رمان برج زهرمار و دخترشیطون بلا جلد دوم به قلم کیانا بهمن زاد

ژانر : #طنز #عاشقانه #کلکلی

خلاصه :

داستان رمان دقیقا ادامه جلد اوله محیطش با محیط جلد اول کمی متفاوت تره که امیدوارم این جلدوهم عین جلد اول دوست داشته باشید

به خواسته کاربران عزیز که درخواست جلد دوم این رمانو داده بودن شکرخدا تونستم داستانی هم برای جلد دومش خلق کنم نمیخواستم جلد دومی داشته باشه اما خب چون خیلیا این پیشنهادو داده بودن تصمیم گرفتم که این کارو بکنم اگه جلد اول این رمانو نخوندید این جلدو اصلا نخونید چون چیزی متوجه نمیشید داستان رمان دقیقا ادامه جلد اوله محیطش با محیط جلد اول کمی متفاوت تره که امیدوارم این جلدوهم عین جلد اول دوست داشته باشید

خلاصه کوتاهی از جلد اول:

آرام که از پدرش متنفر و مدام ازش درحال فرار بود به طور اتفاقی با آرسام آشنا میشه آرسام هم مردی بود که شخصیتش دقیقا مخالف آرام شیطون بود اما خب برحسب اتفاقاتی آرام به آرسام پیشنهاد یه ازدواج سوری میده تا بتونه از دست پدرش راحت بشه آرسام هم که هدفش ضربه زدن به پدر آرام بود این پیشنهادو قبول میکنه (علت تنفر توی جلد اول هست)با نقشه های آرام و آرسام ضربه بزرگی به پدر آرام زده میشه طوری که با اونهمه ظرری که سر شرکتش میاد سکته میکنه و خونه نشین میشه در این بین هم آرسام و آرام دلشونو بهم میبازن و تصمیم میگیرن ازدواج سوریشونو عاشقانه ابدی ادامه بدن در این بین دختری که عاشق آرسامه(آرمیتا)و معشوقه اول آرسام محسوب میشد اما بهش خیانت میکنه و به آمریکا میره به ایران برمیگرده و سرراه آرسام قرار میگیره باهاش حرف میزنه و از عشقش به آرسام میگه اونم پسش میزنه به خاطرهمین آرمیتا نقشه ای میکشه که با یه تصادف کاری کنه آرسامو از آرام دور کنه توی تصادف آرسام حافظشو از دست میده خبر مرگ آرسام باعث افسردگی آرام میشه تا اینکه بعد از دوسال به زور کیانا(همسرامیر)که به یه جشن تولد میره متوجه آرسام میشه اما اون دیگه آرسام نبود اشکان پاکنژاد بود آرام تلاش زیادی برای اینکه اشکان باور کنه که آرسامه میکنه اما وقتی سردی اونو میبینه و اینکه با آرمیتا نامزدی کرده پاشو عقب میکشه اما یکهو اتفاقی که نباید بیفته می افته:)

گفتن او عشق من نیست

اما من باور نکردم

گفتن در جست و جوی عشقت نباش

اما من تسلیم نشدم

حکم فراموش شدنت قابل امضا نبود

هضم نبودنهایت قابل انکار نبود

جنگیدمو ماندم تا شاید روزی پیدا شوی

پیدا کردنت زمان برد اما پیدا شدنت سخت ماند

و این بود سرانجام عشقمون یکی بود دیگریم هست اما روزگاری برای ما نبود:)

(آرام)

_من رئیس این خراب شده هستم یا نیستم؟

امیر_بلا به دور این چه حرفیه خانوم مدیر عامل شکسته نفسی میفرمایید

یاشار_یکم آرومتر آرام الان شهرداری باور میکنه شرکتمون خراب شدس میاد باقی مونده هاشو جمع میکنه بدبخت میشیم

_بسه...بســـــــــــــه...اینقدر روی اعصاب من راه نرید... وقتی من یه چیزی بهتون میگم باید بگید چشم وقتی میگم خودتونو بندازید تو دریا نباید حرف بشنوم فقط اطاعت

محکم کوبیدم رو میز و از شدت خشم نفس نفس زدم یکهو امیر از سرجاش بلند شد به سمت در خروجی رفت که با خشم به سمتش اشاره کردمو داد زدم:

_کجا سرتو انداختی پایین میری؟

امیر_دارم میرم شنا یاد بگیرم این آرسام خدا بیامرز همش بهم میگفت بدبخت شنا یاد بگیر بدرد میخوره یه همچین روزاییرو میدید زیادم بیراه نمیگفت

دستمو به شقیقه هام گرفتمو روی صندلی ریاستم آوار شدم آرنجمو روی میز گذاشتمو سرمو بین دستام گرفتم چشمامو روی هم بستمو ناله ای کردم نمیفهمه من الان خیلی جدیم نباید باهام شوخی کنه اونوقت دست از مسخره بازی کردن برنمیداره:/

امیر_من نمیفهمم این همه اعصاب خوردی برای شیرینیه؟

با حرص سرمو از بین دستام بلند کردمو بهش نگاه کردم که دستی به سرش کشیدو پوفی کرد وقتی فهمید همچنان نگاه خونخوارم روشه دستی به کتش کشیدو چشم غره ای به یاشار رفت

امیر_یه چیزی بنال تا حلقه آویزمون نکرده

یاشار_من کاری ندارم بهت گفتم این از شوهرش سخت گیرتره نمیتونیم از پسش بربیاییم تو گفتی یه دختربچس میتونیم راضیش کنیم

امیر یکم هول کرد هنوز وسط اتاق ایستاده بود سریع به سمتم برگشت ابروی راستمو بالا دادمو بهش نگاه کردم اونم درحالیکه کم کم داشت کلافه میشد دستی توی موهاش کشید

امیر_اینطوری نگام نکن...خب صف نون خامه ای شلوغ بود حالا چی میشه ایشون به جای نون خامه ای نخودی بخوری؟

_نخودی؟نخووووووودی امیـــــــــــــــر؟

امیر_جیغ نزن آرام...ای بابا تموم مردونگیم رفت زیرسوال

_امروز باید کل سهام شرکتو به آرسام منتقل کنم اونوقت جلوی اونهمه مهمونو وکیل من نخودی بذارم؟اینا بدرک اصلا آرسام نخودی دوست داره تو رفتی نخودی خریدی؟

امیر_وقتی سهامو منتفل کردیم خودم دستشو میگیرم میبرم تو شیرینی فروشی یه نون خامه ای براش میگیرم الانم نیازی نیست اینهمه حرص بخوری باور کن نخودی خیلی به صرفه تره من از الان تصمیم گرفتم برای مهمونایی که میان خونمون فقط نخودی بگیرم

امیر یکم آب برام ریخت و به سمتم اومد پشت میز نشسته بودم و داشتم با حرص به جا چسبی مشکی رنگی که روی میزم بود نگاه میکردم امیر یکم از میز فاصله گرفت دستشو حسابی کش آوردو لیوانو جلوم گذاشت که باعث شد سوالی از این رفتارش سرمو بالا بیارم

امیر_چیه؟خب تو الان خطرناکی نباید نزدیکت شد این آبو بخور یکم آروم شی

در اتاق که باز شد به سمتش برگشتم با دیدن آرسام که اتو کشیده و مرتب وارد اتاق شد یکم جا خوردمو سریع از روی صندلی بلند شدم آرسام مثل همیشه جذاب و جدی وسط اتاق ایستاد روبه یاشار ابرویی بالا انداخت

آرسام_شما که هنوز اینجایید نباید الان تو دفتر حقوقی باشید؟

یاشار_باز امیر دست گل به آب داده داریم حرص خوردن خانوم مدیرعاملو کنترل میکنیم

آرسام به امیر نگاه منظورداری کرد که سریع به سمتش رفتم نباید آرسام چیزی از ماجرای شیرینی ها میفهمید وگرنه شر میشد روی این جور چیزا خیلی حساس بود

_بهتر نیست منو تو بریم؟اونام خودشون میان هیم؟

آرسام_آرام من بازم میگم من هیچی از این چیزایی که تو میگی یادم نمیاد...اصلا نمیفهمم چه طور میشه من رئیس این شرکت بزرگ باشم

هوفی کشیدمو نگاهمو ازش گرفتم آرسام هنوز کامل حافظشو به دست نیاورده بود یا بهتر بگیم اصلا به دست نیاورده بود:/ اون روز توی قبرستون هم که یکهو اونطوری صدام زد ماجرا داشت که الان اصلا وقتش نیست

آرسام_میوه چی خریدید؟

امیر_موز،پرتغال،لیمو،خیار،سیب

آرسام_خوبه...شیرینی هم که قرار بود نون خامه ای باشه میمونه سر نوشیدنی که فکر کنم به تفاوق رسیدیم قهوه باشه

یاشار_قهوه؟امیر نفهم تو به من گفتی...

امیر سریع جستی زدو به سمت یاشار رفت دستشو روی دهنش گذاشت و یه چیزی یواشکی در گوشش گفت که اونم چشماش گرد شدو به امیر نگاه کرد و این وسط فقط منو شوهرم نامحرم بودیم:/امیدوارم فقط گند دیگه ای نزده باشه به سمت آرسام برگشتم که مشکوک داشت به اون دوتا نگاه میکرد چه قدر خوشحال بودم که همسرم کنارم بود الان به معنی واقعی داشتم نفس میکشیدم دستمو توی بازوی آرسام حلقه کردم که توجهشو بهم داد نیمچه لبخند مردونه ای روی لباش نشست که تموم دنیای من بود

_آقاییم بریم؟

آرسام_بریم عزیزم

امیر_سگ شدناشون فقط برای ماست،ببین چه طوری باهم حرف میزنن،ای خیر نبینین یه دفعه به من نگفت عزیزم،الانم که حافظه درست و حسابیم نداره نمیتونه با من یکم خوب حرف بزنه

آرسام بی توجه به غرغرهای امیر سری تکون دادو درو برام باز کرد که باعث شد ازش خارج بشم بعد خودش به سمت امیر برگشت و با لحن جدی روبهش گفت:

آرسام_تو اتاق حقوقی میبینمتون...شب یادتون نره بیایید

امیر_وقتی قراره شام مفت بهم برسه مگه میشه یادم بره حتما میاییم خیالت راحت اصلا از همون عصرونه منو همسر عزیزم خونتونیم

آرسام سری به نشونه تایید تکون دادو از اتاق خارج شد دستمو توی بازوش حلقه کردم و باهم به سمت اتاق حقوقی که محل قرارمون با وکیل ها بود رفتیم توی این دوسال چون خبر مرگ آرسام پخش شده بود همه فکر میکردن دور از جونش مرده اما اینکه امروز یکهویی سروکلش توی شرکت پیدا شد و همه مطلع شدن که آرسام زندس جا خوردن حتی برای بعضیا هنوز قابل هضم نبود حق داشتن ما خودمون هنوز هضمش نکرده بودیم پسرا سهام آرسامو به اسم من زده بودن و الان که آرسام خودش زنده بد اما از اینهمه سهام و ثروتی که داره هیچ خبری نداشت باید بهش برمی گردوندم

آرسام_اینهمه عجله لازم بود آرام؟

_آره عزیزم،باید کم کم خودتو با شرایط وقف بدی

آرسام_اما منکه به شما گفتم هنوز چیزی یادم نمیاد و اصلا نمیدونم باید چی کار کنم

_آرسام جان امیرو یاشار کنارتن کمکت میکنن

آرسام_همین بیشتر نگرانم میکنه

تک خنده ای کردم که باعث شد خودشم لبخند مردونه دندون نمایی بزنه که جذابیت مردونش چندبرابر شد باهم وارد اتاق شدیم هردومون کنارهم پشت میز نشستیم به سمتش برگشتم و بهش خیره شدم چه قدر دلتنگش بودم درسته دیروز تا خود صبح تو بغلش بودمو خودمو بهش چسبونده بودم اما هنوز دلتنگش بودم تمام این دوسالی که من فقط وقت کشی کردم اون زنده بود و من بی خبر از این موضوع برای نبودش ماتم گرفته بودم

آرسام_چیه شیطون بلا؟الان وقت این نگاهاس؟

لبخند محوی زدم که حالت چشماش تغییر کرد

_خیلی دوست دارم آرسام...خیلی خوشحالم که خدا تورو بازم بهم برگردوند

آرسام_با اینکه حافظم برنگشته و حتی تورو کامل نمیشناسم اما نسبت بهت حس خوب و قشنگی دارم که دلم نمیخواد از دستش بدم خوشحالم که همسری مثل تو دارم

امیر_حافظت برگرده اصلا اینو نمیگی آخه خاطرات اوایل ازدواجتو فراموش کردی الان هردوتون گرمید به خصوص آرام بذار یه مدت بگذره از این حرفت پشیمون میشی

چپ چپ به امیر نگاه کردم که همراهه یاشار زدن زیر خنده آرسام هم اولش تک خنده کوتاه مردونه ای کرد بعد به سمت من برگشت خودشو به سمتم کش آوردو روی سرمو بوسید

آرسام_میدونم همشو برام تعریف کرده اما هنوزم دوسش دارم

با شنیدن صدای قدمهای چندنفر به اون سمت برگشتیم با دیدن وکیل ها هردومون از سرجامون بلند شدیم باهاشون سلام علیک کردیم و هممون دور میز نشستیم

وکیل_هنوزم باورم نمیشه شما زنده هستین،وقتی بهم خبردادن گفتم تا با چشم خودم نبینم باور نمیکنم

امیر_ایشون همیشه زنده هستن جناب وکیل،توی این دوسالی که فوت شده بودن من یکی به شخصه مدام یادوخاطرشون توی قلبم زنده بود همیشه سر پروژه ها اینکه الان میرم شرکت و ایشون باز غر میزنن که چرا هنوز فلان کارو نکردی درخاطرم بود

وکیل تک خنده ای کردو پرونده جلوی دستشو باز کرد پوفی کشیدم این امیر نمیتونست یه دقیقه اون دهنشو ببنده

وکیل_خب همه کاغذبازی ها برای اینکه سهام هشتاد درصدی شرکت به اسمتون برگرده آمادس فقط میمونه سر امضای طرفین و شهادت آقایون راد و وکیلی

امیر وقتی اسمش وسط اومد یکم راست شدو سینشو جلو داد یکم خم شد با لحنی که منو آرسامو خودش بتونیم بشنویم گفت:

امیر_ آرسام همونطور که گفتم اگه میخوایی شهادت بدم و پای اون برگرو امضا کنم باید یه ده درصد از سهمتو بهم بدی یادت که نرفته

آرسام ریلکس یکم خودشو عین امیر کش آوردو کنار گوشش گفت:

آرسام_شمام که هنوز یادت نرفته بهتون گفتم غلط کردی عزیزم

امیر با حرص بهش نگاه کرد

امیر_این جور مواقع عزیزم میشم پسره گند دماغه بیشعور...آقا کجارو امضا کنم؟

یاشار که کنار دستم نشسته بود به سمتم برگشتو سوالی بهم نگاه کرد

یاشار_همه هشتاد درصدو میخوایی برگردونی؟ولی ده درصدش که برای خودت بود آرسام قبل از این ماجراها بهت داده بود

_ششش نمیخوام چیزی بفهمه قرار بود بین منو تو امیر بمونه یاشار،حرفی نزن

بعد از امضای یاشار و امیر پرونده به سمت من هدایت شدم بهش نگاه کردمو نفس عمیقی کشیدم به سمت آرسام برگشتم که داشت بهم نگاه میکرد لبخند خاطرجمعی بهش زدم که اونم خودکارشو بهم داد برگرو که امضا کردم یاشار یه چندتا برگه دیگه جلو دست منو آرسام گذاشت که همزمان باهم امضا میکردیم همون لحظه خدمه شرکت اومدن و وسایل پذیراییرو روی میز چیدن اما منو آرسام فقط توجهمون فعلا روی برگه ها بود

آرسام_اینجارو تو باید امضا کنی

_باشه یه لحظه صبر کن اینو امضا کنم

کار امضآها که تموم شد امیر شروع کرد به دست زدن پشت سرشم یاشار و دو وکیلمون هم دست زدن همراهه آرسام لبخندی به روی هم زدیم و به همه نگاه کردیم برگشتمون همانا و چشممون به وسایل پذیرایی افتادن همانا آرسام با تعجب به سمت امیر برگشت امیرهم که هنوز لبخند گنده روی لباشو حفظ کرده بود سریع جعبه نخودی هارو برداشت و به سمت وکیلهامون رفت اوناهم حسابی جا خورده بودن

امیر_بفرمایید دهنتونو شیرین کنید،به خاطراین نخودی خریدیم که فقط دهنتون شیرین بشه نه شکمتون

آرسام آرنج راستشو روی میز گذاشت سری به نشونه تاسف تکون دادو سرشو پایین انداخت و چشماشو بست

آرسام_وای خدا آبرومون رفت

یاشار_هنوز مونده جناب رئیس ایندفعه من پشت توام

بعد از تعارف کردن نخودی امیر به سمت سینی که فنجون های طلایی خوشگلی توش بود رفت به سمت وکیل ها گرفت نمیتونستم محتویات توشو ببینم اما نگران بودم چون یاشار هم از این موضوع زیاد راضی نبود آرسام منتظر داشت به اونا نگاه میکرد وکیل ها با دیدن محتویات داخل لیوان چشماشون گرد شد به سمت هم برگشتن

امیر_نخودی باعث تشنگی آدم میشه خواستید بازم هست خودم شخصا براتون سرو میکنم

و بعد به سمت ما اومد و فنجونارو جلو دستمون گذاشت با دیدن محتویات داخلش چشمام تا آخرین حد ممکن گرد شد به سمت آرسام برگشتم ببینم اون حالتش چه طوریه که دیدم با لبای بهم فشرده داره زیرچشمی به امیر که سعی میکرد خودشو بیخیال نشون بده نگاه میکنه سعی کردم لبخندی برای حفظ ظاهر بزنم به سمتشون برگشتم

_خیلی عذر میخوام ازتون...امروز شوخ طبعی آقای راد گل کرده الان براتون قهوه سفارش میدم

وکیل_نه نیازی نیست بعد از شنیدن زنده بودن آقای تهرانی دیدن این چیزا دیگه عجیب نیست ما دیگه رفع زحمت کنیم

وکیل ها که بلند شدن هممون از سرجامون بلند شدیم به نشونه احترام بدرقشون کردیم همنیکه از اتاق بیرون رفتن و یاشار درو بست به سمت امیر برگشتیم که اونم سریع موبایلشو از توی جیبش درآوردو کنار گوشش گذاشت

امیر_جانم کیانا؟...باشه قربونت برم الان سریع میام...چشم چشم حتما...کاری نداری؟...مراقب خودتو عشقمون باش خدافس

دست به سینه با حرص بهش نگاه کردم با لحن معنی داری به موبایلش اشاره کردمو گفتم:

_همسرتون بودن؟

امیر_ایم بله...دستور داد که فورا برگردم خونه میخواد برای امشب لباس بخره

آرسام_اول حساب این آبروریزی که راه انداختیرو پس میدی بعد هرجا خواستی میری

امیر_آبروریزی؟نه بابا چه آبروریزی نباید که همیشه قهوه سرو بشه یه بار بذار آب باشه خب

آرسام_که آب باشه آره؟نخودی این وسط چی میگفت؟

امیر_نمیدونم من زبون نخودیهارو اصلا نمیفهمم اما زبون این نگاه تورو میفهمم به خاطرهمین ترجیح میدم زودتر این اتاقو ترک کنم

آرسام و یاشار به سمت امیر رفتن که اونم عقب رفت همون لحظه دوید تا میزارو دور بزنه بیاد طرف در که آرسام و امیر نقششو خوندن و از دو طرف گیرش انداختن امیر با حرص پوفی کشید

امیر_اونا نخودی خوردن کتکشو من باید بخورم،به جون خودم نمیذارم یکیتون نخودی بخوره اون جعبرو برمیدارم میبرم خونه با کیانا میشینیم میخوریم...لطفا آروم بزنید چون درد داره...من نحیفم...به این هیکلم نگاه نکنید از این آرام ضعیف ترم

لبخند بی صدایی روی لبام نقش بست و به اون سه تا که داشتن باهم بحث میکردنو بینش امیرو هم میزدن نگاه کردم خدایا شکرت که زندگیم باز پر از خنده و هیجان شده بود

(آرسام)

پامو روی هم انداختم و به کیانا خیره شدم اونم همینطور همه به خونه ای که آرام میگفت خونه مشترک منوتوهه اما هنوز چیزی ازش به یاد نمیآوردم اومده بودن هرچی تلاش میکردم نمیشد چیزی درباره اون تصادفو به خاطر بیارم حتی ماجراهای قبلشو اما از زندگیم راضی بودن دوست های خوب و موفقی داشتم و اضافه کنم یه همسر وفادار و شیطون کیانا یه ابروشو بالا داد که منم همون کارو کردم دست به سینه روبه روم نشسته بود با شنیدن صدای اعتراض آرام از توی آشپزخونه سوالی به اون سمت برگشتم

_دست نزن پسره موزی ای بابا کیانا این شوهرتو صدا بزن داره دیوونم میکنه

امیر_بیا و خوبی کن داشت میسوخت دختره لجباز،بیا سوخت،به جان خودم اگه من اینو گردن بگیرم اه

و بعد از آشپزخونه بیرون اومد یاشار و کیانا ریزریز خندیدن اما من نگاهم جدی بود

_چرا اینقدر زنمو اذیت میکنی؟

امیر_چرا زن تو اینقدر منو اذیت میکنه؟

_چون حقته

امیر هم شونه ای بالا انداختو با لحن بیخیالی گفت:

امیر_خب اونم حقشه دارم حقشو میدم که ناحقی نشه این وسط

پوفی کشیدم جروبحث با این پسره بی فایده بود طبق اطلاعاتی که بهم داده شده بود کیانا همسر امیر بود این وسط فقط یاشار مجرد بود که همش سرشم توی موبایلش بود دوباره نگاهم پی کیانا رفت اونم همینطور هردومون باز بهم خیره شدیم که باعث شد امیر سوالی بهمون نگاه کنه بعد وقتی دید منو کیانا اصلا قصد گرفتن نگاهمونو از هم نداریم با صدای بلندی که آرام بتونه بشنوه گفت:

امیر_ای آرام بی خبر که داری مرغ سرخ میکنی بیا ببین چه خبره

کیانا به سمت امیر برگشت امیر هم خودشو به کیانا نزدیک تر کرد دستشو روی پشتی مبل گذاشتو یکم به سمت کیانا خم شد که اونم یکم صورتشو عقب برد

کیانا_چیه؟

امیر_چرا به مرد مردم خیره میشی؟نمیگی شوهرم غیرتیه؟

کیانا_برو ببینم

امیر چشماش گرد شد با همون حالتش به سمت من برگشت و به کیانا اشاره کرد

امیر_جون من جوابشو شنیدی؟

آرام از آشپزخونه بیرون اومد به سمت من اومدو کنارم نشست بعد سوالی به هممون نگاه کرد یاشار که سرش توی موبایلش بود اما مخاطبش آرام گفت:

یاشار_من گشنمه آرام هر بحثی که یکی از گوینده هاش امیر باشه چیزی جز چرتوپرت نیست برو غذاتو درست کن وقتتو الکی هدر نده

آرام_مرغو گذاشتم توی سرخ کن برنج هم که داره دم میکشه داشتید درباره چی حرف میزدید؟از چی بی خبرم؟

کیانا بلند شد به سمتم اومد روی میز عسلی روبه روم نشست که باعث شد یکم جا بخورم دستشو زیر چونش گذاشت بعد بهم خیره شد همزمان گفت:

کیانا_میخوام ببینم کسی که میمیره بعد از دوسال یکهو زنده میشه قیافش چه تغییرایی میکنه،راستشو بگو آرسام بهشتو دیدی یا جهنمو؟

امیر_صد در صد جهنمو دیده فقط به خاطراینکه به من خیانت کرد رفت زن گرفت و از اونورم قدر منو اصلا نمیدونه

آرام زد زیر خنده کیانا هم خندید اما یاشار با یه لبخند که داشت به موبایلش نگاه میکرد سری به نشونه تاسف تکون داد شنیده بودم که قبل از اینکه متاهل بشیم امیر خودشو عشق من میدونست:/اون موقع که داشتن برام تعریف میکردن دلم میخواست همون مرده بودم:/

_هیچ کدومشو،من که نمرده بودم فقط تصادف کردم همین

امیر_راستی آرسام من هنوز تو کف یه چیز موندم تو که حافظت برنگشته چه طور آرامو به یاد آوردی؟

_من آرامو به یاد نیاوردم حتی هنوز یادم نیست که آرام همسرمه

آرام یکم نگاهشو ازم گرفت دستی به موهاش کشید بهش نگاه کردم نمیتونستم بهش دروغ بگم اما هنوز واقعا به یادش نمیتونستم بیارم کیانا آهانی گفت بلند شدو کنار امیر نشست یه سیب از روی میز برداشت و شروع کرد به پوست کندن یاشار موبایلشو کنار گذاشت و مشکوک بهم خیره شد

یاشار_درسته حواسم به موبایلم بود اما حرفارو خوب شنیدم،چه طور نتونستی زنتو به یاد بیاری درحالیکه دیروز رفتی بهشت زهرا و اونو صدا زدی؟

نگاهم رو دست کیانا بود که وقتی سیب و پوست کند یه قاچشو به امیر داد بقیشم قاچ کرد و بلند شد نفری یه قاچ بهمون داد امیر که معلوم بود هنوز تو کف حرفام مونده اصلا چیزی نمیگفت اما به سمت کیانا برگشت و با لحنی که شوخو شیطون نبود بهش گفت که یکی دیگه پوست بکنه به سمت آرام برگشتم که با ناراحتی سرش پایین بود به آرومی دستمو سمت سرش بردم که به سمتم چرخید چشمای خوشگلش ناراحت و حتی بغض دار بود

_باهم دربارش حرف زده بودیم علت این ناراحتیتو نمیفهمم

آرام_اگه هیچ وقت نتونی گذشتتو به یاد بیاری چی؟

_گذشتمو میخوام چی کار بذار به یادش نیارم همینکه کنار خونوادمم برام کافیه

آرام اشک تو چشماش حلقه زدو نگاهشو ازم گرفت امیرو یاشار هم یکم صورتاشون توهم بود و ناراحت بودن

امیر_به یاد میاره نگران نباش،آرسام راست میگه همینکه کنارمونه بزرگترین شانسمونه

آرام_اما من فقط به این نمیتونم راضی باشم...من عشق همسرمو میخوام همون آرسام گذشته من سردی توی چشماشو حس میکنم دست خودشم نیست وقتی دختریرو به یاد نمیاره چه طور میتونه دوسش داشته باشه

_من ازت فرصت خواستم آرام،گفتم بهم وقت بده

یاشار_یه طورایی اینجوری به خودت بفهمونش که با آرسام وارد یه رابطه دیگه شدید رابطه ای که جدیده و باید دوباره عشق توش پایه گذاری بشه

آرام_دارید درباره آرسام حرف میزنید،خودتونم به حرفایی که میزنید اعتقاد ندارید هیچ کدومتون نمیتونید درکم کنید

کیانا_من درک میکنم

همزمان هممون به سمت کیانا برگشتیم اما اون با غم به سمت امیر برگشت بعد به سمت آرام

کیانا_سخته،برای یه زن خیلی سخته،خودمو جات میذارم نمیتونم تحمل کنم اما همه ما هستیم بهش کمک میکنیم دیدی که دکتر خوشبین بود گفت خودش بخواد و ماهم کمکش کنیم حافظش برمیگرده

آرام پوفی کشید اشکاشو با دست پاک کرد یه دستمال کاغذی از روی میز برداشتم صورتشو به نرمی به سمت خودم برگردوندم به چشمای اشکیش که داشت اذیتم میکرد نگاه کردم درحالیکه به آرومی چشماشو پاک میکردم که هم اذیت نشه و هم آرایشش خراب نشه گفتم:

_وقتی گریه میکنی اذیت میشم،گریه نکن لطفا،من تمام سعیمو میکنم آرام بهت قول دادم قول یه مرد قوله

امیر_اینم نشونه اول،میبینی داره کم کم راه می افته آرسام گذشته هم با دیدن چشمات اذیت میشد پس زیادم نسبت بهت بی حس نیست آرام زیاد سختش نکن

آرام بینیشو بالا کشیدو سری به نشونه تایید تکون داد بلند شدم به سمت آشپزخونه رفتم تا یه لیوان آب براش بیارم وقتی از یخچال یه لیوان آب براش ریختم به سمت سالن برگشتمو لیوانو به سمتش گرفتم تشکری کردو آروم مشغول آب خوردنش شد منم همونطور دست به سینه ایستادم

امیر_نمیخوایی تعریف کنی؟

_تعریف میکنم میبینید که فعلا حال آرام زیاد خوب نیست

آرام_نه من خوبم تعریف کن

کیانا_من به غذا یه سر میزنم تو تعریف کن آرسام یکمم بلند تا بتونم تو آشپزخونه بشنوم

سری به نشونه باشه تکون دادم سرجای قبلیم کنار آرام جا گرفتمو یکم اخم کردم انگار که توی گذشته فرو رفته باشم شروع کردم به تعریف کردن همه ماجرا

_تا اینجاشو همتون میدونید که من تصادف کردم و وقتی بهوش اومدم یه دختروپسر بالا سرم بودن که خودشونو آرمیتا و رضا معرفی کردن باهم خواهربرادر بودن و آرمیتا بهم گفت که قرار بوده باهاش ازدواج کنم من چیزی از گذشتم به یادم نمی اومد اما وقتی همش آرمیتا باهام بود درباره یه سری علایق که توی خودم میدیدم حرف میزد میفهمیدم که داره حقیقتو میگه

به آرام نگاه کردم که با غم داشت بهم نگاه میکرد همه سکوت کرده بودنو جدی داشتن بهمون نگاه میکردن کیانا هم که کارش تموم شده بود وارد سالن شدو به جمعمون ملحق شد

_ولی خدا شاهده یه بار با آرمیتا کاری نکردیم آرام اون بود که مدام بغلم میکرد منم حسی بهش نداشتم اولش هیچ کاری نمیکردم اما وقتی دلخور شدناشو میدیدم از روی اجبار منم دستمو دورش حلقه میکردم فقط همین تمام نزدیک شدنای منو آرمیتا فقط همین بود

آرام چشماشو روی هم بست که باعث شد سیل اشکاش روون بشه احساس میکردم قلبمو دارن چنگ میزنن

_بهم فشار میآورد که باید زودتر عقدش کنم شناسناممو بهم نشون داد اشکان پاکنژاد بودم همش عقب انداختم بهش گفتم که اجازه بده اول حافظمو به یاد بیارم بعد اما همش ساز مخالف زد حتی سرشم باهام دعوا و قهر میکرد

امیر_دختره عوضی،اگه دستم بهش نرسه

یاشار_متاسفانه فعلا دستمون بهش نمیرسه از ایران خارج شده

_ازش یه سال وقت خواستم هرکار میکردم نمیتونستم بهش عشق بورزم چون واقعا بهش حسی نداشتم خب برام خیلی سخت بود با یه همچین کسی ازدواج کنم اون جشن تولدیم که گرفته بودیم دوماه قبلش نامزد کردیم چون میدیدم من حافظم برنمیگرده و از اینورم آرمیتا داره خیلی اذیت میشه به خاطرهمین کوتاه اومدم وقتی شمآهارو دیدم حسی بهتون نداشتم اما با دیدن آرام فقط یه حس مثل اینکه یه جا دیدمش بهم دست داد اما بازم برام مهم نبود آرمیتا بعد از رفتن شما پاشو تو یه کفش کرد که توی همین هفته عروسی کنیم قرار بود یه ماه دیگه عروسی کنیم و رسما عقدش کنم اما خب این اتفاقا افتادو میتونم بگم خوشبختانه نشد

کیانا_این وسط یه چیز میمونه...از کجا فهمیدی آرام واقعا زنته وقتی به یادش نمیاری؟

_اون روز که آرام اومد و بهم گفت که دیگه نمیخواد دوروبرم باشه و من اشکانم نه آرسام لرزشی توی تنم ایجاد شد اون چشمای مظلومو اشکی نمیتونست دروغ و حیله ای توش باشه اما بازم نمیدونستم چی کار کنم وقتی روبه روم ایستاد اون علامتو روی قفسه سینم کشید یه حس بهم میگفت که تهشو من باید ادامه بدم به خاطرهمین دستمو روی انتهای خط ضربان شکلی که کیانا کشیده بود بردم و انتهاشو ادامه دادم این حرکتم باعث شد آرام بشکنه و سریع از خونه بزنه بیرون با رفتنش آرمیتا خواست باهام حرف بزنه اما من نذاشتم سریع به سمت اتاقم رفتم اونقدر حالم داغون و کلافه بودم که اعصابم دست خودم نبود تصمیم گرفتم هم برای نجات خودم و هم برای آروم کردن آرام که با این واقعیت کنار بیاد اون روز آرمیتارو عقد کنم و یه هفته بعدش ازدواج کنیمو بریم انگلیس آخه برناممون همین بود وقتی از اتاقم بیرون اومدم متوجه حرفای آرمیتا و رضا شدم اونجا بود که همه چی تغییر کرد

یاشار_واقعا میخواستی عقدش کنی؟

_آره میخواستم عقدش کنم تا هم خودمو آرمیتارو نجات بدم و هم اینکه آرام دیگه دروبرم نباشه تا باور کنه من اشکانم نه آرسام اون

به آرام نگاه کردم که اشک تو چشماش حلقه زده بود به مبل تکیه داده بودو داشت به میز روبه روش نگاه میکرد

آرام_چی شنیدی؟

_آرمیتا به رضا گفت که باید یه کاری کنه زودتر عقدش کنم بریم انگلیس میگفت اگه من حافظم برگرده یا اون دختره که منظورش آرام بود موفق بشه حس های منو نسبت به خودش برگردونه این وسط تمام نقشه های آرمیتا بهم میخوره رضا هم گفت که دلم برای آرام میسوزه که شوهرشو میبینه اما نمیتونه کاری کنه و باید به این دروغا باور کنه از اونجا بود که فهمیدم تمام حرفایی که توی این دوسال شنیدم دروغ بوده و حرفای آرام که توی اون چند روز شنیدم عین واقعیت بوده اما ساده از کنارشون گذشتم خودمو بهشون نشون دادم با دیدنم جا خوردن سرد به آرمیتا نگاه کردم به سمتم اومد تا برام توضیح بده اما من یه سیلی بهش زدم و گفتم حالم ازت بهم میخوره و از خونه زدم بیرون به سمت بهشت زهرا رفتم یه بار همراهه آرام رفته بودیم روی قبرم تا بهم نشونش بده وقتی اونجا رفتم متوجه آرام شدم که داشت بین اشکاش با خنده برای کسی که اون زیر خوابیده بود حرف میزد از اینکه اونجا میدیدمش خیلی خوشحال بودم به خاطرهمین صداش زدم و الانم پیش شمام

امیر_هوف خدا چه رحمیم بهمون کرد

آرام_به منم عین آرمیتا حس داری؟

_نه گفتم که با وجود اینکه چیزی یادم نمیاد بودن تورو میتونم تحمل کنم و بهت عشق بورزم اما آرمیتا برام اینطوری نبود

کیانا_خب بهتره این بحث دیگه تموم بشه بریم شاممونو بخوریم مهم اینه همه چی به خیروخوشی تموم شده همین...من میرم غذارو بکشم آرام جون با اجازت

امیر_منم میام کمکت کنم

یاشار_منم میرم دستامو بشورم

همه با یه بهونه بلند شدن و منو آرامو تنها گذاشتن آرام بینیشو بالا کشیدو بهم نگاه کرد یکم بهم نزدیک شد دستامو به آرومی گرفت که باعث شد به نرمی دستای کوچولوی دخترونشو توی دستای بزرگ مردونم بگیرم

آرام_قول بده دیگه تنهام نمیذاری آرسام،هیچ وقت

_قول میدم آرام من همیشه کنارتم فقط لطفا این شرایطو یکم تحمل کن

آرام به آرومی توی آغوشم خزید بغلش کردمو به خودم فشردمش با آرامش چشمامو بستم و سرشو به خودم کمی فشردم وقتی بغلش میکردم به معنی واقعی حس آرامش بهم تزریق میشد

آرام_تحمل میکنم،تحمل میکنم تو فقط باش فقط همینو ازت میخوام

آرام مظلومانه سرشو از توی آغوشم بالا گرفت که با یه لبخند محو بهش نگاه کردم خم شدم نوک بینیشو بوسیدم که چشماشو بستو لبخندی زد

آرام_دیشب وقت نشد اما فکر کنم امشب بشه...میشه؟

منظورشو که گرفتم تک خنده مردونه ای کردم خم شدم سرمو بین موهاش مخفی کردمو باز خندیدم

_میشه عزیزم...میشه...بعد از رفتن مهمونامون میشه

آرام_قول دادیا

_قول دادم آرامم بوس آقاتو بده بریم آشپزخونه

آرام خودشو بالا کشیدو گونمو بوسید چشمکی بهم زدو خودش زودتر ازم جدا شدو به سمت آشپزخونه رفت دستمو به آرومی روی گونم گذاشتم چشمامو بستم کاش حافظم برمیگشت اینطوری زندگی کردن خیلی سخت بود

(یه سال بعد)

(آرام)

دستمو جلو دهنم گذاشتم تا صدای گریم بالا نره خواستم از ماشین پیاده بشم که یاشار فورا ریموتو زد در قفل شد عصبی به سمتش برگشتمو سرش داد زدم:

_باز کن در لعنتیــــــــــــــرو

یاشار_آروم باش آرام قرار نبود اینطوری کنی گفتم حالش خوبه

کنترل اشکام دست خودم نبود محکم کوبیدم روی داشبورد حتی کنترل صدامم از دستم در رفته بود

_اونبارم همینو گفتید...درو باز کن میخوام برم ببینمش بازش نکنی به خدا شیشرو میشکونـــــم

یاشار کلافه پوفی کشید ریموتو زد که سریع از ماشین پیاده شدم به سمت بیمارستان دویدم هرکی که چشمش بهم میخورد فکر میکرد دیوونه شدم سرووضعم اصلا درست نبود وقتی بهم خبردادن نفهمیدم چه طوری به یه مانتو وشال چنگ زدم اومدم بیرون نمیخواستم باز اتفاقات گذشته برام تکرار بشه اینبار اتفاقی براش می افتاد خودمو میکشتم سریع وارد بیمارستان شدم عین دیوونه ها دنبال پذیرش گشتم همینکه دیدمش به سمتش هجوم بردم مردم بهم نگاه میکردن بعضیا دلشون برام میسوخت بعضیا سری به نشونه تاسف تکون میدادنو بعضیا مسخرم میکردن اما من به هیچکدوم توجهی نداشتم مهم اوضاع شوهرم بود که باید سریع ازش سردرمیآوردم

_خانوم ببخشید...آقای تهرانی...آرسام تهرانی...یه ساعت پیش تصادف کردن...اتاقش کجاست؟

خانوم پرستار توی کامپیوترش سرچ کرد کلافه منتظرش بودم تا جواب بده دستی به چشمام کشیدم و با استرس بهش نگاه کردم اشکام تندتند روی گونم میچکید فکر اینکه آرساممو از دست بدم داشت دیوونم میکرد همون لحظه یاشار پیداش شد دستمو گرفتو منو دنبال خودش کشوند

یاشار_بدو من بلدم

دنبالش پا به پاش دویدم به طبقه سوم رفتیم وارد سالن اتآقا که شدم چشمم به کیانا افتاد که داشت از آب سردکن آب میخورد سریع به سمتش دویدم با دیدن من آب پرید تو گلوشو یکم سرفه کرد روبه روش با استرس ایستادم

_کیانا...کیانا آرسام کو؟

کیانا_اونجاست...تو اون اتاق...این چه سرووضعیه

به بقیه حرفاش گوش ندادم یعنی چی سرووضعم؟مگه تو این شرایط باید حسابی به خودم میرسیدم بعد می اومدم؟با ترس سریع دستگیررو پایین کشیدم وارد اتاق شدم امیر که کنار آرسام بود همزمان باهم به سمتم برگشتن با دیدنش که روی تخت نشسته بودو به بالشش که پشتش بود تکیه داده بود اشکام بدتر سرازیر شدن نگاهم پی باندای دور سرش رفت دستمو جلوی دهنم گذاشتم

آرسام_آرام؟

به سمتش رفتم خودمو تو بغلش انداختم دستاش دورم حلقه شد محکم دستامو دورش گرفتمو با صدای بلندی زدم زیر گریه چه قدر خوشحال بودم که زنده بود که سالم بود که چیزیش نشده بود

_اگه...چیزیت...میشد...خودمو..میکشتم

آرسام_آروم باش...نشنوم این حرفو...نگفتن که مردم گفتن تصادف کردم

سرمو بالا گرفتم که دستاشو دور صورتم گذاشت اشکام حسابی سرازیر شد آرسام تو اون حالت با انگشت های شصتش اشکامو پاک کرد امیر همراهه کیانا و یاشار از اتاق بیرون رفتن و حالا منو آرسام باهم تنها بودیم

_آرسام...

آرسام_آرام بهت گفتم اون اتفاقا دیگه تکرار نمیشه نباید برای هر چیزی اینطوری داغون بشی

_نمیخوام دوباره از دستت بدم چرا نمیفهمی؟اون دفعه هم تصادف کردی

آرسام_الان زندم...ببین

درحالیکه به شدت گریه میکردمو اشک میریختم دستمو سمت سرش بردم که آرسام تک خنده آرومی کرد

_سرت...سرت چی شده؟

آرسام_نگران نباش یه ضربه کوچولو بود میبینی که خوبم فراموشیم باز نگرفتم تورو یادم میاد آرام رستگار همسر آقا آرسام تهرانی بزرگ که الان باید آقاشو بغل کنه

بعد دستاشو از هم باز کرد سریع دوباره بغلش کردمو توی آغوشش خزیدم با تمام وجود نفس عمیقی توی آغوشش کشیدمو بوی تنشو توی بینیم پر کردم چشمامو روی هم بسته بودمو با آرامش نفس میکشیدم با نوازش های آرسام اشکام بند اومده بود به آرومی پاهامو بالا آوردم آرسام هم یکم خودشو کنار کشید تا روی تخت جا بگیرم همونطور که نشسته بودو تکیش به بالشش بود منم کنارش توی آغوشش بودمو پاهامو توی خودم جمع کردم

آرسام_گربه کوچولوم این چه شلواریه؟

به شلوار گلگلی صورتیم اهمیت ندادم و همچنان سرمو توی آغوشش پنهون کردم بینیمو بالا کشیدم با صدایی که تحت تاثیر گریه کردنم بود با تخسی گفتم:

_همینیکه هست

آرسام مردونه خندید و منو بیشتر به خودش فشار داد

آرسام_میدونستی داشتم به تو فکر میکردم تصادف کردم؟

سرمو از توی آغوشش بیرون آوردم با تعجب بهش نگاه کردم که لبخندی زدو اشکامو باز پاک کرد موهامو مرتب کردو به آرومی شالمو روی سرم جلو کشید

_چی گفتی؟

آرسام_داشتم به این فکر میکردم حالا که حافظم برنمیگرده مهم نیست مهم اینه که توی این یه سال باز من عاشقت شدم دوست دارم نفسم بهت بنده تموم زندگیم شدی دیگه چه لزومی داره گذشتمو به یاد بیارم؟میخواستم وقتی برمیگردم خونه باهم درباره یه چیزی حرف بزنم مثلا اینکه جمعمون سه نفره بشه

خنگ بهش خیره شدم آرسام به آرومی خم شد اروم گفت:

آرسام_دلم بچه میخواد دخترپسرش فرقی نداره فقط از تو باشه برای من کافیه

صورتامون مقابل هم قرار گرفت اشکام باز سرازیر شدن بعد از اون خبر وحشتناک که سه سال پیش بهم دادن اینطوری ضعیف شده بودم هر اتفاقی زود اینطوری اشکمو درمیآورد به خصوص اگه مربوط به آرسام میشد

_آقام بچه میخواد؟

آرسام_آره یه دختر که اسمشو بذاریم رها

_مگه نگفتی دخترپسرش فرقی نداره؟

آرسام_بازم میگم اما دختر دوست دارم پسرم باشه اشکالی نداره فقط داشته باشیم

_یه بچه که هرشب گریه کنه نذاره بخوابی؟

آرسام_من دربست در اختیار خودشو مامانش هستم بذار گریه کنه ناز کش داره خب باهم نازشو میکشیم

_بین خودمون میخوابونیمش...نظرت چیه؟

آرسام حالت چهرش تغییر کرد یکم راست شدو ازم فاصله گرفت که باعث شد بهش توجه کنم

آرسام_نه دیگه نشد،شما بغلم نباشی من خوابم نمیبره میذاریمش اونور یعنی تو میایی وسط

_امکان داره قل بخوره آرسام

آرسام_کنارش بالشت میذاریم فکر نکنم نوزاد قل بخوره آرام

تک خنده ای کردم باز توی آغوشش خزیدمو چشمامو روی هم بستم

_اگه بچه دار بشم چی برام میخری؟

آرسام_طلا؟ماشین؟خونه؟ترشی؟کاکائو؟بخوایی صدتا بوست میکنم...کدومش؟

آروم سرمو بالا گرفتمو بهش نگاه کردم یه ابروم بالا پرید روی زانوهام ایستادم که آرسام به تخت تکیه داد کمی سرشو بالا گرفت تا بتونه منو ببینه دستمو روی شونه هاش گذاشتم منتظر بهم خیره شد

_صدتا بوس؟واقعا؟

آرسام_آره باهم میشماریم صدتا بوست میکنم

_خب اگه به این زودیا بچه دار شدیم باید دوتاشو انتخاب کنم

آرسام مردونه خندید

آرسام_باشه

با بدجنسی ادامه دادم

_و اگه الان بچه دار بشم باید سه تاشو انتخاب کنم

آرسام باز خندیدو گفت:

آرسام_باشه حرفی نیست

یکهو چشماش گرد شد انگار تازه معنی حرفمو فهمیده باشه جا خورد با دهن باز بهم نگاه کرد که ابروهامو شیطونی بالا دادم

_صدتابوس...ترشی...کاکائو...همین الان میری برام تهیشون میکنی

آرسام_شوخی میکنی دیگه؟درسته؟

از روی زانوهام پایین اومدم بهش تکیه دادم اما آرسام همچنان با چشمای گرد شده داشت بهم نگاه میکرد

_اوم خب نمیدونم شاید جواب آزمایشی که امروز صبح گرفتم الکی باشه شایدم خواب دیدم

به در نگاه کردم که بسته بود راحت روی پاهاش دراز کشیدمو دستامو از هم باز کردم درحالیکه به سقف اتاق خیره شده بودم عین دیوونه ها دستامو توی هوا تکون دادمو شروع کردم به خوندن:

_اتل متل توتوله...آرسام جونم چه جوره...آرسامی بابا میشه...آرام خوشبخت میشه...اتل متل یه بچه...یه بچه کلوچه...مامانی قربون بره...بابایی خیره میشه

آرسام نذاشت بقیشو ادامه بدم منو نشوندو بهم خیره شد هنوز نتونسته بود باور کنه به خاطرهمین با صدای بلندی خندیدم

آرسام_ببین اصلا شوخی بامزه ای نیست آرام...اینا شوخی بردار نیست عزیزم

_شوخی نیست باور کن...من باردارم...میخواستم برای امشب تدارکات بچینم خیلی رمانتیک بهت خبر بدم اما خب این تصادف لعنتی همه چیرو بهم ریخت اینطوری بهت گفتم

آرسام اولش کوپ کرد بعد دستی به موهاش کشیدو به شکمم نگاه کرد چشماش سوالی شد دستی به لباش کشید تا خندشو پنهون کنه با ذوق داشتم بهش نگاه میکردم نگاهشو که بالا آورد با دیدن صورتم خندید هردو دستاشو توی موهاش فرو بردو باز خندید

آرسام_وای باورم نمیشه خدا...باورم نمیشه دارم بابا میشم

با ذوق خندیدم اشکای شوقم سرازیر شدن باورم نمیشد تا این حد خوشحال بشه وای خدا نگاش کن آرسام منو محکم به خودش چسبوند

آرسام_اتل متل توتوله...فسقلی مادر میشه...من قربون هردوتون بشم

سرمو بالا گرفتم که خم شد چشمامو روی هم بستم با بوسه ای که آرسام مهمونم کرد لبخند گنده ای روی لبام نشوندم آرسام که ازم جدا شد اینبار من اونو بوسیدم پیشونیمو بهش چسبوندم دستشو روی شکمم گذاشتو لبخندی زد

آرسام_شب از خجالت هردوتون درمیام الان جاش نیست برنامه های رمانتیکتو کنسل نکنی من عصر مرخص میشم

_پس باید برگردم خونه کلی کار دارم

آرسام چشماش درخشید با ذوق باز خندید که در اتاق باز شد

امیر_ما این بیرون از نگرانی داریم سکته میکنیم این دوتا هرهرهر دارن میخندن

یاشار_خوبی آرسام؟امیر میگفت سرت...

با ضربه آرومی که امیر به شونه یاشار زد یاشار سکوت کرد مشکوک بهشون نگاه کردم به سمت آرسام برگشتم که دیدم چشم غره ای به یاشار رفت

_سرت؟سرت چی شده؟

آرسام خواست چیزی بگه که امیر سریع به حرف اومد

امیر_منظورش همین باندا و ضربه کوچولوییه که سرش خورده

یاشار_راست میگه اونو گفتم

مشکوک به همشون نگاه کردم کیانا هم مشکوک میزد اما رو لباش لبخند بود آرسام با یه ذوق مردونه خاصی به سمت اون سه تا برگشتو گفت:

آرسام_اینا به کنار...عمو شدنتون مبارک و اضافه کنم خاله شدنتون

بعد به کیانا اشاره کرد کیانا جا خورد اما امیرو یاشار که معلوم بود خنگ تر از این حرفان پوفی کشیدن

امیر_عمو کیلویی چنده؟نمیخوام صدسال عمو بشم همش باید شیرخشک بخرم پوشک بخرم بآقالیلی بخرم

کیانا_امیر...گفت عمو نگفت بابا

امیر_بابا؟یعنی چی؟یعنی یه نفر عمو بشه این کارارو نمیکنه؟

کیانا_نه عزیزم اینا وظیفه پدر بچس

امیر_پس عزیزم ما فعلا بچه دار نشیم که اصلا به جیب شوهرت نمیاد من فکر میکردم پول شیرخشک و اینارو عموهاش که یاشارو آرسام باشه میدن خب حالا این وسط کی بچه دار شده که من عمو شدم؟

بعد مشکوک به سمت یاشار برگشت که باعث شد چشماش گرد بشه

امیر_من همش به اینا میگفتم که تو مشکوک میزنی سرت یه مدته توی موبایله نگو داشتی یه کارایی میکردی بچه دار شدی؟ای جانم مبارکه عزیزم وقت زایمانت خودم میام پیشت

یاشار با حرص بهش نگاه کرد امیر با لحن مسخره ای به سمت منو آرسام که با تعجب و لبخند داشتیم بهش نگاه میکردیم برگشت

امیر_خب تمام قوانین فیزیک و پزشکی میره زیرسوال اگه یاشار حامله باشه میاییم سر تو که...

یکهو ساکت شد ابرویی بالا داد به سمت کیانا و یاشار برگشت که با ذوق داشتن لبخند میزدن امیر دستی پشت گردنش کشید

امیر_غیرممکنه از طرف آرسام من عمو بشم

_ممکنه امیرجون ممکنه

امیر به سمتم برگشت دستاشو توی جیبش فرو برد یه نگاه بهمون کرد بعد یه دستشو از توی جیبش درآوردو به آرسام اشاره کرد

امیر_تو؟...بچه؟...من...عمو؟...خاله شدن کیانا...این یعنی...

همزمان که چشماش گرد شد زد زیر خنده همراهه آرسام با خنده بهم نگاه کردیم و شونه ای بالا انداختیم الان تازه دوهزاریش افتاد امیر با یاشار دست داد

امیر_آقا مبارک باشه...قدمش پر از خیروبرکتو پول برای عموهاش...قربونش برم انشالله به خودم بره

کیانا_دیوونه باید با آرسام دست بدی

امیر_نه این یاشار خودمون نماینده آرسامه...با آرسام دست بدم باید سکه رو سر خودشو زنش بریزم خودت که از وضعیت جیبم خبر داری عزیزم

بعد به سمت منو آرسام اومد

امیر_این بارو خسیس بازیرو میذارم کنار بیا بغلم داداش انقدر که خوشحالم انگار خودم دارم بابا میشم

از روی تخت آرسام بلند شدم امیرو آرسام همو بغل کردن آرسام چشمکی بهم زدو خندید یاشار هم به سمتشون رفت کیانا به سمتم اومد همو محکم بغل کردیم با ذوق همو فشار دادیم

کیانا_خیلی خوشحال شدم خیلی زیاد مامان کوچولو

_ایشالله برای خودت عزیزم ممنونم

همزمان همراهه کیانا به سمت اون سه تا برگشتیم که داشتن سربه سر هم میذاشتن یاشار کنار تخت آرسام ایستاده بودو امیر هم روی تخت نشسته بود

امیر_خب باید یه شیرینی خیلی مفصل بهمون بدی آرسام منم کل شرکتو شیرینی میدم که بچه جناب رئیس به دنیا اومد

یاشار_آره امیرجان آرسام هم از همون نخودی ها به خوردت میده

امیر_باشه منم به همه شرکت نخودی میدم میگم رئیس خسیس تشریف دارن

_خیلی خب حالا باشه بهتون شیرینی میدم حالا تو بلند شو یه جعبه شیرینی بخر بین پرسونل بیمارستان پخش کن

امیر_پرسیدن میگم به سلامتی تصادف آقای تهرانیه که یکهو اون بین بچه دار هم شدن

آرسام دستشو بالا برد تا امیرو بزنه که امیر خندیدو ازش فاصله گرفت چشمش که به من افتاد به سمتم اومد روبه روم ایستاد دست به بغل بهم نگاه کرد

امیر_من الان عموش میشم یا دایی؟

_هرکدوم که خودت دوست داری

امیر_خب ترجیح میدم دایی باشه چون الان میخوام بغلت کنم بچلونمت فسقلی

چشمام گرد شد همون لحظه خم شد محکم منو بغل کرد طوری که پاهام از روی زمین بلند شد آرسام و کیانا و یاشار هرسه تاشون با صدای بلندی خندیدن

امیر_خیلی خوشحالم...باور کنید نمیتونم اندازشو بگم...از همین الان میگم این بچه دوماد یا عروس خودمه

یاشار_تو که هنوز چیزی نداری کو بچت؟

امیر_اقدام میکنیم رفیق...اقدام میکنیم

آرسام_زنمو خفه کردی بذارش زمین به بچم فشار میاد...د دارم میگم بذارش زمین امیر به خدا بلند میشم

امیر منو روی زمین گذاشت همراهه بچه ها خندیدیم اما آرسام و امیر نخندیدن

امیر_ندید بدید بدبخت...ببین هنوز هیچی نشده چه بچم بچمی میکنه بذار به دنیا بیاد مدام در رفت و آمد پوشک و صف شیرخشک باشی دنیا دستت میاد جناب پدر

(آرسام)

یاشار که ایستاد به سمتش برگشتم

_ممنون که منو رسوندی

یاشار_این چه حرفیه وظیفس داداش...کمکی چیزی لازم بود من هستم حالا امیرم متاهله شاید یکم سرش شلوغ باشه این وسط من مجردم میتونم درخدمتتون باشم

دستمو روی شونش گذاشتمو فشار خفیفی بهش دادم که لبخند مردونه ای تحویلم داد

_همیشه روتون حساب کردم تا همینجاشم مدیونتونم که توی این دوسال هوای آرامو داشتین

یاشار_قرار نبود دیگه این بحثو بکنی رفیق پیاده شو که خانومت منتظرته خودتم دل تو دلت نیست

تک خنده مردونه ای کردمو گلو شیرینی که خریده بودمو دستم گرفتم ازش خدافسی کردمو از ماشین پیاده شدم از بیمارستان که مرخص شدم یاشار گفت که منو میرسونه اینطوری امیرو کیانا هم باهم برگشتن خونه امیر اونقدر هیجان گرفته بود که کل بیمارستانو شیرینی داد از اینکه خدا باز روشو به سمتم کرده بود خوشحال بودم از اینکه یه عمر دوباره بهم داده بود از اینکه یه همچین خونواده ای که حالا داشت سه نفره میشد بهم عطا کرده بود حسابی مدیونش بودم مخلصتم خدا مسیر سنگ فرش شده باغو طی کردم نزدیک ورودی اصلی در بودم که موبایلم زنگ خورد از توی جیبم درش آوردم امیر بود

_بله امیر؟

امیر_بله و زهرهلاهل جناب پدر...بگو جانم...زنگیدم بگم شتر سر ببرم یا گاو یا گوسفند اینجا اسب هم دارن

_امیر دارم میرم خونه پیش آرام

امیر_بله خب وقتی آرام خانوم باشن امیر فراموش میشود

_شوخیرو بذار کنار

امیر_نه به خدا شوخی نمیکنم همراهه یاشار تصمیم گرفتیم قربونی بدیم

_تو که نمیخوایی مهمونی بدی؟نه؟

امیر_درست در اشتباهی عزیزم تو قراره مهمونی بودی که قربونیش پای ماست

پوفی کشیدم

_نمیخوام زیاد شلوغش کنم امیر...بذار به دنیا بیاد یه مهمونی بزرگ میدیم هنوز جنسیتشم مشخص نشده

امیر_من این حرفا حالیم نیست به منشیمون اطلاع دادم که به همه شرکت ها و شرکامون ایمیل بده برای هفته بعد دعوتشون کنه یه تالار میگیریم چون دعوتیمون زیاده برای کور شدن چشم حسود هم امروز کلی صدقه دادم باید دنیا بفهمه من دارم عمو میشم و تهرانی بزرگ بچه دار شده

نمیتونستم از پسش بربیام از طرفی به همه خبرداده بود پس دیگه چاره ای نداشتیم به خاطرهمین باشه ای گفتمو بعد از یکم حرف زدن تماسو قطع کردم موبایلو توی جیبم برگردوندم و به سمت در رفتم توی در کلید انداختم و وارد خونه شدم بوی یاسمین کل خونرو پر کرده بود با لذت نفس عمیقی کشیدم عاشق بوی یاسمین بودم صدای تق تق کفشایی که بهم نزدیک میشد باعث شد به سمتش برگردم با دیدن آرام که لباس قرمز زیبایی تنش بودو خرامان خرامان به سمتم می اومد لبخند عمیقی زدم

آرام_خوش اومدی عزیزم

روبه روم که ایستاد دستشو روی لبه های کتم گرفت با وجود کفشای پاشنه بلندی که پاش بود قدش هنوز بهم نرسیده بود به خاطرهمین روی پاهاش یکم بلند شد و بوسه ریزی تحویلم اما ازم فاصله نگرفت

آرام_خوبی؟

_بهتر از این نمیشم

آرام گلو شیرینیرو از دستم گرفت با لبخند به دسته گلش نگاهی کرد اما من فقط محو اون صورت نازی که حالا یه آرایش مورد پسند من روی صورتش بود شدم

آرام_برای من خریدی؟...ممنونم چه خوشگله همون گلاییه که خیلی دوست دارم

لبخندم غلیظ تر شد

_تازه شیرینیشم شکلاتیه خیسه از اون مدلایی که روشون توت فرنگی هم هست توت فرنگی روش خیلی مهمه یادمه یه بار شکلات خیس خریده بودم چون روش توت فرنگی نداشت مجبورم کردی برم عوضش کنم

آرام با صدای بلندی خندید حتی صدای خندش با دلبری خاصی بود که قلب بی تاب منو بی تاب تر از هر موقع دیگه ای میکرد

آرام_آره توت فرنگی خیلی مهمه...ولی وایسا ببینم اینکه خاطره...

آرام لرزید یه قدم ازم فاصله گرفت اما من اون کسری فاصلرو جبران کردم روبه روش ایستادم یه دستمو روی کمرش گذاشتمو به خودم چسبوندمش اشک توی چشمای نازش حلقه زد با یه لبخند آروم گفت:

_ضربه کار خودشو کرد نفس آرسام...حافظم برگشت

خم تر شدم طوری که فاصله بین صورتمون یه میل هم نبود با لحن پچ پچ مانندی گفتم:

_مامان شدنت مبارک عروسکم

و این حرف کافی بود تا همون یه میل فاصله بین صورتامون هم از بین بره

(هفت ماه بعد)

توی شرکت نشسته بودمو داشتم کارامو میکردم از اینور پروژه هایی که دستمون بود از یه طرف هم ماجرای بچه دار شدنم از این یکی طرف هم عقد یاشار:/اینهمه ازدواج نکرد دقیقا موقعی که سر هممون شلوغه تصمیم گرفت که ازدواج کنه شکرخدا توی این شش ماه اتفاق بدی نیفتاده بود فقط همه چی باهم رخ میداد بهونه گیری های آرام تمومی نداشت حتی یه شب منو از خونه بیرون کرد میگفت میخوام تو خونه تنها باشم:/منم با این قدوهیکلم تا صبح تو ماشین موندم یکم عصبی تر شده بود بدجورم زودرنج یه بار بهش گفتم چرا برنجت اینطوری شده جلوی خودم ظرفمو برداشت ریخت تو قابلمه گفت حق نداری غذا بخوری خلاصه این مدت خیلی سختی کشیده بودم کیانا میگفت اینا عوارض حاملگیه والا اگه من از این عوارضش خبرداشتم شاید یه تصمیم دیگه میگرفتم در اتاقم که باز شد سرمو بالا گرفتم

_خوب شد اومدی گلنار...اینارم بده به بایگانی

گلنار_باشه آقا آرسام...فقط اینارم آوردم یه نگاهیش بکنید به یاشارو امیرم نشون دادم گفتن تاییدیه نهاییرو باید شما بکنید

برگه هارو ازش گرفتمو یکم بهش نگاه کردم همزمان که داشتم بررسیش میکردم بدون اینکه بهش نگاه کنم گفتم:

_آقاش لازم نیست...میتونی همون آرسام صدام بزنی با کیانا هیچ فرقی نداری

برگه هارو به سمتش گرفتم که لبخند ریزه میزه دخترونه ای بهم زد گلنار سه ماهی میشد که با یاشار عقد کرده بود کارمند شرکت خودمون بود یه دختر باهوش و آروم که اصلا به خونواده پر جنب و جوش و شیطون ما نمی اومد چون فقط گلنار بود که بینمون آرومو بی صدا بود هرچند یاشار هم پسر آرومی بود

گلنار_باشه پس من اینارو تایید کنم؟

_اوهوم...قرار نبود امروز همراهه دخترا برید خرید؟تعجب کردم تو شرکتی

گلنار_خب من این مدت یکم زیادی مرخصی گرفتم ترجیح دادم من نرم کیانا و آرام خودشون رفتن

_مرخصی نیازی نیست توهم جزوی از این خونواده ای میخوایی الانم میتونی بری

گلنار_کارامو بکنم شاید رفتم

_باشه هرجور راحتی

با رفتن گلنار یکم اخم کردمو خودکارمو روی میز ول کردم آرمیتا انگار آب شده بود رفته تو زمین که البته از این موضوع خیلی خوشحال بودم نمیخواستم دیگه دوروبر خودم و زندگیم ببینمش به خصوص الانکه داشتم صاحب بچه میشدم اما میخواستم پیداش کنم یه درسی بهش بدم که حساب کار دستش بیاد دوسال از عمرمو به خاطر حماقت ها و عشق مسخره اون هدر دادم اصلا اگه من اون تصادفو نمیکردم و اون ضربه به سرم وارد نمیشد و حافظم برنمیگشت چه طوری میخواستم به زندگی ادامه بدم که هیچی از گذشتش یادم نبود گاهی اوقات زندگی بدون گذشته حتی اگرهم زیاد خوشایند نباشه سخت و طاقت فرسا میشد عین اون یه سالی که کنار آرام بودم و چیزی از گذشتم یادم نمی اومد موبایلم که زنگ خورد به سمتش برگشتم آرام بود بسم اللهی گفتمو تماسو برقرار کردم

_جانم خانوم؟

آرام_سلام شوهرپرمشغلم...شرکتی؟

_پس کجا باشم عزیزم

آرام_خوبه منم اومدم خرید،دارم خرتوپرت میخرم

_میدونم،اس ام اساش داره برام میاد این قیمتایی که داره از حسابم کسر میشه نشونه اینکه خرتوپرت میگیری نیستا

آرام خندید که باعث شد لبخند مردونه ای بزنم وقتی اینطوری بود دوست داشتنی تر بود تا اون آرام لجبازو عصبی

آرام_آقایی عزیزم قفونت بشم الهی

پوفی کشیدم

_چی شده باز آرام؟حساب که هنوز خالی نشده پول بخوایی

آرام_نه بحث پول نیست میگم نمیشه توهم بیایی؟باور کن منو کیانا مردیم از خستگی خواهش میکنم مرد عزیزو گرامیم

_خریدای سنگینو بذارید برای دفعه ای که باهم میریم سیسمونی بخریم خریدای سبکو بکنید خب

آرام_ای بابا آرسام خب همون خریدای سبک میشه لباس و کلی خرتوپرت دیگه که رفته رفته رو هم زیاد میشه سنگین میشه میخوام برای پسرم کلی ماشین بخرم بیا نظر بده

دستی توی موهام کشیدم

_آرام لطفا یکم شرایطمو درک کن خیلی از کارام عقب افتادم

آرام از کوره در رفت با حرص غر زد

آرام_اصلا به جهنم نمیایی پسره بیشعور به جای اینکه خودت باهام بیایی بریم خرید با کیانا تنهایی اومدم اصلا من خرم که مادر بچه تو شدم که باید اینطوری تنهایی براش خرید کنم حتما دو روز...

_خیلی خب...خیلی خب...کافیه آرام...میام..میام...آدرسو بفرست

آرام که به هدفش رسیده بود لحنش تغییر کرد با خوشحالی گفت:

آرام_ایول آقایی خودم...میدونستم که میتونم روت همیشه حساب کنم عزیزم...الان لوکیشینو برات میفرستم میبوسمت بابای

از روی صندلیم بلند شدم دستی به لبه های کتم کشیدمو مرتبش کردم هرکی خربزه میخوره پای لرزشم میشینه دیگه حکایت منه آخه بگو چیت کم بود که بچه خواستی یا یه کم قبلتر اینکه زن گرفتی:/لوکیشین محل آرام که برام ارسال شد با سرعت به اون سمت روندم نمیخواستم غرغرهای آرامو سر اینکه چرا دیر کردم تحمل کنم به خاطرهمین ترجیح میدادم که زودتر برسم به مجتمع طبقاتی که رسیدم ماشینو توی پارکینگ پارک کردم پیاده شدمو سوار آسانسور شدم همزمان یه تماس با آرام گرفتم که گفت طبقه دوم هستیم توی اسباب بازی فروشی وارد طبقه دوم که شدم مغازه اسباب بازیرو پیدا کردم خواستم به سمتش برم که یکهو در باز شد توقع داشتم آرام و کیانا بیان بیرون اما یه عروسک خرسی سفید بزرگ اندازه قدوهیکل خودم ازش بیرون اومد چشمام چهارتا شد قدمی عقب گذاشتم و با تعجب به پشت خرسه نگاه کردم پسرجوونی درحالیکه کمر خرسرو به زحمت نگه داشته بود بیرون اومد پشت سرشم آرام و کیانا با قیافه های شادو خندون بیرون اومدن پسره درحال نصف شدن بود بدبخت،آرام تا منو دید با دست به من اشاره کردو روبه پسره گفت:

آرام_دستتون درد نکنه آقامون خودشون تشریف آوردن

پسره با یه مکافاتی از زیر اون عروسک پشمالو نگاهی به من انداخت انگار میخواست تخمین بزنه تا مقصد چه قدر راه مونده چند قدم به سمتم اومد دهن باز کردم چیزی بگم که یکهو خودمو زیر یه عروسک که چه عرض کنم دست غول هفتصد متریرو هم از پشت بسته بود به خودم اومدم و سریع دو طرف عروسکو گرفتم که زمین نیفته خدا وکیلی اینو خریدن الان؟من فکر میکردم دوربین مخفیه این که اندازه منه:/زیادی بزرگ بود جوری که نمیتونستم جلومو ببینم آرام که کنار دستم ایستاد با ذوق بچگونه ای بهم نگاه کرد

_آرام این چیه خریدی؟مگه بچه هرکوله که بخواد با این بازی کنه

آرام همونطور که نگاه مشتاقش بین منو خرسه که بغلم بود در گردش بود لبخند دندون نمایی زد

آرام_عزیزم بچه توهه قطعا هیکلش اندازه تو میشه

با حرص بهش نگاه کردم که ابروهاشو برام بالا پایین کرد کیانا که شاهد همه ماجرا بود خندش گرفته بود روبه من گفت: