پایلوت به قلم سمیرا حسن زاده
پارت صد و یکم :
نگاهم را دوباره به پنجره و خیابان مملو از ماشین‌های جورواجور دوختم.
- می‌رم که بسازم. هم خودم رو، هم اوقات تلخم رو، هم قلب شکسته‌ام رو، من برای ساختن می‌رم. ساختن خودم. فاطمه به این ترمیم نیاز دارم.
لحنش را دلداری فراگرفت. نگرانم بود. من این را خوب می‌دانستم.
- ولی این راهش نیست. راه‌های دیگه رو می‌تونی امتحان کنی. فکر نکن تو غربت، تک و تنها زندگی کردن به این راحتی‌هاست.
م
لطفا صبر کنید...