نویسنده رمان فرشته فرشته می شود چه کسی می باشد؟

این رمان زیبا به قلم پگاه.الف یکی از بهترین نویسندگان رمان نوشته شده است.

موضوع رمان فرشته فرشته می شود در چه زمینه ای می باشد؟

این رمان در موضوعات عاشقانه,اجتماعی نوشته شده است.

آیا دانلود رمان فرشته فرشته می شود رایگان می باشد؟

این رمان به صورت رایگان (مطالعه در اپلیکیشن) می باشد. لطفا توجه داشته باشید تمامی رمان های دنیای رمان با اجازه کامل نویسنده و به صورت قانونی و حلال قابل دانلود می باشد.

رمان فرشته فرشته می شود به قلم پگاه.الف

فرشته یه دختر ساده ی مشهدی که دانشجو تهرانه عاشق هم دانشگاهیش میشه پسره هم بهش ابراز علاقه میکنه ولی براش شرطی میزاره که مسیر زندگی فرشته رو به کل عوض میکنه

ژانر : عاشقانه، اجتماعی

تخمین مدت زمان مطالعه : ۱۵ ساعت و ۳۳ دقیقه

مطالعه آنلاین فرشته فرشته می شود

نویسنده : پگاه.الف کاربر رمان فوریو

تعداد صفحات : 964

ژانر : عاشقانه , اجتماعی

خلاصه رمان :

فرشته یه دختر ساده ی مشهدی که دانشجو تهرانه عاشق هم دانشگاهیش میشه پسره هم بهش ابراز علاقه میکنه ولی براش شرطی میزاره که مسیر زندگی فرشته رو به کل عوض میکنه

-مسافر های مشهد،سریع تر سوار شن...آقایون،خانوما...

ساک ورزشی سیاه رنگم را بلند کردم و به سختی از پله های ورودی اتوبوس بالا رفتم.

-آبجی می خوای کمکت کنم؟

لبخند خجولی، به آرامی زدم و با دست آزادم چادرم را روی سرم،مرتب کردم.

هنوز هم منتظر تائیدی از طرف من بود...مثل همیشه کمی لب هام رو با زبانم تر کردم.....و گفتم:

-مرسی...

و ساک را به دست شاگرد راننده سپردم.

در کمتر از ثانیه ای تمام اتوبوس پر از آدم های جور واجور شده بود.

با چشم دنبال صندلی ام گشتم...کنار پنجره..درست مثل همیشه ...!

نگاه عده ای از افراد را با غم آشکاری در چشمانشان،خیره به ظاهرم دوباره دریافت کردم....

دوباره و دوباره.....انگار این سناریو باید هر دفعه تکرار بشه...

کفش های سبز لجنی،رنگ و رو رفته ام که هر لحظه ممکن بود درز های ترک خورده اش باز شود،شلوار سیاهم که بر اثر زیاد پوشیدنم روشن تر شده و زانو انداخته بود...

خدا رو شکر تنها قسمتی از لباس هایم از زیر چادر مشخص بود....

شاید واقعا منظره ای برای دیدن بود...نگاه های پر از ترحم و دلسوزی...کمی هم تمسخر هنوز هم از رویم برداشته نشده بود...

باید بیخیال میشدم...درست مثل همیشه....

همیشه و همیشه....

-آبجی سوار شو دیگه..

نمیدونم چرا انقدر از شاگرد خجالت می کشیدم...باز هم گونه هایم گل انداخت و سرم را پایین انداختم....

و با یک ببخشید آرام و کوتاه از کنارش گذر کردم....

همسفرم زنی سالخورده بود....زنی که از خاطرات جنگ و ازدواج پسرش برایم می گفت......

خاطراتی که شاید بینمان مشترک بوده باشند...البته منظورم جنگ بود...مگر نه من چه نسبتی با پسرش دارم؟

انقدر حرف هایش با آن لهجه ی مشهدی،برام شیرین بود که گذر زمان را نفهمیدم.....

ولی هنوز هم دلشوره را در وجودم احساس میکردم...تا خودش را نمیدیدم ...مطمئن نمیشدم که خوبه.....

-دختر جون بیا ناهار بخور....رنگ و روت رفته.....

با لبخند آرامش بخشش،نا خواسته روی لب های خشک و ترک خورده ی منم...لبخند بی جونی نقش بست...

دستم را به علامت نه بالا بردم و به آهستگی جواب دادم:

-دستتون درد نکنه...

-این چه حرفیه؟یه لقمه کتلت که این حرف ها رو نداره.

-نه جدی میگم خودم غذا اوردم...بازم ممنون

و چقدر از نگاه های مشکوک زن ... در تمام ظهر خجالت می کشیدم .... وقتی که نمی تونستم بگم "غذام کجا بود؟"

بالاخره این سفر کوتاه نیز مثل تمام هفته ها گذشت....

حمید خان راننده ای که این روز ها آشناتر از هر غریبه ای برایم بود با خنده گفت:

-مسافر های خوابالو پاشین که اومدین پا بوس آق

مسافر های خوابالو پاشین که اومدین پا بوس آقا....محتاجیم به دعا...ما رو یادتون نره..

از لحن محکم و مردانه اش خوشم می آمد...سیبیل های کوتاه اما پر پشت که پشت لبش تاب گرفته بودند...لنگی که از زمانی که یادم میاید پشت گردنش آویزان شده بود و موهای فر کوتاه سیاه ..... چهره ای که بی شباهت به مرد های لوتی قدیم تهران نبود...

تا خواستم از جایم بلند شوم،همان شاگرد حمید خان بالا سرم قرار گرفت و بی توجه به نگاه های خیره ی زن گفت:

-آبجی اوستا گفتن شما وایستید...باهاتون کار دارن...

مدیون حمید خان بودم...مدیون مردونگیش...!

بی هیچ حرفی ...رفتن همان آدم هایی که بعد گذراندن هر شهر صلوات می فرستادند و تماشا می کردم....

شاگرد حمید خان همه ی مسافر ها رو سریع تر از هر زمانی بیرون کرد و به خود حمید خان اشاره ای کرد"که من هنوز اینجا هستم"

ترس به دلم افتاد،من و دو مرد تنها ...در یک اتوبوس...با شیشه های دودی؟

و آدم هایی که ناگهان به طور عجیبی از اطراف اتوبوس ناپدید شده بودند...

ناخودآگاه چادرم را دور خودم پیچیدم و دسته ی چمدان را سفت گرفتم...