توأمان به قلم حنانه بامیری
پارت بیست و یکم :
***
«تو حتی رفتنت به ماندن این خلق میارزید.»
یک روح در دو بدن!
مقابل آینه ایستاده بودم انگار. آینهای که تصویر من را در قاب شیشهای نه، روبرویم بازتاب میکرد. آینهای که انعکاسش من بودم؛ با موهای کوتاه مرواریدی و تن نیمهجان نشس ...
در حال بارگذاری ادامهی پارت هستیم. مشاهده ادامهی پارت به خاطر طولانی بودن ممکن است کمی زمان ببرد.
لطفا کمی صبر کنید ...
با تشکر از صبر و شکیبایی شما
مریم
00خیلی عالی مرسی