رمان کابوس یک روزه به قلم ریحانه صدری

ژانر: #عاشقانه #اجتماعی

خلاصه:

رویا دختریست که به خاطر یک تهمت از خانواده طرد شده.... وحالا بعد از هشت سال برگشته تا بیگناهی خودشو

ثابت کنه که در این حین با نامزد سابقش که پسر عموش هم هست رو به رو میشه که.......

آیا رویا میتونه بیگناهیشو ثابت کنه ودوباره کنار عشقش باشه....

امروز از صبح دلشوره داشتم با تلفني هم که شد هم نور علي نور شد بعد از هشت سال تازه يادشون افتاده يه روياي بيچاره اي هم تو اين دنيا وجود داره.

نميدونم چيکار کنم بايد مرخصي بگيرم بايد برگردم تهران به شهر نفرين شده براي من.

.سلام رويا خانم گل وبلبل چخبر دختر

با صداي سوگل از فکر آمدم بيرون سوگل دوست دانشگاه وهمکارمه

.سلام سوگلي

سوگل. چخبر تو فکري

يه آه کشيدمو گفتم :

از تهران زنگ زدن گفتن حال حاج بابا خوب نيست ميخواد منو ببينه

اخماش رفت تو هم ويه پوز خنده زد

سوگل :هه الان يادشون افتادي بعد اين همه سال

نميدونم سوگل بايد برم ببينمش

سوگل :توغلط ميکني بخدا قلم پاتو ميشکونم

اگه نرم يه عمر عذاب وجدان ميگيرم

سوگل :حالاببين اين پير خرفت بهت مرخصي ميده بعد عزم رفتن کن

غلط ميکنه نده دو سال عين چي دارم براش کار ميکنم تا حالا هم مرخصي نگرفتم بايد بده

تو دانشگاه طراحي ودوخت لباس خونده بودم يکي از بهترين طراحهاي شرکت بودم شرکت ما يه شرکت پوشاک در زمينه طراحي ودوخت لباس تو تبريز بود من از هشت سال پيش که رشته طراحي ودوخت تو تبريز قبول شدم به اين شهر آمدم وتا الان اينجام.

رويا... رويا

هان

سوگل :پاشو پرنسس تشريف آوردن

بااين حرفش يه لبخند زدم

رييس شرکت يه زن پنجاه وپنج ساله بد اخلاق. سختگير. وفوق الاده خوش تيپ بود وقتي بد اخلاق ميشد سوگل بهش ميگفت پير خرفت.

من :برم ببينم چي ميگه مرخصي ميده

سوگل :با اين که موافق نيستم بري تهران ولي برو ببين چي ميشه

رفتم طرف اتاق خانم سعيدي و در زدم.. مثل هميشه با صداي رسا وپر ابهت

سعيدي :بفرماييد

در رو باز کردم ورفتم تو پشت ميز شيک وزيباش نشسته بود. سرشو بالا آورد و منتظر نگاهم کرد

من.سلام خانم سعيدي

سعيدي. سلام.. کاري داشتي

من. بله ميخواستم اگه امکان داشته باشه يک هفته بهم مرخصي بديد

اخماش رفت تو هم از قيافش معلومه که اصلا موافق نيست

سعيدي. مرخصي اونم اين موقع سال که مزون از هر زمان بيشتر به طراح و خياط احتياج داره خانم وارسته

من.بله ميدونم خانم سعيدي اما باور کنيد خيلي واجبه پدر بزرگم مريضه حالش خيلي بده خواسته که منو ببينه خواهش ميکنم اگه نتونم ببينمش تا آخر عمرم عذاب وجدان ميگيرم

منتظر نگاشته کردم داشت فکر ميکرد

من. خانم سعيدي من قول ميدم تو اين يه هفته طرحهاي جديد رو آماده کنم.... امممم..اصلا هر روز طراحهامو براي سوگل ميفرستم تا به شما نشون بده

اخماش داشت يواش يواش باز ميشد با اون قيافه جدي هميشگيش گفت :

باشه فقط يک هفته اونم با شرايطي که خودت گفتي بايد طرح هارو براي مجله پاييزه مون انتخاب کنيم تو يکي از طراح هاي خوب اين مزون هستي اين مرخصي رو بهت ميدم تا مشغله فکري جز کالکشن پاييزه مون نداشتن باشي

من.ممنون خانم سعيدي جبران ميکنم

سعيدي.اميدوارم.... کار نيمه کاره نداري که. ...

من. نه.. نه لباس خانم اصحابي هم آماده است امروز ميان تحويل بگيرين

سعيدي. باشه ميتوني بري.. از فردا تا يک هفته مرخصي

من: خيلي ممنون

از اتاقش آمدم بيرون راستش الان که مرخصي گرفته بودم يه جورايي استرس گرفتم رويارويي با اون ادما به اصطلاح خوانوادم برام عذاب آور بود

چي شد رويا...

با صداي سوگل از فکر آمدم بيرون

من:هيچي باشرايطي موافقت کرد

سوگل :واقعا من فکر کردم مثل هميشه داد و بيداد ميکنه حالا چه. شرايطي گذاشت

من:گفت مرخصي ميدم تمام فکرت براي مجموعه پاييزه مون باز باشه و اين حرفها. هر روز هم بايد طرح جديد بفرستم

سوگل :اونوقت اين چه مرخصي هستش که هر روز بايد طرح بفرستي

من:اينو خودم پيشنهاد دادم وقتي گفتم مرخصي اخماش رفت تو هم منم اينجوري گفتم تا موافقت کنه

سوگل :نميدونم والله ولي من هنوزم موافق رفتنت نيستم

من:ميدونم. ول.....

رويا جان خانم،اصحابي تشريف آوردن

باصداي پريسا حرفمو قطع کردم

من :باشه پري جون آمدم...

روبه سوگل گفتم:من برم فعلا صحبت ميکنيم.

خوشبختانه خانم اصحابي از لباسش کاملا راضي بود و جلوي خانم سعيدي کلي تعريف کرد... تا وقت نهار نتونستم سوگل رو ببينيم سرش شلوغ بود خودم هم درگير يه لباس عروس بودم وداشتم به ستايش يکي از خياط هاي خوب مزون کمک ميکردم وقت نهار باسوگل کلي حرف زديم اون تنها کسي بود که از زندگي من باخبر بود بالاخره اونم متقاعد کردن که بايد به تهران برم

حدود ساعت 7بود که با سوگل از مزون زديم بيروند به بازار رفتيم تايه کم سوغاتي بخريم براي خانم جون و سارا روسري خريدم وبراي حاج بابا يه پيرهن يه کم هم از شيريني ها تبريز خريديم

سارا دختر خالمه وتنها کسي که تو اين هشت سال با هم در ارتباط هستيم البته اونم نميدونه من تو کدوم شهر ايران هستم فقط تلفني از هم خبر ميگيريم اون تنها کسي که بهم اعتماد کرد وبه بي گناه بودن من معتقد هستش

سوگل :ديگه چيزي نميخواي بريم

من :نه ديگه بريم

به طرف ماشين سوگل رفتيم وسوار 206البالوييش شديم در حالي که استارت ميزد گفت :

ميخواي باماشين من برو خودت ميدوني که من با تو اين حرفها رو ندارم اين طوري راحتتري

من:نه بابا کي ميخواد تا تهران رانندگي کنه.. خودتم ميدوني به رانندگي من اعتمادي نيست هنوز دستم راه نيوفتاده

سوگل :هر طور راحتي

جلوي خونم پارک کرد وپياده شديم

خونه من يه سوييت 50متري تو مرکز شهر بود با هم رفتيم تو خونه.

سوگل :بپر يه دوش بگير تا منم يه چايي بزارم بعدشو چمدونتو ميبنديم

من:باشه تو يخچال ميوه هم هست از خودت پذيرايي کن تا من بيام

در حالي که تا کمر تو يخچال بود سرشو بيرون آورد يه سيب گاز زد گفت :توبرو من اهل تعارف نيستم

در حالي که ميخنديدم گفتم :

ميدونم پر روتر از اين حرفايي

به طرفم خيز برداشت که منم با خنده پريدم تو حموم

روياااااااا.... روياااااااا

من :چته بابا مگه سر شاليزاري

سوگل :بدو بابا به ساعت تو حمومي مگه حموم عروسيت رفتي بجنب دير شد بابا

من: آمدم بابا چخبرته.

حوله تنپوشمو پوشيدم و آمدم بيرون

سوگل :چه عجب بدو چاييت سرد شد

چاييمو برداشتم که سوگل گفت :لباس چي ميخواي ببري من برات بزارم چمدون

پا شديم رفتيم تو اتاق در کمد رو باز کرد وگفتم :بهترين و شيک ترين لباسهامو بزار نميخوام از نوه هاي وارسته چيزي کم داشته باشم

سوگل :اوووو...ماي گاد.. تو همينجوري که معمولي ميپوشي خوش تيپي چه برسه اينکه شيک وپيک کني.... اينم بزارم

به لباسي که تو دستش بود نگاه کردم يه دکلته قرمز که براي عروسي داداش سوگل دوخته بودم

من:سوگل من دارم ميرم ملاقات حاج بابام عروسيش که نميخوام برم

سوگل: چميدونم بابا گفتم شايد يه وقت لازم شد

لباسو برگردوند تو کمد

چمدون رو بستيم لبتابمو گذاشتم تو کولم وسايل هاي مورد نياز مو ورداشتم از خونه زدم بيرون ساعت ده و نيم شب بود

من:سوگل من يه آژانس ميگيرم ميرم تا ترمينال نميخواد تو بياي شب دير وقته برگشتني تنهايي يه وقت اتفاقي ميوفته

سوگل :نترس با ددي هماهنگ کردم ميزارمت ترمينال برميگردم بدو دير شد

رسيديم ترمينال پياده شدمو کولمو انداختم پشتم کيفمو برداشتم وچمدونو زمين گذاشتم

من :خوب سوگلي ايستگاه آخره ديگه خداحافظ عزيزم

سوگل در حالي که بغض کرده بودگفت :خداحافظ عزيزم مواظب خودت باش

من: ااااااااااااا...سوگل نميرم که بميرم داري گريه ميکني

سوگل در حالي که يه مشت با بازوم ميزد گفت :بروبابا تازه دارم يه هفته از دستت راحت ميشم گريه چيه بابا

همديگر رو بغل کرديمو من در حالي که چمدونمو ميکشيدم به طرف سالن انتظار راه افتادم بليطم براي ساعت 12شب بود من نيم ساعت فرصت داشتم روي يه صندلي نشستم به گذشته فکر کردم به هشت سال پيش به خانوادم به پارسا... پارسا.... پارسا...چرا از فکر م بيرون نميره چرا از قلبم بيرون نميره شايد چون عشق اوله من با عشق پارسا بزرگ شدم باعشق پارسا قد کشيدم از وقتي که يادمه گفتن تو نشون کرده پارسايي اما درست زماني که همه چيز ميخواست رسمي شه زماني که پارسا داشت مال من ميشد اون اتفاق کذايي افتاد بدترين اتفاق زندگيم کابوس زندگي من

با صداي مردي که داشت ميگفت مسافرهاي تهران سوار شن از فکر آمدم بيرون پاشدمو چمدونمو کشيدم و به طرف اتوبوس راه افتادم توي يه تک صندل تو رديف سوم نشستم سوگل پيام داده بود که رسيده خونه نگران نباشم سرمون به پشتي صندلي تکيه دادمو چشمامو بستم با اين که خيلي خسته بودم اما استرس فراد نميذاشت بخوابم نميدونم چه رفتاري با من خواهند داشت شايد دوباره يه دعوا وجنگ اعصاب ديگه راه بندازن يه لحظه پشيمون شدم ميخواستم از اتوبوس پياده شم که اتوبوس راه افتاد زير لب بسم‌الله... گفتمو آيت الکرسي خوندم بالاخره که چي تا کي ميخوام فرار کنم با خودم گفتم فردا روز روياروييه

هندزفري رو تو گوشم گذاشتم آهنگ دوريت از فرزاد فرزين رو پلي کردم چشمامو يواش يواش گرم شد

با نوري که تو چشمام بود از خواب بيدار شدم وقتي چشمم به ميدون آزادي افتاد تازه فهميدم واقعا تو تهرانم شهري که هشت سال ازش دور بودم

خودمو جم جورو کردمو به اطراف نگاه کردم انگار اين شهر با من غريب بود از اتوبوس پياده شدمو چمدونمو تحويل گرفتم ساعت 7صبح بود به طرف بوفه رفتم يه کيک ويه شير کاکائو خريدم گرسنم بوديه طرف ايستادمو مشغول خوردن شدم به رفت آمد مردم نگاه ميکردم

هر کسي مشغول کاري بود

به طوف سرويس بهداشتي ترمينال رفتم دست وصورتمو شستمو يه نگاه با تيپم کردم يه شلوار جين مشکي با يه مانتو مشکي خوش دوخت دوتيکه جلو باز که از طرحهاي خودم بود ويه روسري سفيد با گلهاي سبز که هم خوني خوبي با چشمهاي سبزم داشت

لوازم آرايشمو در آوردم يه آرايش ملايم کردم تاصورتم از اين بدحالي در بياد

به طرف ايستگاه تاکسي راه افتادم سوار يه سمند زرد شدمو آدرس رو به راننده دادم.

ديشب وقتي به سارا پيام دادم که دارم ميام به ديدن حاج بابا گفت که خودش مياد دنبالم اما من قبول نکردم گفتم خودم ميام سارا دختر خاله نسرينم بود که تو اصفهان زندگي ميکردن شوهر خالم استاد يکي از دانشگاه‌هاي اصفهانه وخالم معلم رياضي مقطع دبيرستانه و سينا پسر خالم که الان دانشجوي رشته عمران تو اصفهان هستش.

خانم رسيديم..

به راننده نگاه کردم که از آينه داشت منو نگاه ميکردم کرايه رو حساب کردم وپياده شدم راننده هم پياده شد وچمدونو از صندوق عقب ماشين پايين گذاشت تشکر کردمو جلوي در عمارت حاج صادق وارسته وايستادم

ترديد رو کنار گذاشتمو دستمون به طرف زنگ بردموزنگ رو زدم به ساعتم نگاه کردم يک ربع به نه بود خانم جون معمولا. هشت صبح بيدار ميشه

بله.....کيه

من: خ.... خانم جون منم رويا

خانم جون:رويا مادر الهي فدات شم بيا تو عزيزدلم

در با تقي باز شد مون وارد عمارت شدم

با اضطراب ونگراني وارد خونه شدم خانم جونو ديدم که از در ساختمان خارج شده ودامن به طرف من مياد چمدونو رها کردمو به طرفش پرواز کردم محکم در آغوشش گرفتمو به خودم فشردمش

خانم جون :الهي قربونت برم دختر قشنگم کجا بودي تو هيچ به ما فکر کردي بدون تو چطور دووم بياريم

من:خانوم جون.... خانم جون

خانم جون :جانم عزيزم... جانم قشنگم

فقط هق ميزدمو اسمشو صدا ميکردم از پشت سرش چشمم افتاد به خاله وسارا که تو چهار چوب در وايستاده بودن از خانم جون جدا شدمو خاله رو در آغوش گرفتم

خاله :خوش اومدي دختر خوب کجا بودي اين همه سال

من :ممنون خاله خوب هستين

خاله:ممنون عزيزم تو خوبي

من:من هستم خاله ميگزرونيم ديگه

به طرف سارا رفتم وبغلش کردم سارا منو محکم به خودش فشوردو گفت :سلام خواهر شوهر گرام چشم ما به جمالت روشن شد

خندم گرفت شش ماهي ميشد که سارا با برادر بزرگم رادمهر نامزد شده بود

من :سلام عروس خانم ميبينم که آمدي دست بوسي خواهر شوهر

يه،مشت محکم زد به کمرمو يه چشم غره رفت بهمو گفت :نه بابا چه غلطا دست بوسي هم ميخواد همين که به استقبالت آمدم خيليه دختره پررو

خنديدمو گفتم :عروس هم عروسهاي قديم

هلم داد به طرف داخلو گفت :گمشو بابا

وارد عمارت شدم تغيير زيادي کرده بود مبلمان جديد سلطنتي با نهار خوري 12نفرش يه قسمت سالن بود يه دست مبلمان نه نفره کرم قهوه‌اي ويه ال سي دي بزرگ قسمت اوليه سالن بود

خلاصه هيچ چيز تکراري و قديمي نبود

يه پوز خنده زدم براي دل خودم من تو چند ساله عين چي صبح تا شب کارتون ميکردم تا محتاج نون شب نباشم اونوقت اينا بعد هشت سال وسايل تکراري تو خونشون ندارن

به طرف راحتيها رفتمو خودمو انداختم روش

خانم جون :پاشو مادر لباس هاتون عوض کن بيا صبحانه بخور

من:ممنون خانم جون گرسنم نيست صبح يه چيزايي خوردم.... ميخوام برم حاج بابا رو ببينم تو اتاقه

سارا :نه وقت دکتر داشت صبح رادمهر وپارسا امدن بردنش بيمارستان

با شنيدن اسم پارسا تپش قلبم بالا رفت زود خودمو جم جورو کردم ورود به خانم جون،گفتم :

چه اتفاقي افتاده حاج بابا چش شده

خانم جون :توي خواب سکته کرد يه طرف بدنش از کار افتاده به زور حرف ميزنه از روزي که به هوش آمد فقط ميگفت رويا.. رويا

در حالي که گريه،ميکرد گفت :فقط ميگفت قبل مرگم ميخوام رويامو ببينم

من:گريه نکن خانم جون من مطمئنم حال حاج بابا خوب ميشه غصه نخوردين

اشکاشو پاک کردو گفت :پاشو مادر برو تو اتاق بالايي چمدونتو باز کن

با من ومن گفتم :نه خانم جون ميخوام برم هتل فقط آمدم شمارا رو ببينمو برم

خانم جون اخماش رو کشيد تو همو گفت :هتل واسه چي مگه ما خونه نداريم که ميخواي بري هتل پاشو ببينم

من:آخه خانم جون من نميخوام مشکلي براي شما پيش بياد يه وقت کسي حرفي ميزنه بهمون ناراحت ميشين

خانم جون:همين که گفتم اگه هم منظورت از کسي پدر مادرتو عموتو آقا بزرگته بايد بگم اختيار اين خونه دست منو حاج صادقه به غير. از ما هم کسي نميتونه به تو حرفي بزنه که ما هم از خدامونو توکنارمون باشي پاشو برو اتاق بالايي چمدونتو باز کن

وروبه ساراگفت :سارا مادر پاشواتاقو نشون بده کمک کن لباساشو بزاره تو کمد

سارا:باشه خانم جون

از پله ها رفتيم بالا وارد يه اتاق شديم يادش بخير من هر وقت ميومدم اينجا تو اي اتاق ميموندم

سارا:خوب پرنسس چخبر

من :پرنسس شماييد خانم من که يه رعييت بيشتر نيستم

سارا :خيلي دلم تنگيده بود خيلي عوض شدي رويا.. بزرگ شدي

من:اره عوض شدم پوست انداختم تنهايي وبيکسي عوضم کرد بزرگم کرد

سارا:ببخشيد نميخواستم ناراحتت بکنم

من:بيخيال بابا..ولش کن تو چخبر عروس خانم... بقيه از آمدن من خبر دارن

سارا:صبح وقتي رادمهر وپارسا امدن دنبال حاج بابا بهشون گفتم که امروز مياي

من:چيزي نگفتن

سارا سکوت کردو چيزي نگفت

من:خوب معلوم بود و نبود من زنده و مرده بودن من براي هيچکس مهم نيست

سارا بغلم کردو گفت :اينطوري نگو همه اونا دوست دارن بعد ازرفتن تو همه داغون شدن پارساي هميشه مهربون بد اخلاق وجدي شد رادمهرشوخ هميشه شاد ساکت وگوشه گير شد همه اونا تو دلشون به بي گناهي تو معتقدبودن غرور شون نميذاشت قبول کنن مادرت پير شد کمر بابات شکست

من :يعني ميگي همه اينا تقصير منه

سارا :نه عزيزم اونا چوب بي اعتماديشون رو خوردن... صبح بايد برق چشماي پارسا ولبخند رادمهر رو وقتي گفتم امروز مياي رو ميديدي

من:سارا حرف آخر پارسا هيچوقت يادم نميره وقتي تو سالن همين عمارت گفت من زن بي حيا وبي عفت نميخوام شکستم سارا نابود شدم وقتي عشقت بهت اعتماد نداره ديگه ازکي ميتوني انتظار داشته باشي... يادته محرم ها که تو باغ هييت بود از پشت همين پنجره پارسا ورادمهرو ديد ميزديم

دستمون رو دست سارا گذاشتمو گفتم :خوشحالم برات تو حداقل به کسي که ميخواستي رسيدي تو.....

صداي گوشيم از ادامه حرف زدن نداد سوگل بود

من :سلام سوگلي من چطوري خوشگلم

سوگل :سلام و درد سلام و مرض يه زنگ نزني بگي رسيدما

من :قربونت برم من عزيزدلم از صبح رسيدم در حال ديدو بازديدم تو چخبر

سوگل :ما هم هستيم تو مزون مشغول خريد حمالي

من :تو سروري بابا خر حمالي چيه

سوگل :اره تاج سرم پرنسس از صبح داره پاچه ميگيره دوري تو داره اذيتش ميکنه

خنديدمو گفتم اره از غم فراق منه

صداي زنگ در امد

من :سوگل جان ميشه بعدا صحبت کنيم

سوگل:اره عزيزم.. فعلا باي

من :خداحافظ

صداي رادمهر از پايين ميومد که مثل هميشه داشت سربه سر حاج بابا وپارسا ميذاشت وپارسا که ميگفت :ببند رادمهر..... ببند... دو دقيقه حرف نزن

قلبم داشت از سينه ام ميزد بيرون خدايا کمک کن... کمکم کن

پاشو ديگه بدوبريم پايين

من :سارا تو برو بزار اونا برن بعدا من ميام

سارا :کجا برن بابا نهار اينجان پاشو لباساتو عوض کن بيا

پاشدمو از تو چمدون شيريني هارو در آوردم کادو سارا رو هم در آوردم بهش دادم

من :سارا جان اين ناقابله عزيزم

سارا :واي عزيزم خيلي ممنون چرا زحمت کشيدي خيلي قشنگه

من:خواهش ميکنم يه عروس که بيشتر نداريم

گونموبوسيد تشکرکرد شيرينيهارو دادم دستش گفتم برو من بيام از اتاق رفت بيرون منم رفتم سمت کمد.... اممممم.....چي بپوشم يه شلوار سفيد پارچه‌اي با پيرهن مدل مردونه ويه کت بلند سبز تا يه وجب زير باسن که بايه تک دکمه بسته ميشد روسري هم که خوب بود سفيد وسبز بود يه آرايش ملايم هم کردم از اتاق زدم بيرون از بالا نرده اويزون شدم تا سالن رو ببينم..

الهي بميرم حاج باباي مهربونم روي ويلچر نشسته بود وخانم جون داشت بهش ابميوه ميداد خاله هم کنارش نشسته بود..

رادمهر وسارا روي مبل دونفره نشسته بودن وريز ريز حرف ميزدن رادمهر يه شلوار کتون سرمه اي با يه پيرهن سفيد جذب پوشيده بود که عجيب بهش ميومد موهاي حالت دارشو به طرف بالا داده بود وصورت شش تيغه کرده بود .. و در آخر پارسا.... روي مبل تک نفره نشسته بود ويه دست کت وشلوار مشکي خوش دوخت بايه پيرهن نوک مدادي پوشيده بود موهاش کوتاه ومرتب بود وته ريشش صورت سفيدشو جذابتر کرده بودسرشو پايين انداخته بود وسوييچشو تو دستش ميچرخوند وعجيب تو فکر بود اروم از پله ها پايين رفتمو سلام دادم....رادمهر جواب سلاممو نداد فقط روشو برگردوند وپارسا يه سلام زير لبي داد که ميدونم به خاطر اعتقاداتش که جواب سلام واجبه وگرنه سرش رو هم بلند نکرد دلم گرفت از اين همه بي مهري

به طرف ويلچر حاج بابا رفتم جولش زانو زدم دستشو با دستم گرفتمو بوسيدم خودمو تو بغلش انداختمو با صداي بلند شروع کردم به گريه کردن دست سالمشو اروم بالا آورد و روي سرم کشيد وبا به سختي فقط اسممو صدا ميکرد

ررررررروياااااااااا

ررررررروياااااااااا

من:جان رويا الهي من بميرمو شما رو تو اين وضعيت نبينم

من گريه ميکردمو اونم فقط ميگفت

رررررررويااااااااا?

هنوز تو بغل حاج بابا بودم و اشک ميريختم دلم پر بود عقده 8ساله داشتم بعد از هشت سال برادرم بغلم نکرد عشقم نگاهم نکرد براي حال حاج بابا براي خودم، زندگيم گريه ميکردم

دستي روي شوند قرار گرفت سرمون بلند کردم سارا بود باچشمايي اشکي گفت :بسه ديگه حالت بد ميشه ها......

از حاج بابا جدا شدم و روي مبل کنار. خاله نشستم خاله دستمون گرفت و نگران نگاهم ميکرد فقط اونا بودن که ميدونستين وقتي بيش از حد اعصباني يا ناراحت ميشم اسم خفيفي که داشتم عود ميکنه وحمله عصبي. تنفسي بهم رخ ميده اولين حمله توي زمان دانشجوييم تو خواب بود که شب تولدم آنقدر گريه کردم واز تنهاييم اشک ريختم که وقتي ميخوابم حمله بهم دست ميده اگه هم اتاقيهام نميفهميدن به احتمال زياد تو خواب خفه ميشدم... چشمامو اروم روي هم گذاشتم ورو به خاله وسارا گفتم :خوبم

سارا يه ليوان آب دستم داد و کمي خوردم براي اينکه جو عوض بشه سارا شيريني ها رو باز کرد وبه همه تعارف کرد

جو سنگيني بود هيچکس حرف نميزد فقط صداي نفس کشيدن ميومد ميدونستم که به خاطر منه که رادمهر ساکته وديگه شوخي نميکنه وپارسا هم سر به زيره

رو به حاج بابا گفتم :حاج بابا ميخواين ببرمت تو اتاقتون

سرش رو رو اروم بالا آورد ولب زد :نه خوبم

خانم جون :بزار نهارشو بخوره بعد ميبريمش

بلند شدم وگفتم :من گرسنم نيست ميرم بالا

خانم جون اخمي کردو گفت :يعني چي گرسنم نيست صبحانه هم نخوردي اينجوري کردي که شدي پوست واستخون جون تو تنت نيست مادر

در کمال تعجب پارسا سرشو بالا آورد ونگاهم کرد ولي زود نگاهشو دزديد

دوباره معذب روي مبل نشستم که خانم جون منير خانم رو صدا کرد وگفت نهار رو آماده کنه بعد از مدتي منير خانم صدامون کرد ورفتم سر ميز يه کمي غذا کشيدم وبه زور خوردم بغض داشت خفم ميکرد بلند شدمو تشکر کردم وبه سمت پله ها رفتم وبه صداي خانم جون که ميگفت تو که چيزي نخوردي توجه نکردم ورو پله ها صداي سارا رو که به رادمهر ميگفت :رفتارت خيلي زشت بود فکر نميکردم همچين آدمي باشي رو شنيدم داخل اتاق شدمو کت و روسريمو در آوردم وخودم انداختم رو تخت وبغضم شکست اروم اشک ريختم تنفشم دوباره نام منظم شده بود بلند شدم از چمدون ساک کوچيکي که داروهام وماسک اکسيژن کوچيکي که براي احتياط آورده بودم رو در آوردم اسپري آسممو ورداشتم واستفاده کردم دوباره رو تخت دراز کشيدمو نميدونم چطور خوابم برد

باصداي گوشيم از خواب پريدم سوگل پيام داده بود خندم گرفت حوصله اش سر رفته بود يه کم باهم پيامک بازي کرديم بلند شدم کاغذ ومداد هامون در آوردم وشروع کردم به طراحي اين کارو دوست داشتم بهم آرامش ميداد

از پايين صدايي نميومد حتما رادمهر وپارسا رفتن کارخونه

بقيه هم تو اتاقاشون بودن رفتم

پدر مادر من پسر عمو دختر عمو هستن پدر مادرم يعني حاج بابا خيلي مهربون وخوش اخلاقه ولي پدر بابا يعني آقا بزرگ خشک وجدي انگار نه انگار که بردارند حاج بابا دوتا دختر يعني مامان نرگس وخاله نسرين داره واقابزرگ هم دوتا پسر ويه دختر داره که به ترتيب عمو کورش، بابا کيوان وعمه گلرخ ميشن عمو کورش که دوتا بچه داره پارسا وپرستو، منم که دوتا برادر دارم رادمهر ورادين وقتي من از اينجا رفتم رادين 13سالش بود الان بايد 21ساله باشه، عمه هم يه دختر ويه پسر به نامهاي کيان وکيانا داره عمه زياد از من خوشش نمياد واين بيشتر به خاطر پارسا است که عمه دوست داشت با دختر اون ازدواج کنه

کاغذها رو کنار گذاشتمو يه آهنگ از گوشيم پلي کردم چقدر اين آهنگ مناسب حال من بود (يک ساعت فکر راحت از بابا جهانبخش)

به ساعتم نگاه کردم 6عصربود وصداي خانم جون وخاله از پايين ميومد لباسهامو پوشيدم ورفتم پايين رو پله ها بودم که صداشون شنيدم

خاله :حالا براي چي همشون ميخوان بيان اينجا

خانم جون :چميدونم والله کم خون به جيگر اين دختر کردن تقصير نرگسم هست آخه پشت دخترش واينستاد به پاکي اين دختر شک کرد

خاله :خانم جون رويا مريضه نبايد عصباني يا ناراحت بشه کاش ميگفتي امشب نيان

برگشتم به سمت اتاقم پس امشب قرار همه بيان اينجا

رو تخت نشسته بودم که سارا در زدم ووارد شد

سارا :چرا تنها نشستي

من:سارا.....ام... امشب..

سارا :نگران نباش اتفاقي نميوفته اونا ميخوان بيان ببيننت

يه پوزخند زدنو گفتم :هه..اونا براي ديدنم نه کوبيدنم دارن ميان صبح ديدم داداشم چقدر مشتاق ديدنم بود حتي تو صورتمم نگاه نکرد

سارا:اره با هم دعوا کرديم نبايد اونطوري رفتار ميکرد پسره سه نقطه

خندم گرفت :پس حسابي گوش ماليش دادي

سارا:پس چي يه خواهر شوهر بيشتر نداريم که...حاج بابا هم از دستشون ناراحت شد موقع رفتن آمدن خداحافظي کنن روشو برگردوند نگاشونم نکرد

من :حاج بابا خوابه ميخوام براي ببينمش

سارا :نه الان بيدار شد پاشو بريم پيشش

بلند شديم وبا سارا به طرف اتاق حاج بابا رفتيم

من :سلام به حاج باباي خودم

حاج بابا :سلللااام... رررررويااااي من

به خاطر مريضيش هنوز نميتونست خوب صحبت کنه

من:خوبين حاج بابا چيزي احتياج ندارين

حاج بابا چشماشو رو هم گذاشت وگفت خوبم

يه کم با حاج بابا حرف زديم

صداي زنگ در امد ومن استرس گرفتم پوشت سرش صداي احوال پرسي وتعارف خانم جون انگار حاج بابا فهميد حالم خرابه دستشو رو دستم گذاشت وبااين کارش بهم فهموند که پشتمه

خانم جون آمد تو اتاق وصدامون کرد سارا دستمون گرفت وگفت قوي باش دختر

باسارا به طرف سالن رفتيم همه آمده بودن اقابزرگ مامان، بابا،عمو،زنعمو، عمه، شوهر عمه، پارسا، رادمهر،کيان وکيانا، پرستو

يه نقاب بي تفاوتي به صورتم زدم واروم سلام دادم وروي دورترين مبل به بقيه نشستم وپامو رو پام انداختم درونم آشوب بود ولي سعي ميکردم چهره خونسردي بگيرم يه لحظه خندم گرفت به زور خودمو نگه داشتم انگار آمده بودند سينما ودارن يه فيلم مهيج ميبينن چشم ازم بر نميداشتند اقابزدگ عصاي چوبيش دستش بود وخشک وبرزخي نگام ميکرد و آخر سر به حرف آمد

آقا بزرگ:اين چندسال کدوم گوري بودي که الان تشريف فرماشدي

هرچقدر که حاج بابا رو دوست داشتم از اين مرد بدم ميومد

جلوي هر کسي ضعيف بودم بايد جلوي اين مرد قوي باشم

فنجون چايي رو دستم گرفتم مزش کردم وخيلي خونسرد گفتم :مطمئن باشين هر گوري بوده از قصر شما خيلي بهتره

عصبي عصاشو زمين کوبيد گفت :همون موقع بايد سرتوگوش تا گوش ميبريدم تا الان براي من زبون درازي نکني.

خانم جون سعي ميکرد جو رو اروم کنه گفت :حاج رسول خواهش ميکنم حاج صادق بيداره صداتونو ميشنوه.

آقا بزرگ:تقصير شما هست زنداداش نبايد اين بي آبرو رو تو اين خونه راه ميدادين.

خانم جون :اينجا خونه حاج صادقه واونه که تصميم ميگيره کي بياد کي نياد حاج رسول

يه جورايي گفت که به شما مربوط نيست ممنون بودم از حمايتش مامانم با نگراني نگاه ميکرد ولي جرات حرف زدن نداشت هميشه همينجوري بود شخصيت ضعيف ووابسته اي داشت برعکس خاله که قوي ومستقل بود بعضي وقتها فکر ميکنم اگه خاله مادر من بود اين اتفاقات برام نمي افتاد

آقا بزرگ :گوش کن ببين دختر بي حيا برميگردي ميري به همون فاحشه خونه اي که بودي ديگه اجازه نميدم بيشتر از اين آبروي ما رو ببري

چشمام گرد شد از اين حرفش فاحشه خونه.... يعني اون منو يه دختر بد کاره ميدونه مني که تا حالا يه تار از موهامو يه نامحرم نديده مني که تا حالا يه رکعت از نمازم قضا نشده

به پدرم نگاه کردم به خاطر اينکه نميخواد مورد خشم پدرش قرار بگيره واز ارث محروم بشه جرات حرف زدن نداشت

از جام بلند شدمو داد زدم :بسسسههههههه.....من مثل اين نيستم که بهت وابسته باشمو هر چي بخواي بارم کني به شما اجازه نميدم بهم توهين کنين

آقا بزرگ :توهين... دختري که هشت ساله معلوم نيست کدوم گوريه که از خودش خبري نميده معلوم چيکارست

من :تقصير شماست که من آواره شدم اگه اون موقع پشتم بودين اگه به جاي کتک زدن من ميرفتين پيش پليس تا کسي رو که بهم تهمت زده رو پيدا کنين... اگه بجاي اين که اينقدر به فکر خودتون به فکر منم ميبودين منم نميبريدم از اين زندگي بي وفاترو خود خواه تر از شما تو زندگيم نديدم

سارا به طرفم آمد هي بهم ميگفت اروم باش فکر کنم از صورتم معلوم بود تو چه وضعيتي هستم بازم داشت حمله بهم دست ميداد تنفسم نامنظم شده بود اينجوري موقعها چشمام قرمز ميشد ولبام به کبودي ميزد

سارا :بشين اروم باش....وداد زد منير خانم يه ليوان آب بيارين.

اما ديگه فايده نداشت حمله تنفسم شروع شده بود چنگ انداختم به گلوم داشتم خفه ميشدم

سارا داد زد:يا امام حسين

فقط تونستم بگم کپسول اکسيژنم

ديگه نفسم در نميومد همه به طرفم هجوم اوردن رادمهر جلوم زانوزد مادرم دستمون گرفت وبابا بالا سرم بانگراني نگاه ميکرد پارسا داشت با اورژانس تماس ميگرفتم خانم جون داشت خودشو ميزد و آقا بزرگ رو توبيخ ميکرد ميگفت تقصير اونه سارا به طرف پله ها دويد واز همون جا داد زد :رادمهر گره روسريشو با دکمه بالايي پيرهنشو باز کن

داشتم مرگ رو ميديدم به دست رادمهر چنگ زدم به چشمام نگاه کرد گفت :نفس بکش رويا.. نفس بکش

يه قطره از چشمم افتاد من اگه مقصر هم بودم لايق اين بي مهري نبودم

داشت به پيشونيم نگاه ميکرد به جاي بخيه بالاي ابروم که يادگار خودش بود وقتي بهم سيلي زد خوردم زمين پيشونيم خورد به لبه ميز

سارا با کپسول اکسيژن برگشت وهمه رو کنار زد ماسک رو صورتم گذاشت وشير کپسول رو باز کرد تازه اکسيژن بهم رسيد داشتم به زندگي برميگشتم ولي چقدر دلم ميخواست الان تو اين لحظه بميرم

صداي زنگ در اومد فکر کردم اورژانسه اما يه پسر جوون وارد شد تا منو ديد به طرفم دويد وداد زد :چي شده چيکارش کردين

به صورتش نگاه کردم خداي من رادين بود داداش کوچک من چقدر بزرگ شده بود ماسک رو ورداشتم صداش زدم :

ررادينن

آمد جلو

رويا چه بلايي سرت امده

من :خوبم

ماسک رو گذاشت رو صورتم وگفت :باشه اروم باش حرف نزن ورو به رادمهر گفت:به اورژانس زنگ زدين

ورادمهرگفت: اره الان ميرسه

رادين نبضمو گرفت سارا گفته بود که داره پزشکي ميخونه داداش کوچولوي من داره دکتر ميشه

دستم تو دست رادين بود

دوباره صداي آيفون آمد اورژانس بود يه آقا ويه خانم وارد سالن شدن و به طرف من آمدن

معاينم کرد ورادمهر داشت سوالاتشو جواب ميداد وقتي دکتر پرسيد قبلا سابقه حمله داشتند رادمهر ساکت سد و به من نگاه کرد ماسک رو از صورتم برداشتم وگفتم :

قبلا چند بار دچار حمله تنفسي شده بودم

دکتر :از کي شروع شده

من :از هشت سال پيش

دکتر :داروي خاصي مصرف ميکنيد

به سارا نگاه کردم گفتم :تو کيفمه

سارا به اتاق رفت وکيسه داروهامو آورد وبه دست دکتر داد

دکتر نگاهي به داروهام کرد وگفت:قصد خودکشي داري اين همه داروي قوي رو که يه جا استفاده نميکني...اونا رو براي چي ميخوري

من :ضعف اعصاب... تپش قلب... زخم معده... آسم...

دکتر:تحت نظر پزشک مصرف ميکني ديگه؟

من:بله

دکتر :خوب الان که مشکلي نداري تنفستم به حالت عادي برگشته.. يه آرام بخش تزريق ميکنم استراحت کن از استرس هم را باش

يه لبخند تلخ تحويلش دادم وچشمام رو به معني باشه رو هم گذاشتم

دکتر رو به بقيه گفت :فعلا حالش خوبه... امشب مراقبش باشين ممکنه تو خواب دوباره دچار اختلال تنفسي بشه

بعد از رفتن تيم اورژانس به کمک سارا ورادين به اتاقم رفتم

سارا کمکم کرد وکتم رو در آوردم روسري رو از سرم باز کرد ورو تختم دراز کشيدم به خاطر آرام بخشي که تزريق کرده بودن گيج بودم رادين دستم گرفتم وگفت :

من پشتم بخواب

چشمام بسته شد

با احساس نوازش روي صورتم بيدار شدم مادرم بود چشمامو باز نکردم زير لب يه چيزايي ميگفت ونوازشم ميکرد صداي رادمهر آمد

نکن مامان بزار استراحت کنه بيدار ميشه

ميخواستم فرياد بزنم بگم بزار نوازشم کنه من هشت ساله که محتاج اين دستام

مامان دست از نوازشم کشيد وگفت :ما اين بلا رو سرش آورديم....تو برو من اينجا پيشش ميمونم

صداي در امد ورادمهررفت

از پشت در صداي پارسا آمد که از رادمهر پرسيد:حالش چطوره؟

رادمهر :فعلا که خوابه

از اين که پارسا نگرانم بود دلم غنج رفت ... مامان روي موهامو بوسيد وروي مبل نشستم وچشمام من دوباره سنگين شد

با احساس تشنگي از خواب بيدار شدم مامان نبود وسارا روي مبل خوابش برده بود بلند شدم وبي آشپزخانه رفتم ساعت 3شب بود آب خوردم وبه اتاق برگشتم وسارا روبيدار کردم

من :سارا... سارا...ساااااارااااا

سارا :هان....چي شد...حالت خوبه

من :اره... چرا اينجا خوابيدي.. پاشو برو تو اتاقت

سارا:ميخواستم مواظب تو باشم

من:نميخواد من خوبم پاشو برو.... همه رفتن؟

سارا :اگه منظورت از همه پارساست بايد بگم اره رفته...

من:کوفت... نخير منظورم بقيه بود...

سارا :واي سارا خيلي ترسوندي مارو هاااا...هممون داشتيم سکته ميکرديم... حتي عمو رسول هم ترسيده بود.. خانم جون هم فقط ميگفت تقصير شماست تا بچمو نکشين ولش نميکنين.... اين رادينو بگو هست ميگفت چي بهش گفتن اينجوري شده.. فسقله براي من دم در آورده

خندم گرفت :خيله خوب پشت سر داداش من حرف نزن پاشو برو تو اتاقت بگير بخواب

سارا :نه يه وقت حالت بد ميشه

يه نگاه عاقل اندر سفيح بهش کردم وگفتم :مثلا حالم بد بشه ميخواي چيکار کني من پاشدمو رفتم پايين آب خوردم آمدم تو نفهميدي اونوقت ميخواي چه کمکي کني... پاشو برو من خوبم

سارا رفت تو اتاق خودش منم هر کاري کردم نتونستم بخوابم همش به فکر پارسا بودم... اينکه منو دوست داره... هنوز هم تو قلبش هستم... اففففففف ديوونه شدم نصف شبي... پارسا اگه عاشق وشيداي منم باشه محاله آقا بزرگ. عمو.زنعمو بزارن با من باشه زنعمويي که از اولشم دلش ميخواست پارسا با مليکا دختر خواهرش ازدواج کنه... اما اگه پارسا مليکا رو ميخواست تا الان باهاش ازدواج ميکرد فکر اينکه پارسا يه روز مال کسي ديگه اي باشه... به کسي ديگه اي بگه خانم گل ما چطوره... منو ديوونه ميکرد

دستموبردم تو گردنم وگردنبندم رو بيرون کشيدم يه گردنبند طلا با پلاک Pکه پارسا بعد از محرميتمون به گردنم انداخته بود که بعد از اين همه سال هنوز تو گردنمه

مداد وکاغذ رو برداشتم وشروع کردم به طراحي فقط اينجوري ميتونم اروم شم اينقدر غرق طرح زدن بودم که نفهميدمم زمان کي گذشت صداي هشدار گوشيم در امد وقت نماز بود هشدار رو قطع کردم ورفتم سمت دست شويي تا وضو بگيرم

نمازمو خوندم وروي سجاده

نشستم و شروع کردم به دعا کردن اشک ريختم واز خدا خواستم که کمکم کنه آبروي رفتمو برگردونم... ازش خواستم بهم صبر بده تا بتونم تحمل کنم....

رويا... رويا...

چشمامو باز کردم خانم جون بود

خانم جون :چرا اينجا خوابيدي مادر... حالت خوبه

من:سلام.. اره خوبم... بعد نماز اينجا خوابم برد

خانم جون :سلام عزيزم پاشو رو تختت بخواب

من:نه ديگه خوابم نمياد.... حاج بابا بيداره

خانم جون :اره عزيزم صبحانه شوخورده وقت فيزيوتراپي داره بچه ها ميان دنبالش يه ساعت ديگه... تو هم بيا صبحانت رو بخور

من :باشه يه سر به حاج بابا بزنم ميام

وارد اتاق حاج بابا شدم سرشو به طرف من چرخوند ويه لبخند زد

حاج بابا :خووببيي ررروياااا

من :به به حاج باباي خوش تيپ.. من خوبم شما چطوريد؟

حاج بابا: ديييشب..

من :خوبم حاج بابا نگران نباشيد

اين

حاج بابا :کششوو رو باززکنن

بلند شدم

کدوم کشو..اين.

سرشو به معني تاييد تکون داد

کشو رو باز کردم

من: چي ميخواين حاج بابا

حاج بابا :کلييييد

من :کليد؟

دوباره سر تکون داد... يه کليد بزرگ بود برداشتم

من :براي کجاست... مال گاو صندوقه؟

حاج بابا :تووو کمده باااازش کن

کمد رو باز کردم وکليد رو تو گاو صندوق انداختم ودرشو باز کردم

من :چي ميخواين حاج بابا؟

حاج بابا :پاااکت

يه پاکت تو گاو صندوق بود درش آوردم وبه طرف حاج بابا گرفتم

من :اينه؟

سرشو تکون داد يعني اره خود خودشه

من:چي هست حاج بابا؟

حاج بابا :بااازش کن

پاکت رو باز کردم... وااااااااااااااي خداي من

باورم نميشد که حاج بابا هنوز اينا رو داشته باشه همشون بودن همه چيز هايي که باعث نابودي زندگي من شد

عکس ها وفيلمهاي مستهجني در مورد من که يه روز قبل از عقد منو پارسا براي حاج بابا،آقا بزرگ، عمو، باباوپارسا فرستاده بودن.... باديدن عکسها يه قطره اشک از چشمم افتاد

من :حاج بابا باور کنين اينا دروغه.. بخدا تهمته...

حاج بابا:ميييدووونم...

سوال نگاهش کردم تا قصد شو از اين کار بدونم

حاج بابا :بررروو پييشه پليييس شکاااايت کن اااابررروتووو پس بگييير

من :حاج بابا!!!

حاج بابا :همووون موووقع بااايد خوودم مييرفتم اشتباااه کردم

من :حاج بابا!!!

حاج بابا :برووووو

رويا مادر بيا صبحانه

بلند شدم واز اتاق آمدم بيرون پاکت رو تو اتاقم گذاشتم وبه طرف آشپزخانه رفتم

اصلا نفهميدم چي خوردم فکرم مشغول بود حق با حاج بابا است بايد شکايت کنم بايد ابرومونو پس بگيرم

از منير خانم تشکر کردم وبه اتاقم رفتم تا حاظر شم

يه جين مشکي با يه مانتو مشکي که دور آستيناش وکمرش سنگهاي طلايي کار شده بود وقدش به يه وجب بالاي مچ پا ميرسيد رو پوشيدم ويه روسري کرم قهوه‌اي سرکردم و پاکت رو تو کيفم گذاشتم وپايين رفتم همه تو سالن بودن رادمهر وپارسا براي بردن حاج بابا آمده بودن

سارا با ديدنم سوتي کشيد وگفت :

به به پرنسس خوشتيپ کجا تشريف ميبرين

همه نگاهها به طرف من کشيده شد

من :ميرم بيرون کار دارم

سارا :صبر کن منم حاضر شما با هم بريم

خنديدم وگفتم :نميخواد جايي که من ميرم بچه‌ها رو راه نميدن

ويه چشمک به حاج بابا زدم.. اين کارم باعث شد حاج بابا به قهقهه بيوفته وباعث تعجب همه بشه

سارا طرفم خيز برداشت ومن عقب کشيدم

سارا روبه من وحاج بابا گفت :شما دوتا بد مشکوک ميزنين

من:حاج بابا يه ماموريت بهم داده تا انجامش بدم فعلا سکرته

حاج بابا :تنهااايييي ميتووونييي

من:اره حاج بابا خيالت راحت

گونشو بوسيدم وخداحافظي کردم وبه طرف در سالن راه افتادم

درحالي که داشتم کفشامو ميپوشيدم بسم‌الله... ميگفتمو از خدا ميخواستم کمکم کنه

از خونه خارج شدم سر خيابون يه تاکسي براي نزديکترين کلانتري گرفتم

تو ماشين نشسته بودم به اين فکر ميکردم که چي ميشه بالا خره نميتونستم تمرکز کنم ذهنم بد جور مشغول بود.... يعني چي ميشه... ميتونم ثابت کنم که بيگناهم... يعني کي اينکارو کرده....

خانم رسيديم

باصداي راننده به خودم آمدم کرايه رو حساب کردم و پياده شدم

جلوي کلانتري وايستادم راستش الان که اينجام يه ترسي تو دلم نشسته

با قدمهاي نامنظم به طرف کلانتري راه افتادم بعد از بازرسي و تحويل گوشيم رفتم داخل...

اممممم....حالا بايد کجا برم خدايا اينجا که پر اتاقه...

از سربازي که اونجا بود سوال کردم وگفت بايد برم اتاق سرگرد اميني...

اتاق سرگرد اميني رو پيدا کردم سرباز جلوي در اطلاع داد ومن وارد اتاق شدم

يه ات تقريبا 20متري که يه مرد حدود40ساله که با جذبه خاصي پشت ميز نشسته بود

سلام دادم وروي صندلي نشستم

بفرماييد خانم چه کمکي از دستم بر مياد

من :من آمدم شکايت کنم

پاکت رو از کيفم در آوردم وروي ميز گذاشتم وشروع کردم به تعريف کردن ماجرا

من:هشت سال پيش چند روز قبل از عقد منو نامزدم اين عکس ها وفيلم رو فرستادن براي پدر بزرگام پدرم وعموم ونامزدم... نامزدم پسر عموم بود... که باعث به هم خوردن نامزدي شد

سرگرد در حالي که با اخم به عکسهانگاه ميکرد گفت :چرا همون موقع شکايت نکردين

من :خوب من اون موقع فقط 18سالم بود و بزرگترها براي حفظ ابروشون تصميم گرفتن اين موضوع سکرت بمونه اخه خانوادم از آدمهاي سرشناس هستن

سرگرد :شما اين عکس ها رو تکذيب ميکنيد