رمان عشق تلخه یا شیری؟ به قلم معصومه

ژانر : #عاشقانه

خلاصه :

داستان درمورد دختری است که در اوج تنهایی و مشکلات خودش،بنابر دلایلی در پیچ و تاپ عشق قرار میگیرد و با آن دست و پنجه نرم میکند.

مقدمه :

عشق در حین تلخی و سختی شیرینی خاصی داره ک بعد از اتمام سختی به آن پی میبریم...عشق واژه ی ترسناک و شاید هم زیبا باشه،ک در نظر انسان ها متفاوت است.

بعضی از عشق ها با پایان خوش و بعضی با پایان بد به اتمام میرسه...پس میتونیم بگیم عشق هم تلخه هم شیرین،هم ترسناک هم زیبا،هم خوب و هم بد و...

با صدای کوبیده شدن در لای پلکام رو باز کردم و با صدای گرفته گفتم:بله؟

نرگس خانم:ویستا دم در کارت دارن

ای خدا کی تموم میشه اینهمه بدبختی کی اخه؟؟؟!

اخه جز طلبکارا کی با من بدبخت بیچاره کار داره

من:چشم نرگس خانم الان میام

کش و قوسی به بدنم دادم و پا شدم یه شال و مانتو پوشیدم و بدون نگاه کردن به قیافم در آینه راه افتادم و از در خارج شدم...

وقتی رسیدم پیش در با چهره ای که روبه رو شدم انگار دنیا خراب شد رو سرم

-سلام آقای صادقی

-چه سلامی خانم... یک ماهه به ما بدهکاری هنوز نیومدی تسویه کنی

صداش اونقد بلند بود که ترسیدم و لال شدم

-خانم با شمام

-آروم تر آقای صادقی من آبرو دارم...چشم دنبال کار هستم،حقوق ماه اول رو بگیرم میام برای تسویه

-هه به همه اینو میگی؟؟؟ببین خانم محبی اگه تا اخر ماه تسویه نکنی دیگ عصبانی میشم

-چشم آقای صادقی آروم صحبت کنید

یه پوزخند حوالم کرد و راشو کشید رفت.من موندم و یه عالمه بدبختی ک باعث و بانیش اون مرتیکه شوهر مادرم بود که بعد از مرگ مادر عزیزم منو از خونه انداخت بیرون...

انقد بی فکر بود ک نفهمید یه دختر ۲۰ ساله چجوری باید تنها زندگی کنه تو دنیایی ک پر از گرگه...با بغضی ک چسبیده بود به گلوم تند تند رفتم سمت اتاقم و به نرگس خانم صاحبخانه ی دوتا اتاقم توجه نکردم...وقتی رسیدم تو اتاق بغضم ترکید و هق هق سر گرفت...

بعد از مدتی که نمیدونم چند ساعت بود با سردرد عجیب پا شدم و رفتم سمت سرویس بهداشتی،صورتمو با اب سرد شستم و راه افتادم پیش آینه. با حوله ی کوچکم صورتمو خشک کردم و شونه رو گرفتم و موهای بلندم ک تا باسنم بود رو شونه کردم نگام افتاد به صورتم ک چقد جذاب بود البته اینو بهترین دوستم شالیزه میگه...چشمای طوسی با لب های قلوه ای و کمی گوشتی.دماغ ساده ک به صورتم میومد و پوست گندمی...

شلوار جین همیشگی رو پوشیدم و مانتو شال مشکی ساده رو با کفش آل استار سفیدم پوشیدم و رفتم سمت کیفم،وسایلم و ریختم توش و از اتاق خارج شدم و رفتم سمت اتاق نرگس خانم:

-نرگس خانم؟من دارم میرم بیرون

-باشه ویستا جان برو مراقب باش

-چشم خداحافظ

-خدابه همراهت

همینجوری ک با قدم های اروم میرفتم سمت پارک گوشیمو از کیف قدیمیم در اوردم و شماره شالیزه رو گرفتم:

-الو ویستا سلام

-سلام خوبی

-مرسی فدات شم،تو خوبی؟

-نه شالیزه میای پیشم؟

-اره گلم،چت شده؟

-بیا پارک همیشگی حرف میزنیم

-باشه عزیزم میام الان

-باشه بای

-بای

نشستم رو صندلی و اشک هام ریخت...اخه تا کی تنهایی؟تا کی بدبختی؟تا کی زندگی پر دردسر؟مگه من چمه که نمیتونم روز خوش داشته باشم؟...

با دست های یخ شدم صورت پر از اشکم رو پاک کردم و رومو کردم سمت آسمون و گفتم:بازم مرسی همینکه آبروم نمیره بسه برام،همینکه کارم به جاهای باریک نمیکشه بسه...

باز خوبه شالیزه همرامه،مثل یه خواهر،تو غم و شادی باهامه...تموم مشکلاتم رو تا جایی ک بتونه حل میکنه،شالیزه از خانواده های سطح متوسط داره و یه خواهر بزرگتر از خودش داره...خودش هم ۲۳ سالشه و یه سال ازم بزرگتره و دانشجو رشته گرافیک...

دستمو زدم زیر سرم ک دستی نشست رو شونم برگشتم و دیدم شالیزه با لبخند نگام میکنه

-عه اومدی؟

-اره،چی شده؟

-امروز صادقی اومد...سوپری محل

نشست پیشم و با اخم گفت:خب چی زر زر کرد مرتیکه بشکه

-میگه پولشو میخواد...من حتی ۵۰ تومن هم ندارم تا برسه ۵۰۰ تومن...

-مردیکه بدبخت گدا...خاک رس تو سرش،ایکبیری زشت...چقد گداست ک واسه ۵۰۰ تومن اومد دم در.

-وای شالیزه،میبینمش میلرزم قیافش ترسناکه

-فلاحی دیگ مزاحمت نشد که؟

-نه اون نمیاد سراغم اونبار که داد و بیداد کردم دیگه نیومد

-بهتر مردیکه پیر و چروک...راجب خودش چی فکر کرد که اومد از تو خواستگاری کرد خوبه ۳ تا بچه قد و نیم قد داره...تو یک دختر خوشگل،فوق العاده،جوون،بعد اون با اون ریش و سیبیل سفیدش و چشای هیز و سن ۵۰ و خورده ای اومده...واقعا متاسفم براش.

مکث کرد و دست کرد تو کیفش و کیف پولش رو در اورد

دستمو سریع گذاشتم رو دستش و گفتم:نه شالیزه...دیگ نه،چندبار کمک کردی بسه،تو خودت دانشجویی خرجت بالاست،من میرم دنبال کار پول هارو جور میکنم

دستشو از زیر دستم کشید بیرون و گفت:ویستا...لج نکن،ببر بده طلب این یارو صادقی رو وگرنه میام دهنشو سرویس میکنم.چون بفهمم یه بار دیگ مزاحمت مبشه اعصابم خط خطی میشه....

-نه شالیزه من پولو قبول نمیکنم

-بگیر ویستا وگرنه نه من نه تو،راسی...

یه پلاستیک در اورد و گفت:مامانم برات یه پالتو بافته

-وای شالیزه من چی بگم....واقعا ممنون

-بیا کارتو هم بگیر من باید برم

- الان داری مجبورم میکنی؟

-بحث مجبور کردن نیس...نمیخوام اذیت بشی ویستا،من تورو مثل خواهرم دوست دارم

کارتو و پلاستیک گرفتم و گفتم:مرسی ممنون گلم...از مامانت هم تشکر کن..

-خب من باید برم از همکلاسیم جزوه بگیرم...کاری نداری؟

-نه برو...خداحافظ

-بابای

بعد از اینکه شالیزه رفت رفتم سمت خیابون و یه تاکسی گرفتم و رفتم سمت خونه.

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

«آراد»

-میکا؟

-جونمم

-تو،منو دوس داری؟

دستشو گذاشت رو دستم و گفت:بیشتر از اون چیزی که فکرشو بکنی عشقم

پوزخند آروم تو دلم زدم و زل زدم تو چشماش و گفتم:خوبه پس

خندید و گفت:غذاتو نمیخوری دیگ؟

-نه اگه تو هم سیر شدی برم حساب کنم بریم

-اوهوم بریم

کیفشو برداشت و با ناز و عشوه پاشد منم رفتم بعد از حساب کردن

رفتم سمتش و گفتم:بریم

دستشو حلقه کرد دور دستم و از رستوران خارج شدیم و رفتیم سمت ماشین

وقتی سوار شدیم دستشو برد سمت ظبط و یه موزیک لایت گذاشت و گفت:میشه بیام باهات؟

-کجا بیای اخه میکا

-بیام خونت...من خونه حوصلم سر میره،بابا هم که هیچوقت خونه نیست

-باشه بیا

به کف دستش بوسه زد و اروم دستشو گذاشت رو گونم و گفت:عاشقتم آراد

یه لبخند زدم و گفتم:عشقی

تا خونه دیگ حرفی نزدیم و سکوت بود

وقتی رسیدیم خونه مستقیم نشستم رو کاناپه و میکا هم مانتوشو در آورد ک یه تاپ بندی آبی تنش بود شالشو برداشت و اومد سمتم و پیشم نشست و گفت:آراد،میگم چیزه...فردا شب دوستم رعنا مهمونی گرفته،میشه بریم؟

-بریم؟تو میتونی بری اما من نمیام

-چر ااخه تو ک اهل مهمونی بودی از وقتی رابطمون پررنگ شد همش نه میاری!!؟

اخه اگه من با تو بیام ک آبرو نمیمونه برام،دختره ی جلف؛آراد نورایی با تو حرف و لوس بیام مهمونی،یا تو بشی خانوم خونش،ملکه قلب من اگه تو باشی باید همین الان سرمو میکوبم به دیوار...روزی ک انتقام رو از بابات بگیرم روزی که نفس آسوده میکشم..

-بعدا راجبش حرف بزنیم؟؟؟؟

لبخند کمرنگی زد و گفت:باشه

بعدشم هم آروم کشیدمش تو بغلم بوسه ای ناچار زدم رو موهاش.

(عکس روی کاور،ویستا جون)

««لطفا انرژی بدین بهممم»»

«آراد»

بعد از رفتن میکا وارد اتاقم شدم و تیشرتمو در اوردم و رو تخت دراز کشیدم

دستامو گذاشتم رو چشمام و یاد گذشته افتادم؛وقتی که پدرم خودشو و مادرم آتیش زد و کسی نبود نجاتشون بده،وقتی ک خواهر دوقلوم توی تصادف عمدی کشته شد و....هه باعث و بانیش کسی نیس جز فرهاد،و همین باعث میشه با فکر کردن بهش آتیش بگیرم.

تصمیم گرفتم بخوابم و از فکر و خیال دورشم به موقعش از فرهاد«پدر میکا»انتقاممو میگیرم.

*************************

با صدای آلارم گوشیم بیدار شدم و کش و قوسی به بدنم دادم پاشدم نشستم رو تخت و زیر لب گفتم:اوف باز شرکت و اون منشی آویزون

رفتم سمت حموم و یه دوش ۱۰ دقیقه ای گرفتم و وقتی از حمام خارج شدم موهامو سشوار کردم و به یه تیپ آبی سفید اکتفا کردم و سوییچ جنسیس سفیدمو برداشتم و همینجوری که وسایل پخش شده ی توی خونه رو لگد میکردم خارج شدم و سوار ماشین شدم

تو راه بودم و مشغول عوض کردن اهنگ ک گوشیم زنگ خورد زدم کنار

-بله!

-سلام اقا

-گیریم ک علیک

-من برای آگهی زنگ زدم

صداش عجیب گرفته اس چه صدای غم آلودی

-خب ک چی

-گفتم اگه قبول میکنین...

-ساعت ۴ منتظرتم

-باشه فقط....

به بقیه حرفش اهمیت ندادم و قطع کردم و راه افتادم

وقتی وارد شرکت شدم با غرور وارد دفتر شدم ک منشی بلند شد و با لبخند لوند و آرایش غلیظ و صدای تو دماغی شروع کرد

یه اوف تو دلم گفتم با بی حسی نگاش کردم

-آقای نورایی مدارک لازم رو گذاشتم ک امضا کنید،و آقای راد زنگ زدن گفتن ک.....

-آقای راد رو بگیر برام و وصل کن

-چشم آقای نورایی حتما

نگی اینو میمیری؟!!!

وارد اتاقم شدم و منتظر تماس شدم

بعد از تماس مشغول دید زدن مدارک و امضا زدن شدم

ظهر بود که برگشتم خونه...

با بیحالی نشستم رو مبل که پر از وسایل بود،به نگاه کلی به خونه انداختم و سرمو تکوم دادم

واقعا خیلی کثیفه بدبخت اونی ک بشه خدمتکار اولین روز کمرش میشکنه

تقریبا نزدیک ۴ بود ک میکا تماس تصویری گرفت

-وای سلام عشقم نمیگی از دلتنگی میمیرم؟یه زنگ ، یه پی ام،یه خبر

-شرمنده میکا

-قربون میکا گفتنت، میگم...من که امشب نمیرم مهمونی پس بیا بریم خرید

-باشه

-پس منتظرتم بیا دنبالم

-چشم

-بابای

بعد از قطع کردن یه نگاه به ساعت کردم که ۴ بود پس چرا نیومد؟

شونه بالا انداختم و رفتم تو اتاقم تا حاظر شم:یه شلوار کتون مشکی با تیشرت قرمز پوشیدم کتونی اسپرت مشکیمو هم پوشیدم و راه افتادم سمت حیاط.

مشغول بیرون بردن ماشین بودم ک متوجه مرد و دختری شم که مرده داد و هوار میکرد و دهن دختره خونی بود و مرده خاست یکی دیگ بزنه که در چشم بهم زدن از ماشین پیاده شدم دویدم سمتشون:

-،آهای چخبره

دختری قدمی به پشت سر برداشت رفتم نزدیک و گوشه آستین دختره رو گرفتم و کشیدم پشتم و گفت:چرا زدیش؟

-کیف پولمو دزدید

برگشتم سمت دختره ک از ترس میلرزید و گفتم:راس میگه؟

-نه بخدا من ندزدیدم

-باشه کیفتو بده

کیفشو گرفتم و رو کردم سمت مرده و زیپ کیفو باز کردم و گرفتم جلوش و گفتم:کدومه؟

-هیچکدومو شاید تو جیباش باشه

نفس عمیق کشیدم و گفتم:چقد توش پول داشتی

-۳۰۰تومن

کیف پولمو در آوردم و رفتم نزدیکش و یه مشت خوابوندم رودهنش و گفتم:دفعه اخرت باشه تهمت میزنی پولو در آوردم و انداختم تو جیبش و گفتم:گمشو تا راهی بیمارستان نکردمت.

یارو دوتا پا داشت دوتا دیگ قرض گرفت و رفت

برگشتم سمت دختره ک رنگ و روش پریده بود

لخند زدم و گفتم:تو چرا ترسیدی!؟

-ممنون

سرشو انداخت پایین و ادامه داد:نمیدونم چجوری تشکر کنم

-نیاز نیس برو...وایسا

دستمالو گرفتم سمتشو و گفتم لبات....

گرفت و گفت:بازم مرسی

لبخند زدم و راه افتادم سمت ماشین ک یهو اونم راه افتاد سمت ماشین

-عه کجا

-اینجا؟صبر کن ببینم من با این خونه کار دارم،شما اقای نورایی هستین؟؟؟

-بله و شما؟

-من برای آگهی...

ادامه نداد که گفتم:بریم داخل

باهم رفتیم داخل و یه نگاه متعجب به اطراف انداخت و گفت:شما تنها زندگی میکنین؟

-اره چطور؟میترسی بخورمت اینجا کار میکنی...بلند قاه قاه زدم و نگام افتاد بهش که چقد مظلومه و حدودا میخوره ۲۱ ساله باشه...ولی جذابیت خاصی داره.

-نه اخه تعجب کردم

-خب بشین البته اگه جا واسه نشستن هست...

نشست گوشه ای از مبل و زیرچشمی نگام کرد

-خب اسمت چیه؟

-ویستا محبی

(عکس روی کاور،عکس آراد)

«ویستا»

با خستگی زیاد وارد اتاقم شدم و مستقیم افتادم رو تختم...به نورایی و خونش فکر کردم

به خونه ای که قراره از این به بعد بیشتر وقتامو اونجا باشم،به اخلاق سگی و تخس آراد فکر کردم که خیلی خیلی رو اعصابه...

اما این چیزا برای من مهم نیس،مهم اینه که بتونم دهن طلبکار هارو ببندم

با وجود اینکه از فردا کارم شروع میشه،و نصف حقوقم رو پس فردا میگیرم انگاری که کل دنیا برا منه..نورایی گفت فردا با دوست دخترش میرن بیرون و تفریح تا پس فردا و تو این یک روز و نیم باید کل خونه رو برق بندازم،تا پس فردا نصف حقوقم رو بده...پس باید استراحت کنم تا فردا خسته نباشم.

نگاهم افتاد به عکس مامان که روی میز کوچولوی اتاق بود

رفتم سمتش و عکس و گرفتش زل زدم به چشمای مامانم که میدرخشید،همیشه اخرین چیزی که ازش یادمه چشمای براقش موقع مرگش بود...عکسو بغل کردم و اشکام سر خورد رو گونه های برجستم...لبهامو با زبونم تر کردم و عکس گذاشتم سر جا،بعدش اشکامو پاک کردم،لباسمو با تیشرت و شلوار خونگی ک خیلی داغون شده بود عوض کردم که در زدن

-بله؟

-بیام تو ویستا؟

-بیا نرگس جون

وارد اتاق شد و مثل همیشه لبخند دلنشین به روم پاشید و گفت:خوبی؟

-عالی ام نرگس جون

-کار پیدا کردی عزیزم

-اره

-خب چیکار مربوط به رشته ات؟

-نرگس جون،اولن من فقط فوق دیپلم زبان آلمانی دارم،دومن نخیر،خونه ی یکی قراره کار کنم.

-وای ببخش دخترم...

-اشکال نداره کم کم اجاره های عقب مونده رو هم میدم...

مکث کردم و گفتم:اون چیه دستتون

-اِ میبینی،پاک یادم رفت...برات آش آوردم

درضمن نیاز نیس به فکر اجاره باشی،اینکه تو اینجایی باعث دلخوشی منه دختر

خندیدم و رفتم نزدیکش آشو ازش گرفتم و آروم بغلش کردم:مرسی نرگس جون

-خب برم که تو هم خسته ای امروز کلا بیرون بودی

-باشه شب بخیر

-خوب بخوابی مادر

با رفتن نرگس جون رفتم یه قاشق گرفتم و شروع کردم به خوردن آش که معرکه بود.

*********************************

صبح با آلارم گوشیم بیدار شدم و پریدم پایین و سریع رفتم صورتمو شستم و رفتم سمت جالباسی و مانتویی ک مامان شالیزه برام بافته بود رو برداشتم و پوشیدم با شال و شلوار مشکی و کفش همیشگی یه تونیک مشکی هم زیر مانتوم پوشیدم تا وقتی اونجا مانتومو در اوردم راحت باشم.

تند تند وسایلمو گرفتم از خونه بیرون زدم دوس داشتم زود برسم که دوباره قانون های دیروز رو برام تکرار نکنه

سوار یه ماشین شدم و آدرس دادم و تا خونه ی اون ۱۵ مین راه بود..وقتی رسیدیم دم در با یه دختری ک خیلی آرایش غلیظ داشت ایستاده بود...دختره فوق العاده لوس بود و هی با ناز باهاش حرف میزد و اون با سر تکون دادن جوابشو میداد

از ماشین پیاده شدم و رفتم سمتشون

-سلام آقای نورایی

دختره با اخم چشم چرخوند برام و گفت:عشقم ایشون خدمتکاره؟

آراد:اره

-اینکه دماغشو نمیتونه بکشه بالا.....رو کرد سمتم و ادامه داد:ببینم بچه کدوم وری؟پایین یا بالا؟

آراد پیشدستی کرد و گفت:اگه بچه بالا بود الان اینجا بود میکا جان؟

اها پس اسم این گند دماغ و لوس میکاست

میکا:خب حالا

-ببخشید آقای نورایی اگه میشه من برم کارمو شروع کنم.

نورایی کلیدو گرفت سمتم و گفت:نکته ها و قانون ها یادت نره...کلید دستت باشه پس فردا ما شام خونه ایم

-چشم

میکا دوباره چپ چپ نگام کرد که دلم خواست یه کشیده آب دار بزنم

-با اجازه

از پیششون گذشتم اما صدای دختره رو شنیدم که گفت:دختره دهاتی

تحملم کم بود و برگشتم سمتش و گفتم:فرض میکنیم من دهاتی ام،حداقل فرهنگ و تربیتم بالاتر از تو بچه قرتی

با حرص نگام کرد و گفت:آراد ببین چی میگه‌پررو

آراد که خندش گرفته بود و صورتش کبود بود، با جدی بودن گفت:خانم محبی حواست باشه وگرنه بد میشه...میکا بریم

سوار ماشین شدن و صدای جیغ های لاستیک ماشین خشگلش که بنز بود در اومد

بغض سنگین شده بود و چسبیده بود به گلوم،آب دهنمو قورت دادم و درو باز کردم و وارد خونه شدم....................................

(دوستان اینم یه پارت طولانی،ازم حمایت کنید)

وارد خونه شدم و درو پشت سرم بستم و قدم برداشتم به داخل خونه

آب دهنمو قورت دادم و به اطرافم نگاه کردم،مانتومو در آوردم و وسایلمو گذاشتم یه گوشه و ایستادم وسط حال دستمو زدم به کمرم و یه نفس عمیق کشیدم

نه دیگ اینجوری نمیشه به جای نگاه کردن باید شروع کنم.

تموم لباسا و پارچه و هر چیزی که کثیف بود رو ریختم تو دوتا سبد و رفتم سمت لباسشویی لباسارو ریختم تو لباس شویی و چندتا پارچه برداشتم و رفتم سراغ گرد گیری

اونقد خونش بزرگ بود که با هر تمیز کردن با چیزهای کثیف دیگه مواجه میشدم.اونقد تمیز کردم که زمان از دستم در رفته بود و قار و قور شکمم منو هوشیار برای اطرافم کرد

نشستم رو یکی از مبل های و سرمو تکیه دادم.چند تا نفس کشیدم و بلند شدم و راهی آشبزخونه شدم و در یخچال و باز کردم و یه تخم مرغ برداشتم و نیمرو کردم و شروع کردم به خوردن....

بعد از سیر شدن دوباره شروع کردم به تمیز کردن....بعد از کلی کار کردن که شامل مرتب شدن آشبزخونه و حال و نشیمن بود،نگاهمو انداختم به ساعت که ۳ رو نشون میداد،پس هنوز خیلی وقت دارم.

راه افتادم سمت پله و رفتم بالا،که با ۸ تا در مواجه شدم...با عجز و ناراحتی نگاه کردم و قیافم در هم شد..خلاصه۷ تا از اتاقا رو تمیز کردم و به دلیل خستگی زیاد یکم نشستم.واییی کمرم شکست دیگ،ایشالا درد و بلام بخوره تو سر میکا...حالا چرا میکا؟؟از حرفم خندم گرفت..........وایییییی کمرم،آی خدا جون!!!!

بعد رفع خستگی وارد به آخرین اتاق شدم که نسبت به بقیه بزرگتر بود و ست طوسی و سفید بود و وسایل های بیشتری داشت و خیلی شلخته بود و هر چیزی یه طرف بود،رو نوک پاهام وارد اتاق شدم تا یه موقع چیزی رو لگد نکنم....یه تخت سفید و طوسی دونفره داشت با یه میز و آینه طوسی و میز و صندلی سفید و کمد دیواری طوسی و دیوارا طوسی خیلی کمرنگ،نگاهم افتاد به عکسای رو دیوار....اِ پس اینجا اتاق آراد ،نیگا نیگا،چه عکسایی داره لعنتی...رفتم سمت عکساش،تو یکی از عکسا که خیلی بزرگ بود آرنج هاش رو زانشو بود و با یه اخم ساده به سمت چپ نگاه میکرد و دستاشو قفل هم کرده بود،توی یکی از عکسا دستشو گذاشته بودرو کرواتش و یکی از ابروهاشو یکم بالا انداخته بود و به دوربین نگاه میکرد...توی یکی از عکسا که با میکا بود،میکا یه شلوارک یه وجبی پوشیده بود با بالاناف سفید و آراد شلوار جین با تیشرت سفید پوشیده بود و میکا دستاشو انداخته بود دور گردن آراد و بهم زل زده بودن،با دیدن میکا بلند گفتم:اه اه

شروع کردم به تمیز کردن و با خستگی کامل چشمم رفت سمت میز و آینه که هنوز سمتش نرفته بودم،قدم برداشتم سمتش و به تموم وسایل های روی میز نگاه کردم کلی عطر و ادکلن و اسپری مو و ژل مو و... بود یکی از عطر هارو برداشتم بو کردم اونقد سرد و خنک بود که آدم دلش میخواست تا عمر داره بوش کنه ظرفش نسبت به بقیه بزرگتر بود و معلوم بود عطر اصلیش اینه یکم سر عطرو باز گذاشتم تا بوش بپیچه تو اتاق...یه نفس کشیدم و نشستم رو تخت و نگامو چرخوندم تو اتاق که از تمیزی و مرتب بودن تو چشم بود.دراز کشیدم رو تخت که بوی عطر پیچید تو دماغم،دماغمو نزدیک بالشت کردم بوی همون عطر رو میداد، خیلی دلنشین بود.بلند شدم و در عطرو بستم و از اتاق خارج شدم رفتم پایین و کل خونه رو از نظر گذروندم و لبخند رضایت مندی زدم و نگام افتاد به ساعت که ۹ بود.

شونه بالا انداختم و بعد محکم خودمو انداختم رو مبل و چشمامو بستم که گوشیم تو جیبم زنگ خورد:

-الو ویستا

-سلام شالیزه خوبی

-اره تو چرا صدات اینجوریه؟؟؟!!!

-هیچی بابا یکم زیاد کار کردم

-کار؟

-اره دیگ خونه یکی کار میکنم

-الهی بمیرم برات الان خوبی؟خیلی خسته شدی؟

همینجوری که یکی از پاهام از رو مبل سر میخورد به سمت پایین، گفتم

-اره خوبم فقط کل خونه ۹۰۰ متری با ۹ تا اتاق کلی کثیفی وشلختگی داشت تمیز کردم

شالیزه خندیدو گفت:خسته نباشی واقعا،راستی چقد خوب که کار پیدا کردی

-فدات خواهری

یهو پام خورد به یه چیزی و صدای افتادن و شکستن چیزی اومد

-چی شد ویستا؟

برگشتم سمت پام که خورده بود به مجسمه ی روی میز عسلی و مجسمه شکسته رو زمین

گریم در اورمده بود

-شالیزه من بهت زنگ میزنم یه چیزی شکست فعلا

گوشیو انداختم کنار که صدای آراد تو گوشم پیچید:«چیزی از خونه کم بشه یا خراب باشه بد میبینی»

وای حالا چیکار کنم؟؟؟؟

«ویستا»

با خستگی کیفمو انداختم گوشه اتاقو و رفتم سمت تخت سریع دراز کشیدم اونقد خسته بودم که چشمام افتاد رو هم و دور شدم از همه چیز حتی اینکه آراد میکشه منو که همون روز اول خرابکاری کردم.

****************************

صبح با صدای در اتاقم لای چشمامو باز کردم و موقعیتمو درک کردم که وسط اتاق افتاده بودم حتما دیشب از رو تخت افتاده بودم یهو صدای وحشتناک در منو به خودم آورد و دو متر پریدم بالا و گفتم:بله

-ویستا جان؟

دستمو گرفتم به کمرم و بزور بلند شدم و رفتم سمت درو بازش کردم

-سلام نرگس جون خواب بودم نشنیدم در زدین

به سینی تو دستاش نگاه کردم که حاوی صبحانه بود

-اخه دختر چرا دیروز کمتر کار نکردی

کمرم یکم تیر کشید که آروم گفتم:مجبور بودم

-چرا اخه

-وگرنه امروز نصف حقوقمو نمیداد

-اینجوری که هلاک شدی،بیا صبحانه رو بگیر بخور که ساعت ۹:۳۰

- واقعا؟وای الان دیر میشه که...زحمت کشیدین، همیشه منو خجالت میدین شما

سینی رو گرفتم و سریع درو بستم و سینی رو گذاشتم رو تخت و رفتم صورتمو شستم و بعدش صبحانه خوردم و تصمیم گرفتم امروز یکم مرتب تر باشم تا چشم اون بچه قرتی در بیاد

یه شلوار مشکی با یه مانتو ساده طوسی پوشیدم با شال و کفش مشکی... موهامو از بالا دم اسبی بستم که صورتمو کشیده میکرد،یه ریمل و رژلب هلویی زدم و از خونه خارج شدم و تند تند رفتم سمت خیابون و به اولین ماشین دست تکوم دادم.

سوار شدم و آدرس رو دادم اونم راه افتاد اما پسره با یه تیپ مسخره برگشت سمتم و گفت:میخوای آدرس رو تغیر بدیم؟مثلا بریم خونه ی من خوشگله؟

چشمامو ریز کردم و گفتم:یا بزن کنار یا...

-یا چی عزیز

چاقومو از کیفم در اوردم و آروم بردم نزدیک گوشش و خودمو کشیدم جلو و گفتم:شکمتو سفره میکنم،فهمیدی؟؟؟؟؟؟؟،حالا بزن کنار احمق

چونش تکوم خورد و گفت:باشه بابا

زد کنار و پیاده شدم ودرو محکم بستم و برای یه تاکسی زرد دست تکوم دادم و آدرس رو دادم و اونم راه افتاد

وقتی رسیدم پیش خونه سریع وارد شدم و بعد گذاشتن وسایلم یه گوشه شروع کردم به جابه جایی پرده هایی که دیروز شستم و لباسایی ک شستم رو گذاشتم تو کمد...

بعدش یکم مبل ها و تابلو ها جاشون رو عوض کردم چون آراد میگفت:بایدهر دوهفته یه بار دکوراسیون خونه یکم تغیر کنه

بعد از اتمام کارها رفتم تو آشبزخونه و با گوشیم یه اهنگ گذاشتم و شروع کردم به دید زدن کابینت ها و خوردنی ها،از اونجایی که آشبزیم خوب بود تصمیم گرفتم،مرغ سوخاری،قیمه بپزم...قیمه رو گذاشتم و شروع کردم به انجام بقیه کارها...دوتا ژله هم درست کردم و گذاشتم تو یخچال میوه چیدم و گذاشتم رو میز چایی هم دم کردم که زنگ خونه خورده شد.

استرسم شدید شد همش هم بخاطر روبه رو شدن با آراد و گفتن شکستن مجسمه بود..

رفتم در رو باز کردم و ایستادم

میکا با جذبه و همچنین آراد داشتن میومدن سمتم یعنی داشتن میومدن داخل

رسیدن پیشم

-سلام آقای نورایی،سلام میکا خانم

میکا سرشو تکوم داد و با اخم کردن بهم رفت داخل و آراد نگام کرد و گفت:سلام

اونم رفت داخل و با هم ایستاده بودن و همه جارو دید میزدن و با تعجب نگاه میکردن

-خوب تمیز نکردم؟

-عالی بود کارت،میکا نظرت چیه؟

-خوبه بدک نیس

اینو نگی چی بگی دختره ی زشت

نشست رو همون مبلی که نزدیک به جای مجسمه بود...لبمو به دنون گرفتم و از ترس یه وای آروم گفتم...اگه میکا بفهمه شر میشه باید خودم بگم بهشون بدون ترس سرمو بلند کردم ...و گفتم:ببخشید آقای نورایی...من...من حواسم نبود...یعنی حواس پرتی کردم...اشتباهی پام خورد به اون مجسمه ی روی میز و...وشکست

سریع سرمو انداختم پایین که جیغ میکا هوش از سرم پروند که گفت:دختره ی احمق تو چیکار کردی هان؟حواست کجا بود بیشعور...تو یادگاری منو شکوندی

اومد سمتم و گفت:حقت نیس چهارتا حرف سنگین بهت بگم هااا؟لال شدی؟

یهو آراد پرید جلو و گفت:میکا چته،اشکال نداره....رو کرد سمتم و انگشتشو گرفت سمت یه مجسمه که رو میز تلویزیون بودو گفت: حالا خوبه اون مجسمه رو نشکوندی خانم محبی

میکا بلند تر از قبل گفت:یعنی مجسمه ای که من گرفتم مهم نیس اونوقت مجسمه ای که دوستت گرفته مهمههههه...من دیگه یه لحظه هم اینجا نمیمونم

رفت سمت کیفش و کیفشو برداشت و رفت وقتی خارج شد آراد زد زیر خنده و بلند میخندید.

باتعجب خیره شدم بهش که گفت:بیخیال همون بهتر که اون مجسمه شکست خانم محبی

-یعنی من که الان باعث دعواتون شدم،ازم ناراحت نیستین!

چشمک زد و گفت:نچ... ببینم غذا پختی دیگ؟

لبخند زدم و گفتم:بله تا دستاتون رو بشورین میزو میچینم

-اوکی

وقتی میزو چیدم اومد غذا خورد و وقتی تموم شد گفت:ممنون...خودت هم اینجا غذا بخور و برو..راسی تشکرم بابت شکستن مجسمه اس...نصف حقوقتم رو میزه بردار و برو

-چشم

از حرفش تعجبم بیشتر شد.با خودم گفتم:خب مگه اینا همو دوس ندارن پس چرا آراد از شکستن مجسمه ای که میکا بهش داده بود خوشحال شد؟؟!!!!

«آراد»

این دختر عجیب غمگین بود و این برام عجیب بود...یاد ترسیدنش افتادم که داشت غذیه شکستن مجسمه رو میگفت...بهتر،همون بهتر که مجسمه شکست وگرنه هر روز جلو چشمم بود که اون دختره ایکبیری گرفته برام.اه اه

صبح بیدار شدم و تصمیم داشتم امروز بمونم خونه.

همینجوری که به موهام دست میکشیدم رفتم پایین و از دور به آشبزخونه دید زدم که مشغول انجام کارها بود...آروم آروم رفتم سمت آشبزخونه و با صدای متوسط گفتم:کی اومدی؟؟؟

یهو برگشت سمتم و آروم جیغ زد و گفت:ببخشید ترسیدم...نیم ساعته اومدم

-کلید نداشتی که؟؟درو چجوری باز کردی؟

اشاره کرد به پشت سرم و منم برگشتم عقب دیدم میکا با یه تاپ بالاناف و شلوارک مشکی داره از پله ها میاد پایین.یا خدا این کی اومد

میکا:من درو باز کردم براش،یه ساعت قبل اومدنش رسیدم اینجا

خندم گرفته بود از پررو بودنش،دختره آویزون حالا خوبه خودش دیروز قهر کرد و رفت

-باشه،ویستا صبحانه آماده کردی؟

چشماش دو دو میزد و با صدای لرزون و مثل همیشه غم آلود گفت:بله بفرمایید

میز تقریبا آماده بود

میکا هم اومد و نشستیم و شروع کردیم...سکوت خونه رو برداشته بود،داشتم لقمه برمیداشتم که میکا به حرف اومد

میکا:آراد...بابام گفت آخر هفته میخاد یه مهمونی بالماسکه بگیره و اونجا نامزدی مارو اعلام کنه.

لقمه رو گذاشتم رو میز و گفتم:من بعدا با شما حرف میزنم در این مورد ولی...غذاتو خوردی بالا منتظرتم.

میکا:باشه عزیزم

برگشتم و به ویستا نگاه کردم که مشغول پختن غذا بود

راهمو کشیدم و رفتم سمت پله ها و وارد اتاقم شدم.نشستم رو تخت و دستامو گذاشتم رو سرم و یه اوف بلند گفتم و زل زدم به عکس آرام روی دیوار..

باید یه فکری برای عقب انداختن مهمونی بکنم.تو فکر بودم که میکا وارد شد و با لبخند اومد پیشم.

-خوشحال نشدی؟

-واسه چی؟

-بخاطر مهمونی که بابام میخواد بگیره

-چرا، ولی...من میخوام که.....

«ویستا»

آروم نشستم رو صندلی و به آراد فکر کردم...چرا باید مهمونی پدر میکا واسه اعلام نامزدیشون منو بهم بریزه؟مگه من چند روزه که آراد رو میشناسم؟!اصلا چرا باید بشینم و بهش فکر کنم؟محکم پارچه ای که دستم بود رو پرت کردم گوشه آشبزخونه و آروم گفتم:ای خدا،چم شده من...اصلا چرا باید اینجوری بشم؟فقط برای نامزدی کسی که خونش کار میکنم و خدمتکار خونش هستم؟نه من فقط یه خدمتکارم پس به من ربطی نداره...اره من نباید بشینم و به نامزدی آراد و میکا فکر کنم...

آروم بلند شدم و بعد از انجام کارهای آشبزخونه رفتم تو حیاط تا یکم تمیزش کنم ماشالا حیاط که نبود قد یه باغ بود...بعد از مدتی که نمیدونم چقد بود صدای سر و صدای داخل خونه منو به خودم آورد رفتم سمت در و آروم به داخل نگاه کردم:میکا دور خونه میدویید و آراد دنبالش بود و با صدای بلند میگفت:وایسا وروجک واسا ببینم،واسه من بلبل زبونی میکنی

سرم انداختم پایین و دوباره رفتم تو حیاط و به بقیه کارام رسیدگی کردم اما یه لحظه هم قیافه شاد و شنگول میکا و آراد از ذهنم نمیرفت...آخه چقد باید بدبخت باشم که بشینم به خوشحالی اونا فکر کنم؟نکنه حسود شدم؟نکنه چون میکا باهام بد رفتاری میکنه اینجوری شدم؟اه چه ربطی داره اصلا....سرمو به راست و چپ تکوم دادم و وارد خونه شدم که با دیدن صحنه روبه روم زبونم بند اومد؛

میکا رو پاهای آراد نشسته و آراد با عشق زل زده بود تو چشماش و یه چیزی زیر لب میگفت.

سعی کردم بی تفاوت باشم و سریع خودمو رسوندم به آشبزخونه و مشغول کارام شدم...

اما یه چیزی بیشتر فکرمو مشغول کرده بود:اینکه رابطشون خیلی عجیب مثلا روز اول من اونطوری جواب دادم به میکا و آراد چیز خیلی مهمی بهم نگفت یا غذیه مجسمه و قهر میکا و بودنش امروز اینجا،یا این رفتارهای خوبشون،یا......

بازم تصمیم گرفتم فکر نکنم و فقط کارامو انجام بدم و همینطور هم پیش رفت.

(دوستان بهم انرژی بدین تا قوی تر بنویسم)

«ویستا»

با خستگی و بی حالی وارد اتاقم شدم و سریع لباسامو در آوردم و رفتم حموم و بعد از نیم ساعت اومدم بیرون و یه شلوار و بلوز بنفش پوشیدم و نشستم رو تخت و نگام افتاد به لباسام که دیگه خیلی قدیمی شده بود و بد شده...باید نصف دیگه حقوقم رو وقتی گرفتم برم حسابی خرید کنم،البته اگه پولم به اندازه باشه...یاد قیافه خندون و شاد میکا افتادم که چقد وجود یه مرد تو زندگیش تاثیر گذاره...یا خود آراد که با میکا بهش خوش میگذره...شالیزه هم که حداقل اگه عشقی نداره با دانشگاه و درس خوندن شاده...اون منم که فقط آفریده شدم برای سختی برای غم برای کار کردن برای دویدن دنبال آرامش که برام دست نیافتنی و همش غم و غصه جاشو میگیره.

تصمیم گرفتم برای دور شدن از ناراحتی به شالیزه زنگ بزنم

گوشیمو برداشتم و سریع شمارشو گرفتم؛

بعد از ۴ تا بوق جواب داد:

-سلام

-سلام ویستا خانم چه عجب خبرمونو گرفتی

-خب چیکار کنم شالیزه صبح میرم اونجا تا شب دیگ

-ایشالا یه شوی خوب گیرت میاد ازدواج میکنی راحت میشی

-هه بابا کی میاد منو بگیره

-وا مگه تو چته؟؟؟دختر به این خوبی خشگلی گلی خلی...عه چی گفتم!!!

-اااا شالیزه چی میگی؟

-اییی از دهنم پرید خو

آروم خندیدم و گفتم:خب چه خبر!؟

-سلامتیت ....خبر اینه که این استادم بود،امینی....

-خب...

-ازم...خواستگاری کرد

یه جیغ آروم کشیدم و گفتم:جدا،همون که یه واحد حذفت کرد و چند بار تو کلاس راهت نداد؟؟

-اره...خلاصه که منم گفتم ۷۰ درصد مثبته...۳۰ درصد منفی

-پس میشه گفت دوسش داری

-یه جورایی...خب چجوری بگم پویان یه جوری عجیب به دل میشینه

-اووووو خب حالا لوس نشو یهو وارد جاهای باریک میشی،چیزای مثبت ۱۸ طرف رو توضیح میدی....

بعدشم زدم زیر خنده

-مرض مسخره...خب من توضیح دادم دیگ

-تو اصن توضیح نده گلم،خب حالا بگو کی عروسی داریم؟؟؟

-ویستااا...من هنوز جواب ندادم بهش...شایدم جوابم منفی باشه از کجا معلوم؟

-عه،بابا من از دل تو خبر دارم،میدونم با فکر کردن بهش دلت غنج میره و قربون صدقه اش میری.

-ویستا دستم بهت برسه خفت کردم

بلند خندیدم و گفتم:باشه چرا هاپو میشی عجقم

با حالت چندش وار گفت:

-اه اه میدونی از عجقم بدم میاددد،هی میگی

با خنده گفتم:

-اشکال نداره عادی میشه...از این به بعد دیگ زیاد میشنوی

حرصی گفت:

-ویستااا

-باشه باشه خداحافظ

-برو بمیر بای

با خنده قطع کردم و یه نفس عمیق کشیدم ،واقعا برای شالیزه خوشحال بودم.بفرما،اینم از شادی جدید زندگیش...

آروم لای پلکام رو بستم و سعی کردم به چیزی فکر نکنم و فقط بخوابم...

«شالیزه»

آروم آروم پاورچین رفتم سمت آشبزخونه و آروم از پشت دستامو گذاشتم رو چشمای مامانم

-ااا شالیزه نکن

-مامان فهمیدی منم؟

-جز تو کی میاد چشای منو میگیره؟

-بابا

با چاقو اومد طرفم و گفت:چی گفتی ورپریده؟

خندیدم و گفت:

-ببخشید خب

-خب چیکار داشتی

-اومدم یه چیزی بگم بهتون

-بگو ببینم

-راستش...یکی ازاستاد هام هس... ازم ...یعنی از من خواستگاری کرده

سرمو انداختم پایین و ادامه دادم:پسر خوبیه ۶ سال ازم بزرگتره و اخلاق خوبی داره...به نظرم اگه با بابا صحبت کنین و جواتونو بدونم میتونم تصمیم نهایی رو بگیرم

مامان با تعجب دست از کار کشید نگام کرد و چشاش رو ریز کرد و گفت:یعنی تصمیم اصلی رو گرفتی و اخر کار اومدی به ما بگی؟

-نه خب من جوابم مثبته وقتی که شما هم جوابتون مثبت باشه

مامان دوباره مشغول ریز کردن هویج شد و گفت:جواب ما منفیه

-اما شما هنوز به بابا نگفتین که..

-بسه. یادت رفته تو باید با امیر علی ازدواج کنی اونا تورو چند ساله نشون کرده میدونن

-مامان جان خودتون دارین میگین نشون کرده میدونن ،کی من بهشون جواب مثبت دادم که شما اینجوری راجبش تصمیم میگیرین؟؟

-من و بابات تصمیم ازدواج تورو گرفتیم اونم فقط امیرعلی الکی به کسی دیگه فکر نکن...تازه قرار گذاشته بودن این هفته بیان اینجا حرف بزنیم راجب همین موضوع

-مامان جان من پارسال گفتم این موضوع پرونده اش بسته شده...من امیرعلی رو فقط یه پسرعمو میدونم،همین و بس...

-ببین شالیزه رو حرف ما حرف نیار اخر هفته عموت اینا میان پس حرف اضافه نباشه،الکی هم بهونه نیار،راجب اون استادت هم باید بیخیال بشی ،فهمیدی؟؟

-مامان...

-یامان...برو دیگ هیچی نگو وگرنه عصبانی میشم

سرم تیر میکشید اگه دو دقیقه دیگه اونجا میموندم ممکن بود به مامان بی احترامی کنم پس اونجا رو ترک و به اتاقم رفتم.

«ویستا»

صبح با اینکه خیلی دیر شده بود آروم آروم آماده شدم وبعد یه آژانس زنگ زدم و سریع خودمو رسوندم خونه آراد

وقتی رسیدم خودش درو باز کرد و وقتی وارد شدم با صدای تقریبا بلند گفت:چرا دیر کردی؟نیم ساعت تاخیر