رمان عشق فلفلی به قلم پانی مقدم

!# quote==تخمین مدت زمان مطالعه رمان == ۷ ساعت و ۴۵ دقیقه!#

نام رمان : رمان عشق فلفلی

به قلم : پانی مقدم

خلاصه ی از داستان رمان:

دختری به نام تیام……دختری در سال سوم دبیرستان……..از لحاظ ظاهری متوسط ولی از لحاظ باطنی محشر….غرق در درس و بحث …….تا اینکه شاهزاده رویاهای هر دختری از راه میرسه…ولی تیام خانم چشم وگوشش اونقدر بسته بوده که شاهزاده رو نمیبینه ….شاهزاده هم چشمش باز و فقط قیافه رو میبینه و اخلاق رو نمیبینه تا اینکه…

فصل اول.....

با اشاره چشم از صبا خواستم بلند شه...اونم بي هيچ حرف بلند شد و نشستم کنار سوگل.دستمو دور شونش حلقه کردم .سرشو گذاشته بود روي ميز و زار زار اشک ميريخت...دهنمو بردم نزديک گوشش و گفتم:«سوگل اين امتحان اونقدر هم مهم نيست که تو داري براش گريه ميکني.....»

_چي چي رو مهم نيست.....گفت تو معدل تاثير داره.

_هنوز اول ساله جاي جبران هست...

_واي تيام تو که مثل من گند نزدي پس حرف نزن.

سرمو عقب اوردم سعي کردم ناراحت نشم....اروم سرشو بالا اورد تو چشماي قهوه اي تيرش که قرمز شده بود نگاه کردم و گفت:ببخشيد....

_برو بابا.

همديگه رو بغل کرديم و اون همانطور که دماغشو ميکشيد بالا گفت:«تيام...تو تاحالا تک اوردي...نياوردي نميدوني من چه دردي دارم»

دستمو لاي موهاي خرمايي پر پشتش کردم و گفتم:«دبيرستانه و تک اوردنش»

_ديوونه.

سرشو از روي شونم برداشت که در با يک حرکت باز شد و شيدا و باران هم اومدند تو....با صداي بلند خوندند:

گريه نکن زار زار...

ميبرمت بازار...

ميفروشمت دوهزار...

دوهزار قديمي....

به زن عباس قلي....

ميخرم ازش يک بطري...

و با خنده به طرف سوگل اومدن.....و مشغول بهم ريختن موهاش شدن اونم با جيغ اعتراض ميکرد......

وقتي اون دوتا هم درکنار ما نشستند شديم 4 نفر روي يک نيمکت و نزديک بود من از اين طرف بيوفتم.....

باران:«بچه ها قراره امروز حسام بياد دنبالم...دوست دارم شماها هم ببينينش........سليقمو ببينين»

شيدا با خنده گفت:«سليقه تو که معلومه ...يا يک مرد چاق و شکم گنده و کچل و قد کوتاه ...يا يک پسرک جفاد(جواد)هست با موهاي کفتري و شلوار کردي..»

باران:«خيلي بيشعوري شيدا.»

شيدا:نظر لطفته.

من:«باران.....يعني جدي پدر مادرت موافقن؟يعني ميخواي به اين زودي عروس شي؟»

_نه به اين زودي زود....حالا نامزد بشيم....بعد کنکور ديگه...

شيدا:«اخر قضيه اشناييتونو برام تعريف نکردي»

باران:طولانيه يک وقت مناسب الان زنگ ميخوره..

شيدا:«پيچوندنت تو حلقم»

سوگل:«پاشين بينم پرس شدم»

شيدا:«بايد عادت کني به پرس شدن...دو روز ديگه ميري خونه شوهر...مادر شوهر مياد ميشينه روت حرف نبايد بزني»

سوگل:«حالا کسي نميخواد بره خونه شوهر.»

باران با جيغ گفت:«چرا من ميخوام»

باران و شيدا از روي صندلي نيمکت بلند شدند و به نيمکت بغلي رفتن.منم رفتم روي نيمکت جلويي و صبا اومد کنار سوگل.

ميزه دوم ميشستم.....زنگ خورد و بقيه دانش اموزان وارد کلاس شدند......غزل کنارم مينشست..دختر خوبي بود ولي کمي تنبل.

اون زنگ حسابان داشتيم.....معلم مردي قد بلند و با هيکلي ورزيده که عشق خيلي از بچه ها به خصوص شيدا شده بود.....هر وقت او وارد کلاس ميشد..هوش و حواس همه ميپريد.....با صداي تقه در همه درجاي خود نشستند

وارد کلاس شد بدون نگاه به بچه ها به سمت ميزش رفت.کيفش را که مطمئن بودم چرم اصل هست رو روي ميز گذاشت و زير چشمي همه ي بچه ها رو نگاه کرد.و بيشتر از همه روي شيدا خيره ماند..چشمم به حلقش خورد که توي دستش برق ميزد....يک حلقه تقريبا ساده و شيک.يعني ازدواج کرده....پس چرا تا هفته پيش دستش نميکرد......نگاهم به سمت شيدا کشيده شد اونم انگار متوجه حلقه شده بود چون اخماش رفت تو هم....قيافش بامزه شده بود.

يکي از بچه ها از اخر کلاس داد زد و گفت:«اقا مبارک باشه شيرينيش کو»

اينبار همه بچه ها چشمشون به دست اقاي يوسفي خيره ماند و شروع کردن به دست زدن....

اقاي يوسفي:بسه اينجا کلاس درسه نه مجلس عقد کنون.

يکي ديگه از بچه ها:اقا ما که مجلستون نبوديم بزارين اينجا خوش باشيم.

اقاي يوسفي ناگهان به سمت من چرخيد و گفت:شکيبا....برو مسئله هاي امتحان هفته پيش رو حل کن.

_من ؟

_شکيبا ديگه اي هم هست؟...

_نه.

_پس پاشو .

برگه رو از توي کيفم کشيدم و بلند شدم مانتوم رو صاف کردم و رفتم پاي تخته......ماژيک مشکي رو برداشتم و شروع کردم به حل مسائل....

با صداي زنگ ...صداي جيغ بچه ها هم رفت هوا...کيفمو برداشتم و رفتم سر ميز شيدا...قيافشو به حالت مسخره اي ناراحت کرده بود و گفت:«ديدي ترشيدم تيام»

_خجالت بکش دختر.

سوگل:«چه حلقه ي خوشگلي داشت.»

شيدا:خفه شو.

سوگل:چپه شو.

_بچه ها بياين ديگه......

سوگل و شيدا و باران همراه من به دم در رفتيم....

شيدا: اق داداش اومدن...ديگه من برم.

شاهين جلو اومد و بلند گفت:سلام.

همگي سلام کرديم و شيدا سريع خداحافظي کردو رفت...سوگلم همراه سرويسش رفت و باران هم منتظر حسام موند و منم پياده رفتم....هوا گرم بود و پياده روي ادمو کلافه ميکرد.کولمو انداختم روي دوشم و رفتم به خونه.

مسافت خونه تا مدرسه کم بود ولي خيلي پيچ در پيچ بود...

من تيام هستم...تيام شکيبا....دختري قد بلند و تقريبا خوش اندام....البته بقيه اينو ميگن چون شکم و پهلو ندارم.....صورت فوق معمولي دارم...دوتا چشم مشکي نه خيلي بزرگ و نه خيلي کوچيک و دماغ و دهن متوسط...رنگمم که گندميه..نه خوشگلم نه زشت....از خودم راضيم.........وضع درسام...در اين 3 سال دبيرستان نمره زير 16 نداشتم......يک برادر دارم به اسم فرهاد.....رسيدم به خونه...

کليد رو کردم داخل قفل و وارد شدم....صداي دعواي مامان و بابا کل خونه رو برداشته بود....حياط بزرگ و با صفايي داشتيم....خاطرات کودکيم هم فت و فراوون بود رفتم داخل خونه در اتاقشون بسته بود و صداي جيغ و داد مامان ميومد.فرهاد هم نشسته بود روي مبل و درحال فوتبال نگاه کردن بود.

_سلام.

_سلام.

_مگه امروز دانشگاه نداشتي.

_حالش نبود.

_به خدا اين ترم ميوفتي فرهاد.

_مهم نيست.

_خجالت بکش.

_فکر کن کشيدم که چي؟

_فري حالت خوب نيست.

رفتم داخل اتاقم جنگ اعصاب هنوز ادامه داشت...اتاق من کنار اتاق مامان اينا بود.

مامان با داد:«نديدي اون زن داداشت چطوري لباس ميپوشه....همه لباساش بالاي 500….600 تومنه اون وقت من يک 50 تومني براي يک مانتو ميخوام بهم نميدي.....عجب زمونه اي .

_زري خانم.....من يک کارمند سادم.....ماهي 300 تومن ميگيرم تو اين گروني از کجا 50 تومن برات بيارم.

هرروز يا يک روز درميون اين جنگ برپابود ...و هميشه هم بابا کنار ميومد.تازگي ها توقعات مامان داشت زياد ميشد و بابا از پسش برنميومد...فرهاد هم به مامان رفته بود کارنميکرد و پول ميخواست..

لباسامو در اوردم و يک لباس راحتي پوشيدم که تلفن خونه زنگ خورد

با اين سر و صداها ...هيچکس صداي تلفن رو نميشنيد...از زير خروار ها لباس پيداش کردم..شماره خونه عزيز جون بود.

_سلام

_سلام تيام جان خوبي مادر؟

_مرسي..شما خوبين؟عمو خوبن؟

_خوبن مادر...فرهاد خوبه؟مامان خوبه؟بابا خوبه؟

_اره همه خوبن...

_سر نميزني به ما ديگه.

_مدرسه ها شروع شده و درس ومشق نميزاره.

_نکه تو تابستون خيلي ميومدين.

_عزيز جون...تيکه نندازين فداتون بشم ميدونيد که دليلشو...

عزيز اهي بلند کشيد و گفت:امشب يک سر بياين اينجا...

_براي چي؟

_خونه مادربزرگ رفتن هم سوال داره.

_نه عزيزجوني..منظورم اينه کسي هم اونجاست.

_همين خودموني ها.

_عزيز ميدوني که مامان من زن عمو رو ببينه عصبي ميشه.

_وقتي بفهمه کي داره مياد عصبي نميشه.

_کي مگه قراره بياد.

_ديگه من برم کارامو بکنم.شب ساعت 9 منتظرتونم.

_خداحافظ .

_خداحافظ.

يعني کي قرار بود بياد....سر و صداها خوابيد....از اتاق رفتم بيرون مامان با خوشحالي در حال سرخ کردن گوشت ها بود باباهم روي مبل کنار فرهاد نشسته بود.

_سلام بابا.

_سلام عزيزم.

مامان:کي اومدي ؟

_سلام.نيم ساعتي ميشه.

_پس بيا کمک غذا درست کن

_چشم.

با اينکه از خستگي داشتم ميمردم رفتم داخل اشپزخونه و مشغول درست کردن سالاد شدم بعدشم بقيه غذا رو درست کردم و سفره انداختم.همه نشستن پاي سفره.

من:عزيز جون زنگ زد و گفت امشب بريم خونشون.

مامان:ديشب خونشون بوديم که.

با اينکه مامان از خونواده ي بابا بدش ميومد ولي عزيز جون استثنا بود و عاشقش بود.

بابا:ميگفتي هر شب که زحمت نميديم.

من:گفتن همه خودموني ها هم ميان.

_اگه اون پري گور به گوري هم باشه که من نميام.

بابا:زري.!

من:عزيز جون گفت يک کسي هست که اگه بفهمين کيه حتما مياين.

مامان:کي؟

من:نميدونم.

بعد از تموم شدن غذا ظرف ها رو بردم توي اشپزخونه و مشغول شستن شدم.بقيه هم رفتن خوابيدن بعد از تموم شدن ظرفهابه اتاقم رفتم و شروع کردم به درس خوندن.اولين هفته از ماه ابان بود.....درس ها سنگين نشده بود ولي بايد از همين اول شروع ميکردم تا ساعت 6 درس خوندم و بعدش هم رفتم حموم...ساعت 7 و نيم بود که مامان گفت حاضرشم.....

مانتو خاکستريم رو همراه شلوار لي و شال مشکيم سرم کردم و رفتم دم در مشغول پوشيدن اديداس هايي که مطمئن بودم تقلبيه و به اصرار مامان خريدمشون شدم...فرهاد هم اومد کنارم نشست و مشغول کفش پوشيدن شد.

_چرا کتوني ميپوشي.؟

_ميخوام برم فوتبال.

_مگه خونه عزيز نمياي؟

_نه حسش نيست.

_حتي اگه مرواريدهم باشه؟

_اونا که نميان.

_شايد اومدن.

فرهاد دست از بستن بندهاي کفشش کشيد و گفت:بگوجون من؟

_چرا قسم بخورم...

فرهاد کفشاشو دراورد و انداخت اونطرف و کفش اسپرتاشو در اورد از کارش خندم گرفت وقتي خندمو ديد اونم خنديد و لپمو کشيد و گفت:عشقمي.

_من يا مرواريد؟

_هردوتون.

از جا بلند شدم...و رفتم لب حوض نشستم اونم دنبالم اومد ولبه پله نشست و باداد گفت:بيا مامان ديگه.

مامان روسري ساتنشو روي سرش صاف کرد و کفش هاي پاشنه 10 سانتي شو که از بدترين جنس بود رو پاش کرد.از نظر مالي وضعمون بد بود ولي مامان هميشه سعي داشت بگه ما خيلي با کلاسيم.با صداي بوق ماشين از لب حوض بلند شدم و رفتم سمت در ...درو باز کردم که چشمم به پرايدمون خورد...نورش افتاده روي صورتم.دستمو جلوي چشمم گرفتم و رفتم سمت ماشين درو باز کردم و گفتم:سلام .

_سلام .بازم دير اومدم؟

_نه...خيلي هم به موقع اومدين.

_اميدوارم نظر مامانتم همين باشه.

لبخندي به بابا زدم و همون موقع مامان سوار شد.کيفشو گذاشت روي پاش و گفت:اين نورتو خاموش کن چشمم کور شد.

بابا:اگه خاموش ميکردم که جلوي پاتونو نميديدن.

فرهاد سوار شد و رفتيم به طرف خونه عزيز.

خونه عزيز نزديک حرم (حرم امام رضا(ع))بود...و از خونه ما تا اونجا خيلي راه بود......45 دقيقه اي تو راه بوديم و غر غرهاي مامان رو تحمل کرديم تا رسيديم.بابا ماشينو يک کوچه عقب تر پارک کرد و پياده رفتيم به سمت خونشون. مامان با ديدن ماشين آزراي عمو اينا فحشي به انها داد واخماش رفت توهم و زنگ زديم....عزيز تند درو باز کرد و رفتيم داخل...با اينکه نزديک حرم بود ولي از آپارتمان هاي شيک و لوکس بود...عمو اينو واسه ي عزيز خريده بود به عنوان هديه روز مادر..چون هم عزيز راحت باشه هم نزديک حرم...طبقه اول بود و ماهم از اسانسور استفاده نميکرديم...

مامان به در زد و وارد شديم....صداي همهمه خبر از جمعيت زيادي که داخل بودند ميکرد..خوبه عزيز گفت خودموني ها...اول که عزيز جون دم در ايستاده بود.....يکي از عادت هاي خوبشون اين بود که مهمون ميومد چه غريبه چه اشنا ميومدن دم در..بابا رفت داخل..عزيز جون بغلش کرد و سريع از بغلش درش اورد و مامان را در اغوش گرفت و بووسه اي بر پيشونيش زد و بعدش هم فرهاد و من....عزيز جون قدش از من خيلي کوتاه تر بود و من تا کمر بايد خم ميشدم....بوسه اي به گونه گوشتي اش زدم و اون هم سرمو بوسيد....کنار عزيز عمو سعيد ايستاده بود.....قد بلندي داشت و ريش بلند....قيافه جالبي نداشت ولي مثل بابا اخلاقش عالي بود باهم دست داديم .کنار عمو زن عمو پريچهره ايستاده بود ...قيافش دمغ شده بود معلوم بود باز مامان بهش تيکه انداخته.....زن عمو واقعا زن مهربوني بود ولي يک اخلاق بد داشت که زيادي پز ميداد...با اونم دست دادم.کنار زن عمو عمه سميرا ايستاده بود ..35 سالشه و تازه 1 ساله ازدواج کرده....2 هفته بود عمه رو نديده بودم چون اونا مسافرت بودن....عمه رو بغل کردم و مشغول بوس و ماچ.

عمه:چه بزرگ شدي تو اين 2 هفته که نبودم عمه قربونت بره..

_خدانکنه ...خوش گذشت؟

_جاي شما خالي.

_شوهر به جاي ما.

عمه بيشگوني از پهلوم گرفت ....کار هميشگيش بود....در کنار عمه فرزاد شوهرش ايستاده بود...دکتر عمومي بود...اخلاقش درحد تيم ملي بد بود.....اه اه...با سر جواب سلاممو داد ..کنار فرزاد بد عنق عمو سهيل ايستاده بود...30 سالش بود ولي هنوز ازدواج نکرده بود...يک رستوران بزرگ توي شانديز داشت که هميشه ما رو مجاني مهمون ميکرد.عمو مردانه گونمو بوسيد .کنار عمو ...مرواريد ايستاده بود قبل اينکه مرواريد رو بغل کنم.نگاهم به سمت فرهاد چرخيد که جلوتر بود و داشت با بقيه سلام و عليک ميکرد..لپاش گل افتاده بود و نيشش باز بود...

_سلام تيام جان.

دوباره چرخيدم سمت مرواريد.دختر خوبي بود.هم از نظر اخلاق هم قيافه.

صورت کشيده اي همراه ابروان پيوسته و دو تا چشم عسلي درشت و بيني قلمي و لبان برجسته خوش فرم....19 سالش بود و ترم اول پزشکي...بغلش کردم بوسش کردم.

_خوبي مرواريد ؟

_ممنون...مرواريد هميشه لبخند ميزد و اين صورتش رو جذاب تر ميکرد..

کنار مرواريد هم مهدي ايستاده بود ..اونم دبير فيزيک بود و 30 ساله و مجرد....خيلي بد اخلاق بود و وقتي شوخي ميکرد ادم حالش بهم ميخورد...

بعد از اونم فاميل هاي دور که خودم خوب خوب نميشناسمشون.

خلاصه بعد از سلام و احوال پرسي با کسايي که حتي يکبار توعمرم نديدمشون ...ميرم داخل اشپزخونه..عمه نشسته و داره سالاد درست ميکنه...

_کاري نيست؟

_چرا تيام جون....همون سيني چاي رو ميبري ...مرواريد پيش دستي برد.

_چشم.

سيني چاي رو برداشتم ...سنگين بود با هزار زحمت...رفتم بيرون از گوشه ي سالن شروع کردم...حالا خدا را شکر همه جا رو صندلي چينده بودند و نياز نبود خم شم...

اولين نفر که نميدونم کي بود رد کرد و گفت نميخوره..نفر بعدي.کوروش اقا بود که ميشد برادر زاده عزيز جون 60 سال را داشت ... بچه هاش تازه از المان برگشته بودند و به علت مريضي زن کوروش خان همه پاشدن اومدن مشهد پابوس امام رضا....استکان چاي رو برداشت و گفت:شما بايد دختر اقا سعيد باشي درسته؟

_نه من دختر اقا سينام.

_واقعا؟

به مرواريد اشاره کردم و گفتم:اون دخترعمو سيناست.

_پس تو تيامي.

تعجب کردم که بشناسم.يکدونه قند برداشت و روبه يک خانمي که کمي ازش دورتر نشسته بود گفت:هستي خانم.....اين تيامه.

زن هيکل ريزه ميزه اي داشت....ابتدا اخمي کرد و سپس لبخند زد و گفت:بيا اينجا ببينم.

گيج شده بودم..اينا چي ميگفتن.به اون چند نفري که در اون فاصله نشسته بودند چاي رو تعارف کردم و رفتم طرف زني که انگار اسمش هستي بود

هيکلش خيلي ريزه ميزه بود فکر کنم نصف صندلي هم برايش کافي بود....خودشو کوچيک تر کرد و گفت:بشين دخترم.

_اذيت ميشين.

_بشين.

نشستم کنارش .دست سردشو گذاشت روي پام.با اون شلوارکلفتي که من پام بود بازم سردي دستش حس ميشد.دختري جوون تقريبا 20 ساله کنارش نشسته بود و با کنجکاوي به حرف هاي ما گوش ميداد با اينکه صورتش اون طرف بود معلوم بود به حرف هاي ما گوش ميده.

هستي گفت:خب تيام خانم شما بايد پيش دانشگاهي باشين درسته؟

_نه من سومم.

_وا به من گفتند شما پيشيد.

لبخندي زدم و گفتم:ببخشيد کي گفته؟

_بماند.چه رشته اي ميخوني حالا؟

_رياضي.

_پس خانم مهندسي ميشي؟

_هرچي خدا بخواد.

به دختر کنارش اشاره کرد و گفت:اينم پونه دختر من حسابداري ميخونه ..دانشگاه تهران...دو سه روز ديگه هم بايد برگرده تا عقب نمونه.

دستمو دراز کردم و گفتم:خوش وقتم

لبخندي زد که گونه هاش چال افتاد.و گفت:منم همينطور.

دوباره سرجام نشستم و سکوت بر قرار شد...

گفتم:شما همين 1 دختر رو داريد؟

_نه 2 تا پسر يکي از يکي بهتر دارم.

لبخندي زدم و اون ادامه داد:يکي شون پژمان هست که رفته سر خونه زندگيش و يک فرشته ي کوچولو به اسم فربد دارن.

سرمو تکون دادم و ادامه داد:اون پسرمم پارسا داره 25 سالش تموم ميشه.اونم مهندس برق.

هميشه وقتي حرف درس ميشه من مشتاق ميشدم.

_چه دانشگاهي؟

_ليسانسشو گرفته براي فوقش مياد دانشگاه فردوسي مشهد.

_دانشگاه قبليشون چي بوده؟

_نميدونم والا..ازش ميپرسم.

سرمو تکون دادم انگار چه قدر برام مهم بود.لپهاش گل افناد و گفت:دخترم تو تاحالا درباره ي ازدواج فکر کردي؟

چه ربطي داشت.

_نه.

_نميخواي بهش فکر کني.

_من هنوز 17 سالمه.

_من خودم 14 سالگي عروس شدم.16شدم پژمان به دنيا اومد.

_ماشا....الانم بهتون 16 ميخوره.

لبخندي زد و من گفتم:من ديگه برم به کارام برسم ببخشيد.

_خواهش ميکنم دخترم.

بلند شدم و رفتم به سمت اشپزخونه که مامان صدام کرد ..چرخيدم

_بله؟

_هيچي مرواريد جان اومد.

چرخيدم و رفتم تو که يک دفعگي خوردم به يک نفر.

رفتم عقب يک پسر تقريبا خوش اندام و خوش قد و بالا...دوتا چشم درشت و کشيده ميشي.قلبم داشت ميومد تو دهنم اين ديگه کي بود.....

پسر:ببخشيد ترسوندمتون...

داشتم سکته ميکردم.لبخند خشکي زدم و گفتم:خوا....خواهش ...ميکنم....شما؟

_من نوه کوروش خان هستم اگه بشناسيد.

يعني نوه برادرزاده عزيز جون.....چه پيچيده.

_بخشيدين؟

_از دستي که نبود.اشکالي نداره.

لبخندي مسخره زد و گفت:من کارد پيدا نکردم براي مامان ميخواستم.

_بله الان...

رفتم سمت کمد يک کارد ميوه خوري برداشتم ودادم دستش اونم سريع رفت بيرون و داد به زني که دقيقا مقابل اشپزخانه نشسته بود.زن کارد را گرفت و غر غر کرد.ظرف شيريني رو برداشتم و رفتم بيرون ازهمون رو به رو شروع کردم.

برداشت زير چشمي نگاهم کرد و گفت:شما؟

_تيامم

دختر کنار دستي زن که قيافه بچه گانه اي داشت گفت:مامان پس اين تيامه.

لبخندي زدم و شيريني را روبه او گرفتم.

-من سيرم.

_بفرماييد يکدونه اشکال نداره.

دختر چشم و ابرويي بالا انداخت و گفت:گفتم که نميخوام.

صاف شدم ..اب دهنمو قورت دادم و برگشتم که به کسايي که اونطرف بودن تعارف کنم که مرواريد اومد جلو و خورديم بهم و ظرفي که دست مرواريد بود افتاد روي زمين و خوشبختانه نشکست و قندها روي زمين ريخت....مرواريد که انگار شکه شده بود يک نگاه به من انداخت و من گفتم:ببخشيد.

خواهش ميکنم يواشي زير لب گفت و نشست روي زمين و شروع کرد به جمع کردن قندها .

قسمت سوم.

خم شدم که کمکش کنم که يکدفعگي فرهاد پريد جلوم.

_من جمع ميکنم تو برو.

_خب کمک ميکنم.

با دست اروم هلم داد عقب و گفت:برو بينم.

لبخندي زدم و با ظرف شيريني به سمت بقيه رفتم.....از کوروش خان شروع کردم کنار او زني مُسِن نشسته بود با هيکلي درشت.

_بفرماييد.

با دستهاي لرزان برداشت و گفت:ممنون .

_خواهش ميکنم.

روبه مرد کنارش گفت:کوروش اين کيه؟

_تيام.نوه ي محترم.

_وا....دختر سعيد؟

_نه دختر اقا سينا.

_اوا اين که 10 سال ديديمش 7…..8 سالش بود.

_بزرگ ميشن ديگه.

زن دوباره روبه من شد و گفت:تو ميخواي خانم شي؟

_جان؟

جا خوردم....يعني چي منتظر بقيه حرفاش نشدم و به بقيه مهمونها رسيدم...کلا بين همه کسايي که اومده بودند.3 تا دختر جوون و 3 تا پسر جوون بود ...دوتا هم بچه.يکي فربد پسر پژمان و يک دختر ديگه که نميدونم کي بود بعد از پذيرايي به اشپزخونه برگشتم..مهدي،پسر عموم روي صندلي نشسته بود و مچ پاش رو ميمالوند.

_چي شده؟

_هيچي.

ظرف خالي شيريني رو گذاشتم روي ميز و گفتم:بقيه کجان؟

_تو اتاقها.

يک قدم بهش نزديک شدم و گفتم:مطمئني پات چيزي نشده؟

_اره...اره....چه کنه اي !

به پاش نگاه کردم و با صداي بلند تري گفت:ميخواي دوباره بپرس.

و از جاش بلند شد..يک پسر وارد اشپزخونه شد و مهدي بلند شدو گفت:چيزي ميخواي داداش؟

پسر به سمت مهدي رفت و منم رفتم به سمت در که از اشپزخونه خارج بشم که مهدي گفت:تو اتاق بزرگن ...الکي دنبالشون نگردي.

چرخيدم سمتش هردوشون به من خيره بودند و مهدي يک لبخند گوشه ي لبش بود.

سرممو تکون دادم و رفتم به اتاق بزرگه.

مرواريد و عمه سميرا مشغول پهن کردن تشک بودند و عزيز جون داشت با مامان و زن عمو پري حرف ميزد.

بالشت ها رو از مروايد گرفتم و روي تشک ها گذاشتم.

مامان:اينا که خيلي پولدارن ...چرا نرفتن هتل.

_ميخواستن برن ولي من نذاشتم...بعد از مدتي بچه هاي برادرم اومدن.

زن عمو:نصف بيان خونه ما..نصفي هم اينجا باشن

عزيز:اينطوري که زياد ميشه..زري خانم شما خونت جا نداره.

مامان:واه ...عزيز جون چي ميگي ما به زور خودمون جا ميشيم بعد مهمون بياريم حرف ها ميزنيد.

عزيز:فقط همين يک شب زري خانم باور کن جا نداريم.

_چيکار کنم خب؟

ميدونستم اين بحث ممکنه به بحث برسه.

_مامان کي ميريم؟

عزيز:حالا به ايستين شام بخوريد بعد.

من:نه ديگه من فردا امتحان دارم.

_هرجور راحتي مادر.

مامان بلند شد و رفت به بابا گفت اونم حاضر شد و بعد از يک خداحافظي طولاني اومديم بيرون.

تااز دم خونه ي اونها تا دم ماشين مامان يکراست غر ميزد.

_يعني چي اخه من 3 ساعته اونجا نشستم نه دختر اون برادرت نه اون خواهرت يک ليوان چاي دست ادم نميدن........براي شامم اومدم اونهمه برنج پاک کن و دم کن ...اون خواهرت يا زن داداشت يک تشکر کوچيک کردن......من اگه ديگه اينجا کار کردم...من شايد نخوام مهمون بياد خونم مگه به زور ميشه اي داد بي داد...سوار ماشين شديم.

فرهاد :بابا ضبط رو روشن کن.

مامان:نيازي نيست...

تا اونجا هيچ کس حرفي نميزد وقتي رسيديم فرهاد گفت:بابا شما هم فاميلهاتون زياد بودن به روتون نمياوردين؟

بابا:اينکه بدي نداره...

_پس منم اگه 10 تا بچه بيارم اشکالي نداره.

بابا با خنده گفت:اگه زنت توانشو داشته باشه چرا که نه.

فرهاد :بابا پس يک زن پر توان برام پيدا کن.

مامان يکي پشت گردن فرهاد زد و گفت:خجالت بکش بچه زمان ما اسم عروسي ميومد همه قرمز ميشدن.

فرهاد:ولي اين تبصره ماله دخترهاست ها....پسر ها تازه باديم به غبغب ميندازن.

بابا با شوخي گفت:تيام جان توهم شوهر پر توان ميخواي.

مامان با داد:سينا!!!!!!!!!!!!!

اينجور شوخي ها از بابا بعيد بود...

وارد شديم سريع رفتم تو اتاق و خودمو انداختم روي تخت چوبيم که کنار کمد و زير پنجره بود...يک اتاق کوچيک که يک کمد بزرگ و دو دره در کنار تخت چوبيش و يک ميز وسط اتاق و يک فرش نيم سوخته و يک پنجره بزرگ و يک کتابخونه که پر بود از کتابهاي من.....

تا چشمامو بستم....رفتم به خواب..

ساعت 4 ساعتو کوک کرده بودم.بلند شدم و يک ابي به دست و صورتم زدم ...نماز خوندم و و شروع کردم به درس خوندن...

درس خوندم و اونقدر دوره کردم تا ساعت 6 و حاضر شدم و بدون صبحونه رفتم طرف مدرسه...

همه خواب بودم و من بايد تنهايي ميرفتم.

خيابون ها هم خلوت و هوا سرد..

قسمت4

کيفم روي دوشم بود مثل اين بچه دبستاني ها ولي اينم کيف خودشو داشت...پيچيدم توي خيابون اصلي که شيدا و شاهين از جلو دراومدن.

شيدا:سلام حضرت بانو

_عليک سلام خوبين؟

شيدا:مچکريم.

شاهين:سلام عرض ميشه.

_اوا سلام.

نديده بودمش ....

شيدا:داداشم لاغره وريزه ولي نه اينقدر که نبينيش.

نگاهي به هيکل شاهين انداختم برعکس خيلي گنده بود.

شاهين:مشکلي نيست..

شيدا:نميگفتي مشکلي بود؟

شاهين:تک و تنها تو خيابون اين موقع صبح اي واي من.

شيدا:داري تور پهن ميکني باز؟

شاهين:فکر کنم داره تور هاي ديشبشو جمع ميکنه.

من:بچه ها.

شيدا:هيس بزار دقت کنه پسري جا نمونه.

يکي اروم زدم تو پهلوي شيدا که گفت:باشه باشه کارتو انجام بده.

داشتيم ميرفتيم که چشممون به يک گدا خورد که روي زمين نشسته بود...اول صبحي چه فعاله.

شاهين:چه چيزهايي هم تو تورش افتاده.....اوه اوه.

سرمو پايين انداختم.

شيدا بازوهامو فشار داد و گفت:دوس جونمو اذين نکن.

شاهين:اذيت چيه واقعيته.

هرسه خنيديدم.

.نزديک در ورودي بوديم که دبير فيزيک رو ديديم..اقاي افشار.

شيدا با ديدن اون گفت:يا حضرت عزرائيل خودت کمک کن.

شاهين:کمک چيه بگو کار رو تموم کن.

شيدا:خدا نکنه....خدايا اين اجنه معلق که افريدي براي چي..مرتيکه چشم اسموني بيشعور.

_شيدا...

شيدا سرشو انداخت پايين و گفت:سلام استاد.

افشار سرشو بالا اورد نيم نگاهي به هردومون کردو گفت:عليک

شيدا از پشت براش شکلک در اورد و از شاهين خداحافظي کرد و رفتيم داخل مدرسه.وارد کلاس شديم.شيدا کيفشو از راه دور روي ميز پرت کرد و رفت پاي تخت...گچ رو با صداي بدي کشيد روي تخته.

صبا بغل دستي سوگل نشسته بود و کتابش روي پاش بود... و يا صداي گچ داد زد:نکن.

شيدا صداشو بچگانه کرد و گفت:دوش دارم.

صبا زير لب طوري که شيدا نشود گفت:مسخره .و دستاشو روي گوشش گذاشت...

زنگ اول فيزيک داشتيم.سوگل که از در وارد شد مثل ابر بهار گريه ميکرد....هرچي بهش ميگفتيم هنوز که نمره ها رو نداده گريه براي چي ميکني ولي اون به گريش ادامه ميداد...

بالا خره استاد وارد کلاس شد ..چشم هاي نگران همه روي او ثابت ماند.کيفش را روي ميز گذاشت و کتش را به پشت صندلي اويزان کرد و در جاي خود نشست...نگاهي به دفتر نمره اش انداخت و گفت:برنامه چيه؟

صبا از پشت من بلند شد و گفت:نمره ها رو بدين.

استاد افشار ابروهاي پهنش را بالا انداخت و گفت:درسته.

همه صاف نشسته بوديم.غزل بغل دستيم هرزگاهي با استرس به من نگاه ميکرد و من فقط لبخند ميزدم.هميشه نمره هاي فيزيکم رو گند ميزدم و اگه ايندفعه هم بد ميشدم بي انصافي بود چون 5 ساعت شب قبلش درس خوندم.موهامو داخل دادم و دستامو در هم گره کردم...چشام روي ميز استاد که در فاصله دوري از ما بود ميخکوب شده بود....استاد ضربه ي ارامي به ميز زد و گفت:خب ...خب...خانما .....نمره ها اصلا خوب نبود....

يکي از بچه ها بلند شد و گفت:استاد پايين ترين نمره چند بود؟

استاد سري تکون داد و گفت:2

دهن همه باز موند..استاد برگه ها رو توي دستاش محکم کرد و از جا بلند شد:يعني يک دختر سوم دبيرستاني....از 20 تا سوال اسون فيزيک بايد 2 تاشو بلد باشه..همه سراشونو پايين انداختن.

_خيله خب بسه....

نفر اول خانم....خب معلومه ....مثل هميشه شکيبا.

سرمو يک دفعگي اوردم بالا استاد لبخند تلخي زد و گفت:18.

از جا بلند شدم و گفتم:ممنون و برگه رو از دستش گرفتم.

بعد از خوندن چند نفر گفت:باران بهادري 13.

باران چنگي به صورتش زد و برگه را کشيد که نصفش پاره شد.

_صباشيرزاد

_بله.

_14

صبا با غرور جلو رفت و برگه را گرفت و زير لب چيزي گفت و به سرجايش اومد.

_شيدانيک خواه؟

_بله اقا.

_خيلي عاليه 7.

رنگ شيدا سرخ و سفيد شد و با قدم هاي اهسته برگشو گرفت.

سوگل دماغشو کشيد بالا و به استاد نگاه ميکرد که اسم اونو صدا زد.

_و خانم سوگل صادقي...3.

سوگل سرشو محکم روي ميز زد و شروع کرد به گريه کردن صبا رفت و برگشو گرفت و داد دستش...

دستمو گذاشتم روي دست سوگل و ازش خواستم گريه نکنه ولي نميشد.

افشار:خانم شکيبا ليست رو از دفتر بياريد.

_چشم.

بلند شدم و رفتم به سمت طبقه پايين که دفتر شلوغ بود...ليست رو گرفتم و برگشتم به کلاس...5 دقيقه اخر کلاس بود که گفت ليست رو ببرم پس بدم..رفتم پس دادم و با دو برگشتم که زنگ خورد و اقاي افشار بلافاصله اومد بيرون و بهم خورديم.

لبمو گاز گرفتم و گفتم:ببخشيد.

افشار مردي قد بلند و لاغر بود.چشم هاي ريز و ابي روشني داشت و هميشه عينک گنده ميزد.ته ريش هم داشت...ابروهاشم که پر پر بود...

لبخند زد و گفت:مايه مباحاته به يکي از دانش اموزهاي زرنگ بخورم.

اخمي کردم که خودمم دليلشو نميدونم ولي فهميدم ازش خوشم نيومده...

_بازم عذز ميخوام.

سرشو تکون داد و از کنارم رد شد.

اون روز هم تموم شد...با شيدا و سوگل و باران از کلاس خارج شديم و به حياط رفتيم.

دم در ايستاده بوديم که سوگل گفت:اگه مامانم بفهمه دو تيکم ميکنه.

همه سکوت کرده بوديم .که شاهين از دور نزديک شد.

_سلام خانما.

همه اروم جوابشو داديم که شيدا روبه من گفت:ما داريم ميريم توهم بيا.

_نه مزاحم نميشم.

_يک جوري ميگه مزاحم نميشم انگار ميخوايم با لامبورگيني بريم..بايد پياده بريم.

لبخندي زدم و ازبچه ها خداحافظي کردم و همراه شيدا و شاهين به سمت خونه ميرفتيم که يک کوچه قبل کوچه اي که از هم بايد جدا ميشديم فرهاد رو ديدم.جلو اومد و سريع گفت:سلام کجا ميري؟

_خونه.

شيدا بلند گفت:سلام./

فرهاد با تعجب نگاشون کرد که من گفتم:اين شيدا جان هست دوستم و برادرشون شاهين...

فرهاد نگاه بدي به من کرد و گفت:خداحافظ و دستمو کشيد خداحافظي کردم و رفتم اونور خيابون.

قسمت پنجم

فرهاد ساکت بود دليل اينکارشو نميفهميدم اصلا دليلي نداشت که اينکارو بکنه...

فرهاد چند قدم از من جلوتر ميرفت و سريع در خونه رو باز کرد و داخل رفت منم دنبالش رفتم.

مامان در حال لباس پوشيدن بود و با عجله وسايلي را داخل ساکش ميگذاشت.

_سلام چه خبره؟

_بدو حاضر شو دير شد.

_کجا ؟

فرهاد:خونه اقاي شجاع.

مقنعه امو از روي سرم کشيدم و گفتم:مامان.

_ميخوايم بريم خونه عزيز ديگه.

_مامان براي فردا درس دارم يعني چي.

_يعني همين.بدو الان بابات مياد.

لباساي مدرسم رو در اوردم و يک مانتو سفيد که سر استين هاش و يقه اش دکمه خورده بود ..

شلوار لي مشکي و يک شال سورمه اي سرم کردم.

مامان نشسته بود روي مبل و با انگشتانش بازي ميکرد.

_آمادم.

مامان سرشو بالا اورد و ناگهان قيافش در هم رفت و گفت:واه . . . واه اين چه لباسيه . . .کيسه گوني تنت ميکردي.

_چشه مامان؟

_بگو چش نيست. . . از اين لباس گشاد تر نداشتي.

_خوبه که.

_نه خير...يک تونيک برات اوردم همونجا تنت کن.

_مامان!

_ها . . .چيه؟

_اونج يک عامله مَرده.

_خب باشه اين همه دختر با بدتراز اين ميان.

سرمو پايين انداختم و اخم کردم.با صداي بوق مامان کيفشو برداشت و به سمت در رفت و گفت:17 سالشه نميدونه چه لباسي بايد بپوشه.

فرهاد نيومد. . . .گفت عصري خودش مياد.

سوار ماشين شديم.بابا معلوم بود خستگي از سر و روش ميباره.

وقتي رسيديم.همه سر سفره بودند.

مامان هم خواست قبل از عوض کردن لباس غذا بخوريم.

رفتيم سر سفره و با همه سلام و احوال پرسي کرديم.