پرونده ی ناتمام به قلم الهه محمدی
پارت هشتاد و سوم :
-اعتقاد تو آرمانیه سرگرد. احساسیه! قرار بود ما توی کار احساس و قضیه‌ی شخصی رو درگیر نکنیم. والا نمی‌شه حکومت کرد.
-من درستش می‌کنم قربان.
کوثری برگه را بالا کشید و سرش را سمت در پرت کرد:
-برو اسلحه‌اتو تحویل بده.
دلش ریخت! سرهنگ خونه‌ی آخر را پُر کرد با حرفش. اما گرشا آخرین دست و پایش را هم زد:
-قانون گاهی کُند عمل می‌کنه. الان موقعی نیست که ما بخوایم پله‌پله بریم بالا.
لطفا صبر کنید...
آمینا
10چه بی رحمانه همه با گرشا تا میکنن بخدا حقش نیست این مرد🥲