رمان اقيانوس چشمات به قلم نیلوفر مهرانی

ژانر: #عاشقانه #اجتماعی

خلاصه :

داستان درباره دختری به اسم دیاناست.. دختری که مثل همه دخترا هزارتا افکار و رویاهای دخترونه داره..دختری که مجبور میشه تن به ازدواج بده..ازدواج با شخصی که...

مقدمه

حـــــــرف بـــــزن…

صدايت را دوست دارم

بگو..

فقط بگو..

چــه فـــرق دارد

از مـــن ،

از تـــو

از بــــاران

در آغــوشــم بــگــيــر

و در گــوشــم

از مـــانـــدن بــگـــو

از دوستت دارم هايي بگو

که از شنيدنش دلم بريزد !!

گـــونـــه هــاي خــجــالــتــي ام رنــگ بــگــيــرد

از دلبري چشمهايت بگو

که چگونه دلم را هوايي کرده

از هــرچــه خــودت مــيــخــواهـي

از خـــودت بـــگـــو

چـــه فــرق دارد از چـــه

فـــقــــط بـــگــــو

حـــرف بـــزن

عاشقانه صدايت را دوست دارم..

اقيانوس چشمات ?

??ديانا صالحي??

- ديانا..عزيزم؟؟؟

اخمامو توهم کشيدمو گفتم..

- ساتيار لطفا در اون گاراژو ببند ببينم چه غلطي ميکنم..

- خب بابا..

کلافه طول و عرض اتاقو طي ميکردم..عصبي دستي به موهاي بلندم کشيدمو گفتم

- ساتي چاره اي نداريم...بايد اعلام ورشکستگي کنيم..

اين دفعه نوبت اون بود..از جاش بلند شد و داد زد

- ديانا ميفهمي چي داري ميگي؟..

بلند تر از اون داد زدم

- چاره اي داريم؟؟؟؟؟...نکنه انتظار داري با کسي که نميدونم کيه ازدواج کنم؟..ها؟..تو اينو ميخواي ساتيار؟؟..تن به ازدواج با مردي بدم که نميشناسمش؟

- خب ي جوري نيرومندو قانعش ميکنيم..

- چرا چرند ميگي؟..کم تلاش کردم؟..مرغش ي پا داره مرتيکه..نميدونم چرا انقدر دلش ميخواد منو پسرشو چفت کنه..

اومد سمتم بغلم کرد و سعي کرد ارومم کنه..

- قشنگم؟..خودتو اذيت نکن..مگه تا اخر ماه بهمون وقت نداده؟..پس فعلا اروم باش..زنگ بزن به نسيم باهم بريد ي کم خوش بگذرونيد..

ازش جدا شدم..عصبي گفتم

- تو اين موقعيت؟..بايد دنبال ي راه باشيم..

- ديانا؟..

- چيه؟..

- ي چيزي ميگم..ولي عصباني نشو..

- اگه ميدوني عصباني ميشم نگو..چون به قدر کافي عصبي هستمو دلم ميخواد پاچه ي نفرو بگيرم..

- بيا بشين تو..

روي تخت نشستيم..از شدت عصبانيت با انگشتام بازي ميکردم..

- اين تنها راهيه که به نظرم ميرسه ي تير و دونشونه.. نه تو ازدواج ميکني و نه شرکت ورشکست ميشه..

- ساتيار طفره نرو..برو سر اصل مطلب..

- ببين عزيزم..خودت ميدوني که چقدر برام عزيزي..

- خــــــــب؟..

- با پسره اشنا شو..

با شدت از جام بلند شدم و جيغ زدم..

- چـــــــــــــــــــــي؟..اين راهت بود؟..واقعا که ساتي..

- ي ديقه به حرفم گوش کن..

- حرفتو زدي..

- عزيزم لطفا به حرفم گوش کن..

چشمامو بستم..نفس عميقي کشيدمو سعي کردم اروم بشم..ساتيار که ديد اروم تر شدم گفت..

- باهاش اشناشو..کاري کن که اون تورو نخواد..

- ساتي..خودت ميدوني که ديانا عوضي بازي تو کارش نيست..

- دِ خوب چيکار کنيم؟..شرکتي که با جون کندن به اينجا رسونديمو دو دستي تقديم کنيم..

گوشيمو برداشتم..تصميممو گرفته بودم..چاره اي نداشتم..بغض تو گلومو به سختي قورت دادم..اين درست ترين کاره..ساتيار ازم پرسيد

- چيکار داري ميکني؟

گوشيمو دم گوشم چسبوندمو گفتم

- کار درستو..

صداي نيرومند تو گوشم پيچيد..

- به به سلام خانوم صالحي..زودتر از اينا منتطرت بودم..

- سلام جناب..

- تصميمتو گرفتي؟

- بله..

- مشتاق شدم..

- قبوله..

- افرين..بهترين تصميمو گرفتي..پسرم فردا شب از کانادا بر ميگرده..اميدوارم براي استقبال نامزدت تشريف بياري..

بغض تو گلومو قورت دادمو گفتم..

- حتما..چ ساعتي؟

- من ? و نيم يکي رو ميفرستم دنبالت..

- لازم نيست خودم ميام..

- هرجور راحتي..عروس خانوم..

- خدا نگه دار..

- خداحافظ..

گوشي رو محکم انداختم رو تخت..و به اشکام اجازه ريختن دادم..اين حقم بود..

ساتيار دادي کشيد که تمام تنم به رعشه افتاد

- تو چه غلطي کردي ديانا؟..

با دادي که زد شدت اشکام بيشتر شد..صورت ساتيار سرخ شده بود و رگ گردنش متورم شده بود..لبشو ميجوييد و تو اتاق راه ميرفت..

- اخه تو..دختر..من..من..چي به تو بگم؟..اون شرکت که سهله..حتي اگه صدتا شرکتم بود نبايد اين کارو ميکردي..

- مجبور بودم داداشي..خودت ميدوني اين شرکت يادگاره باباهامونه..اونا واسه سرپا نگه داشتنش از جون مايه گذاشتن..وقتي..وقتي اونا رفتن ما واسه اين شرکت جون کنديم و به اوج رسونديمش..چطور اجازه بدم سقوط کنه؟

- اما توچي؟..تو ميتوني سقوط کني؟..تو ميدوني چند سالته؟..تازه ?? سالته..ميدوني چقدر ديگه بايد زندگي کني؟..

بغض به گلوم چنگ زد..حرفي رو زدم که خودم باورش نداشتم

- از کجا معلوم؟..شايد اين سرنوشتمه..شايد اون مرد روياهام باشه..شايد عاشقش شم و زندگيم از اين رو به اون رو شه..

- اما اگه نشد چي؟..

- بابا اون شرکتو به من سپرده..اگه بميرمم نميذارم ورشکست شه..

- اميدوارم پشيمون نشي..فقط همين

از اتاق بيرون رفت و درو محکم بست..به هق هق افتادم..چشمامو بستم و ياد ? سال پيش افتادم..همون روز کذايي..

بابا لبخندي بهم زد و گفت

- پرنسس بابا بزرگ شده..

خنديدمو با ذوق گفتم

- اره ديگه بابايي..دخي کوشولوعه..خرس گنده شده..

لبخندي زد و گفت

- اينده اين شرکت دست توعه ديانا..اينجارو فقط به تو ميتونم بسپارم..

- عه بابا؟..من حال و حوصله ندارما..

- دخترم من امروز هستم..شايد فردا نباشم..اين شرکت به تو ميرسه..

با ناله گفتم

- باااباااجون..اين چه حرفيه اخه؟..ايشالله صد و بيست سال زنده باشيد..بعدم اينا رو به وارنا يا ويانا بگين من کجام شبيه رئيساست؟..

خنديد و گفت..

- ولي من اينو نميخوام..من خيلي وقته که وصيت کردم..وقتي مردم..ملک و املاک به ويانا برسه و اين شرکت که ?? درصدش مال منه به تو برسه و البته به علاوه عمارت..

- باباااااااااا...از اين جور حرفا نزنيد..جون ديانا..

- باشه قشنگم..بيا بغل بابا..

خودمو تو اغو

ش بابا جا دادم که تقه اي به در خورد.. بعد از اجازه بابا در باز شد و عمو و ساتيار اومدن تو..عمو روبه بابا گفت..

- بهرام جان بايد ي سري به پروژه قصر طلائي بزنيم..

بابا - بهراد نميشه بندازيش واسه فردا امروز بچه ها اينجان..

منو ساتي باهم اومده بوديم زود جواب دادم..

- نه باباجون..شما به کارتون برسيد ما بعدا ميايم..مگه نه ساتيار؟

ساتيارم موافقت کرد..

برگشتم به زمان حال..من مقصر بودم..مقصر مرگ بابا..اگه اونروز پيش بابا ميموندم و نميذاشتم بره.. هيچوقت تنهام نميذاشت..اشکاموپاک کردم..ديانا تو بايد قوي باشي..کسي نميدونه بعد از اين چه چيزايي رو بايد تحمل کني..

رفتم سمت سرويسي که تو اتاقم بود..اين عمارت باشکوه..همه و همه يادگار بابا بود..نميتونستم از دستشون بدم..رفتم سمت حموم..به قول نسيم حموم که چه عرض کنم کاخي بود واسه خودش..بعد از گرفتن ي دوش اب سرد اروم تر شدم اب موهامو گرفتم و سفت بالاي سرم بستم بوليز و شلوار ميکي موس گلبهيمو پوشيدم..از پله هاي باشکوه عمارت رفتم پايين..مامان و ويانا مشغول ديدن سريالشون بودن..کنار مامان رو مبل لم دادم..خودمو تو بغل مامان جا دادم..

- ماماني دوست دارم..

- منم دوست دارم عزيزم..

ويانا- اجي؟..فردا تولد آرنيکاعه ها..

- خب؟..

- خب که خب ديگه..بايد بريم..

- من فردا شب کار دارم..

مامان اخم کرد و گفت..

- چ کاري؟..

خدايا منو ببخش..چاره اي ندارم..ماماني دوست نداشتم هيچ وقت بهت دروغ بگم..ولي نبايدم از دردي که تو دلمه باخبر شي..

- دوستم از ايتاليا برميگرده..بهش قول دادم..

ويانا - کودوم دوستت اونوقت؟..

غريدم..

- ويانا..صدبار گفتم تو کاراي من دخالت نکن..

ويانا اخم کرد و گفت

- حالا مگه من چي گفتم؟..

گوشيم زنگ خورد با ديدن اسم ساتيار..اهي کشيدم گوشيمو برداشتمو رفتم توي حياط..

- بعله ساتيار؟

- سلام..

- سلام..

مردد گفت..

- خوبي؟

- اره..چرا بد باشم؟..

- ميخواي بيام دنبالت..

- نه..لازم نيست..

- ديانا..هنوزم راه واسه برگشت هستا..

- اما من تصميممو گرفتم..

- داري واسه مال دنيا زندگيتو ازهم ميپاشوني..

- از نظر تو مال دنياعه..از نظر من اون شرکت زندگيمه..يادگار باباي خدابيامرزمه..نميتونم از اونجا بگذرم..

- اخه من به تو چي بگم؟..به نظرت اگه عمو زنده بود ميذاشت يکي ي دونش دست به همچين کاري بزنه؟

- نميتوني قانعم کني..

- ميخواي بريم سر خاک بابا اينا؟..ي کم اروم شي؟

- من ارومم ساتيار..اما باشه..

- حاضر شو ميام دنبالت..

- باشه فعلا

قطع کردم رفتم بالا..شلوار لي تنگ کشي مشکيمو پوشيدم مانتو تنگ و استين سه ربع سفيدمو پوشيدم که بلنديش تا زير باسنم بود..البته به ذور روي باسنمو ميگرفت..موهامو باز کردمو دوباره بستم شال مشکيمو شل رو سرم انداختم..ساعت مشکيمو دستم کردم کتوني هاي سفيدمو پوشيدم..با ادکلنم دوش گرفتم..به خودم تو ايينه زل زدم..اگه اينجوري برم ساتيار ميفهمه حالم بده..ارايش کردم..به دختر خوشگل و ناز تو ايينه نگاه کردم..عالي بود..حالا وقت برانداز خودمه..

قد بلند ولي زياد دراز نبودم..هيکل روفرم و باربي که با رژيم و باشگاه ساخته بودمش..اسکلت نبودم ولي لاغر بودم..به قول مربي باشگاهمون هيکلم لاکچريه..موهاي لخت و بلندي داشتم که تا زير کمرم ميومد و قشنگ تر از همه رنگ پرکلاغيش بود که با رنگ چشمام هارموني داشت..پوست روشني داشتم..چشماي نافذ و کشيده که هر سنگي رو اب ميکرد و اين بخاطر برق خاصش بود رنگ چشمام طوسي بود..بيني کوچيک و عروسکي که همه فکر ميکردن عمليه..لباي درشت و قلوه اي داشتم..گونه هاي برجسته که وقتي لبخند ميزدم سمت چپ صورتم ي چال زيبا نمايان ميشد..ساتيار هميشه ميگه از اون خنده قشنگات بکن..خخخ..اي واي ديرم شد..رفتم پايين

ويانا - واااي ابجي چقدر خوشگل شدي..

لبخندي بهش زدم..

مامان - کجا ميري عزيزم؟

- با ساتيار ميريم بيرون..

تا اينو گفتم زنگ در به صدا در اومد

- حلال زادست..برو مادر..خوش بگذره..

- مرسي خدافظ..

از عمارت بيرون رفتم ساتي با ديدنم لبخندي زد..رفتم سمتش..دستاشو از هم باز کرد و در اغوشم کشيد اروم در گوشم زمزمه کرد

- من که نتونستم..ولي شايد عمو بتونه راضيت کنه..

- ساتيار..

- باشه..باشه....سوار شو..

سوار اپتيماي سفيدش شديم..راه افتاد

- ساتيار..اين کار به نفع هممونه..

- نه نيست..شايد به نفع خيليا باشه ولي تو نابود ميشي..

- چرا نابود شم؟..مگه قراره چي بشه؟..ساتيار قديما اين همه ادم بدون شناخت ازدواج ميکردن و خيلي هم خوشبخت ميشدن..

- دِ اخه اينم شد حرف؟..اون مال قديما بود..

- خيلي ها همين الانشم اينجوري ازدواج ميکنن..

- حرف تو درست..اما اين چيزي که ميگي با روحيات ديانا خانوم جور نيست..با قلب کوچيک و مهربونش نميسازه..با روحيه ي لطيفش نميسازه..

ديگه حرفي نزدم..رسيديم به بهشت زهرا..از ماشين پياده شدم..قبر بابا و عمو بغل هم بود..کنار قبر ها نشستيم و فاتحه خونديم..ساتي از جاش بلند شد و گفت

- تنهات ميذارم..راحت باش

- ممنون..

ساتي رفت..اشکام رو گونه هام جاري شد سنگ قبر بابارو نوازش کردمو گفتم

- بابايي؟..ميترسم..از اينده اي که پيش رومه ميترسم..حرفاي ساتيار کاملا منطقيه اما اونجا يادگاره توعه نميتونم ازش بگذرم..بابا نميتونم..نميتونم

به هق هق افتادم..بعد از نيم ساعت ساتيار بهم نزديک شد و گفت..

- خانمي؟..بريم؟

- اره..

اشکامو پاک کردم خداروشکر ريملم ضد اب بود..سوار ماشينش شديم..

- نريم خونه ساتيار..نريم..

- باشه فدات شم بريم نهار بخوريم؟

- اره گرسنمه..

بعد از نيم ساعت جلوي ي رستوران شيک توقف کرد پياده شديم..و رفتيم تو..

واو..معرکه بود واقعا جاي دنج و با کلاسي بود..به گوشيم اس ام اس اومد..اقاي نيرومند بود

- سلام ديانا جان..پسرم فردا ساعت ?? پروازشه..اونجا رسيدي زنگ بزن

هه چه ديانا جاني هم ميکنه..نشستيم و سفارش غذا داديم..

- ساتي؟..

- جون ساتي؟..

- نيرومند گفت فردا پسرش از کانادا بر ميگرده..

با اخم گفت

- اسم اين شازده چيه حالا؟..

- نميدونم..

- حتي نميدوني اسمش چيه..اونوقت..

پريدم وسط حرفشو گفتم

- ساتيار..

- اه..باشه من خفه ميشم..بگو

- بايد برم استقبالش..

چشماشو بست و سعي کرد به خودش مسلط باشه اما انگار متونست چون با لحن تندي گفت

- نکن ديانا..زندگيتو دو دستي نابود نکن..

- غذاتو بخور داداشي..

- به من نگو داداشي..من داداش تو نيستم..اگه داداشت بودم ي ذره به حرفام اهميت ميدادي و تو سرت فرو ميکردي که من بخاطر خودت ميگم..

- چاره اي ندارم ساتيار..

- برو بابا..غذاتو بخور بريم تو اون شرکت وامونده..

چيزي نگفتم..در سکوت مشغول خوردن غذا شديم.. بعد از حساب کردن سوار ماشين شديم و رفتيم شرکت..

به تابلوي بزرگ و درخشاني که خودنمايي ميکرد زل زدم..شرکت مهندسي پديده درخشان..

لبخندي رو لبم نشست..ي برج ?? طبقه که کلش براي شرکت ما بود..البته اين تنها نبود..اينجا شعبه مرکزيمون بود..توي رامسر.اصفهان و قشم هم شعبه داريم..همه اينا حاصل شب و روز زحمت من و ساتياره..وقتي بابا اينا زنده بودن فقط اين شرکت بود..اما شعبه هارو افزايش داديم..رفتيم تو..همه مشغول کاراشون بودن..

منشي - سلام خانوم صالحي..

- سلام خانوم بديعي..مهندس احمدي کجان؟..

- تو دفترشون هستن..طبقه ?..

- ميدونم..

موقع رفتن گفتم

- خانوم بديعي شما منشي منيد..لزومي نداره طبقه پايين باشيد..

- ببخشيد خانوم تکرار نميشه

سوار اسانسور شدم و کليد ? رو فشار دادم..

- طبقه ششم..

از اسانسور بيرون اومدم و رفتم سمت اتاق احمدي..در زدم بعد از اجازه ورود داخل شدم..

احمدي با ديدنم با لبخند بلند شد و گفت

- سلام خانوم مهندس..خوب هستين؟

- سلام..ممنون اقاي احمدي..

- مشکلي پيش اومده؟..

- نه..فقط بايد ي سر به پروژه ستاره ابي بزنيد..

- خانوم امروز صبح اونجا بودم..

- جدا؟..خب اوضاع چطوره؟..

- خوب داريم پيش ميريم فقط سفيد کاري و سراميک و کاغذ ديواري مونده..

- کابينتا؟..

- قراره تا اخر هفته MDF هارو بفرستن..

- خوبه..ميدونيد که بايد تا اخر ماه بعد تحويل بديم..

- بله خانوم مهندس..خيالتون راحت مشکلي نيست..

- خوبه..باشه ممنون..روز بخير..

- روزتون بخير..

از در بيرون رفتم..رفتم طبقه ?? يعني طبقه اخر که دفترم اونجا بود..وارد اتاقم شدم..اين اتاق با ترکيب رنگ سفيد مشکي ارومم ميکرد..يادم نميره با چه وسواسي دکورش کردم..واقعا محشر بود..ي اتاق تقريبا ?? متري..ويوي عالي اي داشت شهر زير پاهات بود..وقتي از در وارد ميشدي ديوار روبروت کلا شيشه بود و اين واقعا محشر بود..پشت ميزم نشستم و مشغول حساب کتاب شدم..چه اشتباهي کردم که به نيک روش اعتماد کردم..اختلاصي کرد که اگه نجنبم شرکتو به زمين ميزنه..مجبورم به اين ازدواج اجباري..

اووف..ساعت ? بود که تلفن زنگ خورد..بدون نگاه کردن به شماره جواب دادم..

- بله ساتيار؟

- الو ديانا؟

- جانم؟..

- من دارم ميرم بيا برسونمت..

- باشه چند دقيقه ديگه پارکينگم..

- باشه منتظرم..

قطع کردم وسايلمو جمع کردمو رفتم بيرون سوار اسانسور شدم و دکمه P رو زدم..

*

به دياناي تو ايينه خيره شدم..معرکه بود..زيبا تر از هميشه شده بودم..

مانتو جلوباز استين سه ربع کالباسي رنگ که زيرش زير سارافوني تنگ و جذب سفيدمو پوشيده بودم شلوار لي تنگ کشي سفيد که نيم وجب بالاي مچ پام بود..پابند فانتزي و زيبايي هم کرده بودم..صندل اسپرت پاشنه ?? کالباسيمم پوشيده بودم به ناخناي پام لاک صورتي زده بودم و به ناخناي بلند دستمم همچنين..ساعت سفيدمو انداخته بودم..ارايش مليح و دخترونه اي داشتم موهامو تيغ ماهي بافته بودمو انداخته بودم پشتم جلوي موهام بلنديش تا چونم بود..جلوشو ي وري کردم..شال سفيدمو که با رگه هاي صورتي بود شل رو سرم انداخته بودم..از همه مهم تر بوي عطرم بود..محشر شده بودم..دلشوره عجيبي داشتم..نميدونم چرا امروز انقدر به خودم رسيدم..

مامان و ويانا رفته بودن تولد آرنيکا دختر خالم..از عمارت رفتم بيرون سوار جنسيس سفيدم شدم و راه افتادم ?? دقيقه مونده به ?? رسيدم..سر ر

اه ي دست گل شيک و فانتزي خريدم..ماشينو پارک کردم..جلوي در فرودگاه بودم..هنوز مردد بودم..حرفاي ساتيار تو گوشم پيچيد..اما نميدونم چرا قلبم داشت ميگفت ديانا قدم بردار..اونجا يادگار بابا بود..کاري که ميکنم درست ترين کار ممکنه..رفتم تو..با قدمي که برداشتم ي صفحه جديد تو زندگيم باز شد..شايد به نفعم بود شايدم به ضررم..گوشيم زنگ خورد

- سلام اقاي نيرومند..

- سلام عروس خانوم..کجايي تو؟

- من رسيدم فرودگاه شما کجاييد؟

- اهان..ديدمت..

- باشه قطع ميکنم

گوشي رو قطع کردم نيرومندو ديدم که داشت به سمتم ميومد..

- سلام اقاي نيرومند..خوبستين؟

- سلام عروس خانوم..شکر خدا..تو خوبي؟

- ممنون..فقط..ميشه به من نگيد عروس خانم..

- پس چي بگم؟..نکنه انتظار داري خانوم صالحي صدات کنم؟

- نه..فقط اگه ديانا صدام کنيد راحت ترم..

- باشه ديانا جان..هرجور راحتي..

- پسرتون کي تشريف ميارن؟..

- ساعت ?? و نيم ميرسه..

-اوهوم..

پشت شيشه انتظار ايستاديم..همش چشمم به ساعتم بود..چشمام توي دو تا تيله ي سبز رنگ قفل شد..

چ جيگري..واو..تيپش.هيکلش.قدش..تاحالا پسر به اين جذابي نديده بودم..هميشه فکر ميکردم همچين هيکلايي فقط واسه بازيگراي هنديه..اما الان سلمان خان واقعي رو به روم بود..

- اوناهاش..رادوين بابا..

به سمت نيرومند برگشتم..رد نگاهشو دنبال کردم و رسيدم به همون پسر جيگره...نهههههههههههههههههههه غير ممکنه..اين..اين جيگره همون گودزيلاييه که قراره..

واي نه..حتما چشماش چپه..ولي اينطور نيست..بعد از ?? دقيقه..اورانگوتان جيگر اومد..پدرشو در اغوش گرفت و چيزي بهش گفت..اما من هيچي نميشنيدم..وقتي از هم جدا شدن نيرومند با لبخند به من اشاره کرد و گفت

- رادوين جان..ايشونم ديانا خانوم هستن..

اورانگوتان جيگر بهم خيره شد..پوزخندي زد..دستشو به طرفم دراز کرد و گفت

- خوشبختم ديانا خانوم..رادوين هستم..رادوين نيرومند..

به ناچار دستمو دستش گذاشتمو گفتم

- خوشبختم..رسيدن بخير..

- ممنون

زود دستمو کشيدم..

نيرومند - بريم تو کافي شاپ فرودگاه ي چيزي بخوريم..

سري تکون داديم رفتيم توي کافي شاپ

نيرومند - ديانا جان شما چي ميخوري؟

- ي ليوان اب..

اورانگوتان پوزخند صدا داري زد و زير لب گفت

- ي ليوان اب..چه فانتزي..ادا و اطواراي دخترا تو ديدار اول..

اخمامو توهم کشيدم..اورانگوتان بد اخلاق..من چطور ميتونم با اين کنار بيام؟..پسره پرو..ميگه ديدار اول..مگه دوست دخترشم مرتيکه..نيرومند بهش تشر زد..

- رادوين جان ادم با همسر ايندش اينطوري صحبت ميکنه..

اورانگوتان با لحن بد و تندي گفت

- چ همسري پدر من؟..من اين خانومو نخوام بايد کيو ببينم؟..

با عصبانيت از جام بلند شدمو گفتم..

- لازم نيست کسيرو ببينيد اقاي محترم..کودوم دختري حاضر ميشه با ادمي مثل شما ازدواج کنه؟..چي با خودتون فکر کرديد؟..که اگه شما اوکي بديد جواب همه دخترا مثبته؟..ن جونم اينطور نيست..

از جاش بلند شد واي چه قد و هيکلي..به ذور تا روي دماغش ميرسيدم..با لحن عصبي و تندي گفت

- چرا دخترا بايد بهم جواب رد بدن؟..

به چشماي سبزش خيره شدمو گفتم

- چون شما ي بچه پولداريد که اگه پدرتون بزنن رو دستتونو بگن جيزه ميگين چشم..مردي که نتونه خودش همسر ايندشو انتخاب کنه مرد نيست..

تقريبا داد زد

- عه جدا؟..خب من مرد نيستم..من بي عرضم و نميتونم همسر ايندمو خودم انتخاب کنم..توچي؟.. توهم که داري تن به اين ازدواج اجباري ميدي..البته براي تو همچينم اجباري نيست..از تيپ لباس پوشيدنت معلومه واسه دلبري اومدي..اومدي مخ بزني دختر خانوم

ديگه هيچي برام مهم نبود..با تمام توانم دست راستمو بالا اوردم و محکم زدم تو صورتش..ي لحظه سکوت کافرو برداشت کيفمو برداشتمو بدو بدو بيرون اومدم..سوار ماشينم شدمو راه افتادم به هق هق افتادم..

من ي عمر کاري نکردم تا کسي همچين حرفايي رو بهم نگه اونوقت اين اورانگوتان..

حرفاش خيلي برام سنگين بود..گوشيم زنگ خورد نيرومند بود..دودل بودم که بردارم يا نه ولي انقدر زنگ زد که مجبور شدم..سعي کردم صدامو کنترل کنم

- بعله اقاي نيرومند

- ديانا جان..من از طرف پسرم عذر ميخوام..کاري که تو کردي حقش بود..اگه تو نميزدي خودم ميزدم..

- اقاي نيرومند من مجبور به اين ازدواج بودم..براي حفظ شرکتم..اما الان ديگه هيچي برام مهم نيست..

دور از جون شما ولي من فکر کردم قراره با ي ادم زندگي کنم

- من از طرف اون معذرت ميخوام..

- شما چرا اقاي نيرومند؟..بعدم شرمنده من ديگه نيستم..

- ولي تو قول دادي..نميتوني زيرش بزني..

- من با همچين ادمي..

پريد وسط حرفمو گفت

- ميدوني که هرچي داري تو دستاي منه..ميتونم بيچارتون کنم..حتي چيزي براي خوردن نداشته باشيد..

- دليل شما براي ازدواج ما چيه اقاي نيرومند؟..اين همه دختر چرا من؟..

- شايد بعد از ازدواجتون بهت گفتم..حالاهم مثل ي دختر خوب برميگردي..وگرنه همين فردا ميرم اون چکو نقد ميکنم..خودت مبلغشو ميدوني که..

- کي اون چکو بهم بر ميگردونيد؟

- کادوي عروسيتون ميشه ع

روس خانوم..

و گوشيرو قطع کرد..لعنتي..

کوتاه بيا ديانا..اينده خواهرت درميونه..غرور مادرت ميشکنه..

غرور تو به درک..

من نميتونم جلوي اون اورانگوتان بدعنق کوتاه بيام..

بلند داد زدم

- مجبوري ديانا..

تو ايينه ماشين کمي ارايشمو تمديد کردم..لعنت به اين زندگي..لعنت به زندگي اي که مجبورم واسه پول چه کارايي بکنم..اما نــــه..پول براي من مهم نيست اصلا..اونجا يادگار و زحمت باباست برگشتم جاي هميشگي همون جا بودن..حتي سرمو بلند نکردم تا با اون اشغال روبه رو نشم..

نيرومند - رادوين..سريع..

اورانگوتان بدعنق با اون صداي نکره گيراش گفت

- ديانا..من..من..معـ..

پريدم وسط حرفش..تو مجبوري ديانا خواهش ميکنم باهاش راه بيا ديانا..بخاطر مامان..بخاطر اينده ويانا..بخاطر يادگاري بابا که به تو سپردتش...بخاطر زحمتايي که کشيدي..توروخدا ديانا..

- اقا رادوين..من براي دلبري و مخ زني نيومده بودم..وقتي اونارو گفتين از کوره در رفتم..بابت..بابت کاري که کردم واقعا..متاسفم..

اقيانوس چشمات ?

چيزي نگفت..به درکــــــ

نيرومند - رادوين جان..خانوم عذرخواهي کردن..

رادوين - ببخشين چي گفتين؟..

کينه و شيطنتو تو چشماش خوندم..پسره عوضي کينه اي..ميخواست دوباره ازش معذرت خواهي کنم..من بخاطر خانوادم از غرورمم ميگذرم..

- گفتم معذرت ميخوام اقا رادوين..

پوزخندي زد و گفت

- همچنين..

روبه نيرومند ادامه داد

- بابا من واقعا خستم..ميشه بريم خونه؟

نيرومند - پسرم..ديانا جان هستنا..زشته عزيزم..

من - نه اقاي نيرومند..حق دارن خستن..بذاريد استراحت کنن..منم ديگه بايد برم ديروقته..

- باشه ديانا جان به سلامت..

رادوين- فعلا..

من - راستي اقا رادوين ميخواين فردا بيام دنبالتون؟

با بهت بهم خيره شد..خودشو جمع کرد..پوزخندي زد و گفت

- چرا؟

- ي دکتر خوب سراغ دارم..بريم اونجا

- دکتر؟..براي چي؟

- گوشاتون ديگه..مگه مشکل شنوايي ندارين؟..اخه وقتي ازتون عذر خواهي کردم گوشاتون نشنيد..

صورتش از خشم سرخ شد..اومد چيزي بگه که گفتم

- اگه نميخوايد که هيچي..فعلا..

زود جيمفنگ زدم..خخخ..حقش بود مرتيکه..رفتم خونه..خسته رو تختم دراز کشيدم ساتيار اس ام اس داد

- سلام اجي..رفتي؟..پسررو ديدي؟..چه جور ادمي بود؟..

اگه اتفاقات امروزو تعريف کنم دوباره ميخواد نصيحتم کنه..

- سلام داداشي..اره رفتم..به نظر ادم خوبي ميومد.. جذاب و خوشتيپ بود..

- اي بچه پرو..

- داداشي جونم..من خوابم مياد شبت خوش

- شب خوش..خوب بخوابي

- همچنين

گوشيمو گذاشتم لبه پاتختي..اشکام رو گونه هام جاري شد..دياناي مغرور مجبور شد از ي پسر عذرخواهي کنه..اونم واسه اشتباهي که نکرده بود..من قراره با اون مرتيکه ازدواج کنم؟..ولي چجوري؟..با کسي که تو ديدار اول اينطوري زير سوالم برد؟..خداجون کمکم کن..ديگه کم اوردم..نميتونم..چشمامو بستم اما هرکاري کردم چهرش از جلو چشمام کنار نرفت..اون پوزخند لعنتيش عذابم ميداد..پسر فوق العاده مغروري بود..پس چجوري حاضر به ازدواج با من شده؟..يعني چي تونسته مجبورش کنه؟..پدرش؟..اما اين امکان نداره..

ااااوووفففف...

اورانــــــگــــــوتـــــــان بـــــــد عـــــنــــــق

من اگه روي تورو کم نکنم ديانا نيستم..

تو ذهنم براندازش کردم..

قد بلند..هيکل چهارشونه و سيکس پک..البته سيکس پک که نبود انگار کلا پک بود..اصلا سيکس پک بوده بعد دست و پا در اورده..(خخخ)..تيپش اسپرت و محشر بود..موهاي لخت مشکي..که مدل خامه اي زده بود..مدلي که من عاشقشم..چشماي نافذ سبز..پوست جو گندمي..بيني استخوني و متناسب با صورتش..لباي درشت..ته ريش ملايمي که جذابيتشو بيشتر کرده بود..جالب تر از همه اينا دوتا چال رو گونه هاش بود.. يکي راست و يکي چپ..اينو وقتي که به نيرومند لبخند زد فهميدم..در کل عالي بود..

صبر کن ببينم..من چرا دارم از اون اورانگوتان بدعنق تعريف ميکنم؟..پسره زشت ايکبيري..

(عه؟..تا الان که عالي بود..هه)

تو ساکت وجدان جون..بعدم من شکر خوردم..بد عنق

(تازشم تو فرودگاهم وقتي تو نگاه اول ديديش بهش لقب جيگرو دادي)

گفتم که من شکر خوردم..قيافه مهم نيست وجدان جون..مهم اخلاقه که اين اورانگوتان نداره..

(اتفاقا قيافه خيلي هم مهمه..مثلا اگه بردپيت بود باهاش ازدواج نميکردي؟)

ن جونم معلومه که نه..بعدم اين اورانگوتانه از بردپيتم جذاب تره..

(اها..پس جذاب تره..ديدي از زير زبونت حرف کشيدم)

ن خيرم..من کي گفتم جذابه؟..

(همين الان..عزيزم..به من ميگن وجـــدان..همه چي رو ميدونم خانمي)

از درگيري خودم با وجدانم خندم گرفت..کم کم چشمام گرم شد و به خواب عميقي فرو رفتم..

صبح با صداي زنگ گوشيم بيدار شدم...اي تو روح هرکي پشت خطه..بدون نگاه کردن به صفحه گوشيم جواب دادم

-الو...چيه؟..کله سحر؟

- سلام ديانا خانوم..ساعت ?? عه..کله سحر نيست..

- خب بابا فهميدم..

- خواب بودين..

- ن واقعا اگه خواب نبودم از تو امار ساعتو ميگرفتم؟..

خنديد و گفت..

- از اين چيزايي که گفتين معلومه نشناختين..

- نچ نشناختم..

- ديشب..فرودگاه..ي ليوان اب..مخ زني..سيلي.. عذرخواهي..گوش پزشکي..يادتون اومد..

با خودم مرور کردم

- ديشب..فرودگاه..اب..مخ زدن..سيلي.....

چشمام از حدقه درومد جيغ زدم

- اي واااااي..يادم اومد..

- ايي..گوشم..حتي اگه گوشم سالمم بود کرش کردي..

- ببخشيد من به جا نياوردم..

- اشکالي نداره..

- خب امرتون؟..

اهي کشيد و گفت

- بابا ميگه بريم دور دور..تا مثلا بيشتر اشنا بشيم..

- امروز چند شنبس؟

- جمعه..

- خب..من وقتم بازه..

- ادرس خونتونو اس بزن..تا نيم ساعت ديگه اونجام..

- من اولين دختريم که باهاش اشنا شدين؟

خنديد و با تمسخر گفت..