رمان کویر عشق به قلم Tina27

ژانر: #عاشقانه #اجتماعی

خلاصه:

بهار که به تازگی پروانه ی وکالتشو بعد از چند سال کار آموزی کنار وکیل بنامی گرفته و دفتری برای خودش تهیه کرده خیلی مشتاقه آقای نوید رو که شهره ی خاصی در بین وکلا داره رو از نزدیک ببینه و از تجربیاتش استفاده کنه …

بالاخره میبینه ولی نه اونطورکه میخواسته و همه چی اونجور پیش نمیره که میخواسته…

«به نام او»

فصل اول

صدای در اتاقم منو از افکارم بیرون کشید

-بله؟

بیام تو؟

صدای باربد برادرم بود

-بیا

در رو باز کرد و سرش رو از لای در نیمه باز داخل کرد

لبخندی زدم

-چرا نمیای ؟ چیزی شده؟

باربد-نه ....فقط میخواستم بگم ....مامان کارت داره !

کلافه نگاهمو ازش گرفتم ..میدونستم چی کارم داره

باربد -چی کار میکنی ؟ میای ؟

-مگه جز اومدن راه دیگه ای هم دارم ؟ راستی تو هم میخوای بیای ؟

باربد - اگه تو بری منم میام

لبخندی بروم زد

باربد-نگران نباش بهار ...تا وقتی داداش گلی مثل من داری غصه که خوردن نداره !

با یه ابروی بالا رفته نگاش کردم

-وقت کردی یه کم از خودت تعریف کن؛ کی میریم؟

باربد - نمیدونم فقط میدونم مامان کارت داره و احتمالا راجب همین موضوع هم میخواد باهات صحبت کنه

-باشه....الان میرم ببینم چی کارم داره

از روی تختم بلند شدم و روتختیم رو با کشیدن دستم روش مرتب کردم و از اتاقم خارج شدم

از اتاقم که خارج شدم باربد با زدن چشمکی به من وارد اتاق خودش شد و در رو بست

با کلافگی راه اتاقم تا سالن پذیرایی رو طی کردم

مامان روی کاناپه ای نشسته بود و مجله ای دستش بود

رفتم و کنارش نشستم

-کاری داری مامان؟؟ باربد گفت صدام کردی!

مامانم نگاهی بهم کرد و لبخندی زد

مامان- خوبی؟ بالاخره از اتاقت و تخت دل کندی ؟به خدا دیگه قیافت داره یادم میره

لبخندی به روش زدم

-دیگه غلو نکن مامان... من همش دو ساعته از اتاقم بیرون نیومدم

مامان- شوخی کردم دخترم....راستش میخواستم در مورد رفتنمون خونه ی آقای میرزایی باهات صحبت کنم

-خوب؟

مامان- ببین تو و باربد برای اولین باره دارید همراه ما میاید ...اونا اخلاق خاصی دارن... نمیدونم چرا این دفعه اینقدر اصرار داشتن تو و باربد هم همراه ما بیاید ولی ...حرف من اینه که میخوام خیلی خانومانه رفتار کنی ...طوری که کسی نتونه هیچ ایرادی از دختر و پسرم در بیاره

سرمو تکون دادم

مامان- به باربد هم همین حرفا رو زدم ...فقط ....

مامان مکثی کرد و نگاهی تردید واربه صورتم کرد

-فقط چی مامان؟

مامان- فقط از شوخیهای همیشگی و شیطونیاتون جلوی اونا نکنید ...

-ای بابا ...مادر من خوب یه دفعه بگو دهن بسته تا آخر مهمونی بنشینیم دیگه!

مامانم لبخندی زد-نه دخترم من منظورم اینه که اونا یه جورایی خیلی رسمی و خشک هستن ؛ مخصوصا دوست ندارم با دختر یا پسرش کل کل کنید هم تو هم باربد ....

لبخندی شیطنت آمیز زدم

-پسر هم دارن؟؟؟

مامانم دستی به سرم زد-خجالت بکش دختر ....تو که از همین الان شروع کردی به شیطنت کاری؟!

خندیدم و گونه ی مادرم رو بوسیدم

-شوخی کردم مامان ؛ چشم هر چی شما بگید ...ولی کاش اجازه میدادید ما نیایم

مامان- چی بگم؟ سعید میگه آقای میرزایی خیلی اصرار کرده

بازم شیطنتم گل کرد

با لبخندی گفتم -دخترشون چند سالشه؟

مامان- دقیق نمیدونم ولی فکر کنم سریه قبل که خونشون بودیم مادرش گفت 23 سالشه ....

بلند خندیدم و گفتم

-من فهمیدم چرا اینقدر اصرار داشته ما بیایم !

مامانم با چهره ای متعجب- چرا؟؟؟

-خوب میخواسته دخترشو ببینیم و باربد هم باشه و ....

ابروهامو سه بار بالا انداختم و ...

-بادا بادا مبارک بادا ....

مامانم هم از ادا اصول هام خندش گرفت و ...

مامان- خجالت بکش ، این حرفا رو به باربد نگیا ! لج کنه نیاد همراهمون

-چشم ....خیالت راحت

بلند شدم و ...

-کاری نداری مامان دیگه؟؟

مامان- نه ....راستی کارای دفتر چی شد؟

لبخندی زدم فردا برم و یه امضاء و تموم ...کاش همراهم میومدی مامان!

مامان- دوست دارم بیام ولی میدونی که وقت دکتر دارم

-میدونم ...چای نداریم؟

مامان- چرا داریم اگه ریختی برای منم بریز ...ببین باربد هم اگه خواست براش بریز

-چشم ...امری ؟

مامان- فعلا مرخصی ...

مامان خندید و منم خندیدم و رفتم سمت آشپزخونه....

روبروی آینه ایستادم و کرم مرطوب کننده ای به صورتم زدم و کمی هم آرایش خیلی ملایم طوری که اصلا خیلی هم مشخص نبود ...

صورت سپیدم احتیاج به آرایشی نداشت و چشمای درشت عسلیم هم با مدادی که میزدم زیباتر جلوه میکرد ...زیباییه خاصی نداشتم اما همیشه برای هر چیزی خدا رو شاکر هستم دختری معمولی با چهره ی معمولی و موهای مشکیه صاف و بلند که همیشه بالای سرم جمعش میکردم

بلوز آستین بلند یشمی رنگی پوشیدم که یقه ی ایستاده داشت و بلندیش برای مهمونی خوب بود

شلوار جین مشکیم رو هم پوشیدم و شال مشکیم هم که روش گلهای طلایی رنگی داشت هم سرم کردم و مانتوی مشکیه بلندمو هم پوشیدم و کیف دستی کوچک مشکیم رو هم برداشتم و از اتاقم خارج شدم

همه جا سکوت بود و معلوم بودهمه در حال حاضر شدن هستن

رفتم به سمت اتاق باربد و در رو باز کردم

باربد با حالتی تصنعی عصبی به سمتم برگشت و....

باربد- کی میخوای در زدن رو یاد بگیری ؟

شیطنت بار ابرویی بالا کردم

-دلیلی نمیبینم برای وارد شدن به اتاق برادرم در بزنم !!

باربد –خیلی....

-خیلی چی؟

باربد-چیه ؟ خیلی خوشحالی ؟ ازهمه زودتر هم آماده شدی!

رفتم داخل و روی صندلیه میز تحریرش نشستم وکیفم رو روی میزش گذاشتم و برگشتم سمتش

-خوشحال نیستم ... ولی ناراحت هم نیستم ...یه مهمونیه ، چشم رو هم بذاری تموم شده و برگشتیم خونه

باربد روی تختش نشست

باربد-ولی من حس خوبی ندارم ...اصلا از این میرزایی خوشم نمیاد

-چرا؟

باربد-نمیدونم ....فقط میدونم ازش خوشم نمیاد ...

-فکرتو زیاد درگیر نکن برادر جان ... بخند تا دنیا بهت لبخند بزنه

باربد کلافه بلندشد و پیرهنشو از کاور بیرون کشید و از روی زیر پیرهن سورمه ایش پوشید ...پیرهنش سپید بود و زیرپیراهنی کامل مشخص بود

-باربد ...این چه وضعیه؟؟ یا پیرهنتو عوض کن یا زیر پیرهنیتو!

باربد که تازه خودشو توی آینه دیده بود خندش گرفت

باربد- اصلا حواسم نبود ... برو بیرون حاضر شم ...

-اذیت نکن دیگه ... یه دقیقه نشستم ها !

باربد خیل خوب ... پس حداقل روتو برگردون

با خنده برگشتم سمت پنجره رو نگاه کردم

باربد خیلی مقرراتی بود ...

از پنجره ی اتاقش باغ خونه ی پشتیمون شخص بود

خونمون تقریبا میشد گفت یه جورایی خونه ویلاییه .... تقریبا سیصد متر با چهار تا اتاق که توسط یه راهروی باریک که دستشویی اونجا بود از سالن پذیرایی جدا شده بود البته اتاق من و مامان اینا سرویس جدا داشت اما اتاق باربد و یه اتاقی که تقریبا میشد اسمشو گذاشت کتابخونه سرویس جدا نداشت و باربد همیشه از این موضوع مینالید

با یه حیاط که کمی بزرگ بود اما نمیشد اسمشو باغ گذاشت ولی بزرگ بود و پر از درخت آلبالو و چنار ....

خیلی خوب یادمه وقتی بچه بودیم این درختای آلبالو رو با باربد کاشتیم و اولین باری که به بار نشست بهترن و لذت بخش ترین روزهای زندگیه من بود ...اینکه چه کار بزرگی کردم ...

با صدای باربد از افکارم خارج شدم

باربد-پوشیدم خانم وکیل بعد از این !

با خنده برگشتم سمتش

-داشتیم؟؟ دیگه بعد از اینشو باید برداری باربد ....دیگه فردا همه چی تموم میشه و من میشم بهار مشفق ..وکیل پایه....

حرفمو با خنده قطع کرد

باربد –خیلی خوب ...مامان داره صدامون میکنه پاشو بریم

هر دو با خنده از اتاق خارج شدیم

بابا در حالی که داشت یقه ی کتشو درست میکرد روبرومون ایستاد

بابا- به به ...بالاخره ما این دو تا رو خندون دیدیم...

باربد- حاضرید؟

بابا- بله ... فقط تو رانندگی کن باربد ...میدونی که شبا نمیتونم رانندگی کنم

بابا تازه چشماشو عمل کرده بودو شبا به خاطر نور ماشینا نمیتونست رانندگی کنه

باربد -چشم ...بریم؟

بابا- بذار مادرتونم بیاد بعد !

منتظر شدیم و کمی بعد مامان هم اومد و از خونه خارج شدیم و رفتیم ....

آخرین نفر از ماشین پیاده شدم و با دیدن خونه سوتی کشدار کشیدم که با ضربه ی باربد به پشت سرم قطع شد

باربد -خجالت بکش...مگه ندید بدیدی دختر؟؟

-خوب آره ....مگه تو دیدی؟؟

باربد گیج گفت چیو؟

خندیدم-همچین خونه ای تو زندگیت؟؟

باربد که تازه منظورمو گرفته بود آهانی گفت و برگشت سمت بابا

باربد-بابا همینه؟؟

بابا- آره ...زنگ رو بزن باربد ...

با زدن زنگ چند لحظه بعد صدای ریزدختری اومد

دختر-سلام آقای مشفق...بفرمایید

بابا -سلام دخترم...ممنون

در با تیکی باز شد و من ریزخندیدم

-مامان جان چشمت روشن که دختره فقط به بابا سلام کرد ...

همه از حرفم و لحنم خندیدن و بابا گفت

بابا- بسه دیگه .... بیاید...

همه رفتیم داخل که دهن من بیشتر ازهمیشه باز موند

یه راه کوتاهی تا در سالن ساختمون بود که کنارش یه استخر خوشگل و از پشت استخر مشخص بود باغی پر از دار و درخت پشت ساختمان هست

باربد-بهار تو رو به خدا اون دهان مبارک رو ببند ...آبرومون رفت ....

با حرف باربد برگشتم سمت سالن و دیدم یه خانمی کت دامن پوشیده با موهای طلایی ای که از زیر روسریه قرمزش که همرنگ کت و دامنش بود بیرون زده بود و مردی مسن که پیرهنی سپید با شلوار مشکی و بند هیکل چهارخونه شکل و دختری خیلی ظریف با پیرهن سورمه ای تا زیر زانو و سورمه ای رنگ که آستینش روی ساعد دستش با کش جمع شده بود و لباس هم از کمی پایین تر از یقه ی گردش کش خورده بود و خیلی زیبا بود با ساپورت سورمه ایه ضخیم و شال قهوه ای حریری که صورت سبزه ی خوشگلشو در بر گرفته بود ...

تو بهر زیباییه دختر بودم که قامت پسری رو پشت دختر دیدم که پیراهن مشکیه آستین بلندی همراه جین مشکی پوشیده بود و صوتی سبزه و موهای قهوه ای کوتاه و تقریبا چهره ای که شبیه به دختر بود ولی دختر چشمای سبز رنگی داشت و پسر چشماش مشکی بود و اخم کمرنگی توی صورتش بود

تمام این نگاهام بیشتراز ده ثانیه طول نکشید ولی همون سکوت ده ثانیه ای باعث شد بود همه نگاهشون به سمت من جلب بشه

به باربد نگاه کردم که زیر لب با غرولند گفت

باربد-همه سلام و احوالپرسی کردیم تو موندی ... معطل چی هستی ؟؟

تازه فهمیدم سلام نکردم ...

یه دفعه و با صدای بلند و رسایی گفتم

-سلام...

بدون لرزش صدا بدون هول شدن ... بالاخره من وکیل بودم و دارای قدرت بیان بالا

تک تک جواب سلامو دادن ولی اون پسره فقط سرشو تکون داد که البته برام اهمیتی هم نداشت ....

همه وارد شدیم و دختر ما رو به اتاقی راهنمایی کرد برای تعویض لباسامون....

وارد اتاق که شدیم مامان زودی لباسهاشو مرتب کرد و رفت بیرون و سفارش کرد منم زودی آماده شم و برم بیرون

مانتو و کیفم رو مرتب روی تخت گوشه ی اتاق گذاشتم و شالمو روی سرم مرتب کردم و همراه کیفم از اتاق خارج شدم

وارد سالنشون شدم که دیدم نزدیک پنجاه نفری هستن ...با چشم دنبال باربد گشتم که دیدم کنار همون پسره ایستاده و دختر هم کنارشون

با قدمهایی استوار به سمتشون رفتم که باربد با دیدنم لبخندی زد و کنار خودش جایی برام باز کرد و منم رفتم کنارش که دستش رو دور بازوم گذاشت

باربد با لبخند-ایشون هم بهار خواهرم

دختر-خوشبختم ...من هم شیوا هستم

باربد لبخندی بروش زد-همچنین

منم همین کار رو کردم

شیوا- شایان فکر کنم بابا کارت داره ....

پسره که حالا فهمیدم اسمش شایان برگشت و با علامتی که پدرش بهش داد با با اجازه ای ازمون جدا شد و رفت .....

شیوا هم با لبخندی محجوبانه ازمون جدا شد و رفت

برگشتم سمت باربد که بپرسم بابا اینا کجا هستن که دیدم نگاهش به جایی مونده ...خط نگاهشو دنبال کردم دیدم روی شیوا مونده

با آرنج زدم به پهلوش که نگاه از شیوا گرفت و با حرص نگام کرد

باربد-چرا زدی؟

نیم نگاهی به طرف شیوا کردم به حالت اشاره و گفتم

-آخه چشم برنمیداشتی گفتم شاید رفتی به حالت اغماء گفتم نجاتت بدم

باربد لبخندی زد -تا حالا ندیده بودم شیوا رو ...

ابروم پرید بالا ....

-شیوا؟؟؟ چه صمیمی!

باربد- صمیمی چیه؟ خوب شیواست دیگه ؛چی بگم؟

-شیوا خانم!

باربد- خیل خوب بابا ...چه برای من غیرتی میشه ، دنیا برعکس شده دیگه جای اینکه من برای این غیرتی شم ....

با صدای شایان باربد ساکت شد و رفت سمتش....

بازم تنها شدم....

نگاهی به اطراف کردم که دیدم مامان کنار خانم میرزایی نشسته و شیوا هم کنار چند تا دختر که اصلا به من هم توجهی نداشتن...

کمی فضای دیدم رو بزرگترکردم که دیدم بابا تنهاست ....

لبخندی زدم و رفتم سمتش که وسطای راه با اومدن مردی کنارش ایست کردم

بابا که حواسش به من بود لبخندی زد و منو با لبخند کنار خودش دعوت کرد.... بازم راه افتادم و رفتم کنارش ....

بابا رو به مرد -ایشون دخترم بهار هست ...

بعد رو به من ...

بابا-ایشون هم مهندس سام که توی شرکت ما مشغولند ....

مرد دستشو جلو آورد و با لبخند

سام- سلام دخترم ...خوشبختم ماشاءالله چه دختر خانمی داری سعید جان....

با اینکه عادت نداشتم به کسی دست بدم ولی چهره ی مسن و لحن حرفش دستمو بردم جلو و باهاش دست دادم

-ممنون...منم خوشوقتم

خلاصه همین طور من محکوم شدم به گوش کردن صحبتای بابا و مهندس سام که حوصلمو سر برد ولی چاره ای نداشتم

گوشه ای از سالن جوونها در حال رقص بودن که دیدن باربد هم کناری ایستاده و با شایان مشغول حرف زدن....

خوبه میگفت ازشون خوشش نمیاد اگه میومد چه کار ها که نمیکرد....

با صدای بابا برگشتم سمتشون

-بله؟

بابا- مهندس با شما بود بهار...

برگشتم سمت مهندس سام

-بفرمایید ...معذرت میخوام حواسم نبود

مهندس سام- خواهش میکنم دخترم...گفتم چرا به جمع جوونا نمیری ....

لبخندی زدمو با شیطنت به بابا نگاه کردم

-نشستن کنار شما و مصاحبت با شما آقایون برام جالبتره ....

از لحن شوخم هر سه خندیدیم و بابا لپمو کشید

بابا- قربون دخترخودم ....

مهندس سام در حال خنده- سعید جان دختر بانمکی داری خدا برات نگهش داره ...

بعد رو به من کرد

مهندس سام- درس چی میخونی دخترم؟؟

-تموم شد دیگه...وکالت !

مهندس سام-اوه... خیلی خوبه ، آفرین

-ممنون

مهندس- وکالت منم میتونی قبول کنی؟

لبخندی زدم و ذوق کردم

-بله چرا که نه! در چه مورد؟

مهندس لبخندی زد -میخوام حقمو از بابات بگیری....

بعد خودشو بابا بلند خندیدن ولی خنده ی من جمع شد!!

منو مسخره کرد... فکرکردم داره جدی میگه ...

وقتی نگاهشون به من خورد جفتشون با لبخند نگام کردن و بابا روی سرم رو بوسید

مهندس سام- ناراحت شدی دخترم؟؟

لبخندی زدم....من آدم بی جنبه ای نبودم

-معلومه که نه ... با اجازه من برم دیگه

بابا با تکون سر تایید کرد و من بلند شدم .....

هر کس مشغول کاری بود کسی توجهی به من نداشت... بدون جلب توجه کسی از سالن خارج شدم و وارد حیاط شدم ....

از کناراستخر عبور کردم و رفتم پشت ساختمون ....

واااااااااااااااااااااااا اااااااو

همونجور که حدس زده بودم باغی بود فوق العاده زیبا .... با هر قدمم بوی گلها بیشتر به مشامم میخورد و من رو سرمست میکرد ....

چشمامو بستم و نفس عمیقی کشیدم و بوی گلها رو با اشتیاق داخل ریه هام کشیدم که با بویی که توی بینیم رفت چشمامو متعجب باز کردم....

بوی پیپ بود....

چشمامو دورم گردوندم ولی چیزی ندیدم...

تعجبم وقتی بیشتر شد که صدای خش خشی از پشتم اومد و من به معنای واقعی ترس رو حس کردم....

دختر ترسویی نبودم ولی دوست نداشتم کسی بفهمه خاطر کنجکاویم بدون اجازه وارد باغ شدم....

صدا خیلی نزدیک شد و درست پشت سرم قطع شد ...

آب دهانم رو قورت دادم که صداش سکوت رو بر هم زد و من چقدر از دست خودم عصبی بودم....

باز هم صدا تکرار شد و از کنارم عبور کرد و من چشمامو بستم....

میدونستم روبروم ایستاده.....

یه چشممو باز کردم و منتظر بودم شیوا یا شایان رو ببینم و کلی ضایع شم

اما نه شایان بود و نه شیوا....

با دیدنش اون یکی چشممو هم باز کردم

چند ثانیه ای به هم زل زدیم

با صدای پوزخندش نگام به پایین کشیده شد و اول از همه چال زیر چونش توجهمو جلب کرد ....

دوباره به چشماش نگاه کردم

موهای قهوه ایه کمرنگ و کوتاهی داشت و صورتی تقریبا گندمی و خیلی هم جدی و اخمو ...

با بادی که اومد و شالمو داشت با خودش عقب میبرد به خودم اومدم و دستمو رو شالم گذاشتم تا از سرم نیفته...

نگاهش رو ازم گرفت و پیپش رو به سمت دهانش برد ولی دستش وسط راه ایستاد و دوباره نگام کرد

پسر- تو کی هستی؟؟

تو؟؟؟؟ چه زود هم صمیمی شد ... اخمی بین ابروهام نشوندم و با غضب نگاش کردم

-فکر نمیکنم به شما ارتباطی داشته باشه!!

از قصد روی کلمه ی" شما" تاکید کردم که باز هم صدای پوزخندشو شنیدم

پسر - فکر نمیکنم به نفعتون باشه شایان یا دایی رو صدا کنم و بفهمن مهمونشون بدون اجازه وارد باغشون شده؟؟

یه دفعه همه ی غرورم رفت به تاراج و با ترس نگاش کردم ، همه ی نصیحتای مامان اومد تو گوشم ....

نباید از سالن خارج میشدم ...

پسر-چی شد ؟؟

اما نتونستم دربرابر این همه گستاخ حرف زدنش کوتاه بیام و بازم با تشر گفتم

-من ازکسی ترسی ندارم و چون حوصلم سر رفته بود اومدم اینجا... شما کی هستید؟؟

پسر نگاهشو ازم گرفت و پشتشو کرد و رفت و من همونجا متعجب موندم

کی بود؟؟

دیوانه بود؟؟

نه ...گفت دایی ...خوب اگه آقای میرزایی بشه داییش خوب یعنی اون میشه....پسر خواهر آقای میرزایی!! خوب اصلا به من ربطی نداشت ....

شانه ای بالا انداختم و خیلی آروم وارد سالن شدم که توجه کسی هم جلب نشه...

وقت شام بود و هرکس مشغول کشیدن غذا بود که نشستم تا خلوت شه برم و غذام رو بکشم که دیدم اون پسره هم وارد سالن شد و بدون توجه به کسی رفت سمت شایان و کمی حرف زدن و همراه غذاهاشون روی مبلهای گوشه ای از سالن نشستن ....

پس باربد کو؟؟

نگاهی به اطراف کردم دیدم بلههههههه؟؟ کنار شیوا داشتن غذا میکشیدن و میگفتن و میخندیدن...

لبخندی زدم ... فکر کنم شوخیه من به واقعیت بپیونده ....

نگاهی رو حس کردم برگشتم که دیدم مامانه و با لبخند نگام میکنه....

لبخند شیطونی زدم و با ابرو به باربد و شیوا اشاره کردم که مامان با دیدنشون ابروهاش رفت بالا

و من بلند خندیدم ....

چون همه در حال غذا کشیدن بودن وسالن کمی سکوت داشت همه برگشتن سمتم و من کلی ضایع شدم و مامان با اخم و تهدید نگام کرد که سرم رو پایین انداختم ولی هر بار یاد نگاه متعجب مامان میفتادم خندم میگرفت و به سختی جلوی خندم رو میگرفتم که مبلی که روش نشسته بودم پایین رفت....

برگشتم ببینم کیه که قبلش دستی به پشت سرم خورد

معلوم شد کیه...اینجای سرم جای دست باربد بود

نگاش کردم که اخمی تصنعی داشت

باربد- به چی اینجوری خندیدی؟؟ خوبه مامان گفته بود اینا خشک و کمی رسمی هستن....

خندم گرفت

-به خدا تقصیر من نبود باربد ...

با اومدن شایان به سمتمون حرفم قطع شد

شایان -چیزی کم و کسر نیست باربد جان؟؟

باربد لبخندی زد -ممنون همه چی عالیه ...

کلا منم اینجا نقش درخت رو بازی میکردم ....اصلا به من نگاه نمیکرد ....

تا آخرین لحظه نگاش کردم که شاید از منم بپرسه کم و کسری هست یا نه که بگم نمک ! اما دریغ از یه نگاه ....

وقتی شایان رفت عصبی برگشتم سمت باربد که دیدم داره میخنده و سرشو تکون میده

-مسخره....نمک میخوام!!

باربد غذاش رو روی مبل گذاشت و رفت و با نمک برگشت که برای جبران لطفش یه دونه زدم رو شونش و با لحن با مزه ای گفتم

-مرسی داداش ... موندم چیجوری از خجالت شوما در بیایم...

باربد خندید و ریشه ی شالمو کمی کشید که عصبی شدم و با حرص نگاش کردم و خواستم چیزی بگم که با سنگینیه نگاهی برگشتم و چشمم تو چشمای سبز کم رنگی قفل شد ....

همون بود ...

همون پسر توی باغ ...

روی مبل کناری نشسته بود

نگاهشو بی تفاوت ازم گرفت و کمی از نوشابه اش رو خورد

منم بی تفاوت رومو ازش گرفتم و مشغول خوردن شدم

بعد از صرف شام و کمی اظهار وجود جوونا با رقصای مختلف قصد رفتن کردیم....

موقع خدافظی با شیوا خدافظی کردم و خواستم با شایان هم خدافظی کنم که دیدم نگاهش به سمت دیگه ایه...

با این حال گفتم

-خدافظ آقا شایان

بدون نگاه کردن به من خدافظیه آرومی گفت و من خط نگاهشو گرفتم دیدم به دیوار زل زده....

وااا...

با تعجب ازش دور شدم و کنار باربد ایستادم تا بابا و مامان خدافظیشون تموم شه

صبح روز بعد از مهمانی بود که از خواب بیدار شدم و بعد از حمام گرمی لباس پوشیده به سمت محل قرار رفتم و آخرین مراحل اجاره ی دفتر رو هم انجام دادم و از همونجا به سمت دفتر رفتم ...

به قدری ذوق زده بودم که خدا میدونست ....

خیلی خوشحال بودم و در حالی که داشتم توی پیاده رو راه میرفتم چیزی به پام برخورد کرد ....پایین رو نگاه کردم وماشین کنترلی ای رو دیدم که هی به پای من برخورد میکرد و دوباره به عقب میرفت

سرمو بالا گرفتم که پسربچه ی خیلی خوشگلی رو روبروم دیدم ...

صورتی سپید و مهتابی با موهای بور صاف که تا زیر ابروش ریخته بود با چشمای درشت قهوه ایه تیره که سعی داشت ماشینش رو از بین پاهای من نجات بده ...

با خنده رفتم سمتش و دستی به موهای قشنگش کشیدم ...که بهم نگاهی کرد و لبخندی زد

پسر بچه- ببخشید ماشینم باهاتون تصادف کرد ...میخوای ببرمت دکتر خوبت کنه پات رو ؟

خندیدم -نه عزیزم مرسی ....خوبم

پسر بچه سرشو تکون داد و باز مشغول بازی شد

منم راهمو ادامه دادم ....

دفترم توی یه مجتمع اداری بود که وکیل سرپرستم برام پیدا کرده بود و میگفت که تقریبا مکانش خوبه و مجتمع کاملا اداریه ...

طبقه ی پنجم بودم

در رو که با کلید باز کردم موجی از انرژی مثبت بهم هجوم آورد

در رو بستم و وارد شدم ...جای جای دفترم رو با چشم گذروندم و از ته دل خندیدم

-خدایااااااااا شکرت...بالاخره به آرزوم رسییییدم

رفتم و پشت پنجره ی سراسری ای که توی اتاقم بود ایستادم ....

حسی که داشتم رو حاضر نیستم با هیچی عوض کنم...

نه ماهی که توی دوره ی کارآموزی پیش وکیل سرپرستم بودم این حس رو نداشتم ....الان که مستقل شدم بهترین حسها رو داشتم ....

با صدای گوشیم کیفم رو از روی زمین برداشتم و ...

اسم "مامان" روی گوشیم حک شده بود

لبخندی زدمو دکمه ی اتصال رو زدم

-سلام مامان

مامان- سلام دخترم ...چی شد؟

خندیدم- همه چی حل شد مامان ...بالاخره به آرزوم رسیدم

مامان-خداروشکر ...بهار من دارم میرم خونه ی خاله ات شایدم شب دیر بیام شایدم نیام حواست باشه

-چرا نیای؟

مامان- میدونی که مهسا ماه آخرشه ....شوهرشم رفته مسافرت دلم شور میزنه بمونم خونه

-میخوای من برم بمونم پیشش؟

مامان-واقعا ؟

-آره ...چرا تعجب کردی؟

مامان-آخه تو هیچ وقت جز خونه جایی نمیری بمونی!اونم تنها!!

-خوب الان فرق داره ما که یه خاله مهسا بیشتر نداریم ...باهاش تماس بگیر بگو تا یه ساعت دیگه میرم پیشش بگو نهار و شام هم با منه و دست به سیاه سفید نزنه ...

مامان-قربونت برم من ...باشه ....

-مامان پشت خطی دارم بذار ببینم کیه ...یادت نره بهش بگیا بلند نشه به خاطر من نهار درست کنه!

مامان- باشه عزیزم فعلا

سریع پشت خطی رو وصل کردم

-بله؟

-سلام ...امروز میای کارت دارم ....

-شما؟

-ماشاءالله بعد از این همه مدت صدای منم نمیشناسی؟؟؟

فهمیدم آقای نوروزی وکیل سرپرستم بود

-آقای نوروزی .... خوبید؟ چیزی شده؟

نوروزی-چیز مهمی نیست فقط یه سری چیزها رو باید بهت گوشزد کنم سریع بیا امشب جایی کار دارم

-باشه تا نیم ساعت دیگه اونجام

بعد از خدافظی سختی از دفترم سریع ماشین گرفتم و رفتم سمت دفتر آقای نوروزی ...

منشیش سریع منو فرستاد داخل ....

-سلام خوبید؟

نوروزی با دست مبلی رو نشونم داد-مرسی...بشین

نشستم روبروش و نگاش کردم ....

نوروزی تقریبا جوون بود 33 ساله بود ولی وکیل بنامی بود و تو این چند ماه میتونم بگم واقعا همه چیز رو از ایشون یاد گرفتم

-خوب بفرمایید استاد من سراپا گوشم

نوروزی لبخندی زد- دلم برای استاد گفتنات تنگ شده بود بهار خانم...خوب ...اول قهوه یا اول حرفام؟

-اول حرفاتون

نورروزی نگاهی بهم کرد و دستی به ریش نداشتش کشید و نگاهشو دوخت بهم ....

نوروزی -خوب فکر کنم این تقریبا آخرین باریه که به عنوان دوست داریم همو میبینیم ....ممکنه بعدها به عنوان رقیب روبروی هم باشیم و....

حرفشو قطع کردم

-من همیشه دوست شما میمونم حتی اگه مقابل هم قرار بگیریم

نوروزی لبخندی زد –میدونم ...منم همینطور هر وقت مشکلی یا گیری تو کارت افتاد کافیه خبرم کنی

-ممنونم

نوروزی-خوب من به عنوان رهنمای تو باید برای آخرین بار حرفایی رو بهت بزنم که البته میدونم همش رو میدونی ولی بد نیست یه یادآوری باشه

خندیدم-بفرمایید

نوروزی-ببین بهار میخوام اصل حرفم رو بهت بگم....

توی این کار نباید بلند پرواز باشی ...فهمیدی؟؟

خودت میدونی چقدر زحمت کشیدی تا تونستی توی آزمون سراسری امتیاز لازم رو بدست بیاری و همین طور موفقیت هات توی دوره ی کارآموزیت و این آخری آزمون اختبار رو هم که به خوبی و امتیاز عالی پشت سر گذاشتی و تونستی پروانه ی وکالت رو بگیری

دوست ندارم به خاطر یه اشتباه همه رو از دست بدی .... میفهمی چی میگم؟؟

لبخندی زدم ...

خیلی خوبه که کسی اینطوری راهنما باشه برات

-بله میدونم و ممنونم که بهم گوشزد کردی

نوروزی -فعلا از پرونده های آسون شروع کن ...اول کاری نری سراغ پرونده ی قتل !!

هر دو بلند خندیدیم

نوروزی - بیچاره اونایی که تو وکیلشون میشی!!

-چرا؟؟

نورزوی -اوه اوه چه سریع هم جبهه میگیری ....شوخی کردم دختر ... حرفای زیادی میخواستم بگم ولی وقت ندارم

-چی شده امروز شما اینقدر وقت نداری؟؟

یه دفعه حس کردم هول شد و لبخندی زد

-چیزی شده؟

نوروزی- نه ...امروز دارم میرم ...میریم خواستگاری

چشمام گرد شد

لبخندی عمیق زدم

-واقعا؟؟

سرشو تکون داد و خودشو با پرونده ی زیر دستش سرگرم کرد

خندم گرفته بود از این همه شرم توی نگاهش ...انگار دختره !

-مبارکتون باشه ...خیلی خوشحال شدم

نوروزی-مرسی ...ان شاءالله برای شما !

-ممنون...حالا این خانم خوشبخت کی هست؟؟

نوروزی - دختر داییمه...

-وای ....سحر رو میگید؟

نوروزی لبخندی زد -آره ...چه خوب یادت مونده!

خندیدم-من همیشه آدمای خوشگل رو یادم میمونه ...اونم کی ؟ سحر خوشگلی که چند باری دیدمش.... خوشبخت بشید خیلی هم به هم میاید ....

نوروزی-مرسی...

بلند شدم-پس من دیگه برم خیلی هم وقتتونو گرفتم و براتون آروزی بهترین ها رو دارم

نوروزی هم بلند شد و کیفشو برداشت - الان وقت این حرفا نیست ....اینا رو باید روز عروسی بهم بگی...نکنه میخوای نیای و از الان داری آرزو میکنی؟؟

-محاله نیام ....مگه میشه ...من که یه وکیل راهنما بیشتر نداشتم ....

نوروزی-بریم دیرم شد اینقدر زبون نریز وکیل بعد از این

-ای بابا ...من دیگه وکیل شدم

خلاصه با خوشحالی هر دو سوار ماشینش شدیم و اونم با کلی نصیحت توی راه منو به خونه ی خاله مهسا رسوند

وقتی پیاده شدم از شیشه ی ماشین گفتم

-خیلی ممنونم که وقتتونو توی همچین روز مهمی بهم دادید

وارد خونه که شدم با صدای بلند داد زدم

-سلاممم صاحبخونه....مهساجونم؟؟؟؟

خاله مهسا فقط ازم شش سال بزرگتر بود و همیشه به اسم صداش میکردم

مهسا با پیرهنی گشاد و بلند از اتاقش بیرون اومد

لبخندی زد -خوش اومدی وروجک... چه خبرته دختر؟؟ همسایه ها هم فهمیدن تو اومدی!

خندیدم و رفتم صورتشو بوسیدم

-خوشگل خاله کی میاد ؟؟

مهسا خندید و دستم رو پس زد -خوشگل خاله نه! دختر خاله .....وقت عمل برای هفته ی دیگه است