حافظه ی روشن آب به قلم رویا ملکی نسب
پارت پنجاه و یکم
زمان ارسال : ۱۵۹ روز پیش
_ ای کاش تموم خواسته هات به سادگی و قشنگی گفتنش برآورده می شد. حیف که محاله. تا وقتی زور و ناحقی باشه... بی عدالتی باشه... ضعیف کشی باشه، همیشه این بچه ها رو تو خیابونا می بینیم. تا زمانی که این قشر رو به چشم سربار جامعه و مخل آسایش می بینیم و تا حدی که ممکنه
ازشون فاصله می گیریم مبادا فقر و بی کسی و بدبختی مثل یه مرض مسری دامن مون رو بگیره، شرایط مزخرف به روندش ادامه داره. بچه ها و تکدی گری
لطفا در نظرات خود از نوشتن در مورد تعداد پارت ها و یا کوتاه بودن پارت ها جدا خودداری کنید.
از توجه و درک شما سپاسگزاریم.