میکوبم با همین لپ تاپ تو سرت که هم خودت نابود شی هم این!!!

-ای بابــــــا...به تو شوخی هم نیومده ...باشه بابا....فهمیدم ..شما دم به تله نمیدی

بلند شدم و کوسنو از روی مبل اتاقش برداشتمو پرت کردم طرفش

-گمشو بیا فکر کن کادو چی بخریم حالا

-کادو؟واسه کی؟

باز قیافش اونحوری خنده دار شد و گفت

-نه من میگم یه خبرایی هس مث که

-خدایا کل بیماران را شفا بده

-فقط عاشقا سالمن حتما؟!

-هدیه اگه میخوای کتک نخوری از من خفه شو ..باشه گلم؟

-خب حالا ...به من چه ....بخیل....مال خودت اصن... من بهترشو دارم....کِیس های من خفن ترن

-روانــــــــــــــــی

-بابا چرا فریاد میزنی...باشه کمکت میکنم...ساعت بخر براش... پسرا ساعت دوس دارن...

با آشفتگی گفتم

-هدی تو چرا اینقدر حالت بده آخه؟!

-چیه مگه ؟خوب نیس؟!خب وایسا ببینم عطر که نمیشه بخری ...بعد سالی ماهی یه آدم پیدا شده تو یعنی نیکتای خرو خواسته...

من که دیگه اشکم داشت در میومد ..هدیه هم همونطور که با کلاه حوله اش داشت موهاشو خشک میکرد گفت

-کیف پول خوبه ؟...نه وایسا یکم دیگه فکر کنم

من که همینجوری داشتم نگاش میکردم ...دیگه خنده ام گرفته بود جدا...این بشر عجب روانیه!!

-چته تو؟؟باشه بابا یه کاریش میکنیم حالا...فکرشو نکن

همونطوری که حرف میزد سشوارشو روشن کرد و شروع کرد موهاشو خشک کرد

همون موقع در زدن...هدیه سشوارشو خاموش کرد و گفت بفرمایید...خاله درو باز کرد و سرشو آورد تو و گفت

-نیکتا خاله ....مامانت زنگ زد میگه بابات اومده ...منتظر شمان شام بخورن

-آخ یادم رفت مامان گفت نیم ساعت دیگه خونه باش

-بمون خاله جون....زنگ بزنم بگم شام پیش مائین؟

-نه خاله پروانه مزاحمتون نمیشیم ...بابا هم اومده ...دیگه بریم ...

-فکر کادو کردین واسه جمعه؟

یه دفعه هدیه سشوارشو ول کرد و اومد طرف من و گفت

-مگه مامانمم در جریانه؟؟؟

خاله پروانه با تعجب گفت

-مگه من نباید بدونم؟

هدیه با حالت مشکوک به من نگاه کرد و گفت

-حالا دیگه من غریبه شدم میری به مامانم میگی ؟!آره رفیق؟!

من که دیگه از خنده داشتم روده بر میشدم .... هدیه با جیغ گفت

-میخنـــــــــــــدی؟؟این بود رسم رفاقت نیکتا جـــــــون؟

مامانش که دید هدیه دیگه رسما داره شیش میزنه اومد طرف هدیه و گفت

-هدی ببینم طب نداری مامان؟؟...چی داری میگی تو؟؟؟

من که دیگه دلمو از خنده چسبیده بودم ...هدیه رو به مامانش کرد و گفت

-به تو گفته ولی به من نه ؟؟ میخوای عصبانی نشم ؟؟

خاله پروانه با تعجب به من نگاهی کرد و دوباره رو به دخترش گفت

-آخه خبر تولد نیلوفر چیه که تو به خاطر اینکه اول نیکتا به من گفته اینجوری میکنی...آخه حموم بودی دخترم...اول به من گفت

یعنی به اینجاش که رسید قیافه ی هدیه دیدنی شده بود دیگه...به من نگاه کرد و گفت

-نیکتا

منم دیدم یه ثانیه دیگه اونجا باشم هدیه ریز ریزم میکنه دوییدم سمت در و همزمان جیغ زدم

-خاله نگهش دار من فرار کنم....نازلـــــــی بدو بیا بریـــــــم....بــــــدو...

فقط صدای جیغ هدیه میومد

نفس نفس زنان رسیدم دم درو...باز بود... رفتم تو ....خندم همچنان رو لبم بود

-سلام خوشگل بابا ...همیشه بخندی دخترم

-سلام بابا جــــــــــون

پریدم سمت بابا و لپشو ب*و*س کردم ..از کوچیکی عادت داشتم این کارو بکنم هروقت که بابا برمیگشت خونه

همون موقع مامان از آشپزخونه اومد بیرون و گفت

-باز چیکار کردین؟...صدای جیع هدیه هنوزم میاد....

-هیچی مامان .....سوءتفاهم شده بود

-واسه سوءتفاهم داره اینجوری میکنه

بعد با خنده ادامه داد

-پاشین بیاین شام....نازلی کوش؟

-داره میاد

همون موقع نازلی هم اومد و درو سریع بست و گفت

-نیکی این هدیه داشت منو میکشت!!!

بشقابارو روی میز چیدم ...بابا و نازلی هم اومدن ...

-بابا جون ....اون دوستت هنوز نمایندگی "نایک" داره ؟

-کدوم دوستم ؟سپهرو میگی ؟

-نمیدونم اسمشو ...همونی که دفعه قبلی ازش کفش خریدیم دیگه