قاب عکس کهنه به قلم آرزو رضایی انارستانی
پارت سی و یکم
زمان ارسال : ۳۰۴ روز پیش
زمان تخمینی مطالعه : حدودا 9 دقیقه
نازخاتون
واقعا گمان کردم که دارم می‌میرم. خوشحال بودم که راحت می‌شوم. به خود می‌گفتم: دیگر رنج‌هایت به پایان رسیده نازخاتون. خدا را شکر کن که پیش عزیزانت می‌روی. راضی بودم که در عمر کوتاهم توانسته‌ام لذت عشق را تجربه کنم. تنها حسرتم هم مادر شدن بود.
از همان روز که با قلب شکسته‌تر از قبل از خانه عمه مریم بیرون زدم، دلم خواست بمیرم. سینه‌ام می‌سوخت. نفسم تنگ بود. آب داغی از چش
269
47,456
تعداد بازدید
293
تعداد نظر
59
تعداد پارت
روزهای پارت گذاری
: این رمان به اتمام رسیده است
لطفا صبر کنید...
ایلما
00🥺نازخاتون خیلی دلم براش میسوزه