آقای سر دبیر به قلم مرضیه نعمتی
پارت بیست و ششم :
فصل 13
تا صبح پلک روی هم نگذاشتم. چرا؟ چون پدرم نبود و دلتنگش بودم و نمی‌‌دانستم در چه حالی است و نوید هم که رئیسم بود در اتاق پدرم به خواب فرو رفته بود و مهمتر از همه اینها با شایان برای اولین بار قرار داشتم و نمی‌‌دانستم علت قرار مرموزش چیست.
صبح با چشمان پف کرده دستشویی رفتم و چند مشت به صورتم آب پاشیدم تا خواب از سرم بپرد که نگاهم در آینه به صورتم افتاد. خسته و کمی عصبی به نظر م
مطالعه‌ی این پارت حدودا ۳ دقیقه زمان میبرد.
این پارت ۴۵۰ روز پیش تقدیم شما شده است.
اگه از رمان خوشت اومده اونو لایک کن.
لطفا صبر کنید...
مریم زارعین
00تا الان رمان جالب بود