رمان تنها در باغ به قلم هوای تو

_خب
_ یه بار که با دوستام رفته بودیم شمال ، یعنی رفته بودیم نور از ساکنین اونجا شنیدم که تو کوههای اونجا پر از گنجه ، خیلی ها شبانه می رن زمینا رو می کنن و فرداش پولدار می شن ، خیلی ها رو پلیس فرستاده زندان و اون اثار باستانی و گنج ها رو به نفع دولت پس گرفته ، پس نود درصد احتمال داره که نوشته های این کاغذ درست باشه
یاد یکی از دوستان دوران دانشگاه افتادم
_فاطمه زینب یکی از بچه های کارشناسی یادته ؟ همونی که بچه نور بود
فاطمه _همون چشم سبزه
_افرین ... به علی و نوید نگاه کردم .... یه بار ازش شنیدم که چند تا از بچه های محلشون به خاطر گنجی که پیدا کرده بودن، وقت تقسیم کارشون به زد و خورد می کشه و یکیشون کشته میشه ، پس شاید ....
علی رفت سمت در
علی _ من می رم با بابا صحبت کنم
_کسی نفهمه علی ، حتی به پریماه هم نگو ، باشه ؟
علی _اخرش هم دست از خواهر شوهر بازی برنداشتی
_ خب راست می گم دیگه ، اگه بفهمه همه جا جار می زنه ، در ضمن عمو و عمه هم نفهمن ، قربون داداش گلم .... چشمامو جمع کردم و با صدایی خبیث گفتم : این به گنج خانوادگیه
نوید محکم زد پس گردنم
_زر زیادی نزن سحر ، جو گرفتت؟
اومدم بگیرمش که از اتاق فرار کرد ، وقتی دیدم دستم بهش نمی رسه بلند گفتم
_یا میای یا می زنم تو شکم زنت
علی با تاسف سر تکون داد و از اتاق رفت بیرون
فاطمه آروم گفت
_خیلی نامردی ، از من سوء استفاده می کنی ؟
_باید حالشو بگیرم ... دوباره بلند گفتم ... چی شد جناب پدر؟
نوید درو باز کرد و سرشو اورد داخل
_به جون سحر زدی نزدی
_به جون نوید راه نداره ، تا سه شمردم باید جلوم ایستاده باشی
تند شمردم ، اون هم سریع اومد کنار فاطمه ایستاد
اول یکی زدم به شونش
_ پسره بی شعور داری بابا می شی؟
نیشش باز شد که ناغافل زدم تو شکمش
_به خاطر بابا شدنت کتک نزدمت والا حالتو می گرفتم.
سریع از کتابخونه دویدم بیرون ... برگشتم تو سالن که دیدم ای دل غافل ، عمو وعمه و اهل و عیال به غیر از آقاجون کنار علی نشستن و در مورد کاغذ تو دستش صحبت می کنن ... اون لحظه حاضر بودم با دندونام خرخره علی رو بجوام ، خاک بر سر من که انقدر دل بسته این داداش خنگم هستم ، خیر سرم بهش گفتم کسی متوجه نشه .. چشمای علی به من افتاد
_بفرمائید ، خودش اومد ، الان تعریف می کنه
یه چشم غره حسابی براش رفتم و کنار بابا نشستم و تمام ماجرا رو تعریف کردم و در اخر تصمیم حمع بر این شد که سر فرصت بریم زمینو سوراخ سوراخ کنیم تا گنج مذکور رو پیدا کنیم .
وقت شام کنار علی نشستم و اروم گفتم
_مگه نگفتم کسی نفهمه ، اخه چرا لو دادی علی
اونم اروم گفت
_به جون سحر تقصر من نبود .. از کتابخونه که اومدم بیرون به بابا گفتم بریم تو حیاط تا بهش بگم ، وقتی داشتم براش ماجرا رو می گفتم یهو امیر بچه عمو بهرام جلومون ظاهر شد ، مثل اینکه فال گوش وایستاده بود ، چند دقیقه بعد عمو هم اومد ، مثل اینکه عمو رو هم خود امیر نامرد خبر کرده بود. دوباره برا اونا هم گفتم ، وقتی برگشتیم تو سالن دیدم که همه دارن چپ چپ نگامون می کنن ، وقتی پرسیدم چی شده ، عمه چشم غره رفتو گفت " دستت درد نکنه داداش ، با همه آره با ما هم آره ؟" .... یه نفس عمیق کشید ... از قرار معلوم اونا هم از پریسا نوه عمه ساره شنیده بودن ، من خنگو بگو که توجهی به این بچه 4 ساله نکردم و تو حیاط جلوش با بابا صحبت کردم ... خلاصه ...
_عجب خر تو خری شد
_آره ، چیزی از گنج برای ما نمی مونه
_من اون کاغذو پیدا کردم پس بیشتر گنج برا خودمه
بعد از شام وقتی تو سالن نشستیم آقاجون شروع به صحبت کرد
_ مهران از فردا باید بری دنبال کارای وقف یکی از زمینا
همه در سکوت به دهنش نگاه کردیم
_می خوام زمینی که تو مازندران دارم رو وقف کنم
آه پرسوز بود که از س*ی*ن*ه همه برخواست
همه به بابا نگاه کردیم ، بنده خدا لباش مثل ماهی که از آب دور مونده باز و بسته می شد ، هیچ کس جیک نمی زد ، نمی دم یهو شجاعتم از کجا قلمبه شد
_اما آقاجون ...
آقاجون با اخم نگاهم کرد
_چی می گی بچه
خیلی لجم گرفت اما الان وقت دعوا نبود
_میشه اون زمینو وقف نکنید؟
تیز نگاهم کرد
_چرا اون وقت؟
امیر دهنشو باز کرد
_خب راستش برای اینکه .. اوم ... خب ......
علی _آقاجون چه اصراریه که اونجا رو وقف کنید ، نمی شه بی خیال شین ؟
_درست صحبت کن بچه ، این چه طرز حرف زدن با بزرگترته ؟مهران اینه تربیت بچت؟
وای خدا جون ، داشتم از حرص پرپر می شدم
بابا به علی تشر زد
ناگهان یه لبخند اومد گوشه لب آقاجون
_یه شرطی داره
نور امیدو خیلی راحت می شد تو چشم همه دید