تاربام، گذرگاه سکون به قلم مریم دولتیاری
پارت هفتم :
به پرواز نرسیده بودم. پدرم از لحظه‌ای که آمده بود داشت داد و بیداد می‌کرد و به دایی صالح ناسزا می‌گفت. صورتش از شدّت عصبانیّت قرمز شده بود و پلک‌هایش می‌پرید. مادرم هم کم نمی‌آورد و مانند همیشه از برادرش دفاع می‌کرد. حداقل کاری که می‌توانست الان بکند این بود که کمی پدرم را آ رمان تمام شده است و به درخواست نویسنده به علت چاپ، امکان مطالعه آن وجود ندارد
مطالعه‌ی این پارت حدودا ۵ دقیقه زمان میبرد.
این پارت ۵۲۶ روز پیش تقدیم شما شده است.
اگه از رمان خوشت اومده اونو لایک کن.
نظر خود را ارسال کنید
لطفا صبر کنید...
آسوده
00قشنگه منتظر پارت بعدییم🙂