گیلدا به قلم مرضیه اخوان نژاد
پارت دویست و هشتم
زمان ارسال : ۸۷ روز پیش
زمان تخمینی مطالعه : حدودا 3 دقیقه
اخم‌های درهمش نشان می‌داد که سخت درگیر حرف‌های من است. زهرخند زدم، سری به افسوس چرخاندم و خواستم چیزی بگویم که با تغیر جواب داد:
-اون لحظه فقط به این فکر می‌کردم که حق یک دختر دوازده ساله مردن نیست. حقش زنده موندن و زندگی کردنه! دویست سال تموم تو بیمارستان‌ها شاهد مرگ افراد زیادی بودم، ولی هیچ کدومش به اندازه‌ی مرگِ گیلدای دوازده ساله من رو متاثر نکرد. من برای این‌که قلب آرتمیس رو
لطفا در نظرات خود از نوشتن در مورد تعداد پارت ها و یا کوتاه بودن پارت ها جدا خودداری کنید.
از توجه و درک شما سپاسگزاریم.
لطفا صبر کنید...