تنها گناه ام مادر بودن است به قلم نسترن قره داغی
پارت صد و نود و پنجم :
با صدای کم جونی تشکر کوتاهی کرد و توی سکوت فقط اشک ریخت که نفسم رو کلافه بیرون فرستادم و گفتم: همش تقصیر منه، نباید آدرس رو بهش میدادم.
انگار که یکم آرومتر از قبل شده باشه، یکم ازم فاصله گرفت و درحالی که اشکهاش رو پاک میکرد لب زد: ت ...
در حال بارگذاری ادامهی پارت هستیم. مشاهده ادامهی پارت به خاطر طولانی بودن ممکن است کمی زمان ببرد.
لطفا کمی صبر کنید ...
با تشکر از صبر و شکیبایی شما
الی
20این یعنی چی چرا جدیدا اینجوری پارت میزاری مسخره میکنی مارو