اقبال به قلم مریم السادات نیکنام
پارت صد و یکم :
نامی باهمان جدیت در ادامه گفت:
_ تا آخر این مجلس مهلت داری که حرف بزنی. در غیر این صورت..
نگاه دریا تند و ضربتی بالا رفت. نامی پلکی روی هم گذاشت و گفت:
_ یه هفته فرصت داشتی که خوب فکر کنی. الان وقت حرف زدنه. مجلس تموم شه میای بالا، واضح و شفاف برام توضیح میدی که چی شده. مفهومه؟
دریا بغض کرد. او لب پایینش را از تو گزید و فشار انگشتان ماه صنم روی دستان او بیشتر شد. نامی نفس پری پس
لطفا صبر کنید...